↑Bayrische Krustenbraten in Rahmsauce mit Rotkraut und Knödel
↑Het is belangrijk om na elke wandeltocht of nordic walking te stretchen. Soms met minder prettige gevolgen !
↑Het was fijn vertoeven in het grootste art deco café van Praag in het representatiehuis. De livemuziek was ook zeer goed.
↑De 'home made goulash, de frieten en de spaghetti met lookolie' waren zeer goed in Restaurant Jarmark te Praag en het bier werd er voor je ogen gebrouwen.
↑In Rehore Ramsy dronken we lekkere koffie. Dit koffiehuis annex boekenwinkel is gevestigd in passage Lucerno te Praag in het centrale deel van de passage.
↑ Mojito is een uitstekende dorstlesser op warme zomeravonden. Erik weet er alles van en op onze blog vind je het recept !
↑Wil je in augustus wandelen op de Bolderberg... neem dan je voorzorgen voor mug en wesp of 't wordt er erg !
↑ Hier nog een sfeerbeeld van het muzikantentrio tijdens MUZIEK AAN TAFEL op zaterdag 21 november 2009. Noël Schobben, Eddy Verstappen en Carl Huls vonden de juiste ingrediënten voor deze -voor ons- derde editie van MUZIEK AAN TAFEL.
↑Politie in Cuba
↑ Gnocchi Romana
DE VRIENDEN VAN DE DWAZE TAFEL
De avonturen van Erik en Johnie
08-03-2015
CONTACT WITH THE LOCALS
Op deze eerste zonnige zondag vertrokken we met ons allen aan de kluis van Vrijhern voor een frisse ochtendwandeling. Deze wijngaardboswandeling van 8 km heeft ons weer deugd gedaan. De kapel van de kluis werd heeeeeel lang geleden gebouwd naar model van het Heilig Huisje van Nazareth in het bedevaartsoord Loreto (Italië). Onderweg kwamen we aangename stopplaatsen tegen: een mooie plek om te picknicken, een gezellige taverne, een typisch bruin dorpscafé. Zo ontdekten we louter toevallig Café Sophie en Henri in Hoeselt met opnieuw een aangenaam contact met the locals. Aste links pist pis te ien de Jeker en aste rechts pist pis te ien de Demer: zei de éne. Da is jong, da is jong zei de andere.
Wij dachten al dat ze over IS hadden, maar neen hoor.. dat was plaatselijk dialect. De lente heeft ons blij gemaakt! O ja, Sophie en Henri hebben veel bieren van lekkere oorsprong in hun frigo.
CAFE'S ZONDER GRATIS WIFI POPULAIR BIJ NORDIC-WANDELAARS!
Nu zo goed als alle horecazaken gratis wifi aanbieden aan hun klanten, komt er een tegenbeweging op gang.
Steeds meer mensen gaan wanhopig op zoek naar een café waar ze éventjes
niet bereikbaar zijn. Vandaag hebben DVvdDT dr één gevonden, een
bruin café in Diepenbeek met de naam café het Ganzebroek. Dit café had een standaardinventaris van tooghanger, stamgast, een toog, enkele hoge krukken, een biljarttafel, houten lambrisering ...
We hadden, na onze wandeling van 7 km door het nat natuurgebied in
Diepenbeek, onmiddellijk contact met de biljarters en de tooghangers. In
andere kroegen krijgen we meestal boze blikken van de tokkelaars op
hun aanraakschermen als we iets zots vertellen. Daar niet! Enkel
de waard werd ineens bleek en was plots van de aardbodem verdwenen toen
Erik B. fotos begon te maken van het interieur met zijn slimme
telefoon. Dat had deze waard nog nooit gezien. Steeds meer mensen
snakken naar een bruin café zonder wifi, beweerde Mark S. Mensen zijn op
zoek naar onthaasting en een plek waar ze kunnen ontsnappen aan de
digitale ratrace, aan de druk om voortdurend bereikbaar te zijn.
Binnenkort is er zelfs wifi in de trein zei Marie-Rose W. Enkel in de
bossen moeten we gebruik maken van betalend internetverkeer, merkte
Johnie N. op. En zo kregen we onze zaterdagvoormiddag om.
