PARKMATRAS TORCK : De parken van het merk TORCK zijn blijkbaar iets groter dan de gemiddelde parken, waardoor de TORCK-matras die we bij een uitverkoop hadden aangekocht niet in ons park past.
Iemand die een park van TORCK aankoopt de komende weken/maanden? Kom dan gerust onze matras halen; voor een luttele 10 euro mag ze weg. Spiksplinternieuw, nog in verpakking.
stap voor stap de grote wereld in
24-02-2008
Welkom Trix!
Blijkbaar mag ik hier niet al te veel en al te gedetailleerd mijn ziekte-dagboek bijhouden, want oma's en opa's uit verre oorden raken dan een beetje ongerust... Sorry, was niet de bedoeling. Maar bijna alle kleine snuitertjes zijn veel ziek hoor hun eerste winter(s). Misschien zijn ze dat een beetje vergeten van toen ze zelf nog zo'n ukje hadden...
Maar toch eventjes laten weten dat het terug heel wat beter met me gaat. Ik ben ondertussen al 11 maand geworden, en zet nu de laatste rechte lijn in naar mijn eerste verjaardag! Mama zegt dat ze een grote verrassing voor mij heeft, maar dat het nog eventjes duurt vooraleer ik die te zien krijg...Hmmm, iets minder geheimzinnig mag ook hoor... We zullen maar afwachten zeker, er zit niets anders op...
Oh ja, mag ik niet vergeten : Gisteren werd mama's vriendin Christel fiere mama van Trix! Dag Trixje, tot gauw eens!
Na zo weekje aërosol, deed ik opnieuw een 40-graderke. Nikske viraal dus... naar de dokter. Die zegt : "ah, 'tzal toch bacterieel geweest zijn. Met een beetje antibiotica zal dat wel genezen".
Vandaag is het dag 6 in de antibioticakuur en rara : straks is het 24 uur dat ik opnieuw tegen de 40graden heb... Wat nu gezongen? ... naar de dokter... : "Oh, zal iets nieuws zijn dat hij ondertussen heeft, wellicht viraal". Deuhhh!
Grrrrrrrr, 2008 kon beter beginnen... Maar de zomer komt er aan, joehoe... (nog eventjes wachten).
Binnen anderhalve maand word ik 1 jaar!!!! Een heuglijk moment. Woehoe, dat gaat lekker snel zeg.
Omdat je maar 1 keer 1 jaar wordt, zetten mama en papa op paaszondag (23 maart) de voordeur open voor al wie eens op bezoek wil komen. Oma's, opa's, parrains en meters zijn zeer welgekomen, maar daarnaast mogen ook de vriendjes van mama en papa komen en natuurlijk ook mijn eigen speelkameraadjes.
Het wordt "een zoete inval". Al wie in de namiddag komt, kan een zoetigheidje verwachten; al wie later komt (of blijft tot dan) kan een pistoleeke verwachten. Als tegenprestatie breng je gewoon je eigenste zelf mee. Kadootjes hoeven echt niet; zie het gewoon als een leuk moment om eens een livingske vol te hebben. Duimen voor een zonnetje, dan kunnen we van doolhofje spelen in ons lang gras
Gezien we volledig uitgerust zijn voor kleine sloebers, moeten mama's en papa's niet de ganse kinderwinkel meebrengen. Behalve misschien een reisbedje, al heb ik er natuurlijk zelf ook eentje. Dus één ukje moet enkel zijn knuffel meebrengen.
De dag nadien moeten de meeste mama's en papa's niet werken, dus vraag maar of je een uurtje langer moogt opblijven (zij kunnen ondertussen al eens een pintje meer drinken dan ze op andere zondagavonden doen).
Rep je, haast je, alles aan de kant! Ik kom er aan, en binnenkort in een super-tempo me dunkt.
Sedert afgelopen zaterdag, 2 februari, begon ik dan toch op armpjes en knietjes "te staan". Ik durfde zelfs al even voorzichtig vooruitschuifelen, om daarna terug op mijn poep te gaan zitten. Zondagavond heb ik de training succesvol afgerond door zeker zo'n 2 meter na elkaar te kruipen. Jiehaa, wijde/weidse wereld, here I come! Ik ben geslaagd voor mijn kruipbewijs .
