We worden geboren met een dominant persoonlijkheidstype en dat bepaalt hoe wij ons als kind gaan aanpassen aan de omgeving. We veranderen niet van basistype maar leren op een andere manier met onszelf en het leven om te gaan. Elk type kan je met 4 woorden omschrijven: type 9: receptief, geruststellend,inschikkelijk en zelfvoldaan
De 9 types worden 3 aan 3 geordend, per triade die dus elk 3 types bevat die de kwaliteiten en tekortkomingen van die triade gemeen hebben. Er is de gevoelstriade, de denktriade en de instinctieve triade.
type 9 behoort tot de instinctieve triade Het gaat over hoe je onbewust emotioneel reageert als je het contact met jezelf dreigt te verliezen.
Bij de instinctieve triade is de onderlinge emotie de woede of razernij Bij de gevoelstriade is dat de schaamte en bij de denktriade de bezorgdheid of angst. Dit zijn dus de overheersende emoties. Elk type heeft dan weer een eigen manier van omgaan met die emotie. Negens ontkennen hun woede: Hoezo boos, ik ben niet boos. Ze zijn het contact met hun woede kwijtgeraakt en voelen zich er dikwijls om bedreigd.
Je kan als type 8, 9, 1meegaan met of ingaan tegen je woede. Negens hebben de neiging hun woede en razernij te onderdrukken. Maar nadat ze hun woede lang onderdrukt hebben, krijgen ze meestal wel ooit een uitbarsting waarin ze enorm tekeer gaan over schijnbaar onbenullige dingen. Sommige negens worden sarcastisch of cynisch.
Een mens is toch een raar ding! Heb je eigenlijk alles om gelukkig te zijn en toch voel je je 'down'! Hoe is dat mogelijk? Wat is de oorzaak? Is dat iets typisch voor nr 9?
Gisterenavond begon het ineens bij mij, een onaangenaam gevoel, iets dat niet juist zit. Geen energie meer, negatieve gedachten... Het is druk geweest, veel bezoek gehad de laatste dagen. Heel vermoeiend voor mij. Ik wil dan dat alles er prima uitziet, dat er iets lekkers in huis in enz. Daarbij moet ik dan ook nog de hele tijd enthousiast doen, vertellen hoe goed alles verloopt, vriendelijk blijven enz. MOET? Van wie? Niemand verplicht me dit! Toch voelt dit zo aan bij mij. En ik heb rust nodig, tijd voor mezelf. En daar zit het denk ik. Ik kom niet meer tot mezelf.
Gelukkig kan ik tegenwoordig met deze gevoelens terecht bij een vriendin. Door ze gewoon even te benoemen, wordt het soms al duidelijker voor mij. Natuurlijk lost dat niets op, ik moet er ook nog iets mee doen. En dat is zo typerend voor nr 9: de passiviteit, het moeilijk in actie schieten, het blijven twijfelen over de juiste beslissing. Ik kan perfect zeggen hoe een ander in dezelfde situatie zou moeten reageren; maar het zelf doen... Nee, daar is moed voor nodig, en zelfzekerheid.
Er is de laatse 2 jaar ook zo ontzettend veel gebeurd in mijn leven. Dit heb ik allemaal nog niet verwerkt. Langs de buitenkant ziet het er misschien al goed uit, maar binnen mezelf... daar bruist nog veel, daar is nog veel niet verwerkt.... Soms heb ik het gevoel dat ik niet meer aan mijn eigen emoties kan. Ik kan ze wel benoemen, maar ik voel ze niet. Ik vecht er constant tegen. Nee, ik mag niet huilen, niet boos worden of opstandig zijn. Laat zien dat het je goed gaat...
