Flaptekst: In de zomer van 1907 eindigt een geologische expeditie in een ramp. Twee van de drie deelnemers verdwijnen op raadselachtige wijze in de Askja-krater, diep in het onherbergzame IJslandse binnenland. Volgens het overgebleven expeditielid vonden zij hun graf in het vulkaanmeer dat zij per boot wilden verkennen. Een jaar later is er een nieuwe expeditie naar de Askja - 'de knoop van IJsland' - onderweg. Ina von Münster is de verloofde van Walther von Treben, een van de verdwenen geologen. Zij wordt vergezeld door Hans Otten, een jonge collega van Von Treben. Beiden brengen hun eigen zorgen en verwachtingen mee naar IJsland. De nerveuze en labiele Ina moet tijdens deze reis naar de dood het verlies van haar geliefde zien te verwerken. Op haar hebben de leegte en de dramatische kracht van het IJslandse landschap een heel andere uitwerking dan op haar reisgenoot. De gevoelige Otten, die geboren en getogen is op een Oost-Fries eiland, levert zijn eigen gevecht met de spoken uit het verleden. Daarnaast drijven zijn ambities hem voort. Onderweg ontwikkelt er zich tussen hem en Ina een bijzonder contact, dat alleen onder deze extreme omstandigheden kon ontstaan. Nadat de gids hen in de Askja heeft achtergelaten, moet Ina de feiten onder ogen durven zien. Het wordt tijd dat er knopen worden doorgehakt. Door de aankomst van de man die de eerste expeditie overleefde, krijgt het verhaal een geheel nieuwe wending.
De knoop van IJsland is een meeslepend historische roman over twee mensen die in een barre omgeving met zichzelf in het reine proberen te komen. Tevens geeft de roman een indringend beeld van IJsland, een land dat zowel op romantische als minder romantische geesten een grote invloed heeft.
Als antropoloog en reisauteur is Gerrit Jan Zwier gespecialiseerd in noordelijke gebieden. Zowel over Lapland als IJsland schreef hij reisboeken.
Ik zie ik zie. De Aarsman Collectie.Uitgeverij Podium, Amsterdam, 2009
Fotograaf Hans Aarsman (1951) bespreekt iedere week in de Volkskrant een opvallende persfoto. In deze bundel zijn 42 columns opgenomen die verschenen tussen 2005 en 2008. De gekozen foto is het resultaat van een langdurige selectie van duizenden beelden die in een week op de krantenredactie binnenstromen. Aarsman selecteerde foto's die vragen opriepen. Vragen over het lot of het gedrag van de geportretteerden of over de werkwijze van de fotograaf. In zijn beschouwingen filosofeert hij al kijkend en interpreterend de gebeurtenissen van voor en na het fotomoment bij elkaar. Het zou waar kunnen zijn, of niet waar, dat doet er niet toe. Kijken, details niet over het hoofd zien. Daar gaat het om. Wat is er van het kuikentje geworden dat Poetin voorzichtig in het kommetje van zijn handen hield op een landbouwshow? Waarom worden er juist plastic varens gebruikt op het gazon van het Witte Huis om de camera's aan het oog te ontrekken. En verraadt de blik van een hospik niet, dat hij ondanks zijn reanimatiepogingen, de zwaargewonde militair al heeft opgegeven? Slow watching in de hectische beeldcultuur als in slow food tussen de magnetronmaaltijden. Vergelijkbaar met foto-overpeinzingen van Rudy Kousbroek.* Eerder verscheen een soortgelijke bundel 'De Aarsman collectie.**
Zilverig licht. Het noordelijk gevoel 2./ Gerrit Jan Zwier
Flaptekst: Wie indrukwekkende natuurlandschappen wil ervaren, reist graag naar het noorden. Gerrit Jan Zwier omschrijft de hang naar ruimte en eenzaamheid als `het noordelijk gevoel'. Ongetwijfeld gaat het om een romantisch sentiment. In Zilverig licht verkent hij de kuststreken van Spitsbergen, Noord-Noorwegen, IJsland en het Ierse Donegal. Spitsbergen is niet alleen rijk aan spectaculaire dieren - ijsberen, walrussen - maar ook aan bijzondere verhalen over poolreizigers en avonturiers. Op de buitenste eilandjes van de Lofoten volgt Zwier het spoor van de beroemde Noorse trollentekenaar Theodor Kittelsen, die daar grootse natuurindrukken wilde opdoen. Hetzelfde geldt voor de jonge Adriaan Roland Holst, de latere `prins der dichters', die in Donegal het mythische Ierland hoopte te vinden. Het onbekende Deurgebergte in Oost-IJsland is het decor voor een vermakelijk verslag van een voettocht, met Zwier in de rol van reisleider. Het afgelegen Pasvik in het noordoosten van Noorwegen, het domein van bruine beren en Laplanduilen, is weer zo'n gebied dat de fantasie van vele noordvaarders zal prikkelen.