Toen men Winston Churchill vroeg hoe hij na een leven vol spanningen, alcohol en dikke sigaren zo oud had kunnen worden, luidde zijn antwoord eenvoudigweg: No sports. De boom in met Winston ... wij gaan dr weer in vliegen. Nu zondag trekken vele duizenden wandelliefhebbers de stapschoenen aan naar aanleiding van de Nationale Wandeldag, traditioneel het startsignaal van het nieuwe wandelseizoen. Ook DVvdDT zullen weer van de partij zijn want nordic wandelen is de enige vorm van amusement waarvan je de afloop niet kent, hoe vaak we dit ook beoefenen.
De politie in ons land maakt zich klaar om naast de elektrische fiets ook de nordiccers op snelheid te controleren. Dat heeft de minister geantwoord op een parlementaire vraag van een Kamerlid. De politie wil met de snelheidscontroles van nordic-walkers gevaarlijke situaties een halt toeroepen. Onlangs nog stelde Natuurpunt vast dat veel nordic-walkers sneller wandelen dan de toegestane 4 km per uur. Met schade tot gevolg aan bosplanten en wandelpaden (de bekende gaatjes...). Tot nog toe konden nordic-walkers met pools van carbon ongehinderd blijven wandelen. Daar komt nu dus verandering in, als de politie effectief over een aangepaste testbank beschikt om te snelle nordiccers te controleren. DVvdDT is niet tegen de controles, maar wijst er tegelijk op dat er een beter wetgevend kader moet komen. "Er moet een aparte categorie gevonden worden voor nordiccers die wel sneller willen wandelen dan 4 kilometer per uur", zei woordvoerder J.N. op hun blog. Of beter nog een apart circuit of terrein. DVvdDT vindt niet dat die nordiccers uit de bossen moeten geplukt, er moet wel een degelijk kader komen, want nu moeten deze sporters zich aan te veel regels voldoen, vindt J.N. Met een aangepast wetgevend kader kunnen de controles ook beter verlopen, zei J.N., want zo weet de politie tot welke categorie de betrokken nordiccer behoort. Eventueel zichtbaar met een badge of beter nog een petje. DVvdDT wijst er ook nog op dat er dringend betere en bredere wandelpaden in ons land moeten komen. Op die wandelpaden kunnen nordiccers vlotter en gemakkelijker met hun pools van carbon naar hun werk wandelen. "Zo'n netwerk is een zeer goed antwoord op ons mobiliteitsprobleem."
De Nieuwjaarsreceptie 2015 van DVvdDT ging dit jaar door op zondag 11 januari 2015 in het vijvergebied van De Maten te Diepenbeek. Maar vooreerst wandelden we de 6,1 km (oranje wandeling) door dit mooie -door ons pas ontdekt- gebied. De 35 vijvers (we hebben ze geteld) van De Maten vormen samen ongetwijfeld het best bewaarde vijvergebied van Midden-Limburg. Na de tocht dronken we een Pater Lieven Tripel (voor de mannen) en een zoete Kriek (voor de dame) in Café Herberg t Dorp te Zutendaal. Dit bier van 8% dronken we met mate. Dit Bier van de Maand is van Brouwerij Van Den Bossche uit Sint-Lievens-Esse. Een wist-je-datje!
Het jaar 2014 was verschrikkelijk. Elk weekend tien kilometer nordic-walken in weer en wind. Soms in gezelschap van enkele sympatisanten van De Vrienden van de Dwaze Tafel. Na afloop steeds koud of lauw bier drinken en dit op onze nuchtere maag. Soms kregen we nootjes bij het bier waar sommigen onder ons geen plezier aan beleefden. Een echte nachtmerrie.
En eveneens moesten we nog een jaar wachten op een volgende Groote Bier- en Kaasavond. Gelukkig, we zijn er spartelend doorgeraakt en op zaterdag 27 december organiseerden DVvdDT een 2de Groote Bier- en Kaasavond, het eindejaarevenement voor mensen met smaak. Verleden jaar waren we met negen deelnemers en dit is verdubbeld tot bijna het dubbele. Daarom moesten we uitwijken naar Hoeve Koeweit ... euh sorry Hoeve Kiewit! Enkelen waren dit jaar uitverkoren om deel te nemen en dat hadden ze vooral te danken aan hun sympathie voor de club en de vele vind-ik-leuks op onze facebookpagina.