Ooit ben ik diep gegaan en dat zal ongeveer 2 jaar geleden zijn. Toen heb ik ook hulp moeten zoeken, het ging niet meer alleen. Wat schaamde ik me toen. Ik ging gewoon voor een verkoudheid naar de dokter en plots kwam het er allemaal uit. Ik kon niet meer, energie was op, wilde niks meer, had zelfs zoiets van: als ik hier nu seffens tegen een boom knal, is het voorbij, dan kan ik rusten. Dadelijk ziekenverlof gekregen, rust moeten nemen en medicijnen slikken. Een pilletje om te slapen, om tot rust te komen, een pilletje om positiever te worden... antidepressiva. Dit heb ik voor mezelf gehouden, dit mochten mijn ouders niet weten. Had ook een doorverwijzing voor een psycholoog, nooit geweest, ik kon dat alleen! Nu weet ik dat er nog heel wat onverwerkte dingen zitten. Waarom in godsnaam moet ik overal zo over nadenken? Waarom niet gewoon genieten? Waarom niet: pluk de dag? Gisteren met mijn broer gesproken en veel gediscussieerd, voor hem is het simpel: iets dat je niet graag doet, dat doe je toch niet? dan zoek je iets anders? Wat zou je graag doen, vroeg hij op een bepaald moment. Waarom blijf je bij je job als ze zoveel energie vraagt? Momenteel blijf ik bij de job omwille van de centen. Ik had altijd gedacht dat ik nog iets anders kon gaan doen, iets wat ik heel graag zou doen, maar dat lukt niet meer. Ik heb het geld nodig. Mijn spaargeld zit in het huis van mijn ex en daar heb ik geen rechten op, dat ben ik kwijt. Doe dan naast je job hetgeen je echt graag doet zei mijn broer. En gelijk heeft hij! Me verdiepen in psychologie, dat boeit me! Heeft me trouwens al geboeid vanaf mijn jeugd. Dat was ook mijn droom: psycholoog worden. Ben begonnen aan de studies in Leuven, maar liet me vlug leiden door anderen. Kon niet nee zeggen als iemand me kwam halen om op stap te gaan of om te praten omdat hij/zij het moeilijk had. En dan haal je het niet. Ik hielp anderen door de moeilijke perioden heen, was er steeds voor hen, maar niet voor mezelf. Vluchtte dan om te vergeten, sloot me op of deed juist heel uitbundig.
Ik geloof echt in die verschillende persoonlijkheidstypes, dat er bij elke persoon een dominant type aanwezig is. Je hebt vanalles iets, maar toch is er iets dat de doorslag geeft en bij mij is dat 9. Ik geloof ook dat ik in de enneagrammen de kracht ga vinden om weer sterk te worden. Ik bedoel dan echt sterk, want veel mensen vinden me een sterke vrouw. Maar oh, wat verschilt dat uiterlijk van dat innerlijk bij mij!!
Zo, mijn gedachten staan op papier, maar wat doe ik er mee? Niets, met mijn opgeschreven dingen niks, dat hoeft ook niet. Dat is nu weg voor mij, maakt plaats voor iets nieuws. Ik voel me weer 'even' wat sterker. Ik wil er weer tegenaan. Gelukkig is dat mijn kracht: dat ik steeds opnieuw wil proberen om er te staan, om positief te zijn, om goed te zijn. Misschien moet ik dit eerst toelaten, de gedachten neerschrijven die in me omgaan, maakt mijn hoofd toch wel voor een groot deel lichter. Heb dat trouwens altijd al gedaan, heb heel wat 'dagboeken' ooit geschreven. Grappig soms om die terug te lezen, maar zo typerend voor mij. En ik ben de moeite waard! Dit wil ik steeds voor mezelf herhalen tot het helemaal doordrongen is: ik ben de moeite waard zoals ik ben, met mijn warrige gedachten, met mijn ups en downs en bovenal: ik doe het goed!
Zelfobservatie is de enige manier om erachter te komen welk type je bent. Jezelf recht in de ogen kijken kan een pijnlijk proces zijn. Heb daarom mededogen met jezelf, vergeef jezelf en vel geen waardeoordeel over jezelf. Sluit vriendschap met je persoonlijkheid.
Iedereen herkent in de 9 verschillende persoonlijkheidstypen wel iets van zichzelf. Maar het is belangrijk dat je kijkt welk het meest dominant is bij jezelf. Dat verklaart dan waarom je je zo gedraagt en in bepaalde situaties op die manier reageert.
