Inhoud blog
  • 22 - 23/02/2014 - Wandeling door Aberdeen en Old Aberdeen - Lazy Sunday
  • 17 - 21/02/2014 - Ketting van de fiets :( - Wassen - Housewarming party
  • 15 - 16/02/2014 - Shoppen - Stonehaven - Brandalarm
  • 10 - 14/02/2014 - Eerste Stageweek - Beerpong - Anti-valentijnsdatenight
  • 07 - 09/02/2014 Aberdeen verkennen - Eerste nieuwe mensen ontmoeten - Vermiste flatgenote
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Erasmus avontuur in Aberdeen

    06-02-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.04 - 06/02/2014 - Inpakken - De reis - Uitpakken
    Dinsdag 04 februari 2014
    Zo, mijn laatste examen is net gedaan, nog snel even naar de 1 euro shop om wat spullen te gaan halen en het inpakken kan beginnen.
    Als ik thuis ben aangekomen dan is het even wat zoeken waar ik best kan beginnen, en ik heb dan maar besloten dat ik best van boven naar beneden kan werken. Eerst dus de kamer, alle kledij inladen (1 valies had ik tussen mijn examens al gedaan). Na nog 1 grote koffer volgeladen te hebben met kledij en 1 kleine met handdoeken heb ik nog minstens 1 kleine valies aan vuile was dat nog gewassen en gestreken moet worden tegen mijn vertrek.  Nu kan ik beginnen met dozen in te laden. Alle cursussen die ik nodig kan hebben in Schotland al het bureau materiaal en al de rest van boven (schmink, juwelen, shampoo, douchegel, haardroger, etc. ) in een doos en tegen dat we gegeten hebben kan ik beneden beginnen. Potten, pannen, borden, glazen had ik al apart gezet maar moet ik nog inladen in een doos. Ik heb de afgelopen weken een paar kranten verzameld dat ik alles hopelijk zonder scherven en barsten kan inladen en vervoeren. Nog 1 nachtje slapen en ik vertrek.


    Woensdag 05 februari 2014
    Lekker vroeg opstaan om afscheid te nemen van Thomas en Lauren, die moeten gaan werken en naar school en ik ben weg voor zij thuis zijn. Om 9.20 heb ik mijn laatste afspraak bij de diëtiste, er is weer 1,7 kg afgegaan, dus in totaal al 13.5 kg. Hierna moet ik nog naar het gemeentehuis, om mijn volmacht voor de verkiezingen af te geven, mits ik pas een weekend hierna terug thuis ben, naar de winkel, de bank, een brief gaan posten en gaan tanken op de terugweg. Bij de bank aangekomen krijg ik te horen dat mijn kaart niet zal werken in Schotland
    tenzij ze het aanpassen, dit is snel gebeurt, maar ze zeggen me ook dat ik telkens extra kosten zal moeten betalen als ik met mijn kaart een transactie doe in Schotland, dus schrijven we op het To-Do-lijstje voor in Schotland dat ik daar een bank rekening moet openen, bij de bank zijn ze wel zo vriendelijk om mijn eerste transactie kosten (bijna 10 €) die ik moest betalen met de huur van mijn kot te betalen terug over te schrijven. Als ik bij het tankstation aankom (mijn laatste stop voor ik terug naar huis ga) belt papa me om te zeggen dat het al 5 voor 11 is en dat ik dus nog net iets meer heb dan een uur om thuis te geraken, de laatste dingen in te pakken, te douchen en te eten voor we vertrekken. Nadat papa alles de auto heeft ingeladen, de fietsen op het rek achter de auto heeft gehangen en ik uitgebreid afscheid heb genomen van mama en de 3 hondjes kunnen papa en ik uiteindelijk om 12.30 u vertrekken richting Ijmuiden.
    Toen we (veel te vroeg) aankwamen in Ijmuiden zijn we nog snel een zak drop gaan kopen voor onderweg, nog even de auto voltanken (mits we in Schotland nog +400 km moeten rijden en daar de diesel duurder is dan in Nederland).  Als we dan na lang wachten ingecheckt zijn en de boot zijn ingereden gaan we onze naar onze hut gaan. Groot is de hut niet, maar dit is natuurlijk maar voor 1 nachtje. Hierna gaan we de boot wat verkennen. Onze hut bevindt zich op dek 9 en het restaurant waar wij geboekt hebben is op dek 7, hier zijn ook wat winkels die natuurlijk pas open gaan als we zijn vertrokken. Op dek 8 is een gezellig cafeetje en nog wat restaurants en op dek 9 bevindt zich het casino en nog wat bars met enkele dansvloeren. Overal in het schip wordt reclame gemaakt over de cinema die zich ergens aan boord bevindt en als ik op het plan van het schip kijkt vind ik maar nergens een cinema (na lang zoeken de volgende ochtend heb ik gevonden dat de cinema zich op dek 1 bevindt). Op dek 7 vind ik uiteindelijk ook een wifi-lounge, hiervoor moet je jammer genoeg 10 EUR betalen om binnen te mogen. Buiten aan de deur kan ik wel contact maken met wifi maar kan ik geen Whatsapp's, Snapchat's,... verzenden. Papa en ik gaan ook even buiten kijken. Hierna hebben we toch wel dorst gekregen en gaan we in het cafeetje iets drinken. Rond half 6 zijn we dan uiteindelijk vertrokken. Na een uurtje varen mogen we gaan eten en kan ik eindelijk eens zien of ik echte zeemansbenen heb (dit is namelijk mijn eerste vaarervaring op zee), dit blijkt jammer genoeg niet zo te zijn. Ik heb het gevoel alsof ik in een super snel reuzenrad zit en loop dus maar wat rond alsof ik wat gedronken heb. Eerst even een kijkje nemen in de winkels, die duurder zijn dan verwacht en dan maar gaan kijken wat het buffet ons te bieden geeft.  Na uitgebreid (het was een all you can eat buffet) gegeten te hebben en nog rustig wat gedronken te hebben besluit ik om 20.00 uur dat het toch maar tijd is om in bed te kruipen na zo een vermoeiende examen weken gehad te hebben en deze reis ben ik uitgeteld en val ik vrijwel direct in slaap.

