PARKMATRAS TORCK : De parken van het merk TORCK zijn blijkbaar iets groter dan de gemiddelde parken, waardoor de TORCK-matras die we bij een uitverkoop hadden aangekocht niet in ons park past.
Iemand die een park van TORCK aankoopt de komende weken/maanden? Kom dan gerust onze matras halen; voor een luttele 10 euro mag ze weg. Spiksplinternieuw, nog in verpakking.
stap voor stap de grote wereld in
20-06-2009
Propere vuilaards
Vuilaards dat we zijn... het badwater staat al meer dan 24 uur in de badton... Nee, ons afvoerbuizen zijn niet verstopt... 't is dat de afvoer van de douche een ontzettend kabaal maakt en we er dus niet eender wanneer een massa water kunnen in los laten.
Onverantwoord laten we deze morgen onze twee ukken in de buurt van de ton komen... Gelukkig dat Victor zijn vel goed vol kilo's steekt, dus we hebben alvast de zekerheid dat Lander hem niet in de ton krijgt. De gevulde ton op Victor lijkt ons ook nog niet direct een optie.
Welk scenario kan er wel? Dit bijvoorbeeld : Na enkele seconden ga je terug jouw ukken opzoeken en zit de kleinste met natte krullen... de vragende frons op jouw voorhoofd wordt vervolgens vlotjes beantwoord door de grootste uk (met natte mouwen) die trots verkondigd : Ito (victor) haartjes gewassen!
Lief toch? (dat hij enkel uren later -terwijl ik er bijna sta op te kijken- de kam in Victors keelgat wou "duwen", is dan weer het bewijs dat je ook de lieverdjes niet altijd moet vertrouwen... Victor is immers nog net iets te jong voor de baard in de keel te kammen...)
Gisteren sleurde mama ons beider ukjes mee door de regen, ieder voor zien van de passende regenhoes. Einddoel : Ribbenverkoopshuis Amadeus in het Patershol. Daar wachtten Wonke Ware (Nonkel Karel) en Valélie (Valerie) ons op, samen met Oma en Opa Rekkem. Papa-dag werd zo een halve Opa-dag. Lander, totaal overdonderd door de nieuwe omgeving, sprak geen woord van binnenkomen tot einde maaltijd. Victor had geen tijd om veel te eten, er was teveel te zien en te grijpen.
Voor Landertje werd een kinderbrochette besteld, die stuk voor stuk door oma vakkundig in kleine brokjes werd gesneden. En toch greep de jongen altijd naar die grote brok die nog in zijn bord lag. Bij het laatste stuk kon hij -nog steeds in alle stilzwijgen- aan mama duidelijk maken wat hij wou : hij wou ook zijn vleesje vastnemen met zijn handen en er stukjes van bijten, netzoals de andere tafelgenoten zaten te trekken en te sleuren aan het ribbenvlees... Ah, een kleine, stille glimlach verscheen toen hij net als de grote mensen vettige vingers mocht krijgen... maar het bleef hem toch een raar fenomeen. Thuis moet ge met uw vingers zoveel mogelijk uit uw bord blijven vanaf een bepaalde peuterleeftijd.... en daar zaten ze met zijn allen zonder gène hun vette vingers af te likken... Verwarrend.
Later die dag kwam Lien op bezoek; het stilzwijgen van de middag werd ruimschoots ingehaald. Twee fietsende 2-jarigen die zichzelf aanmoedigden tot groot jolijt van elkaar (en van Victor en van de begeleidende volwassenen). Victor wacht ondertussen vol ongeduld tot de aankomst van zijn nieuwe speelkameraad, terwijl mama Liesbeth het mogelijke doet om zijn of haar komst nog een beetje uit te stellen.
Maar aan kameraden (eigenlijk vooral kameradinnen) geen gebrek, afgelopen 2 weken werden Lena, Lulu en Esther geboren en voor de komende 5 à 6 weken staan er nog 5 op de kalender (om nog niet van de vriendjes van augustus en september te spreken). Welkom allemaal!
Onze wandelende praatgraag ontwijkt nog steeds zoveel mogelijk de letter K (pipi paus evolueerde reeds naar mipi maus). Ook de letter R hoor je weinig tot niet weergalmen, dus weten we nog niet of hij een AN-R zal 'prononciëren' of een Gentse R.
Al zullen er wellicht toch enkele Gentse 'tongvallen' of 'eigenheden' in zijn schoon Vlaamsch verwerkt zitten, deze is bijvoorbeeld nu reeds ingebakken : "Waar is tjij papa?" (waar is hij, onze papa?)
... een resultaat van 10 uur per dag creche en slechts 3 à 4 wakkere uren thuis...
Nu, op die vraag antwoordt de mama dan met : gaan werken, centjes gaan verdienen, zodat we naar de winkel kunnen om ... (opsomming van zaken die hij lekker of leuk vindt). Want in de winkel moeten we steeds centjes geven aan de kassa-mevrouw vooraleer we verpakkingen mogen opendoen of zaken in de auto mogen steken....
Beetje bij beetje begint Lander de begrijpen wat centjes verdienen wil zeggen, en vindt hij zijn papa nen toffen typ. Na een kleine 2 weken vertellen dat papa aan het werken is om centjes te verdienen, keek de kleine man naar zijn mama... het was een bedenkelijk gezicht.
Toen viel het de mama te binnen dat de peuter misschien denkt : jaja, laat papa maar werken, terwijl jij niets doet... Dus werd dat gauw even rechtgezet en werd de spruit verteld dat de mama ook gaat werken, telkens nadat ze de kindjes aan de creche heeft afgezet, dat de mama ook centjes verdient om in de winkel te ruilen voor leuke dingen... Maar of de 92cm deugniet dit begrepen heeft... Hij stak alvast niet zijn beide duimpjes omhoog vergezeld van 'goed gedaan mama'... nee, die duimpjes houdt hij liever voor zichzelf. Bij het minste waarvan hij denkt dat het aanvaardbaar is : " goed gedaan Nander"!
De 3-tandige kapoen van 75 cm begint de wereld toffer en toffer te vinden, er is zoveel te zien, te grijpen, te betasten, te beknabbelen en o wee als iemand hem iets in de weg staat. Het begint hem te dagen dat hij toch iets aan zijn conditie zal moeten doen, wil hij aan al die aantrekkelijke dingen geraken die buiten zijn armbereik liggen... Rekken en strekken is soms niet voldoende, tot zijn spijt. Vandaar dat hij toch al moeite doet om half te rollen, maar hij probeert dit toch tot een minimum te beperken. Mama denkt dat hij babyvet niet graag ziet verdwijnen. Ondertussen stapelt hij het lekker op, nu toch al zo'n goeie 11 kilo ondertussen... Gewogen en niet te licht bevonden . Lievelingsspelletje : hobbelpaardje op de arm. Met zijn hoofd geeft hij duidelijk aan dat je niet aan stoppen moet denken, ook niet als je ledematen er genoeg van hebben.
Niet al te veel nieuws onder de zon, tenzij misschien toch wel een heel (heel heeeeeel) belangrijke evolutie bij Victor :
Onze kleinste heer kan namelijk sedert enkele dagen zelfstandig rechtzitten. Daar zijn bewijzen van op de gevoelige plaat (welke later deze maand gepubliceerd worden); Echt 100% stabiel is het niet altijd, maar de 'omvallingskes' komen minder en minder voor. (ze worden wel telkens vlug door een meega krijsconcert gevolgd, want op de buik liggen vind hij het meest onaangename dat hem kan overkomen precies... )
Nu kan hij dus rondkijken (en allerlei interessants om te grijpen zien liggen) zonder hulp van een (rondwandelende) volwassen begeleider. Dit stemt ook de begeleiders tevree, want zo'n kilovreterke kon doorwegen op den duur.
Bij Lander blijft het advokaatbrabbelen een zeer belangrijke bezigheid. Volzinnen zullen vlug zijn deel zijn. Zijn eerste echte Volvraag is alvast een feit : "Mama, waar is de blauwe auto?"
En in de glijze auto is hij er vast rotsvast van overtuigd dat vrouwen geen kaarten kunnen lezen, want hij roept telkens : "nee mama, andere kant" (vooral als we op weg zijn naar huis... hij gaat liever nog eens naar de winkle )
Meneer Proper heeft zijn eigen kuisproduct. Meneer Kellogg zijn eigen ontbijtgranen. Meneer Campbell zijn eigen soepkes (Meneer Knorr ook). Meneer Marcel Bich zijn eigen stilloots. Nonkel Bens zijn eigen rijst. Ridder Jacques zijn eigen chocolade(hagelslag) De onafscheidelijke vrienden Devos en Lemmens hun pottekes vettigheid. De Prins zijn eigen koeken (Plop, Dora, Piet Piraat, Bumba, de smurfen ook, daar niet van).
Enzovoorts enzoverder. Een teken dat je het gemaakt hebt in het leven wellicht... Dan blijkt de taak van Lander ook volbracht.
In de creche kwamen we gisteren de papa van de o zo schattige Fee tegen. Zijn lieve meegaande dochter was de laatste tijd veranderd, ze had Lander-manierkes gekregen. - Uh, wat? - Ja, Landermanierkes. - (slik) - Ze weet meer en meer wat ze wil, laat haar niet doen, maakt scénes, ... (geheugenverlies wegens verbazing) ... , maar ze blijft toch lief, braaf en schattig. - (stilte) - Ha ja, zo een beetje gelijk jullie Lander hé. Ze trekken graag met elkaar op in de creche en ze zal hem wel bezig zien wellicht - (bevestigend gelach) Ja, en een beetje peuterpuberteit en 't is ambiance alom hé (wist ik veel wat antwoorden )
Lander-manierkes... Ja, 't heeft iets. Pas op, ik ben daar helemaal niet kwaad of gechokeerd door. Ik hoop alleen maar dat het geen negatief etiket wordt. Ik ben al zeer blij dat deze eerste klant ook sprak van 'lief, braaf en schattig'.
Volgende stap? Zoeken naar een manager wellicht en die manierkes patenteren enzovoort wellicht, niet? Een website, een logo, een businessplan, een vertegenwoordiger, ... (gelukkig heeft de mama daar een aangepast diploma voor op zak, EINDELIJK komt dat ding nog eens van pas, héhé)
Gezien ukkiepuk Victor (met twee tandjes) de kilootjes aaneenrijgt, en toch al mooie pogingen doet om alleen rechtop te zitten, hebben we deze morgen de maxi-cosi vaarwel gezegd. Gelijk nen groten zat hij deze ochtend te blinken in zijn 'nieuwe' autostoel.
Lander keek verward... was dat niet ooit zijn stoel geweest? Inderdaad, maar die hebben we een goede maand terug geruild voor een grote-jongens-model om dan nu terug te introduceren, als zijn de een kleine-broertjes-stoel. Hij liet het even bezinken en knikte dan instemmend. Oef! Geen scene deze morgen dus (of toch niet in de auto).
Langs deze weg willen Lander en Victor en hun moeke en vake nog eens nonkel Karel en tante Valerie danken voor de nachtopvang. Zodoende konden de ouderlijke gezagsdragers (na een onderbreking van twee jaar) hun jaarlijkse traditie verderzetten, namelijk Picon drinken op 1 mei én dit op Frans grondgebied, én dit na uren rondsnuffelen op een Franse rommelmarkt, én dit na vroeg opstaan, én dit na weinig slaap. Het gezamelijke uitje van het jaar. Vervolgens wordt ook dankbaar een buiging gemaakt riching buren van nr 51, voor de noodopvang diezelfde namiddag. Door het mooie weer was er veel meer rommel te doorsnuisteren dan uitgerekend, konden we later aan de Picon beginnen en kon de Picon goed zijn werk doen. Ont-piconnen moest dus ook nog eventjes vooraleer de terugtocht in te zetten. Vandaar iets later thuis dan voorzien...
Lander en Victor hebben het ons betaald gezet door gisteren, zondag, redelijk ambetantig te zijn. Lander met momenten. Victor de ganse dag. Zes keer (6!) is hij naar bed gebracht. Maar na een half uur had hij er telkens genoeg van, hij zat liever de jammeren en te huilen in zijn relax of park of speelmat of zetel of... Groeidagje? of ziek aan het worden? Zijn hoest wordt terug rochelig...
Ondertussen trekken we maar fotootjes en worden die met tussenpozen in ons wereldwijde album geplaatst. Het valt op dat Victor heel vaak bedenkelijk kijkt. Okay, zo'n enorme lachtaart als Lander kunnen ze niet allemaal zijn, maar toch is ook Victor een vrolijk baasje. Maar als ie een fototoestel ziet... dat grote zwarte ding boezemt hem geen vertrouwen in, blijkbaar.
Oh ja, of we iets gevonden hebben in Frankrijk. Ja hoor, vanalles voor de kindjes (ons eigen kasten zitten al vol) : - een geel klein plastieken wipje voor Lander (in eerste instantie) - 2 (afgepingeld van 3!) - een geel zwembandje voor Victor (om in te zitten) - 2 - plastieken sandaaltjes voor beide - elk 0,50 - plastieken laarsjes van Kickers (donkerblauw met geel) voor Lander - 1 (of was het 2?) - 4 duploventjes (1) - 5 houten legpuzzels (5) - lichtgevend rupspopje voor in bed (1) - wc-bril-verkleiner (1,5) - kleertjes (aan 0,50 tot 1 't stuk) - ...
Alles eens afwassen, soda-en en detollen en 't is terug gelijk nieuw! De solden verdwijnen in het niets hierbij.
Al die verhalen van babiekes en peuters die uit hun relax vallen of uit hun draagmand of van hun verzorgingstafel of... Ook ik blijk er zo eentje. En ge ziet... het komt nog allemaal redelijk goed.
Trots kon ik zeggen dat ik in die 2 jaar moederschap mijn kind veilig heb grootgebracht, zonder van die 'ongelukskes'. Tot gisteren...
Gisteren wou Lander bellen blazen. Ah, doe maar jongen, zo ben je tenminste wat afgeleid terwijl mama jou een pyama probeert aan te trekken. Maar de zwaartekracht geldt ook voor zeepbellen, of wat dacht je. Dus die fantastische dingen dwarrelen naar beneden... Voel je hem komen?
Lander wil ze allemaal grijpen, ook diegene die een halve meter ver aan het zweven zijn... gevolg : boem patats. Kind op de grond, met het hoofd eerst, zeepzop all over the place (gelukkig niet in zijn ogen, maar klets naast zijn hoofd), moeke gilt van tverschiet, Lander gilt van tverschot (en van de pijn wellicht). Vijf minuten later is de val in het eindige al vergeten. Zonet naar de crêche gebeld, en ook daar is hij vrolijk aan het spelen. Wellicht geen hersenschudding dus. Maar dat hoofd is dan ook al wat gewend. Lander doet geregeld aan rampenoefeningen
Oh ja, voor we het vergeten, Victor heeft een eerste tandje dat komt piepen! Gedaan dat tandenloos bestaan (of toch voor de komende 80 jaar).
De week vakantie van de ukjes is achter de rug. Deze morgen werden ze welgezind terug aan de creche gedropt. Mama ging iets minder welgezind terug richting werk...
Victor wordt een flinke kloeke baby die geen seconde kan stilzitten, die alles gezien wil hebben (ook de zaken achter hem) en die alles wat hij ziet in zijn handen wil krijgen (om er het liefst van al nog eens goed op te sabbelen). De zwaaiende en graaiende armpjes en handjes zijn soms moeilijk te ontwijken. En als je hem al eens tijdig wegneemt van iets, dan is hij is zijn 'vlucht' al lang bezig iets anders te benaderen (desnoods brillen, nekhaar, neuzen, lippen, kaken,...). Hij doet dan ook verwoede pogingen om alleen rechtop te kunnen zitten, zo kan je gemakkelijker bij alles. Het zal niet lang meer duren.
Hij heeft trouwens zijn eerste echte blauwe voorhoofdplek... Broer Lander knalde een stuk speelgoed op zijn hoofdje... Ze beginnen er aan...
Broer Lander liep de afgelopen week zelf ook (maar) 2 gekleurde voorhoofdsplekken op. Niet echt een record, maar dat hoeft ook niet. De records sneuvelden op woordelijk vlak : Het "babbelen gelijk een advokaat" deed deze week zijn intrede! Zinnen bestaan nu minstens uit 3 woorden (en nog wat onverstaanbaar gebrabbel).
>> Het concept 'liegen' heeft hij al geheel onder de knie, en ook 'de schuld op een ander steken'. Vraag hem, terwijl de pamperwalmen uit zijn broek komen, wie kaka gedaan heeft, en met een gestreken gezicht wijst hij naar Victor, becommentarieert met 'nee, nander nie kaka, itor kaka in pamper'.
>> Anderzijds spreek hij ook de gehele waarheid wanneer papa de waarheid precies een beetje wou verdoezelen of mooier wou voorstellen. Toen Opa Zee belde, vertelde Ben dat de tafel gedekt was (tot daar 100% waar) en dat het eten bijna klaar was (ook waar, daar niet van). Lander krijgt de telefoon in handen en zegt vervolgens heel opgewekt : 'mama flietjes halen'.
>> Het concept 'ongezien wegkomen'... daar moet nog aan gewerkt worden. Wanneer meneer met een boterham richting zetel wegvlucht en door papa teruggeroepen wordt, komt hij braaf terug om vervolgens stapje voor stapje met boterham achterwaarts te schuifelen in de hoop dat niemand door heeft dat hij toch terug terrein aan het winnen is... de snodaard!
Omdat het geheugen ons in het oudemannekeshuis wellicht in de steek zal laten, noteren we voor onszelf alvast nog even een lijst uit de Dikke Vandewalle volgens Lander :
> aupo = auto > almaal aupo = veel auto's > fofo = choco > bootje = broodje of boterham > buite pele = buiten spelen > waatle = water > fola = cola > vuibak = vuilbak > kikkler = kikker > pinpin = pinguïn > aap = schaap of aap (kan beide) > hallo (met opgestoken hand) = hallo > hallo meijsj = dag lief meisje > sajuu = salut > alléé mamaaaa = mama haast je toch eens wat > gaat nie? = lukt het niet hetgeen je aan het proberen bent? > gaaat nie! = zeg, dat gaat hier nie ze! stom speelgoed of stomme jas, of stomme schoenen of iets anders stoms... > tijt papa = Kijk eens papa > tevevivie tijten : televisie kijken > tevevivie-ba(k)jeu = afstandbediening voor het televisietoestel, ook wel televisiebakske genaamd/genoemd. > petie = Frans voor baby (al spreekt hij het ondertussen al correct uit : beebie) > Piepiejaat = Piet Piraat > tietat = Tik Tak > (gebrabbel dat wij verstaan maar fonetisch nog niet te ontleden is) = teletubbies en hun respectievelijke namen > i i i a a a = hihihi hahaha (onderdeel van 'k Zag twee beren) > aje eentjes ... waatle = alle eendjes zwemmen in het water > twee twee psssjjjjt boem ooh (onderdeel van 1-2-3-4-5 pssssst) > ep mij ep mij = help mij - help mij (onderdeel van In het bos daar staat een huisje) > twee twee fijf ses veven at tien = tellen van twee tot tien... > olanje, jele, foen, foof, paarls, sjwat, bluin, blauw, ... = oranje, geel, groen, rood, paars, zwart, bruin, blauw, ...
Papa heeft een weekje vakantie. De creche is een weekje toe. Papa zal twee daagjes alleen voor de kindjes zorgen... al was dat toch het plan. Maar de kleine heren beslisten afgelopen weekend om op hun kousevoeten ziekjes te worden. Op paasmaandag werden de hoestbuien en de koorts opgedreven (gelukkig zorgden de beestjes bij Harry Malter nog voor enige afleiding) en op dinsdag bevonden we ons allemaal in de wachtzaal van de dichtstbijzijnde dokter.
Lander heeft het aan de sinussen en de keel. Bij Victor gaan de microobjes altijd eerst op visite naar de longetjes : >> neusdruppels en hoestsiroop voor ukje 1 >> aërosollen en antibiotica voor ukje 2 (en dat terwijl we onze doos Atrovent zaterdag net aan de buren hadden gegeven, want het zag er al weken zo goed uit... We hadden 'den aërosol' niet uit 'de prieze' mogen trekken afgelopen vrijdag... want als we het knalgele toestelletje durven opruimen, dan hangt er gerochel in de lucht... het stond er al weken ongebruikt... en opnieuw gaat de theorie op... dat ding wenst duidelijk tot ons permanent meubilair te behoren...).
Veel gehoest en gejammer enzo van die ziektebeelden, en dat op papa's quality-time met de kindjes... Het moet weer eens lukken Van slapen kwam er de afgelopen nachten niet veel in huis, want met koorts, dorst, honger en hoest geraak je nooit ver in dromenland. Daarbij komt nog eens dat Grote Uk Lander na 3 maand een grote jongesnkamer te bezitten eindelijk in dat grote bed wil slapen. Super, vinden mama en papa dat, dan kan Victor ook EINDELIJK in zijn kinderbedje slapen (ipv reiswieg, park of reisbedje).
Aan dat grote jongensbed is natuurlijk extra randbescherming aangebracht, veilig en al, maar aan het voeteinde is toch zo'n 30 à 40 cm opening waardoor de grote jongen toch zelf kan beslissen wanneer hij wenst op te staan. Wel, midden in de nacht is nu niet bepaald een correcte timing ons inziens... (zeker niet midden in een al-te-korte-slaapjesnacht). Gelukkig kruipt hij onder 'vlotte begeleiding' "redelijk vlot" terug...
Nu nog een nieuw gordijn en wat lampjes ophangen en zijn kamertje is een waar ridderkasteeltje voor een stoere gast! (draak inclusief)
In de crêche beginnen binnenkort de repetities voor een stukje dans op een stukje muziek (iets met 'naar zee' van Samson en Gert ofzo). Vandaar de vraag om voor zoonlief een zwembroek en alle andere zee-toebehoren te voorzien.
Mama mocht dus centjes uitgeven, en content dat ze was, shoppppeeeuh! - Zwembroek : check! Een schone rode zwemshort met koordje. - Zwembandjes : check! Blauwe van Speedo met een vis op (een haai of een walvis, we zijn er nog niet uit) - Plastieken sandaaltjes : check! Blauwe met een aapje. Zeer antiek of misschien net zeer retro, gezien de huidige crock-rage... - Zwemband : ... nog te halen in één of andere speelgoedwinkel.
Groot vermoeden van mama's kant dat mijn huidige schoenen bijna te klein zijn (maatje 24). Mijn voetje werd op zo'n voetmetertje gelegd (geshopt op een rommelmarkt) en daar bleek dat mijn voetje inderdaad over de streek 24 kwam. Economisch redenerend dacht mama : misschien onmiddelijk maatje 26 kopen?
Gezien het op haren alleen niet altijd evident is om met ons te winkelen (en schoenenwinkels te doen), dacht ze er goed aan te doen eerst die plastieken sandaaltjes te kopen, en dan doorheen de plastiek zien hoeveel overschot er nog was. Zo gezegd, zo gedaan. Sandaaltjes maat 26 in huis gehaald... nu, die waren eigenlijk nog veel te groot, meer dan de obligate vinger plaats was er... een vinger-en-half zeg maar. Maar mama's met grotere kinderen wezen mama er op dat de zomer nog ver af is en dat ik wel nog veel zal groeien tegen dan, dus draaide ze 180° op haar route naar de terugbrengwinkel en heb ik nu sandaaltjes nr 26 in de kast staan.
Vervolgens werden er nieuwe schoenen gekocht, maatje 25 dan maar. Maar ook hier kan er zeker nog een dikke vinger achter mijn hiel... Mama is bang dat ik met te grote schoenen een pinguin-walk zal beginnen krijgen, of dat ik over mijn eigen voeten val omdat ze langer zijn dan mijn hersenen aanvoelen, enzovan die zorgen...
Ze vraagt zich af tot welke leeftijd dat opgaat, dat van die vinger achter de hiel kunnen steken bij nieuwe schoenen?
Afgelopen weekend werd onze 'jongste' alweer 7 maand. Het gaat precies veel vlugger als bij Lander.
Zijn ieniemienie baby-maandjes liggen voorgoed achter de rug, want sedert giseren hebben we een extra babbelaar in huis. Gisterenavond aan tafel begon Victor zich ineens te mengen in het gesprek : dadadadadaaaaddaaa babababababaa en nog van die gedurfde uitspraken...
Misschien was hij wel erg overdonderd van zijn eigen nieuwe kunnen, want gisterenavond was er niets mee aan te vangen. Huilen, uren aan een stuk, en wij maar zoeken naar mogelijke oorzaken : - waren het buikkrampen? Want de eigenbereide "dieetvoeding" is blijkbaar nogal constiperend, ondanks extra water en zonnebloemolie. Dus een lepeltje Lactulose gegeven en een glycerine-tapke. - was het zijn reflux? 's Morgens waren we zijn medicijn vergeten geven... maar meestal is 1 à 2 x overslaan niet zo erg. Dus vlug maar zijn medicijntjes gegeven. - zitten de kleertjes te strak/te warm : alle drukknopjes gelost - had hij honger? Zijn 'laatste' fles van de dag was leeggedronken. De extra fles moest hij eerst niet hebben, een half uur later dan toch. Maar het huilen bleef aanhouden. - zijn het zijn eerste tandjes die pijnlijk komen duwen? Vlug wat Tee-gel op zijn tandvlees gesmeerd. - is het ... ? Wiegen, stilhouden, mee rondwandelen, druk uitoefenen op de buik,... Uiteindelijk een beetje Perdolan-siroop gegeven tegen ikweetnietwat...
Ondertussen werd Lander geregeld wakker door het gehuil van broer-lief, want de livingdeur kan voorlopig niet dicht gezien daar een verlengdraad tussensteekt die ons in de living van licht moet helpen voorzien (we besparen u de uitleg over onze elektriciteitsproblemen).
Een berg afwas, een volle propere wasmand, 2 volle vuile wasmanden, "dieetpatatjes" die moesten worden gemaakt, bergjes rommel links en rechts, 2 huilende kinderen en een mama die te moe is om deftig te functioneren... Er moet geen tekeningske van gemaakt worden zeker? De papa werd dan maar om 22u30 van zijn snooker naar huis geroepen en zie... welgeteld 5 minuten lag Vicor in zijn armen en hij viel stil en in slaap.... Mama had veel zin om buiten af te koelen en een potje te huilen, maar vond dat nu er net over, dus bleef ze maar binnen.
't Is foor in Gent, grote foor op St-Pietersplein, Paasfoor! Daar hebben ze 3 kindermolens (en een tiental schietkramen). Tof tof!
Wijle daar met mama's en papa's en bijhorende buggys naartoe, vergezeld van vriendjes.
Lander en Lien werden al vlug in een autootje gedumpt, zonder eigenlijk te vragen of ze daar wel zin in hadden. Kindjes... Kindermolen... da's toch een juiste veronderstelling, niet? Nee, niet dus. Zowel Lien als Lander vonden dat draaigedoe en een vliegende 'trussel' maar niets. Na één ritje vond Lien het welletjes, Lander na twee. Maar Lien was dapper en herpakte zich in het bootje bij Jack. Lander wou van geen draaien meer weten.
Tot 2x toe liet de draaimeneer 'den flosch' op Landers schoot vallen, en die laatste deed precies of er nen berg vuiligheid op hem viel. Met een vies gezichtje en met opgeheven vingertjes nam hij het dradig beest vast en gooide het buiten zijn karretje...
Gelukkig was er nog een oliebol van JP! Dat maakte van de kermis ook voor Lander een kermis. Ondertussen schoot mama maar wat loodjes in een pijpjesschietkraam (al die nieuwsoortige schietkramen stonden haar niet aan).
We zijn een halve dag in West-Vlaanderen geweest, en we zullen het geweten hebben... Sedertdien spreekt Lander 'een woordje' westvlaams...
Als er iemand aan onze deurbel hangt (en er ook nog op duwt liefst) dan schiet hij recht, met de wijsvinger in de lucht, de ogen gesperd, de mond open en volgende klanken producerend :
DE BELLE!
(Gisteren naar K&G : nieuwe gegevens van Victor beschikbaar)
Lander vertrok deze morgen richting crêche met een 30-tal pannekoeken en kwam aan met 29. In de auto vond hij het wel gepast er al eentje op zijn gezondheid te eten : Hiep Hiep Hoera!
Getooid in zijn "it's my birthday"-T-shirtje staat hij straks centraal als ze een liedje voor hem zullen zingen en hem bekronen met een verjaardags-hoofddeksel. Hiep Hiep Hoera!
Hij was welgezind deze morgen, precies alsof hij snapte wat er vandaag te gebeuren stond. Vandaag is het zijn dag! Hiep Hiep Hoera!
De verjaardagskaartjes zullen de komende dagen en weken tientallen keren van de vensterbank gehaald worden, sommigen zullen worden uitverkoren om er een zelfgemaakte 'Vandewalle' op te kriebelen, anderen zullen 'gelezen worden' als zijn ze het schoonste boekje uit de bieb.
Om dan nog maar te zwijgen van de pakjes dat je krijgt als je verjaart... Joepi! Vanavond mag hij eindelijk de doos openen van de Duplo-boerderij. Zondag gaan we naar de oma en opa's en maandag komen peter en parrain langs. Hiep hiep Hoera!
En nu aftellen naar zondag, wanneer we de lekkerste taart van België zullen verorberen. Njammie!
We mogen naar Gasthuisberg, olé! De Leuvense Professor wil onze Victor in haar onderzoek betrekken. Als we kunnen bijdragen tot de wetenschap... altijd hé!
Leuven... dat wordt een daguitstap... Vakantie olé!
Wat we zelf reeds geruime tijd vermoedden : onze jongste spruit heeft de zeer zeldzame allergie aan gekookte aardappelen (rauwe aardappelen komt frequent voor).
Nu, die zeldzame allergie is eigenlijk een 'nieuwe' allergie, eentje waarvan ze een tijdje terug nog niet wisten dat ze kon bestaan... (maar ze is niet min, want ze remt de groei). Er is een Leuvense Professor allergologie die hier recent een onderzoek naar deed omdat ze dit vermoedde bij enkele gevallen die bij haar wanhopig kwamen aankloppen. Ze vermoedt dat de samenstelling van de aardappel gewijzigd is... We hebben even een mailtje naar haar gestuurd, dat Victor ter beschikking 'staat' voor onderzoeken.
Algehele aardappel ban-actie ten huize Vandewalle dus...of toch minstens tot zijn 2 jaar. Een intollerantie kan namelijk verminderen tot zelfs verdwijnen met ouder worden. Maar gezien de intollerantie zo sterk is, vermoedt de herboriste dat het altijd oppassen zal blijven.
Wij zoeken recepten obv : -gerst, -gierst, -quinoa, -couscous, -rijst, -6-granen pasta, ... (SJANS dat ukkie wel tegen granen kan enzo..., wel best zoveel mogelijk witte meel vermijden van de gewone pastas, want die werkt 'verslijmend') - en van anneleentje kregen we ook de suggesties aardpeer en polenta (en eventueel zoete aardappel). Waarvoor dank.
Idem voor alle mogelijke melken en afgeleiden ervan : zeer hoge intollerantie! Meestal is men enkel intolerant voor koemelk en de koekazen enzo, maar onze pruts mag ook niet naar de alternatieven grijpen zoals geitemelk, paardemelk, ezelinnemelk, schapemelk... En dit zeker tot voorbij zijn puberteit, zoniet zijn ganse leven.
De andere intoleranties van onze kapoen zullen wellicht verdwijnen binnen het jaar (of twee jaar), namelijk : - citrusvruchten (geen appelsien in fruitpap of mandarijntjes van de Sint) - eiwit van ei (enkel gebak obv eigeel) - witte suiker (zit in alle snoep en gebak...) - varkens- en rundsvlees
Als we ons huiselijk kookboek hieraan aanpassen, zullen we een kindje krijgen zonder darmongemakken, zonder huiduitslag, zonder jeuk, en met minder longaandoeningen. Darmen, huid en longen hangen qua functionering sterk aan elkaar. Heel veel puffer-kindjes hebben eigenlijk onderliggend (en vaak onbewust) een intolerantie voor bepaalde zaken. Meestal niet sterk genoeg om er duidelijke darm-last van te hebben, maar wel genoeg om op termijn de longen te verzwakken. Verzwakte longen geven constant slijmen, maar zijn ook sterk vatbaar voor nieuwe allergieën zoals pollen, huisstofmijt,...
De herborsite keek dan ook niet verwonderlijk op toen ik achteraf vertelde dat Victor aan drie weken in het ziekenhuis lag met bronchitis, ondanks de moedermelk, en aan 8 weken met rsv. Via de moedermelk had hij stoffen gekregen waardoor zijn imuniteit verminderde. Gezond hé, die borstenhandel...
Maar kindjes hebben toch veel melk nodig, onder andere omwillen van het Calcium? Nonsens, calcium halen mensen uit groenten en fruit. De calcium in melk is te sterk gebonden opdat de darmen deze zouden kunnen opnemen. Stop dus met liters melk te drinken om osteoporose te voorkomen Beter individuele kalkdrankjes of pilletjes bij de apotheek halen, indien er een groeischeut op til is.
Voilà, tis dat je het weet. Ik kan ieder zo'n intolerantietest aanraden; misschien dat we met Lander ook even moeten gaan, want die 'slijmt' al van september non-stop. Ik zou niet willen dat dit eindigt in 'een puffertje'...
Geen verse "patatjes" meer, maar ook zo min mogelijk nog "potjes", want zelfs deze met rijst bevatten aardappelen. Toch even snorren in de bioshop of er toevallig geen producent van de 'juiste' potjes bestaat. Altijd handig als het eens rap moet gaan. Dit weekend start het alternatief koken en invriezen, want in de creche maken ze geen 'dieetvoeding op maat' natuurlijk...
Deze morgen ging Victor op bezoek bij mevrouw de Herboriste.
We verwachtten een langharig tuig in geitewollen sokken met een affiche van Groen! aan het venster en een vensterbalkon vol kruidenpotjes, maar niets was minderwaar. We kwamen terecht bij een ex-apotheekassistente met een semi-'dokters'praktijk. Zij was ons aangeraden door andere mama's met intolerantiekindjes; zij hielden er een goede ervaring aan over, dus gingen we (met enig argwaan toch) ook even richting de "Kruidendokteres".
Verslag over de resultaten volgt morgen... Dit weekend staan we alvast in de bioshop om Gerst en Gierst enzovandiedingen.
De nacht na het al te drukke en warme familiefeest was wonderwel goed. De ochtend nadien echter... begon met overgeven bij Lander. Teveel vanalles gegeten denken we. Al kan het ook de combinatie ontbijt-hoestbui zijn. Het bleef bij dat ene accident die dag, de rest van de dag werd gevuld met koorts, waardoor Lander niet naar de creche kon en hij bij papa (op zijn vrije dag) thuis mocht blijven.
De dagen die erop volgenden (tot zelfs nog deze ochtend... een week later dus) weigert Lander zo goed als elke maaltijd. Gelukkig eet hij wel nog in de creche (thuis durft hij boterham-nippen als we even niet kijken). De scenes die er thuis mee gepaard gaan, bespaar ik jullie, maar dat de peuterpuberteit nog erger kon...dat weten we nu ondertussen wel. Nog erger kan nu echt wel niet meer, of het zou gelijk staan met zelfmoord van de kleine jongen. het resultaat van dit weekend is alweer een paar blauwe plekken op hoofd en benen en een blauw oog (van tegen de tv-tafel te lopen... al was dat eigenlijk nog tijdens een zeldzaam vreugdedansje...).
Vandaag, terug op papa's vrije dag, zit het er dik in dat de creche belt om Victor op te halen. De jongen hield gisteren niets binnen of duwde alles te vlug terug de buitenwereld in... het resulteerde in enkele overgeefplassen (lekker druipend van de livingdeur enzo ) en een relax vol diaree. Lekkerrrr.... naast zijn zondagse badje, werd hij tot 2-maal toe door papa in de douche gedropt (want mama had de goede avond uitgekozen om even de buitenwereld te bekijken). In de creche vanmorgen bleek dat hij het vierde geval is, waarvan het eerste geval met Rota in het ziekenhuis ligt. Nu maar hopen dat het gewoone een creche-plaagske is en dat onze uk deze keer niet bij 'de gelukkigen' is. (ondertussen riep een andere verzorgster om kleertjes voor geval 2, dat opnieuw zijn best had gedaan blijkbaar...)
Smakelijk alvast voor straks. Wij denken alvast vooruit aan de verjaardagstaart voor Lander... nog 10 dagen en hji wordt 2 jaar. Vol trots toont hij zijn volledige handje met 5 vingers (in zijn wereldje staat dit eventjes voor 2 - dank voor uw begrip )
WINTER 2009-2010 - L: moet niet spruitjes, spruitjes komen uit de poep (28/12) - V: Kaatje! (telkens hij de gele krullebol opmerkt) - V: pijn gedaan (eerste 'uitdrukking'; eerste "tweewoordenzin") (29/12) - L: die huilt die kleine kind (over Victor) (3/2) - L: Vriesvies (ipv diepvries) (2/3)
HERFST 2009 - pajettie (spaghetti op 01/10/09) - zingend van 'vila vila vila vila' (liedje van 'il etait une fois' : "la vie la vie la vie") - seilach (hagelslag - okt 09) - oppepeten (opgegeten - okt 09) - kofo (choco) - kapionen (kampioenen) - sool (school - nov 09) - Heb mij gefliekt (ipv verslikt - nov 09) - veel rénene é mama (regen) - pliekpliekjes (picnic-jes) - uw poep is vuil (wijzend naar een ontblote schaamheuvel :-) ZOMER 2009 - mama toch! - ola! mooi! (kijkend naar Lien) - mama, pamper doen, kaka daan, ik stink een beetje. - Tietor is beebie, Nander is kleute, papa is kok, mama is btiende - Papa is kok, ete make vo alle mense - nee Tietor, mag niet, niet in mondje (bij gelijk wat Victor naar zijn mond brengt, en dat is nogal veel...)
38 WEKEN (bijna 9 maand!): Lander : 74cm - 9kg920 41 weken (9M+11D) : Victor : 75 cm - 11kg000
47 WEKEN (10,5 maand!): Lander : 76cm - 10kg420 Victor : 78 cm - 11kg300
11 maand: Victor : 11kg600
49 WEKEN: Victor : 78 cm - 11kg900 51 WEKEN (bijna 1jaar!): Lander : 10kg840 Victor : 12kg400
53 WEKEN (1jaar!): Lander : 77 cm - 10kg960
56 WEKEN: Victor : 80 cm - 12kg020 en...8 tanden!
15 MAAND: Lander : 81,5 cm - 12kg340 Victor : 81,5 cm - 12kg620 en beiden ... 12 tanden!
17 MAAND: Victor : 13kg000
Lander op ... 19 MAAND: 84cm - 13kg300
22 MAAND + 9D: 88,5cm - 13kg080
26,5 MAAND: 92cm - 15kg500
27 MAAND + 3W: idem 30 MAAND (2,5 jaar): 94cm
32 MAAND +2W: 97cm - 15kg300
Tandejezzz Lander : 29 sept. (6M9D) : Tand nr 1 5 oktober : Tand nr 2 26 december : Tand nr 3 14 januari : Tand nr 4 6 februari : Tand nr 5 14 februari : Tand nr 6 eind juni : reeds 12 tanden... herfst 2008 : nog eens 4 hoektanden
Tandejezzz Victor : 20 april (7M23D) : Tand nr 1 23 april : Tand nr 2 2 juni : Tand nr 3 20 juni : Tand nr 4 27 juni : Tand nr 5 1 jaar voorbij : 8 tanden
.
)
Beter individuele kalkdrankjes of pilletjes bij de apotheek halen, indien er een groeischeut op til is.