We proefden met kleine teugen van Perron Blond, Affligem Blond, Liefmans Goudenband, Westmalle Tripel en Achel Bruin gecombineerd met kaasjes van Ptit Cru, Comté, Ossau-Iraty, Petit Munster, Achelse Blauwe. Dit alles met de nodige commentaren voorzien van de ceremoniemeester E.B. uit L. Na afloop gingen we lekker virtueel op Twitter en Facebook naar aanleiding van onze spontane signeersessie. We geven het grif toe, we doen er ook aan mee en we vinden het eigenlijk wel leuk. Het is niet meer zoals vroeger. Toen werden de reacties van vrienden en familie aan de (dwaze) tafel gegeven en die bleven tot daar beperkt. Nu, met de sociale media, worden met onze smartphone fotos gemaakt en onmiddellijk verstuurd naar onze virtuele vrienden.
Ondanks dat heeft alles beter gesmaakt dan verleden jaar. Met dank aan onze vrienden die live aanwezig waren!
Er zijn mannen die gewoon ouder worden en daar is niets mis mee. Maar er zijn er ook die met het verstrijken van de jaren er steeds beter uit zien (soms toch wel benijdenswaardig). Het verschil zit niet in hun 'geluk' maar meer in hun levenswijze, hun lichaamsverzorging en manier waarop ze met hun uiterlijk omgaan. In het leven krijg je niets cadeau. Ook voor een energieke en verzorgde look moet af en toe de natuur een beetje helpen. Daarom zochten we met DVvdDT in 2014 regelmatig de natuur op en ook verleden zondag wandelden we tien à elf kilometer door de schoonheid van Maastricht en de Sint-Pietersberg. Drie viriele mannen in de fleur van hun leven. Soms moet de ene wat meer dan de andere een tandje bijsteken, maar we bereikten zonder noemenswaardige problemen de eindstreep aan de herberg. Volgend jaar meer straffe verhalen, enfin dat hopen we toch! Volgende week volgen de notulen van onze tweede bier- en kaasavond. Een traditie naar aanleiding van het naderende einde van het oude jaar.
Saison, Blond, Herfstbock, IPA, Porter, Pancake, Hop El Dorado... allemaal bieren die we leerden waarderen en kennen tijdens onze 1ste Groote Studiereis. Op dinsdag 2 december 2014 bezochten we -na afspraak- Perron Bieren Gellik Belgium. Het was een aangename kennismaking met deze kleine brouwerij. Deze brouwer met name Jasper Dijkens levert kwaliteit en variëteit. Perron Bieren is een autonome brouwerij en neem zeker eens een kijkje op www.perronbieren.be. DVvdDt gaan enkele bieren zeker promoten tijdens diverse evenementen en degustatiepreuvenementen. We hebben ter plaatse in zijn garage en kelder te Gellik drie soorten bieren mogen proeven en thuis gekomen en na verslag gedaan te hebben van deze studiereis voor Facebook en Blog kropen we snel onder onze flanellen lakens.
HET STILTEGEBIED âDE VALLEI VAN DE ZIEPBEEKâ TE REKEM.
Op zondag 30 november wandelden we nog eens -sinds lange tijd- naar de vallei van de Ziepbeek. Onze start namen we aan de Bessemer t.h.v. het Ijsparadijs Het natuurreservaat Vallei van
de Ziepbeek (Rekem), opgericht in 1970, ligt op de steile oostelijke
rand van het Kempisch plateau en is 161 ha groot. Men kan er heerlijk
wandelen langsheen vijvers, heidegebieden met gagel, pijpestrootje en
dopheide, en de naald- en wildbossen. De oostelijke rand van dit
plateau vertoont talrijke insnijdingen, welke bijna allemaal droogdalen
zijn. Natte beekvalleien zijn hier zeldzaam en de weinige die voorkomen
zijn uitermate waardevol. Als belangrijkste beekdalen in de streek
citeren we de dalen van de As-, de Ziep- en de Kikbeek. Dit laatste is
ten gevolge van de zandwinning uitgedroogd, waardoor de typische
begroeiing verdwenen is. Daar de bovenloop van de Asbeek in cultuur
gebracht is, vormt de vallei van de Ziepbeek het enige dal met een nog
vrij natuurlijke begroeiing. Het water van de beek is aan de
oorsprong zeer zuiver en bevat slechts weinig voedingsstoffen waardoor
er zich, mede door toedoen van de mens, een typische vegetatie heeft
ontwikkeld : een afwisseling van vochtige en droge heide, veen
gagelstruwelen, moerassen en vijvers. Buiten het eigenlijke reservaat
tref je er vooral naaldbossen aan, doch ook enkele wei- en akkerlanden.