Mama start haar zoektocht naar deurhekjes, zodat ik niet zomaar van de trap kan robbelen of wat onheil in de keuken kan uithalen... Wie haar ken helpen met tips van goede merken, goede prijsjes, etc.... laat u gaan.
En nu ben ik vlug weg, want daar ligt een zeer interessant speeltje. Daaaaag!
Joepi! Hij is er! De kleine broer van grote Benne. Een grote jongen hoor die Fries, 53 cm en 4440 gr... . Binnenkort mag ik dus terug op babybezoek. * vreugdedansje *
't Is te zeggen, eerst moet ik van mijn gorgelende longskes af. Jaja, ik hang terug zo'n 3x per dag aan "den aërosol". Ik heb slijmpjes, en ik kan die niet goed ophoesten. En als het me al eens lukt, na een stevige hoestbij, dan komt meestal de inhoud van mijn maagje mee. Wow, tegenwoordig staat mijn blogje vol van de diarree en de spuug
Iets anders dan maar? Mama en papa leren me 'van dada', je kent dat wel, als je vertrekt eens vriendelijk zwaaien naar de mensen (of je handje open en dicht doen wordt ook op gejuich onthaald). Het lukt me aardig moet ik zeggen, en ik vind het nog plezant ook. Ik doe het ook zonder dat er mensen me verlaten, zomaar, omdat ik zo'n lief kindje ben, hihihi.
Heb ik al verteld dat ik een ongelofelijke fan ben van het tv-tune-tje van 'man bijt hond'? Ik mag in de grootste huilbui vertoeven, maar als dat muziekje begint, word ik supervrolijk. Afhankelijk van de grootte van mijn verdriet, huil ik daarna gewoon verder. Misschien word ik wel een groot danser, zegt mama, want ik kan niet blijven stilzitten als het programma begint : Ik schud met mijn hoofdje, wriemel met mijn poep, sla met de handjes op de billen, en kraai wat mee met de muziek. Zoeken ze bij Woestijnvis geen nieuwe mascotte?
Joepi! Ik ben terug thuis van donderdagmiddag. Mijn maagje was al ok op dinsdagavond en mijn darmpjes volgden op woensdagavond, waardoor ik donderdagvoormiddag het fiat kreeg van dokter Ann om mijn valies te maken. Mama is dan ook onmiddalijk in actie geschoten, zodat we na de middagpatatjes de plaat konden poetsen.
De verpleegsters vonden me een flinke jongen, ik was tijdens mijn verblijf zeer lief geweest en bij het verwijderen van het infuus heb ik geen kik gegeven. Blijkbaar maken andere kindjes daar een probleem van? Deuh?!? Ge moogt daarna wel naar huis hé, en ge kunt weer koekjes eten uit 2 handen...
Diagnose? Ze weten het niet. Het labo heeft niets gevonden. Dus? " 'tzal wel iets viraals geweest zijn". Grrr, wat haat ik viraliteit. Toch rare viralen zulle, want niemand anders in mijn omgeving heeft het ook; zelfs in de creche ben ik de enige... Zou het dan toch nog komen van die keer dat papa voor buurmeisje Gudrun gezorgd heeft (2 weken vooraleer het bij mij begon)?? Wie weet...
Ondertussen ben ik terug enkele speeltjes rijker. Dank u Opa Nieuwpoort, Yvonne en Parrain...
Vandaag, 16 januari 2008, is het de 11e dag dat ik last heb van diarree... is het de 5e dag dat ik in het ziekenhuis aan een infuusje lig... is het de verjaardag van mijn meter Sue en kan ik haar niet gaan feliciteren. Vandaar dat ze langs deze weg een hele grote smakkerd krijgt : ieperdepiep oera!!!
Duimen voor mij dat ik gauw terug naar huis mag hé. tata
Raad eens waar ik mij sedert zaterdagavond, na 8 dagen diaree, bevindt?
(oeps, foto lukt niet, later proberen we nieuwe poging)
Het lijkt erop of ze mij intapen voor een bokswedstrijd, maar het is gewoon op safe spelen, gezien ik momenteel aan een infuusje hang. En die draadjes zijn o zo interessant . Gisteren, zondag, was er beter geen bezoek (ik was wa flauwkes), vandaar dat ik aan niemand mijn nieuw tijdelijk verblijf heb laten weten. En morgen mag ik misschien al terug naar huis. Kloeke dingen ze, die infusen...
