Niet alleen ’s avonds kan je bij ons komen eten, je kunt ook komen lunchen. Je kunt bij ons een pint komen drinken of een koffie. Je kunt bij ons ook je kinderen achterlaten als ouders moeten werken op zaterdag of, alleen ergens naar toe moeten. Als je het maar goed op voorhand vraagt, vinden wij van Finca Buen Gusto, altijd wel een oplossing.

Vandaag hadden we 2 Engelse zusjes. Van 11 tot 5. Natuurlijk is dit voor Yanneke en Yetteke leuk. Ze kunnen ravotten en moederke spelen met de poppen. Wat spreken ze dan tegen Engelse kinderen…Spaans. Als lunch hebben we een zeer traditionele croque gemaakt. Daarna nog een ijsje en een chocolade koekje ging er ook nog wel in. Ze moeten het maar vragen. Iets te kort komen? Neen hoor.

We zijn nu al ver in november en vandaag is het de eerste keer dat ik er even ben blijven bij stilstaan. We lopen nog steeds in T-shirt en korte broek. Moet gezegd, vanaf 11 uur tot een uur of 6. Ervoor en erna is het wel een fleez en een lange broek of joggingpak. Alleen dat al, het betere weer, de zon, de warmte, dat maakt je toch wel blij hoor. Het is niet te beschrijven dat we dit mogen hebben. Je leeft nog steeds buiten. Gezonde lucht. Je hebt door die extra vitamines meer zin in van alles. In de tuin werken, nieuwe gerechten koken, lopen, fietsen…Het kan nog allemaal zonder je zorgen te maken van wat moet ik nu in godsnaam aan trekken om geen kou te hebben.

Vandaag heb ik winterkolen, vers, ingevroren. Eerst gesneden natuurlijk en dan in porties in de vriezer. Witte kool, boerenkool en rode kool. Je kunt er heerlijke gerechten van maken. Ook heb ik geëxperimenteerd met aardappelen. Ik heb eerst droge puree gemaakt met een ei en een beetje bloem, en heb dan van de puree wafeltjes gebakken. Het is weer eens wat anders en het oogt op een bord heel professioneel. Ja , we zijn dan ook professioneel bezig hé.

Wat eten we vandaag als hoofdgerecht?

                                      Aardappelwafels

met een stoofpotje van witte kool en kalfsstukjes

Ik had het stoofpotje in een vormpje gedaan om een zogezegd torentje te maken, maar helaas , het torentje is in elkaar gevallen. Maar toch, het werd gesmaakt en dat is toch het belangrijkste hé.

24-11-2012 om 19:44 geschreven door eric

Er valt vandaag weinig nieuws te rapen in de finca buen gusto.

Claudia heeft weer in de tuin gewerkt en ..ik ook hoor. Maar ik heb weer wat gekookt. We hebben onverwacht bezoek gekregen van Nederlanders , die eigenlijk voor 1 december kwamen boeken. Het beloofd. Waarschijnlijk zal het druk worden. Tijdens de tapa’s worden er een soort koekjes gegeten. Het zijn kleine broodjes die wat hard gebakken zijn. Onze kinderen zijn er dol op. Die broodjes kan je voor alles gebruiken. Met de soep, de tapa’s of….om gekke bekken te trekken.

We hebben vandaag echte Belgische frietjes gebakken met vol au vent en een slaatje. Echt een typisch Belgisch frituur gerecht . Voor de kinderen een bicky. Zij die het niet kennen, een hamburger met een broodje en daar lekkere sausjes bij.

We hebben voor de finca een zeer grote faar of groot licht gekocht en geïnstalleerd. Vanaf nu kan je in den donkere onze finca van kilometers ver zien. Nu kunnen ze er niet meer langs rijden.

Een kort berichtje maar hier gaat alles zijne gang en… het is nog altijd schoon weer.

23-11-2012 om 20:45 geschreven door eric

Enkele dagen geleden, belden we met de papa van Claudia. Hij wist ons te vertellen dat hij zijn tuin winterklaar had gemaakt. Nu kunnen we met bepaalde fierheid zeggen dat Fons een tuin uit de duizend heeft. Het is een tuin van zowat 50 are en in het voorjaar, zomer of najaar kan je er moeilijk een sprietje onkruid vinden. Onze bompa werkt er dan ook elke dag in.

Toen we hier aan onze finca kwamen, keken we over een tuin van 2 hectare. Een boomgaard, en een groot land waar wat dor gras op stond. Heel de maanden mei, juni, juli, augustus, september en een beetje van oktober bleef alles onkruid vrij. Yes, wat een geluk. Geen of bijna geen onderhoud aan die tuin.

We zijn nu voorbij half november en Claudia vooral, is al een maand onkruid aan het trekken.

Ze heeft op verschillen plaatsen, waar steentjes liggen, een worteldoek gelegd. En het moet gezegd, dat helpt. Op de andere plaatsen, in het zicht van het restaurant en het huis, moet alles met de hand verwijderd worden. Vermits het mooi weer is, korte broeken weer, doen we het nu maar. Ze voorspellen een tijdje geen regen. We trekken het onkruid, en zullen er dan azijn over gieten. Azijn ja. Claudia wil zoveel mogelijk biologisch werken. Nu, azijn is ook wel wat chemisch, maar we eten het ook, dus zal het zo geen kwaad kunnen. Maar…. Waar halen we azijn?. In de winkels hebben ze wel wijnazijn, notenazijn en azijn van van alles en nog wat. Helaas hebben we tot nu nog steeds geen gewone witte azijn gevonden. Niet in de Aldi, Lidl, consum of mercadonna….

Het meeste onkruid is nu uit de tuin Ik ben vroeger gestopt met werken, want er moet gekookt worden. En of dat niet werken is?

 Vandaag eten we?

vol au vent con mariscos
puré de papas
acelga

Vertaald is dit een koninginnenhapje met vis of zeevruchten, met een puree van snijbiet.

Het werd zeer gesmaakt.En als alles achteraf is opgeruimd en afgewassen, is er nog wat tijd om onder een dekentje te genieten . Even maar en dan is het beddenbak. Morgen is het vrijdag en het weekend begint. Hier is dit al vanaf 2 uur in de namiddag.Dus...rust is nu nodig.

22-11-2012 om 20:35 geschreven door eric

Woensdag en dat betekend dat er geen gasten komen omdat we woensdag even rusten. Denk je..

Woensdag sluiten we normaal, maar hebben we aanvraag, dan koken we. Maar woensdag dient dan eigenlijk om te poetsen. Heel de woning, de B&B, omdat de gasten weg zijn en het restaurant. Dat is Claudia hare winkel. Ik loop dan toch maar onder de voeten. Woensdag betekend ook dat we de voorbereidingen voor de rest van de week doen. Er worden soepen gemaakt, althans de basissen en die worden dan diepgevroren. Daar we veel met pasta werken, worden sausen op voorhand gemaakt en eventueel ook de pasta’s. De ravioli gerechten proberen we zelf te maken. Er wordt getest met producten en gerechten. Dus woensdag is toch een werkendag. Maar dan enkel tijdens de schooluren.

Gisteren schreef ik over de likor 43.

Puur Spaans
Licor 43 is een echte Spaanse likeur waarvan het geheime recept is ontstaan in 300 voor Christus, in de nederzetting Cartagena. Cartagena was in die tijd beroemd om haar zoete drankjes. Het recept van deze drank, Liquor Mirabilis (wonderlikeur), is altijd bewaard gebleven. En tot op de dag van vandaag geheim gehouden door de makers. Er zitten maar liefst 43 natuurlijke ingrediënten in, waaronder citrusvruchten en aromatische planten. Daar dankt Licor 43 ook haar naam aan: ‘Cuarenta Y Tres’ (drieënveertig in het Spaans). Duidelijk, eerlijk, puur.

Puur Natuur
Toen Columbus op reis ging om nieuwe wereld te ontdekken, ging naast de onvermijdelijke rum ook een fles Liquor Mirabilis mee. Inmiddels is ook de rest van de wereld veroverd. Tot op de dag van vandaag wordt Licor 43 uitsluitend in Cartagena gemaakt. Daarna huwt de likeur 12 maanden op vaten alvorens deze gebotteld wordt. Nog steeds wordt de
Likeur volgens geheim recept gemaakt, nog steeds van puur natuurlijke ingrediënten

Wij hebben deze likeur leren kennen als ‘aziatico’. Geconcentreerde melk, likeur 43 en koffie met daar bovenop wat kaneelpoeder.

Rond de aziatico bestaat een anekdote. De makers in het dorp Albujon noemde het in eerste instantie "Russisco" genoemd naar de zware wodka drinkende Russen. Maar in de tijd van de dictator Franco, was de russisco gelijk aan communisme, vandaar dat de naam geëvolueerd is naar “ aziatico “. Spanje had minder contacten met Azië en vooral China. Ondanks Mao en andere dierbaren in dit extra communistisch werelddeel wisten de inwoners van Albujon niets van China af.Na al die jaren is het altijd aziatico gebleven.

Er werd ons ooit gezegd dat een aziatico met een, senseo toestel, maken, niet zou gaan. Maar we moesten, wij, niet zijn en we proberen gewoon. En ja hoor. Het kan, 2 tegelijk en het schuimt perfect. Alleen moeten we nog de juiste glazen hebben. We zijn na 2 stuks maken gestopt, want na het proeven sta je al bijna op je hoofd.

21-11-2012 om 17:44 geschreven door eric

Cartagena.

Cartagena is een stad en havenplaats in het oosten van Spanje, in de regio Murcia, aan de Middellandse Zee. De stranden worden de Costa Cálida genoemd. De haven van Cartagena is één van de belangrijkste havens van het land.

De stad is in de 3e eeuw v. Chr. gesticht door Hasdrubal de Schone, een legeraanvoerder uit Carthago. De stad werd Qart chadast (Nieuwe Stad) genoemd, net als Carthago. Het 'Nieuwe Stad' noemen van een nieuwe stad is een heel algemeen verschijnsel, getuige de aanwezigheid van diverse plaatsnamen als 'Napoli', 'Neustadt', 'Villeneuve' en 'Newtown'.

En daar zijn we gisteren met Bram en Sabeth naar toe geweest.

Een heerlijke voormiddag. Lekker warm en ideaal om aan de haven en in de stad te wandelen. De zon was van de partij en we waren met zijn allen goed gemutst. Eerst de indrukwekkende mooie haven bezocht. Er lagen vele schepen. Zeiljachten n hele oude en ook nog enkele moderne exemplaren. Mijnenvegers van de marine en moderne jachten van, waarschijnlijk, steenrijke mensen. En dan, opeens uit het niets, een duikboot. Dat is verschieten. Zo wat hadden we nog nooit in het echt zien varen. De matrozen stonden mooi in rij op het dek opgesteld. Ze vaarden door de havengeul naar de open zee. Ieder jaar, einde mei, doen ze hier een reddingsoefening op zee. Internationale marine schepen doen mee aan een reddingsoefening. Een onderzeeër zal op 100 meter diepte een noodsignaal uitzenden, en de boten moeten dan een reddingsoperatie uitvoeren. De bemanning moet gered worden. Naar het schijnt een levensgevaarlijke opdracht. Ik had er heel toevallig, enkele dagen geleden, een documentaire van gezien op Discovery channel.

En dan het stad in. Voorbij het gemeentehuis en het museum waar ook het amfitheater achter schuilt. Veel volk voor een maandag. Al de winkels open. Daar kwamen de dames voor een stukje voor.Maar Bram en ik hebben constant met ons hoofd naar boven gericht gelopen. De gebouwen zijn zo mooi en oud.Het is fijn te zien dat de oude architectuur, ondanks de moderne winkels, zo mooi gebleven is.

Na het bezoek aan Cartagena, terug naar huis. Nog dit. Cartagena is de producent van de likeur 43. Deze wordt veelal gebruikt in een ‘aziatico ‘ Het is een glas met een deel geconcentreerde melk, de likeur en daar koffie op. Als het geschonken wordt zie je effectief 3 kleuren. Wit , oker, en bijna zwart. De bedoeling is dat je alles door elkaar roert en warm opdrinkt. Niet te veel, want je staat er vlug van op uwe kop.

Als lunch wilden de gasten vegetarische pasta in het zonnetje aan het zwembad.

En dan moest er weer gekookt worden.

Soepje van het wit van prei met garnaaltjes en gebakken gamba’s

Gevulde aardappel met gekruid gehakt en een romig kaassausje

Wafels met ananas en mango met een bolletje citroensorbet.

Het is nu alweer dinsdag. Vanmorgen heb ik de gasten naar Alicante gebracht. Al vrij vroeg scheen de zon en zat het weer zeer goed mee. Van Alicante recht naar Mazarron om naar de les te gaan en dan inkopen doen.

Het is weer leeg in huis en alles begint terug op een normaal ritme te lopen. Iedere keer is het toch weer even wennen aan de stilte en de kalmte als de gasten weg zijn. Maar geen nood. Werk genoeg, en op weg naar de nieuwe gasten.

20-11-2012 om 17:33 geschreven door eric

Het wonder van Bolnuevo

De feiten datum terug naar een tijdperk waarin iedere inwoner van Mazarron zijn blik naar de zee wierp. De oevers werden constant aangevallen door Berber piraten. Zij kwamen aan land en plunderde en vernielden alles wat ze op hun weg tegenkwamen

Bewoners van het dorp bereidden hun voor op een aanval en lieten de klokken van de kerk luiden. Op een avond gebeurde er weer zo een aanval. De klokken begonnen te luiden en vanuit de kapel verscheen een sterk licht. De piraten keerden verschrikt terug naar zee en verdwenen. Daags nadien vonden ze in de kerk het beeld van de Maagd op de grond, met een natte mantel vol zoutwater en een lamp waarvan de olie opgebrand was. Het beeld van de Onbevlekte Ontvangenis lag met het hoofd naar de zee gekeerd.

Er werd een dossier geopend over al deze gebeurtenissen, en vele getuigen die beweerde te hebben gezien dat een meisje die vluchtte naar de Moorse piraten, de Maagd was. Een jaar later, verscheen op het strand witte bloemen, een signaal van het wonder verricht door de Maagd die sindsdien als als de beschermer van Mazarrón wordt vereerd. Het feest is over twee weekends. In het eerste weekend voor 15 november, draagt men het beeld van de Maagd, van Bolnuevo, naar Mazarron. Het weekend nadien gaat op zondag het beeld terug naar Bolnuevo. Daar wordt het beeld, symbolisch, terug in de zee gedragen. Zo herdenkt man ieder jaar het wonder van Bolnuevo.

Er zijn rond dit feest veel dingen te doen. Kermis voor de kinderen, en de laatste zaterdag is er ook heel wat voor de jeugd. Optredens op het strand. De jeugd blijft dan ook op het strand, in tentjes, slapen. Op zondag deelt de gemeente sardienen uit die je dan op BBQ”s kan bakken.

Wij werden uitgenodigd door Marcel en Trini. Marcel en Trini wonen in Bolnuevo. Helaas, in Bolnuevo goot het water. Wij waren nochtans met de zon vertrokken. Bolnuevo ligt tegen een bergflank en eindigt aan de zee. Het water gutste van de flanken. Mensen hun BBQ gingen uit en een merendeel sloeg op de vlucht. Het was soms erg en soms wel grappig om te zien. Maar gelukkig zaten wij droog. Trini had zeer lekkere hapjes gemaakt. We kregen nog gezelschap van Marcel en Heleen. De gesprekken waren weer vlot, de drank lekker en wat moet je dan meer. Rond 5 uur schoon de zon weer en was het aangenaam warm. We zijn naar het strand gewandeld, hebben over de kermis gelopen en zijn in een plaatselijke bar nog een koffie gaan drinken.

De dag was weer snel voorbij, maar het was er weer eentje om te onthouden.

Bedankt Trini en Marcel

19-11-2012 om 08:24 geschreven door eric

We zouden er een luie zaterdag van maken. Het weer zat goed, een 24° en blakende zon. Na het ontbijt zijn Bram, Sabeth en de kinderen naar de Mercadonna gereden. Inkopen doen. Iedere keer als ze komen, hebben ze een extra valies mee die ze vullen met cava en olijven. Vorige keer hadden ze samen 50 kilo aan producten mee. Ondertussen heb ik het zwembad gekuist. Er zat veel zand in. De afgelopen dagen had het goed gewaaid en wat geregend en zo komt er dan wel wat vuil in het water.

Er wordt wat gespeeld met de kinderen, veel gepraat en lekker in het zonnetje gezeten. Na de tapa’s besluiten we naar de Puerto te gaan. Sabeth wil wat schoenen kopen en een kleine wandeling maken. Het is er zalig. Op het hoogste punt van Mazarron Puerto, staat een Christusbeeld. Het is er gezet, dag op dag 42 jaar voor de geboorte van Bram. Dat we daar nog nooit op gelet hadden. Van op het hoogste punt heb je prachtige vergezichten over da zee, de haven en Puerto de Mazarron.

Na de wandeling heeft Sabeth ons ferm getrakteerd op een lekkere pint bier. Ze heeft schoenen gevonden, en we zijn terug naar huis gereden. Even hebben we nog stil gestaan om te kijken naar een voetbalwedstrijd van de zwarte pieten die hier zijn gebleven. Ze kunnen niet allemaal mee op het schip naar Antwerpen hé.

En dan moest er natuurlijk nog gekookt worden.

Spaghetti con scampi

Carne con patattas y tomato

Buidelpannekoekje met kriekjes

Weer een leuke dag, iet wat een luie dag maar waarom niet hé

18-11-2012 om 08:14 geschreven door eric