Na ca. 8 km wandelen maakten we plannen voor de verdere dagindeling
maar vooreerst kregen we een degustatie aangeboden van een Flamoes een
biertje van OMG 8% alcohol, gebrouwen in de kelders ten huize van onze
ere-voorzitter M.S. Onder het genot van dit bier werd de strategie
bepaald voor onze bier- en kaasavond van einde december. Na het
middaguur splitsten onze wegen en maakten we ons op voor een babyborrel
in de namiddag en een concert van Blaudzun in de AB te Brussel. Een
drukke dag en morgen weer maandag.
De organisatoren van de zondagwandeling in Maastricht, Ludwig en Hedwig, kunnen tevreden terugkijken op een zeer geslaagde tip van de week. We wandelden de blauwe wandeling van 7 km in het wandelgebied Sint-Pietersberg. Ook hier was de wandelroute bewegwijzerd met symbolen op houten palen. De bewegwijzering is uniform, of je nu in Nederland, Vlaanderen of Wallonië wandelt. Ideaal voor ons! Waar nodig is er gepaste infrastructuur aangebracht om het gebied van de Sint-Pietersberg toegankelijk te maken: bruggen, trappen, afsluitingen, leuningen, poortjes,... Het kalkmassief van de Sint-Pietersberg is een unieke streek, met pittoreske dorpjes, forten en kastelen, tal van waterlopen (o.a. de Jeker), een bewogen geschiedenis en een uitzonderlijke natuur. Om dit prachtige maar kwetsbare gebied nieuwe kansen te geven sloegen zes gemeenten en zeven verenigingen enkele jaren geleden de handen in elkaar. Samen startten zij in 2002 het Europese project Sint-Pietersberg, tussen Jeker en Maas met meer dan 30 projecten voor landschaps- en natuurherstel, recreatie en informatie.
Na de wandeling gingen we genieten van een biertje en een tas Mestreechse koffie in Chalet Bergrust en hadden we een prachtig uitzicht over de stad. Voor herhaling vatbaar.
De organisatoren van de reis naar Rouen en Etretat, Marc en Marie-Rose, kunnen tevreden terugkijken op een zeer geslaagd weekend. Zij kregen het voor elkaar om een zeer boeiend programma samen te stellen waarin een ieder zich kon vinden. Met dank aan Mister Trotter. Namens alle deelnemers hartelijk dank voor jullie inzet. We hadden voor deze korte vakantie Normandië uitgekozen omdat het niet alleen bekend staat omwille van de cider, calvados en de kalkrotsen bij Etretat, maar vooral ook om onze grote onwetendheid over de stad aan te vullen. Het is onmogelijk om in enkele woorden onze capriolen weer te geven op deze Facebookpagina maar we gaan het toch proberen. Het was alleszins een geslaagd weekend op zoek naar de perfecte Camembert. We kregen zelfs de Japanners aan het lachen met onze fratsen.
Rouen is de hoofdstad van het departement Seine-Maritime in Normandië en gelegen aan de Seine. Het is al lang geleden dat het boerenmeisje uit Domrémy, Jeanne dArc, stemmen hoort die haar opdragen Frankrijk van de Engelsen te redden. Ze wordt gevangen genomen door de Engelsen en na een proces, op verdenking van ketterij en hekserij, op de brandstapel omgebracht. Rouen is een vitale en bruisende stad met een laatmiddeleeuws centrum. Ondanks zware bombardementen tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn op de rechteroever nog vele bezienswaardigheden behouden. Het oude centrum met schilderachtige vakwerkgevels, musea en kerken en de eeuwenoude stadspoort met de Gros Horloge geven de stad zijn grandeur. Op de Place du Vieux Marché staat de Eglise Sainte Jeanne dArc. Eeuwenlang vormde het plein het decor voor belangrijke executies. Thans wordt hier ook de herinnering levend gehouden aan Jeanne dArc, de nationale heldin van Frankrijk. Een groot kruis markeert de plek waar haar doodvonnis werd voltrokken op de brandstapel. Op dit plein staat pas sinds 1979 de Eglise Sainte Jeanne dArc, een kerk met de bijzondere vorm van een omgekeerd schip. De Rue du Gros Horloge, deze straat is de kortste verbinding tussen de Place de la Cathédrale Notre-Dame en de Place du Vieux Marché. Het is de voornaamste winkelstraat van Rouen. Midden in de straat staat de Gros Horloge. Naast deze bezienswaardigheden bezochten we ook nog het Musée des Beaux-Arts de Rouen en de plaatselijke middenstand. DVvdDt bezochten diverse horecazaken gaande van chique tot kitsch.
