Weinig wind en een stralende zon.

We hadden leuke babbels en soms wel eens grappige roddels, kortom het was ..top.

Er was natuurlijk voor iedereen eten genoeg en drank... drank in overvloed.

De cava borrelde , de rosé vloeide, de witte wijn stroomde ....en dan kwam de rode wijn...

De boosdoener van wat er toen volgde.

We zaten buiten in de warmte , en hoe later het werd , hoe frisser en hoe meer dat manneke met zijn hamerke begon te kloppen.



En die twee van ons hadden niet beter gevonden dan het leeggoed bijeen te rapen en er dan zogezegd mee te spelen...Doch de waarheid is...Ze wilden ons tonen wat we tot dan toe al verbruikt hadden.

En van drinken moet ge pissen....

En toen begon het.....


Eerst de slappe lach krijgen door de toeren die onze Jean uithaalde....



Gedichtjes voordragen en toneelke spelen en om te eindigen een diepe buiging om af te ronden..

Die twee, spijtig heb ik er geen foto van..lagen op een zeker moment op de grond te rollen van het lachen.

En als diene met zijn hamerke klopt, dan ga ik afkoelen....in zee met kleren en al.

Of hij het op dat moment geweten heeft, blijft een raadsel. Ik denk van niet.






Na al het plezier , gedrink en gelach, werd er stilletjes gedacht om op te ruimen en te vertrekken.

Je moet weten dat het hier heel plots donker word.

Dus alles moest terug de bus in.

Daar ik ook wat teut was, had ik een lumineus idee.

Ik haal de auto en zodoende hoeven we niet al te ver te gaan om de spullen in te laden.

Zo gezegd , zo gedaan

Toen ik met de wagen naar het strand reed, bekeek iedereen me een beetje raar....

Maar het was om goed te doen.

Vlug wist ik natuurlijk hoe laat het was en waarom ze me vragend aankeken.

Nog geen 10 meter op het strand en ik reed me vast.

Normaal natuurlijk....domme jongen toch.

Hoe meer gas ik gaf, hoe dieper het ging.

Met ons allen hebben we dan getracht om te duwen. Maar helaas , we waren te zat en moesten teveel lachen dat het echt niet lukte.

Dan maar depannage bellen. Ben er trouwens voor verzekerd.

Geen verbinding omdat we tussen de bergen geen bereik hadden.

Wat nu

2 jonge mensen kwamen helpen, 2 vissers kwamen langs...Niets hielp

En iedereen van onze groep maar tieren en bulderen van het lachen

Maar het werd wel al flink donker.

Dan is Alex iemand uit het dorp gaan halen met een 4x4. Na wat gesleur en getrek kwam ik uit het zand en konden we verder

We hebben iedereen bedankt..hier en daar is er wel iets kwijt geraak...dus ben ik op blote voeten naar huis gereden

En deze beste maat, wist van het laatste uur niets meer

Ik heb hen afgezet, en al de vrouwen hebben hem in zijn bedje gelegd....

Een dag zoals je er zelden ééntje meemaakt

Heerlijk gegeten en gedronken...wel iets te veel ..maar ja

Zeer fijn gezelschap, gelachen en nog eens gelachen

Maar de clou

We zaten effe in de pinarie met de auto ...en wildvreemde mensen hielpen ons, zelfs een oudere man die in een bar zijn zondag aan het vieren was, liet zijn pintje staan om enkele kilometers verder , zotte en zatte Belgen gaan te helpen

Een staaltje van ....we zijn mensen voor mekaar...

Bedankt

Al zullen zij dit niet lezen...

Velen ken je persoonlijk, maar hier en daar zit er ook een totaal onbekende bij.

Hoe hij of zij tot je vriendenkring behoort is een raadsel.

Zo is er Jean... 

Ik had me al dikwijls de vraag gesteld....Wie is die man en hoe ken ik hem ? 

Voor Kerstmis kreeg ik een bericht via Fb dat Jean naar hier zou komen om iets te eten. 

En Jean kwam.