Jawel, ik heb dan uiteindelijk ook in de creche andere kleertjes moeten krijgen.... Veerle heeft mama gerustgesteld dat het niet van de raapjes kon zijn, maar dat het wellicht een buikvirusje is. Of zou het mijn vierde tandje zijn?
Thuisgekomen kreeg ik wat vies water vol mineralen voorgeschoteld. Tegen de uitdroging.
Woehoe, als ik straks vier tandjes heb, dan kan ik nog beter tandeknarsen dan dat ik nu al kan .
Het is een publiek geheim dat ik grote proties eet... en als mama dan eens patatjes voor de diepvries wil maken... dan staat ze uren voor de baby-cook te koeleloeren... Vandaar : papa heeft een grote stomer gekocht, zodat er meerdere porties in één keer kunnen worden klaargemaakt. Zo gezegd zo gedaan : zaterdag werd vis gestoomd, patatjes, witloof, courgette, raap. En dan in de babycook de portietjes gemixd, laten afkoelen en hop : diepvries binnen.
Gisteren mocht het eerste potje dan terug bovenkomen : Vis met witloof en raap. Njammie.
Ken je de uitdrukking 'in iemands rapen schijten"? Wel, sedert gisteren namiddag ken ik zelfs de letterlijke betekenis van 'rapen schijten' (excusez-moi le mot). En iedereen hier ten huize zal het geweten hebben. Toen mama mij, na een winterwandeling door de stad, terug in mijn autostoel wou steken, hing er een luchtje rondom mij. Vlug eventjes ververst in de kofferruimte (plaats zat daar) : pfff, wat een geurtje... pfff, van navelputje tot rug.
Thuisgekomen stond mijn badje al klaar (telefonisch gereserveerd). Helaas, eenmaal in bad broebelde het weer in de buik... Ik werd van badje naar douche gesleurd... Eenmaal terug verse kleertjes aan, begon het verhaaltje terug van begin af aan... Toen mama mij terug uit mijn vuile kleertjes stroopte, heb ik het verversingskussen met bijhorende tafel ook nog eens van een nieuw kleurtje voorzien... Terug onder de douche. Gelukkig bleek de buikstorm gaan liggen. Niet voor lang. Want toen ik net mijn pyama aan had, was het weer van dattem... Hop, alweer een verse tenue. Je zou mama's gezicht moeten zien, telkens ze die kleertjes moet uitwassen. Precies of ze bang is van een beetje poep... (Ze beweert dat rapenpoep de meest stinkende is van allemaal...)
Nu zie ik al een paar mama's denken : ja wat wil je als je die ukkepup vol rapen steekt... Wel, eventjes vermelden toch dat ik zeer graag raap met rode biet eet, en dat ik dat allemaal braafjes en rustig verteer. 't Zal em in de combinatie met witloof liggen . Ik heb ook de ganse dag de hik gehad... en dan ineens mijn fruitpap overgeslagen... Der was misschien iets aan het broeien vanbinnen...
Afwachten of ik deze avond met dezelfde kleertjes als deze ochtend de creche zal verlaten...
Ik heb mijn eerste oud naar nieuw goed doorstaan. Overdag had ik iets meer geslapen dan gewoonlijk, waardoor ik 's avonds het bezoek wat langer kon entertainen. Ik heb van de 'tantes en nonkels' heel wat leuke cadaus gekregen, waardonder de langste knuffel ter wereld (een "duizend"-poot).
Verder is hier ook een groot pak aangekomen dat de Sint voor mij door de schoorsteen van Opa Nieuwpoort had gepropt. Nochtans had ik heb geen briefje geschreven, en toch wist de Sint wat er in stilte op mijn verlanglijstje stond : de Quattro van Chicco! Ik zal daar nog weken en maandenlang plezier aan beleven. Binnen enkele maanden cross ik rond de tafel, zeker weten. Voorlopig houden we het bij wat schommelen. Hop met het paard!
