Waar het dus in essentie op neerkwam:
Ik ben een 'kleinzeer' zoals ze bij ons zeggen. Het betekent: van het minsten pijntje een drama maken. Woorden geassocieerd met 'kleinzeer' zijn: mietje, watje, doetje, kneusje,... Zegt genoeg zeker?!
Deze ochtend een zware beproeving: hernieuwing van de tetanos-spuit (rilling bij de gedachte). Ik ben helaas niet alleen een kleinzeer, maar ook bang voor spuitjes. En neen, ik ben geen kleuter meer, maar mijn blog gaat over mijn eigen imperfecties, right? Soit, ik dus naar de medische dienst volledig in stress. De verpleegster vroeg me 'te ontspannen'. Ik dacht: 'Ontspannen? Wat is dat? Jij gaat hier straks een naald in mijn bovenarm rammen en ik moet ontspannen??? Yeah, right!' Ze stond al klaar met het spuitje in haar hand en ik me maar proberen onstpannen. Maar hoe meer je je gaat concentreren op 'ontspannen' hoe minder ontspanning er in je lijf hangt. Of zo werkt het bij mij alvast. Dan maar zonder ontspanning, moet ze gedacht hebben, want ze zei: 'let op, klein prikje'. Ik kon nog net op tijd mijn hoofd afwenden in de hoop dat ik het niet zou voelen, maar ik voelde het toch :-). Kleine-kindjes-gedachten helpen niet meer in tijden van 'volwassen' nood. In alle eerlijkheid voeg ik eraan toe dat het maar een heel klein beetje pijn deed. Maar pijn is pijn! :-) En nu heb ik last van een tintelende arm.
De hele scène bij de verpleegster deed me terugkeren naar mijn kindertijd, meer bepaald: het medisch schooltoezicht. Eén voor één in een kleedhokje, dan in onderbroekje - in die tijd van die goeie, ouwe bommamodellen :-) - en onderhemdje aanschuiven voor oogonderzoek, gehoortest, het plasje, het doktersbezoek voor het prikje (iek, jekkes). En dan terug naar de kindjes van de klas. Ikke altijd stoere meid: "Pijn? Zo'n prikje dat voel ik niet eens?" Terwijl ik enkele minuten daarvoor nog even was doodgegaan bij het spuitje. Maar dat geef ik niet toe, uiteraard. Niemand mag weten dat ik een kleinzeer ben, dat is toch al te belachelijk. Bij deze dus een primeur voor mijn blogje: IK BEN EEN KLEINZEER EN IK HEB SCHRIK VAN SPUITJES!
"De enige manier om een kind geen pijn te doen, is het niet te verwekken." (H. Brusselmans) --> Thnx mama en papa! :-D
|