De jonge Eliska, die als arts in een ziekenhuis werkt, wordt gezocht door de gestapo. De verzetsgroep waarvoor zij hand- en spandiensten verrichtte, is opgerold. Er is maar één manier om het vege lijf te redden, en dat is een nieuwe identiteit verwerven door te trouwen met een van haar patiënten. Deze Joza, een eenvoudige boswachter, neemt haar mee naar het afgelegen bergdorp Zelary, waar de tijd is stil blijven staan. Aanvankelijk is de stadse Eliska ongelukkig en vertwijfeld door wat haar overkomt, maar toch verzoent zij zich met haar lot en gaat ze het harde bestaan ver van de grote stad waarderen. Joza draagt haar op handen, en langzaam ontwikkelt de verhouding tussen hen beiden zich tot een diepe liefde.
NBD|Biblion recensie De naam van deze Tsjechische schrijfster is een pseudoniem voor Vera Hofmanova. Ze debuteerde in 2001, ruim 80 jaar oud. Haar debuut was een openbaring. Deze roman is haar tweede publicatie. Hij handelt over een liefdesrelatie tussen een jonge vrouwelijke arts, die in het verzet zit, en een wat oudere patient, die ze had opgeknapt. Om haar leven veilig te stellen trouwen ze met elkaar en trekken ze zich terug naar zijn dorp in een verlaten berggebied. Dit schijnhuwelijk ontwikkelt zich echter tot een ware liefde. Het verhaal wordt laconiek verteld, zonder sentimentaliteit, maar weet toch door de intensiteit van het gegeven te roeren. De stijl van Legatova is fris door de levendige korte dialogen en filmisch door de snel wisselende perspectieven. Het is dan ook niet verwonderlijk dat deze roman succesvol is verfilmd, met als titel de (fictieve) naam van het bergdorpje Zelary (regie Ondrej Trojan, 2003). Kleine druk. (NBD|Biblion recensie, Drs. K. Mercks)
Een héél ander kaliber boek met IJsland in de hoofdrol:
Het koningsboek, van de auteur Arnaldur Indridason
De jonge IJslandse student Valdemar komt in 1955 in Kopenhagen aan en ontmoet er een IJslander die er al jaren aan de universiteit doceert. Ze delen een passie voor Oudijslandse manuscripten. De professor betrekt Valdemar bij zijn zoektocht naar het Koningsboek, een deel van de Edda, waaraan het IJslandse volk zijn identiteit ontleent. Op hun spannende tocht door Europa gaan ze het waardevolle manuscript achterna, dat in de Tweede Wereldoorlog gestolen is. Zelfs Nobelprijswinnaar Halldor Laxness duikt op en er vallen enkele lijken... Ik-verteller Valdemar neemt ons op zijn avontuur met de professor peinzend mee naar het verleden. De rasvertelling is om van te smullen: bijzondere details en spitse dialogen houden de lezer in de ban. In gestaag escalerende spanning worden we deelgenoot in de angsten, twijfels en passies van de personages. Wie personages verwacht als Erlendur, Sigurdur Oli en Elinborg uit eerder bekroond werk van de auteur, die van origine historicus is, komt bedrogen uit, maar zal toch gecharmeerd raken door de overtuigingskracht van deze factionthriller. Kleine druk.
Een 't(h)riller' in de letterlijke zin, althans ik zat bijna voortdúrend op het puntje van de zetel ;o) Buitengewoon meeslepend, spannend, vol historische hartstocht, ...
'De zon fonkelde in het ijs. Het water kabbelde in kleine golfjes heen en weer tussen de ijsbergen en de bruine stenen op de oever. Haar hart ging tekeer, bonsde in haar hals. Zou je van schoonheid een hartaanval kunnen krijgen? Minutenlang stond ze stokstijf en keek alleen maar. Hoe bestaat het dat een landschap van ijs de adrenalinestroom zo op gang kan brengen, vroeg ze zich af.' (Dans om de vulkaan./ Erika Veld)
Wanneer de veertigjarige Femke in een fotozaak een oproep ziet hangen waarin een plaats wordt aangeboden in een zomerexpeditie naar IJsland, besluit ze te reageren. Een reis van vier weken volgt, samen met vijf fotografen die ze niet kent. De schoonheid van het stille en pure IJsland betovert Femke, evenals de gids van de expeditie, Baldur, een man met het uiterlijk van een Viking. Een mythische wolfshond lijkt tussenpersoon als er een heimelijke relatie tussen Femke en Baldur ontstaat. Ze raakt in een kolkende maalstroom van gevoelens en gebeurtenissen die zowel verbonden lijken te zijn met het verleden van IJsland als met het fascinerende landschap. Blijft het bij een uitstapje in een wereld die haar vreemd is of heeft de expeditie haar leven voor altijd veranderd?
"De auteur James Levine ontdekt in de rosse buurt van Mumbai in een van de "kooien" een jonge vrouw die in een notitieboekje schrijft. Hij spreekt haar aan en zij vertelt hem over haar leven. Dit inspireerde Levine tot het boek "Het blauwe schriftje". James Levine schrijft over het jonge Indische meisje Batuk, over hoe ze opgroeide in een arm boerengezin en later uit gebrek aan geld aan een van de vele bordelen in Mumbai wordt verkocht. Op dat moment is ze slechts negen jaar oud. De onschuldige negenjarige wordt net als een willekeurig stuk vee geveild. In het (zogenaamde) weeshuis leert ze het klappen van de zweep kennen: de gruwelijke wetten kennen waaraan straatkinderen worden onderworpen. In haar "nest" (ander woord voor "kooi", waarin de vrouwen hun "werkzaamheden" moeten uitoefenen) moet ze gemiddeld tien mannen per dag "bedienen" en moet ze ter beschikking staan van een rijke maar meedogenloze puber, die ingewijdt moet worden in de omgang met vrouwen. Al die tijd vlucht Batuk zich in haar eigen wereld. Door gelukkige omstandigheden leert ze lezen en schrijven en een eigen pen samen met het blauwe notitieboekje vormen al snel haar belangrijkste bezit. Ze schrijft gedichten en verhalen en vrolijkt hiermee niet alleen zichzelf op maar ook haar medeslachtoffers. Het schrijven maakt haar leven draaglijker, maar soms weet ze de realiteit en haar eigen fantasie niet meer uit elkaar te houden. Zo is er een scene waar ze in een hotelsuite haar "werk" moest doen. Op de muur staat een levensgrote afbeelding van een tijger. Na een tijdje krijgt ze het idee dat deze tijger haar beschermt en voor haar opkomt. Ze spreekt zelfs met deze tijger. "Het blauwe schriftje" is een tamelijk treurig verhaal, maar Batuks korte sprookjes bieden hieraan een tegengewicht. Soms aangrijpend, soms vrolijk. Een wereld hoe die is en een wereld, hoe die volgens het meisje had moeten zijn. Levine laat in zijn boek zien dat deze werelden naast elkaar kunnen bestaan en het op die manier de mensen mogelijk maakt om in de meest wrede omstandigheden te overleven."
Het verhaal over een boekenverslindende rat trok mijn nieuwsgierigheid aan: 'Firmin', van Sam Savage. Persoonlijk vond ik het boek kwalitatief niet hoogstaand terwijl de kritieken zo vol lofuitingen waren...
Firmin wordt geboren in de donkere kelder van een rommelige boekhandel in Boston, een ontmoetingsplaats voor auteurs en verwoede lezers. Al snel blijkt dit ratje zich te onderscheiden van zijn broertjes en zusjes: hij is een groot boekenliefhebber. Sterker nog, hij verslindt ze. Een geletterde rat is echter zeldzaam en Firmin zoekt een zielsverwant in boekhandelaar Norman Shine en in Jerry Magoon, een verstokte, mislukte schrijver, maar voor Firmin een held. Nu Firmin in de boekwinkel zijn onverzadigbare honger naar literatuur probeert te stillen aan de hand van onder andere Oliver Twist, Alice in Wonderland, Don Quichot en Lolita worden zijn emoties steeds menselijker en leert hij tegelijkertijd de barre buitenwereld kennen
Ik hoor de vogels vliegen. Een jaar tussen de nomaden in Mongolië./ Louisa Waugh
"De grootste verandering is het geluid - of liever gezegd de stilte. Het geluid waar ik al mijn hele leven aan gewend ben, de televisie, de deurbel, de telefoon - allemaal verdwenen. Het is hier zo stil dat ik de vleugels kan horen van een vogel die over het dak fladdert."
Twee jaar werkte Louisa Waugh als journalist in Ulaanbator, de hoofdstad van Mongolië. Toen besloot ze naar Tsengel te verhuizen, een klein dorpje in het uiterste oosten van dit uitgestrekte land, om Engelse les te geven. Ik hoor de vogels vliegen is het verslag van een jaar te midden van een gemeenschap die probeert een bestaan op te bouwen onder de moeilijkst denkbare omstandigheden. De winter duurt zes maanden en in januari vriest het bijna 50 graden. De dorpelingen, met name de mannen, laven zich aan 'arikh' en lokale goedkope wodka die de illusie wekt van warmte en afleiding. Louisa Waugh schrijft vol mededogen over de bewoners en vol bewondering over het landschap dat even adembenemend mooi als onbarmhartig is.
Waugh schreef dit journalistiek-literaire verslag naar aanleiding van een verblijf in Tsengel, een dorp in het uiterste westen van Mongolie. Na twee jaar in de hoofdstad als lerares Engels en redacteur/journaliste gewerkt te hebben kiest ze voor dit onherbergzame gebied omdat ze gefascineerd is door de steppe en het nomadenleven. In Tsengel kan ze Engelse les geven. Ze woont achtereenvolgens bij twee gezinnen, bouwt vooral met vrouwen goede vriendschappen op en probeert zich zoveel mogelijk aan te passen aan het dagelijks leven. De beschrijving van de dagelijkse activiteiten en gebeurtenissen wordt afgewisseld met informatie over de geschiedenis van Mongolie en de drie bevolkingsgroepen die in Tsengel samenleven, beschrijvingen van de natuur (waarin nog zoveel stilte is dat je de vleugels hoort van overvliegende vogels) en reflecties van de schrijfster over haar eigen positie. Ze beseft dat ze de meest bijzondere tijd van haar leven meemaakt, maar ze heeft ook een groeiend gevoel van eenzaamheid en afstand ten opzichte van de moeilijke leefomstandigheden. Een meeslepend verhaal waarin een redelijk onbekend gebied en volk met mededogen wordt beschreven door een westerse passante.
The Movable Book of Letterforms Designed and Constructed by Kevin Steele Master of Fine Arts program Henry Radford Hope School of Fine Arts Indiana University, Bloomington, IN 2009
'Want zowel droom als werkelijkheid kan men maar beter niet al te serieus nemen'.
Dit is een centrale zin in dit boek en over dit boek. Speelt het zich nu af in Servie of in de Mongoolse hoofdstad Oelan Bator? De hoofdpersoon krijgt een brief van een vriend, die zelfmoord heeft gepleegd (of is dat ook niet waar?) met de opdracht om naar Mongolie te gaan. Daar logeert hij in hotel Djengis Khan, ontmoet een protestantse bisschop uit Nederland en een - tot leven gewekte - dode man, die een betoog over de tijd houdt. Hij loopt over het plafond, bezoekt een bordeel achter een viswinkel, drinkt thee met een van de meisjes, ontmoet zijn nooit geziene eerste liefde. Tussendoor reflecteert de schrijver over zijn behoefte om te schrijven, over deze wereld, die volgens hem zo onleefbaar is omdat wij mensen elkaar nooit met rust laten... Fantastische, absurde gebeurtenissen volgen elkaar in hoog tempo op. Spiegels, films, alcohol, het speelt allemaal een rol in deze roman, waarin droom en werkelijkheid elkaar afwisselen. Eerste vertaling van werk van de vooraanstaande en veelbekroonde Servische schrijver (1953). Paperback; kleine druk.
Yukari Hayashi: The Tibetan Book of the Dead (dvd)
Deel 1: Een Levensweg Deel 2: De Grote Bevrijding Met commentaar van Leonard Cohen
Het Tibetaanse Dodenboek is een mysterieus geschrift dat in de achtste eeuw werd geschreven door de Indiase boeddhistische leraar Padmasambavha. Eeuwenlang lag dit boek begraven in de Himalaya totdat het in de vijftiende eeuw herontdekt werd. Deel 1 van deze pakkende documentaire beschrijft de reis van de ziel van een overleden man vanaf het moment van overlijden tot en met zijn wedergeboorte, 49 dagen later. In deel 2 volgen we een oude Tibetaanse monnik en zijn leerling nadat zij de begrafenis van een dorpsgenoot hebben bijgewoond. De monnik fungeert als gids voor de ziel van de man die nu aan zijn grootste reis begint. De boodschap van de film is dat de dood niet alleen een bron hoeft te zijn van angst en verdriet, maar ook van vreugde en bevrijding. Op fascinerende wijze in beeld gebracht door Ishu Patel. 2x 46 minuten, Nederlands ondertiteld
Initiatieverhaal waarin een oude jager een twaalfjarig, ontspoord jongetje inwijdt in de geheimen van de natuur en het leven
De zwijgzame Erken woont in een primitief Kazachs dorp samen met zijn moeder, de plaatselijke uitdagende schoonheid. Als een wolvenjager van de steppe arriveert en de nacht met zijn moeder doorbrengt, reageert Erken boos en gekwetst. Hij steelt het paard en wapen van de jager en richt vernielingen aan in de dorpswinkel. Om de jongen voor een gevangenisstraf te behoeden, neemt de jager hem mee op een tocht door de ruige bergen. Tijdens de reis leert de jongen de wetten van de natuur te respecteren. De jager helpt hem zijn innerlijke kilte, zijn 'koude adem', te verdrijven, en zijn plaats in de Kazachse wereld te vinden.
'Anshi' is geregisseerd door Serik Aprimov, die hiermee terugkeert naar de plaats waar hij is opgegroeid: de Kazachse steppen. Aprimov behandelt in 'Anshi', net als in zijn vorige film 'Tri Brata' uit 2000, de botsing tussen eeuwenoude tradities en moderne gebruiken. Aprimov vertegenwoordigt samen met de regisseurs Amir Karakoelov en Darezjan Omirbajev ('The Killer') de Kazachse New Wave. In 2000 was hij 'Filmmaker in Focus' tijdens het International Film Festival Rotterdam, waar zijn gehele oeuvre te zien was. 'Anshi' won tijdens het Locarno International Filmfestival 2004 de C.I.C.A.E./Arte Award en de Netpac Award. Daarnaast werd 'Anshi' genomineerd voor een Gouden Luipaard.
'Een schitterend gebrek' van Arthur Japin ademloos uitgelezen...
In zijn memoires vermeldt Casanova terloops dat Lucia een van de weinige vrouwen is die hij ooit onrecht heeft aangedaan. Maar hoe? Wat is er werkelijk gebeurd? Waarom deed Lucia afstand van haar geluk? Een schitterend gebrek is haar verhaal, het verslag van een uitzonderlijk leven. Het begint wanneer Lucia, vele jaren later, Casanova in een Amsterdams bordeel bij toeval tegen het lijf loopt. Hij heeft er geen weet van dat zij het is omdat ze haar door de pokken mismaakte gezicht onder een sluier verbergt, en hij probeert haar te veroveren op de van hem bekende wijze. Voor Lucia is de schokkende confrontatie aanleiding tot een reconstructie: haar jeugd in de Veneto, haar kortstondige maar heftige liefde voor Casanova, de verwoestende ziekte die haar trof, haar vlucht naar Amsterdam en haar werk als hoer. Langzaam wordt duidelijk dat haar verdwijning geen verraad was maar een daad van liefde. Ten slotte verricht zij de truc die hem verlost van zijn herinnering aan haar en die haarzelf bevrijdt van haar verleden.
Fort Europa. Hooglied van versplintering./ Tom Lanoye
Flaptekst: Steeds meer Europeanen wantrouwen 'Brussel' en zijn bureaucratie. Ze verlangen terug naar hun land van weleer, met overzichtelijke grenzen en vertrouwde structuren. Zo valt Europa kibbelend uiteen. Tegelijk bouwt het eensgezind een muur om zich heen, die gelukzoekers en vluchtelingen moet buitenhouden. Over die tweespalt schreef Tom Lanoye een novelle. Wie zijn toch die bewoners van dat fort? Waarom bouwen ze het? En wat verdeelt hen, terwijl ze zich net proberen te verenigen?
Recensie: Hoe verder met Europa? Dat is een vraag die centraal staat in deze veelstemmige novelle (flap: 'stemmenballet'). Enerzijds is er de geschiedenis, zijn er de verworvenheden, de tegenstellingen, is er Belgie als slachtoffer, zijn er de kathedralen, het christendom, zijn er de 'vernietigde joden', is er de filsofie van Schopenhauer (die niet erg wordt uitgelegd...). Anderzijds is er de stambiologie en de 'Nieuwe Mens', is er de falende ondernemer. En ten slotte zijn er drie hoeren met als toekomstbeeld een vrouw met Chinese voetjes. Zo wordt er in deze vaak luid klinkende teksten gefantaseerd, gespeculeerd, in tegenstellingen gebrainstormd, meer levensecht dan men wel eens geneigd is te denken. Hoewel er af en toe interessante 'doorzichten' en 'inzichten' zijn, blijft het geheel toch nogal in kreten steken. (Biblion recensie, Drs. K. de Jong Ozn.)
Ben jij een algemene verzamelaar of een specialist? Hoe deel jij je boeken in? Ben je bang om onder een lawine boeken terecht te komen? Een boekenkast vol geesten gaat over onze eigen verzamelwoede en over andere verzamelaars, over de liefde voor en verleidingen van boeken. Onze boekenkast toont ons wie wij zijn, en is niets minder dan een plaats waar het labyrint van onze diepste gevoelens een plek krijgt.
NBD|Biblion recensie Altijd een heerlijk onderwerp: de liefde voor het boek, het verzamelen van boeken, de bibliofielen en bibliomanen, het indelen van de boekenkasten, dagboeken, de bibliotheek, lezen en herlezen, hoe leest men?, het problematische formaat van kunstboeken, het zoeken naar en vinden van boeken, zeldzame boeken, bestaande en fictieve personages, de wereld van het boek en het boek ten opzichte van de wereld, verdwenen boeken, de geschiedenis van een boek, door vroegere bezitters geannoteerde boeken etc. Menigvuldig zijn de onderwerpen die de vanzelfsprekend zeer Frans georienteerde Jacques Bonnet in dit alleraardigste boekenboekje aansnijdt. Hij is, zeg maar, de Martin Ros van Frankrijk. En hij kan prettig schrijven, lees maar: (na een passage over lijstjes van auteurs die men nog wil lezen gaat hij verder met) 'Maar wie lijstjes zegt, zegt reeks. Ik ben geen verzamelaar en ook geen bibliofiel, maar ik lijd aan een hardnekkige kwaal: ik kan niet tegen incomplete series.' En dan gaat hij heerlijk verder met titels noemen, veel titels en jaartallen en namen in dit boekje en beschrijft hij de zoektocht naar het enige nog ontbrekende boek uit een serie. Voor boekengekken, dit amusante boekenboek.
De eenzaamheid van de priemgetallen./ Paolo Giordano
De eenzaamheid van de priemgetallen is het aangrijpende verhaal van een bijzondere vriendschap dat de lezer vanaf de eerste pagina in zijn greep houdt, en een grandioos debuut waarmee Paolo Giordano blijk geeft van een scherp inzicht in de complexe menselijke psyche. Het boek krijgt louter positieve recensies en is populair onder lezers. Sinds De eenzaamheid van de priemgetallen op 8 januari van dit jaar verscheen zijn er 55.000 exemplaren van verkocht.
De zevenjarige Alice moet van haar vader elke dag tegen haar zin naar skiles. Op een mistige ochtend zondert zij zich af van haar skiklasje en besluit ze de afdaling alleen te maken, maar ze komt ten val en raakt voor de rest van haar leven verlamd aan een been. Mattia is de helft van een tweeling. Hij is hyperintelligent, zijn zusje Michela is zwakbegaafd. Als de tweeling wordt uitgenodigd voor een verjaardagspartijtje schaamt Mattia zich bij voorbaat voor het gedrag van Michela en hij besluit om haar op een bank in het park achter te laten met de opdracht dat ze daar op hem moet wachten. Als hij terugkomt is zijn zusje verdwenen en zij wordt nooit meer gevonden. Op de middelbare school kruisen de levens van Alice en Mattia elkaar en er ontstaat een merkwaardige vriendschap. Ze voelen zich vanaf de dag van hun ontmoeting verbonden, maar merken al snel hoe moeilijk het is om wezenlijk contact met elkaar te krijgen. De eenzaamheid van de priemgetallen is het aangrijpende verhaal van een bijzondere vriendschap dat de lezer vanaf de eerste pagina in zijn greep houdt, en een grandioos debuut waarmee Paolo Giordano blijk geeft van een scherp inzicht in de complexe menselijke psyche.