Grote man met indiaan achtige uitstraling, zijn haar in een staartje en een lange sik. 

Type ...Harley Davidson man. 

Op een goeie avond kwam hij dan samen met zijn vrouw , binnen. 

Het contact tussen mij en Jean, maar ook tussen Eva , zijn echtgenote , Claudia en de kinderen, was echt uitzonderlijk. 

Het was alsof we deze mensen al heel lang kenden. 

Knap , maar hoogst uitzonderlijk voor mij. 

We hebben gebabbeld en gegeten en … de klok vergeten.  

Dan zijn Jean en Eva maar blijven slapen. 

Om een verhaal kort te maken, ze vonden het hier zo leuk, de streek zo mooi, dat ze alles dadelijk in België wilden verkopen om hier in Mazarron een huis te kopen. 

Begin februari zijn ze dan naar hier gekomen. 

We hadden ondertussen voor hen een huis gevonden en...nu wonen ze hier. 

We hebben Jean en Eva ook laten kennismaken met enkele vrienden van ons. En ook daar klikte het contact super. 

Eva is zowat een moeder voor Clauke en oma,al hoort ze dit woord niet graag , voor de kids. J

Jean is mijne grote Manitou. Hij staat ook altijd klaar en ik heb er regelmatig heerlijke gesprekken mee. 

Voor deze mensen is ook niets teveel. 

En dan terug naar 16 maart Claudia had zin om aan het strand te gaan BARBECUE-en. Leuk idee. 

Het restaurant dicht, geen reservaties aangenomen, Jean en Eva , Alex en Marleen uitgenodigd, en de rest zie je aan de foto's


Voordeel van een bus is dat je alle plaats hebt om uw gerief in kwijt te raken


Aangekomen aan zee, alles uitladen en ons installeren voor een heerlijke dag




BBQ uithalen en dan kunnen we beginnen.. De zelfde taferelen zoals vroeger bij het programma Echo op de BRT. De gemeente arbeiders van Aarschot. Ene werken en de rest kijken.


Natuurlijk voor onze mannen weer heerlijk zwemmen in zee en stoeien op het strand

En ons Eva deed ferm mee.





En nog steeds dezelfde die werkt 


Barman van dienst...den Alex of voor de vrienden SexyLexy...Hij zou er die dag nog zijn werk mee hebben.


Vuurke maken en dan kunnen we bakken.


Als aperitief een koele cava met verse sardienen op een stukje brood






En daarna gemarineerde spieringkoteletjes. Claudia had thuis nog lekkere aardappelsalade gemaakt....


Tussen de gangen in werd er die dag gezwommen en gesurft.


En iedereen zag dat het goed was. De flessen raakten vlotjes leeg en er kwamen vlotjes flessen bij.

Niets tekort.


En dan 3 meter worst....Een hele opgave om die omgedraaid te krijgen.




En hier is onze Jean dan......nu nog kalm ...maar bij het vervolg morgen.....!!!

Sinds januari ben ik bezig om Belgische bieren in te voeren.

Ondertussen heb ik iemand gevonden met een depot , niet zo ver van hier, en daar kan ik wel meer dan 100 Belgische bieren aankopen.

Maar we gaan klein beginnen...Leffe , geuze, kriek en duvel en de nodige trappistenbieren. 

We zullen wel zien hoe het loopt.

Ik heb je al een beetje verteld over de mensen die , zomaar uit het niets, in ons leven zijn gekomen.

Wel , tegen het weekend ga ik daar zeker over schrijven, maar toch moet ik nu al vertellen dat ik van deze personen de veer van de eer heb gekregen

Het is een hoge onderscheiding bij Indianen stammen. 

Ik was er echt van gedaan dat ik zo een mooi geschenk kreeg. 

We hebben deze mensen wat geholpen, en wegwis gemaakt in het reilen en zeilen in Spanje. We hebben ze aan een huis geholpen en we hebben ze in ons gezin als ...familie ....Tata en Tatoe... ontvangen. 

Maar nogmaals...later meer.

