laten we het weer even in puntjes uiteenzetten, wat ik tot nu toe heb meegemaakt
1) ik ben volop aan het schrijven aan mijn eindwerk, dus heb ik niet veel tijd om veel te schrijven op mijn lbog, en ik ben dan ook nog eens bezig met mijn stage , dus DRUK DRUK DRUK! 2) ik ben op verlengd weekend geweest naar Casamance, ben 3 dagen onderweg geweest om daar 2 dagen te zijn, heb onder andere 6 uur vast gezeten in Gambië omdat de veerboot er niet door kwam; Dus dat was wel minder, het was vermoeiend en ik ben blij dat ik Casamance een beetje heb geien maar ook dat ik nu terug ben in Yoff, bij de kindjes en in TSX, hier hoor ik thuis; ginder was het echt dorpsleven, geen elektriciteit, hutjes of lemen huisjes, traditionele dans gezien ook... het was wel even aangenaam daar geweest te zijn, even weg van alle drukte. 3) Anderlecht is KAMPIOEN! YEEEEEEEESSSSSS! pech voor de bruggesupporterss in de familie, en ik weet dat het er een aantal zijn! 4) Mijn homoniem stelt het goed, af en toe ploast ze eens op iemand, GOED ZO! helemaal mij :) 5) mijn vertrek nadert en ik zie er wel een beetje tegenop... ik zal blij zijn om iedereen terug te zien, maar je weet wel he... 6) hier in TSX gaat ondertussen alles zijn gewone gang, de kinderen zijn levendig als altijd en soms dus ook zeer vervelend en vermoeiend, MAAR DAT ZIJN KINDEREN, nietwaar? 7)slecht nieuws ook: we hebben een talibé verloren...Taihirou is gisteren overleden aan de gevolgen van kaner... niet rechstreeks, want hij had een succesvolle chemokuur achter de rug, maar de chemo heeft zijn slokdarm en andere organen aangetast en zijn Marabout heeft hem niet de nodige medicijnen gegeven. Taihirou was hier ondertussen al een kind geworden van TSX, hij deed vaak mee met onze lessen en ateliers en was altijd opgewekt en levendig... het is moeilijk te begrijpen dat hij er nuj niet meer is... 2 weken geleden werd hij genezen verklaard, nu is hij er niet meer... geen lachend gezicht meer en geen kattekwaad meer... moeilijk te begrijpen, moeilijk te vatten... we zijn hier allemaal in de rouw en Fatou, onze coördinator, zij zorgde voor Taihirou, omdat de Marabout dat niet deed en zij is er echt het hart van in... laten we er toch even bij stil staan hoe snel alles kan gedaan zijn en hoe ook kinderen sterven aan zo'n vuile ziekte als kanker... 8) ik weet dat ik niet altijd even frequent mijn blog aanvul, maar ik ben er echt geen kei in en ik heb soms ook gewoon geen tijd... hoop dat jullie dat verstaan.;. :)
Nu ga ik verder werken... vannamiddag is er ateliers en die moet ik doen;;; ik ga met de kinderen praten over de grote luteurs hier in Senegal en de strijddans doen met hen... yes yes yes, keep on going!
tot binnenkort ... hoop ik, weet dat ik aan iedereen daar in Belgie denk...
ik zei het nog, een blog bijhouden zal niet echt mijn sterkste kant worden, maar ik doe het toch maar;;; ook al is het weer zo lang geleden , hier volgt een update:
1) ik begin vanaf morgen aan mijn ap te schrijven, zal dus 2 weken geen stage lopen 2) er is in mijn gastgezin een klein boeleke geboren en dat krijgt blijkbaar mijn naam 3) gisteren was het pasen en dat hebben we op senegalese manier gevierd 4) ik slaap al een tijdje slecht, omdat ik over vanalles zit te piekerten, mijn eindwerk, mijn naderend vertrek waar ik tegen op zie,... vanalles... 5) we hebben afscheid moeten nemen van een vriendin marie, die hier ff geholpen heeft maar moest vertrekken richting Denemarken 6) ik heb woensdag 160 sit ups gedaan en ben daar tot vandaag niet goed van geweest, door de spierpijn :), als ik de slappe lach had, wat ik veel heb, deed alles pijn en als ik omiel van het lachen mochten ze me komen oprapen... 7) ik luister elke dag naar MNM via de website, om zo toch altijd even in Beglië terug te zijn... by the way: dominique monami keert terug in het tenniscirquit? WAT IS ER AAN DE HAND? is dat een grapje? wil iemand me op de hoogte brengen, danku
ok, dat is een heel korte samenvatting van de belangrijkste gebeurtenissen...
wat kan ik nog allemaal vertellen? Senegal is een prachtig land, voor mij toch, elke dag ontdek ik hier een ander zicht op de stad Yoff en Dakar, ontdek leuke straatjes... ok, er lopen ook veel ranzige beiren rond ( vrij vertaald: plakkerige venten), maar met ons drieën staan we hier ons mannetje en laten we ons niet doen...
ik mis jullie daar ook wel, zal wel blij zijn om te mogen terug keren en jullie terug te zien, maar ik weet dat ik al meteen zal terug verlangen naar het land dat mijn hart heeft gestolen...
ik weet dat het lang geleden is... maar er waren wat problemen hier op de stageplaats... maar die zijn ongeveer opgelost ondertussen.
Vandaag hebben we naar 'la lute' gekeken, das worstelen/boksen op zijn senegalees... maar mijn favoriet, de MODU, heeft verloren dus ben ik een beetje triest :p de tijd vliegt echt voorbij... ik ben ondertussen al volledig gewend aan het senegalees leven, de stageplaats, de collega's, Thaïs en Ilse,...
's morgens op staan om dan naar de kinderen toe te gaan, werken, moe zijn op het eind van de dag, douchen (als er water is, meestal wel, maar het is al een keer of 2 voorgevallen dat er geen was), koken of gewoon achter stokbrood gaan, werken voor school,...
het gaat hier ook wel met zijn ups en downs ze en de twee voorbije weken waren een down... maar we laten de kop niet hangen en gaan er hier nog het beste van maken... stiekem kijk ik op tegen de dag dat ik hier zal weg moeten. alhoewel: het is zo'n dubbel gevoel, ik mis wel de mensen die normaal om mij heen zijn, om af ent oe eens naartoe te kunnen gaan en mijn hart eens te kunnen luchten...
ik heb mij vrijdag ook een boubou laten maken (senegalese klederdracht) maar dan met een broek, want de vrouwen dragen hier van die lange rokken en dat vond ik er toch wat over. Ik ben een broekenvrouw.
vandaag voel ik mij wat minder positief, mijn stage lukt goed, maar mijn eindwerk niet echt, ik ben er ook nog niet aan kunnen beginnen schrijven. Ik hoop maar dat het lukt, want ik werk hier 10 uur per dag en dan blijft er niet veel meer over van tijd en energie.
Ik weet alleen dat ik zal blij zijn dat die stomme school is afgelopen...
ik zal gauw nog eens iets op de blog proberen zetten, wanneer ik in een wat betere stemming ben
weet dat ik jullie daar mis en weet dat ik me hier wel goed hou.
ik heb het op dit moment superdruk met de stage... we draaien hier ook lange dagen, van 8u tot 18u en er rest na het nodige schoolwerk niet veel tijd meer,
ik hoop dit weekend eindelijk eens wat foto's te kunnen toevoegen, op dit eigenste moment is het hier 22 uur en ik zou eigenlijk al eens richting bed moeten gaan, maar het werk lijkt hier soms nooit gedaan...
het gaat goed hier! goed weer, nog steeds vriendelijke mensen...
vandaag heb ik een rondleiding gegeven aan een amerikaanse die ik toevallig tegenkwam in het kopiecenter en die geïnteresseerd was na een kkort gesprek... ze was onder de indruk van het project en ons werk hier, morgen komt ze terug met een collega...
voor de rest: ik probeer alles een beetje op orde te houden qua schoolwerk en stagewerk, soms is het zwaar, maar het moet...
ik ben ook begonnen met elke vrijdag iets met het team hier te doen, kwestie van een goede groepsfeer te creëren en te behouden, Thaïs (medestagiare) had een supergoed idee: we gaan een vuurtje stoken op het strand en marshmallows eten :) stel je voor: nonkel bob -achtige toestanden in Senegal :p
bon, ik ga is richting huis en slapen, want morgen staat er onder andere een bezoek aan het ziekenhuis op de agenda omdat we hier een vaccinatieprogramma zouden willen starten, dus gaan we morgen informatie verzamelen...
pannekoeken, frietjes en een sausje heimwee naar...
Hoi lieve mensen in België,
ik hoop dat het in België met iedereen goed gaat.
Nonkel Michel en Pater (oeps) Peter Willy (mopje!!), doe de groetjes aan oma en zeg haar: ik denk elke dag aan haar, er gaat geen dag voorbij dat ik niet even denk aan oma. Ik hoop dat alles goed gaat met haar en maak me soms zorgen, omdat ik zo ver weg ben. Hier gaat alles goed, dus zij moet haar zeker geen zorgen maken, er wordt hier heel goed voor ons gezorgd!
Pour la reste:
op vrijdagavond heb ik pannekoeken gebakken voor het team hier en ik wil er een gewoonte van maken om elke vrijdag iets te maken, nu vrijdag ga ik frietjes maken (zelfgemaakte, je kan ze hier ook diepgevroren kopen, maar dat heeft niet zoveel charme) met entrecote en championsaus... hmmmm, ik kijk er al naar uit en het team is ook al op de hoogte.
In het weekend hebben we echt veel gewerkt voor school: binnenkort moet ik een uitgebreid verslag en reflectie opsturen naar mijn supervisor op school en de andere meisjes moesten iets gelijkaardig doen. Zondag gingen we opnieuw naar het strand en daar hebben we afgesproken met een juweelverkoopster dat ze volgende week gaat terugkomen, omdat we eigenlijk geen gel meehadden en ze had echt mooie spullen mee. Ik wil natuurlijk voor de vrouwen die ik ken in België iets kunnen meebrengen... Voor inge, joanne, anne en kim bijvoorbeeld, maar ook voor tantes (tante rita, ik denk ook regelmatig aan jou en hoop dat je het snachts kunt verduren met die pillen)... Zondag werd Ilse echter ziek en toen wij op hets strand waren (Thaïs en ik) kregen we een smsje dat ze 39 graden koorts had, dus zijn we teruggekeerd om haar een beetje in het oog te houden...
Ik hoop hier ook eens iets te horen van mijn nicht Ingrid, hoe het met het kindje is enzo!!! ben echt benieuwd...
Ik heb vorige week donderdag ook mijn punten gehad en die waren heel goed: ik ben er voor alles door :) ik ben echt blij, want de laatste examens wogen zwaar door...
Mijn stage zelf loopt vrij goed, ik doe wat ik kan en hoop dat dit zal volstaan om er door te raken, maar wat er ook gebeurt, ik heb er geen spijt van naar hier gekomen te zijn en neimand die mijn ervaring hier ooit zal kunnen afnemen...
Ik wen zo stilaan aan het Senegalese leven en ritme, slaap vrij goed en doe mijn werk graag: het is vermoeiend en het is een beetje kak dat al dat werk voor school erbij komt... ik kijk al op tegen de dag dat ik hier zal moeten weggaan...alhoewel ik ook wel blij zal zijn om even terug in België te zijn en al mijn vrienden, familie, mijn broertje en papa terug te zien... het Belgische eten mis ik soms ook wel: zoals bloemkool met kaassaus zoals Ilse hier zo vaak met mij erover wegdroomt... of spruitjes met mosterd, lasagne, de spaghettis van mijn papa, de pasta van Davy... Als je goed leest versta je wel dat ik niet lang in België zal blijven voor ik aan mijn volgend avontuur begin en ik neem o.a. Inge mee om het Afrikaanse continent te ontdekken... ik zou graag ook Joanne, Kim en Anne meenemen maar zij werken of studeren dan waarschijnlijk... Inge en ik hebben genoeg van school dus zullen we tijd hebben... Ik ontwikkel hier zo mijn eigen rituelen, smorgens sta ik op en maak me klaar en rook telkens voor ik aan het ontbijt met de kinderen begin een sigaretje... zo van die dingen...
Soms wordt het wel een beetje eenzaam, dan heb je van die momenten dat je wou dat je even bij die ene vriendin langskon... en ook het vrijgezel zijn begint soms wat door te wegen... dan voel ik me plots alleen, ook al ben ik temidden van een massa mensen...
Ik ben ondertussen weer twee dagen aan het werk, maar kijk wel al een beetje uit naar het weekend: vrijdag koken, zaterdag naar de grote markt in Dakar om en o.a. een nieuwe navelpiercing te kopen (die ben ik hier verloren) en zondag naar het strand, naar mama africa en daar juweeltjes uitzoeken :)
vandaag stond ik boven op het terras een sigaret te roken en ik zag eksters zitten: even stond ik in mijn eigen tuin waar eksters in de bomen zitten en mijn hond Bas zo zot als een achterdeur rond mij loopt en tegen mij heen botst... Ik mis dat zot beest wel en natuurlijk ook Kaat de kat, hopend dat ze allebei gezond en wel zijn en dat ze (als ze dat kunnen) af en toe ook eens aan mij denken... Af en toe ben ik ook eens het zand hier beu en wou dat ik even met mijn blote voeten door het gras kon lopen...
ik ga nu stoppen met schrijven, want ik moet al een traantje wegpinken....
een tweede week zit er bijna op en vandaag heb ik goed nieuws gehad: ik ben geslaagd voor al mijn examens en dik ook :) duim voor mezelf :p
de dagen zien er zo een beetje hetzelfde uit, maar voor de komende weken hebben ik en de twee andere studenten een weekschema met taakverdeling opgezet en ik ben bijvoorbeeld verantwoordelijk voor de lessen aan de Talibés (de kinderen die moeten bedelen om koranlessen te krijgen van een marabout) en de creatieve ateliers. Vandaag en morgen werk ik rond het thema 'indianen' en vandaag heb ik ze prenten laten zien en uitleg gegegeven, een verhaal voorgelezen, ik heb hen een indianentooi laten maken en laten sluipen... Vorige dagen maakten we een papieren beertje, hebben we ringwerpspel en siamese voetbal gespeeld en zijn we naar het strand gegaan op woensdag zoals elke woensdag.
zondag hebben we een Vlaamse avond gehouden met een aflevering 'van vlees en bloed' en een biertje (senegalees weliswaar maar superlekker) en chipkes... heerlijk!!
We hebben ondertussen soms genoeg van de rijst die we hier elke dag eten en dus hebben we zondag pastasalade gemaakt en maandag hebben we macaroni met echte kaassaus gemaakt... hmmmmm
Ik ben ook goed bezig om verslaafd te raken aan Tempokoekjes, van die zwarte koekjes met witte crèmevulling.... lekker lekker !!! Negna (in het wolof) :)
De' collega's vallen ook goed mee, alhoewel: soms verdwijnen ze eens en niemand die weet waar die persoon dan is :) en onze coördinator en stagebegeleider Samba is soms ook maar een dutske maar hij helpt wel goed als je hem dat vraagt :)
Mijn medestagiairs vallen meer dan goed mee, samen lachen we wat af: het helpt om te relativeren... om te eten 's avonds leggen we elke week een pot samen en dan doen we per twee boodschappen...
vandaag gaan we naar het strand, dat hebben we wel verdiend na een hele week hard werken in het opvangtehuis! Max, mon gardien, begeleidt ons, zijn mama heeft er een privé stukje op het strand: mama africa, daar gaan we ons instaleren :)
morgen gaan we naar il de goree, het slaveneiland ... ik kijk er naar uit en krijg alvast kippevel op voorhand...
voor de rest: ik heb al wat werk gedaan voor school, dat ik goed in orde blijf...
ik mis jullie allemaal!!
deze week zet ik foto's op mijn blog en een uitgebreide tekst
ik ben er geraakt! na 4 dagen ben ik eindelijk op mijn blog geraakt... ik ben kapot!! elke dag is het al een lange dag geweest en met die kindjes hier is het dubbel zo zwaar! vannacht ben ik ziek geweest: waarsch iets verkeerd gegeten en alles lag er smorgens uit, heel de nacht liggen draaien ook... pfff, hopelijk slaap ik komende nacht beter! nu heb ik overal pijn, typische verschijnselen voor een kleine koorts ofzo...
Tot nu toe zag elke dag er goed uit: smorgen ontbijt verzorgen, dan lessen geven of wondverzorging, smiddag middagmaal, daarna creatieve workshops geven, afscheid, eten, douchen,... vermoeiend maar wel bevredigend...
ik ga jullie al moeten laten, want ik ga nu een tapijt kopen met Diédiou
ik ga wel eens wat meer tijd maken voor een langer bericht en foto's