    Donderdag 06 februari 2014
    Na een woelige nacht gehad te hebben is de zee gekalmeerd tegen dat ik opsta om 07.00 uur, heel stilletjes wat kleren aandoen en de kamer uit sluipen zodat ik papa niet wakker maak. Nadat ik wat wakkerder ben geworden, 2x ben gaan checken of papa al wakker is geworden, ga ik toch al even kijken wat het ontbijtbuffet te bieden heeft. Tegen 7.45 besluit ik (mijn buik die ligt te grommen van de honger) maar dat het tijd is voor papa om op te staan. Het ontbijt bevat natuurlijk het typische 'English Breakfast' en (al een geluk) ook een gewoon (voor ons toch) ontbijt.  Na weer uitgebreid ontbeten te hebben gaan papa en ik nog even buiten van het uitzicht genieten en iets voordat we de haven gaan invaren gaan we onze spullen halen en ontdekken we een buiten dek langs de voorkant van de boot en genieten we hier nog even van het binnenvaren in de haven en aanmeren van de boot, bij het afschieten van het touw voor de boot te kunnen vastleggen aan de kade verschiet ik even van de harde knal, aan dit touw zit een bal, en deze bal wordt met een bazooka achtig iets naar de kant geschoten waar enkele havenwerkers de boot vastleggen. Als we dan uiteindelijk in onze auto zitten en het platform waar wij opstaan naar beneden kantelt mogen wij als 2e auto uit de boot rijden. We moeten nog even stoppen als we uitgereden zijn zodat een douanier onze auto kan controleren. Hij begint een beetje te rommelen tussen al het materiaal in de auto en als papa uitlegt dat ik voor 4 maanden naar Schotland ga voor een buitenlandse stage is het allemaal oke voor hem en kunnen we doorrijden.
    Nu begint ons avontuur echt, 4,5 uur links rijden. Na een paar honderd meters komt de eerste rotonde al aan. Links rijden is hier geen probleem, maar eerst naar rechts kijken voor je een rotonde oprijdt heeft nog wat oefening nodig. Gelukkig komen de volgende rotondes er snel aan. Na een paar km hebben we al 6 rotondes erop zitten. De rit verloopt goed en rond 2 uur (plaatselijke tijd) komen we aan bij mijn kot. Als we geparkeerd zijn neem ik gauw een kijkje in het gebouw. Ik woon in flat 58 en mits er 2 flats per verdiep zijn en deze ingang begint bij flat 50 mag ik 4 verdiepen omhoog gaan.... Te voet, mits er geen lift aanwezig is... We nemen de eerste stukken mee naar boven en het eerste dat mij opvalt is een geurtje in de gang van de flat ( dit was te wijten aan de 2,5 vuilzakken dat in de keuken stonden en de veel te warme flat). Men kamer is vrij klein, maar wel te doen. Ik heb mijn eigen badkamer(tje) dat niet groter is dan een paar (2,5, misschien 3) vierkante meter waar dus net een douche(je) en een wc in kan en een kleine uitstulping voor een wasbak(je), jammer genoeg is er zelfs geen klein schabje boven de wasbak, wel een spiegel. In mijn kamer staat een bureau met stoel, bureaulamp en 2 schabben, een kleine kleerkast, een nachttafeltje met een paar laden in, een bed en onder mijn bed is nog een kleien lade waar nog wat spullen in kunnen.
    De keuken heeft voor iedereen een eigen kastje dat je met een sleutel kan sluiten en een iets groter kastje. We hebben voor 5 personen 2 koelkasten/diepvriezers ( half/half boven elkaar). Er is een microgolf een 4 pits vuur met een klein oventje en een grill. We hebben hier een klein eet tafeltje, waar je eigenlijk net met 4 aan kan zitten ( en normaal moet je hier met 6 kunnen eten) en 6 éénpersoons zeteltjes (lees lage stoeltjes met een iets of wat zachtere zitting) en een salontafeltje.  Ook staat er in onze keuken een apparaat waarvan we niet weten wat het zou kunnen zijn.
    Na alles wat verkend te hebben mag ik van papa beginnen uitladen als hij al de rest naar boven draagt. Terwijl ik aan het uitpakken ben zie ik af en toe één van mijn flatgenoten en kom ik te weten dat ik niet 5 maar 4 flatgenoten heb (één kamer is leeg) en het zijn allemaal Schotse meisjes. Nadat papa een tiental keer de trap op en afgelopen heeft met mijn koffers en dozen en ... . Is de auto uitgeladen en gaat hij zich inchecken in zijn hotel, zodat ik op men gemakje alles kan uitladen. Als ik alles heb uitgeladen en me wat heb geïnstalleerd is papa terug en na een Skype gesprek met het thuisfront gaan we naar een Shopping Center om daar wat te eten. Hier belanden we in een Mexicaans restaurantje waar we eerst wat lookbrood bestellen (lees een pizza met lookboter op) en dan had papa wat meatballs besteld en ik de "Fiery Chilli Chicken". Deze Fiery Chilli Chicken is zo pikant dat mijn neus dat al 2 dagen dicht zit plots opent. Zelfs met alle room die ze erbij geven is dit echt te pikant zodat ik hier maar de helft van opkrijg en mijn drinken verdampt in mijn mond.
    Hierna zijn ze nog een pub gaan verkennen, zeer gezellig en super groot. Na hier wat gedronken te hebben, zet papa mij af aan mijn flat en gaat hij zelf terug naar zijn hotel.


    06-02-2014 om 00:00 geschreven door Karen Beckers  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    09-02-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.07 - 09/02/2014 Aberdeen verkennen - Eerste nieuwe mensen ontmoeten - Vermiste flatgenote

    Vrijdag 07 Februari 2014
    Mijn eerste nachtje in mijn kamertje in Aberdeen verliep niet direct zoals gepland. Eerst die harde matras waarvan de veringen je zo in de rug steken. Dan om 03.45u de deurbel die gaat (en ik die lekker in bed blijf liggen, mits ik mijn flatgenoten nog niet echt ken en dus misschien gewoon vreemden zou kunnen binnenlaten, en ik hoorde dat iemand anders opstond en ging open doen) en dan 's ochtends honderden meeuwen die rondzwerven aan mijn raam en mij dus lekker vroeg wekken. Ik ben ondertussen volledig uitgepakt (en heb de sinutab, die ik zeker kan gebruiken nu, nog steeds niet gevonden, kheb alle dozen elke koffer 3x nagekeken en niets) en kheb alle dozen en koffers klaargezet zodat die terug mee naar België kunnen. Nadat ik rustig ontbeten heb en nog even mijn mail gecheckt komt papa me halen voor een tripje door Aberdeen met de fiets. We hadden een paar doelen:

