Inhoud blog
  • Einde
  • Schaduwen over de toendra
  • Het denkende hart van de barak
  • De mollenjager
  • De oude man en de zee
  • Het ondiepe
  • Vos 8
  • Wandelen
  • De eindeloze steppe
  • Rudolf Steiner en de anthroposofie
  • Van cohousing tot volkstuin
  • Het gordijn
  • De raaf
  • De roep van de wildernis
  • Stoner
  • Kolja
  • Leven als een beest
  • Compostela
  • De nieuwe achternaam
  • Het verhaal van Ásta
  • Veronika besluit te sterven
  • Shinrin-Yoku
  • Een kleine inleiding in het boeddhisme
  • Wat mindfulness niet is
  • Huidloze hemel
  • De beweging in al haar vormen
  • De grote wereld
  • De grond onder onze voeten
  • De stille kamer
  • Het huis met de blinde serre
  • Aan de voet van de gletsjer
  • De vioolbouwer van Auschwitz
  • Het herdersleven
  • Hoogsensitief
  • Eerste hulp bij stress & burn-out
  • De kunst om gelukkig te zijn
  • Op een heldere, ijskoude ochtend in januari
  • Pleidooi voor het gewone
  • De geniale vriendin
  • De Zwaluwman
  • Herbatheek.
  • Holzer's permacultuur
  • Identiteit
  • Geheugen van steen
  • Dingen die je alleen ziet als je er de tijd voor neemt
  • Mock humanity
  • De tederheid
  • Liefde kent veertig regels
  • Zomerlicht, en dan komt de nacht
  • Wandel je fit
  • Van roken ga je dood
  • De familieblues.
  • Wandelenderwijs
  • De blinde uil
  • Zeven stappen naar een natuurlijke moestuin
  • Het bos
  • De wandeling
  • stilte
  • Het verborgen leven van bomen
  • Als je iemand verliest die je niet kan verliezen
  • Ecologisch tuinieren voor beginners
  • De oude wegen
  • Les Livres prennent soin de nous
  • The long, long life of trees
  • Vloeiend landschap
  • Gij nu
  • Zomerleven
  • De luwteplek
  • Dromen van het noorden
  • Ik zie u gaarne met een boek
  • De stem van je hart
  • De spreeuw
  • De laatste grens
  • Beken(d) talent
  • Het lot van de kikker
  • Een jihad van liefde
  • De spion
  • De kleine Johannes
  • Ik kies voor mijn talent
  • Wonderen der witte wereld
  • De das
  • Iets ter grootte van het universum
  • Winterzusters
  • De vogels van Europa
  • Open hart
  • Le blaireau
  • Vliegwerk
  • Leren lijden
  • Frida
  • Frida
  • De sperwer van Maheux
  • The wild places
  • De valstrik van het geluk
  • words
  • Een lange winter
  • De bekeerlinge
  • De moed van imperfectie
  • Het groene glas
  • Voyage au centre de la terre
  • De kunst van compassie
  • De alchemist
  • Vier levensvrienden
  • Mildheid
  • De fluisterende muze en De jongen die nooit heeft bestaan
  • Black dog
  • De kracht van het nu
  • De omhelzing
  • De wolvenlus
  • De lessen van Burn-out
  • Liefde in tijden van angst
  • Burn-out. Het begin van verandering.
  • De verovering van de vrijheid
  • Zoya. Een hondenleven
  • Hemel en hel ; Het verdriet van de engelen ; Het hart van de mens
  • Of Wolves and Men
  • The Darkness Is Light Enough
  • Derk Das blijft altijd bij ons
  • Kan een regenworm ook verzuipen?
  • Torak en Wolf
  • Gezond leven
  • Een soort van liefde
  • Verslaafd aan denken
  • De Wildernis in
  • De jongen die tien concentratiekampen overleefde
  • Het Huis Van De Moskee
  • De mindful box
  • Nelle : de heks van Cruysem
  • Tusschen Leie en Schelde
  • Sint-Martens-Latem
  • Reis door Lapland 1732
  • Liefde, een onmogelijk verlangen?
  • Huiswaarts
  • De Wolven Verleckert Op 't Mensenvlees
  • Brakel 1250 jaar
  • Een zeldzame weelde
  • In de voetsporen van de Latemse kunstenaars
  • Schilders van het Leieland
  • La pluie jaune
  • Wandelen. Een filosofische gids
  • Sinaasappels zijn niet de enige vruchten
  • Arctic Dreams
  • One Thousand Days with Sirius. The Greenland Sledge Patrol.
  • Walking
  • Het geheim van de behekste crypte
  • ¡Dos bolas, por favor!
  • De wereld is groot en overal loert redding
  • Spanish Pyrenees and steppes of Huesca - Spain
  • Arabische nachten en dagen
  • Trein met vertraging
  • Traffic
  • Dat onverwoestbare in mij
  • Oorlog en terpentijn
  • World Light
  • Berlin ist zu groß für Berlin - Berlin is too big for Berlin
  • de wens
  • 25 december - internationaal
  • De hel, de stilte
  • De gans en zijn broer
  • The art of making a book
  • Onder de Eskimo's
  • Kom hier dat ik u kus
  • Het verlangen van de egel
  • Koude aarde
  • De kleur van de hemel
  • Uit de tijd vallen
  • Le Groenland. Kalaallit Nunaat
  • De klank van sneeuw
  • Ode aan het kijken
  • Bibrau, het Vikingkind
  • Als de toendra roept
  • Levenspaden
  • Het drama van het begaafde kind
  • Sunny days
  • Zes maanden in de Siberische wouden
  • Smilla's gevoel voor sneeuw
  • Schaduw over Berlijn
  • Met open zinnen
  • Sneeuwstorm en amandelgeur
  • Meisjes, Moslims & Motoren
  • Zijde
  • Honderd Jaar Eenzaamheid
  • Isabelle
  • Un livre
  • Spiral Jetta
  • De vrouw van een ander en de man onder het bed
  • Drie jaren in het ijs
  • Memoirs of a Geisha
  • Rome / Over theatraliteit
  • The Happy Prince and Other Stories
  • Mistsluier
  • Op de hoogte
  • De gelukkige krijgers
  • De kleine bedrieger
  • Carmen
  • Land van grote eenzaamheid
  • The Identity of Man
  • Reality without restraint
  • Hús eru aldrei ein / Black sky
  • Ruskin
  • Architecture is (as) a gesture
    Waar vind ik nog meer boeken?
  • Boekenbank
  • Iedereen leest
  • Bibliotheek Gent
  • Ovinob (Oost-Vlaams InformatieNetwerk Openbare Bibliotheken)
  • Vlaamse Openbare Bibliotheken op internet
  • Online bibliotheekcatalogi (Kunstbibliotheken)
  • Andere lezende bloggers
  • Lezen en laten lezen
  • Libri
  • Chocolatemooseboeken
  • Bibliothecaris in blog
  • Besprekingen
  • Leestafel
  • Meer...
  • Volksverhalen
  • Boek.be
  • El hizjra boeken
  • Leescultuur
  • Cultuur van het lezen (Nederlandse Taalunie)
  • ElselisaLeest
    Uitgelezen boeken ...en een bijzonder filmpje af en toe.
    Een lijstje voor mezelf en voor wie wat inspiratie zoekt.
    09-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Boeddhisme voor beginners
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Boeddhisme voor beginners./ Thubten Chodron