De laatste dag reisden we door naar Etretat en deze plaats is beroemd om de Falaise dAlmont en de Falaise dAlval. Door de golven zijn in de loop van de eeuwen fraaie poorten in de krijtrotsen uitgesleten.
Het mag een wonder zijn dat we niet met onze klikken en klakken van de rotsen zijn gedonderd of Les Amis d imbécile, stupide et absurde table waren gekend tot ver in Frankrijk.
VERLOREN IN DE BOSSEN VAN PIETERSHEIM : NORDIC WALKING-STOKKEN
Vandaag, zondag 9 november 2014, werden er twee poles verloren in de bossen van Pietersheim.
De speciale Nordic Walking-stokken, of poles in het Engels zijn van
fiberglas, zeer licht en praktisch onverwoestbaar. We waren met drie
mannen - dus zes stokken - en we naderden ons eindpunt na 9 km en
merkten tot onze verbazing dat we twee stokken misten.
De andere sportievelingen(wandelaars, joggers en mountainbikers) in de
bossen van Pietersheim merkten het ook maar hebben het ons niet
meegedeeld. De eerlijke vinder van deze stokken met een lengte van
115 cm met speciale handlussysteem en een speciale handgreep krijgt van
ons een beloning waar hij of zij niet goed van zal zijn. De poles
zijn van groot belang omdat ze kunnen worden bevestigd met
klittenbandsluiting zodat de bloedsomloop niet wordt belemmerd. De
wandelaar kan zich helemaal richten op het ritme van de beweging, met de
andere Nordic Walking-partner praten of gewoon van de natuur genieten.
Maar we gaan alleszins de camerabeelden opvragen en ons volgend weekend
eens bezinnen over de toekomst van de club. Onze ontgoocheling was
groot maar we lieten ons niet uit ons lood slaan, of uit evenwicht
brengen en dronken elk een Trappist Westmalle in de Kinderboerderij
Pietersheim. Daar beslisten we om met volle dedication en friendship verder te gaan.
Goed nieuws. Armand Pien zegt dat morgen de zomer dan toch voorbij zal zijn. Vandaag en ook gisteren was het inderdaad te gek en te dwaas om binnen te gaan zitten. Vooral vandaag gingen we op avontuur.
Het was een tip van enkele sympathisanten van DVvdDT (E.J. uit L. en zijn vrouw M.A.) die ons aan de toog van horecazaak De Brouwerij de geneugten leerde kennen van een Affligem Tripel. Meer daarover later. Maar eerst moeten we nog vertellen wat vooraf ging. Een wandeling van 9 km door de bossen van Zutendaal op zoek naar het huis van Jeroen Brouwers. Niet gevonden! Toen als afsluiter naar De Lieteberg voor het nuttigen van een Westmalle Tripel en voor de dames een Kriek. Wij op zoek naar een imker met een bijberoep. Niet gevonden! Toen splitsten we noodgedwongen en sommigen gingen naar de Steakdag van de Scouts en anderen gingen even douchen. Toen nog even naar de tentoonstelling van wijlen Felice in Kunstgalerij De Havelaar. Daar troffen we weer enkele fans (M.N. en P.S. uit Gellik) en maakten van de nood een deugd en dronken een Affligem Tripel in horecazaak De Brouwerij. Zoals gezegd op aanraden van E.J. uit L. en deze Affligem Tripel is een goudkleurige tripel met een alcoholpercentage van 9,5%. Meer informatie op Wikepedia of door de proef op de som te nemen.
Het was weer een mooie dag. In Syrië zeggen ze wel eens: het leven is als een boom: tak-tak-tak!
