PARKMATRAS TORCK : De parken van het merk TORCK zijn blijkbaar iets groter dan de gemiddelde parken, waardoor de TORCK-matras die we bij een uitverkoop hadden aangekocht niet in ons park past.
Iemand die een park van TORCK aankoopt de komende weken/maanden? Kom dan gerust onze matras halen; voor een luttele 10 euro mag ze weg. Spiksplinternieuw, nog in verpakking.
stap voor stap de grote wereld in
23-10-2009
Sociaal Zeker - Zeker sociaal
Niet dat we u willen vervelen met ons ziekteboekje, maar voor onszelf willen we eens een kostenlijstje maken. Papa Ben denkt met op te lijsten dat de doktersbezoekjes misschien stilvallen, wie weet...
We verzamelen dus de briefjes voor de mutualiteit van de afgelopen maand : - 18/09 : naar Huisarts met Victor - 21/09 : naar Huisarts met Victor - 23/09 : naar Kinderarts met Victor + naar labo voor bloedafname - 23/09 : naar Kinderarts met Lander - ... een gezonder periode zowaar... - 12/10 : naar Huisarts met Lander - 14/10 : naar allergoloog met Victor + bloedafname voor allergieën (bleek dat hij virale infectie had) - 14/10 : naar Kinderarts met Victor + naar labo met pamper (gezien langdurige diaree) - 19/10 : naar Kinderarts met Lander + naar labo met urine (gezien reeds 8 dagen koorts) - 21/10 : naar radiografie voor foto's van Landers keel en longen - 22/10 : naar neus, keel, oorarts (NKO) met foto's + naar labo voor bloedafname (gezien reeds 10 dagen koorts)
Ondertussen is Victor nog steeds niet volledig verlost van zijn dunne kak, en geeft hij om de paar dagen nog eens zijn gehele voedselvoorraad van die dag terug, liefst in bed, op knuffels en op de muren (sorry voor deze plastische mededelingen enzo hé). Motillium en Protectis worden nog enkele dagen aangehouden.
Maar voor Lander zit er wellicht beterschap in... Hij mag binnenkort 2 knipjes verwachten : - 29/10 : onder het mes voor het verwijderen van poliepen (en kuisen van oortjes). - 10/11 : op controle bij NKO-arts (spijbelt al halve dag op zijn 2e dag school ... 3e dag is het wapenstilstand...^^) - 18/11 : naar uroloog met Lander voor afspraken omtrent knipje in voorhuid, om verdere urineweginfecties te voorkomen.
Na vier dagen thuis, met dank aan oma en opa, mocht Lander deze morgen terug richting creche. Wij en hij content. Man, die gast had terug kindjes om zich heen nodig : hij sprong, klom, klopte, duwde,... voortdurend op mama, papa en broer. Zijn energie zocht uitwegen.
Peuter Lander is vandaag, op 20 oktober, 31 maand - oftewel 2,5 jaar en een scheet. Welgeteld nog 20 nachten en dan wordt hij een kleuter, 't is maar dat u het weet.
Hij kent alle kleuren (en kleurt zelf ook gelijk zot), alle dieren van de boerderij (diverse onomatopeën inclusief), alle tv-figuren (vergezeld van de begintunes - eat your heart out Dennis Black Beauty), tellen tot 20 (en soms verder) en zelfs enige citaten uit het alfabet (met opsommingen uit het woordenboek).
Is hij hiermee schoolklaar? - Verstandelijk wellicht wel, daar twijfelen we geen moment aan. Integendeel, het beangstigt soms hoeveel zo'n kleine meter lawaai in die hersenpan kan proppen. - Mentaal valt nog te bezien. Onze stoere kerel heeft tegenwoordig echt ontdooiing nodig als hij ergens binnenkomt. Mama vermoedt niet alleen traantjes bij zichzelf die eerste schoolpoort, maar ook bij de kleuter-in-kwestie (Grote mond, klein hartje). - Lichamelijk dan ... Zijn lengte heeft hij mee, zijn kracht om vrouwen van zich af te duwen ook. Enkel zijn ieniminie blaas is nog niet helemaal onder controle. Al weken weigert Lander ook maar een straal te lossen op dat mooie knalrode potje. Zelfs een sticker-scoreblad Lander-versus-mama, waarbij de mama al alle stickertjes had verdiend die maar konden (want die gaat mooi op het grote toilet), hielp voor geen druppel. Het kind is even enthousiast als mama een sticker kreeg als was het er ene voor hem... Gisteren lukte het dan opeens wel, nadat we hem voor de zoveelste week gevraagd hadden even pipi te doen voor de dokter. Zou het....? Zou het een aanzet zijn naar meer? Veel pushen, willen we niet, anders wordt hij misschien koppig en kunnen we nog maanden fluiten naar wat potjespipi. Van de directeur kregen we een e-mailtje waarin met aandrang gevraagd werd de potjestraining op te drijven... Ik voel het al aan mijn theewater, de herfstvakantie wordt er eentje van ongelukjes...
Nog 20 nachten... daar lig ik nu es wakker van zie. Ons kleine wordt groot. Met een uiterst klein hartje ben ik benieuwd welk stoere schoolpraat hij na een paar dagen al zal uitkramen...
Waar is dat knopje om die klok der tijdingen stil te leggen?
Tuurlijk zouden wij ook zo'n boompje planten in het eerste Gentse geboortebos! Superinitiatief, vooral gezien onze ukken in Deinze zijn geboren, waren wij aangenaam verrast dat we ook een eigen boom kregen. Het werd een Lijsterbes aan de bosrand van zone S-Z. Een zomereik of wintereik zou ook mooi zijn, maar die waren voorbehouden voor andere zones. Al hebben we rondom ons boompje ook 2 hazelnootjes, 2 walnoten en 4 eikels gepland; wie weet... Lander en Lien voerden mooi de instructies van Victor uit, want onze bos-VIP kan zelf nog niet stappen.
Gezien wij niet in het bezit zijn van enig professioneel boer-en-tuinder-materiaal, werd een zandbakschepje meegenomen. En zie, onze boom is ook geplant geraakt (gelukkig hadden ze al wat putten voorgeboord). We gooiden nog een bananeschil in de put ter vetmesting en klaar was kees. Puur voor de fotografie mochten Lander en Lien ook nog even boompje spelen. Ze werden in een putje gedropt en op de gevoelige plaat gelegd. De foto's ziet u ooit wel verschijnen in ons album... (momenteel nog bezig met die van augustus te verwerken, dus nog eventjes geduld).
Tuurlijk hadden we wel wat volk verwacht, er worden immers heel wat kindjes geboren in Gent. Maar toch waren we een beetje veel overdonderd van de massa auto's, buggy's, baby's, mama's, papa's,... die de revue passeerden. Super dat er zoveel jonge kindjes zijn die later naar het bos zullen kunnen terugkomen en hun boom kunnen beginnen zoeken.
Uit de krant : " Het geboortebos bevindt zich in de Gentbrugse meersen. De komende jaren zijn er daar verschillende bossen gepland. De centrale boszone, gelegen tussen de Rietgracht en de Schelde, is het geboortebos. Het aanplanten van het geboortebos is een combinatie van planten en zaaien en er wordt ook veel ruimte gelaten voor spontane bosontwikkeling. Het enthousiasme bij de jonge ouders was groot. Ongeveer 3700 mensen schreven zich in om mee te planten. Het gaat om de ouders, familie en vrienden van 1.168 babys die in 2008 geboren werden in Gent, zei schepen van bevolking Catharina Seghers. Dat is ruim een derde van de 3362 geboortes die er in 2008 waren. Het eerste Gentse Geboortebos kan daarmee op veel belangstelling rekenen. "
Op de terugweg naar de auto, deed ik als mama en groene ziel wel een erg frustrerende ontmoeting. Een oude man op de fiets in zijn sletsen, sleppen en "skabbe" stopt en vraagt wat er eigenlijk wel te doen is, gezien al dat volk. Liesbet legt fier uit dat er een boompje kon worden gepland voor alle kindjes van 2008, een geboortebos,... en opeens zegt die vent : "tis toch erg hé madam, wa steken ze allemaal uit, waar gaat dat naartoe, en wie zal dat weer allemaal moeten betalen en onderhouden,..." Euhm... hoorden wij dat goed? Was die man zomaar efkes TEGEN de aanplanting van wat bomen die een bos zullen vormen? Onderhoud? Welk "Onderhoud"? Een bos onderhoudt toch zichzelf? Ik kon niet meer luisteren, ik ben verder gewandeld en zei luidop dat dat toch beter is dan een nieuwe autostrade en dat hij beter ook een putje ging graven en er best zelf inkroop. Deeeuh... vast een Vlaams Blokker ofzo. Ik heb over het voorval nog ettelijke tientallen meters lopen foeteren. Liesbeth is stukken beter in relativeren. Ze zei : "Ah, trek het u niet aan, hij zal nooit van het bos kunnen genieten. Tegen dat de bomen groot zijn is hij al lang dood." Coole gedachte vond ik dat, maar toch, diene mens moet toch niet gelukkug zijn. Als ge u ook al aan bossen ergert, dan ziet ge wellicht ook niet veel vreugde in andere dingen.
Een boompje opzetten over zieke kindertjes, dat kunnen wij ook als de beste. De tien-beurtenkaart voor oktober is bijna vol. Na een goede week maag-en darmproblemen bij 3 van de 4 inwonenden (met de nodige wasmachientjes tot gevolg) + een week 'goede' koorts bij Lander als extraatje, ging zijn temperatuur deze nacht naar 40,3. Hmmm, niet zo best. Nog maar eens naar dokter straks.
Dat hij maar vlug genezen is tegen zaterdag. Zaterdag komt Kaatje van Ketnet naar de boekhandel. Als het even kan, willen we dat niet missen; het is één van Landers grote idolen. Bewijs daarvan? Victor sprak 3 woordjes (tut, mama, papa) en kent er sedert afgelopen week een vierde, namelijk : "Kaatje"... . Kaatje Kaatje rijstevlaatje, Kaatje Kaatje rot tomaatje, Kaatje Kaatje ... (http://kaatje.ketnet.be/)
Niet veel 'babbel-babbel' hier de laatste maand hé. >> "Babbel-babbel" is een uitdrukking die we tegenwoordig vaak horen ten huize, uit monde van Lander. Mama en papa mogen niet meer babbel-babbel als meneer naar televisie kijkt, als meneer rustig zijn boterhammekes wilt opeten of als meneer van punt X naar punt Y vervoerd wordt. (De momenten dat hij wat rust verkiest, vallen helaas weinig samen met de momenten dat wij nood hebben aan wat kalmte...) >> niet veel... omdat we op vakantie zijn geweest en het ondertussen terug druk-druk is thuis en op het werk.
Maar, dat wil niet zeggen dat er geen belangrijke zaken zaken gebeurd zijn de afgelopen maand. Integendeel!
Kleine man Victor heeft belangrijke stappen gezet in zijn motorische ontwikkeling. 'Stappen' is teveel gezegd, maar tijdens de vakantie aan de Loire begon hij opeens te kruipen, 1 jaar en 1 week na zijn geboorte. 'Kruipen' is misschien ook teveel gezegd, alhoewel het toch onder die categorie geplaatst wordt. Wij hebben het nog nooit een ander kindje op die manier zien doen, maar in de crêche hebben ze er wel ooit al zo eentje gehad...(oef) : één beentje voorwaarts en één beentje achterwaarts; al lijkt het meer een trekken op de armen.
Enkele dagen nadien was het tijd voor een nieuwe primeur : blijven rechtstaan als hij op de voetjes werd gezet, weliswaar nog met steun, maar toch ook hier weer een 'stapje' vooruit op de ontwikkelingsschaal van Kind en Gezin.
En het houdt niet op : ons kleine waterrat heeft op vakantie ook zijn eerste zwembadbeurt achter de rug. Plezant dat het was, al dat water, al dat gesplesj. Lachen alom. Dat het water daarbij ijskoud was en eigenlijk onverantwoord om hem daar in te droppen, dat deerde hem niet. Lander daarentegen... meer dan zijn grote teen is er niet nat geworden, stoer van(aan)dewalle. Hij is meer een aardse ploeteraar, een zandbaktype .
Ondertussen vierde de jongste telg dus ook al zijn eerste verjaardag... de volgende mijlpaal hier ten huize is de eerste schooldag van de 'oudste'. Met een zeer zeer zeer klein hartje bij de mama nadert die dag opeens zo vlug. Nog een grote maand en het is zover : op 9 november worden we aan de schoolpoort verwacht, met boekentas en al! De mama heeft alvast een dagje verlof aangevraagd om wat de blèten . Op vrijdag 30 oktober mogen de kindjes en hun ouders al even klaspiepen. Hopelijk herinnert hij zich daar 10 dagen later nog iets van? Halverwege oktober is er in het schooltje hun jaarlijkse mosselfestijn. Ik denk dat we die dag ook al even gaan piepen, al is dat misschien meer om de eigen gemoederen wat te sussen.
Wie er nog niet aan denkt om naar school te gaan, is kleine Martijn. Mama's neef Kristof is op 25 september (op de verjaardag van Victors peter Danny - iep iep rahoe) trotse papa geworden van een echte Holvoet. Martijn zorgt hierbij voor een volgend mannenlijk viergeslacht, net zoals zijn papa deed 30 jaar terug. Welkom Martijn. Ja... was Lander een meisje geweest, dan hadden we hier een puur, zuiver, rasecht viergeslacht... 4 eerstgeboren en oudste dochters... God vond ons wellicht niet katholiek genoeg, of beslist hij daar tegenwoordig niet meer over?
Ter afsluiting van de maand september kijken we (samen met mama Anneleen en papa Karel - http://users.telenet.be/anneleen.robbe/Index.htm, en nog vele anderen wellicht) verlangend uit naar de geboorte van Luka's broertje of zusje.
Mama Elz, die aan de boekentasplanning begint. Moeten kinderen eigenlijk naar school op wapenstilstand?
Ons enige echt Dyson-verslag! Hier komt ie (in uitgebreide modus nog wel) :
Tot in het g(e)ruis van mijn hart hoop ik dat u mij niet als een commerciële sloerie aanziet, ook al hebben de kids ten huize een bumba-assortiment en wat DVDs links en rechts van de gekende huizen. Momenteel speelt Madagascar in onze zaal, mocht u geïnteresseerd zijn (sst, niet verder vertellen aan die van de Sabam-familie hé).
Ma bon, los daarvan voel ik mij geen meeloop-schaap die reclame-verdoofd alles met slogans alla verbeterde formule, nieuwe smaak, verbeterde smaak, nieuwe verpakking, gezien op tv, 2+1, gratis magneet, etcetera etcera... zomaar blindelings in haar karretje stopt.
Toen dus enkele jaren terug de reclame van de stofzuigende uitvinding van de eeuw op tv kwam, Dyson-genaamd, vergezeld van de mededeling dat dit een ommekeer betekende in stofzuigland, spurtte ik niet onmiddellijk naar de electrowinkel. Ah, stofzuigen doen alle stofzuigers toch? Ik wacht wel tot deze de geest geeft en dan zien we wel.
Toen het geestgevende moment gekomen was en we ons richting Makro begaven, kozen we voor een deftig zakkenvullertje van Philips op basis van veel watt en lange draad. De fancy modellen van Dyson leken me te trendy om er maar stof mee te zuigen.
Een volgend geestgevend moment* bekeken we het aanbod in de MediaMarkt. Daar bleek het gamma zak-lose machines uitgebreid met andere merken. Hmmm, zou dit dan toch de stoftoekomst zijn? Moeten we dan nog wel investeren in nog maar eens zon zakkenvullertje? En dan begon het weg en weergeloop om de eigenschappen en prijzen te vergelijken. U mag het gerust weten, ik kan daar gemakkelijk en met graagte een uur over doen hé.
En toen het verdikt gevallen was, stonden we aan de kassa met een Philips FC 9222 01 Autoclean. Prijskaartje : 199 euro voor een dyson-like zonder zak, maar met een korting van 25euro als je je ticketje opstuurde (ok we zijn in die portemonnee-val getrapt bij de doorslaggevende keuze, tsssss, maar ons geld kregen we inderdaad gestort). Trouwens, voor die prijs heb je bij Dyson nog maar een kruimeldief (de beste weliswaar)... Ietske bij het haar getrokken vond ik dat toen, denkend aan mijn budget voor kleine en zieke kindertjes. De prioriteiten ten huize lagen eventjes ergens anders. Sorry James! (van Dyson hé, James Dyson. Onze butler staat pas in de budgetplanning van 2030).
Thuisgekomen, voelden we ons trots op de nieuwe aanwinst. En het ging goed. Daaaaag aan alle stofzuigers met kleine zakjes; zakjes die scheuren enzo, filtertjes die niet goed filteren waardoor vanalles toch in de motor terechtkomt of terug de stofzuiger wordt uitgeblazen langs de achterkant, . Daaag!
En toch er was toch iets waar ik mij stilzwijgend aan ergerde De filter! Datt model mocht dan wel geen zakjes hebben, het bleef natuurlijk wel een centrale filter hebben. Een papieren filter in accordeonvorm Echt uitkloppen kon dus niet, want werd die beschadigd. Er zou niet anders opzitten om een klein borsteltje te kopen en na x beurten de 100 gleufjes stofvrij te maken ; Hmmm ze had me liggen die zakvrije technologie
En dan kwam er een mailtje van Caroline van Dyson. Tuurlijk wilde ik hun nieuwste toestel wel eens testen, en ik zou er een pak gezonde argwaan en ervaring bij doen! Op een zomeravond met Mieke richting Vlaamse Kaai Antwerpen. Verwelkomd door vriendelijke gezichten en lekkere hapjes luisterde ik aandachtig naar de James-filisofie en keken we naar een filmpje product-testing dat niet min was.
Toen bleek dat de Dyson modellen volgens een andere technologie werken dan die andere zaklose machine van bij mij thuis, werd ik echt curieus Hoe zouden ze mij overtuigd krijgen?
Heel simpel blijkbaar. Op basis van heel wat trechtertjes en middelpuntsvliedende kracht (herinner u uw lessen Fysica!) werd stof gezogen als nooit tevoren : sterke zuigkracht, zonder filter en met zuivere uitlaat. Cool.
Advokaat van de duivel zijnde, vroeg ik naar het marktaandeel van Dyson in België J. Lap, bleek Dyson op nummer 1 te staan. Wow, had ik helemaal niet gedacht. Nu ja, het was wel in waarde uitgedrukt en niet in aantal toestellen. Ja, beste lezer, inderdaad, ze kosten meer dus ik zie u fronsen, het zal inderdaad makkelijker zijn om dan zo op het schavotje te geraken. Ma bon, ze staan er wel hé.
Laat me het zonder schroom toegeven : ik was ferm enthousiast over James, zijn filosofie en zijn producten (ook de kruimeldief natuurlijk). Die man vindt het zijn missie om zijn aardse bestaan te wijden aan levensvereenvoudigende dingen voor anderen. Mooi is dat. Dank u. Altruïsten zijn toch fijne mensen, niet?
Het prijskaartje blijft wellicht een hekel punt in de verse baby-middens zonder grote spaarpot. Dus ik hoop dat mijn Jameske lang blijft draaien, toch ten minste tot ik de Lotto win of de kids het huis uit zijn. Maar hij ziet er onvermurmbaar uit, dus ik heb er alle vertrouwen in.
Oh jawel, mijn Jameske, u leest het goed : wij kregen zomaar eventjes het paradepaartje van de stalling mee naar huis, en tis van houdens, niet van lenens tatatatatatataarataaaa : de Dyson Stowaway Animal Pro (http://www.nederlands.dyson.be/store/product.asp?product=DC23-ANIMAL)
Onze vuilbak op vier wielen werd er mee na het verlof onder handen genomen, en het ging zeer goed : alles is los te koppelen en aan elkaar te koppelen in alle mogelijke samenstellingen.
Aan ieder die het horen of lezen wil, laten we graag weten dat we zeer content zijn, en dit los van enige commerciële druk. Was het anders geweest, u had het ook vernomen.
En vloeken dat ik nu doe op die kruimeldief van AEG Electrolux (die ondertussen goed dienst doet als fruitvliegenvanger) . Aaaah. James, denk jij even aan mij met Sint en Kerst? J
(terug te vinden op Zaventem watch out voor namaak van Misjubisjie)
Wie zich niet kan bedwingen, mag natuurlijk op weg naar een verkoopspunt altijd even een demo in mijn living komen uitvoeren. Graag tot in de hoekjes aub, dank u.
Elz stofzuigster in hart en nieren (oeps, das erover zeker?)
Spannend... nog één keer slapen en dat is kleine kloeke Victor 1 jaar! (en jawel, hij slaapt al twee nachten door, al is dat wellicht toe te schrijven aan koorts- en pijnwerendmiddelen die hem groggy maken...)
Deze morgen ging papie met de kids naar de dokter... want we willen toch echt met gezonde boelekes op reis vertrekken + Victor moet morgen toch iets vrolijker op de foto's staan dan de afgelopen dagen, niet? En wat krijg je daar dan te horen? Volgens de huisarts heeft de kinderarts het verkeerde medicijn voorgeschreven : Victor zou een angine hebben, maar kreeg blijkbaar iets tegen seksueel overdraagbare ziektes ofzo... hmmm Verkeerd 'spectrum' dan toch... Tuurlijk dat dat boeleke niet geneest. Stel, dat het nu eens de apotheker was die niet kon lezen?
Lander kreeg 'pufferkes' opdat hij niet zou moeten aërosollen, want die krijg je zo gemakkelijk niet meer rond zo'n maskertje (of is het andersom?)
En wat krijgt de kleine peuter voor zijn verjaardag? Een Dyson-stofzuiger! Alhoewel, daar zal Lander eerder 'mee weglopen' dan Victor Jaja, de mama heeft een Dyson op proef (ende hou). Hij is er (al zit ie nu nog in de doos)! Morgen wordt hij voor het eerst getest en daarna hoort u er hier wel van (maar wellicht eerst op vakantie. Nee we nemen hem niet mee ). Enfin, om u nu al maar te zeggen dat het geen brol is. We kregen het beste toestel mee naar huis; datgene waar ik naar stond te lonken in de MediaMarkt... Ik ben superbenieuwd.
Wie zich niet kan bedwingen mag natuurlijk welk komen stofzuigen de dag voor we naar huis komen... Wie biedt het meest?
Geen oorontsteking, al zit er wel vocht achter de oren, maar een ferme keelontsteking. En toch dubbel : ferm, want gisteren tot 40,3°, dubbel want de kleine man (12,4 kg ondertussen) blijft goed eten, of wat had je gedacht?
Gezien de hoge koorts, belden we even naar de huisarts. Tot 41° geen zorgen maken als ze bij de pinken blijven. Indien vandaag nog koorts, moeten we even bij hem langs, want hij vindt het 'rare' antibiotica (voorgeschreven door de concurrentie 'kinderartsen').
Wat de kinderartse dan weer raar vond, en da's zacht uitgedrukt', zijn de bevindingen van de herboriste.... tssssss alternatieve geneeskunde, des duivels.... We kregen onmiddellijk een nummer van een collega-arts in het ziekenhuis waar ze graag mee werkt. Vrijblijvend mogen we daar langs gaan voor een allergie-test (voor de minder vrijblijvende prijs van 150 euro, een euro per getest product).
Nog maar eens bewezen, dat afhankelijk van welke dokter, of afhankelijk van welk ziekenhuis je bezoekt, je toch andere testen krijgt voorgeschoteld. Doet er mij aan denken : na 2 maand nog steeds geen resultaten gehoord of gezien van Gasthuisberg.... aaahr. Als ik bel, is die allergologe er nooit en de belofte haar te laten terugbellen, daar komt precies niets van in huis.
Zonet telefoontje van de creche : Lander heeft 38,4°, rode oren en blaasjes aan de lippen.... Afwachten tot deze middag. Misschien de uk afhalen en naar de dokter brengen. En dat terwijl de mamie eigenlijk naar Antwerpen wou. De firma Dyson zet de deuren open voor enkele geselecteerde blogmama's. We krijgen de kans om een Dyson-stofzuiger uit te testen en jullie, liefste kijkschermkindertjes, met onze bevindingen te verblijden... Afwachten dus.
Brr, Dyson - Dy Son - Die Son - ... niet bepaald bemoedigend als je met twee zieke soontjes zit...
Spannend... nog 4 keer slapen en dan trakteert Victor de oma's en de opa's en de peetjes met taart en co. Nog spannender... 3 nachten vooraleer Lander één jaar werd begon hij door te slapen.... zou het???? Pleez????
Wellicht ijdele hoop, want we vermoeden zowaar een kersverse oorontsteking... Vanavond op doktersvisite. Toen de vorige oorontsteking achter de rug was, bleef Victor slaapproblemen hebben. Bleek zijn anti-refluxmiddel niet meer voldoende gedoseerd, dus dat werd aangepast. Dat heeft ons toch welgeteld 2 nachten doen slapen, andere nachten bleef het bij tutje-steken, dus dat valt ook binnen de aanvaardbare slaapstoornissen (gecombineerd met broer Lander zijn droomangstjes en huiltjes dan weer niet, ma bon). Maar ondertussen is het langzamerhand terug om zeep ' snachts : krijsen, oren en haar uittrekken, ... en deze morgen opeens beginnen hoesten en snotteren en koortsen...
Stel, dat het de tweede oorontsteking wordt op anderhalve maand tijd, mag men dan al buiskes eisen; 't Is Bijgod zomer, wat zal dat deze winter niet geven? Gezien elke oorontsteking voor blijvende (geh)oorschade zorgt, soms maar miniem, maar toch, mag je als ouder toch wel eens op je strepen staan, niet? Anderzijds, 't is algehele verdoving... en dat wil je toch ook niet zomaar efkes voor de fun laten doen...
Papa is met vakantie. Zijn laatste werkdag zit er op. Er moest dus wel een kindje ziek worden, dat is traditie hier. Elke vakantie en elke creche-sluiting vernieuwen wij ons abonnement bij het dokterscollectief van Gent. Misschien maar een lijstje met doktersadressen uit de Loirestreek aanleggen, in plaats van idyllische en rustige overnachtingsplaatsen... We hebben nog niets gereserveerd, we zien wel wanneer we kunnen vertrekken. Vertrekken doen we, al is het maar om even over de grens te zijn geweest en terug
Vakantie ! Hoe leg je zo'n ontastbaar, ongrijpbaar begrip uit aan een peuter? Het woord slingert hem rond de oren : het IS vakantie. De kindjes van de buren zijn niet thuis want ze mijn OP vakantie. IN de vakantie kunnen kindjes veel op straat spelen. Onthaalmoeder Veerle is TIJDENS de vakantie MET vakantie. Lander mag mee, met mama en papa, op vakantie, NAAR Frankrijk. Frankrijk? De peuter kijkt bedenkelijk, weet niet wat dat is. Een LAND. Een vakantieland. Land? Lander? Hmmm... hij snapt het niet. De vakantie is bijna gedaan voor de kindjes van de straat en dan vertrekt ook Lander OP vakantie... Oe? Was die niet gedaan dan? Helemaal in de war is hij. Een peuter-kleuter in volle taalontwikkeling kan er zijn hoofd bij verliezen, begrijpelijk.
Ah zolang er in dat land op vakantie ook vliegtuigen (met witte streepjes en zonder), luchtballonnen, helicopters, parachutes, vliegen, bijen,... zijn (alhoewel, van dat laatste liefst zo weinig mogelijk voor ons), dan is zijn vakantie wellicht geslaagd. Alles haalt hij (figuurlijk dan toch) uit de lucht. Supersonische oren en ogen heeft de kleine jongen. Hij wijst al naar boven, naar links, naar rechts, naar voor, naar achter, ... nog voor je het vorige luchtobject nog maar hebt gevonden... Opeens blijkt de Gentse lucht toch een vliegeniers-mekka te zijn, niet te doen. Buiten eten... het kon een tijdje geleden niet door de vele wespen... nu passeert er geen hap door de keel zonder een kleine witte stip of streep in de lucht te hebben benoemd (en 's nachts veranderen die in stejjetjes).
De vlieg-faze... gaat voorbij wellicht en anders wordt ie ooit piloot of para of astronaut of marsbezoeker of... Als ie maar geen voetballer wordt... (of vliegtuigspotter op Zaventem).
By the way, der komen hier 'uit het niets' ook zomaar nieuwe kindjes aangevlogen. Beebiets Senne en Nora zijn nog niet officieel verwelkomd. Bij deze is dat rechtsgezet.
paard, geit en schaap roepen in koor "awoe de koe"
Afgelopen vrijdag trokken we terug richting herboriste. Het was al een tijdje geleden dat Victor nog werd getest op zijn intolleranties en allergieën, en gezien er een verjaardagstaart in het vooruitzicht staat te blinken, konden we maar hopen dat suiker en eiwit terug op het menu zouden mogen verschijnen. Anderzijds, veel wijzigingen moesten nog niet worden verwacht, gezien zijn jonge leeftijd. Hier gaan we : >> zijn gebleven : eiwit koemelk en alle afgeleiden (zachte kazen, harde kazen, kwark, room,...) citrusvruchten aardappelen
>> mag nu wel : schapenmelk, geitenmelk, paardenmelk varkensvlees, rundsvlees suiker
>> nieuw op de verboden lijst : aardbeien tarwe (bye bye brood, koekjes,....)
We blijven dus dagelijks zijn "patatjes" meegeven naar de creche, al mag daar nu eens een zwijntje of een koetje in, jiehaa Verjaardagskokerellen kan maar dan met bijvoorbeeld geitemelk, maar zonder ei, tarwe en aardbeien. Recepten zijn welkom.
Hier komt dus vanaf heden voornamelijk SPELT-brood op de plank. Best van de BIO-shop, want de bakkers 'trichen'. Zaterdag bij de bakker een 'dikkel-brood' gekocht, waaronder in het groot "100% spelt" stond. Dees, altijd klaar voor ambetante vragen, vraagt : "echt 100% spelt?" Antwoord : "ah nee, daar zit nog een klein beke tarwe in ook". Duuueeeeehh??
Bon, op het verlangslijstje voor zijn verjaardag komt een broodmachine te staan . Wij gaan dat broodje zelf wel bakken, en misschien wat zout toevoegen, want dat 98%-speltje van de bakker was nogal flets. Dat speltbloem meer kost dan tarwebloem, daar vallen we al niet meer van achterover. Ons duur vogeltje blijft enkel klasseproducten eisen .
Al hebben we afgelopen jaar niet kunnen sparen (of het ging dan nog eens naar een nieuwe bril van de mama of een auto-onderdeel of - heel belangrijk - naar een fiets voor papa en een annex fietskar), toch gaan we op vakantie. ' T is van moeten, want na enkele jaren Place Pelouze, Côte Jardin en Nivèrs, willen we wel eens andere oorden opzoeken. Wellicht ergens Loire-streek, al is nog niets gereserveerd. Kindvriendelijke tips eveneens welkom. Na een feestrijk weekend (verjaardagVictor, trouwfeest, babyborrel x 3) steken we de pampergevulde valiezen in de auto en doen we vroem.
Ook het electromagnetisch veld binnen in Lander werd even door de herboriste geanalyseerd. Lander moet enkel opletten met koemelkproducten. Een allergie is het niet, maar wel een intolerantie. Buiten wat "slappe kak" heeft hij er momenteel weinig last van. Maar als hij blijkbaar nu jaren toch petit gervaiskes blijft eten aan het huidige tempo, zou hij veel kans maken om een astma-pufferke te worden tegen dat hij in het eerste leerjaar zit, want geïrriteerde darmen zorgen voor verzwakte longen. Alternatieve geneeskunde, altijd fun. Maar die 'hekserij' heeft zijn nut bewezen bij Victor (en bij anderen die door ons werden doorverwezen), dus wordt voor Lander vanaf heden soya of eveneens schaap/geit/paard in huis gehaald. Een wolkje koemelk zal hem bij tijden wel geen pijn doen, maar gezien Victor het totaal niet mag, kunnen we ze gemakkelijkheidshalve maar op hetzelfde rantsoen zetten.
Ah, melk en die heilige Westerse koe... in Azie kunnen ze dat ook niet verteren, en Victor zijn kilo's leiden er alvast ook niet onder... dus verwerpen we als volleerde atheïsten dan ook maar het witte geloof. Victor kruipt ondertussen nog steeds niet, maar doet eindelijk pogingen om zich vast te grijpen aan tafeltjes, spijlen, voorbijgaande benen, ... Als zijn kilo's nu eventjes stagneren, dan kan hij misschien binnen enkele weken op eigen benen staan...
En de mamie? Jawel, ook getest. Na 33 jaar weten we waarvan de frequente jeuk vandaan komt op armen en benen : Weg met wasverzachters (agressieve, commercieel geparfumeerde douchemiddelen) en weg met ... de textielverf Rood (bizar hé).
Als afsluiter willen we u de mededeling van Lander deze morgen niet onthouden : "mama, pamper doen, kaka gedaan, ik stink een beetje." Wij vonden dit super, zeker gezien hij anders altijd ontkent dat hij kaka heeft gedaan. Op de vraag wie een vuile pamper heeft, wees hij tot gisteren altijd naar Victor, terwijl de walmen uit zijn broek bijna groengekleurd waren gelijk in de tekenfilmpjes
Oh ja, mocht u hem één dezer met de armen in de lucht zien ronddraaien... hij imiteert het balletdanseresje uit mama's faux-bijoux-kistje (juwelenkistje klonk iets té ).
Vandaag is Victor 11 maand jong... De maand juli is dus bijna op zijn einde. Het gaat al rap genoeg, maar juli 2009 kon niet rap genoeg gaan voor ons : Mister V moest deze maand 6 x naar de dokter (2xHA, 2xKA, 1x wachtdokter, 1xNKO)... en dat voor een hardnekkige oorontsteking.
Alhoewel, hardnekkig... eerder een "gerekte" oorontsteking. Toen we gisteren bij onze eigen kinderarts tercht konden na 37 slapeloze nachten... dan bleek dat 3 van de vorige dokters een verkeerd medicijn hadden voorgeschreven. AAAAAHHHHHRRR! GRRRR! *laat tanden zien*.
>> Medisch term-geslinger is niet aan ons besteedt, maar het kwam er op neer dat hij reeds 2 flessen antibiotica werd voorgeschreven (nadat een eerdere dokter antibiotica afgeraden had) met een bepaald bestanddeel op 32/1000, terwijl hij volgens grootte en gewicht 80/1000 moest krijgen... (3x per dag) >> "En oordruppels? Kreeg Victor nog geen oorduppels?" Euh, nee. Hopla, directe 2 flesjes oorduppels voorgeschreven (al zijn het eigenlijk OOGdruppels, maar ze werken ook een beetje verder dan het oog breed is). (3x per dag) >> Vervolgens kreeg hij ook Zaditen-siroop (3x per dag) die alles een beetje 'open' moet zetten in het oor, zodat het vocht beter kan afgevoerd worden, want hoewel er zeker 3 collega's het vocht vermeldden, moest volgens hen geen actie genomen worden... >> en maximum nog 3 nachten op Junifen (koorts en pijnwerend)... Na een 30-tal nachten drogeren van onze kleine man, kunnen die 3 er nog wel bij.
En... voilà, onze eerste nacht deftige slaap zit er op! Geen nacht te vroeg! We kunnen beginnen onzelf weer bij elkaar te zoeken en ons zombiegezicht af te pellen. En nu vlug onze 11 doktersbriefjes van juni en juli op de bus doen richting ziekenfonds, zodat we een extra potje kunnen aanleggen voor onze vakantie die begin september op de kalender staat. Nog niets durven reserveren, en misschien maar goed ook. Het zou de Loire-streek worden, maar de dokter zegt dat de zee nog iets beter zou zijn... Nog even overwegen. Afhankelijk van hoe Victor evolueert. Wij zijn niet zo zee-minded, maar anderzijds... alles voor gezonde kapoentjes natuurlijk.
Bij deze hopen we ook dat we ons medisch dagboek terug even opzij mogen leggen en u terug wat meer peuterstreken mogen voorschotelen.
Timemanagement... voor een volgend leven wellicht!
Werp een blik in onze living en zie momenteel 22 auto's op een rijtje staan (waaronder 1 ambulance, 2 bussen, een takelwagen, een rode proche, 2 traktoren,...) De trein, het vliegtuig en de 2 bootjes staan langs de zijlijn beteutert te kijken... Zaaaaalig al die uren 'auto pelen'
Potjestraining dus... Hier komt weinig van terecht moeten we toegeven : boodschap links, boodschap rechts, tussendoor een slaapje, naar de dokter, naar de feesten, naar een baby, naar de papa, naar de brillenwinkel,... zulke dingen doe je best met een pamper aan, nietwaar?
Beide ukjes zitten aan de siroop en aan de Aërosol (elk 20 minuten en dat 3 maal per dag, 2 uur dus...). ' Moet er nog gezegd dat er dan soms nog weinig tijd en goesting overblijft om ongelukjes op te ruimen of om te trainen. Ik ben al blij als iedereen het 'juiste' eten krijgt 'op tijd' en als ik na wat peuterdriften eventjes tot rust kan komen terwijl ik de rozenstruik wat bijwerk, terwijl ik diezelfde achtervolgende peuter meermaals moet verbieden om de opritsteentjes in het "goteputteke" te gooien (en dan een donderwolk op mijn kop krijg - het wasgoed nog tijdig van het wasrek sleurend, want we wilden es een droogtrommelke uitsparen, héhé).
Maar, wanneer de pamper uit blijft, dan lukt het 1:2 à 1:3. Bij de ongelukjes kunnen we steevast rekenen op de vaste bruine vorm... Die 'druk' voelt de jonge man duidelijk minder goed aan dan de pipi, maar dat zou niet uitzonderlijk zijn volgens ervaringsdeskundigen.
Weinig anekdotes dus wat het potje betreft. Wel volledig onder de knie : papierkes zoeken of in het geniep 'pikken' en in het groot toilet gooien en op de spoelknop drukken
Wat het gedonder betreft, de jongens hebben het dreigend geraas goed doorstaan. Mama heeft hen (of toch Lander alvast) geleerd dat de wolkjes van "Boem patat" doen ("boemboemboemboem" imiterend terwijl vrolijk zot doend). Het werkte, Lander vond het niet eens erg (zijn angstige blik dat hij tegenwoordig in een lift op het gezicht tovert, kwam geen seconde naar boven).
We zijn nog anderhalve week samen thuis, dus er volgt wellicht wel nog een potjesbericht .
Het is vakantie in de creche... Om de dutskes niet zomaar op straat te zetten elke morgen, werd beslist dat de mama ook drie weken "vakantie" neemt op haar werk. Drie weken, met twee "AHDH-kids" : een uitdaging noemen ze dat.
Het nodige gerief werd gekocht voor eventueel regenweer (boekjes, memory, puzzels, vingerverf,...) met de idee om een doe-schema op te stellen om deze 21 dagen zonder al te veel ongelukken en peutergezaag en -geklaag door te komen. Ook de nodige ingrediënten 'ingeslagen' om aardappelvrije patatjes te maken voor de kleinste man (die toch tot de grootste van zijn categorie behoort, héhé) : deze week staan wortelen, broccoli, koolrabi en raap op het menu. Dat klinkt toch niet slecht, al zeg ik het zelf.
Voedselallergiën... we houden ons hart vast. De uitslagen van Leuven zijn nog steeds niet binnen (probeer daar maar even iemand te bereiken in verlofperiode). Soms denken we dat het de goede kant opgaat (wanneer we mooi het dieet volgen), maar wanneer we dan even 'uitlokken' dan is het er nogal vlug 'bonk patat' op : jeuk, uitslag, huilen, koorts, bleek trekken,... Drie weken duurt het nu al dat de kleine man terug last heeft : zijn het zijn allergiën (nieuwe dan? of ongekende?) of is hij ziek aan het worden. Dat laatste kon natuurlijk ook wel, gezien mama enkele dagen 'out' was door een zware keelontsteking.
> Vorige week naar de huisarts : "Wellicht last van pollen of huisstofmijt of... Geef alvast iets jeukwerends en aërosol". > Deze week naar kinderarts : "Zou kunnen, doe maar verder, maar ondertussen heeft hij toch ook een keelontsteking opgelopen (tiens, van wie? )." Lander bleek eveneens een keelontsteking te hebben. De vakantie start zoals we het hier gewoon zijn : Ukjes ziek. Er komt alvast niets in huis van de geplande babybezoeken.
Vakantie! Ideaal moment om eens te starten met de potjestraining. Lander is ondertussen 27,5 maand en gaat op 31,5 maand naar school (na herfstvakantie), en ze zien hem daar natuurlijk liever 'proper' komen. Vandaag de eerste echte potjestrainingsdag : 3 vuile broekjes (oeps, en we hebben er maar 7... waar zijn die sponsen shortjes toch te vinden?), twee keer kaka die via het korte broekspijpje op de grond viel, één pipi die terug te vinden was tussen stoel en potje (net iets te laat de aanloop ingezet ) en vooral JOEPI één plasje in het potje! Een waar succes voor de eerste dag, vinden wij dat hier. Morgen wordt werk gemaakt van een stickerblad, maar zonder al teveel te pushen.
Wees dus niet geschokt als u één dezer aanbelt en een halfblote Peuter ziet rondhossen. Soms draagt hij enkel een shortje, soms loopt hij zomaar wat te verluchten.
Ah, potjestraining.. het gaat overal wel gepaard met enkele anekdotes wellicht, ook hier dus. Dag 1 - anekdote 1 : Lander zaagt me de oren van het hoofd om DVD X en DVD Y en DVD ABC en ... Gezien het weer niet zo meezit, wordt toegestemd. Vliegensvlug settelt peuter L zich in de zetel en DVD-dooske. Mama steekt het blinkende schijfje in dat goddelijke toestel. En opeens (doch rustig): "ai mama, mama ai." Mama gaat eens tot bij de halfnaakte God en ah... (nu krijg ik Landers woede op mijn hals wellicht dat ik dit wereldkundig maak, maar tis met toestemming van de papa, dus gedeelde verwensing) ... de voorhuid van onze kapoen zijn plasser zit tussen het DVD-doosje... Gelukkig is het doosje niet dicht-dicht (niet klik-klik), maar gewoon dicht.
Zo zie je maar dat ieder van ons anekdotes heeft volgens de tijd waarin hij opgroeit. 'In mijnen tijd zou dat alvast gene waar geweest zijn (moest ik een jongens zijn natuurlijk)' Vertel het niet verder aub, de jongen zal zich hierover wellicht sowieso al ferm schamen binnen een tiental jaar Hopelijk vergeeft hij het ons toch als hij het vanuit ons standpunt bekijkt. Voor ons is dit een verhaaltje dat met warmte en liefde wordt verteld, omdat het zo vertederend is, de 'ongelukjes' van de kleine man die we zo graag zien...
Wie weet wat staat Victor op zijn eerste dag te wachten? Voorlopig oefent hij alvast zijn 'dada-zwaaien', al lijkt het momenteel nog op hautain wegwuiven van plebs
Oh ja, het moet toch even van het moederhart : met alle enthousiasme vatten we deze periode aan, zeker weten, maar weet ook dat deze persoon met de mama-functie dus nog niet in de 'met vakantie-modus' is (al maakt een Madonna-concert veel goed). Creche-sluitingen betekenen voor moederlief een ware uitputtingsslag : crossen, hossen, ... enfin, het tekeningetje laat ik voor een andere keer, ik moet nog kak, chocolademelk, yoghurt, melk, spaghetti van grond, muren, vensters, tv en stoelen gaan vegen. Daaag!
De klok zegt 05u30... Victor (en mama) is alweer een uur wakker, wat laat is voor zijn doen de laatste week. Een week terug, werd hij wakker rond 01u30 en dat tot 2u30, een nacht later tot 3u30 nog een nacht later tot 4u30... : huilen, krabben, drinken, huilen, krabben.... Enkel Perdolan of Junifen hielpen uiteindelijk de jeuk aan zijn hoofd te kalmeren. Gezien de wakkere nachten voor de mama niet meer te houden waren, en we niet goed wisten wat Victor scheelde, werd nog maar eens langsgegaan bij de huisarts (kwestie van het niet af te leren).
Stefan, zoals wij als goede klant onze dokter al mogen noemen, moest jammerlijk meedelen dat hij aan pollenallergie denkt of huisstofmijt en die zaken. Zeker is nog niet, zeker niet gezien Victor nog jong zou zijn voor die allergiën. Blijkbaar komen ze pas op wanneer een andere allergie verdwijnt, "verschuiven" noemen ze dat. Maar de ergste gevallen krijgen alles tesamen natuurlijk... Brrr, laat ons maar hopen dat het dat niet is. Gelukkig zit Joskepoes al meer dan een jaar buiten, ondanks de dagelijkse pogingen van het beestje om de living te komen sieren...
Morgen proberen we nogmaals de dokter in Leuven te bereiken voor de resultaten van zijn onderzoek omtrent de aardappelallergie en compagnie. Aardappelallergie blijft alvast een constante, dat wees het huidonderzoek onmiddellijk uit, voor de rest is het wachten op de resultaten van het bloedonderzoek. Onderzoek naar pollen werd niet gedaan... omdat hij er toen geen last van had (dachten we...).
Met het anti-jeuk en anti-allergisch middel Fenistil proberen we de grootste jeuk te onderdrukken, en met succes, na nog eens twee wakkere nachten, sliep hij de volgende twee door. Tot op dit eigenste ochtendlijke moment dus...
Gevolg van al deze nachtelijke braspartijen is een zieke mama... drie dagen thuis van het werk met een hevige angine, koorts, geen eetlust, rugpijn, vermoeidheid alom.
Wachtend tot de Junifen werkt, typen we alvast wat nieuws over de uk , de uk die niet weet hoe hij moet kruipen maar die o zo graag vooruit zou geraken in het leven. Hij manoevreert langs alle kanten om maar dichter bij zijn omgeving te komen en op de ene ondervloer lukt dit al beter dan op de andere. De hersenen geven aan dat het een actie moet zijn met armen en voeten tegelijk, maar in welke houding of combinatie... dat wordt er weeral niet bij geseind... kruipen is misschien geen oerinstinct, wie weet zijn er wel soorten apen geweest die hun leven lang op hun poep doorbrachten, vandaar die roze kwabben bij bavianen, niet?
Je ziet, lieve kleine Louise, er staan je nog wat uitdagingen te wachten. Het is hier niet altijd even makkelijk, maar denk daar nog maar niet aan. Wees gerust nog maar een paar maand zo'n ieniemienie kleine baby. Proficiat Nichtje (en aangetrouwd Neefje ondertussen) met jullie derde spruit!
Kleine man Victor is ondertussen 10 maand geworden... het gaat snel zeg ik u! We mogen al aan verjaardagstaart-reserveringen beginnen denken, vrees ik. Van kruipen is er nog steeds geen sprake, hij weigert pertinent om op de buik te liggen, dus al zeker niet om te schuiven of armpjes te drukken. Wellicht wordt hij zo'n poepschuivertje, want hij kan toch al kleine afstandjes (10 à 20 cm buiten armbereik) tussen zichzelf en de tut overbruggen.
Nieuw onder de zon? Dat de kleine heer des huizes aan zijn advokatenpleidooi kan beginnen. Hij brabbelt 'mama', 'papa', en iets dat met een 'T' begint dat wellicht moet duiden op zijn tutje...
Nog een week creche en dan zijn beide monstertjes 3 weken thuis... Er is een dagschema in de maak: ontbijten, spelen, eten, slapen, spelen, eten, spelen slapen, en dat telkens met een logboek zoals bij kleuterleidsters (ne keer schilderen, ne keer puzzelen, buiten spelen, ....), anders wordt alles tegelijk uit de kast gehaald en wordt de mama horendol... Enfin, dit is een plan. Wat van de uitvoering terecht zal komen, zien we dan wel weer... Ervaringsdeskundigen mogen zich steeds melden.
Van vrouwen versieren gesproken en charmeren... dit weekend het schoonste bewijs gehoord daarvan :
Op mijn scoutswoord en Bens koksmuts dat we hem dit niet hebben aangeleerd noch ooit hebben voorgezegd... zegt hij plots tegen vriendinnetje Lien, terwijl hij haar keurend aankijkt : "Mooi, ola!"
Oeps... in de veronderstelling zijnde dat we afgelopen donderdag 25/06 naar K&G moesten, kijken we op woensdag nog even in het boekje. Blinkt daar de datum 11/06... vandaar, oeps dus...
Op slag worden we in de K&G-annalen gecategoriseerd in de statistieken van de slechte moeders, denkt die ene perfecte grijze cel onmiddellijk in een kritische bui. Anderzijds, who cares, 't is ons tweede, ze zullen ons niet klein krijgen door opgestoken vingertjes en bedenkelijke blikken. Alhoewel, stom misschien, maar ik scoor graag goed bij deze instelling der instellingen.
Morgen maandag, es bellen voor een nieuwe afspraak. Tegen die dag hebben we misschien al de resultaten van de nieuwe huid- en bloedtest van Victor in Gasthuisberg. De huidtest was alvast positief : nog een allergie op aardappelen, maar de andere prikjes bleven neutraal. Nu nog het bloedverslag afwachten.
Victor vond bloedgeven een lachertje, hij kirde van plezier. Misschien ook wel omdat mama en de verpleegster alle gekke snoeten uit de kast haalden ter afleiding...
Ondertussen telt Lander vlotjes van 1 tot 10 en kent hij het ganse ABC van buiten (nee, grapje). Alhoewel de letter K zo nu en dan toch eens valt... en de R, die klinkt ondertussen soms Gents, grappig. Hij vult verder zijn weekdagen met de crêche en zijn weekenddagen met bezoekjes aan de boekenmarkt, de bloemenmarkt, kermissen afschuimen en vrouwen versieren (aan vriendinnetjes geen gebrek... en ze blijven maar geboren worden -welkom kleine Lena!-... dus hoor je hem niet klagen).
Vuilaards dat we zijn... het badwater staat al meer dan 24 uur in de badton... Nee, ons afvoerbuizen zijn niet verstopt... 't is dat de afvoer van de douche een ontzettend kabaal maakt en we er dus niet eender wanneer een massa water kunnen in los laten.
Onverantwoord laten we deze morgen onze twee ukken in de buurt van de ton komen... Gelukkig dat Victor zijn vel goed vol kilo's steekt, dus we hebben alvast de zekerheid dat Lander hem niet in de ton krijgt. De gevulde ton op Victor lijkt ons ook nog niet direct een optie.
Welk scenario kan er wel? Dit bijvoorbeeld : Na enkele seconden ga je terug jouw ukken opzoeken en zit de kleinste met natte krullen... de vragende frons op jouw voorhoofd wordt vervolgens vlotjes beantwoord door de grootste uk (met natte mouwen) die trots verkondigd : Ito (victor) haartjes gewassen!
Lief toch? (dat hij enkel uren later -terwijl ik er bijna sta op te kijken- de kam in Victors keelgat wou "duwen", is dan weer het bewijs dat je ook de lieverdjes niet altijd moet vertrouwen... Victor is immers nog net iets te jong voor de baard in de keel te kammen...)
Gisteren sleurde mama ons beider ukjes mee door de regen, ieder voor zien van de passende regenhoes. Einddoel : Ribbenverkoopshuis Amadeus in het Patershol. Daar wachtten Wonke Ware (Nonkel Karel) en Valélie (Valerie) ons op, samen met Oma en Opa Rekkem. Papa-dag werd zo een halve Opa-dag. Lander, totaal overdonderd door de nieuwe omgeving, sprak geen woord van binnenkomen tot einde maaltijd. Victor had geen tijd om veel te eten, er was teveel te zien en te grijpen.
Voor Landertje werd een kinderbrochette besteld, die stuk voor stuk door oma vakkundig in kleine brokjes werd gesneden. En toch greep de jongen altijd naar die grote brok die nog in zijn bord lag. Bij het laatste stuk kon hij -nog steeds in alle stilzwijgen- aan mama duidelijk maken wat hij wou : hij wou ook zijn vleesje vastnemen met zijn handen en er stukjes van bijten, netzoals de andere tafelgenoten zaten te trekken en te sleuren aan het ribbenvlees... Ah, een kleine, stille glimlach verscheen toen hij net als de grote mensen vettige vingers mocht krijgen... maar het bleef hem toch een raar fenomeen. Thuis moet ge met uw vingers zoveel mogelijk uit uw bord blijven vanaf een bepaalde peuterleeftijd.... en daar zaten ze met zijn allen zonder gène hun vette vingers af te likken... Verwarrend.
Later die dag kwam Lien op bezoek; het stilzwijgen van de middag werd ruimschoots ingehaald. Twee fietsende 2-jarigen die zichzelf aanmoedigden tot groot jolijt van elkaar (en van Victor en van de begeleidende volwassenen). Victor wacht ondertussen vol ongeduld tot de aankomst van zijn nieuwe speelkameraad, terwijl mama Liesbeth het mogelijke doet om zijn of haar komst nog een beetje uit te stellen.
Maar aan kameraden (eigenlijk vooral kameradinnen) geen gebrek, afgelopen 2 weken werden Lena, Lulu en Esther geboren en voor de komende 5 à 6 weken staan er nog 5 op de kalender (om nog niet van de vriendjes van augustus en september te spreken). Welkom allemaal!
Onze wandelende praatgraag ontwijkt nog steeds zoveel mogelijk de letter K (pipi paus evolueerde reeds naar mipi maus). Ook de letter R hoor je weinig tot niet weergalmen, dus weten we nog niet of hij een AN-R zal 'prononciëren' of een Gentse R.
Al zullen er wellicht toch enkele Gentse 'tongvallen' of 'eigenheden' in zijn schoon Vlaamsch verwerkt zitten, deze is bijvoorbeeld nu reeds ingebakken : "Waar is tjij papa?" (waar is hij, onze papa?)
... een resultaat van 10 uur per dag creche en slechts 3 à 4 wakkere uren thuis...
Nu, op die vraag antwoordt de mama dan met : gaan werken, centjes gaan verdienen, zodat we naar de winkel kunnen om ... (opsomming van zaken die hij lekker of leuk vindt). Want in de winkel moeten we steeds centjes geven aan de kassa-mevrouw vooraleer we verpakkingen mogen opendoen of zaken in de auto mogen steken....
Beetje bij beetje begint Lander de begrijpen wat centjes verdienen wil zeggen, en vindt hij zijn papa nen toffen typ. Na een kleine 2 weken vertellen dat papa aan het werken is om centjes te verdienen, keek de kleine man naar zijn mama... het was een bedenkelijk gezicht.
Toen viel het de mama te binnen dat de peuter misschien denkt : jaja, laat papa maar werken, terwijl jij niets doet... Dus werd dat gauw even rechtgezet en werd de spruit verteld dat de mama ook gaat werken, telkens nadat ze de kindjes aan de creche heeft afgezet, dat de mama ook centjes verdient om in de winkel te ruilen voor leuke dingen... Maar of de 92cm deugniet dit begrepen heeft... Hij stak alvast niet zijn beide duimpjes omhoog vergezeld van 'goed gedaan mama'... nee, die duimpjes houdt hij liever voor zichzelf. Bij het minste waarvan hij denkt dat het aanvaardbaar is : " goed gedaan Nander"!
De 3-tandige kapoen van 75 cm begint de wereld toffer en toffer te vinden, er is zoveel te zien, te grijpen, te betasten, te beknabbelen en o wee als iemand hem iets in de weg staat. Het begint hem te dagen dat hij toch iets aan zijn conditie zal moeten doen, wil hij aan al die aantrekkelijke dingen geraken die buiten zijn armbereik liggen... Rekken en strekken is soms niet voldoende, tot zijn spijt. Vandaar dat hij toch al moeite doet om half te rollen, maar hij probeert dit toch tot een minimum te beperken. Mama denkt dat hij babyvet niet graag ziet verdwijnen. Ondertussen stapelt hij het lekker op, nu toch al zo'n goeie 11 kilo ondertussen... Gewogen en niet te licht bevonden . Lievelingsspelletje : hobbelpaardje op de arm. Met zijn hoofd geeft hij duidelijk aan dat je niet aan stoppen moet denken, ook niet als je ledematen er genoeg van hebben.
WINTER 2009-2010 - L: moet niet spruitjes, spruitjes komen uit de poep (28/12) - V: Kaatje! (telkens hij de gele krullebol opmerkt) - V: pijn gedaan (eerste 'uitdrukking'; eerste "tweewoordenzin") (29/12) - L: die huilt die kleine kind (over Victor) (3/2) - L: Vriesvies (ipv diepvries) (2/3)
HERFST 2009 - pajettie (spaghetti op 01/10/09) - zingend van 'vila vila vila vila' (liedje van 'il etait une fois' : "la vie la vie la vie") - seilach (hagelslag - okt 09) - oppepeten (opgegeten - okt 09) - kofo (choco) - kapionen (kampioenen) - sool (school - nov 09) - Heb mij gefliekt (ipv verslikt - nov 09) - veel rénene é mama (regen) - pliekpliekjes (picnic-jes) - uw poep is vuil (wijzend naar een ontblote schaamheuvel :-) ZOMER 2009 - mama toch! - ola! mooi! (kijkend naar Lien) - mama, pamper doen, kaka daan, ik stink een beetje. - Tietor is beebie, Nander is kleute, papa is kok, mama is btiende - Papa is kok, ete make vo alle mense - nee Tietor, mag niet, niet in mondje (bij gelijk wat Victor naar zijn mond brengt, en dat is nogal veel...)
38 WEKEN (bijna 9 maand!): Lander : 74cm - 9kg920 41 weken (9M+11D) : Victor : 75 cm - 11kg000
47 WEKEN (10,5 maand!): Lander : 76cm - 10kg420 Victor : 78 cm - 11kg300
11 maand: Victor : 11kg600
49 WEKEN: Victor : 78 cm - 11kg900 51 WEKEN (bijna 1jaar!): Lander : 10kg840 Victor : 12kg400
53 WEKEN (1jaar!): Lander : 77 cm - 10kg960
56 WEKEN: Victor : 80 cm - 12kg020 en...8 tanden!
15 MAAND: Lander : 81,5 cm - 12kg340 Victor : 81,5 cm - 12kg620 en beiden ... 12 tanden!
17 MAAND: Victor : 13kg000
Lander op ... 19 MAAND: 84cm - 13kg300
22 MAAND + 9D: 88,5cm - 13kg080
26,5 MAAND: 92cm - 15kg500
27 MAAND + 3W: idem 30 MAAND (2,5 jaar): 94cm
32 MAAND +2W: 97cm - 15kg300
Tandejezzz Lander : 29 sept. (6M9D) : Tand nr 1 5 oktober : Tand nr 2 26 december : Tand nr 3 14 januari : Tand nr 4 6 februari : Tand nr 5 14 februari : Tand nr 6 eind juni : reeds 12 tanden... herfst 2008 : nog eens 4 hoektanden
Tandejezzz Victor : 20 april (7M23D) : Tand nr 1 23 april : Tand nr 2 2 juni : Tand nr 3 20 juni : Tand nr 4 27 juni : Tand nr 5 1 jaar voorbij : 8 tanden
.
.
. Wij gaan dat broodje zelf wel bakken, en misschien wat zout toevoegen, want dat 98%-speltje van de bakker was nogal flets. Dat speltbloem meer kost dan tarwebloem, daar vallen we al niet meer van achterover. Ons duur vogeltje blijft enkel klasseproducten eisen 
. 
).
)." Lander bleek eveneens een keelontsteking te hebben. De vakantie start zoals we het hier gewoon zijn : Ukjes ziek. Er komt alvast niets in huis van de geplande babybezoeken.