    Doel 1: een UK bankrekening openen, mits ik anders met elke transactie die ik doe met mijn Belgische kaart kosten moet betalen.
    Doel 2: een UK gsmnr aanschaffen en liefst een Pay & Go kaart.
    Doel 3: Uitzoeken waar, hoever de campus is en hoelang ik er over doe om naar daar te fietsen.
    We beginnen bij het begin, een UK bankrekening openen, achter de hoek van mijn flat is 'The bank of Schotland', hier krijg ik meteen te horen dat ik minstens een jaar in Schotland moet wonen om een rekening te kunnen openen, dit is dus al geen optie. Volgende bank op het lijstje is 'The royal bank of Schotland' en hier krijgen we natuurlijk hetzelfde verhaal te horen. Als we terug richting de flat willen gaan om uit te zoeken waar er nog banken zijn, zie ik een vodafone winkel en stoppen we daar voor een nieuw gsmnr. Terwijl we hier staan aan te schuiven merkt papa op dat aan de overkant een bank is en hij gaat snel vragen of het mogelijk is voor daar een rekening te openen voor enkel 4 maanden. En de dame die hij aansprak zei dat het mogelijk was dus nadat ik mijn simkaart had met mijn nieuwe nummer gingen we terug naar die bank om alles te regelen. Na even te wachten werden we geholpen door een vriendelijke meneer, die ons meldde dat het toch onmogelijk was om voor zo een korte periode een rekening te open. Wij dan maar teleurgesteld naar huis om te 'googlen' waar de andere banken zijn en even zien of we op internet al kunnen zien of er daar ristricties zijn op de duur van de rekening. Doel 2 was al geslaagd, nu doel 1 en doel 3 nog.
    Als we na wat zoeken terug opweg gaan komen we bij de eerste bank aan. Hierbij was niemand vrij en kregen we een paar uur later een afspraak in een ander kantoor van dezelfde bank.  Dus besloten we doel 3 maar al te volbrengen. Papa had de gps opgezet om ons naar mijn campus te rijden. Na een paar heuvels gedaan te hebben merk ik dat ik toch niet zo fit ben als ik hoopte te zijn en moet ik dus afstappen om verder de heuvel op te geraken. Na een hele grote omweg (zo bleek later) gedaan te hebben komen we na wat zoeken aan op de SUPER GROTE campus waar ik de volgende weken mijn stage tot (hopelijk) een goed einde zal brengen. Papa en ik zijn dan even binnen en kijkje gaan nemen en mijn professor had me gezegd dat ik op maandag me daar moest aanmelden aan de receptie en moest zeggen dat ik met hem een afspraak had. Papa besloot dan maar om te horen of hij vandaag even tijd had en hebben we maar naar hem gevraagd aan de receptie.
    We hebben toen van professor Paul Kong een hele rondleiding door het nieuwe gebouw gekregen, soms wist hij zelfs niet goed waar hij moest zijn, hij heeft me ook al geholpen om een studentenkaart te krijgen, mits ik een research studente ben krijg ik eigenlijk geen studentenkaart maar een associate-card. Ik heb ook een papier gekregen dat bewijst dat ik verblijf op de plaats van mijn kot. En op maandag zal ik een badge krijgen waardoor ik toegang krijg tot het research gedeelte van de universiteit en waar het verboden is voor gewone studenten. Na deze rondleiding hebben we nog net tijd genoeg om even bij het Health Care center te stoppen (dat naast de school ligt) om daar papieren mee te krijgen om mij in te schrijven zodat ik in geval van nood 'gratis' naar de dokter kan. Nu is het tijd om terug te fietsen richting de bank en naast de bank kunnen we nog snel een hapje te eten in de subway. Als we dan uiteindelijk om 14 pm in de bank staan krijg ik te horen dat we nog niet in het juiste kantoor staan en nog even moeten door fietsen. Als we dan uiteindelijk in het juiste kantoor staan krijgen we te horen dat ik daar een rekening kan openen en de hele papier rompslomp kan beginnen. Als alles in orde is is de bankmanager zo vriendelijk om ons te vertellen dat ik mijn euro's die ik nog bij heb beter ergens anders kan omwisselen omdat zijzelf geen goede koers kunnen geven. Nadat we de beste koers vinden kunnen we terug naar de bank gaan met mijn papieren om daar het geld te kunnen storten. Ik hou natuurlijk nog een beetje op zak mits mijn kaart pas na 3-4 werkdagen arriveert ( en het is vrijdag dus dat is ten vroegste woensdag) en de pin code arriveert 1 dag later, dit wilt zeggen dat ik ten vroegste donderdag 13-02 mijn kaart kan gebruiken. Nu alle doelen zijn volbracht gaan we snel nog iets drinken in de pub van gister avond en gaan we dan opzoek naar een grote winkelketen waarvan ik van heb gehoord dat ze goed zijn. We gaan ook snel binnen een kijkje nemen om de prijzen te vergelijken met België en om te kijken wat hun aanbod is. Ik besluit dat ik, nu ik hier toch ben, ineens inkopen kan doen voor zaterdag avond.
    Als we de winkel doorlopen hebben gaan we terug naar mijn flat om nog eens te skypen met het thuis front. Na skype gaan papa en ik naar een pub om de hoek om hier te eten ( elke pub dat ik ben tegen gekomen serveert eten).  Na hier lekkere kip gegeten te hebben besluiten we om naar een andere pub te gaan om nog iets te drinken. Als we buitenstappen blijkt dat er een lichtspektakel aan de gang is en op de kerktoren naast de pub waar we gegeten hebben wordt een raketlancering geprojecteerd. Hier blijven we natuurlijk naar kijken (elke 5 min wordt het filmpje herhaald, je kan de lancering zelf zien op FB). We vragen even wat er aan de hand is en krijgen van drie vriendelijke meisjes te horen dat er doorheen de stad vanalles te doen is dit weekend. We krijgen van hun een mapje en gaan wat rondkijken. Een gebouw vlakbij de kerk wordt zo bijvoorbeeld verlicht met alle kleuren van heel het lichtspectrum. In een parkje staan allemaal zelf gemaakte bloempjes met lichtjes, deze zijn gemaakt door verschillende lagere school klassen van verschillende scholen. Als we dan het kaartje verder volgen komen we uit bij 'Slain's Castle'. Dit ziet eruit als een oud kasteel en als we binnen wandelen is dit omgetoverd tot een wondergrote, supermooie pub. Hier gaan we dan ook eentje drinken (we hadden al een tijdje rondgewandeld en hadden beide toch wel dorst). Als we buitenstappen is het lichtspectakel gedaan en gaan we door naar de pub waar we de dag ervoor ook gezeten hadden. Na daar ook nog iets gedronken te hebben besluiten we dat het tijd is om te gaan slapen en zet papa me weer voor de deur van mijn flat af en gaat zelf verder naar zijn eigen flat.


    Zaterdag 08 Februari 2014
    Papa vertrekt vandaag rond 10 uur, hij ging eerst nog een paar geocaches zoeken en dan naar mij komen om afscheid te nemen. Als ik 's ochtends mijn facebook check merk ik dat een van de Erasmus meisjes waar ik al contact mee heb gehad op Facebook meldt dat ze wat gaat rondlopen in de stad om de stad te verkennen en vraagt of er iemand zin heeft om mee te gaan. Hierin wil ik wel op ingaan maar mits papa nog niet vertrokken is zeg ik maar niets. Nadat hij toch vertrokken is en ik niet zo goed weet wat ik kan doen, beslis ik maar na men middageten om haar toch nog een berichtje te sturen om te vragen is of het ok is. Ik krijg hierop direct antwoord dat ik direct mag afkomen en de plaats waar ze zitten. Dit was in hetzelfde shopping center dat papa en ik op donderdag zijn gaan eten dus ben ik maar direct vertrokken en richting Starbucks gegaan waar ze zaten. Hier ontmoet ik de eerste Erasmus studenten, Raven, een Amerikaans meisje dat in Nederland woont en momenteel dus op Erasmus is naar Aberdeen, zij had ook dat berichtje op Facebook gezet, Yannic en Julia, zij komen allebei uit Zwitserland, studeren rechten en iets later komt Kutay er nog aan. Hij komt uit Turkije. Als de andere hun koffie op hebben vertrekken we en gaan we eerst naar Union street, dit is zowat de hoofdstraat in Aberdeen. Na hier wat rondgelopen te hebben besluiten we om richting het strand te gaan. Hier is het zeer winderig en na even van het uitzicht genoten te hebben beslissen we om ons binnen even op te warmen. Al de rest eet een lekkere hamburger ofzo en ik drink dan maar een watertje, mits ik net gegeten had voor ik naar hun toe ging. Als we terug volledig opgewarmd zijn is het tijd om naar huis te gaan want vanavond is er een feestje van de Erasmus/Exchange Society en hier gingen we met z,n allen naartoe. Opweg naar huis zijn we nog even gestopt bij de winkel, waar ik dan maar ineens eten voor zondag heb meegenomen. Dan lopen we verder naar huis waar we afspreken om samen naar het feestje te gaan. Eens ik thuis ben en begin te koken voor mijzelf leer ik sommige flatgenoten een beetje beter kennen en verschiet ik plots  dat het al 19.00 uur is mits ik om 19.45 u heb afgesproken met Yanic en Julia, die allebei in de flat onder mij wonen. Ik heb dus nog 45 min om me te douchen en zien dat ik klaar ben om te feesten. Het feestje bevindt zich in de RGU:union, een danscafé achtig iets enkel voor studenten, dat gratis inkom heeft en goedkope drankjes aan te bieden geeft. Een halve liter bier betaal je hier £1.80 (2,19 EUR) en voor een 1,5 liter kan gevuld met cocktail betaal je maar £8.00 (9,75 EUR). Hier leer ik nog verschillende mensen kennen, zoals Monica, een Spaans meisje dat hier al sinds september is en de flat naast mij woont, 2 Deensje meisjes die samen met Yanic en Julia wonen, en nog vele anderen. 

