Een allerprettigste avond aan al diegenen die een kijkje komen nemen op de blog van ergernissen van ondergetekende zelve. De reacties zijn nog niet je dat, maar ik ga er van uit dat het een beetje pleinvrees is. Zelf had ik dat ook toen ik een eerste berichtje diende neer te pennen. Ik heb er goede hoop op dat er, al was het maar eens in de week, maar een eerste aanzet nodig is van een moedig iemand om wat commentaar te komen geven. Een vonkje dat misschien tot een waar vuurwerk uitbarst. We zien wel. Bon, jong en blond. Wat kan een mens in hemelsnaam storend vinden aan de combinatie van deze twee woorden. Mocht ik nu nog een vrouw zijn, dan kon ik er nog in komen. Echter, ik ben van het andere geslacht en zoals ik reeds eerder meldde, een midlifer. Welke vent van middelbare leeftijd droomt niet van een avontuurtje met een jonge blonde deerne ? Tja, ik dus. Uiteraard heb ik het niet over de doorsnee jonge blonde vrouw, maar wel over de eerste klasse profiteurs die zich ophouden in de buurt van de rijke venten. Of die mannen nu oud zijn, afzichtelijk, te dom om te helpen donderen, crapuul de luxe, van de eerste tot de laatste weten ze zich omringd door een blonde (liefst jonge) vrouw. Je moet er eens op letten als er alweer een gigantisch dure wagen voorbij rijdt hoeveel keer daar een (ge)blonde(eerde) achter het stuur zit. Dat is onvoorstelbaar eens je er aandacht begint aan te besteden. Mochten deze deernen nu nog bescheiden zijn, dan zou ik er nog kunnen mee leven, maar meestal zijn het opgedirkte en van zonnebril voorziene schepsels. De zonnebril, beste mensen, is ALTIJD aanwezig. Of het nu goed weer is, hagelt, sneeuwt of onweert, de bril blijft in het netjes gekapte haar zitten. Eigenlijk durf ik er zelfs voor te wedden dat als zij naar het kapsalon gaan (meerder keren per week), zij zich een coiffure laten aanmeten, net om die zonnebril het beste te laten uitkomen. Als je ze dan toevallig aankijkt heb je twee mogelijkheden. Ofwel negeren ze je straal, ofwel bekijken ze je alsof je een stuk stront bent. Het lijkt wel alsof ze door hard studeren en keihard zaken doen op eigen houtje deze status bereikt hebben. Hahahahaha.... laat mij niet lachen he. Natuurlijk zijn er de uitzonderingen, daar twijfel ik niet aan, maar deze zijn op 1 hand te tellen. Misschien zelfs op twee handen. Wat ik mij afvraag is waarom die mannen allemaal op zoek gaan naar zo'n soort vrouw. Weten die dan zelf niet dat mochten ze het geld niet hebben, dat zulke vrouwen nooit ofte nimmer op hen zouden vallen ? En zo ja, hebben ze dan zo'n nood aan zelfbevestiging, dat ze zich dat niet aantrekken ? Jongens toch, jongens toch. Hoe pathetisch kan je zijn ? Je moet je eens op een schooldag op het einde van een schooldag naar bijvoorbeeld Sint-Martens-Latem begeven en aanschouwen welke madammekes daar op hun teergeliefde kindjes wachten. Nonchalant in het roze trainingspak, met natuurlijk de obligate zonnebril in het haar, taterend met identieke vrouwen en ondertussen hun ogen de kost gevend over hun seksegenoten. Want uiteraard willen ze elkaar altijd overklassen met de nieuwste wagen, de leukste (en tevens duurste) handtas, de mooist uitgedoste kindjes, enz... Zij permitteren zich ook om hun wagens, ter waarde van een 2 jaarlonen voor de modale bediende overal te parkeren waar ze maar plaats vinden. Het bizarre is dat daar niks wordt aan gedaan. Zelf zou ik het mij niet moeten riskeren of er stak al een mooie boete onder mijn ruitenwisser. Wat mij ook vaak opvalt is dat die vrouwen altijd gehaast zijn om weer weg te rijden. Waarom eigenlijk ? Ze hebben de hele dag de tijd om van alles en nog wat te doen tot ze hun kroost moeten gaan ophalen. Moeten de kindjes misschien gauw naar de polo-, paarden-, tennis- of golfclub gebracht worden ? Ze willen er natuurlijk allemaal een nieuwe Tiger, Justine of Jos van maken. Wellicht zijn dat de