Type EEN is de Perfectionist: realistisch, consciëntieus, grondig en principieel Type TWEE is de Helper: warm, betrokken, hulpvaardig en verzorgend Type DRIE is de Presteerder: energiek, optimistisch, zelfverzekerd en doelgericht Type VIER is de Romanticus: gevoelig, warm en scherpzinnig Type VIJF is de Waarnemer: introvert, leergierig, analytisch en inzichtelijk Type ZES is de Loyalist: verantwoordelijk, betwijfelend, betrouwbaar en loyaal Type ZEVEN is de Avonturier: energiek, levendig en optimistisch Type ACHT is de Baas: direct, onafhankelijk, zelfverzekerd en beschermend Type NEGEN is de Vredestichter: ontvankelijk, goedaardig en ondersteunend
positieve eigenschappen van 9: - vriendelijk (dit werd al tegen mij gezegd toen ik nog een kind was) - geduldig, ruimdenkend (ik kan voor iedereen begrip opbrengen) - diplomatiek (ik zoek altijd uit hoe ik iets het 'best' kan oplossen) - empathisch (ik kan me in elk gevoel inleven, best vermoeiend hoor)
negatieve eigenschappen van 9: - passief (als ik wil kan ik heel passief zijn, me laten leven) - vergeetachtig (redelijk sterk aanwezig) - koppig (sommige vrienden van vroeger vonden mij toen al heel koppig)
In relaties is type 9 vriendelijk, teder, steunend en loyaal, maar ook passief-agressief, veel te meegaand (hier wil ik echt wel vanaf raken), koppig en defensief.
Eigenlijk klopt dat allemaal zeer goed met hoe ik me meestal gedraag. Ik gedraag me dan meestal ook als een echt type 9, geen twijfel mogelijk. Dit ben ik!
De basisangst voor mij is verlies en scheiding. Ik kan veel verdragen want ik kan heel moeilijk afscheid nemen. Ik bewaar zelfs heel veel spullen en hecht daar veel belang aan. Tijdens mijn jeugd heb ik heel wat dagboeken vol geschreven. Verlies en scheiding brengt boosheid mee en dat wil ik niet. Eén zinnetje vind ik enorm belangrijk en herhaal ik vaak in mezelf. Het geloof in het volgende:
Angst is als een papieren zakdoekje, één stap en je bent erdoor!!
En eens als je de stap gezet hebt, geeft het zo'n bevrijdend gevoel.
Mijn basisverlangen is innerlijke stabiliteit en gemoedsrust. Rust, vooral rust in mijn hoofd wil ik. Ik kan me terugtrekken in mezelf. Dat is vluchten, maar uiteindelijk moet je altijd terug naar de werkelijkheid.
Een werkpunt voor mij: alleen ja zeggen als ik dat ook echt wil. Hoe vaak heb ik in het verleden niet 'ja' gezegd terwijl ik dat eigenlijk niet wilde! Dingen doen tegen mijn zin, dat lukte me wonderwel. Nu probeer ik dat te vermijden, ik trap er nog vaak in hoor! Maar ik probeer bij mezelf te kijken of ik dat wel wil en anders probeer ik het te negeren. Ja, negeren, er liefst geen woorden aan vuil maken, gewoon negeren en zien wat het wordt. En vooral geen andere mensen pijn doen....laat hen mij dan maar pijn doen, dat is toch niet zo erg. Zo redeneerde ik, en dat wil ik niet meer. Ik ben ik en ik ben de moeite waard zoals ik ben!!
Negens worden wel de meest aardige mensen van het enneagram genoemd. Je krijgt ze bijna nooit boos! De onderliggende motivatie van de negen is de balans van de geest. Terwijl andere typen beweging en stimulatie zoeken, probeert de negen conflict en stimulatie te vermijden. Hierdoor komen ze rustig en gebalanceerd over. Dit zegt men dus altijd van mij: jij bent zo 'rustig'. Maar daarom BEN ik dat niet, ik kom wel zo over!
