Beste lezer,
Welkom op onze blog
Om goed te kunnen volgen begin je best onderaan rond 17 oktober 2011
Je kan klikken aan de linkerzijde waar alle data staan , helemaal onderaan .
Veel leesgenot
ERIC
02-02-2016
Wat er nog allemaal zal komen!
We gaan nog schrijven over een dagje aan zee ,en over , hoe we het wereldkampioenschap veldrijden tijdens de voorbereidingen van een service , hebben beleefd.
Maar eerst wat anders.
Een persoonlijke blog onder de noemer "dagboek" is geen openbaar schrijven. Je schrijft het in een persoonlijke sfeer , je dwingt niemand om het te lezen .
Wanneer het wordt gelezen door een ander en er wordt over gesproken en verteld en doorverteld, dan wordt de lezer de persoon die het openbaar maakt. En daar is niets mis mee.
Je leest de blog uit eigen wil, je maakt er je verhaal van of je leest de blog gewoon niet.
Onder die vorm van " dagboek" schrijf ik , zoals vorig jaar al eerder geschreven, mijn frustraties van me af.
Of dat mag of niet?
Misschien had jij vroeger zelfs een dagboek die je stiekem onder je matras verstopt lag. Misschien heeft er wel iemand stiekem je dagboek gelezen.
Misschien heeft die iemand dit nooit durven zeggen of misschien hebben ze je er wel mee gepest.
Dat is vandaag , in het IT tijdperk, niet anders.
Al vier jaar krijgen we kritiek op ons leven als restauranthouder , hier in Mazarron en daarbuiten.
Goede kritiek, maar evenzeer ook slechte. Normaal denk ik.
Al 4 jaar schrijf ik de blog, met af en toe een positieve en zelfs een negatieve kritische noot.
Maar nog eens....je moet dat niet lezen hoor. Dat werd je nooit gevraagd.
Mensen die goede en of slechte kritiek geven, moeten er hun van bewust zijn dat die kritiek op de een of andere manier terug naar hier komt.
Goede kritiek maakt ons blij.
Slechte kritiek doet ons nadenken en geeft ons de gelegenheid om daar wat aan te doen.
Maar onwaarheden en gefantaseer in ons nadeel.... Daar doen we niets mee. Erger nog , daar geef ik dan weer via mijn blog commentaar op.
Commentaar, over de onjuistheden, zoals die mij werden verteld.
Het enige verschil...
De onwaarheden en het gezever die over ons worden verteld, worden ....over " ons " verteld. Terwijl mijn kritiek nooit een persoonlijke naam heeft.
Wel een beschrijving. En zij die , uit eigen wil, mijn blog lezen , zullen dan wel weten over wie het gaat.
Maar nogmaals...mijn dagboek lezen werd niet door mij gevraagd.
Doch na het lezen van mijn opmerkingen stel ik vast dat we dan alweer de volle laag krijgen.
Helaas is het omgekeerde niet hetzelfde.
Zij die over ons onwaarheden en zever vertellen, doen dat helaas nooit tegen mij, maar tegen een derde.
En daarom nu deze oproep.
Aan al die mensen van Mazarron en omstreken , die dingen vertellen over ons, die dan een negatief beeld teweeg brengen.
Bel even en kom af... Alleen of in groep, het is aan jullie hoe jullie het durven.
Zo kunnen wij als volwassen mensen eens luisteren naar al wat jullie te vertellen hebben, en kunnen wij het effe aanpassen , indien nodig, rechtstreeks tegen die , die dingen verteld die onjuist zijn.
Ergens in 2014 hebben we een deel van ons land omheind.
We deden dit omdat we graag honden wilden om zo onze eigendom een beetje te bewaken.
De meeste lezers weten ondertussen dat we 2 Duitse herders en 1 Dalmatier hebben. En onze omheining, of zoals wij hem noemen, den draad, doet goed dienst.
Het moet wel gezegd , dat af en toe , en vooral in de bronstijd, den Dalmatier begint te graven om daarna uit te breken. Onder den draad door.
We weten wel waar hij zit en we laten hem doen want hij komt altijd terug.
Wanneer de klanten 's avonds weg zijn, sluiten we de poort en laten de honden los. Ik twijfel er aan of er een beter alarn systeem bestaat. Bij het minste horen we geblaf.
Soms schieten we echt wel omhoog in bed als die mannen beginnen, maar al bij al , geeft het toch een veilig gevoel.
Enkele dagen geleden hebben we ontdekt dat er op een hoek van ons domein een gigantisch gat werd gegraven. We zagen ook dat het gegraven werd van buiten het domein , naar binnen.
Dus onze honden konden het niet geweest zijn. Trouwens Sting, den dalma was niet weg.
We hebben de gaten gedicht en zware stenen gelegd.
Maar 's nachts werden we herhaaldelijk wakker van geblaf en gehuil vam onze herders. Als we bij daglicht gingen controleren, merkten we dat er weer gaten waren en dat de draad opengeduwd was.
Zaterdagmorgen ging ik naar buiten om de honden een koekje tegeven, dat doen we iedere morgen omze te belonen van de nachtwacht, en dat was me verschieten.
In een hoekje op het terras lag een Galgo... pik zwart. Galgo is een windhond.
De dogs van ons bleven er af en keken er naar. Die kerels hebben we in hun kot gezet en hebben ons dadelijk bezig gehouden met de Galgo. Althans ons Yetteke
Zij heeft de galgo gekalmeerd, wat water en eten gegen en getroost.
Die Galgo had een diepe snijwonde . Waarschijnlijk door den draad.
Clauke belde Noa's Arc en ze zouden hem komen afhalen.
Terwijl Yetteke hem aaide , werd de Galgo kalm en begon zelfs wat te eten en te drinken. Hij zag er wel sterk en gezond uit.Maar wat schuw en een beetje bang.