    Zondag 09 Februari 2014

    Vandaag is er niet veel gebeurd. Enkel dat we een van onze flatgenoten sinds gisteravond (toen ze uitgegaan is) niet meer hebben gehoord en mijn andere flatgenoten haar niet kunnen bereiken en dus zeer ongerust zijn. 's Avonds ben ik samen met Giulia (een Italiaans meisje) en Monica naar Eleonara (ook Italiaans) gegaan om wat te kletsen. Als ik dan terug in mijn eigen kamertje ben en alles aan het klaarmaken ben voor morgen mijn stage te starten hoor ik het vermiste meisje thuiskomen en krijg ik te horen dat ze gewoon bij haar vriendje was.

    09-02-2014 om 00:00 geschreven door Karen Beckers  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    14-02-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.10 - 14/02/2014 - Eerste Stageweek - Beerpong - Anti-valentijnsdatenight
    Maandag 10 Februari 2014
    07.00 u opstaan, om 10.00 u moet ik beginnen en ik wil nog eerst langs de Health Care center gaan om mijn papieren binnen te brengen en rustig de campus wat verkennen, en ik heb natuurlijk ook wat extra tijd bijgerekend om een beetje af te kunnen koelen na de fietstrip die ik moet maken. Na volledig alles klaargemaakt te hebben vertrek ik goed optijd (rond 08.00 uur) nadat ik één van mijn flatgenoten verzeker dat ik de weg weet. Ik begin zeer goed maar bij één van de rotonden gaat het mis. Als ik de heuvel helemaal ben afgedaald vraag ik aan een mevrouw hoe ik bij Robert Gordon University kan geraken en toen bleek dat ik toch niet zover om was gefietst. Iets verder kom ik dan aan de laatste heuvel die ik op moet fietsen en al snel wordt deze me teveel en moet ik afstappen en wandel ik verder naar boven. Helemaal uitgeput kom ik uiteindelijk aan en ga ik dus eerst naar het healthcare center om me hier in te schrijven. De enigste vraag die ik nog moest invullen was 'hoe vaak sport je meer dan 20 min per week' en mits ik elke dag (buiten bij stortregen) 30 min heen en 30 min terug fiets van school mocht ik hier 10x invullen, wat de receptioniste (en eigenlijk ik ook) wel heel veel vindt. Hierna ga ik de campus wat verkennen en na me wat verfrist te hebben meld ik me om 10 uur aan bij de receptie. Hier moet ik even wachten tot de professor er is (hij gaf les van 9 - 10 u en had me op voorhand gezegd dat dit wat kon uitlopen). Als professor Kong er dan is krijg ik eerst een klein beetje uitleg en dan een rondleiding in de labo's, hij stelt me ook voor aan Ana, dit is ook een van zijn studenten. Ana is geboren in Venezuela maar studeert in Portugal en komt nu een stage doen in Schotland en om het helemaal gecompliceerd te maken, haar ouders zijn geboren op Madeira.
    Na de rondleiding krijg ik een eigen bureau met computer aangewezen wat mijn werkplekje zal worden voor de volgende weken. Mijn dag kan nu echt beginnen. Professor Kong had me gezegd dat ik in de campusmoodle alle informatie kon vinden over veiligheid dat ik moet weten en dat ik hierover dan een test moet afleggen. Ik moet een totaal van minstens 85 % behalen hierop, want als ik dit niet haal mag ik het labo niet in. Hij heeft me er ook wel bijverteld dat als het onder 85 % is, ik de test opnieuw kan afleggen tot ik boven de 85% haal. Na de rest van de voormiddag wat gelezen te hebben. Eten ik 's middags in de 'Social Space', dit is een kleine ruimte met een lavabo, een ijskast, enkele normale kasten en nog een speciale kraan waar je kokend water of ijskoud water kan uitnemen om te drinken. Hier kunnen welgeteld 6 personen eten en voor de 30 research mensen die hier in dezelfde ruimte zitten is dit dus eigenlijk veel te klein. Maar ik heb nog een plaatsje gevonden en kan hier dus met uitzicht in de campus rustig eten.
    Na de middag vraag ik na lang zelf te zoeken waar ik de test kan vinden, op deze test haal ik van de eerste poging al 87.5% en moet ik dus niet meer opnieuw doen. Als ik dan vraag wat ik nog kan doen is het antwoord niets en mag ik dus naar huis gaan. Morgen heb ik een afspraak met professor Kong en dan gaat hij me uitleggen wat ik exact moet doen.
    Vandaag moet ik nog eten kopen en ik beslis dus om te stoppen aan Asda een grote winkelketen dat elke dag 24h open is, ik passeer deze winkel toch opweg naar huis. Ik besluit direct dat ik ineens eten ga kopen voor een paar dagen dat ik niet elke dag in de winkel moet stoppen. Ik vertrek uiteindelijk met mijn zak (die ik mee naar de unif had, waar mega veel in kan) vol en nog een extra winkelzakje vol. Nu komt de grootste uitdaging. Met al dit gewicht de volledige weg naar huis fietsen zonder af te stappen. Dit blijkt uiteindelijk niet zo een grote uitdaging dan gedacht, mits dit van de eerste keer lukte (vrijdag was 1 heuvel te lang om in 1 keer naar boven te fietsen en nu is het me dus wel gelukt). Waar ik natuurlijk ook niet aan heb gedacht is dat ik al dit gewicht 4 verdiepen naar boven moet dragen. Met volle moed begin ik hier aan en ik merk wel dat elke verdieping een beetje langzamer gaat dan de vorige. Maar ook dit was uiteindelijk geen probleem. Na een rustige avond, en nog wat gekletst te hebben met sommige flatgenoten ga ik moe slapen om morgen weer fit aan mijn dag te kunnen beginnen.


    Dinsdag 11 Februari 2014
    Mits professor Kong en ik geen uur hebben gezegd dat we zouden afspreken, zorg ik dat ik om 09.00 uur op school ben en moet ik dus weer om 07.00 uur opstaan. Als ik dan opsta merk ik dat het buiten er heel donker en somber uitziet en beslis ik direct om vandaag een keertje met de bus te gaan. Als ik dan volledig klaar ben om naar de unif te vertrekken, hoor ik een van mijn flatgenoten en vraag ik haar of ze ook de bus neemt, dit is het geval dus wacht ik even op haar zodat we samen kunnen gaan (dit is namelijk mijn eerste bustrip en ik wil zeker zijn dat ik niets fout doe of ik niet te laat afstap ofzo). Als we aan de bushalte zijn is de wachtrij wel zeker 50 meter. Hier in Schotland staan ze dus echt in rijen aan te schuiven en steken ze elkaar niet voor, wat zeker wel in België gebeurt en hier laat ook IEDEREEN hun busabonnement zien aan de chauffeur. Als de bus eraan komt hebben Nicole en ik geen zitplaatsje meer maar we kunnen er nog wel net bij. Na 40 min komen we aan op de campus (blijkt dat de bus echt op de campus stopt en ik dus niet telaat kan afstappen.  Mijn tweede stage dag kan beginnen.
    Mits ik nog niet weet met welke cellijnen en welke medicatie ik ga werken kan ik in de ochtend nog niet veel doen en hou ik me wat bezig op de computer. Rond half 12 komt professor Kong eindelijk naar mij en laat hij me weten dat hij een noodgeval heeft in Glasgow en dus dringend weg moet. Hij geeft me wel een opdracht dat ik vandaag kan doen en zegt tegen Ana dat ze me alles moet laten zien wat ik hiervoor nodig heb. Hij zegt dat hij morgen ook niet aanwezig zal zijn maar laat me weten dat Ana naar het lab gaat morgen en ik met haar mee mag om te kijken wat ze doet. Ik moet toch exact hetzelfde doen maar met andere producten en misschien ook andere cellijnen. Maar dan heb ik toch alvast een idee van wat me te wachten staat. Na 's middags samen met Ana gegeten te hebben begin ik aan men opdracht en ben ik tegen een uur of 3 klaar. Ik ga even Ana zoeken om te zeggen dat ik klaar ben en ik wil dit graag eerst naar haar doorsturen om te laten controleren dat ik zeker geen grote fouten heb gemaakt en ik kan weer naar mijn kot gaan. Vanavond staat er beerpong op het programma, dit wordt elke week georganiseerd in Slains Castle en omdat het de eerste week is van het semester organiseerde de RGU Erasmus/Exchange union om hier samen naartoe te gaan. Met de mensen die ik al ken van Woolmanhill hebben we op fb samen afgesproken om samen naar Slains Castle te wandelen. Ik had voor me zelf besloten dat ik vandaag gewoon zou kijken en misschien een andere keer zou meedoen, mits dit toch elke week is. Maar men vrienden dachten hier anders over mits je in groepjes van 2 moest spelen heb ik dan maar meegedaan en samengespeeld met Kutay, de Turkse jongen. Nu bleek ik hier toch niet zo slecht in te zijn als ik dacht want het eerste spelletje wonnen we direct. Al vond ik het niet echt eerlijk mits de tegenpartij met 3 was en zij dus minder moesten drinken ten opzichte van ons. Maar we hebben toch gewonnen. Het tweede spelletje moesten we tegen een basketbalspeler en dit was dus voor ons onmogelijk om te spelen. Maar we hebben plezier beleefd en het is zeker voor herhaling vatbaar.