Ter gelegenheid van de Boekenbeurs 2014 gaan we iets speciaals doen. De Boekenbeurs staat namelijk in het teken van de strip, de Negende Kunst. Zeer Belgisch, het stripverhaal. Iets dat in onze genen zit. Geef ons eens gelijk. Is dat geen goed idee, een stripverhaal over DVvdDT. Zijn we niet net twee striphelden à la Kwak en Boemel, Guust Flater, Robbedoes en Kwabbernoot, Blake en Mortimer, Jommeke en Filiberke. Ze zijn bijna altijd met twee en ze beleven dolle avonturen. Vandaag gingen we sportelen in de bossen van As met vertrek aan het Stationneke van Asch. We brainstormden over onze tweede Bier- en Kaasavond en beslisten dat dit zeker doorgang zal vinden op zaterdag 27 december 2014. Meer info volgt nog! We moeten nog een paar keer vergaderen!
Vandaag was een topdag voor DVvdDT: prachtige Indian Summer, een nordicwandeling van 7,5 kilometer met vertrek aan de Lourdesgrot in Wiemesmeer, een degustatie van het beste Bier van de Wereld (Tongerlo Blond van Brouwerij Haacht), een lunch in Munsterbilzen (Brasserie Remise New Style), een bezoek aan de Grote Bos- en Houtbeurs op het Militair Domein Wiemesmeer-Zutendaal, plannen makend voor een weekend in Frankrijk (Normandië). Kortom, we vragen ons soms af waarom er niet meer leden tot onze vereniging toetreden. Het was fantastisch. En om even terug te komen op vorige avonturen: elke gelijkenis met bestaande gebeurtenissen en/of bestaande personen, activiteiten, aangehaalde voorbeelden of namen van personen berust op louter toeval. Soms is het ook opzettelijk gedaan en iedereen heeft het recht om kopies te maken of stukken uit onze blog of facebook over te nemen mits betaling van 50 euro per regel op de bankrekening van de DVvdDT. Om te vermijden dat ons verhaal herkenbaar wordt, veranderen we regelmatig iets aan timings, situaties, personen, kilometers,... Maar het meeste is waar gebeurd!
Een Filipijns gezegde luidt: hoe lang de processie ook is, ze eindigt altijd bij de kerk. Ons gezegd luidt: hoe lang de wandeling ook is. Ze eindigt altijd bij een café/brasserie/louche zaak.
Stap zo nu en dan uit je comfort-zone. Alleen dan kun je echt nieuwe dingen ervaren. Het was voor een aantal leden van DVvdDT de eerste keer maar we waren vol verwondering en hadden tranen in de ogen bij het aanschouwen van de droge landduin. We nordicten (bestaat dat woord eigenlijk?) 10,5 km dwars door de zanderige landduinen van de Oudsberg in Meeuwen-Gruitrode. We hadden veel oog voor de flora en de fauna. Vooral de flora hebben we gezien. De fauna daarentegen... Precies of alle roofvogels, eekhoorns, konijnen en hagedissen schrik hebben van onze wandelvereniging. Moet er nog zand zijn? De bomen en planten moeten er wind en zandverstuivingen trotseren. Dan heeft de mens het toch gemakkelijker. Hij of zij (wij dus) kan zich verschuilen in het Orshof te Neerglabbeek, een oord van rust en bezinning en een ontmoetingsplaats voor liefhebbers van het buitenleven en gelegen aan de rand van het natuurgebied de Solterheide. We genoten er van een Sint-Gummaris Tripel van 8%, een Belgisch abdijbier van hoge gisting en gebrouwen door Brouwerij Sint-Jozef te Opitter. Volgende week doen we het rustiger aan en gaan we naar de bos- en houtbeurs in Zutendaal en dit op het militair domein in Wiemesmeer. Daar zijn we veilig.
We zijn wel Vrienden maar wel niet Dwaas. Wie te laat komt op de afspraak om 09 uur 30 stipt mag niet meer mee op Nordicavontuur. Zo gebeurde op zaterdag 5 oktober. H.M en L.B uit D. maar afkomstig uit L. hadden zich verslapen. In het woordenboek staat: het onvrijwillig langer dan gepland blijven slapen. Gezien de weersomstandigheden leek ons dit eerder vrijwillig. Met een afgeslankte groep reden we met ons voertuig richting Café De Statie te Eisden. Dit voor de paarse wandeling van 8.7 kilometer. Bij terugkeer aan Café De Statie, het voormalige station van Eisden dronken we een verfijnd streekbier. Because we fargo from the durst!