Een echte arendsveer op een lap leder versierd met symbolen...

Het heeft een mooie plaats in ons restaurantje gekregen.


En dan kwam de bestelling binnen...

Duvel, leffe , kriek en geuze, Omer , Westmalle ,Chimay en nog vanalles

Belgisch bier in het zuiden van Spanje....


Maart is gekend om de wind. Soms al in februari , maar maart kent toch wel wat winderige dagen.

Zo had ik op 2 maar , het zwembad mooi gepoetst, het terras van het zwembad en ons Clauke de ramen van het restaurant.

3 maart....een zandstormke...

Amaai nog niet.

Herbeginnen dus met de poetswerken.





Maar als de poetswerken achter de rug zijn, is er weer tijd voor andere dingen.

Claudia had nog ergens wat oude blaffeturen liggen. Gevonden in de campo....dus

Bloemenrekje ...




En die zotte mus kan het echt niet laten om met haar dogs te spelen


6 maart

16 jaar getrouwd.

Ieder jaar doet Claudia haar trouwkleed terug aan om een foto te trekken.

Toen ze zwanger was van de kids , paste het kleed, maar kon ik de knopen langs achter niet dicht krijgen. Door hare dikke buik hé.

Voor de rest is het kleed ...meestal iets te groot

Ofwel is mijne schat gekrompen, maar zeker niet in de lengte , ofwel eet ze niet genoeg.......(ahummmm)

Half maart hadden we bezoek uit Heusden.

Voor de 2de keer kwamen Raf en Greta ons bezoeken..

Heerlijke mensen...vredig , rustig en altijd fijne babbels.

De egels zijn op pad.

Toen we 's avonds de honden loslieten, kwam onze Max aangelopen met een egel in zijn bek

We hebben het diertje maar vlug gered en terug in de natuur gezet.


En dat zijn nog altijd de 2 ....(luierikken) van de finca

Sam ....één woord    slapen

Yanneke....één woord... slapen

Tot morgen , voor een fantastisch verhaal.

Vandaag moesten, het is te zeggen, we moesten niet, naar de tandarts. 

Limpia van de tanden of te wel tanden kuisen. Ze doen dat goed hier en het kost...niks. 

Voor Claudia , geen probleem, bij mij echter wel.. 2 tanden staan los van het bot, 

Eerst antibiotica nemen en dan afwachten of ze moeten getrokken worden of niet. 

Jaja, binnenkort kan ik mijn gebit op het nachtkastje leggen in bruisend water , als we gaan slapen 

Ons Yanneke gaat volgend schooljaar naar het humaniora, en ze wil latijn -grieks  volgen. 

We hadden in Mazarrón al een school gevonden, die latijn en grieks geeft. 

Filippe II. 

Toevallig keek vandaag ons Clauke op de site van de school naar de data van inschrijven....

Wat blijkt, tot morgen kan je nog inschrijven... 

Wij in alle haasten naar de school . 

Natuurlijk zou het Spanje niet zijn als je niet de nodige papieren en documenten zou nodig hebben. 

Heel de voormiddag hebben we van hut naar haar gecrost om alles in orde te hebben.. 

Morgen de laatste inschrijvings- dag, en , ze zullen ons gezien hebben. 

En nu terug naar februari 2014 . 

12 februari. Het is bijna Valentijn en de keuken krijgt nog een grondige beurt. Zo goed zelfs dat ik een ,,,,Selfie,,,, door het raampje van microgolf kan maken..



Het is hier regelmatig een zoete inval van vriendinnen van onze meiden. Knutselen staat meestal, in de winter toch, op het programma. Voor school moesten ze verrekijkers van wc rolletjes knutselen.

Fin om ze bezig te zien en dan ook nog het belangrijkste... Spaans tetteren...



Deze mevrouw kennen jullie nog niet, maar het is een speciaal koppel dat onverwacht in ons leven is binnen gestapt. Ik zal er later nog meer over vertellen. Als ik er aan denk . En anders moeten jullie maar reageren en het me doen herinneren dat ik er het nodige over schrijf... Het is echt speciaal

En die gekke mus blijft zot van de honden hé.