    Boeddhisme voor beginners omvat de meest fundamentele vragen en onderwerpen die opkomen bij de hedendaagse westerling, voor wie met deze traditie van praktische spiritualiteit kennis maakt. Menselijkheid en een helder taalgebruik zijn de kenmerken van dit boek. Het geeft een beeld van de boeddhistische benadering van fundamentele kwesties en voorbeelden uit het dagelijks leven.
    Kunchab Publications


    » Reageer (0)
    08-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De ontsproten Picasso
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De ontsproten Picasso. Reizen door kunst en tijd./ Bianca Stigter

    Arie Storm schreef onderstaande recensie over De onstproten Picasso.

    Kan die mooie Maria niet eens een stapje opzij doen? over: Bianca Stigter, De ontsproten Picasso. Reizen door kunst en tijd

    "Bianca Stigter kende ik al van haar stukken in NRC Handelsblad. En van onder meer haar boek De bezette stad. Plattegrond van Amsterdam 1940-1945. Er is nu een nieuw boek van haar: De ontsproten Picasso. Verschillende stukken die erin staan, verschenen eerder in de NRC. Maar alles is nu in chronologische volgorde en een nieuwe context geplaatst. De ontsproten Picasso begint met een stuk over Venusbeeldjes uit de prehistorie en eindigt met een beschouwing over - inderdaad - Picasso.

    Binnen de afzonderlijke essays reist Stigter ook weer door de tijd. Van de landschappen zoals ze door Constable (1776-1837) zijn geschilderd, gaan we naar diezelfde landschappen zoals die nu in Engeland te vinden zijn; van de in de eerste eeuw van onze jaartelling spelende gruwelfilm The Passion of the Christ van Mel Gibson trekken we naar de Middeleeuwen van Huizinga en zijn Herfsttij; en van een portret uit 1433 reizen we nog verder terug, we staan even stil bij schedels die zo'n 10.000 jaar geleden misschien als kunstobjecten werden beschouwd. Je wordt in elk stuk wel op de een of andere manier geprikkeld of uitgedaagd.

    Ja, wat een leuk boek is dit, De ontsproten Picasso! Leuk is een woord dat je misschien niet meteen wilt plakken op een boek waarin gereisd wordt door kunst en tijd. Maar het is niet anders, ik heb ervan genoten.

    Bianca Stigter is een geweldige gids, overal, niet alleen in het museum, maar ook in de natuur, in de bioscoop en op het internet. Opgewekt wijst ze ons op de boeiende en mooie zaken die daar te vinden zijn.

    Ze zou ons nog wel meer willen laten zien.

    In een stuk over hoofd- en bijzaken op middeleeuwse miniaturen, getiteld 'Madeliefjes en engelen', bekent ze dat het haar soms hindert dat de meeste voorstellingen religieus zijn: 'Kan Maria in haar blauwe mantel - van het mooiste blauw, dat wel - niet eens een stapje opzij doen, kunnen al die heiligen in hun wijde gewaden niet voor een keer met de achtergrond genoegen nemen? Nu benemen ze het zicht op de Vlaamse werkelijkheid, waar de miniaturisten zulke veelbelovende glimpen van tonen.'

    Dit is een voorbeeld van een prikkelende gedachte. Je hoort namelijk wel eens zeggen dat religie, wat je er verder ook van vindt, toch in elk geval prachtige kunst heeft opgeleverd. Maar dat is eenvoudigweg niet waar. Hoeveel prachtiger was alles uit het verleden geweest zónder die vermaledijde religie! Religie is een remmende factor geweest. Zonder religie hadden we pas echt goed kunnen kijken.