Rond half 11 kwam er dan een man van Noa's Arc die hem meegenomen heeft naar de dierenarts.
Ze hebben hem verzorgd en gewassen en zijn dan met hem naar Corvera gereden waar er een opvang plaatsje was.
Gisteren, maandag, belde de man van Noa's Arc, dat alles goed ging met " haar" Ze hebben haar Darcey genoemd.
Zij was zelfs gechipt. Ze hebben de eigenaar gebeld , maar die vertelde dat zij eerder werd weggeschonken en vandaar waarschijnlijk was gaan lopen.
Het jachtsezoen in Spanje is voorbij en die Galgo's , die voor de jacht worden gebruikt, worden dan gewoonlijk ergens gedumpt.
Geen respecht voor de dieren hier... Dat is een nadeel.
Maar wij weten nu dat Darcey een goed leven zal hebben. Hopelijk wordt zij snel opgenomen in een fijne familie.
Mochten wij er al geen 3 hebben, we zouden hen zelf hebben gehouden.
En tot slot nog dit.
Enkele lezers zullen dit begrijpen, enkele niet.Maar niet getreurd , blijf lezen want binnenkort ga ik het vervolg verhaal van mijn rijbewijs schrijven
En de lotgevallen van den Duits en die Antwerpse van een eerder bericht op de blog.
Ik ben gisteren naar Trafico Murcia geweest.... en de rest volgt wel.
Blue Monday (deprimaandag) is een naam, gegeven aan een datum voor de zogenaamd meest deprimerende dag van het jaar.
De vader van 'blauwe maandag' is de Britse psycholoog Cliff Arnall.
Hij bedacht in 2005 een, naar zijn zeggen, wetenschappelijk verantwoorde formule waaruit zou blijken dat de maandag van de laatste volle week van januari de dag is waarop de meeste mensen zich treurig, neerslachtig of weemoedig voelen.
Dit zou te maken hebben met het feit dat goede voornemens mislukt zijn en de vakanties ver weg lijken.
Daarnaast zijn de dagen nog donker en is de maandag voor veel mensen de eerste dag van de werkweek.
Arnall werd in academische kringen overladen met kritiek, maar desondanks wijdden veel grote kranten en andere media jaarlijks kritiekloos aandacht aan het fenomeen
De zondag was voorbij en ik begon aan een welverdiende nachtrust....Dacht ik...Hoopte ik.
Elk uur van de nacht gezien.
De schuld van de honden.
Ze lopen los op ons domein vanaf de klanten weg zijn.
Je kan je wel geen betere bewaker veroorloven dan die 3 mannen , maar....
Wat er aan de hand was weet ik niet ...rondlopen, blaffen, zelfs huilen zoals wolven.
Niet uitgerust ben ik om 5 uur opgestaan...
blauwe maandag.
Tja , en wat doen die heren dan overdag....slapen.
Wanneer we een hele drukke dag hebben, dan eten we , om het ons gemakkelijk te maken...de pasta van Clauke.
Gisteren, op blauwe maandag hadden we zo een drukke dag.
s'Morgens ontbijten, de kids naar school brengen en dan naar de slager om 17 steaks en 1 kippenborst + 7 kippenbouten.
We verzorgen een feest voor een groep van 18 , en die willen een steak menu.
Normaal bij een steakmenu serveren we een soep. Doch deze groep wensten een kipcoctail.
Gepluisde kip maak ik met gekookte kippenbouten. Het vlees is iets sappiger dan kippenborst.
Daar we van uitzonderlijk mooi weer kunnen genieten , en daar Clauke de zaal reeds had klaar gezet, eten we buiten. Moet gezegd, dat het rond half 6 toch al frisser wordt.
Maar niet tegenstaande dat is het zalig om op 18 januari buiten te kunnen eten.
Blauwe maandag ...... blauwe tafellakens...Misschien begrijpen de mensen uit de groep de hint... Wij vonden het alvast toepasselijk.
De maandag verliep zoals we het gewenst hadden.
Om 8 uur kwamen de gasten en de laatste is rond 11.30 uur naar huis gegaan. Het was vlot, lekker en vooral zeer plezant.
Vandaag is het weer nog beter dan gisteren, 31 graden in het zonnetje , tegen de muur van het terras en uit de wind.
Nochthans , wind was er eigenlijk niet.
Na dat we de kids aan de school hadden afgezet, zijn we gaan joggen van Isla Plana tot La Azoia. Ongeveer een 8 km langs het strand heen en terug. Zalig.
En dan de zus van Clauke jaloers maken via skype ...Hier zo warm, bij haar zo koud... Stout he.
Rond de middag zaten we nog steeds in ons loopkostuum buiten en werd het eerste glas cava van de dag al lekker binnen gesmikkeld.
Laat die natuurlijke chauffage maar branden elke dag.
De natuur en wij zijn er maar goed mee.
En straks een vers appelsientje van 1 van onze bomen.
Ik vertel het niet op de dag zelf . Het nieuwe jaar is nu al 10 dagen bezig.
Zoals december was is ook het nieuwe jaar begonnen. Heel zacht weer, weinig wind en door de dag temperaturen van rond de 25 graden,
Dus ten huize Buen Gusto is het vollop genieten en natuurlijk ook hard werken.
Voor een Vlaming misschien niet dadelijk een traditie met oudjaar, maar we hebben dit geleerd van de Nederlanders die we mochten kennen toen we nog een chalet in de Ardennen hadden.
Oliebollen.
Hier eten ze een variant op de smoutebollen namelijk churos
Tijndens het tapas uur , zo rond 2 uur in de namiddag , begonnen we met de bak van een aantal bollen, die we dan buiten gezellig oppeuzelden.
En de chef zag dat het smaakte ...
Het was voor ons een aangename pauze tussendoor . Op nieuwjaarsdag hadden we weer een drukke service en moesten de voorbereidingen gedaan worden.
Na de bollen terug aan het werk.
