Eric Lornoy werkte jaren geleden in Brazilië. In tegenstelling tot de meesten, die vooral de stranden opzochten, was hij meer geïnteresseerd in de natuurstreken van dit uitgestrekt land. Het Braziliaanse Portugees was voor hem geen probleem.

Na enkele tochten naar de Pantanalstreek had hij reeds een grote vriendenkring opgebouwd onder de plaatselijke bevolking. Woudlopers en indianen leidden hem tot in de verste uithoeken van dit dierenparadijs. Kamperen en slapen in hangmatten was er natuurlijk steeds bij. Men kan zich moeilijk voorstellen hoeveel geluiden er 's nachts zijn waar te nemen. Heerlijk!

Eenmaal de Pantanalstreek, na meer dan tien tochten, geen nieuwigheden meer bood, ging zijn interesse uit naar het Amazonewoud.

Vandaag de dag onderneemt hij ieder jaar minstens één expeditie naar het grootste regenwoud ter wereld. De laatste jaren vanuit België. Na meerdere verkenningstochten is hij doorgedrongen tot ver in het Amazonewoud. Steeds begeleid door plaatselijke bewoners zijnde: rubbertappers, goudzoekers, vissers, indianen.... De streken die hij verkent bevinden zich ver van de toerisrische centra zoals Manaus.

Meestal worden rivieren afgevaren. De zijrivieren van de Rio Madeira zijn de interessantste. Stroomversnellingen en kleine watervallen worden overwonnen. De rivieren zijn rijk aan kleilagen in de oevers. Vele krombekken zijn hierop verlekkerd en zijn daarom massal aanwezig.  Ara's (rode en gele), papegaaien en parkieten. Een zeer kleurrijk spektakel telkens zo'n groep opvliegt. Ook andere wilde dieren komen meer voor dan op andere rivieren. Dit komt omdat de rivier zo wild is en geen oeverbewoners telt. Eric spreekt met ervaring vermits hij reeds meer dan 15 rivieren heeft afgevaren.

Om de onvermijdelijke onkosten te delen, worden soms expedities ondernomen in kleine groepen (maximaal 5 man). Al deze expedities worden ingericht zonder winstbejag; iedere deelnemer betaalt zijn deel in de onkosten en dit ter plaatse.

Het spreekt vanzelf dat er geheel vrijblijvende vergaderingen zullen gehouden worden alvorens de deelnemers kunnen toegelaten worden.
Zulke expedities zijn geen toerisrische uitstappen doch ook geen vermoeiende trektochten.
Wanneer de teamorders opgevolgd worden, zijn de gevaren zo goed als nihil en de ongemakken veroorzaakt door de muskieten worden tot een minimum herleid.

Vertaling uit de krant "Folha de Rondônia" (Brazilië) van zaterdag 24 Juni 2006.
Titel:" Indianenhoofdman met kogels afgemaakt."
De hoofdman Deusmar Ferreira Saquirabiar, ook Damiao genoemd en één van de hoofdmannen van het indianenreservaat Mequéns dichtbij Alta Floresta in de staat Rondônia (Brazilië), werd gisteren ochtend vermoord met vier kogels in de borst op de parking van het busstation van de stad Pimenta Bueno (Rondônia).
Damiao was vergezeld van een indiaanse. De vermoedelijke moordenaar werd gefilmd door de interne camera's van het busstation.
De moordenaar benaderde Damiao en vroeg om een sigaret. Enkele seconden later werd Damiao bij zijn naam genoemd en kreeg vier kogels in de borststreek.
De (illegale) houtwinning in het indianenreservaat Mequéns zou de aanleiding zijn tot deze moord.
Het Amazonewoud aldaar bevat nog veel "cabreùva", een houtsoort van extreme kwaliteit die hoge prijzen behaalt op de internationale markt.
Het reservaat was al geruime tijd winningsplaats voor illegale houtkap. Hoofdman Damiao had aan de houtkappers een ultimatum gesteld om het reservaat te verlaten met de dreiging alles over te laten aan de federale politie. Anderzijds was Damiao (samen met zijn zonen) ook verwikkeld in verscheidene twisten betreffende de opbrengst van de rijkdommen van het reservaat.
Politiehoofd Arismar Araùjo verklaart dat de ganse ploeg onderzoekers van Pimenta Bueno met de zaak bezig is. Het gefilmde gebeuren wordt aan een gedetailleerd onderzoek onderworpen. Hij denkt dat de opheldering binnen enkele dagen een feit zal zijn.

Dit is de beruchte onzichtbare zanger van het Amazonewoud, de Grijskopklauwiervireo.
Deze foto werd genomen vanuit een speciale uitkijktoren en met veel geduld.
Hij komt regelmatig voor en fluit op zo'n dominante wijze dat het onmogelijk is hem te negeren. In het groene bladerendek is het echter onmogelijk hem te bewonderen.

Foto

Moet men kiezen tussen tent of hangmat, dan is de keuze snel gemaakt.

Er zijn meerdere redenen om voor een hangmat te kiezen.

 Het gewicht. De laatste jaren wordt er voor reizen naar Brazilië slechts 20 kg toegelaten als bagage. Een tent zou al snel één vierde hiervan opeisen. De volgende reden is het eenvoudige ophangen van een hangmat. Op een vijftal minuten is alles klaar en kees. Bij het opstellen van een tent moet de ondergrond beter geruimd worden. De belangrijkste reden om te kiezen voor een hangmat, is het feit dat men veel frisser en ontspannen ligt in een hangmat dan in een tent. ’s Morgens druipt het gecondenseerde water letterlijk van de binnentent. Er is geen ventilatie! 's Avonds zweet men meer dan in een sauna en 's nachts wordt het te fris. Zeer onaangenaam. De weinige keren dat ik in een tent sliep, was ik blij dat ik een slaapmiddel bij me had. Aanvankelijk kende ik de voordelen van een hangmat niet. Eenmaal uitgeprobeerd, heb ik de tent als geschenk aan de indianen gegeven en slaappillen worden niet meer meegenomen.

De hangmat wordt best ter plaatse gekocht. De kwaliteit is zeer goed en de prijs nog beter. Let op. Koopt men op straat, biedt dan af tot ongeveer op 50%.

Waarop moet men letten bij het ophangen van de hangmat?

Span de hangmat niet te zeer. Te horizontaal opgehangen hangmat leidt tot “hard” slapen. De hoogte speelt geen grote rol zo lang men niet de grond raakt natuurlijk. Een klein kussentje (eventueel uit het vliegtuig?!) is aangenaam alhoewel geen must. Leg een slaapzak open in de hangmat. Hoe warm het overdag en ’s avonds ook is, ’s nachts kan men niet zonder deken of slaapzak!!