    Gelukkig is er desondanks toch het nodige moois ontstaan. En Bianca Stigter schrijft daar schitterend over. Zoals bijvoorbeeld in een stuk over Jan van Eyk. Ze merkt over hem op dat hij schildert alsof 'goud goud is'. Dat vind ik al mooi geformuleerd, maar daar laat ze nog mooier meteen op volgen: 'Het is verf.' En dan komt er weer zo'n treffende, puntige gedachte: 'Van Eyk was niet de eerste die olieverf gebruikte, maar wel een van de eersten. Hij was ook meteen een van de besten, en eigenlijk is hij dat nog steeds. Dat feit zet kunst meteen apart van alle andere dingen waar mensen goed in kunnen zijn. Het is alsof er na Jaap Eden nooit meer iemand sneller geschaatst heeft.'

    Inderdaad: hoezo vooruitgang in de kunst?

    't Is meteen ook een ontroerend idee. Jan van Eyk staat in bepaalde opzichten dichter bij ons dan sportlui uit het verleden. Wat hij heeft gemaakt, is niet alleen in relatieve zin knap, maar tevens in absolute zin. In bepaalde opzichten is de kwaliteit van de kunst in onze tijd misschien zelfs wel veel lager aan te slaan. In elk geval valt die negatieve ontwikkeling, vind ik, in de literaire kunst aan te wijzen.

    Maar laat ik nu niet alsnog gaan somberen. Dat verdient Bianca Stigter niet. Want haar boek lezen is als een duik nemen in een doos gevuld met bonbons. En door die slimme opbouw - waardoor je dóór blijft reizen in de tijd - en daarnaast door het feit dat er heel veel slimme gedachten in staan, word je uiteindelijk toch niet misselijk. Je wordt door dit boek juist kwiek en alert. Op een heerlijke manier zet het je aan tot kijken, genieten én denken."


    (Deze recensie stond eerder - enigszins ingekort - in NRC Handelsblad van 18-4-2008)

    Geciteerd uit: Website Uitgeverij Contact (volg de link achter de foto nnar de bron)


    » Reageer (0)
    22-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.de koranroute
    Klik op de afbeelding om de link te volgen De koranroute./ Rudi Rotthier

    Een beklijvend boek. Met hoopvolle verhalen maar toch eerder verontrustend, gemengde gevoelens oproepend tegenover (de?) Islam - moslims - en godsdiensten in 't algemeen.

    Het juryrapport van 'Bob den Uyl Prijs' over De Koranroute van Rudi Rotthier:

    "In december 2001, drie maanden na 11 september, ging Rudi Rotthier voor het Vlaamse dagblad De Morgen op pad om de stemming te peilen in diverse islamitische staten in Afrika, het Midden Oosten en Azië. In De koranroute bereist Rudi Rotthier gedurende dertien maanden een lange reeks moslimlanden. Talloze ontmoetingen met uiteenlopende gesprekspartners leiden tot de conclusie dat de islamitische wereld zich in een staat van crisis bevindt. Rotthier schreef een uiterst actueel, toegankelijk, bij vlagen ontroerend maar toch vooral verontrustend boek.

    De jury is zeer gecharmeerd van de wijze waarop de auteur personen en situaties in de door hem bezochte landen onbevangen tegemoet treedt, namelijk zonder vooropgezet doel, en ontvankelijk is voor alle mogelijke indrukken. Rotthiers stijl is zuiver, onopgesmukt en in al zijn eenvoud zeer doeltreffend.

    Hij ontmoet extremistische sheiks in Egypte, tot op het bot verveelde rijkeluiszoontjes in Saoedi-Arabië en gefrusteerde feministische studentes in Iran. Haast sluipenderwijs, aan de hand van Þjnzinnige maar soms ook schokkende observaties, bekruipt de lezer het onbehaaglijke gevoel dat de huidige spanningen tussen moslims en de westerse wereld onoplosbaar zijn. Nergens ergert Rotthier de lezer door vooringenomenheid, integendeel, gaandeweg krijg je bewondering voor zijn inlevingsvermogen.

    Toch voelt de lezer hoe de auteur naarmate het boek vordert zijn geduld begint te verliezen. Zijn aanvankelijke sympathie met de onderdrukte Palestijnen maakt tot zijn eigen verbazing langzaam plaats voor begrip voor de Israëlische opstelling. Ergernis, ontroering, verbazing en plezier wisselen elkaar in snel tempo af bij het lezen van De koranroute, dat ondanks de grote omvang geen moment verveelt. Sterker nog, de reis had nog best mogen voortduren. We hadden Rotthier graag doorgestuurd richting Afghanistan, Turkije en Pakistan."

    Ik kan dit rapport alleen maar beamen...

    (Bron: boeken.VPRO.nl )

    Zie ook: Fondspascaldecroos.org


    » Reageer (0)
    03-08-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Angelica
    Klik op de afbeelding om de link te volgen


    Arthur Phillips - Angelica

    "Amerikaanse roman over een Victoriaans gezin en hun spoken." 




    Wie en waarom?

    Er zijn weinig romans die de lezer na het uitlezen van het verhaal laat zitten met zoveel vragen. De Amerikaanse schrijver Arthur Phillips blijft gefascineerd door de vraag 'waar of niet waar'. 

    Deze keer neemt Phillips ons mee naar hartje Victoriaanse tijd, in Londen. Daar woont Constance, ooit een meisje dat werkte in een boekhandel, maar nu is getrouwd met Joseph Barton, een wetenschapper. Ze heeft een groot huis dat ze heeft kunnen volproppen met alles wat ze maar wilde. Maar is ze gelukkig? Blijkbaar niet. De gezondheid van haar vierjarig dochtertje Angelica baart haar zoveel zorgen dat ze al die jaren haar kind aan haar bed heeft gehouden, in de nachten dat het kind al lang in de kinderkamer had moeten slapen.