    Woensdag 12 februari 2014
    Tegen vandaag zag ik een beetje tegenop mits het zo leek dat ik een hele dag op Ana haar vingers moest kijken wat zij aan het doen was. Maar ondanks dit stond ik om 7 uur weer op om optijd op de unif te zijn. Vandaag was het weer goed weer en ben ik dus weer met de fiets gegaan. De laatste heuvel voor de school was weer te zwaar om naar boven te fietsen, maar ik kon toch al iets verder als maandag geraken. Ik had met Ana om 9 uur afgesproken in de gemeenschappelijke ruimte omdat ik nog niet echt wist in welk lab ik moest zijn. Ik wist niet dat Ana om 9 uur een afspraak had in het labo met Gemma (iemand die hier werkt en ons ging helpen) en toen we pas om 10 na 9 aankwamen (na nog eerst een pitstop gedaan te hebben), was Gemma een beetje boos op ons dat we te laat waren. Ze had zelf een afspraak om 11 uur en wou dus dat we in het vervolg optijd kwamen. Dit gaf een hele strenge indruk op mij, maar die indruk verviel snel als we in het labo begonnen te werken. We gingen vandaag een normale MTT test uitvoeren, zoals ik die de komende weken mag doen. Dus vandaag begonnen we met de cellen te oogsten en te tellen. We zaten aan 7.5 MILJOEN cellen, al een geluk bestaan er manieren dat je ze niet alle 7,5 miljoen moet tellen. Voor onze proef moesten we in totaal 1 miljoen cellen hebb. En ook moesten we er 1 miljoen cellen uithalen en in een nieuwe cultuurfles doen met nieuw medium zodat we weer  nieuwe cellen verkrijgen. Om verdere proeven mee uit te voeren. De cellen die we nodig hebben voor de test moeten 24 uur incuberen dus onze dag zit er gauw op. 
    Ik ben tegen de middag weer thuis en na wat gegeten te hebben beslis ik dat de plaats van mijn bed en van mijn kast verandert moet worden omdat ik zo ten eerste geen licht krijg in mijn kast, ten tweede mijn bureau en mijn bed staan te dicht opeen waardoor ik met moeite aan mijn bureau kan zitten, ten derde doordat mijn bureau en kast te dicht tegen een staan moet ik nogal wat verschuivingen doen zodat ik aan de dozen onder mijn bed kan en ten laatste er is een stopcontact achter mijn bed waar ik niet aankan en als ik dit alles verplaats dan kan ik daar wel aan. Met mijn verdeler heb ik wel genoeg stopcontacten maar het is toch handig om de wekker die ik bij heb vlakbij in te steken zodat ik niet moet uitkijken waar ik stap om niet over de draden te struikelen. Vanavond staat er niets op de planning en toen ik hoorde dat Emma en Nicole naar de winkel gingen na het eten ben ik maar meegegaan. Ik had nog eten nodig voor morgenavond en dan moest ik dat morgen na school niet meer doen. Als we terugkwamen hebben we samen cupcakes gebakken en als Holly terugkwam ook nog cookies gemaakt. Ze wouden hiermee wachten tot ze terugkwam zodat ook Holly kon cookiedeeg met melk kon proeven. Mijn flatgenoten drinken LITERS melk per dag, ik denk dat Emma een hele fles melk per dag drinkt en in een fles zit meer dan 2 liter melk in. Voor de rest hebben we nog een beetje gepraat en ben ik weer vroeg gaan slapen. Morgen was het weer vroeg dag.

    Donderdag 13 februari

    Weer sta ik om 7 uur op en mijn dag begint niet zo goed. Ik wou rustig wakker worden in de douche, maar mijn douche geeft niet zoveel water. Mits dit echt te weinig is om in te douchen ga ik maar eerst ontbijten en mij verder klaarmaken voor school, ik probeer nog een paar keer, maar elke keer dat ik de douche aanzet komt er minder en minder water uit tot er uiteindelijk zelfs geen water uitkomt. Als het dan 8 uur is en ik klaar ben om naar school te gaan test ik mijn douche voor een laatste  keer en uiteindelijk komt er toch een fatsoenlijke straal uit om te douchen dus spring ik toch nog gauw onder de douche ( ik durf de kraan niet meer dicht te draaien terwijl ik mn kleren terug uitdoe uit schrik dat er weer niets uit de kraan gaat komen als ik onder de douche sta). Als ik dan men haren begin in te zepen wordt het water steeds warmer en draai ik de kraan steeds kouder en zelfs op het koudste is het water veel te warm om hier lang onder te blijven staan. Ik ben dus zeer snel uit de douche en ben dus zeer snel terug klaar om naar school te vertrekken ( in het vervolg dus enkel 's avonds douchen op weekdagen). Omdat het er weer slecht uitziet ga ik vandaag nogmaals met de bus, als ik buitenkom is de bus er net dus heb ik geluk dat ik ze net niet gemist heb. Vandaag gaan we in het lab onze te testen oplossing toevoegen aan de cellen en ik hoop dat professor Kong vandaag terug is zodat ik uiteindelijk wat research kan beginnen doen naar mijn opdracht en zodat ik eindelijk mijn opdracht ga kunnen starten. Mits de cellen 24 uur moeten incuberen en we gisteren om half 11 klaar waren met de cellen te verdelen, hebben we vandaag om 9.45 uur afgesproken in het lab om de te testen oplossing klaar te maken voor gebruik (deze moest eerst nog een aantal keren verdund worden). Als we de oplossingen bij de cellen hebben gevoegd, mogen we weer 24 h wachten voordat we resultaat kunnen zien. Vandaag is dus wederom een korte dag. Al blijf ik nog iets langer om te zien of professor Kong al terug gearriveerd is. Wanneer dit zeker niet het geval is keer ik terug naar huis. 
    Als ik thuis kom krijg ik een uitnodiging voor een girls only avond op valentijn om film te zien en pizza te eten.
    's Avonds heeft de Erasmus/Exchange Union van RGU een murder mystery walk georganiseerd. Weer spreken we met het deel van de Erasmus studenten af die in Woolmanhill wonen om samen naar de plaats van afspraak te gaan, deze keer is het iets verder wandelen omdat het spel zich afspeeld in Old Aberdeen. De straten om en nabij de universiteit van Aberdeen ( niet te vergelijken met RGU). Ook dit spel wordt in groepjes van 2 gespeeld en vandaag doe ik de toer samen met Yannic (uit Zwitersland). We krijgen een boekje papieren waarin staat uitgelegd hoe je moet wandelen en waar je aanwijzingen krijgt over wie het zeker niet gedaan heeft en welk wapen je mag schrappen van je lijstje en zo zal je op het einde van de wandeling nog 1 naam en 1 wapen overhebben wat dan de moordenaar en het moordwapen is. Doordat het donker was en zeer koud hebben we niet alles gevonden, maar we zijn 100% zeker net zoals een paar andere groepjes dat het antwoord fout is.
    Na een lange vermoeiende wandeling, hebben we nog een lange wandeling terug te gaan en tegen 12.15 komen we terug aan in Woolmanhill, waar we nog even iets gaan drinken bij Yannic, Julia en Daniel ( die in de flat onder mij wonen, dus voor mij nog even een tussenstop, om uit te rusten,voor ik naar mijn eigen flat ga om te gaan slapen.


