Het was nogal een dagje die 31e mei. Het was niet enkel examen maar daarna ook nog les. Wie kan beter? Voor het examen waren er 6 moedige deelnemers. Het moet gezegd, het zogenaamde sterke geslacht was uiterst zwak vertegenwoordigd. Gelukkig, Jos was er. Die telde voor 6 want hij moest de eer hooghouden. De overige mannelijke klasgenoten zaten immers thuis te beven met examenkoorts. Jammer dat het geen vrouwendag was. Dat zou nog eens een stunt geweest zijn!!! Examens zijn meestal wel zenuwslopend, ook nu weer. Op korte tijd wordt je hele kennis getest en afhankelijk van de vragen en de stress kan dat erg tegenvallen. Het was dan ook, bij het betreden van het klaslokaal muisstil en dat wil, met de dames zo in de meerderheid, al iets zeggen. Na het ontvangen van de vragen is iedereen heel intens beginnen werken. Je kon enkel het getik van de toetsen en de muis horen tot op het ogenblik dat Kate Ryan gedownload was want dat was één van de vragen. Toen leek het even of het was terug songfestival maar die vreugde was van korte duur. Daarna was het opnieuw dode ernst. Zoals afgesproken heeft iedereen tegen 11 uur zijn examen ingeleverd. Toen zijn nog 4 klasgenoten komen opdagen. We hadden immers, op algemeen verzoek, nog een les. Het hoofdstuk "Kopen en verkopen via internet" hadden we wegens tijdgebrek nog niet behandeld en dat hebben we nà het examen gedaan. Zoveel ijver en enthousiasme van zowel de leraar als van de leerlingen mag wel vermeld worden. Spijtig dat Frank Vandenbroucke (de minister) dat niet weet. Hij zou dan het Volwassenenonderwijs en het Betaald Educatief Verlof, wel anders bekijken. Toch vonden ook wij het hierna welletjes. Een lekkere koffie in het café aan de overkant heeft ons terug op krachten gebracht. Het was ook de gelegenheid mekaars plannen voor het volgend schooljaar te bespreken. We hopen allemaal ook volgend jaar zo'n toffe klas te hebben. Een toegewijde leraar en sympathieke klasgenoten zijn natuurlijk niet onbelangrijk. Ja, ja Frank, bij ons is er van schoolmoeheid geen sprake. Zelfs tijdens de vakantie gaan we de opgedane kennis blijven toepassen want we willen onze verworvenheden niet laten verzwakken. Maar kom, het is nu ook wel tijd voor wat andere dingen. Onze vakantie hebben we dik verdiend en daar gaan we nu van genieten.
Een computer is een kostbaar bezit. Onafgezien de aanschaf zitten er ook uren werk in, brieven, muziek, foto's, E-mails, vertrouwelijke gegevens, je bloggen, kortom je hele ziel. De idee dat iemand dit alles zou kunnen vernietigen of inkijken bezorgd menig computergebruiker kippenvel. Maar niet getreurd, slimme jongens (sorry, dat is een vaste uitdrukking - slimme meisjes schijnen niet te bestaan) hebben daar oplossingen voor bedacht. Mits de nodige instellingen van de computer kan die terechte vrees weggenomen worden.Daarover precies ging deze les. Spyware, firewall, hacken, phishing, Hoax enz.enz. De definitie, het gebruik, het instellen - het was een lang en moeilijk hoofdstuk maar een zeer belangrijk. En niet te vergeten, de klassieke gezonde achterdocht moet wel nog blijven. Last but not least, volgende week is het examen. Dat wordt weer nagelbijten en slapeloze nachten van de zenuwen. Dirk moet dan voor rechter spelen - streng maar rechtvaardig ! Daarna, maar dat zal van de uitslag afhangen, ga ik de ganse leerstof - en dat is heel veel, nog eens rustig doornemen en wat beter wennen aan mijn nieuwe laptop met Vista. Die Vista-toestand ben ik nog niet helemaal de baas. Het is bij mij zoiets als de Euro. Ik zie een Euro nog steeds als 40,34 fr. en niet als één Euro. Het is dan wel vakantie maar dat is relatief. Blijven oefenen zegt Dirk en hij heeft gelijk. Ik zal het zeker doen. Het zou immers doodzonde zijn al die moeizaam verworven leerstof verloren te laten gaan. Nooit had ik gedacht dat een computer iets heeft van de doos van Pandora. Eerst is het nieuwgierigheid maar eens geopend, en na het overwinnen van vele tegenslagen, vind je op de bodem niet de hoop maar hopelijk de moed om vol te houden !! Ik kan deze blog niet eindigen zonder de fans die mij volgden en aangemoedigd hebben, te bedanken. Het heeft mij geholpen om tot de laatste snik, van iedere les, een blog te maken, zo grappig en origineel mogelijk en zonder in herhaling te vallen. Dat was, met al die droge leerstof en in de gekende moeilijke omstandigheden, niet altijd vanzelfsprekend. Bedankt en zeker tot later. Hartelijk, Erna
Een gevorderd internaut worden is geen sinecure. Wie met plannen in die zin zou rondlopen is bij deze gewaarschuwd. Het E-mailadres, mailboxen en aliassen waren aan de orde, rijkelijk getoond middels de computer en de projector van de klas. Je zou zo denken dat je daarmee wel verder kan maar neen, wij niet. Al die zaken bestaan immers bij de verschillende providers - en dat zijn er nogal wat - en zowat alle providers waren vertegenwoordigd in de klas. Er moest dan ook veel getoond worden. Bovendien heeft iedere provider een ander scherm en een andere schikking. Eerlijk gezegd, eenvoudiger werd het niet, alhoewel dat wel de bedoeling was. Bleek ook dat de website van Belgacom de minst gebruiksvriendelijke was. U raadt het al, Belgacom is mijn provider, hoe kon het anders... Alhoewel het uiteindelijk steeds op hetzelfde neerkomt is het toch veel zoeken, twijfelen en onzeker zijn. Kortom, zenuwslopend maar spannend. We waren wel blij met ons kopje koffie (uit de automaat) tijdens de pauze. Dat smaakte bijna naar echte cappucino... Helemaal opgeknapt zijn we snel naar het tweede deel van de les getogen. Het werd nog interessanter want het ging over telebanking. Met veel bravoure heeft Dirk ons de onbeperkte mogelijkheden getoond aan de hand van de demofilms van de verschillende grote banken. Het was heel opvallend dat in die filmpjes dezelfde afbeeldingen worden gebruikt. Dat doet vermoeden dat ze door hetzelfde reclamebureau worden gemaakt. Toeval of een kwestie van zuinigheid? Bankiers zitten immers op de centen...Zowat iedereen in de klas doet al aan telebanking maar er waren toch veel vragen, vooral dan over de beveiliging. De voornaamste vraag was toch wel of de mogelijkheid bestaat dat via telebanking je gegevens onderschept kunnen worden om er misbruik van te maken. Dat zou niet het geval zijn. De beveiliging die door de banken is ingebouwd, volstaat. Beveiliging kan ook door extreme armoede - dat is nog het veiligst maar die methode kent niet veel succes. Als een volleerd bankier heeft Dirk het ons allemaal duidelijk gemaakt. Spectaculair is dat je kunt uitgeven (dat ging altijd al goed) en ontvangen (dat is moeilijker) , maar je kan ook verzekeren en beleggen, zelfs vermogensbeheer (ja,ja) met een druk op de knop of beter gezegd, in ons geval, met een klik op de muis. Het ogenblik is wel wat ongelukkig, juist nu de zaak Lernout en Hauspie voor de rechter komt. Toch is het allemaal zeer interessant, Wallstreet vanuit je zetel. En als je de bankiers mag geloven doet je geld niets dan groeien. Daar hangt natuurlijk wel een prijskaartje aan, maar daar wordt met geen woord over gerept. Volgens de reclame zijn die banken heuse liefdadigheidsinstellingen maar geloof mij, daar mag je geen woord van geloven.