Zaterdag ll. in de krant: Wandelaars spenderen elk jaar meer dan 20 miljoen euro in Limburg. De gemiddelde wandelaar geeft 17 euro per tocht uit, vooral in de horeca. Dat blijkt uit een nieuw onderzoek van Toerisme Limburg dat drie jaar lang 5.000 wandelaars strikte in de wandelgebieden met vragen over hun spendeergedrag, herkomst en motivatie. We wandelen al meer dan drie jaar in de bossen en hebben nooit geen onderzoeker gezien. Zelfs afgelopen zondag niet in de bossen aan de Kikbeek, waar we oog in oog stonden met Noorse Fjordpaarden. Het is dus een grote leugen want onderzoek van DVvdDT heeft uitgewezen dat we gemiddeld 3,20 euro per tocht uitgeven. Verleden zondag gebeurde dit in het fietscafé De Herberg te Zutendaal voor het consumeren van een La Guillotine. La Guillotine is een Belgisch bier van hoge gisting. Het bier wordt gebrouwen in Brouwerij Huyghe te Melle.
Het is een goudblonde tripel met een alcoholpercentage van 8,5%. Om de tweehonderdste verjaardag van de Franse revolutie te herdenken, ontwierp de brouwer in 1989 het gelegenheidsbier La Guillotine. Het bier sloeg heel vlug aan in een tiental landen en behaalde verscheidene prijzen.
Naar aanleiding van de Open Monumentendag bezochten we zondagnamiddag De Heidemolen te Lanaken. Dit is een watermolen op de Molenbeek, gelegen aan Heidemolenstraat. Het is een bovenslagmolen die fungeerde als korenmolen. De molen werd voor het eerst vermeld in 1598, en is mogelijk dus ouder. De steen met het jaartal 1645 verwijst naar een latere verbouwing. Het was de tweede banmolen van de heerlijkheid Pietersheim. In 2005 werd de molen beschermd als monument en, tezamen met zijn directe omgeving, als beschermd dorpsgezicht. Er worden restauratiewerkzaamheden uitgevoerd.
Na het nuttigen van een Toeteler sprongen we op onze fiets en reden richting kasteel Pietersheim en de Paterskerk te Rekem. Deze Minderbroederskerk met klooster werd gebouwd in 1707 en de kerk is befaamd om zijn Clerinxorgel en werd in 1991 gerestaureerd.
Toen werd het hoog tijd voor een terras met uitzicht op de Patersstraat en dit vonden we bij de Sjilder te Rekem. We degusteerden enkele Perronbieren, een koffie en voor de dames een sprankelende witte wijn met muntblaadjes en een verse muntthee. Van de bazin kregen we bitterballen, nootjes, kaas, koekjes en een babbel omdat we waarschijnlijk graag geziene gasten zijn.
We doen al jaren aan Nordic Walking en zijn er al heel ver mee. Daarom mochten we vandaag van onze trainer dhr. M.S. zonder stokken en herbeleefden we de moeder van alle festivals. Lang voor Rock Werchter en Pukkelpop was er Jazz Bilzen, s lands allereerste groot muziekfestival. De wandeling van vandaag liet ons kennis maken met de geschiedenis van Jazz Bilzen, het festival dat van 1965 tot 1981 plaatsvond in Bilzen. De naam zegt het eigenlijk zelf.
De wandeling langs de Demer voerde ons langs de verschillende locaties waar het festival heeft plaatsgevonden en vertelde ons meer over de sfeer die heerste op Jazz Bilzen, over de bloei maar ook de teloorgang ervan... Daarom loaden we down of is het downloaden- de Demer Walk in de App Store en met behulp van het papieren plannetje van de Dienst Toerisme wandelden we de route langs gedenkwaardige festivalplekken, de diverse locaties van het festival, de camping, de allereerste backstage en zo naar het park Haffmans voor de beeldentuin van Ever Meulen.
Onderweg pikten we ook nog wat fruit her en der en de expo van Herman Selleslags mee in de Zaal Concordia. Onze dorst en honger werd gestild in Brasserie Chopin op de Markt te Bilzen, vroeger (in 1978) een oord van zedenverwildering.