kinderen waarover een tijdje geleden sprake was op de radio. Na school komen ze thuis, krijgen ze de kans om gauw een gezond hapje te eten om daarna aan een razend tempo naar de muziekles en het tennis te gaan. Dit herhaalt zich zo'n 4 keer per week waarbij liefst zoveel mogelijk verschillende hobby's worden beoefend. Je kan maar beter je kansen spreiden denken de mama's (ou maman's) en de papa's dan. Die muziekles is ook weer zoiets om zich te kunnen onderscheiden van de rest. Wellicht haat 90% van die kinderen notenleer en willen ze liefst eens een momentje met rust gelaten worden. Maar neen, "mijn kind volgt vioolles" klinkt toch wel heel chick en intelligent. Ik vraag mij ook dikwijls af of de jonge blondjes die een partner hebben die hun vader had kunnen zijn, geen enkel gevoel van schaamte hebben. Dat ligt er toch zo vingerdik bovenop ? Net zoals die mannen met een gigantische bierton en driedubbele kin die met een jonge Aziatische vrouw komen aandraven. Daar weet iedereen toch ook hoe de vork aan de steel zit ? Als er dan vragen in die richting komen dan wuiven ze al deze veronderstellingen weg en is het altijd "grote liefde waar de vonken vanaf springen". Mocht ik nu rijk zijn en er dient zich zo'n jong blond ding aan, dan zou ik die nooit vertrouwen. Nooit van mijn leven!! Het wordt tijd dat die mannen dat ook beginnen in te zien en deze vrouwen boycotten. Zowel om zichzelf minder belachelijk te maken, als om de vrouwen die op deze manier "carrière" willen maken te laten inzien dat het niet meer pakt. Waarom zie ik dit soort mannen zelden met normaal gebouwde brunettes of zwartharigen zonder valse nagels, gucci handtassen, ingebouwde zonnebrillen of een enorme laag schmink op ? Hoe komt dat eigenlijk ? Voelen zij zich geïntimideerd door gewone vrouwen of is zoiets eigen aan hun status van rijk zijn ? Het ís misschien wel een statussymbool, wie zal het zeggen ? De media zal hier ook wel een grote rol inspelen denk ik. Een weldenkend mens laat zich daar toch niet door beïnvloeden zeker. Neem nu die ongelooflijke trut van een Paris Hilton. Dat is zo'n afzichtelijk mager en onnozel schepsel dat ik er met geen tang zou willen aan raken. Toch zijn er mensen die daar naar opkijken. Opkijken ? Naar wat ? Naar het feit dat ze voortdurend zonder ondergoed in het openbaar komt of dat ze stupide onzin uitkraamt ? Of dat shoppen haar hoofdbezigheid is ? (over shoppen zal ik later ook nog wel eens een boompje opzetten) Jezus Christus nog aan toe. Daar laat je je toch niet door in het ootje nemen. Het is mij een raadsel waarom journalisten of fotografen belangstelling hebben voor zo iemand. Zo laat je uitschijnen dat dit een interessant figuur is, maar ze heeft niks verwezenlijkt. Werkelijk niks! Wij kunnen er toch voor zorgen dat zulke mensen niet meer in de picture lopen, door bijvoorbeeld de roddelblaadjes en celebrity TV-toestanden te boycotten. Misschien kunnen er dan wel andere rolmodellen voor onze dochters gecreëerd worden. Dit is natuurlijk ijdele hoop, maar zo zou mijn droomwereld er kunnen uitzien. Mijns inziens zijn er heel wat interessantere figuren die wel een rol van betekenis hebben en waar de mensheid baat bij heeft. Die mensen verdienen het om in de aandacht te komen en te blijven. Veel stof tot discussie dus. Ik ga er van uit dat er nog mensen zijn die zich ergeren aan de hierboven beschreven toestanden of misschien vinden jullie dit de normale gang van zaken en is er iets mis met mij en mijn perceptie. Laat het mij gerust weten. Voer voor een lekkere discussie.
hey iedereen, Zoals beloofd zal mijn eerste blogje er eentje zijn over het gsm-gebruik, of is het misbruik ? Even tussendoor : ik had hier net een half uurtje zitten tikken aan mijn tekstje tot het na een paar foute toetsbehandelingen, en vraag me niet hoe ik het deed, van mijn scherm verdwenen was en ik dus mocht herbeginnen....
Enfin, het ging dus over het gsm'etje, en tevens onafscheidelijk vriendje die we nooit of te nimmer kunnen missen. Een tijdje geleden ben ik samen met mijn partner eens een drietal keer binnen een korte tijdsspanne naar de cinema geweest. Het zouden gezellige en ontspannen avonden worden, dacht ik. Zowel voor, tijdens als na de film werd ik afgeleid door steeds opnieuw oplichtende schermpjes. Floep aan, floep uit, floep alweer aan, ...je begrijpt wat ik bedoel. De eerste keer dacht ik nog dat het toeval was omdat het 2 tienermeisjes waren die zich de rij voor ons bevonden en waarvan ik dacht dat die blijkbaar (nog) niet beter wisten. Na de 3e of 4e floep riep mijn vriendin de meisjes beleefd tot de orde. We werden getrakteerd op verontwaardigde blikken alsof we hen gevraagd hadden zich vooraan in de zaal te gaan uitkleden. Enfin, het werkte en we konden redelijk ongestoord naar de film verder kijken. Bij de twee volgende cinemabezoeken kregen we ongeveer hetzelfde scenario, met dat verschil dat het nu op verschillende plaatsen in de zaal een bedrijvigheid van jewelste was en niet alleen meer door tienermeiden. Mijn god, ik werd bijna krankzinnig omdat het in een donkere zaal nog meer opvalt dan anders. Niemand voelde zich blijkbaar geroepen om dit een halt toe te roepen. Durfden ze niet of vonden ze dit storende gedrag normaal ?
Kijk, ik begrijp dat als je vrouw hoogzwanger is, je gynaecoloog van wacht bent of op de donorlijst voor een ruilorgaan staat, dat je tenminste bereikbaar moet zijn. Maar deze groep maakt nog geen halve procent uit van de Vlaamse bevolking en het zou al een ongelooflijk toeval zijn dat die daar allemaal die avond in die specifieke zaal zouden zitten, niet ? Wat voor belangrijks hebben die mensen te vertellen dat ze daar niet kunnen mee wachten tot ze de zaal buiten zijn ?
Uiteraard zullen zogenaamde communicatiespecialisten ons kunnen vertellen dat dit tot de jongerencultuur behoort en dat dit een bepaald groepsgevoel creëert, enzovoort, enzovoort. Sorry hoor, maar ik zie ook een aantal nadelen aan dit soort van communicatiedrang. In mijn eigen omgeving krijg ik te maken met jongeren die nu de leeftijd hebben dat ze bijvoorbeeld in aanmerking komen om een vakantiejob te gaan zoeken. Wat blijkt nu ? Zij durven geen zaak binnen te stappen omdat ze niet weten wat ze moeten zeggen of vragen. Kan je je dat voorstellen ? Mocht je kunnen solliciteren via sms, dan was het een fluitje van een cent geweest, maar neen, help, het moet via de stem en je moet effectief praten met iemand!
De schrijfstijl gaat er ook niet op vooruit me dunkt. Er bestaat blijkbaar geen onderscheid meer tussen bijvoorbeeld "jouw kat" en "jou kat"!!!! Noem mij een pseudo-taalpurist, maar ik kan mij daar razend druk in maken he. Zelf ben ik verre van een schrijfwonder, maar ik ken de elementaire grammaticale basisregels. Maar met de gsm gaat het daar blijkbaar niet om. Er moet vlug, vlugger en om ter vlugst over en weer getetterd worden. Dat je door de schrijfwijze als een imbeciel overkomt, speelt blijkbaar geen rol meer. En de epistels die worden geschreven...tjonge toch. "Ja", "Neen", "waarom",.... en telkens een sms-bericht verspilt (mama en papa betalen toch, waarom zouden ze er zuinig mee zijn ?). Als ik een sms verstuur, probeer ik de volledige beschikbare ruimte te benutten en zoveel mogelijk in 1 enkel bericht te krijgen. De 'die hards' doen net het omgekeerde!
Ook als eens meegemaakt dat je met iemand aan het praten bent en die persoon krijgt een berichtje ? Dan is het niet van "ik kijk straks wel wie het is" of "potverdorie, ik ben net in gesprek en mijn gsm gaat over", neen hoor, je gesprek wordt abrupt onderbroken en als je geluk hebt, krijg je nog een woordje uitleg in de zin van "een momentje, mijn gsm gaat" of "oei, ik krijg een bericht, ogenblikje" en dan moet er onmiddellijk én zo snel mogelijk geantwoord worden want je zal het maar op je geweten hebben dat je de wereld niet hebt kunnen redden door niet te reageren.
Woest word ik daarvan!
Een ander zalig voordeeltje van de gsm is dat je zonder dat je er veel moeite moet voor doen, het hele levensverhaal van een volslagen onbekende moet aanhoren en liefst zo luid mogelijk dat iederéén het goed gehoord heeft. Dat interesseert mij geen reet! Ik hoef niet deel uit te maken van iemand anders privéleven. Als ik op trein, tram of bus zit wil ik die zever niet aanhoren.
Ook al eens al die "topmanagers" van amper 18 jaar in de bmw zien rijden met het bluetooth oortje ? Dat vind ik dus zo extreem belachelijk he. Het lijkt alsof de redding van onze Belgische economie van deze gasten afhangt. Zie maar eens dat ze een oproep zouden gemist hebben. Ik ben geen expert, maar ik denk dat het rampenplan dan in werking treedt.
Als je, net zoals ik trouwens, kinderen hebt, kan ik mij goed voorstellen dat de gsm ook nuttige kanten heeft. Je kan ze (in het beste geval) steeds bereiken, er kunnen praktische afspraken gemaakt worden, ze kunnen verwittigen als ze om een of anderen reden later thuiskomen, ... Ook met vrienden en familie kan de gsm zijn nut bewijzen. Het gaat er mij om dat er een ongelooflijk gebrek aan respect is jegens anderen doordat de gsm te pas en ten onpas wordt gebruikt, daar waar het eigenlijk niet zou moeten. Is het nu zo moeilijk om daar discreet mee om te gaan, en te trachten zo weinig mogelijk anderen te storen ? Is dat zo veel gevraagd ?
Oef, mijn hart is alvast een beetje gelucht, alhoewel ik denk dat ik nog een aantal zaken niet vermeld heb. Belangrijk is dat ik heb geprobeerd de essentie van mijn frustratie weer te geven.
Zenuwachtig, zoals altijd als het "de eerste keer" is zeker ?
beste, tja, beste wie ? Het is een beetje bizar gezien ik niet weet tot wie ik mijn welkomstwoord moet richten. Het maakt mij een beetje zenuwachtig. Toch wil ik hierbij diegenen die zich de moeite getroosten de berichtjes op deze blog te lezen met open armen verwelkomen. De bedoeling is dat ik feedback krijg van de lezers om uiteindelijk te weten te komen of de zaken waar ik mij aan erger puur persoonlijk zijn, of dat ik misschien toch wel ergens een punt heb. Elke dag opnieuw stoor ik mij aan oppervlakkigheden, aan hetgeen de media ons probeert door de strot te duwen, aan politici, snobs, extremisten, gladde reclamejongens, geloof en het misbruik ervan om gruwelijke zaken te rechtvaardigen, overbetaalde topmanagers, sluikstorters, topgangsters met topadvocaten, ... Zucht... De lijst is eindeloos. Maar laat ons 1 onderwerp tegelijk behandelen en kijken hoe we daar mee opschieten. Het eerste onderwerp dat ik graag wil aansnijden gaat over onze onafscheidelijke GSM Lees er deze week meer over op deze blog.
 "Mad"){kind=icon}
 "Rolling Eyes"){kind=icon}
 "Exclamation"){kind=icon}