De negen wordt ook wel het aardigste type van het enneagram genoemd. Gezonde negens zijn uitstekende bemiddelaars en bekijken alle aspecten van een probleem voor ze een beslissing nemen, het zijn goede luisteraars! Nochtans vind ik het niet gemakkelijk om voor mezelf een goede beslissing te nemen.
Gemiddeld gezonde negens bewegen mee met de omgeving en als ze al boos worden is het kort en verschijnt er al snel een glimlach. Gemiddelde negens bekijken alle kanten van een debat en zoeken de oplossing die hun rustig maakt. Soms gaan ze volledig mee met de mening van anderen en vergeten ze wat hun prioriteiten zijn. Ze worden onzichtbaar voor anderen. Andere typen kunnen van negens geduld en het vermogen om te accepteren leren. Inderdaad: accepteren, ik doe dat veel te veel, kom veel te weinig voor mezelf op, als de anderen het maar goed hebben en er niemand kwaad wordt, dan kan ik zoveel verdragen, ook al doet het binnen in me ontzettend pijn.
Negens kunnen zich op verschillende manieren laten zien. Introverte negens kunnen opgaan in hun omgeving en onzichtbaar worden, ze zoeken geen aandacht en laten geen sterke emoties zien. Extroverte negens vormen graag het middelpunt van belangstelling, met het doel iedereen gelukkig te laten zijn. Persoonlijk vind ik me een extroverte negen, ik kan ontzettend gelukkig, blij en goedgezind lijken en vind het dan fijn dat anderen hierdoor ook blij worden. Maar binnenin...
Negens nemen vaak persoonlijkheidsaspecten over van hun omgeving - het zogenaamde "samen smelten"- dit helpt negens de omgeving beter te begrijpen. De minder prettige kant van deze eigenschap is dat ze meer opgaan in de behoeften van anderen dan bezig te zijn met die van zich- zelf. Hier wil ik aan werken, dit is bij mij te fel aanwezig en daar wil ik vanaf. Vandaar de zoektocht naar mezelf of naar mijn betere ik.
In 2011 was ik al gestart met een blog over mijn type, toen boeide het mij al... Lees maar even mee.
Vandaag is voor mij de grote dag! De verkoopsakte van mijn appartement wel of niet ondertekenen. Wel of niet? Alles hangt er vanaf of mijn ex nog moet mee handtekenen of niet. In feite zijn we gescheiden, maar de papieren zijn niet tijdig aangekomen. Voor de lening is het uiteindelijk in orde gekomen, daar hoeft hij niet voor mee te tekenen, wou hij ook niet doen. Maar voor de eigendom wel, dat wil hij natuurlijk wel doen, daar kan hij niets mee verliezen, alleen winnen. Als de notaris akkoord gaat, hoeft hij niet te tekenen, maar tot nu toe heb ik nog niks gehoord. Zo zenuwslopend!!!
Om 14.00 uur moet ik bij de notaris zijn..... Nog anderhalf uur...
Voor een type 9 is dit niet gemakkelijk, het liefst sluit ik mij nu van iedereen en alles af, gewoon me terugtrekken in mezelf. Daar voel ik me veilig, kan me niks gebeuren. Maar zo werkt het nu éénmaal niet. Ik spreek mezelf voortdurend moed in en pep mezelf op. Luister nu ook veel naar muziek, dat brengt een beetje rust. Ik leef wel, maar word eigenlijk geleefd. De laatste dagen heb ik niet bewust meegemaakt, continu spookt er vanalles door mijn hoofd. Om gek van te worden! Waarschijnlijk ook niet begrijpbaar als je geen 9 als persoonlijkheid hebt
Waarom deze blog? Ik hou van schrijven, het geeft rust, het helpt me nadenken over de dingen des levens, over mijn leven. Wat verwacht ik van het leven? Wat wil ik nog bereiken in mijn leven? Ik ben waarschijnlijk al voorbij de helft, ben over de 50... 50 .... een belangrijke mijlpaal in mijn leven. Er is de voorbije 50 jaar heel wat gebeurd en ik hoop dat er nog heel wat leuke dingen gaan gebeuren! Maar ik wil vooral mezelf beter leren kennen. Wie ben ik? Waarom reageer ik in bepaalde situaties op die bepaalde manier? Welke zijn mijn valkuilen? Waar moet ik op letten? Wanneer en wat doet me in stress gaan?