Vandaag is het mijn tweede dag in de creche. Wat een belevenis, al die kindjes... en eigenlijk is het nog rustig want heel wat kapoenen zijn nog in vakantie. Mama houdt al haar hartje vast voor komende maandag, wanneer het daar terug 'volle bak' zal zijn... Ze hoopt dat ze me daar niet zullen vertrappelen, gezien ik nog niet echt kruip. Eigenlijk zou ze een paar keer per dag willen bellen, maar tot nu toe heeft ze haar kunnen bedwingen. Flink zo mama!
Nadat ze hier al twee weken in mijne mond prutsen, waarna " 'tis wellicht voor morgen" volgt, heb ik hem maar laten komen, mijn derde tand. Nu is hij der, iedereen content, en ben ik van al dat gekoekeloer onder mijn bovenlip vanaf. Mama en papa zijn weer gerust voor een tijdje (en ik ook).
Veerle van de creche had aan mama gevraagd om deze week 'mijn schema' bij te houden, zodat ze volgende week een beetje een idee zou hebben van mijn slaapjes en maaltijden. Maar het is voor mij ook vakantie hoor, dus gooi ik mijn normale schema ondersteboven. Al dat Kerst en Nieuw, al die bezoekjes links en rechts... en mens zou voor minder uit zijn ritme geraken.
Overdag slaap ik nu sedert een weekje tot 2uur aan één stuk door. 'n Hele prestatie hoor! Voorheen sliep ik maximum een uurtje. Maar nu durf ik wel tot drie slaapjes nodig hebben : eentje in de voormiddag, eentje kort na mijn patatjes en dan eentje na de fruitpap.... anders haal ik het einde van de dag niet. Gevolg : op mijn normale bedtijd-uur 's avonds... zit ik nog te gieren van het lachen.
Deze namiddag gaan we op bezoek bij kleine Leni en morgen bij kleine Janne... ge ziet, ik ben maar weinig thuis hé. Voor een afspraak bel je best naar mijn mama en papa, zij kijken dan of er nog een gaatje vrij is in mijn agenda. Tot gauw!
Gezien de Sint al 9 maanden aan één stuk langskomt (yep, morgen al 9 maand!), had mama gevraagd om op zijn verjaardag zelf eventjes ons huisje voorbij te rijden. Hahaaaaa, maar dat is buiten al die andere huisjes gerekend waar hij iets voor mij heeft achtergelaten.... gniffel gniffel.
Bij mijn parrain liet hij enkele voorleesboekjes door de schoorsteen vallen, een pyama, een autootjes en een telefoon. Joehoe! En dat is nog niet alles hé; Suekie (mijn meter die het woord meter niet graag hoort ) heeft naar mama gebeld om te zeggen dat de Sint daar ook is langsgeweest. En toen de Sint aan de zee passeerde om de boot terug naar Spanje te nemen, heeft ie ook nog iets achtergelaten bij Opa Nieuwpoort... Gezien zowel Suekie als ik ziekjes zijn geweest, is het nog altijd een grote verrassing wat de Sint overal gebracht heeft... woehoe, en straks is de kerstman daar en het nieuwe jaar. Ssssttt, er ligt hier al 1 pakje onder de kerstboom, en gezien het etiketje 'monsters' vermeldt, weet ik dat het eentje voor mij is....
Ziekjes geweest dus... afgelopen weekend heb ik de weekendziekte gehad : van vrijdagavond tot zondagavond had ik hoge koorts. Maandagmorgen was alles voorbij. 2 dokters gezien en die konden er geen 'etiketjes op plakken', tenzij eentje van de mutualiteit op hun rekening (woehahaha ). Ik luste geen fruitpap of patatjes meer, dus dan moet er echt iets aan de hand zijn! Ik had zo maar eventjes 39,9° koorts, en die was met het gamma tapkes en siroopkes slechts terug te brengen tot 38,7. Te hoog voor de 'driedagenkoorts' of voor een nieuw tandje. Wat het dan wel was? Beetje mijn maagje zeker... want ik heb ook overgeven.
Trouwens, zieke kindjes... krijgen die ook geen kadootjes? Mama zegt dat het ergens moet stoppen, en dat ik sowieso al extraatjes zal krijgen, gezien ze mijn bed-knuffels aan het "dubbelkopen" zijn (zodat ze in de creche kunnen blijven liggen). Vervolgens gaat ze die naammerken zodat er daar geen andere loebas met mijn knuffels naar huis loopt... (mooie naampjes gekocht om te naaien en te strijken via www.moderna-geel.be en www.goed-gemerkt.com - zeker eens op die laatste site gaan zien, cool ze!).
Ik haal nog geen topsnelheden, maar kom : ik verplaats me. Da's toch ook al het vermelden waard.
Let wel : hierbij heb ik niet beweerd dat ik kruip, want daar lijkt het absoluut niet op. Ik hou zoveel mogelijk contact met de grond. Buikligschuiven, daar is het nog het best mee te vergelijken... en enkel op de vloer. Op tapijt en co lukt het nog niet.
Pas op : over de richting valt ook nog een woordje te wisselen. Voorlopig friemel ik achteruit. Handig is anders, zeker als je gretig naar het speelgoed dat voor je ligt wil grijpen...
Hm, als ik straks in de creche het speelgoed voor de neus van mijn makkers wil wegritsen dan zal ik nog heel wat moeten oefenen... en vooral : het is daar zo'n rubberen puistjesvloer... anti-schuif dus...
Het zijn mijn laatste dagen bij de onthaalmoeder te Sint-Amandsberg... vanaf volgende week breng ik mijn uren overdag vooral door te Lochristi. Andere onthaalmoeder? Nee hoor, Mady verhuist dit weekend. Dus vanaf maandag lig ik op de mat in een spiksplinter nieuw huisje. Yeah!
En toch... het zijn mijn laatste weken bij onthaalmoeder Mady... Vanaf volgend jaar breng ik mijn uren overdag vooral door bij een massa nieuwe vriendjes. Ik maak dan namelijk de overstap naar een echte creche. Het zal daar 'vechten' worden voor mijn brokke, want dat zien er me daar allemaal ferme kastars uit . Mama hoopt dat ik er mijn mannetje zal kunnen staan, al zal ze de eerste dag wellicht weer een klein hartje hebben, net zoals die eerste dag bij de onthaalmoeder.
Maar ze was zo ontroerd toen crechemoeder Veerle haar een crecheboekje overhandigde : daar zal elke dag in staan of ik flink gegeten en geslapen heb. Ik mag ook 2 fotootjes meedoen, voor aan de kapstok en voor aan mijn (pamper)kastje. Waar is het vogeltje?
Ik wordt naar alle waarschijnlijkheid polygaam; allé, 't is bijna van moetens... Afgelopen week zijn er in mama's en papa's vriendenkring namelijk 4 (vier! quatre! quattro!) kleine baby-meisjes geboren... Welkom Leni, Nina, Alice en Luka!
Ofwel begin ik nu al te oefenen met poppekleertjes en my little pony, ofwel leer ik ze stoere jongensspellekes (doktertje??? hihihi ;-) ). Of ik leer hen eerst gewoon nog wat babyzaken, want het moet gezegd : ik kan ondertussen al wel het één en het ander. Het was een leerlijke week. - ik heb de zwaartekrachttheorie volledig onder de knie : als je iets loslaat, dan moet je naar beneden kijken en daar ligt het wel ergens... - ik voer nu volledige klinkergesprekken : ik zeg eee, mama of papa zeggen dan ook eee, en dan is het weer aan mij, enzovoort. We houden dat lang vol hoor zo. Met de aaa lukt het nog niet zo goed, maar dat komt wel ok binnenkort. - ik leer met mijn handje klappen tegen de hand van mama en papa (nog niet echt onder de knie; maar daarna zal ik leren in mijn eigen handjes klappen, én daarna handjes draaien.... ze zien het hier helemaal zitten ;-) ) - ik zit bijna volledig zelfstandig, al moet ik hier en daar nog wat bijschaven (voor de grond mij wat bijschaaft) - waar blijven die baby-olympics? Het tutspuugen wordt mijn favoriete categorie. Ik hoef nog maar te denken dat iets in mijn gezichtsveld wel in mijn mondje kan, of ik floep er vlug de tut uit (ook al is dat voor een andere tut, hihi).
Bon, 'k ben weg, moet nog wat gaan oefenen. Overmorgen word ik 8 maand, en papa 34 (jaar welteverstaan), en ik moet tegen dan nog mijn dansje en versje van buiten leren .
