- 31/05/06 : aanmelding K&G - 11/09/06 : cursus VCOK - 16/10/06 : indienen verzoekschrift jeugdrechtbank. - 23/10/06 : vragenlijst gekregen K&G. - 30/11/06 : tussenvonnis. - 29/01/07 : gesprek 1 van MO. - 05/02/07 : gesprek 2, thuisbezoek. - 15/02/07 : gesprek 3. - 20/02/07 : gesprek 4, en het laatste. - 14/03/07 : inlezen verslag CAW, negatief advies. - 24/03/07 : indienen van argumenten en tegenexpertise bij JR. - 26/04/07 : terug persoonlijk voorkomen JR, nog geen vonnis. - 11/06/07 : telefoon griffie, nieuw MO bevolen. - 06/09/07 : gesprek 5, echt het laatste gesprek CAW Sonar. - 24/10/07 : inlezen 2de verslag MO, positief advies. -13/12/07 : nogmaals voorkomen JR, positief vonis!!! -31/12/07 : vonnis thuis aangekregen. -02/01/08 : vonnis aangekomen bij K & G. -21/01/08 : intake bij Ray of Hope!!! -10/06/08 : dossier vertrokken naar Ethiopië! -30/04/10 : telefoontje ROH -03/05/10 : foto Imani + officiele toewijzing -03/06/10 : courtdate -18/07/10 : afreis -19/07/10 : Imani in onze armen!!!!!!! -08/08/10 : thuis!
ons ethiopisch sterretje
een zoektocht naar onze droom
22-10-2010
The end!!!
Hoi iedereen,
ondertussen zijn we al 3 maanden samen met ons Imani, ze vliegen voorbij maar toch lijkt het nooit anders te zijn geweest!!! We genieten enorm van onze tijd samen!! Voor alle adoptieouders, als je kan probeer dan zo lang mogelijk thuis te blijven!! Wij zijn van half juli thuis en zullen nog tot januari samen thuis zijn!!! Een echte luxe, ik zou me ook niet kunnen voorstellen dat we nu moeten gaan werken, we hebben daar gewoon geen tijd voor!! Het zal nog een serieuze aanpassing worden maar daar denken we nog even niet aan. We hebben met ons Imani echt een lot uit de lotterij gewonnen, het is een echte schat. Zeer lief, vrolijk, aanhankelijk, leergierig, eet graag, slaapt goed, huilt weinig en is bijna altijd vrolijk. De perfecte dochter dus!! Ondertussen is ze 9 maand en weegt ze 9kg 540 en meet ze 71cm. De aanpassing naar België heeft ze vlekkeloos doorstaan. Vanaf de eerste nacht sliep ze braafjes in haar eigen bedje op haar kamer en ze wist precies dat dit nu voor altijd was!! Ze was ook direct gek van onze hond en heeft er totaal geen bang van!! Andersom is het anders, ons Hindi moet nog niet zoveel weten van dat vrolijk en hevig gespuis!!! Maar het gaat elke week beter!! De eerste 2 weken zijn we echt thuis gebleven, geen bezoekjes aan famille of vrienden, gewoon onders ons drietjes. Na die 2 weken zijn we af en toe eens op bezoek geweest bij de naaste familie, de ouders en broer/zus en de moemoe. We hebben wel 3 maand gewacht om ze door iemand anders te laten pakken, voor ons was dat niet moeilijk maar voor de rest wel natuurlijk. Dit wil eigenlijk zeggen dat ze nog maar van vorige week door de rest van de familie mag worden gepakt!! Ook dit ging vlot, ze weet goed wie haar naasten zijn en wie niet. In het begin lachte ze naar iedereen maar nu begint ze toch vreemd te kennen. Ze huilt niet of zo maar ze bekijkt de anderen bedenkelijk met een gezicht van, die ken ik nog niet!! Na een tijdje volgt dan natuurlijk een lief lachje. Ze leert ook zeer snel bij : klappen in de handjes, dada doen, kusjes geven, kusjes werpen, allemaal even leuk. Ze kan sinds kort ook papa en mama zeggen en woewoe (geblaf van een hondje)!! Op gebied van kruipen doet ze nog niet veel moeite, maar dat zal wel komen, we leggen ze geregeld op haar buikje dus dat komt wel in orde. Zoals je hoord gaat het hier dus geweldig!! We willen jullie bedanken om ons verhaal te volgen en ons zowel bij de minder leuke momenten als de gelukzalige momenten te steunen met jullie berichtjes!!
