Toen ik die 23° augustus vijf minuutjes vroeger  dan al de anderen opstond om zeker het eten niet te missen wist ik niet dat de drukste dag van mijn jonge leven begonnen was. Om 9u00 was het al vandat: de bel, en daar stonden mijn nieuwe bazen Ingrid, Tim en Jacques. Van Annemie moest ik mijn valies gaan pakken, Bob gaf nog wat uitleg en een uurtje later zei ik dag tegen Eefje, Enja, Ensor, Pitsur en Emax. Ensor en Pitsur waren al ruzie aan het maken over wie nu mijn  eten bijkreeg, Enja en Eefje wilden beiden mijn groen bandje dat ik had moeten afgeven. In ruil kreeg ik wel een speelgoedje, om mij niet te vervelen tijdens de rit naar Sint-Pieters-Leeuw. Een lange rit maar ik werd niet wagenziek en uiteindelijk deed ik op de achterbank bij Tim zelfs een dutje.

In Sint-Pieters-Leeuw moest ik natuurlijk onmiddellijk mijn nieuwe thuis en de tuin verkennen. Ik maakte ook kennis met de buren Sarah en Mathijs, in de namiddag ook al met de dierenarts die zei dat ik er prima uitzag en ne gezonde gast was. Maar dat wisten we al, hij vergat trouwens te zeggen dat ik ne hele slimme ben.

's Avonds nog meer drukte want ik moest al direkt naar de school. De Martin Gausschool in Asse waar ik in de puppieklas terecht kwam.  We zaten er met 2. Ik en een redelijk grote Maltezer die zich interessant wilde maken met ocharme 1 blafke. Net toen ze blafte rende ik terug naar de deur om te controleren of de autolichten wel uit waren. Ik ben hier nog maar 1 dag en moet echt al op alles letten.

Zijn intrede in de klas was ,,formidabel : de enige andere hond, een Maltezerke van enkele centimeters groot, blafte eenmaal en Elliot spurtte bijna tot in het centrum van Brussel. Voor het overige werd het een prima dag met een vlotte verhuis.
 Nuttige raadgevingen van Bob, vlotte trip en Elliot die rustig alles verkende : geen problemen.  Zelfs het slapen: 5 minuutjes wat jammeren en dan stilte. En nog veel belangrijker: pipi en kaka al direkt in de tuin. 23 augustus: we waren niet langer met 3, we waren nu Elliot en Co......