Allé hup, verkoudheid nummer 4 is daar. Mama en papa twijfelden eventjes of ze wel terug naar de dokter zouden gaan met mij... de vorige drie keren werden ze immers gewoon terug naar huis gestuurd. Virale infecties, remember : "niets aan te doen". Na drie nachten hoesten gelijk een oud peeke, vonden ze het hier genoeg en waagden ze toch maar de oversteek naar de dokter. Ondertussen begon ik ook een beetje te piepen die ochtend. De dokter was blij zo'n flinke jongen te zien. Deze keer was ik wel 'echt' ziekjes, zei ze (yep, 't was een 'vrouwtje' deze keer). Gezien piepen voor de muisjes is, mocht ik thuis een beetje aan het aerosol-masjientje zitten (3x daags-6dagen lang). Pfff, de eerste keer vond ik dat allesbehalve leuk hoor. Maar nu zetten we de TV op babychannel, de klank een beetje luider om boven het geronk van dat motertje te komen, tut in de mond (die kan er nog net bij in dat maskertje), en zo blijk ik braafje zitten.
Gisterenavond, net voor het slapen, zit ik een beetje vast in een hoestbui. Mama denkt nog maar net "straks geeft ie zijn fles terug" en bweurk.... daar is ze. Pittig detail : ze had me op de arm... en mijn straal gebrokkelde melk vloog recht in de hals van haar hemd, haar decolletee binnen. Best plezant vond ik dat. Haha, mama is met kleren en al in den douche gesprongen. Dacht je nu dat ik 's nachts wakker zou worden van de honger? Nee hoor. Ik heb mijn beste nacht gehad sedert ergens eind september, ik heb nog eens een volledige nacht doorgeslapen : niets honger, nietske hoest, nietske tut gemist.... hmmm... ze hadden hier vanmorgen alweer een nieuwe theorie klaar : misschien heb ik 'snachts last van mijn meega-fles. Deze avond krijg ik een iets kleinere fles...
Papa is dan misschien wel de kok in huis, het is mama die me een culinair weekend heeft voorgeschoteld. En braaf zoals ik ben, heb ik alles gretig naar binnen gespeeld. Njammie : - Zaterdag : Rode biet, raap, artisjok en zalmhaasje; fruitpap met mango. - Zondag : Witloof met varkenshaasje
Daar geef ik 5 michelinsterren voor! Zolang ze maar kan stomen, zegt mama, kan ze de beste kok ter wereld worden. Papa moest eens hartelijk lachen. Hij weet dat het inderdaad bij stomen ophoudt. 'k Snap het al... Ik zal meer met papa in de keuken staan later dan met mama. Ah, ik help mama dan wel om de pieren te vinden in de tuin. Kooom kom kom kom kooooooooom!
Oh ja, papa heeft voor het eerst een volledige dag op zijn eentje voor me gezorgd. Best gezellig. Zie maar naar de nieuwe fotootjes.
Ik ben raar bezig, zegt mama. Ik draai in mijn bed (slaap weer al een paar dagen op mijn zij), ik blaas tijdens het eten, ik huil soms onverklaarbaar, ik ben rap verveeld,... en ik doe heel veel kakjes. Zoveel kakjes dat ik voor het eerst deftige uitslag er van heb. Het doet ook een beetje pijn, waardoor ik de afgelopen dagen zeer stil zit in mijn relax en maxi-cosi (andere dagen wiebel ik in die dingen dat het een lust is). Ik krijg nu 'roodsel' aan de poep, met daarop nog eens een dikke laag Inotyol. En bij het minste scheetje wordt mijn pamper vervangen. Mady denkt dat het van de pilletjes komt die ik van de dokter gekregen heb vorige week. Ai ai ai, als dat zo is, dan moet ik het nog enkele dagen volhouden... Zo stillekes aan hebben ze thuis het vermoeden dat ik een beetje 'vreemd' wordt... Vreemd? Wat bedoelen ze daar nu mee? Pff, vreemde mensen ze die moeke en vake van me!
Zondag zijn we even gaan piepen naar Janne. Coole meid, zeg! Jammer dat ik nog geen zoentjes kan geven, anders kreeg ze zeker een dikke pakkerd van me. Haar neefje Jonas daarentegen... die nam mijn tut af... lef heeft die! Wacht maar tot ik groot ben!