    Het verhaal vangt aan met het decreet van Joseph dat Angelica eindelijk naar haar eigen kinderkamer moet verhuizen. Volgens de Victoriaanse regels kan Constance zich niet verzetten, tenslotte is Joseph de heer en meester van het huis. Maar ze verzet zich op haar manier, want zodra Angelica - die er zelf overigens geen problemen mee heeft eindelijk alleen te kunnen slapen - is verhuist, begint Constance vreemde dingen te zien, te horen en te ruiken. Zodat ze nu elke nacht in de kinderkamer doorbrengt, tot frustratie van haar man, die graag een vrouw in zijn bed wil zien.

    Constance raakt er steeds vaster van overtuigd dat er spoken rondwaren in het huis die het voorzien hebben op Angelica. Wanneer ze Anne Montague ontmoet, een expert in het geesten verdrijven, begint ze ook te vermoeden dat haar man er de hand in heeft.

    Maar spookt het nu wel of niet in het huis? Deze vraag wordt min of meer beantwoord wanneer in het volgende deel van het verhaal Anne Montague aan het woord komt over de gebeurtenissen. Als uitgerangeerde actrice probeert ze nu de dames van goede huizen te helpen met haar spiritistische gaven.

    In het volgende deel moeten we ons de vraag stellen in hoeverre Joseph zo'n bullebak van een man was. Want dan komt hij zelf aan het woord met zijn versie over de gebeurtenissen. Houdt hij zijn zonden voor zich? Is het niet waar dat hij zijn dochtertje 's nachts bezoekt met snode plannen? In hoeverre eist hij van Constance dat zij haar taak als echtgenote vervult?

    Tenslotte krijgen we ook nog Angelica aan het woord, die verklaart dat ze veel te jong was om alle gebeurtenissen in de juiste perspectieven te zien. Aan wie verklaart ze dit alles en waarom?

    En zo is 'Angelica' een roman geworden, waar Arthur Phillips zich fantastisch in heeft kunnen uitleven op het verdoezelen van de waarheid. Want die is er eenvoudig gezegd niet. De gebeurtenissen worden door ieder persoon anders gezien en geïnterpreteerd, zodat er voor de lezer niets anders op zit dan de persoon te geloven die hem het beste ligt.

    Arthur Phillips heeft zo zijn best gedaan om de Victoriaanse tijd tot leven te brengen in vooral de dialogen, dat dit er soms wel dik bovenop ligt. Maar dat is hem vergeven, want 'Angelica' is een spannnend psychologisch verhaal geworden, waar alleen maar één ding aan mankeert: hoe en waarom is Joseph Barton verdwenen?

    ARTHUR PHILLIPS - ANGELICA (Angelica, vert. Servaas Goddijn), De Geus, 2007

    Leeslinks
    Van dezelfde schrijver:
    De egyptoloog
    Praag

    Bron: volg de link achter de  foto


    » Reageer (0)
    15-07-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Langzame man

    J.M. Coetzee. Langzame man



    Wat is echt en wat niet? Hoewel de boeken van J.M. Coetzee wat betreft onderwerp sterk van elkaar verschillen is dit een vraag die in zijn werken terug blijft komen.

    Paul Rayment wordt op de fiets geschept door een auto en verliest zijn onderbeen en knie. Het verlies van zijn zelfstandigheid en van een 'normaal' uiterlijk vallen Paul zwaar. Hij is een langzame man geworden. Toch probeert de teruggetrokken, licht excentrieke zestiger zijn ongeluk te relativeren:

    Natuurlijk is hij geen speciaal geval. Elke dag zijn er mensen die ledematen of het gebruik ervan verliezen. De geschiedenis wemelt van de eenarmige zeelieden en aan een rolstoel gekluisterde uitvinders: net als van blinde dichters en krankzinnige koningen.

    Maar het mag niet baten. Hij is niet alleen zijn bewegingsvrijheid, maar ook zijn veerkracht kwijt:

    Welnu, eerst zijn de ledematen krachteloos geworden, nu wordt ook zijn geest krachteloos. Zijn geest kan elk moment omvallen.

    Bron en meer bij: 8weekly


    » Reageer (0)
    26-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gedichtendag 2008
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    <-- Klik op de afbeelding





    De 5 beste gedichten

    U beslist mee welk gedicht bekroond wordt met de 'Herman de Coninckprijs'! Een vakjury heeft vijf bundels van Vlaamse auteurs genomineerd die het afgelopen jaar verschenen zijn: 'Het huis augustus' van Guido De Bruyn, 'Omdat' van Roger M.J. de Neef, 'Iets' van Mark Insingel, 'Buitenland' van Miriam Van hee en 'Met de plezierboot mee' van Mark van Tongele. Elke dag leest Lisbeth Imbo, het nieuwe Terzakegezicht, één gedicht uit deze bundels. De acteur Warre Borgmans leidt het gedicht in en vertelt wat hem vooral getroffen heeft. Tot vrijdagnacht kan de kijker stemmen op canvas.be. Het winnende gedicht wordt op 31 januari als Gedichtendagposter gratis verspreid via de erkende boekhandel. De 'Herman de Coninckprijs' is een initiatief van Boek.be met de steun van de Provincie Antwerpen en de medewerking van Canvas, Radio 1 en De Standaaard. Uitzending: 'De 5 beste gedichten' van 21 t/m 25 januari aansluitend op Terzake en in de nachtlus.