Ieder jaar vieren we met het gezin , oudjaar.
Normaal bakken we ribbekes op de bbq met daar dan penne bij en een arabiata sausje.
Maar door de vele voorbereidingen, hebben we het deze keer anders gedaan. Veel hapjes aan het haardvuurtje.
Eerder schreef ik dat het weer zacht en warm was. Tegen de avond , als de zon achter de bergen zakt, kan je een vest gebruiken en het vuur aansteken. De temperatuur zakt tot zo een 12 graden.
Voor ons echt koud.
Het vuur dan maar aan, en daar we geen rook in ons gezicht willen, de wind zat verkeerd, heb ik een buis op de stoof gezet.
Verschillende hapjes hebben we soldaat gemaakt.
Op een gezapig tempo, want de avond was nog lang en er waren hapjes genoeg.
En dan valt de avond.
De zon achter de bergen die een rode gloed achter laat...Mooi
En maar gaas geven die van ons.
We luisteren muziek vie de ipad en de iphone , en ons zotte trien zingt opera ...
Helaas hebben we middernacht...zoals altijd ... niet gehaald.
Rond 11 uur was onze pijp en vuur uit en zijn gaan slapen.
Van het vuurwerk hebben ik en de honden niets geweten...Ons Clauke heeft wat knallen gehoord .
Allereerst wens ik al de bloglezers een gelukkig nieuwjaar.
En, wat deden wij tijdens deze feestdagen...?
Een kort verslag , waarschijnlijk in 2 delen.
Kerstavond en Kersmis .
Kerstavond begon voor mij al heel vroeg in de ochtend. De mise en place voor het grote feest. De zaal zit voor Kerstdag vol en dan moet er heel wat aan voorbereiding gedaan worden.
s'Morgens vroeg , nog voor we naar de winkel alle spullen halen, wordt er al het een en ander gedaan.
Claudia heeft ook al vroeg in de morgen de zaal gezet. Alle tafels gezet en mooi gedekt.
Kerstmis is dus een periode waar we hard mogen werken.
Bij al de gerechten worden er kleine grijze broodjes geserveerd. En die moeten gebakken worden natuurlijk.
Deeg kneden, laten rijzen, en afbakken. Je bent daar direct al enkele uurtjes mee bezig.
Ook onze kinderen hebben meegeholpen. Ze hebben menu kaartjes gemaakt , die we op tafel zetten.
Een 6 gangen menu met alle wijnen en koffie inbegrepen
En dan is er nog de Kerstavond.
We hebben vrienden uitgenodigd , en die komen al tegen 6 uur .
We houden het zeer rustig, met wat hapjes en later op de avond de pakjes...Dat is voor de kids wel het allerbelangrijkste.
Daar we veel moeten koken hebben we het voor de avond wat eenvoudig gehouden.
Kippenboutjes- bouletjes-pizza- inktvisringen , wat brood erbij en cava natuurlijk
Ook hebben we lekkere witte en rode wijn ...
Voor af te sluiten doen we er nog een kleine eenvoudige paella bij.
We hebben het ook niet te lang getrokken. Tot 11 uur
29 december ....Het einde is in zicht...van het jaar 2015 dan toch.
Vandaag eindelijk effe rust...
De week voor Kerstmis , tot gisteren hebben we weinig kunnen genieten van de 34 graden op ons terras in de vlakke zon...
We klagen niet hoor ....
De winter hier bij ons heeft toch altijd iets speciaals
Vanmorgen bijvoorbeeld was het rond 8 uur een 12 graden. Om 9 uur kregen we een beetje regen en nu rond 12 uur schijnt de zon weer vollop.
Ik ben juist terug van het lopen in de campo, en ook hier heeft de winter iets triestig en toch iets blij. Van de meeste loofbomen zijn de blaadjes gevallen en ziet het landschap er kaal uit. Maar weer wat verder zie je dan weer al het groen van de olijfbomen en zie je vooral oranje stippen tussen de donker groene bladeren van de bomen. Kom je dan korter bij , merk je dat de rijpe appelsienen en mandarijnen je uitnodigen om te plukken..
Dat is de mooie kant van de winter.
Moet toch gezegd dat we een zeer zachte maand december hebben gehad... Clauke en ik nemen onze dagelijkse siesta aan het zwembad lekker in de zon...
......
En dan gaan we naar het eindejaar.
1 Januari is het restaurant geopend om 6 uur voor een nieuwjaarsdiner.
Mensen zijn moe gefeest , hebben lang geslapen en koken zelf niet graag die dag. Bij ons een lichte 5 gangen menu .
3 jaar op rij doen we deze formule , en met succes
En dan moet er gewerkt worden natuurlijk en moeten we ook weer snelle happen eten. En wat maken we dan zoal...
Spaghetti...empanadillas...en vooral lange curryworsten of frikadelleworst of lange hamburger...hoe je het ding ook wil noemen....
om de vorm van de worsten te verkrijgen heb je nodig een pvc buis va 2,5 cm binnen diameter en 20 cm lang .. Voor gebruik eerst een keer uitkoken.. De pvc kan tegen 100 graden daar zijn smelttemperatuur 200 graden ongeveer is.
Gehakt, 1 kg rund en 500 gr gevogelte,eieren, mosterd, ketjap,sojaolie, suiker en dan een hele rits aan kruiden... die je in de vijzel plet.
Alles wordt goed gemengd en eventueel kan je alles fijn malen met een mixer of in de keukenrobot.
De hele heisa doen we in een spuitzak, en vullen de buizen
Een grote pot met kokend water , daar doen we de gevulde buizen in en laten een 10 tal minuten koken.
We laten alles effe afkoelen. Daardoor gaan de worsten wat krimpen en kunnen we deze makkelijk uit de buizen duwen.
Frietjes bakken , een ajuintje snijden, mayonaise ketchup en zefgemaakte samoerai saus
Het einde van het jaar is in zicht, en de feesten naderen.
Niet anders is het bij ons in de finca.
Kerstdag zit al enkele maanden vol , en er dan ook nog die groepsfeesten van campeerders, wandelaars, golfclubs en zo verder.
Dinsdag begint het ....Eerste feestje
Dan woensdag weer een feest
Donderdag hebben we gesloten en vrijdag is de grote dag. De finca zit vol vanaf 14 uur.
Tussendoor moeten we natuurlijk ook nog een menu voor ons gezin maken. We kunnen maar moeilijk elke dag mee eten van de menu... Mijn 3 wekelijkse loop zou dan voor niets geweest zijn..
Mijn 15 kg minder sinds 10 januari zou enorm vlug terug aan mijnen buik hangen....
Gaan we gezond doen..????
Als ik nu naar een frituur zou gaan, zou ik pertinent kiezen voor ne loempia met warme currysaus.... Helaas helaas ...in Mazarron geen frituur.
Dan maar zelf maken.
We kunnen die loempia daarna in de vriezer steken en bij die drukke dagen bereiden met wat rijst en currysaus. Vlug klaar , in de oven gebakken loempia...dus niet te vettig, en met gezonde groenten erin..
Filiodeeg...2 vellen op elkaar ... het eerste vel insmeren met olijf olie (uit onze boomgaard) en het 2de vel erop leggen.
We hebben op voorhand kip en groentjes gewokt. Kipreepjes, sojascheuten, ajuin, groene paprika , wortel,sojasaus en lekkere kruidenmix.Dat blijft natuurlijk geheim.
De groenten leggen we op het deeg .. Het deeg leggen we in de vorm van een ruit voor ons.
En dan de boel oprollen... eerst de punt van het deeg die naar u wijst...over de groenten leggen.
Een papje maken van bloem en water om het deeg in te smeren zodat alles goed plakt.
Daarna de 2 zijkanten plooien over de ingepakte groenten en alweer insmeren met het papje.
Het overblijvende uiteinde , mee oprollen zodat je een echte loempia krijgt.
Al de loempias op een ovenschaal leggen en nog eens insmeren met olie.
De oven op 200 graden voorverwarmen om daarna de loempia een 20 tal minuten te laten garen.
SMAKELIJK.
December en door de dag is het hier in het zonneke nog een slordige 24 graden...
Ik schrijf nu bijvoorbeeld nog steeds in korte broek.
Onze tuinmadam Clauke heeft aardbeiplantjes gekregen uit Belgie en geplant.
Resultaat... de eerste aardbeien hangen aan het plantje en zijn rijp.
teke
Yetteke heeft de eer om de eerste te plukken en te eten.
Normaal gaat die eer naar de koning van het land...maar mijn prinses ... is meer waard.....
Heimwee naar een frituur...mijn gedacht...volgende keer zal ik schrijven hoe je lange hamburgers maakt of...frikadellenworst of....
Een Frans gerecht van gemixte groenten....Voor wie dit kent...Rata.......enz.
Hier in de buurt een restaurant dat uitgebaat wordt door een koppel... Hij spreekt onze taal, zij Engels
Eerst hadden ze een gelegenheid op een urbanisatie kort bij ons. Door weet ik welke omstandigheden zijn ze naar de Puerto verhuisd en hebben aldaar nu een restaurant.
Of het daar lekker is ...Dat durf ik niet te zeggen, ik ben er nooit geweest en mag dan ook niet oordelen. We hebben hier al veel mensen over de vloer gehad die het er over hadden en de meningen zijn uiteen lopend....
Laatst lazen we op een bepaalde facebook pagina, dat hij de zaak wil overgeven.
Altijd spijtig om van een collega te moeten horen dat..... het niet gaat, of .....huur te duur...of ...of ....of.... Wie zal het oordelen...de eigenaar zelf ...!!!
Maar gisteren mocht ik toch weer iets horen.
Klanten bij ons in de zaak waren naar de rata... geweest. Ze hedden er geeten..en... ze vonden het maar ....je dit en je dat... ik citeer de woorden van die mensen...
Op een gegeven moment kwam Finca Buen Gusto ter sprake...
" Het is daar allemaal niet zoals het zou moeten zijn... Familierestaurant... illegaal.... alles in het zwart.... !!!
Ik zou het begot gewild hebben dat het zo was.. Dan hadden we in die 3 jaar geen belastingen moeten betalen, geen 5 x op rij voedsel inspectie gehad..., geen controle van de gemeente en de policia local.... Geen 6 cm dik dossier moeten indienen bij de gemeente en het ministerie van toerisme in Murcia...Geen 300 euro moeten uitgeven aan een architect... geen jaarlijkse cursus en examen moeten doen bij de gemeente.....geen sociale lasten elke maand en geen boekhouder ....
Ik begrijp niet dat een zaakvoerder van een restaurant, wetende dat zijn klanten ook bij ons komen, zo iets durft te vertellen..
Hoe dom kan je zijn en wat een reclame maak je voor je eigen....
Laten we met zijn allen samen naar de film van Disney kijken..... Daar hebben we nog wat aan.
In 2015 hebben de Spaanse overheden een nieuwe wet ingevoerd.
Residenten, dat wil zeggen, buitenlandse inwoners van Spanje , die uitgeschreven zijn in hun land en in Spanje zijn ingeschreven, moeten een Spaans rijbewijs hebben.
Op zich geen probleem.
Je gaat naar de Trafico, een instelling die er voor zorgt om een rijbewijs te krijgen. Je geeft je Belgisch rijbewijs , en je krijgt een Spaans in de plaats. Dit is de meest niet ingewikkelde uitleg.
Voor 15 januari van dit jaar moest dat in orde zijn.
Gisteren had ik het over een Antwerpse madam met nen Duitser. Ze hebben hier een bureau die diensten verschaffen aan Belgen, Nederlanders en andere anderstaligen. Hij kent zijn Spaans perfect en regelt dus alles wat betreft ...notaris , advocaat, bankzaken en nog veel meer , bij aankoop van huis of dergelijke.
Zo ook een rijbewijs. 67 euro hebben we per persoon betaald om alles in orde te brengen om een Spaans rijbewijs te hebben.
Vandaag 1 december......
Ons Claudia heeft dezelfde papieren afgegeven aan dat bureau als dat ik heb gegeven. Zelfde adres voor bestemmeling...kortom alles idem als deze schrijver.
We zijn nu meer dan 10 maanden verder...en.... Clauke is sinds enige lange tijd , bezitster van een Spaans rijbewijs.
En ikke ....niet....
Tot vervelens toe hebben we aan dat bureau van dienen Duitser en die Antwerpse gevraagd om er iets aan te doen.
We hebben ervoor betaald en zijn van mening dat ze dan ook verantwoordelijk zijn..
Resultaat.... Altijd rond de pot draaien. Doen alsof ze de wereld verzetten om het probleem op te lossn.
De waarheid.... 67 euro is toch geen geld...waarom dan moeite doen... We zullen diene Belg maar wat voorliegen en doen alsof zij het slachtoffer van de bureaucratie zijn....
Altijd een grote mond opslaan en altijd het negatieve van anderen vertellen... maar oplossen of voor een oplossing zorgen.... nougabollen...
Het erge van al is...Wij hebben een zaak te runnen... Als we niet voorzichtig genoeg zijn en onze woorden niet wegen of wikken, dan breken ze onze zaak af...
In de week spraken we mensen die een huis hadden gekocht en die heel het geloop door den Duitser lieten doen.... Ge wilt het niet weten ................
De dag dat ze me tegen houden, policia of guardia civiel... wil ik niet meemaken.
Wij hebben in het begin verschillende Belgen doorgestuurd naar dat bureau van den Duits en die Antwerpse.... Zonder dank of wat dan ook... maar het is gedaan....
Voor enkele maanden had je in de Puerto een restaurant dat geopend werd door een Duitse meneer en een Antwerpse madam.
Ze zijn gestopt om redenen..... te veel of te weinig volk...Wie zal het zeggen...Ik niet , want dan krijg ik weer half Mazarron op mijn dak.... als je begrijpt wat ik bedoel... We gaan het er nog eens over hebben over dat koppel
Vrijdag.. heel wat volk.....TJAAAAA toch niet de biefstuk zo mals als boter. ....HHMMMM .... (h)eerlijke steak....
Er is dus echt wel een verschil tussen een entrecot en een gewone staek...
Het is hier zo.......20 euro
Aperitief met hapje
Voorgerecht...die dag een soep
Steak van 300 gr verse zelfgemaakte frieten , sla, komkommer, tomaat, kruidenboter,
dessert...een echte Belgische Dame Blanche......20 euro.... Wie doet beter in Vlaanderen?
Toch weeral kritiek ....... Een Nederlandse groep
Velen van hen zijn fan van Buen Gusto en hadden alleen maare complimenten... De andere ....Tja....
Ik wil graag elke dag voor 18 tot 20 euro enkel maar een botermalse biefstuk of entrecot geven... Geen apperitief, geen voorgerecht en geen dessert.... Kzal ze nog al eens verdienen... die centen.
Maar we laten het niet aan ons hart komen.
Alles wat we doen.... alles wat we zeggen,,, alles waar we initiatief voor nemen... commentaar krijgen we altijd.
En nu het morgen den 1ste december is... geloof het of niet
Ik schreef al eerder dat er wat Vlamingen en anderstalige Belgen, heel wat kritiek spuien op ons. Doch , we gaan gestaag door.
Er loopt hier een Belgische madam rond met een naam zoals mijn ex vrouw. Nu wil ik daarover helemaal niks zeggen , want niemand heeft zijn eigen naam gekozen. Die madam gaat weer aan iedere Belg, Nederlander en anderstalige inwoner of overwinteraar of toerist vertellen dat ze zeker niet naar de Buen Gusto moeten gaan. Het is er niet goed.
Moest die madam op dit moment voor me staan, ik zou niet weten dat zij het is. We kennen ze niet, ze is hier nog nooit geweest, ik heb ze dus nog nooit gezien.
Enkel dit wil ik er nog over kwijt... Bij vele mensen, waar ze een contract heeft of had, om het huis te onderhouden, het zwembad te kuisen , de tuin te doen en , of de verhuur te organiseren, wordt ze na een half jaar buitengezet wegens...alles en nog wat , wat niet goed is.........
Maar ..och.... Die Belgen.
Iedere vrijdag hebben we een steak menu. Bestaat uit een aperitief met een hapje, dan een soep, gevolgd door een steak...geen filet puur of wat anders, maar gewoon een steak van 300 gr met lookboter, frieten en een slaatje , om dan te eindigen met een dame blanche. Sinds een maand of twee zijn we er mee begonnen en het is een succes... Veel Engelsen, Scandinaviers en Nederlanders.
Vrijdag zat het vol. of toch bijna. Allemaal Nederlanders en 1 koppel Belgen.
Gisteren, zaterdag dus, deden we Mixed grill... 5 stukken vlees .....een aperitief met hapje...een soep met brood... de mixed grill en dan nog een dessert.....We hebben mensen moeten weigeren daar het knoer vol zat.
Al bij al heel hard gewerkt en alleen maar goede commentaar.... Trouwens gisteren 1 koppel Belgen, die trouwens , trouw, iedere zaterdag komen, en de rest ... Andere Europeanen.
Alweer ...die zeggen dat ze hier niet genoeg krijgen...en de corpulente wielertoerist...en de andere kritiekasters ....
De boog moet dus niet altijd gespannen staan . Na een drukke maand en alweer een druk weekend, kunnen we de maand zo goed als afsluiten met een hele ontspannende wandeling aan de kust.
Samen met het gezin genieten van de zon, de zee en een verfrissend drankje.
Wanneer we dan terug thuis komen verwennen we ons zelf met een heerlijke BBQ
Ik sta dan wel effe in den doemp, maar als de rook om je hoofd is verdwenen, liggen de stukken vlees te smeulen in de warme gloed en te wachten op de hongerige mens.
En we gaan maar door ....Straks naar Kerstmis , wat ook al voor 2 dagen helemaal volgeboekt zit en naar verdere verhalen over mensen die hier de zon en de rust komen zoeken....maar vergeten om die te pakken en ervan te genieten en in plaats daarvan niets beter te vinden dan zich dik te maken over futaliteiten van hun buren , hun medebewoners en....niemand iets te gunnen maar enkel af te breken ongeacht dat ze niet weten over wat ze het hebben.
Na het voorbeeld van gisteren, het verhaal van de Belgen in ons restaurant, nog eentje.
Ja, ik heb het eerder geschreven, ik zet het allemaal van me af door het neer te pennen. Juridisch heb ik alles belezen wat kan en niet kan en daardoor weet ik zeker dat ik niets fout doe.
In de periode dat we nog niet open waren, kregen we geregeld bezoek van nieuwsgierige Belgen, die wel eens wilde weten wat we van plan waren. Met een glaasje,op onze kosten, vertelden we wat de bedoeling is.
Op onze kosten...natuurlijk. Met plezier aangeboden...en in alle eerlijkheid...een beetje reclame.
Het concept, dat ze niet uit een menukaart kunnen kiezen, vonden en vinden ze eigenlijk niet kunnen. De prijs... toen nog 12,50 euro was of is iets te duur !!! Een aperitief met een hapje, voorgerecht , en geen gemixte sla , een volwaardig hoofdgerecht en een dessert. Ga dit hier in de buurt maar eens eten via een menukaart.Vandaag vragen we 15 euro daar men hier de btw opgetrokken heeft van 17 naar 21%.
Maar we kregen een kans.
Een groep, met die corpulente wielertoerist, kwam een verjaardagsfeest vieren. Ik weet nog dat ik als voorgerecht een groentenlasagna gemaakt had. Lekker....echt mijn ding wist de wielertoerist me te vertellen.
Met Kerstmis kwam dezelfde groep ..... We waren nog niet goed begonnen of er lag er al bijna enen dood in mijn restaurant.... Groten hartpatient, maar niet eten en altijd maar zuipen.... "We zitter er ferm mee opgescheept ", wist onze wielertoerist te vertellen. Zo zat als 100 duizend man is dat koppel naar huis gegaan....maar het was lekker en veel te veel.
Onze corpulente was een keer jarig en wou BBQ.. Wij deden voor hem BBQ ...lekker, veel teveel, en op de koop toe kreeg hij van ons nog een grote korf drank cadeau.
Ze zijn hier nog eens gratis moussaka komen eten samen met het koppel van gisteren .....lekker, heet, en veel te veel.
Ik moest er wekelijks brood voor bakken en als ze er om kwamen dronken ze altijd op kosten van het huis een pintje.
Die pintjes was nog zo iets.
Waar zij dagelijks gaan , krijg je een pintje van 20 cl aan 1 euro 20
Wij zijn veel te duur met ons bier. Een pint van 33 cl aan 1 euro 50.........JAAA... Van Antwerpen zeker.....
Spaghetti ....veel te veel ...en lekker, Je proeft echt dat het vers gemaakt is. En dat allemaal in het dialect uit de noorderlijke provincie van Belgenland.
En dan waren ze weg..... Van begin 2014 niet meer gezien...Jawel, als we ze toevallig tegenkomen draaien ze hunne kop en gaan snel door.
Op zijne fiets komen we de corpulente toerist nog eens tegen en vermits hij onze wagen kent is dat dadelijk het hoofd tussen de knieen, op zijn baar van zijne fiets.
Zondag had ik een gesprek met een goede vriend. Hij was de corpulente wielertoerist tegengekomen en...je kan het al raden....
Te duur... niet genoeg...koud eten...te weinig saus bij de spaghetti ...
Hij zou zich een half uur hebben laten gaan met kritiek te spuien over ons.
Ik denk soms..... Zijn die jong gepensioneerden gaan vluchten uit Belgie?
Op alles hebben ze wat te zeggen. En het zijn vooral die van "A"
Denken die nu echt dat alles aan hun gat hangt.
We hebben hier een klant...van "t stad... die man heeft hardop gezegd dat hij verlegen is in hun plaats.
Maar ....we blijven fier verder gaan en doen ons best voor zij die hier komen en het idee rond Buen Gusto te apreccieren.
Vooral dankbare klanten en blije gezichten
Soms hoor ik mensen dingen zeggen en dan denk ik...."Die hadden ze nooit mogen leren praten..."
En dat het genoeg is......? Het zijn de echte Horeca portie's aan een prijs waar we moeite moeten voor doen om er aan uit te kunnen.
Op 1 december zijn we alweer 3 jaar open. Op enkele uitzonderingen na, zijn we 3x 365 dagen open geweest. Iedere dag dus.
Met wisselend succes. De enen dag zit het vol, de andere hebben we 1 tafel . We bekijken het op jaarbasis, en dat valt tot nu mee zoals we het hadden gehoopt.
In die drie jaar hebben we heel wat mensen over de vloer gehad. Velen keren regelmatig terug , velen zijn, zoals wij zeggen vakantieklanten, en enkelen hebben we niet meer gezien. Met of zonder reden? Dat komen we helaas niet altijd te weten.
De meerderheid van de mensen zijn altijd heel tevreden , doch voor enkelen is onze formulie niet je dat.
Hoe werken we...? Wel, ik kook iedere dag vers en datgene wat ik graag wil koken. Geen menukaart , geen keuze.
Bij reservering kan je wel altijd zeggen wat je zeker niet wil eten, wat je niet lust of waar je bv. allergisch voor bent, Daar houden we gestaag rekening mee.
We zijn van het idee dat ieder mens , met welke voedselhandicap of allergie ook, toch op restaurant moet kunnen gaan.
We ervaren dat de Engelsen en de Scandinaviers echt genieten van onze formule. De Duitsers aarzelen , Vele Nederlanders kunnen het idee pruimen, andere weer niet .
Belgen.....De meerderheid hier in de omgeving gunnen je het niet.
Een voorbeeld.
We leerden hier in 2013 een koppel uit Antwerpen kennen.. Hebben hier een huis maar komen enkel met vakantie.
Iedere keer dat ze hier waren kwamen, kwamen ze ook in het restaurant. "Altijd lekker" was telkens de commentaar. " Culinair orgasme" was 1 van hun uitspraken...
We hebben hier een systeem op de computer ...exelleke... waar we bijhouden wie er is geweest, welke dag en wat ze hebben geeten. We doen dit om er voor te zorgen dat de mensen niet 2x hetzelfde eten.
Dat proberen we strikt na te leven, doch kan het zijn dat , mensen na 2 jaar , misschien toch weer hetzelfde krijgen.
Dit koppel kwam in 2013...11 keer betalend eten.
In 2014 kwamen ze 13 keer betalend eten.
In 2015 helaas maar 1 keer en dan enkel nog de dame op uitnodiging.
Niet betalend zijn we ook enkele keren samen geweest. Moussaka, pasta, BBQ aan het strand , mijn verjaardag... en wij bij hun Paella.... Leuk en met veel liefde aangeboden.
Ze kwamen eerst alleen, maar na een tijdje brachten ze familie mee. Broers zussen, nichtjes... Iedere keer was het goed en lekker .
In oktober 2014 is het koppel hier vast komen wonen. De man vertelde me dat ze niet zo dikwijls meer zouden komen . " We doen dat in Belgie ook niet..." Ik ben de eerste omdat te begrijpen en heb er echt geen moeite mee.
We hadden een vriendschap opgebouwd en dat was voor ons genoeg.
Helaas , na 18 januari, toen de dame voor het laatst bij ons is komen eten , samen met een ander koppel, hebben we ze niet meer gezien.
We hebben 3 keer een afspraak gemaakt om eens langs te gaan, helaas dit kon niet ... bezet.. Tja mij hoor je niet zeggen dat het niet kan...Alles kan.
1 Keer zijn ze hier geweest met hun hond. Ze waren aan het wandelen en zagen een auto bij de finca van onze andere vrienden. " We zagen de auto van de ........ dus dachten we eens binnen te wippen."
Bij deze viel bijna mijn broek af. Voor wie kom je nu ? Breng je mij een bezoek of kom je op mijnen eigendom voor iemand anders, maar verwacht je dat ik u en uwen hond nog wat drinken geef..?
En hoe wij dan weer zijn op zulk moment....!!! Zwijgen.
We zijn nu vele maanden verder en weten eigenlijk niet waarom ze weg zijn gebleven.
Eric zal het wel weten , zeggen ze tegen andere mensen.
Ik heb gevraagd aan die andere mansen om eens te vissen. Gisteren kwam ik te vernemen dat het lag aan mijn koken en mijn recepten.
Hij maakt alleen maar kip en gehakt, en niet genoeg. We moesten onze familie na het restaurantbezoek nog boterhammen geven.....!!!
Ik ben dus in het archief gaan zoeken . Wat hebben ze van 2013 tot 18 januari 2015 geeten?
3 x kip , maar iedere keer anders, op 28 maart 2013 ,10 maart 2014 en 17 december 2014 en 1 x gehakt nl.gevulde paprika op 3 maart 2013
Als dat de reden dan is , waarom ze totaal geen contact meer met ons hebben en/of willen, daar heb ik toch mijn twijfels over. Zeker omdat ook die familie, broers, zussen, nichten enz... ook niet meer komen.
Heb je kritiek op het restaurant en het eten , zeg het gewoon, ik kan er alleen beter op worden. Ben je vrienden...dan moet je dat zeker vertellen.
Hier in dit geval geloof ik de reden niet. Het is zeker wat anders, maar wat...? En het schoonst van al is, we komen ze niet tegen ..
Na weken , zelfs maanden , actief op zoek te gaan wat je mag en niet mag schrijven op de blog, om juridisch toch in orde te blijven, en zeker geen misstappen te doen, ben ik tot een besluit gekomen.
Ik schrijf het allemaal van me af en spaar daarvoor niets of niemand. Ik weet ondertussen hoe ver ik mag gaan, wat ik kan schrijven en hoe ik het moet schrijven.Wanneer je mijn verhaal straks of morgen zult lezen, en je voelt je aangesproken, dan zie je maar ...Ik ben voorbereid.
Verwacht zeker niet dat ik terug dagelijks onze avonturen op de blog zet met foto's en dergelijke ...Zeker niet. Maar af en toe zal je wat kunnen lezen.
We zijn vandaag 22 november 2015 en het is alweer een hele tijd geleden. Wees gerust. Alles loopt hier nog altijd zoals wij het willen . We hebben het nog altijd naar onze zin. We zijn als gezin enorm gelukkig, maar we zijn er zeker iedere dag veel sterker uit gekomen. uitgekomen uit onze grote stap die we in het leven hebben gezet.
We hebben hier wel een heel stel volk leren kennen die als 1 grote kudde samen zijn en rondlopen.
Helaas vergeten ze dat , als je in een kudde rondloopt, dat je ook door de stront van de kudde moet lopen.
Mijn bedoelingen zijn eerder goed. Van niemand een kwaad of verkeerd woord..Maar soms moeten mensen toch eens op hun plaats gezet worden.
Ik zal zeker, op geen enkele manier nog reclame maken voor de blog. We zullen wel zien wie het leest, en ik zal het wel horen zeker!
Maar om toch positief af te sluiten, Het zonneke schijnt nog altijd...hier en in ons gezin..en daar kan niemand iets aan veranderen.
3 jaar hebben we nodig gehad om ons thuis te voelen in Spanje.
3 jaar heb je onze avonturen kunnen volgen.
We hebben onze draai gevonden en voelen ons thuis in onze Finca.
We zijn thuis.
We leiden nu een normaal leven....School. eten drinken, slapen, hondjes, restaurant B&B , kortom ...alles is nu normaal.
En wat moeten we dan nog schrijven ...??
Dus bij deze stopt het definitief. Of neen, zeg dat nooit ...definitief want wie weet ..... mij kennende kan ik het niet laten en ben geneigd om , wie weet wanneer terug te schrijven...
Je kan ons wel nog altijd volgen op mijn Facebook....Philips Eric... ik maak je wel tot vriend.. of zoek de account van Finca Buen Gusto op facebook en like het
Het was me een waar genoegen om 3 jaar voor jullie te mogen schrijven en.. bedankt om het allemaal te lezen...en wie weet.....gaan we op gepaste tijd weer verder..
Het ga je goed en van ons alle 4....BEDANKT...en tot.... wie weet
Al een hele tijd zijn we de honden aan het leren wandelen aan de riem. Iedere dag een stukje meer en wat langer.
Ieder om beurt, Vandaag...eigenlijk vanavond.. is het de beurt aan Sting...
En wijle weg.
Onder een hele dikke regenwolkenhemel vertrokken we. Ik zei nog..."We gaan regen over onze kop krijgen." 7druppen .... of 8 ..... maar we trekken het ons niet aan. Indien we kledder nat worden, dan steken we de kleren in het wasmachien , nemen nen douche en...probleem opgelost.
De eerste hindernis met Sting is, de boerderij , ongeveer 500 meter van bij ons. 7 Honden ... Die blaffen en zijn echt overweldigend...Maar hij heeft de test doorstaan... Hij blijft wel niet echt rustig maar is wel stil. Niet blaffen dus. En eens we er voorbij zijn is Sting weer kalm en wandeldt rustig verder.
Zoals ik al schreef...dikke regenwolken... Mooi uitzicht en heel spannend. Waarom spannend? Omdat je niet weet of je de bui over je kop krijgt..
Iedere keer dat ik een foto wou nemen, moest Sting zitten en rustig wachten om verder te gaan. Geslaagd...
Opeens een eenzame , goed volgroeide boom...prachtig...
En in de verte ..onze Finca...
Bij aankomst staan Max en Sam al tre wachten....Wellicht morgen hun beurt.
Jean en Rob hebben hun quads hier geparkeerd. Daar er regen in de lucht hangt , hebben we ze maar onder de veranda van de B&B gezet.
En ....na deze fijne , rustige dag, ging de zon onder...en hadden we regen?....Pffff ....nee dus
Het zijn echt , door de dag. heerlijke temperaturen. De zon gaat onder , al vrij vroeg, rond 5 uur. Tijd dus om aan de voorbereidingen te beginnen voor het restaurant.
Gisteren, en eigenlijk gisteren heb ik geen blog geschreven, maar toch, gisteren, hadden we een zeer speciale gast uit de Filipijnen die haar 4de verjaardag kwam vieren...
We lieten al zien dat we aan de taart aan het werken waren, ...en nu was het ..afwerken.
De zon was weg, de nacht passeerde , en de ochtend kwam achter de bergen tevoorschijn met...een heldere volle maan.
Energie om de dag te startten.
De afwerking van de taart ...op speciale vraag van Maya... de chocoladetaart.
En Maya was zeer trots en vooral heel blij.... Dat doet erg deugd aan mijn hartje.
De kids hadden een deel van de zaal versierd voor Maya en vooral ook , omdat ze zelf waren uitgenodigd om deel te nemen aan het feestje.
Ons Claudetje ook alweer gelukkig omdat de mensen, vrienden, ook heel blij waren dat ze het feest van Maya mochten meemaken.
Schollekes op de gezondheid van Maya en lang zal ze leven...
Dit was voor ons anders dan anders.. Besteld door de klanten... Frieten met een hamburger.... Hmmmm...kan niet slecht zijn
Frieten gesneden door Clauke en afgebakken door den ...mezelf...en de hamburger werd zelf gemaakt... Helaas het broodje niet.
Prima.....hmmm....lekker....
En dan de klap op de vuurpijl....
De verjaardagstaart van Maya...
Het was een prettig feestje , tot ,...voor de kinderen dan toch...laat in de uurtjes.
Vandaag... aclimatiseren van het feest met een broodje ...rolmops in azijn,...en schijfjes ..koude boelette....
Het is al enkele dagen geleden dat we wat geschreven hebben, maar ..niet altijd is er nieuws dat speciaal is om te vermelden.
Het weer...!!!
Dinsdag hadden we ..wat...regen. Eindelijk , eindelijk.
Gisteren veel wind maar ook veel zon, en vandaag windstil en lekker warm.
Maaar , we zwemmen nog altijd. Het water is dan wel op enkele dagen gezakt van 21 graden naar 17 , maar we bijten door en hangen de ijsbeer uit.
Mijn vrouwen zijn nog altijd even vrolijk als in de zomer, dus , we hebben hier nog steeds ..zomer..
Tapa's ...dagelijkse kost. Ewen fijn moment tussen de shiften in , samen met de kids.
Morgen hebben we een verjaardagsfeestje met een heerlijke en fijne familie met hun kind en kleinkindje van 4 jaar. Zij wil een chocoladetaart.. Onze meiden zijn ook uitgenodigd en willen daarom hun steentje bijdragen. Ok, dan helpen een cake bakken.
