Neen niet de recepten van den Jeroen, maar het dagelijkse leven in Finca Buen Gusto. 

Tuintje onderhouden, koken eten spelen, klusjes oplossen en nog zo veel meer. 

Uiteraard ook zwemmen en in de zon liggen. 

De zon is er...Iedere dag . 

De temperaturen zijn.....35 in de zon en 29 in de schaduw. 

De moeite dus. 

In de zon moeten we werken. Foto's nemen van ons vrouwke. Zij wil enkele andere foto's op haar Fb. Dus , in de zon, op het terras, onder de oude olijfboom, mooie foto's trekken. 

Eric den portrettentrekker, 

Trouwens, die naam is gepikt van de papa van mijn grote zus. 

Gerard van Lienke , was aangesloten bij de dia club projecta, en hem noemde ze Gerard den portrettentrekker. 

Lang vervlogen tijden. 

Als je het zo zou kunnen meemaken, zijn we toch een heel gelukkig gezinnetje hé. 

Vanmorgen...9 uur , beginnen aan de mice en place. 

17 personen... wij met ons vieren inbegrepen. 

Een heel nieuw menu, dus ...uitproberen. Om 12 uur klaar... Nog een aperitiefje nemen... 

Clauke de kids van school halen...13,30 uur de gasten... 

Koken, opdienen, afwassen ...goeie dag zeggen.. koffieke... petanqueske.... en dan rond 4,30 uur iedereen weg. 

Tafels opruimen, daarna de handdoekjes nemen en stoeien met de kids in het zwembad. 

Wat een leven. 

 Voila sé 

Weer een beschrijving van ons dagelijks leven. Is het elke dag zo? Neen , maar het is wel gewoon een … dagelijkse kost... 

Mooie meid



Nog mooiere meid



Woorden schieten te kort



Wat een leven zullen jullie denken... doch... het is een echt werkpaard hoor



Nieuw dessertje



En na de lu nch , gaan de gasten ..petanque spelen

Tijdens ons heel leven in België zijn we aangesloten geweest bij de CM , de christelijke mutualiteit. 

Nog in den tijd dat we thuis woonden en automatisch toen we voor het eerst gingen werken. 

De ziekenkas, was voor ons iets heel normaal. 

We kregen vroeger het geld van een doktersbriefje in de hand uit betaald, en nadien werd het op de rekening gestort. We hadden de gele plakkertjes vroeger en nadien de sis kaart. 

We konden mee naar Fiesch in Zwitserland en op andere kampen. 

Hier in Spanje is het voor ons iets anders. 

We zijn zelfstandig, betalen sociale zekerheid, voor ons pensioen, en krijgen automatisch ziekenzorg. Gratis. 

Voor ons zijn dokter en apotheker kosteloos. 

Wel geen hospitalisatie, daar hebben we DKV nog voor. 

Maar nu terug naar België.

We zijn uitgeschreven in België. Ingeschreven in Spanje.Met alles in orde in Spanje, verzekeringen, bank, belasting, sociale zekerheid,gezondheidszorg. Kortom alles. 

In Alicanté zijn we bij het consulaat ingeschreven, en zij hebben er voor gezorgd dat we bij al de Belgische instanties uitgeschreven zijn.

Daar hebben we trouwens bericht van gehad. 

Maar gisteren kwamen we langs onze brievenbus gereden en er stak een krant in. 

Raar! 

Op mijn naam en op ons Spaans adres, het krantje van de CM . 

Ik wordt bijna 53 , nog enkele dagen, maar dit heb ik NOOIT in België gekregen, Nooit. 

Het kost de CM ,1 euro, om dit te versturen. 

We zijn totaal niet meer lid van de CM, het duurt 14 dagen eer het hier is, en het wordt als onderlegger gebruikt als de kinderen schilderen.

 “Eindelijk ook eens een gazet om ne grote vlieger te maken” zei ons Yetteke 

 Bedankt CM


Voila sé, nu heb je in één keer mijn adres ook. Laat de post maar komen


Jongeren met engagement. Echt voor ons , we zien er naar het schijnt veel jonger uit in het echt dan op de blog foto's. En we engageren ons om mensen (op )te voeden.


Of zouden ze het opgestuurd hebben om dit gerechtje klaar te maken?


Of geven ze hunne goeie raad van besparen weg



Wij laten het niet aan ons hart komen en hebben alvast van een dagverse ananas genoten

Waarom gaat een weekend toch zo snel. 

Het was geleden van november , dat we ze allebei nog gezien hadden. 

Zoveel bij te praten...Samen lopen...Samen winkelen...Samen eten. 

Maar goed. Fijn dat ze toch regelmatig komen. 

Zondag hadden we een dubbele shift. 

Ons leven en inkomen moet natuurlijk ook verder gaan. 

Zaterdag hadden we bewust geen gasten aangenomen. Enkel om te genieten met grote broer en zus. En dat hebben we ook gedaan. 

Zondag tijdens de middagshift zijn de kids met hun grote broer naar het strand geweest. Ze hebben hun natuurlijk zeer goed geamuseerd. Tijdens de avondshift hadden we gezegd dat Bram en Sabeth samen met de kids aan een tafel konden eten. 

Het was precies of het klanten waren. De papa, de mama met hun 2 dochters. 

De andere klanten in de zaal dachten het ook. 

Op het eind van de avond hebben we dan eerlijk verteld dat het onze kids waren. 

Maandag nog wat genieten aan de Puerto, een heerlijke pizza gemaakt, en dan....weg. 

We hadden daarna nog een avondshift. Dus lang treuren om hun vertrek was er voor ons niet bij. 

We voelen wel aan de kinderen dat er iets is. Ze nemen niet graag afscheid van hun grote broer en zus. Dat duurt enkele dagen en ze zijn het gewone ritme weer gewoon. 

In alle eerlijkheid moet ik vertellen dat dat gevoel bij ons ook wel wat is. 

Vandaag weer een stralende dag. 32 graden. 

Om 10 uur , na het strandlopen hebben we al gezwommen. 

En dan de dagdagelijkse dingen. 

Ramen wassen....en ja hoor, hier doe je dat zonder dat het dan begint te regenen. Huishoudelijke taken...en zo meer. 

Morgen heb ik nog een verhaal...Afwachten maar. 

 

Grote broer en oudste zus



Grote (schoon)zus en jongste spruit


Het voorgerechtje 


Het hoofdgerecht


En met zijn allen aan het dessert



Al hebben we een leuk terras,sommige gasten zitten liever een dikke sigaar te roken onder onze oudste olijfboom en in de schommelstoel


Op maandag is het , na al het lekkere eten, BEWEGEN . Dansen op de Wii



En daarna, als de kaloriën er af zijn, nen grote lekkere pizza




Kijk vooral naar haar mondje en met hoeveel smaak ze de pizza eet



En dan is er den tied van gaan


Knuffels en kussen






Goede reis en hopelijk tot snel

De zon is al heel het weekend van de partij. Er zijn twee belangrijke dingen. 

1. Annick, de meter van Yetteke was gisteren jarig. We zijn het zeker niet vergeten want Claudia hare gsm begon gisteren te piepen. We doen er nog alles aan om te skypen. 

2. Vrijdagavond zijn Bram en Sabeth aangekomen. 

Het was rond 10 uur. In spanning hebben we vanaf 9 uur zitten wachten. En rond 10 uur stopte er dan een klein Matizke , de verlichting van de finca schoot aan en...jaja, eindelijk. 

Het was alweer van november geleden. 

Tot middernacht hebben we wat bij gepraat. 

Gisteren was het dan samen ontbijten en genieten. Bram en ik zijn nog een toertje gaan joggen in de campo, terwijl de meisjes zalig in de zon ,een boekje hebben gelezen.

Na een tortilla naar de Puerto. 

Wandelen, pintje , wandelen en nog een pintje. 

We hadden speciaal ons restaurantje gesloten. Tja, als je familie komt, is het toch belangrijk om tijd te maken. 

Na inkopen te hebben gedaan , zijn we beginnen mosselen kuisen, om die daarna met een heerlijke pasta op te eten. 

Vandaag is het echter iets anders. We moeten verder. Dus ,seffens een middagshift en om 7 uur een avond. 

Claudia is met de dames nog even naar de markt. Bram is aan de zee aan het sporten en ik heb gekookt voor straks. 

Hoe het verder gaat deze dag, daar ga ik later over schrijven.


Onze finca bij valavond verlicht


Het terras van de B&B in den donkere


Ons nieuw terras bij valavond





En dan na lange tijd , samen weer als één familie aan het ontbijt





Een wrapke


Kasteeltje bouwen



En daarna de ganse familie op de foto



Toch een schoon koppel hé



Maar mijn meiden zijn nog steeds stoere meiden