    Vrijdag 14 februari
    Valentijn, vanavond is het onze "Girls Only Anti-Valentine Movie And Dinner Night", maar eerst moet ik nog naar de unif om de MTT test af te werken, ook mijn lab inductie krijg ik vandaag (ik moet dit om één of andere reden volgen voordat ik in het lab op eigen houtje mag werken) en hopelijk kan ik ook eindelijk met professor Kong bespreken wat ik exact moet gaan doen. Omdat het er buiten goed uitziet beslis ik dat ik nog maar eens de fiets neem. Ik moet toch niet naar de winkel, want dat doen we vanavond gezamelijk en ik moet maar eens wat doen aan die laatste heuvel dat ik nog niet opgeraak. Dus met goede moet start ik met fietsen. De eerste heuveltjes zijn niet zo lang en niet zo hoog dus die zijn makkelijk te overbruggen. Ook op de weg naar de unif is het eigenlijk vooral dalen dat ik moet doen, dus hiermee kan ik een beetje vaart winnen om terug naar boven te gaan. Na een kwartier fietsen is de laatste heuvel in zicht en mits ik eergisteren tot de lichten ben geraakt, die op de onderstaande foto rood zijn, wil ik vandaag tenminste nog tot aan de overkant van dit kruispunt fietsen. Als ik dit heb gedaan vind ik nog een beetje energie waarmee ik denk het eerste stuk van de heuvel op te kunnen geraken (de heuvel heeft een platstukje in het midden) en ik wil dus tenminste nog tot op het platte stuk geraken. Als ik op dit platte stuk ben heb ik nog steeds wat energie over waardoor ik blijf doorfietsen en uiteindelijk helemaal bovenaan geraak tot waar ik moet afslaan en het steil naar beneden gaat waardoor ik me gewoon kan laten uitbollen tot de fietsenrekken. Dit geeft me zo een groot YES gevoel dat ik ineens super happy ben. Mijn dag kan niet meer stuk. Eens in school beginnen we met de testen af te werken, als we hiermee bezig zijn komt professor Kong binnen en vraag ik meteen wanneer wij samen gaan zitten om te bespreken wat ik exact moet doen. Om 11 uur ga ik naar het volgende lab omdat ik hier met Chris heb afgesproken voor de inductie, als hij na 10 min er nog steeds niet is ga ik terug naar Gemma en Gemma stelt voor om hem samen te zoeken, nadat we een half uur gezocht hebben en hem nog steeds niet gevonden hebben beslissen we om hem gewoon een mailtje te sturen met wanneer ik dan wel mijn inductie kan volgen, hierop antwoord hij direct dat zijn labo wat was uitgelopen en dus te laat was, maar er direct aankwam. Dus ben ik maar direct terug naar boven gegaan voor de lab inductie. Ik had totaal geen idee wat hiervan moest verwachten en bleek dat het gewoon een andere rondleiding was om te kunnen zeggen wat waar ligt en welke regels ivm met afval, of hervullen van materiaal (zoals handschoenen, vuilzakjes,...) moet volgen. Dit was op een half uurtje klaar.  Om 14 uur stond ik dan klaar bij professor Kong, die liet me gauw even weten welke cellijnen ik moet gebruiken en welke producten ik op de cellijnen moet uittesten en om 15 uur moesten Ana en ik terug in het lab zijn om onze resultaten te meten en te bekijken onder de microscoop.  Hierna kreeg ik mijn eerste echte 'huiswerk' en dat was de resultaten verwerken. Nu alles gemeten was kon ik terug naar huis om mij klaar te maken voor een girls only night.
    We hadden om 18.30 afgesproken aan de receptie van de flats om hier met de meisjes (die hier wonene) te vertrekken naar de winkel. Op Facebook hadden we nog even gediscussieerd naar welke winkel we zouden gaan want diegene dat eerst was voorgesteld was een half uur wandelen en mits het aan het gieten was zagen wij dit niet zo goed zitten. We besloten dan maar naar de winkel te gaan dat het dichtsbijzijnde was en even goedkoop. Als we daar aankwamen waren we allemaal door en door nat en bleek dat Raven, het meisje waarbij we onze Girls Only Night gingen houden, onze discussie op Facebook niet had gezien en zij dus wel naar de verste winkel was gelopen. Wij wisten niet dat Raven thuis geen internet had en dus geen mogelijkheid had om dit te lezen. We hebben haar dan maar gebeld om te zeggen dat we in de andere winkel waren en na wat heen en weer gebel mochten we naar haar appartement gaan en haar roommate ging dan open doen voor ons.
    Hier hebben we een hele gezellige avond gehad, en konden we lekker opwarmen bij de verwarming en na de film zijn we met een paar meisjes nog verder gegaan naar de union. Wat je blijkbaar in Schotland (waarschijnlijk in heel de UK) ook hebt is dat als je een watertje vraagt, je kraantjeswater krijgt en dus niets moet betalen. In de union staan een paar pooltafels en 3 jongens vroegen me of ik mee wou doen mits ze een vierde 'man'/vrouw zochten. Hier had ik wel zin in maar had ze gewaarschuwd dat het een hele tijd geleden is datk dit nog heb gespeeld en toen eigenlijk ook niet zo goed was, maar dit vonden ze niet erg. Het andere team gaf de breakstoot, en ik mocht vervolgens als eerste van mijn team stoten en direct potte ik de eerste de eerste bal (en dit omdat ik het zo wou en niet perongeluk).  Dus kreeg ik direct 3 paar ogen op mij gericht met de vraag of ik zeker was dat'k dit niet goed kon :).  We hebben het spel jammer genoeg niet kunnen afmaken maar we stonden wel 5 -1 voor waarvan ik zeker 3 juiste ballen had gepot. Hierna zijn we maar naar huis gegaan en direct gaan slapen.

    14-02-2014 om 00:00 geschreven door Karen Beckers  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    16-02-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.15 - 16/02/2014 - Shoppen - Stonehaven - Brandalarm

    Zaterdag 15 Februari 2014

    Na amper 6 uurtjes slaap word ik wakker en dat met niets op de planning. Ik besluit om wat te genieten van de frisse lucht buiten en begin te wandelen. Na 1,5 week op 5 min wandelen van primark denk ik ook dat het eens tijd wordt om hier binnen een kijkje te nemen en ik koop hier een hele toffe zwarte broek van amper £13 dit is net geen 16 EUR. Na nog even wat rondgewandeld te hebben in dit shoppingcentrum en het aansluitende (hier kan je letterlijk van het ene shoppingcentrum in het andere shoppingcentrum lopen) heb ik zin om richting het strand te wandelen. Deze wandeling duurt ongeveer 30 minuten en hier is een soort pretparkje, en ook een groot winkelpark, met onder andere de Aldi, Poundworld, Brantano, Iceworld, ... en hier is ook een Asda, dit is een grote supermarkt te vergelijken met Carrefour Hypermarkten. Nadat ik het aanbod in Aldi, Poundworld en Iceworld heb bekeken ga ik maar in Asda eten halen voor de rest van de week (op dit moment denk ik natuurlijk nog niet aan het feit dat ik alles moet dragen als ik terugwandel naar de flat). Pas als ik terug uit Asda kom en alle winkelzakjes (die je hier in Schotland gewoon gratis krijgt) uit mijn karretje haal, merk ik dat het een zware terugtocht gaat worden. Ik heb namelijk 5 winkelzakken gevuld met eten/drinken, mijn primarkzak met de broek en mijn handtas te dragen naar Woolmanhillflats, dit is een terugtocht van normaal 30 minuten. Met dit gewicht zal het wel iets langer duren en moet ik ook af en toe stoppen om de zakken even op de grond te zetten en het gewicht te veranderen per arm. Als ik dan uiteindelijk aan de Woolmanhillflats aankom besef ik dat het zwaarste stuk nog moet komen, al dit gewicht, 4 verdiepen omhoog dragen. Als ik omhoog ga merk ik dat elk verdiep net iets trager gaat dan de vorige. Maar ik kom veilig terug thuis aan en twee uur na aankomst beginnen mijn armen eindelijk te stoppen met trillen (van al het gewicht dat ze voor een tijdje gedragen hebben). Vanavond staat er niet veel op het programma mits ik morgen met een hoop Erasmus vrienden naar Stonehaven ga. Dit is een dorpje dat 30 km van Aberdeen ligt, en vlakbij Stonehaven bevindt zich Dunnotar Castle. Dit is een ruïne van een 16e Eeuws kasteel. Ik steek nog snel even de batterij van mijn fototoestel voor de zekerheid in om op te laden (dat ik morgen zeker niet met een lege batterij rond loop en voor niets mijn fototoestel mee heb) en dan ga ik vroeg slapen omdat ik ook vroeg men bed uit moet .

    Zondag 16 februari 2014

    07.00 uur opstaan is toch wel heel vroeg op een zondag. Je zou denken dat je dat gewend bent na bijna één jaar om 06.00 uur op te staan op zondag om te gaan werken. Maar het went blijkbaar nog sneller om uit  te kunnen slapen op een zondag. Ik stap dan maar men douche in om wat meer te ontwaken (Nee, dit is niet de eerste keer sinds donderdag dat ik gedoucht heb maar ik wil maar even laten weten dat hij het af en toe wel doet in de ochtend). Na een lekker warme douche genomen te hebben ga ik lekker zondags ontbijten. Ik had  gisteren een paar pistolets gekocht (die momenteel nog heel zacht zijn en ik dus even ga verder bakken in de oven, ik weet niet of dit de bedoeling is, maar ik doe het gewoon), de pistolets zitten per 6 verpakt en als ik 3 pakjes kocht (dus 18 stuks) moest ik maar £1.50 betalen. Dus heb ik dit direct gedaan en de rest in de diepvriezer gestoken. Als de pistolets in de oven steken bak ik gauw een beetje spek met een eitje en dan kan ik lekker ontbijten. Als ik klaar ben en me lekker warm heb aangekleed. De bus vertrekt om 9.10 uur, we hebben met iedereen afgesproken om 8.50 uur vlakbij het busstation en ik heb dan maar op Facebook gevraagd om 20 minuten daarvoor (dus 8.30 uur) af te spreken aan de receptie van de Woolmanhill flats voor de mensen die hier (of vlakbij hier) wonen om samen naar de busstation te gaan. De wandeling tot daar is maar een goede 10 minuten maar na 1,5 week begin ik de mensen wat te kennen en weet ik dat er altijd mensen zijn die (bijna altijd) te laat zijn.  Na 10 minuten te wachten is uiteindelijk iedereen (waarvan we weten dat ze zouden komen) gearriveerd en kunnen we vertrekken richting het busstation. We hadden op voorhand afgesproken dat we de bus zouden pakken tot Stonehaven centrum en niet tot het kasteel zelf, want we zouden daar naartoe wandelen. Het kasteel lag 2,5 mijl van het centrum af, maar ze hadden ons aangeraden om het zo te doen mits de wandeling zeker de moeite waard was om van het uitzicht te kunnen genieten. Als we dan de bus in kunnen vragen we nog even aan de buschauffeur of het misschien goedkoper is om ineens een retour ticket te kopen (op internet vonden we enkel de prijs van £4,40 om naar Stonehaven te gaan en niets over dagprijzen of retour prijzen). Uiteindelijk moesten we maar £5,70 pond betalen voor een retourtje. Op de bus beginnen we ons af te vragen waar juist we moeten afstappen, maar we hebben een licht vermoeden dat de buschauffeur wel zal onthouden dat 18 studenten zijn opgestapt en alle 18 studenten een ticket naar Stonehaven centrum hadden genomen en dat hij dan wel zou zien als we niet afstappen aan de juiste halte dat hij dit wel zou melden. De bus zelf is zoals een reisbus in België, met als enige verschil dat die af en toe een stopknop heeft zoals de lijnbusssen bij ons. Als we inderdaad niet uitstappen bij de juiste halte roept de buschauffeur dat alle studenten moeten afstappen hier.  Allemaal afgestapt hebben we er ook niet aan gedacht om op te zoeken hoe we vanaf hier bij het kasteel kunnen geraken en mits de bus daar ook stopt besluiten we maar even de bus te volgen (voor zover dit mogelijk is). Als we dan uiteindelijk bij een haven aan komen besluiten we om te vragen naar waar we moeten gaan. Hier blijkt dat we nu nog 1,5 mijlen te gaan hebben, maar dit door de heuvels. Als we de eerste heuvel opzijn zien we al direct welke mooie weg en uitzicht ons te wachten staat. Elke stap is een stap verder richting schoonheid en elk moment is even mooi als het vorige. Als we na de lange wandeling bijna aangekomen zijn bij het kasteel zien we iets verder nog een waterval. Waar we even dichterbij gaan om nog wat foto's te nemen en ook één groepsfoto. Als alles klaar is gaan we verder naar het kasteel, eerst moeten we nog een 100tal (als het er niet meer zijn) trappen naar beneden en een 50 tal(kunnen er ook meer zijn) terug naar boven om uiteindelijk te kunnen genieten van de mooie ruïne. Nadat we hier alles hebben gezien gaan we met de hele groep terug naar Stonehaven (dus eerst de 50 treden terug naar beneden en 100 terug naar boven) en de 2,5 mijl wandeling. Aangekomen in het stadje zoeken we een restaurantje waar we maar gauw even met 18 mensen binnenvallen om te eten.  We zoeken hier ook nog op hoelaat de bus naar huis is, mits de bus op zondag om de 2 uur komt en we deze dus niet willen missen.  Als we allemaal lekker gegeten hebben, keren we terug richting de bus en merken we dat de plaats waar we zijn afgestapt een éénrichtings-straat is en beginnen we een beetje te panikeren, mits we dus denken dat dit de juiste plek niet is. We zijn dan maar iemand gaan zoeken dat ons misschien wel kon uitleggen waar de busstop is voor de bus naar Aberdeen. Nu blijkt dit gewoon dezelfde halte te zijn maar dat de bus dan een blokje rond rijdt. (Wie zou zoiets kunnen weten). Moe maar voldaan vinden we allemaal nog net een plaatsje op de bus en keren we terug huiswaarts. Thuis aangekomen begin ik direct met het overzetten van mijn foto's op mijn camera naar de laptop. Voor 300+ foto's moet je duidelijk even geduld hebben (dit duurde namelijk 20 minuten). Dan heb ik ze even met 'Ik doe een gok' aangepast in Picasa en de onscherpe foto's verwijderd en ze op FB gegooid. 
    Als 's avonds Emma terug aankwam (die was in het weekend naar huis gegaan) met een TV en een DVD speler hebben we met de flatgenoten nog 'The Heat' gezien, de meisjes wouder hierbij iets chips achtig eten en hebben ze hun wraps genomen om die in stukjes in de oven te zetten en hiervan een soort tortillas te maken. Abby haar eten stond er al een tijdje in als Emma de wraps erbij zetten en toen iets later de oven helemaal begon te roken gingen we ervan uit dat Abby haar eten aan het aanbranden was. Ik ben haar maar gauw gaan halen (zij was niet mee aan het zien, maar was op haar kamer), als ik terug kwam met Abby waren de 3 anderen al bezig met, met een handdoek de rook weg te kloppen (in de hoop dat het brandalarm niet afgaat) en hadden ze de ramen op kiepstand gezet. Mits we de ramen niet volledig open kunnen zetten. Als we dan de oven terug wat verder open deden bleek de boosdoener één van de plateaus met wraps te zijn, deze stond op de grond en de achterste wrap-stukjes waren al helemaal zwart. Nadat we dan alle rook hadden weggeklopt zijn we verder gaan kijken naar de film en daarna ben ik rustig gaan slapen. Een dagje weg is heel vermoeiend.
    Morgen mag ik met mijn proeven beginnen, nudat ik weet welke producten ik moet gebruiken.
    Foto's van de trip vind je in de link hieronder.

    Bijlagen:
    https://fbcdn-sphotos-d-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/t31/1900627_10202651891492829_91077582_o.jpg   
    https://www.dropbox.com/sh/16jhvcyx0l8s87k/_ayvFAELxJ   

    16-02-2014 om 00:00 geschreven door Karen Beckers  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    21-02-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.17 - 21/02/2014 - Ketting van de fiets :( - Wassen - Housewarming party
    Maandag - Woensdag 17 - 19 Februari 2014
    Deze drie dagen is er eigenlijk niets gebeurt, dus ga ik hier ook niets over zeggen.

    Donderdag 20 Februari 2014
    Vandaag heb ik in het lab enkel mijn cellen gedeeld en kon ik dus vroeg naar huis. Op weg naar huis is de ketting van mijn fiets eraf gevallen met als gevolg ik dus pekzwarte handen had en ik moest nog in de winkel stoppen. Hierdoor ben ik dus maar gestopt bij de eerste persoon die ik tegen kwam met een kinderwagen om hieraan natte doekjes te vragen waar ik mijn handen wat met kon proper wrijven.
    In de winkel moest ik enkel een ovenschaal halen waar ik vanavond men frietjes en vis kon opleggen voor in de oven (I'm going to eat fish and chips tonight :) ). Waardoor ik snel even de £1 shop ben binnen gestapt. Nu kan ik ook op mijn lijstje van de winkel natte doekjes zetten, voor het geval dit nog eens gebeurt dat ik iets bij heb. Als ik dan thuis ben ga ik maar eens mijn kleren wassen.
    Dit is ook niet de goedkoopste job. Voor de wasmachine te gebruiken betaal je £2 en om dan de droogkast te gebruiken nog eens £1 en mits ik 2 machines heb is het dus in totaal 6 pond vandaag. Als ik dan na 2 uur alles kom halen, blijkt dat één van de droogkasten zijn werk niet heeft gedaan en mijn kleren dus nog nat zijn. Hiervoor ga ik reclameren bij de receptie en ze geven me een washcoin. Waarmee ik mijn kleren in een andere droogkast opnieuw kan laten drogen. (In het vervolg als dit nog eens gebeurt steek ik er terug een pond in want met de wash coin kan ik ook een wasmachine opzetten en heeft dit me dus een pond uitgespaard.) Voor de rest is er niet veel meer gebeurt.

    Vrijdag 21 Februari 2014
    Weer niet zoveel te vertellen over de unif. Maar 's avonds gaan we met een paar naar de house warming party van Raven en we hebben hiervoor om 21.00 uur afgesproken. We beslissen om met de bus te gaan (iedereen heeft een busabonnement voor 12 weken en kunnen dus zovaak als ze willen de bus nemen, maar ik heb een 10 beurten studenten kaart dat binnen de maand op moet zijn, en mits ik deze week elke dag met de fiets ben geweest is het voor mij ook goed dat we de bus nemen) . Als we dan op de bus stappen, stap ik als laatste op omdat ik mijn ticketje moet afgeven. Als ik de studentenpas laat zien vraagt hij mij achter mijn studentenkaart, en mits ik niet wist dat ik die ook moest laten zien had ik die niet bij en zat er dus niets anders op voormij om terug af te stappen en dan maar terug naar huis te gaan. Ik was toch vrij moe, maar ze hadden me overhaald door te zeggen dat het maar voor een uurtje was ofzo. Dus dit was mijn avondje uit, een wandeling naar de bushalte en terug. Meer dit weekend!

    21-02-2014 om 00:00 geschreven door Karen Beckers  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    23-02-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.22 - 23/02/2014 - Wandeling door Aberdeen en Old Aberdeen - Lazy Sunday

    Zaterdag 22 Februari 2014
    Ik heb vandaag zin om iets te gaan doen en ik beslis nog maar eens te gaan wandelen in Aberdeen en deze keer mijn fototoestel mee te nemen. Eerst vraag ik nog snel op FB aan enkele mensen of ze zin hebben om mee te gaan en post ik iets in de Erasmus groep. Dat als ze alsnog beslissen om mee te gaan me kunnen bereiken op mijn gsm en dat ik dan laat weten waar ik ben.  Diegene dat ik had gevraagd zouden in de namiddag naar Old Aberdeen gaan en moesten nu nog naar de winkel enzo. Dus dan vertrek ik maar op men eentje. Tegen 10.30 ben ik weg en ik doe dezelfde ronde als ik vorige week gedaan heb. Eerst richting Union Square, van daaruit via de haven naar het strand. Hier is donderdag ochtend een restaurant afgebrand en hier was dus heel veel bekijks. Tegen dat ik dan daar klaar ben is het half 1 en we hadden om 2 uur afgesproken aan de flat om naar Old Aberdeen te gaan. Dus ga ik maar richting huis (dit is nog een goed half uur wandelen en dan heb ik nog tijd om me even te verfrissen en mijn foto's eraf te halen). Tegen 1 uur kom ik thuis aan en om 2 uur vertrek ik weer. Old Aberdeen is waar we de Murder Mystery Walk gedaan hebben en we wandelen dus deze toer ongeveer opnieuw.
    Foto's kan je vinden in de links onderaan.
    's Avonds spreken we met z'n alle af om iets te gaan drinken tegen 21.00 uur. Om 19.00 uur besluit ik om snel een powernapje te doen en kruip dus snel men bed in en zet men wekker voor 20 min later. Mits ik na 20 min nog niet in slaap ben gevallen verzet ik mijn wekker nog eens 15 min later en natuurlijk slaap ik hierdoor en word ik pas wakker om 20.55 uur. Waardoor ik dus 5 min heb om mij klaar te maken en beneden te staan. Hierdoor ben ik nog veelmeer moe dan ik al was en kies ik om half 11 al om terug naar huis te gaan.


    Zondag 23 Februari 2014

    Vandaag doe ik lekker niets. Het enige wat ik doe is wat films kijken. Verder niets gepland en doe ik ook effectief niets.

    Bijlagen:
    http://https://www.dropbox.com/sh/03rl9ygarah9d6q/QB6sT1vhp3?m=   
    https://www.dropbox.com/sh/8tfmcvo1s3oej80/eQSX3rv6ym?m=   

    23-02-2014 om 00:00 geschreven door Karen Beckers  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)

    >

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs