17-03-2012 om 17:47 geschreven door eric

Gisteren in de vooravond, rond 19 uur, was het hier nog steeds 22 graden. Lekker weer om op het terras touwtje te springen. Maar helaas niet te lang, want morgen is het school en de kinderen moeten vandaag iets vroeger uit bed. Om 7 uur. We moeten naar Cartagena om onze NIE- nummer.

Wat is dat nu eigenlijk. Dit is een nummer die je krijgt in Spanje en die moet steeds begeleid worden met je paspoort. Het is een nummer dat aanduidt dat je ingeschreven bent bij de politie en dat je dus belastingplichtig bent en moet voldoen aan de wetten van Spanje. Dit nummer moet je zelfs hebben in de garage om je wagen te laten repareren. Kortom, zonder dit nummer ben je hier niks en kan je hier niks.

We moesten stipt om 9 uur aan het politiekantoor van Cartagena zijn. Wij dus om 8 uur op weg. We waren nog 10 minuten van de stad verwijderd, kregen we telefoon van Yanka. Ze was al vroeg daar en had nummertjes moeten trekken. 9-10-11 en 12. Niet 9 uur, maar het zou al gauw 10 uur worden. We zijn dan in een lokaal koffiehuis een Café American gaan drinken. Café solo is een piep klein koffieke, een American is een normale tas.

Vandaar naar het politiebureau. Aanschuiven tussen Chinezen, Marokkanen, Chilenen, Engelsen en Hollanders. Ik voelde me op dat moment een klein pierke. Europa heet dat. Nogmaals, als Europeaan wordt je hier, administratief dan wel, behandeld als een indringer, een schurk, een niks. Al bij al, hier moet je door. Eens je een NIE nummer hebt is alles weer ok. Dan was het onze beurt. Eén voor één op een stoel zitten voor een ambtenaar. Die bekijkt je paspoort wel 10 keer. Hij kijkt of de foto overeenkomt met je uiterlijk. Hij typt wat, en dan moet je je hand geven om één vingerafdruk. Schurk dat je bent…dacht ik. Maar ook de meisjes moesten dit doen. We hebben zelfs een baby van enkele maanden oud, dit zien doen. Helaas kon ik geen foto’s nemen, want dan steken ze je in de bak. Het bureau van buiten kon nog net, in het geniep, maar binnen helemaal niet.

En dan krijg je uw paspoort terug en een groen klein pasje. Je hebt het NIE-nummer. Hoera…Feest…

De kinderen zijn gewoon, nadien, terug naar school gegaan. Wij hebben diepvriesfrieten en hamburgers ( in de Hollandse winkel) gekocht. Straks friet met ne special, want het is tenslotte feest. Nu kunnen we verder. Morgen is het weekend. Maandag is het geen school. Ze vieren hier, plaatselijk in Spanje, Sint Jozef, en dan is het trouwens “ Vaderdag “.Zondag komen René en Lieve terug.

Onze kinderen spelen nog steeds buiten op het terras. 19 uur en 22 graden. Ze spelen schoolke, met de poppen, en met Ziggy.

Leuk om naar te kijken.

We zijn tevreden….

16-03-2012 om 19:21 geschreven door eric

Ach ja, het leven moet nu eenmaal toch door. Het is een drama wat er in Zwitserland gebeurd is. Het is een schande en een drama wat er allemaal in de wereld gebeurd. En toch !! We staan er even bij stil, maar goed ook. Het getuigd van respect voor de medemens. Voor wie dat respect tenminste nog heeft. En ’s morgens sta je op en het is weer een nieuwe dag. De rollercoaster go’s on. Ieder met zijn plusjes en ieder met haar minnetjes. Ook die van ons.

Opstaan, kinderen naar school …en dan….

Ons leven lijkt soms wel een soap.

Gisteren kwam Kathy ons doodleuk vertellen dat de Engelse mevrouw, die het mooie grote huis aan de zee in La Azohia verhuurt, niet akkoord ging, dat we daar een home-restaurant zouden openen. Ze had aan verschillende advocaten gevraagd of dit kon. Maar geen enkele zei, ja of neen. Dus besliste ze maar zelf om niet te verhuren aan ons.

“Slag in the face “

Maar niet bij de pakken blijven zitten. Er zijn verschillende opties. Wij dus vanmorgen naar Sylvia van de firma Mercers. In de krokusvakantie, toen we op bezoek waren bij René en Lieve, hebben we nog een huis gezien. Vanaf 1 mei te huur voor zeer lange termijn.2 tot misschien wel 5 jaar. Sylvia belde de Duitse eigenaar op, maar die wou niet meer verhuren.

“Slag in the face “

Tijdens een wandeling, hadden Claudia en ik nog een ander huis gezien. Claudia bellen. Een Nederlander. Deed zich voor als een zeer rijke kerel. Had hier in Spanje wel 20 huizen te huur en in Turkije nog meer. Mij kennende ….Dan krijg ik het al op mijn heupen van zo iemand. “ Doe gewoon man “.

1200 € per …..week……KNUPPEL ? SNUUL? LOEMPERIK? STOEFER. Meer krijg ik dan niet ..gedacht.

Opeens telefoon van Sylvia. 800€ per maand voor te beginnen vanaf 2 jaar. Opeens nu wel. Tja, en dan kennen we Claudia. Die gaat onderhandelen hé.

Kortom, vanaf 1 mei kunnen we het andere huis hebben. De meubels moeten dan nog wel komen, zodat we, denkelijk pas rond 10 à 15 mei in dat huis kunnen. Volgende keer zal ik foto’s op de blog zetten. Dus nu zijn we vollebak opzoek naar een huis van 1 april tot 15 mei. Want Kathy zei ons gisteren ook doodleuk, dat we op 1 april uit de woning moeten.

Maar voor de rest, we blijven kalm, de kinderen doen hun best in school en thuis. Het weer is lekker warm en we leren nog altijd, iedere dag, 2 uur Spaans. De kids maken huiswerk in hun topje. Want het is al behoorlijk warm.

15-03-2012 om 17:28 geschreven door eric

14-03-2012 om 17:08 geschreven door eric

Gisterenavond rond 7 uur ging de bel. Ons bezoek was er.

We krijgen 2 logies. Ziggy en Laila. René en Lieve gaan voor enkele dagen naar België en wij hebben beloofd om op de hondjes te passen. Gepakt en gezakt kwamen de 2 sloebers naar ons huisje toe.

De nacht valt en wat horen we…een hond die snurkt. Teveel vinos gedronken denk ik.

Deze morgen zijn we rond 7.15 uur op gestaan. Het blijkt een heerlijke dag te worden. Het is wind stil en de zon is al van de partij. De hondjes worden uitgelaten en doen hun behoefte netjes op de steentjes. Niet op het terras. Das al een goed begin. Het zijn welopgevoede hondjes. Bij het ontbijt staan die 2 sloebers mee aan tafel te kijken. Ah ja, het is juist. Ze moeten een stukje salami hebben. En dan gaan ze terug mooi naar buiten. Zelf Laila. Om half 9 vertrekken we naar de school. Daarna kartoffelsalade maken en gaan joggen.

Het weer is nog altijd fantastisch. Om 11 uur is het al 28° in de volle zon. Kwestie om enkele personen van hier uit Spanje, die voor enkele dagen naar België vertrokken zijn, jaloers te maken. Als ze het lezen ten minste.

Na de Spaanse les, want ja die volgen we nog altijd heel intens, steek ik de BBQ aan. Je bent al nen echte Spanjaard zou René zeggen. Lekkere ribbekes.

Claudia gaat de kinderen van school halen. De eerste keer dat ze, sinds onze verhuis uit België, terug met de auto rijdt. Eten, en daarna de kinderen helpen met het huiswerk. Voor ons natuurlijk ook goed. Zo leren we ook heel wat bij.

Dan gaan wandelen. Enkel met Ziggy. Ziggy heeft de hele dag de zon gevolgd. Dan ging hij daar liggen en daarna weer daar, maar altijd de warme zon volgen. Op de foto’s zie je echte honden en beelden van honden. Raad maar wie de echte zijn. Laila, die ligt al van een uur of 4 in zijn mandje. Ach ja, je hebt er echt gene last van en vooral, ze spreken niet tegen….onze logees.

13-03-2012 om 18:34 geschreven door eric

Nu is de vakantie echt wel voorbij.

In tegenstelling tot België en Frankrijk, kunnen de kinderen hier tot half 8 slapen. Gisteren, na een fijne dag lagen we allemaal vroeg in bed. Om 9 uur al. En dan tot half 8 slapen!! Dat is bijna de klok rond. Luxe..zou je zeggen, maar een aanpassing is in deze tijd van het jaar, het warmere weer. En daar word je precies iets rapper moe van. Vervroegde voorjaarsmoeheid.

Half 8 dus opstaan. Ontbijten en klaarmaken voor de school.

Eindelijk geen gezeur met die twee dames van ons. Wat moet ik aan doen? Welke rok of broek? Welke schoenen en sokken? Neeeen…mama is blij. Ze moeten een uniform aan doen.

Rokje, hemd, kousenbroek of sokken, een jacket en blauwe schoenen.

We moeten momenteel een 20 minuten rijden om de kinderen naar school te doen. Maar binnenkort is dit iets korter voor ons. Om zeker op tijd te zijn, zijn we stipt om half 9 vertrokken. Het was uitermate stil in de wagen. Iedereen een beetje zenuwachtig. Ik geef het grif toe, ik ook wel. De meisjes moeten toch het één en het ander doorstaan. Eerst van Stal naar Heusden. Dan naar Frankrijk en nu naar Spanje.

Om 9 uur kwamen de respectievelijke juffen onze kids halen. Zeer vriendelijk weer. Ook een Engelse werkman van de school( Andrew ) kwam naar ons toe. Hij wist dat we nieuw waren en stelde ons zeer gerust over het verloop van de kinderen in de school. Inderdaad, iedereen met een lach op het gezicht en zeer vriendelijk. Behulpzaam. Het komt door de zon denk ik.

Van de school, naar de winkel en nog een paar andere dingen. Daarna samen joggen. Het was alweer een tijdje geleden dat we dat samen hadden gedaan. Koken, strijken …..Al vlug was het half 2. Tijd om naar de school te gaan en de kinderen op te halen. Om 2 uur hebben ze gedaan. “ Fijn “!! “ Ik heb al veel vriendinnen “. Allez al goed dat het hun is meegevallen.

Thuis wat spelen, aperitieven en dan huiswerk. Voor ons is dit ook een zeer inspannende bezigheid. Via de computer en de dikke Van Dale alles vertalen en de kinderen helpen.

Tot slot moet ik wel zeggen dat ons Yanneke vlugger met het Spaans weg is dan met het Frans.

Hopelijk blijft het zo.

Het was BBQ weer. Dus ….hem aansteken zeker…

12-03-2012 om 17:54 geschreven door eric

Zondag 11 maart ’12

Het is zondag. De dag dat de man des huizes naar de bakker gaat om pistoleekes en croissantjes..Normaal toch..Maar de man des huizes bakt al jaar en dag zijn brood en pistoleekes en croissantjes zelf. Alleen vandaag niet. Gewoon vergeten. Het komt door de zon denk ik.

Vanmorgen wou ik eerst gaan lopen. Doch ons Claudia dacht er anders over. “Als je verkouden bent en dan een inspanning moet doen, dan gaat je hart sneller slaan en dat is niet goed”. Allee dan, niet gaan lopen, maar naar de bakker. Een Spaans brood ziet er uit als een Frans, maar is iets breder en kost 1 €. En het is direct op. Daar heb je nu eens niks aan.

Sinds zaterdagmiddag hebben we geen internet. Dus de blog wordt wel geschreven, maar ik kan hem niet online zetten. Dit effe tussendoor.

Na de maaltijd en het douchen hadden we samen beslist om een uitstap te maken. Naar Aguilas. Een stad aan de zee. Zo een 35km van Mazarron. We hadden beslist om via de Siërra de la Almenara te rijden en bij het terugkomen via de route naast de zee. Adembenemend mooi. Ik heb al veel van de bergen en heuvels van Frankrijk gezien, maar dit is echt wel veel mooier. Je waant je voortdurend in een Far West film.

Aguilas is een stad met al de faciliteiten die we in België ook kennen. Je hebt er een winkelcentrum, met een C&A en een Decatlon. En dit laatste interesseerde ons wel. Vermits Claudia en ik nogal sportief zijn, en ook nog graag een mountenbike willen kopen, besloten we om hier binnen te gaan. En die fietsen waren er. We hebben er geen enkele gekocht, we zullen nog wat wachtten tot we definitief geïnstalleerd zijn, maar Claudia heeft haar wel voorzien van enkele T-shirts en slippers en een mooie broek. Het wordt hier elke dag warmer en al de zomerspullen liggen op de vrachtwagen.

Dan door naar de “puerto”.Zondagmiddag en in Spanje wandelen de families met de kinderen op de boulevard. Een kermis aan het strand lokt ongezien veel volk. En wat hebben ze hier……EEN FRIETKRAAM… Onze bengels waren niet meer te houden. Ze moesten frieten hebben. In een zakske, zoals bij ons vroeger. Met ketchup. Alleen, het waren diepvriesfrieten. Maar toch lekker.

We zijn rond 16 uur terug naar huis gereden via de kust. Zeer mooi. Velden, zover je kon zien met krulsla en serres met tomaten. Hier zijn ze vers en overmorgen liggen ze (vers) in de GB in België.

Het was een mooie uitstap….en morgen….

Dan moeten de kinderen naar school……!!!!!..

11-03-2012 om 00:00 geschreven door eric