Vanmorgen ben ik naar de dokter geweest, want ik hoest een beetje veel gelijk een briesend paard . Afgelopen weekend kreeg ik koorts en was ik een beetje ziekjes (terwijl het net de babyborrel van Merel was). Maar toen er nu nog een paar goeie hoestbuien volgden, en vooral 's nachts, wou mama me toch even door een dokter laten controleren.
Opnieuw : ah, dat is een virale infectie, valt weinig aan te doen Opnieuw : wat heeft dat kindje veel oorsmeer... Mama prutst nochtans geregeld in mijn oortjes (soms tot 2 keer per week). Ik vind dat zalig. Dan zit ik lekker stil, en als ze ermee ophouden dan "maak ik eens van mijn oren" (heb jem? ). Maar zo'n dik babystokje kan niet tot in het fijne gangetje van mijn oortje he. Maar de dokter vond dat niet erg, "laat maar zitten", zegt ie.
Na de dokter ben ik terug naar de onthaalmoeder gegaan, zodat mama ook terug naar haar werk kon. Ik zie haar dan wel vanavond terug als ze me komt oppikken. Toedeloe.
WINTER 2009-2010 - L: moet niet spruitjes, spruitjes komen uit de poep (28/12) - V: Kaatje! (telkens hij de gele krullebol opmerkt) - V: pijn gedaan (eerste 'uitdrukking'; eerste "tweewoordenzin") (29/12) - L: die huilt die kleine kind (over Victor) (3/2) - L: Vriesvies (ipv diepvries) (2/3)
HERFST 2009 - pajettie (spaghetti op 01/10/09) - zingend van 'vila vila vila vila' (liedje van 'il etait une fois' : "la vie la vie la vie") - seilach (hagelslag - okt 09) - oppepeten (opgegeten - okt 09) - kofo (choco) - kapionen (kampioenen) - sool (school - nov 09) - Heb mij gefliekt (ipv verslikt - nov 09) - veel rénene é mama (regen) - pliekpliekjes (picnic-jes) - uw poep is vuil (wijzend naar een ontblote schaamheuvel :-) ZOMER 2009 - mama toch! - ola! mooi! (kijkend naar Lien) - mama, pamper doen, kaka daan, ik stink een beetje. - Tietor is beebie, Nander is kleute, papa is kok, mama is btiende - Papa is kok, ete make vo alle mense - nee Tietor, mag niet, niet in mondje (bij gelijk wat Victor naar zijn mond brengt, en dat is nogal veel...)
38 WEKEN (bijna 9 maand!): Lander : 74cm - 9kg920 41 weken (9M+11D) : Victor : 75 cm - 11kg000
47 WEKEN (10,5 maand!): Lander : 76cm - 10kg420 Victor : 78 cm - 11kg300
11 maand: Victor : 11kg600
49 WEKEN: Victor : 78 cm - 11kg900 51 WEKEN (bijna 1jaar!): Lander : 10kg840 Victor : 12kg400
53 WEKEN (1jaar!): Lander : 77 cm - 10kg960
56 WEKEN: Victor : 80 cm - 12kg020 en...8 tanden!
15 MAAND: Lander : 81,5 cm - 12kg340 Victor : 81,5 cm - 12kg620 en beiden ... 12 tanden!
17 MAAND: Victor : 13kg000
Lander op ... 19 MAAND: 84cm - 13kg300
22 MAAND + 9D: 88,5cm - 13kg080
26,5 MAAND: 92cm - 15kg500
27 MAAND + 3W: idem 30 MAAND (2,5 jaar): 94cm
32 MAAND +2W: 97cm - 15kg300
Tandejezzz Lander : 29 sept. (6M9D) : Tand nr 1 5 oktober : Tand nr 2 26 december : Tand nr 3 14 januari : Tand nr 4 6 februari : Tand nr 5 14 februari : Tand nr 6 eind juni : reeds 12 tanden... herfst 2008 : nog eens 4 hoektanden
Tandejezzz Victor : 20 april (7M23D) : Tand nr 1 23 april : Tand nr 2 2 juni : Tand nr 3 20 juni : Tand nr 4 27 juni : Tand nr 5 1 jaar voorbij : 8 tanden