Valentijn... we hadden een bezige dag, net als vorig jaar. Het was leuk, romantisch en vooral lekker.

De afwezigen hadden ongelijk, maar dan nog...het zat vol.




Nog zo ne zotten haring


Wie gaat met wie wandelen ???

Onze 3 jongens zijn zo een heerlijke honden.. Al weer bijna een jaar oud..


De finca bij valavond. We zitten ondertussen half februari. We mogen nu al zeggen dat we een hele zachte winter hebben gehad. Mijn stookkosten waren vorig jaar om en bij de 180 € en nu zit ik aan 120  € en ik heb nog gemakkelijk energie over voor een maand.

We liegen er ook niet om... Geen regen...minder wind dan vorig jaar ...en in de zon...op het terras en uit de wind , op 19 februari...40 graden.

Wie ons Claudia kent en wie de blog regelmatig volgt, weet dat zij van een pallet....

Een mooi bloemenrekje maakt.

En nu ga ik wat werken aan de avondservice, nog effe zwemmen en ne goeie spaghetti eten

Tot morgen.......wellicht

Het is van 14 januari geleden dat je nog iets op de blog hebt geschreven...

En ik maar iedere dag aanklikken en weeer niks... 

En of ze gelijk heeft... 

Ik wist geen enkele zinnige uitleg te geven. 

Geen tijd, geen goesting , geen niks....

Tot ze zelf zei dat een blog schrijven , enige moeite kost. 

Ons Gerda.. 

Ik was zo blij haar na zo een lange tijd nog eens terug te zien. 

Spijtig van Henri...

Hem had ik graag nog eens gezien. 

Maar Gerda.... we zijn er weer...hopelijk heb je tijd en de mogelijkheid om te lezen...Maar dat zal wel .

Bedankt alvast voor je bezoek. 

Ik heb wel niet veel tijd met jullie kunnen doorbrengen, maar hier moet ook nog een beetje gewerkt worden hé. 

Vanaf 14 januari...Het is een lange periode, dus , daar we maar een beperkt aantal foto's kunnen plaatsen, zullen we het bericht in verschillende keren doen.

Stront in het veld...Het is tot nu een verschrikkelijke droge winter geweest. Vorig jaar heb ik 180  €uit gegeven aan stookkosten. Nu zit ik amper aan 120€

Daar het zo droog is, heeft de varkensboer van boven ons, de mestkar genomen , om het veld te bemesten.

Vandaag 8 april, merken we dat ook dit niets heeft uitgehaald.


En onze Sam....Hij keek er naar en vond dat het ...stonk


17 januari ...met een fleeske aan maar toch vol in de zon. Genieten .

Ook onze Sting geniet van een heerlijke honden massage.



De schone en de beesten op 26 januari.

Onze kinderen zijn echt de beste vrienden van de dogs...Yetteke met hare Max


En Yanneke met hare Sam

De temperaturen stijgen hier elke dag. Het weer is zacht en heerlijk om het voorjaar te ervaren.



Op 27 januari hebben we een flinke wandeling gemaakt. Wij leven hier eigenlijk nabij 3 vulkanen. Die hebben we beklommem. Anderhalf uur klimmen. Zo stijl zelfs dat ons Yetteke het niet meer zag zitten. Maar het is een doorbijter en ze heeft vol gehouden. 


Onder weg kwamen we een huisje tegen dat helemaal in de rotsen was gebouwd'' Dit huisje had zelfs zonnepanelen en kon genieten van een sateliet schotel


Temperaturen die echt ideaal waren om een wandeling te maken.


Wat een uitzicht en vooral wat een mooie omgeving


Op de top van de berg aangekomen.... een mooi uitzict op de zee van Bolnuevo



Hier en daar zie je onderweg overblijfselen van huizen of muren en zelfs kleine aquaducten van de Romeinse tijd


En dan de schrijver himself.... Tot morgen