    » Reageer (0)
    25-01-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De koepel van Brunelleschi
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    van auteur Ross King is een spannend historisch verhaal:

    over de geniale Brunelleschi, de ongelooflijke constructie van de befaamde koepel van Firenze, prachtig gesitueerd in de tijdsgeest van het 15de-eeuwse Firenze, de ontwikkelingen in de Renaissance, sociaal-maatschappelijk, politiek, stukje ingenieurs- en architectuurgeschiedenis. Ook een beetje het verhaal van de gewone metselaar, van houtsnijders, van de steenbakkers, het langzame proces van het steenbakken, de precieuze vormgeving van deze bakstenen, het delicate kappen en transporteren van marmerblokken... En ja, toch ook over enkele blunders van Brunelleschi (maar wie niet waagt niet wint) KNAP!


    Inhoud
    Ross King vertelt in De koepel van Brunelleschi het verhaal van de getalenteerde goudsmid Filippo Brunelleschi, de ontwerper en bouwer van de koepel van de Santa Maria del Fiore, de kathedraal in Florence die al meer dan een eeuw in aanbouw was. Glashelder zet Ross King de technische problemen uiteen waarvoor de bouwers stonden, en vertelt hij over het dagelijks leven in het turbulente vijftiende-eeuwse Florence, waar de nieuwe wereld geboren werd te midden van pestepidemieën, oorlogen en politieke twisten. Maar bovenal is dit de geschiedenis van de briljante en eigenzinnige Filippo Brunelleschi, van zijn wedijver met mededingers, zijn ambitie en vindingrijkheid.


    Enkele fragmenten uit de boekrecensie van ROBBERT ROOS (Trouw, 28/10/2000)
    Link voor volledige recensie: Vernuft en venijn tijdens bouw Domkoepel in Florence

    De koepel van de Dom in Florence is een legendarische icoon in de architectuurgeschiedenis. De maat, de verfijning, de elegantie en de vernuftigheid van het ontwerp blijven tot op de dag van vandaag bouwkundigen én kunstliefhebbers verbazen en bekoren. De schepper was Filippo Brunelleschi, een goudsmid met lef en visie die van de koepel zijn levenswerk maakte.
    (...)
    Wij zien de Renaissance als een periode van verfijning, de bakermat van de Hoge Kunst. Het tijdvak werd echter geteisterd door oorlogen, ziektes, stormen en, zoals uit het boek van Ross blijkt, kinnesinne tussen kunstenaars onderling. Brunelleschi was bijvoorbeeld in een constante strijd verwikkeld met Lorenzo Ghiberti, een collega-goudsmid die de beroemde Paradijsdeuren van het Baptisterium tegenover de Dom ontwierp.
    (...)
    Voor Ross is de competentiestrijd tussen Brunelleschi en Ghiberti een dankbare rode draad naast de feitelijke constructie van de koepel. Het is zeer interessant welke vooruitstrevende technieken Brunelleschi bedacht om te voorkomen dat voor de bouw van de hoge koepel een enorme houten stut-stellage hoefde te worden gemaakt.
    (...)
    Boven alles verhaalt 'De koepel van Brunelleschi' echter over de architectonische en technische vondsten van de kunstenaar. Hij is de eerste die een wiskundig bepaald perspectief op het platte vlak neerzette, hij verzon listige metselverbanden om de bakstenen koepel zo op te kunnen metselen dat deze niet in zou storten halverwege de bouw. Normaal gesproken blijft de constructie van een koepel stabiel, doordat de krachten van de naar binnen hellende delen in de top worden opgevangen. Maar voordat die top is bereikt moet het metselwerk ook overeind blijven. Normaal gesproken gebeurde dit met een houten stellage in de vorm van de koepel, waarop het metselwerk tijdens de bouw kon leunen, maar daarvoor was de koepel zowel te groot als te hoog. Met een ingenieus visgraatverband in het metselwerk en banden die op strategische plekken rond de koepel werden aangebracht wist Brunelleschi het probleem op te lossen.

    Ross beschrijft dit alles tot in detail. Zo in detail zelfs, dat je soms flink je aandacht bij de tekst moet houden om de logica te snappen. Deze doorwrochte delen worden afgewisseld met meer anekdotische stukken over Brunelleschi's eigenaardigheden en beschrijvingen van de cultuur van de tijd. Zo is 'De koepel van Brunelleschi' deels een biografie van de koepel van de Dom, deels een biografie van Brunelleschi, deels een schelmenroman, deels een tijdsbeeld van Florence tussen grofweg 1400 en 1450 en deels een technisch handboek van constructietechnieken uit die tijd. Waar nodig springt Ross naar voorvallen uit het verre verleden (bijvoorbeeld de Grieken en Romeinen) of de toekomst, die relevant zijn voor gebeurtenissen rond de bouw van de koepel. Dit maakt van het boek een levendige historische roman.


    » Reageer (0)
    10-11-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.The Green mile
    Klik op de afbeelding om de link te volgen
    The green mile, oorspronkelijk een boek van Stephen King (dewelke ik niet heb gelezen), is een prachtige film en wil ik hier eens onder de aandacht brengen. Zeer indrukwekkend, ontroerend, met gevoel voor humor, poëtisch, met aandacht voor menselijkheid, over innerlijke kracht, ... ook hard, over vooroordelen, vooringenomenheid, ... (groot zwak punt: overdrijving in tonen van bovennatuurlijk krachten van één van de gevangenen)
    Genomineerd voor 4 Oscars, o.a. voor 'Beste film'.
    Met in de hoofdrol Tom Hanks. Van de maker van 'The Shawshank Redemption", een veel beklijvender film, naar ik mij meen te herinneren.



    Waarover gaat de film?