Op al deze vragen wil ik graag een antwoord. En dat antwoord hoop ik te vinden in de 'enneagrammen' theorie. En om dit goed te kunnen verwerken, start ik deze blog. Misschien vind ik zielsgenoten... En als ik hetgeen ik neerschrijf, kan herlezen, zal ik de dingen weer duidelijker kunnnen zien. Dit en niks meer is de bedoeling van mijn blog.
Aan diegen die toevallig deze blog zullen ontdekken, veel leesplezier en reacties zijn steeds welkom!!
Vrijdag 26 april 2013 gaf ik voor de eerste keer een gespreksavond om kennis te maken met het enneagram. We zaten met 5 vrouwen (mezelf niet meegeteld) rond de tafel waarvan 3 uit de onderwijswereld. Eén persoon kende ongeveer haar type. Voor de anderen was het nieuw.
Na een korte uitleg over wat enneagrammen inhoudt en waarvoor het kan gebruikt worden, vertelde ik 9 verhalen. Na elk verhaal kreeg iedereen de kans om te vertellen hoe het verhaal bij hen overkwam. Dit was heel mooi om te horen en ook om te zien! Diegene die zich herkende in het type, straalde en zei: dit ben ik! Ja, dit herken ik. Soms keken de anderen verbaasd: echt? nee, dit doe ik niet. Sommigen twijfelden en dan stelde ik enkele vragen die bij het verhaal aansloten. De twijfelaars stelde ik gerust door te zeggen: 'er komen nog verhalen en je kan altijd teruggrijpen naar een eerder verteld verhaal.
Na het 9de verhaal waren er 3 mensen die zich duidelijk herkend hadden: nr 8, nr 2 en nr 5 Eén iemand twijfelde tussen 2 en 4. Ze wou graag terug naar type 4 waarvan ze vermoedde dat ze dat eigenlijk wel in zich had, maar door de levensgebeurtenissen had ze zich type 2 eigen gemaakt. Type 2 en 4 zijn ook met elkaar verbonden, maar die uitleg zou ons te ver brengen.
De laatste persoon zweeg, ik heb haar nog even proberen dichter bij haarzelf te brengen door bijkomende vragen en situaties te vertellen.
De volgende dag kreeg ik van haar een mail dat ze de test ingevuld had op internet en uitkwam bij type 3. Ze vond dat eigenlijk niet zo leuk. Ze zag meer de schaduwkanten dan de kwaliteiten van het type. Ik vond het fijn dat ze ook verwoordde: 'jij wist dat ik dat ging uitkomen hé, want na het derde verhaal keek je mij aan en toen dacht ik: oh nee, ik wil dat niet zijn.'
Van iedereen kreeg ik positieve berichten. Blijkbaar had ik het heel rustig gebracht en duidelijk. Dus....doel bereikt
Welkom op mijn blog over enneagrammen. Enkele jaren geleden maakte ik toevallig kennis met de wereld van de enneagrammen. Het boeide mij enorm en ik zocht meer informatie. Ondertussen heb ik al meerdere themadagen gevolgd en al heel wat lectuur doorgenomen. Dit jaar ben ik een 'train de trainer' cursus aan het volgen zodat ik binnenkort zelf een basiscursus enneagrammen kan geven. 18 mei is mijn laatste les en zal ik 'hopelijk' mijn certificaat ontvangen. Ik wil mijn kennis heel graag delen met andere mensen. Door erover te praten, leer ik zelf ook veel bij en krijg ik telkens weer nieuwe inzichten in de wondere wereld van het enneagram.
Het enneagram
In 2011 was ik al gestart met een blog over mijn type, toen boeide het mij al...