Met het einde in zicht verhoogd de lessnelheid zienderogen. In een race tegen de tijd heeft Dirk, den teacher, de alternatieve browsers besproken en van A tot Z gedemonstreerd met de snelheid van een Ford Thunderbird. Er was dan ook heel wat te bespreken en te tonen:Firefox, Opera, Thunderbird, Internet Explorer 7 (wie heeft die namen uitgevonden ?), het vloog ons weer allemaal rond de oren. Allerlei voor- en nadelen werden toegelicht. Ook de verschillen in de tabbladen en de vensters werden in geuren en kleuren getoond. Het was wel de bedoeling hieruit, indien gewenst, een keuze te maken voor eigen gebruik. Maar, na zo'n overrompeling was het moeilijk kiezen, zeker voor diegenen waar het allemaal nieuw voor was. Zovér ben ik in geen geval geraakt. Ik had al razende hoofdpijn gekregen - gevolg, ik deed alles verkeerd en had zelfs last met de elementaire beginselen. Een inderhaast ingenomen aspirientje heeft wel soelaas gebracht maar dan nà de les toen het eindelijk begon te werken. Zelfs de laatste minuten werden gebruikt om nog in één adem de snelheidsmeting via Numion uit te leggen en te tonen. Kortom, toen het laatste braampje van Dirk z'n tong was afgesleten, lag de hele klas zowat voor pampus. Met een diepe zucht en met ongeloof in de ogen zijn we schoorvoetend huiswaarts gegaan met het diepe besef dat we deze week veel moeten studeren ! Oef, we snakken stilaan naar de vakantie. De snelheidsmeting met Numion heb ik thuis uitgeprobeerd. Wat blijkt? Voor de snelheid staat België op de 40e. plaats maar voor de prijs zijn we, volgens Test aankoop die het berekend hebben, zowat de duurste van Europa. En dan maar spreken over E-government en Internet voor iedereen. Dit is dan al een voorproefje...
Sorry. Deze week zal mijn blog een blogje zijn want al de attributen die ik nodig heb, zijn gecrashd. Eerst mijn computer (het moederbord!!! het kon dus niet erger). Ik heb in allerijl een nieuwe moeten aanschaffen (op vrijdag de dertiende!!!) maar die draait onder Vista en dat is, hopelijk voorlopig, zeer moeilijk. Het is heel anders dan XP en ik moet naar alles zoeken - om nog niet te spreken van de massa gegevens die verloren zijn gegaan. Mijn randapparatuur is niet meer compatibel. Dus, geen scanner, geen printer enz. maar wel heel veel zoekwerk naar drivers e.d. en vooral veel stress... Last, bus not least is ook mijn echtgenoot in de prak - niet letterlijk maar hij moest wel een zware heelkundige ingreep ondergaan. Ik kan dan ook voorlopig geen aangepaste cartoons laten maken. Vandaag wou ik op zoek gaan naar een nieuwe driver voor mijn printer/scanner. Alle pogingen ten spijt wou het via internet niet lukken dus, dan maar op de gewone ouderwetse manier geprobeert. Eerst ging ik geld uit de muur halen. Voor computerspullen is dat onmisbaar natuurlijk. Daar stond heel lakoniek "buiten gebruik - geld opvragen niet mogelijk". Als klap op de vuurpijl wou ik op de tram springen om mijn zoektocht in diverse winkels in het centrum te starten, maar ook dat liep mis. Er gebeurde aan die halte absoluut niets,ook niet op de elektronische borden. Na een klein uur kwam de melding dat er een panne was in de metro en dat je met de bus naar het centrum moest. Wat kan er nu nog mislopen ? Ik begin stilaan in de zwarte hand te geloven en die is dan zeker bij mij aan het rondgaan...
Onze eerste les na de paasvakantie hebben we gebruikt om het hoofdstuk "audio" definitief te beëindigen. Alhoewel ik meer in stemming ben voor een "dance macabre" is het ondanks alles met een vrolijke noot geëindigd. Tot volgende keer.
Dit was de laatste les voor de paasvakantie. We kunnen het nu even wat rustiger houden. Zo moeten we, bijvoorbeeld, enkele weken niet naar de derde verdieping klimmen (2 maal en zonder lift!) om ons lokaal te bereiken. Dat is telkens een hele klim en wie in de file stond en moet rennen, komt meestal met knikkende knieën en snakkend naar adem, boven. De eerste gebeurtenis in de les was uiteraard de "klasfoto 2007". Ieder kreeg zijn exemplaar en we zijn er apetrots op. Het brengt ons terug naar onze schooltijd en we voelden ons meteen enkele tientallen jaren jonger. Is dat niet zalig ? Het is bovendien een mooie herinnering aan de leraar, de klasgenoten en de vele nieuwe dingen die we geleerd hebben.
Het hoofdstuk "audio" was nog lang niet afgesloten. Het volgende punt was het opslaan van muziek in MP3-formaat. De CD's die we moesten meebrengen werden bovengehaald en die gingen van Mozart over Carmina Burana tot Xavier Cugat en natuurlijk de onvermijdelijke Julio Iglesias - zoals steeds de lieveling van de dames en verguisd door de mannen. Na het downloaden van Limewire (weer een programma - mijn bureaublad wordt stilaan te klein) is er gezocht, gekozen, gedownload en opgeslagen in de mediatheek, dat het een lieve lust was. Tot daar was het allemaal erg spannend en, althans voor mij, zeer nieuw, maar dan viel het woord "rippen". Ik vroeg mij af wat dat wel zou kunnen zijn.Vermits het computerwereldje heel erg engels geïnspireerd is dacht ik automatisch aan "to rip" en dook, in mijn geest, de figuur van Jack the ripper op. Ik voelde de hete adem van Jack the ripper in mijn nek en kreeg er koude rillingen van... maar neen, in dit geval is niets zo onschuldig als rippen. Het omzetten in MP3-formaat heeft alleen maar voordelen. De fans van de MP3-spelers- ik ben daar nog niet bij - kunnen het bevestigen. Oef... zo kon ik Jack the ripper vergeten en ben helemaal gerustgesteld in vakantie gegaan. Ik neem nu enkele weken afscheid van mijn blog en laat intussen al die nieuwe materie wat bezinken.
Het hoofdstuk "fotografie" hebben we vandaag afgesloten. We hebben dat in stijl gedaan door een klasfoto te maken. Als oefening is voor iedere leerling on line (hoe kon het anders) een exemplaar besteld. Als toekomstige freaks loop je niet meer met een rolletje naar de winkel natuurlijk. Als heuse scholieren krijgen we volgende week "de klasfoto schooljaar 2007". Ik vind het een reuzetoffe souvenir van een jaar zwoegen. Het moet gezegd, iedereen had een stralend gezicht. Dat kwam niet door de lessen maar door de plezierige happening. Klasgenoot Bob was aangesteld als fotograaf (die had de beste flitser en was dus uitverkoren). De foto moest met de zelfontspanner genomen worden want Bob mocht er niet op ontbreken. Ook voor hem was het een goede oefening want hij had die functie nog nooit, of toch zeer weinig, gebruikt. Bleek dat hij er zelfs de handleiding bij nodig had. Omdat het niet allemaal van de eerste keer goed lukte zorgde dat voor de nodige hilariteit wat de foto ten goede is gekomen. Bedankt Bob. Bob zal trouwens die oefening nog kunnen gebruiken want na de koude van Oostenrijk gaat hij zich nu enkele weken opwarmen in Andalusië. Hij wil er zijn zere knie laten genezen die hem al enige tijd parten speelt.
Na dit grappige intermezzo was het terug dode ernst want er volgde nog een moeilijke les. Na geschreven en gesproken mededelingen met beeld, zijn we bij het hoofdstuk muziek terechtgekomen. C.D., D.V.D., D.V.D.-RW, M.P.3, I-POD, Afternapster, Limewire en Peer to peer, het vloog ons allemaal rond de oren maar de bedoeling was IN de oren. Al die termen kom je wel regelmatig tegen in annonces voor allerlei mysterieuse toestelletjes. Ook handige verkopers springen er gul mee om maar bij mij ging het dan het éne oor in en het andere uit. Zeker bij verkopers dacht ik dan onwillekeurig aan "Lijmen" en "Het been" van Willem Elsschot. Mijn besluit was dan "hoe moeilijker, hoe duurder maar wat moet ik ervan geloven"? Verder was ik niet gekomen en dat was echt niet ver. Blijkt nu immers dat ieder lettertje een heel begrip inhoudt. Dirk heeft zich uitgesloofd om ons dat allemaal uit te leggen maar dat was allesbehalve eenvoudig. Ja, dat éne oor in en het andere uit,was beslist niet meer van toepassing. De komende paasvakantie wordt het blokken in plaats van bloggen. Ik hoop maar dat ik er geen oorsuizingen van krijg.
De les vandaag mocht er weer wezen. Skype, Messenger, Live messenger, telefoon, S.M.S.webcam, het vloog ons weer allemaal rond de oren. In dit geval bijna letterlijk. En nog maar pas was de les begonnen of klasgenoot Bob, die liever ging skiën dan in de les te zitten, gaf een demonstratie met Skype vanuit Oostenrijk. Het viel nogal mee dat de beloofde webcam-demonstratie is uitgebleven. Zovér heeft Bob het leedvermaak niet willen opdrijven ! Het moet gezegd, de geplande videoconferentie in de klas liep niet van een leien dakje want na de nodige aansluitingen en het downloaden van de software, gebeurde er absoluut niets. Ook niet na 3x alles opnieuw te hebben gedaan. Bleek dat een defecte USB-poort de oorzaak was. Met andere woorden het heeft ons bloed, zweet en tranen gekost ! Eens dat probleem opgelost, zijn we erin gevlogen. We hebben een heuse, zij het kleine, videoconferentie gehouden en we weten nu van geen ophouden meer. Morgen vrijdag om 14.30 u. gaan we met vier een technisch hoogstandje uithalen, namelijk een videoconferentie van thuis uit. Dat is althans de bedoeling. Het valt nog af te wachten of we de technische verwikkelingen overwinnen met de thuiscomputers want Dirk, de wonderboy, is er dan niet om ze op te lossen... Niet toevallig zijn de initiatiefnemers allemaal vrouwen. Vermits 8 maart Internationale vrouwendag is willen we ons, als echte feministen (of zijn het dolle Mina's?) waarmaken. Trouwens, wanneer eens een dag van de man ? Dan kunnen ze dat ook eens doen. Hoe dan ook, zoveel inzet en enthousiasme verdient toch wel een bloemetje.
Dirk, je weet welke, kwam boordevol energie - een kwartier vóór tijd en zonder koffie vooraf - de trappen opgestormd om de les te kunnen aanvatten. Met hernieuwde krachten zijn we terug in de geheimen van Skype en aanverwante gevlogen. Maar voor het zover was, hebben we onze vernieuwde krachten vooral gebruikt om onze arme leraar te bestoken met vragen omtrent allerlei problemen. Zowat bij iedereen was er wel iets dat nog onduidelijk was of misgelopen. Zodra al die problemen één voor één opgelost waren, hebben we er nieuwe gezocht en dit door het gebruik van een webcam. We kunnen nu, als alles goed gaat, een videoconferentie houden met onze gesprekspartner. Ongelooflijk spannend.
Wie nu denkt mij 's morgens heel vroeg (dat kan om 6 uur zijn), geeuwend achter mijn p.c. te zien zitten, heeft het mis. Uit overdreven coquetterie zou mijn webcam dan beslist niet aanstaan! Om hem aan de praat te krijgen moet ik er eerst nog een gaan kopen. Die videoconferentie is nog niet voor vandaag ! Tot kijk misschien
Nog nooit van Skype horen spreken ? Ik kende wel Skippy de kangoeroe. Ook het werkwoord "to skip" en een skipper was me bekend maar Skype ?!? totaal onbekend tot aan deze les. Nu weet ik er alles over (dat zou toch moeten) want Dirk, onze teacher, heeft haarfijn alles uitgelegd zowel theoretisch als praktisch. En als ik zeg "alles" en "haarfijn" dan weten we wat dat betekent. We zijn zelfs zover gegaan dat de hele klas, uitgerust met koptelefoon en micro, met mekaar kon bellen. En dat, bijna gratis - het is te mooi om waar te zijn maar het is waar. Ik heb het thuis nu ook en het gaat uitstekend en als extra bonus gaat mijn stem nog door een echokamer - en ook dat is gratis. Allemaal goed en wel, dacht ik, maar hoe geraak ik ooit nog wijs uit al die namen en geheime codes ? Ik zag door het bos de bomen niet meer. Dus, heb ik maar één voor één alles overlopen en een lijst gemaakt. Dat heeft me heel wat zoekwerk en kopzorgen bezorgd want stilaan verwarde ik het ene met het andere. Van sommige, en dat was erger, wist ik het zelfs niet meer.Van krokusvakantie gesproken ... zoiets noemt men dan een werkvakantie of zachter gezegd een actieve vakantie. Is dat geen contradictio in terminis?
Het zal niet eenvoudig zijn deze week mijn blog bij te werken. Bij thuiskomst van de les overviel mij het bericht dat mijn schoonvader overleden is. Het was toch wel, alhoewel het min of meer te verwachten was, een hele schok. Ik moet nu voor drie dagen naar Blaricum (Nederland) voor de uitvaart. Dat vraagt wel wat voorbereiding en mijn gedachten zijn er niet zo goed bij. Ik zal mijn best doen er toch nog wat van te maken als die emotionele toestand wat achter de rug is.
Na dit droevige oponthoud kan ik nu verder gaan met de lessen. We leerden Google earth gebruiken. Thuis heb ik mijn huis opgezocht en dit viel heus niet mee. Ik had nog nooit Merksem (waar ik woon) vanuit de lucht gezien en ik was dus wel gedesoriënteerd (soms is dat gevaarlijk- je weet wel- maar het was maar tijdelijk !). Uiteindelijk is het gelukt en het was beangstigend nauwkeurig. Heuse spionage. Ik voelde me OO7 in het klein. Stel je voor, het is een stralende zomerse dag en je wil de computerproblemen eens vergeten. Wat doe je dan ? Er even tussenuit om wat te zonnen en uit te blazen in de tuin, en dan word je, zonder dat je het weet, vanuit de lucht bespioneerd. Dat is dan moderne technologie ... Tot volgende keer. Ik moet even van de schrik bekomen.
Het aanmaken van mijn blog ging al niet vanzelf alhoewel Dirk weer eens zegde dat het allemaal erg eenvoudig was. Als hij dat zegt ... pas dan op. Stilaan beginnen we dan te weten dat het soms met de nodige stress gepaard gaat. Maar eindelijk is het zover. Ik kan mijn logboek (of zou het een Poësie zijn ?) beginnen aanmaken.Dat is een flinke stap in de goede richting. Vanaf nu ga ik iedere week mijn bevindingen weergeven zodat iedereen die zich daarvoor interesseert, ze kan raadplegen. Het wordt beslist een best-seller. Eerst nog dit: ik ben Erna De Saedelaere en ik woon in Merksem aan de du Chastellei. Ik ben gehuwd met Lemans Otto-Berthus (we zeggen Bert). Mijn echtgenoot is hollander (kan het nog erger ?) en hij is geboren in Indonesië - het vroegere Nederlands-Indië. (Voor Bert zie afbeelding rechts bovenaan).Wij hebben geen kinderen en daarom hebben wij altijd hondjes. Die nemen bij ons een belangrijke plaats in. Na o.a. enkele Maltesertjes heb ik nu een grijs dwergpoedeltje. Die is zeer levendig en zorgt altijd voor de nodige sensatie in huis door allerlei grappen en grollen zoals in zetels en kussens gaan liggen, op meubelen klimmen, stelen en nog allerlei hondse stoutigheidjes. Hij heet Pitou en is mooi maar meedogenloos... Hij is natuurlijk heel verwend maar dat mag. Daar hebben we hem voor. Zoals te zien op de foto links bovenaan ben ik klein begonnen en dat is eigenlijk nog zo want ik ben slechts 1,55 m. groot geworden.Die foto is inmiddels wat geleden. Via enkele tussenstappen (zie afbeelding links) ben ik nu, volgens mijn echtgenoot, die grafisch ontwerper is, zoals op de afbeelding rechts onder.
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
Een gevorderd internaut worden is geen sinecure. Wie met plannen in die zin zou rondlopen is bij deze gewaarschuwd. 