    "Paul Edgecomb (Tom Hanks) is hoofdbewaarder van een gevangenis, waar alleen ter dood veroordeelde criminelen zitten. Zij lopen spreekwoordelijk hun laatste mijl over het groene linoleum, The Green Mile, naar de elektrische stoel. De nieuwe gevangene die wordt binnengebracht, John Coffey (Michael Clarke Duncan), is een enorm grote, zwarte man, die terechtstaat wegens verkrachting van en moord op twee jonge meisjes. Al gauw blijkt dat deze beer van een vent een zacht en vriendelijk karakter heeft. Als zich een aantal wonderlijke gebeurtenissen voordoet in de cel, begint Paul te twijfelen aan de schuld van John.
    Prachtig acteerwerk zorgt ervoor dat zelfs de grootste misdadiger iets humaans over zich krijgt. Tom Hanks schittert en ook Michael Clark Duncan staat zowel letterlijk als figuurlijk zijn mannetje."

    Bron: Cinemapardiso (volg de link achter de foto)

    » Reageer (0)
    29-10-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.A room with...

    A room without books
    is like
    a body without a soul.

    G. K. Chesterton (1874 - 1936)


    Bron:
    http://bibman.blogspot.com/


    » Reageer (0)
    20-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dichter aan huis

    In het weekeinde van 29 en 30 september 2007 vindt in Den Haag het poëziefestival Dichter aan huis plaats. Twee weken later op 13 en 14 oktober vindt het festival plaats in Gent. Tijdens het festival dragen 40 Nederlandse en Vlaamse dichters vijf keer per dag voor uit eigen werk in 40 Haagse en Gentse woonkamers en ateliers. De lezingen beginnen op het hele uur, de eerste om 13.00 uur, de laatste om 17.00 uur. De dichters lezen ongeveer 20 tot 25 minuten voor. Daarna is er gelegenheid om met de dichter van gedachten te wisselen. Elke bijeenkomst duurt maximaal 45 minuten waarna het publiek de gelegenheid heeft naar een volgende locatie te reizen. Zo gevarieerd als de locaties zijn, zo divers zijn ook de dichters; van hofjeswoning tot stadspaleis, van rap tot hermetische poëzie.

    Programma en dichters:
    http://www.dichteraanhuis.nl/programma.htm


    » Reageer (0)
    16-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De architectuur van het geluk
    Klik op de afbeelding om de link te volgen van Alain De Botton over de invloed van architectuur op de mens...

    "Al eeuwen beweren de ideologen van diverse tradities, zoals het stoïcisme, christendom of boeddhisme, dat uiterlijk vertoon en materieel welzijn geen (authentiek) geluk opleveren. De nieuwe ster aan het filosofische firmament Alain de Botton gaat met “De architectuur van het geluk” radicaal tegen dat idee in. Niet dat de Botton opeens glamour, luxe en de Nacht van Exclusief gaat propageren. Wel lanceert hij de vrij onfilosofische, maar herkenbare idee dat een estethische, genietbare leefomgeving een structureel positieve impact op ons gemoed én leven kan hebben.
    De Botton etaleert, zoals gebruikelijk, zijn diepmenselijke inzichten aan de hand van licht verteerbare maar erg leuke anekdotes, dit keer over architectuur en de menselijke creativiteit. (...)"

    Bron: Cuttingedge

    Meer weten? Surf naar volgende websites:
    Leestafel
    Officiële site van Alain De Botton
    Nederlandstalige site van De Botton (met o.a. leesfragmenten uit het boek)

    » Reageer (0)
    04-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Majgull Axelsson
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

     


    » Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Augusta's huis
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Augusta's huis./ Majgull Axelsson
    Ooit was Augusta's huis de woning waar Augusta moeilijke, maar ook gelukkige jaren beleefde met haar man Isak. Een eeuw later is het huis nog altijd familiebezit en wordt het gebruikt als vakantiehuis. En soms ook als toevluchtsoord. Bijvoorbeeld door kleindochter Alice. Zij trekt zich in het huis terug om na te denken over het verzoek van haar jeugdvriend Kristian, die na tientallen jaren wil horen wat er van hun kind geworden is. Ook het zestienjarige 'achterachterkleinkind' Angelica vindt tijdelijk onderdak in Augusta's huis. Zij is op de vlucht voor haar stiefvader.

    Axelsson vertelt in Augusta's huis niet alleen de levensverhalen van enkele vrouwen, maar schreef tegelijkertijd een kroniek van een eeuw sociale geschiedenis.

    » Reageer (0)
    01-09-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een boekenezeltje
    Klik op de afbeelding om de link te volgen





    A university in Venezuela is using a novel method to take books into remote communities
    and encourage people to read. As James Ingham reports, the scheme is proving a great success.

    (klik op de foto voor meer info)


    » Reageer (0)
    09-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.IJsprinces
    Klik op de afbeelding om de link te volgen


    Het huis was leeg en verlaten.
    De kou drong door tot in alle hoeken en gaten. In de badkuip had zich een dun vlies ijs gevormd. Zij had een blauwige tint gekregen. Zoals daar lag, vond hij haar net een princes.
    Een ijsprinces.

    (Flaptekst "IJsprinces"./ Camilla Läckberg)



    Héél mooi en vlot geschreven. Zoooo spannend dat je bijna niet anders kunt dan het zo vlug mogelijk uitlezen...
    Spannend tot de laatste minuut!


    Aangrijpend en huiveringwekkend hoogstandje

    Soms wekt de omslag van een boek een moeilijk definieerbare nieuwsgierigheid op. Je wordt aangetrokken tot iets en wilt naarstig op zoek gaan naar het waarom. Niet alleen oogt IJsprinses mysterieus, Camilla Läckberg (1974) heeft ook nog eens voor een benijdenswaardige inhoud gezorgd. De Zweedse schrijfster heeft in eigen land een ongekend succes behaald door een half miljoen boeken te verkopen. Ze werd in 2005 niet voor niets tot auteur van het jaar gekozen. De nog jonge ster laat zich leiden door haar verbluffend sterke fingerspitzengefühl.

    IJsprinses speelt zich af in een kleine plaats aan de Zweedse westkust. Wanneer op een koude winterdag de klusjesman het afgelegen huis van Alexandra Carlgrens betreedt, krijgt hij de schrik van zijn leven. De vrouw ligt met doorgesneden polsen in bad en alles wijst in de richting van zelfmoord. Erica Falck is toevallig ter plekke. De oud-klasgenote en tevens jeugdvriendin van Alexandra start samen met Patrick Hedstrom van de politie een onderzoek. De patholoog-anatoom doet niet veel later een paar opmerkelijke ontdekkingen. Zo is het slachtoffer een slaapmiddel toegediend, zijn de snijwonden in de slagaders op minutieuze wijze aangebracht en blijkt dat Alexandra drie maanden zwanger was.
    Alles wijst nu in de richting van moord. Er lijkt een verband te bestaan met de verdwijning van een zoon uit een heel ander gezin. Alleen was dat een zaak die zich ergens in een grijs verleden afspeelde. Als vervolgens een vriend van Alexandra dood in zijn woning wordt aangetroffen zijn de kaarten opnieuw geschud. Maar ook nu weer blijft de vraag of er sprake is van moord of zelfmoord.

    De thriller is met veel bezieling geschreven. Elk hoofdstuk is een aangrijpend en huiveringwekkend hoogstandje. De klasse van het verhaal is dat het geen moment verzwakt. Steeds weer komen er nieuwe feiten op tafel die je een stapje verder door de mysterieuze doolhof leiden. De meest vreemde onthullingen volgen elkaar in een jachtig tempo op. Niets is wat het lijkt en alles pakt nog beter uit dan de meest hoopvolle verwachtingen.
    Het decor wordt gevormd door een kil en afgelegen Zweeds stadje. Je proeft de winterse sfeer en maakt zelf deel uit van een kleine gemeenschap.
    Erica Falck en haar zus worden heel mooi als twee uitersten geschetst. Erica heeft verantwoordelijkheidsgevoel en is rechtvaardig. Haar zus is daarentegen onzeker en lijkt de grip op haar eigen leven totaal te zijn verloren. Erica stelt alles in het werk tot haar zus door te dringen. Je krijgt het idee dat de schrijfster zichzelf in Erica heeft verloren, wat tot gevolg heeft dat ze het karakter erg realistisch omschrijft.
    IJsprinses mag zich zonder twijfel meten met de beste speurdersromans. Rest slechts een piepklein minpuntje en dat is de reden waarom de hoofdverdachte zo gemakkelijk in hechtenis wordt genomen. Wijzigingen van tv-programma’s kun je ook in een vroeger stadium controleren. Het is de schrijfster vergeven.

    Läckberg schrijft ingenieus, wat kortweg inhoudt dat ze alle clichés vermijdt en een onbetwistbaar antwoord heeft op elk complex vraagstuk. We gaan nog veel van dit talent horen!

    Jean-Paul Colin,
    Crimezone 21-8-'06

    Bron:
    http://www.literairethrillers.nl/?id=445

    Meer info:
    http://www.inejacet.nl/recensiesgl/CamillaLackbergrecensie.htm
    http://www.nl.bol.com


    » Reageer (0)
    03-08-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Aprilheks
    Klik op de afbeelding om de link te volgen









    Aprilheks./ Majgull Axelsson

    Flaptekst

    Hoe sterk is de relatie tussen een moeder en haar drie pleegdochters als blijkt dat de moeder ook een kind van zichzelf heeft?
    'Een van mijn zussen heeft het leven gestolen dat voor mij bestemd was.
    Ik wil weten wie.' Zo denkt de gehandicapte Desirée, die al een leven lang
    op bed ligt. Als baby is Desirée begin jaren vijftig door haar moeder, die
    vroeg weduwe was geworden, in een inrichting geplaatst. Daarna heeft de
    moeder drie pleegdochters opgevoed zonder hen te vertellen dat ze ook een dochter van zichzelf heeft: Desirée. Als Desirée het leven van haar 'zussen' binnendringt, wordt het evenwicht tussen de vrouwen ernstig verstoord.

    Recensie Biblion

    G. Brandorff

    De in 1947 geboren Zweedse schrijfster won met deze succesvolle
    roman in 1997 de Zweedse 'Augustpris'. In het centrum van de roman staat de volledig verlamde en aan een verpleeghuisbed in Vadstena gekluisterde Desirée. Zij blijkt in staat op magische wijze vrijelijk reizen door tijd en ruimte te kunnen ondernemen. Zó 'bespeelt' zij op mysterieuze wijze het leven van de pleegzussen Birgitta, Margareta en Christina, die alle drie tragische levensverhalen met zich mee zeulen. Het is ook niet aan hen bekend dat Desirée de dochter van hun pleegmoeder 'tante Ellen' is. De lijvige roman ademt somberheid, echter ook vaak humor en ironie, en doet denken aan de thematiek van 'het getergde kind' bij de Noorse schrijver Wassmo. Het leven van de 4 zussen wordt bepaald door het feit dat geen van hen ooit de belangrijkste was geweest.. In verrassende wisselingen van perspectief, ruimte en tijd schildert de auteur een fascinerende en spanningsvolle generatieroman, waarin zij de magische literaire mogelijkheden goed weet te benutten en tevens een kritisch beeld schept van de Zweedse welvaartsmaatschapppij.

    Bron: http://www.noordseliteratuur.nl


    Meer info --> klik op foto of op deze link:  http://members.lycos.nl/leesvoer/besprekingen/axelsson.html


    » Reageer (0)
    17-07-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Introducing the book
      

    » Reageer (1)
    09-07-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De vrouw in het Götakanaal

    De vrouw in het Götakanaal./ Maj Sjöwall & Per Wahlöö

    Op de achtste juli, ’s middags even na drie uur, werd het lijk opgevist. Het was nog in vrij goede staat en kon niet lang in het water gelegen hebben.

    Kortnieuws:
    Bij toeval vist een baggermolen in de sluis van het Götakanaal het lijk op van een jonge vrouw. Niemand kent haar, en erger nog, niemand lijkt haar te missen. Ze wordt alvast door niemand als vermist opgegeven. Een onoplosbare zaak? De politie tast in het duister, maar inspecteur Martin Beck geeft het niet op.


    De vrouw in het Götakanaal
    is het eerste boek uit de wereldvermaarde tiendelige thrillerreeks rond inspecteur Martin Beck uit Stockholm.
    Enkele dagen geleden met veel spanning uitgelezen. Ook al had ik aanvankelijk wat voorbehoud om een boek dat geschreven werd in de zestiger jaren te beginnen lezen, en in het begin eventjes te veel details in het verhaal, maar algauw kon ik er niet onderuit: ik moest en zou zo gauw mogelijk de ontknoping te weten komen.

    En ja, het speurwerk is best spannend om te volgen, vooral als je er bij stilstaat hoe evident sommige zaken vandaag de dag zijn geworden als een snel telefoontje via de gsm of DNA-onderzoek en toen niet tot de mogelijkheden behoorde…

    Zie ook recensie bij bol.com


    » Reageer (1)
    04-07-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sjöwall & Wahlöö
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Deze week ontdekt...

    Sjöwall, Maj (Stockholm 25 sept. 1935) en Per Wahlöö (Göteborg 5 aug. 1926 – Malmö 22 juni 1975), Zweeds schrijverspaar, kreeg grote bekendheid met een serie van tien politieromans met als centrale figuur commissaris Martin Beck en zijn collega's, geschreven in 1965–1975. De serie, via de Verenigde Staten internationaal bekend geworden, is geconcipieerd als één lange roman en bedoeld als aanklacht tegen de Zweedse welvaartsmaatschappij en tegen het rechtssyteem, waarin de mens volgens de auteurs wordt weggedrukt, zodat hem om zich te doen gelden geen andere keus dan het geweld overblijft. De maatschappij, en met name de politie als machtsapparaat, wordt gezien als de werkelijke misdadiger. Wahlöö had reeds eerder zelfstandig romans en misdaadverhalen geschreven met eveneens maatschappijkritische aspecten, zoals bijv. De moord op de 31ste verdieping (Ned. vert. 1976).

    © 1993-2003 Microsoft Corporation/Het Spectrum.

    (foto ergens van Google geplukt)

    Meer info over Sjöwall, Maj en Per Wahlöö en hun boeken:

    http://www.inejacet.nl/sjowallwahloo :
    Het Zweedse schrijversechtpaar Maj Sjöwall en Per Wahlöö wordt zonder twijfel gezien als de grondleggers van de Skandinavische, maatschappij-kritische misdaadroman.
    Sjöwall & Wahlöö hebben met hun politieromans met Martin Beck in de hoofdrol een groot internationaal lezerspubliek weten te veroveren. Vele hedendaagse schrijvers beschouwen hen als een groot voorbeeld.


    http://nl.wikipedia.org

    » Reageer (0)
    07-06-2007
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.The lover


                      The lover. Marguerite Duras
    a seductive masterpiece of cinematic grace and beauty

    "The burst of Chopin under a sky lit up with brilliancies...There wasn't a breath of wind and the music spread all over the dark boat, like a heavenly injunction whose import was unknown, like an order from God whose meaning was inscrutable...and afterwards, she wept because she thought of the man from Cholon and suddenly she wasn't sure she hadn't loved him with a love she hadn't seen because it had lost itself in the affair like water in sand and she rediscovered it only now, through this moment of music flung across the sea."


    'Set against the backdrop of French colonial Vietnam, with all the faith and fervor of its native text, The Lover reveals the intimacies and intricacies of a clandestine romance between a pubescent girl from a financially strapped French family and a much older and much wealthier Chinese man. Overlaid with softly indulgent narration by the nonpareil Jeanne Moreau, a provocative Jane March stars in the role of the young Marguerite, with Tony Leung as her refined but reticent paramour.'

    'The year is 1929, and a nameless girl, whom we must presume to be the author in the bloom of her youth, is traveling by ferry across the Mekong Delta, on return from a holiday at her family home in the village of Sadec, to her boarding school in Saigon. Self-aware and oozing with nubile allure, this woman-child is at once both tenderly naïve and wise beyond her years. Most telling is the way in which she is dressed, and an evocative passage from the pages of the novel that describes it is brought to life by the microcosmic eye of cinematographer Robert Fraisse'

    Source: www.thingsasian.com


    Nee, het boek (nog) niet gelezen, maar wel net deze prachtige film gezien...


    » Reageer (0)


    Hoofdpunten blog elselisa
  • het menselijke leven
  • de mens denkt niet met zijn hersenen
  • La chaleur humaine
  • The untold want
  • The Psycho/Pharmaceutical Industry
  • Society
  • verleden / heden
  • Say, Pooh, why aren't you busy?
  • The Wisdom of Pooh
  • Nieuwejaarswensen 2019



    Archief per jaar
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007
  • 2006


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs