Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
e-mail ons
Druk op de onderstaande knop om ons e-mailen.
Elke & Jim at the kiwi's
08-04-2008
24 maart - 8 april (Auckland - Coromandel Peninsula - Far North)
Hallo iedereen,
Het is een heeeeeel lange tijd geleden, maar geen paniek, we zijn niet van de aardbol gevallen of gerold, gewoon te druk bezig met niets doen en vakantie hebben... Enfin, de tijd gaat snel, we zijn nu net onze laatste week ingegaan, maar willen jullie onze laatste avonturen niet onthouden!
- 24 maart: Whakatane - Okura (Auckland) - 320 km De laatste loodjes op de moto.. We hebben namelijk besloten om eerst terug te rijden naar Auckland om van onze moto-s af te geraken, gezien Elke's moto geweldig hard versleten is en we er 8000 km opzitten hebben, hetgeen we zelf niet slecht vinden! We nemen afscheid van Nan en vliegen (met een beetje regen en wind in de rug) terug naar Auckland, onze tweede thuis. Geweldig was het om Nick weer te zien!
- 25 maart: Auckland
De moto's geraken we gemakkelijk terug kwijt aan de garage (voor Jims moto zijn we wel half in de zak gezet, maar soit) en dan start onze zoektocht naar een huurwagen om de resterende delen van het land te doen (er schiet niet veel meer over). We slagen erin een megadeal te bekokstoven voor een maffiakar aan 38 dollar per dag in piekperiode... Met kiwis valt altijd te onderhandelen.. Geweldige auto, volautomatisch, leren zetels, stuur aan rechterkant zoals het hoort... We laden de koffer, koelen de frigobox als rasechte frigoboxtoeristen en maken ons klaar voor de trip! 's avonds genieten we van een streepje muziek in de Irish Pub samen met Nick en family.
- 26 maart: Auckland - Thames
De Coromandel Peninsula is gekend als vakantieoord bij de kiwi's, gezien de kronkelende kustwegen, bergen in het binnenland en de afgelegen, idyllische plekjes. Onze eerste stop is Thames, een voormalig mijndorp met nog een van die ouderwetse cinema's waar we uit nostalgie 's avonds een filmpje meepikken. Enkel de ijsverkoper ontbrak nog...
- 27 maart: Thames - Stony Bay
De weg van Thames naar Coromandel volgt de kronkelige kust, zodat we veelvuldig stoppen om kiekjes te nemen. Wat een luxe! Een dak boven ons hoofd, airco, muziek... Alhoewel deze baantjes best interessant zouden zijn geweest per moto.. In Coromandel bevoorraden we onszelf, want we willen de wildernis in om gratis te kamperen. En inderdaad, wildernis is het! We maken uitgebreid gebruik van de 4x4 functie (die er niet is) op de gravel road en vragen ons af of we hier ooit nog uitgeraken. Nu, het was de moeite waard want Stony Bay is een immens idyllisch plaatsje. Geen straten, enkel de gravel road die er stopt, bos achter ons, schapen naast ons en de blauwe zee voor ons. We doen er een stuk van de beroemde Coastal Walkway die op de kliffen loopt waardoor we een fantastisch zicht hebben op de verschillende baaien. Onze enige kampeerburen die nacht waren de grazende schapen en een occasionele mus. Na een verfrissende solar shower duiken we in ons warme nest.
- 28 maart: Stony Bay - Hahei
Wonderwel slagen we erin zonder brokken terug te rijden richting Hahei, de oostkant van de coromandel, onderweg stoppen we nog even voor een frisse ochtendduik in de zee en in de namiddag komen we aan in Hahei beach, een strand ontsnapt uit een boekje: wit zand, mooie golven en eilandjes voor de kust. We wandelen langs de kust naar de bekende Cathedral Cove, een soort van door de natuur gevormde spitsboog in de rotsen. Zie foto's voor mooie impressies.. Na al het kampeerkoken verwennen we onszelf met een lekkere pizza.
- 29 maart: Hahei beach - Waihi beach
Van het ene strand naar het andere, maar wel met een serieuze omweg. ' s Ochtends stoppen we eerst aan het Hot water beach, waar je bij laagtij een gat kan graven in het zand en je bilkaken kan laten genieten van een warmwaterbad. Het is echter hoogtij, dus er zit niets anders op dan elkaars poep te verwarmen. Van daaruit rijden we verder naar Broken Hills, een oud mijngebied midden in de Coromandel. We volgen te voet het traject van de oude mijnwerkers en hebben lekkere picnic
Jullie hebben intussen een nieuwe regering (hetgeen uiterst ongelooflijk is...), Hugo Claus is niet meer, maar de wereld blijft draaien, ook hier beneden...En maak jullie geen zorgen, er wordt op dit moment stevig voor ons gezorgd. We denken er zelfs over om een paar kiwi's te kidnappen en mee te nemen.. We wensen jullie in ieder geval dikke paasklokken en veel leesplezier!
- 17 maart: Van Napier naar Gisborne (215 km) We zijn direct goed wakker, want nog maar half vertrokken slingert de weg over de heuvels langs de kust en weer het binnenland in. De vrachtwagens volgeladen met boomstammen kreunen zich een weg omhoog. Het is fantastisch motowerk hier, slingeren en draaien tot we in Wairoa zijn voor een middagstop. Een muffig plaatsje met een raar sfeertje, maar een tankstation en lekkere kiwiburgers... De BMW krijgt weer een opstoot van kuren, ditmaal een slecht contact in het startsysteem, maar we krijgen hem aan de praat. Nadien volgt de weg praktisch de hele tijd de kust tot in Gisborne. We kunnen genieten van een desolaat kustlandschap met 'white cliffs' (niet die van Dover, maar het lijkt erop). Het laatste eind voor Gisborne zitten we weer in de wijnvelden en we kamperen vlakbij Waikanae beach, een geweldig zwemstrand, blijkt later...
- 18 maart: een 'day off' in Gisborne ' t Is hier zo goed dat we besluiten een dagje langer te blijven en te genieten van de stralende zon. We kuieren door Gisborne, een aangenaam gonzend stadje (toch overdag) en nemen in de namiddag een zeer frisse duik in de zee. We sluiten de dag af met een, intussen traditioneel geworden, avondwandeling langs het strand.
- 19 maart: Van Gisborne naar Te Araroa via de Pacific Coastal Route (190 km) Nog even wat beschaving opsnuiven in Gisborne vooraleer we ons richting East Cape begeven.. En jawel, de East Cape doet zijn reputatie alle eer aan. De kustweg is memorabel, de dorpjes lijken een jaar of 50 achter te lopen.. Het is zelfs moeilijk om een cafeetje te vinden voor een koffiestop. We wanen onszelf op het einde van de wereld tussen de schapen en dorpjes die minder dan niks voorstellen.. De natuur daarentegen is 'awesome'. Toeristen zie je hier praktisch niet, bijna geen auto's op de weg, dus we kunnen uitgebreid genieten van de slingerende kustweg en de ontelbare baaien en bossen in het binnenland. We stoppen in Te Araroa en vinden er de plaatselijke camping, zowat de primitiefste in heel NZ denken we.. Er wonen hier een aantal maori gezinnen in een caravan en de 'faciliteiten' hebben meer dan een opnapbeurt nodig. De baai en kustlijn daarentegen is fantastisch en ' s avonds genieten we in onze hut (geen tent deze keer) van een geimproviseerde maaltijd. Back to basics!
- 20 maart: Van Te Araroa naar Whakatane (215 km) We zijn gemotiveerd om te vertrekken want we hebben onze allerliefste Nan aan de lijn gehad en deze avond kunnen we onze paardjes bij haar in Whakatane op stal zetten en genieten van de luxe. Deze rit is het mooiste stuk van East Cape, we moeten dus om de haverklap stoppen om het landschap te bewonderen. Nog meer bochtenwerk en veel bochten aan 25 of 30 km per uur. Dit deel van de kust is nog gevarieerder, met meer strand en op en neer gaande kustweg en vooral een alomtegenwoordige Maori gemeenschap. We zien bijna uitsluitend maori's, voorzien van moko's, de bekende gezichtstattoo's. Elk dorpje heeft een eigen marae (maori-ontmoetingsplaats), de ene nog mooier dan de andere dankzij mooi houtsnijwerk. In Totere stoppen we aan het maori-schooltje, waarvan de ingang versierd is met een van de mooiste wood carvings in deze streek. Eenmaal terug in Opotiki zijn we weer in de 'beschaving'. Ohope beach is niet ver meer (en ons reeds bekend van ons vorige bezoek aan Whakatane bij Stuart en Nan) en we nemen ook daar weer een frisse duik in de zee vooraleer we aankloppen bij Nan. Het is een beetje als thuiskomen!
- 21,22 en 23 maart: Helpen bij de EVE RIMMER GAMES in Whakatane Vrijdag slapen we lekker uit en gaan nog es afkoelen in de zee in Ohope Beach en nadien is het werken geblazen! Nan is President van de bekende Eve Rimmer Games, een sport event voor mindervaliden, als voorbereiding op de paralympics. We hebben onze hulp aangeboden voor de komende drie dagen en deze wordt graag aanvaard. Vrijdagavond start met een buffet voor alle deelnemers, zaterdag zijn er de hele dag sportactiviteiten en zondag is er rolstoelrace, een fun walk door Whakatane (waaraan we zelf deelnemen) en een afsluitende ceremonie. We maken ons overal zo nuttig als we kunnen en tonen de kiwis dat de Belgen geen zittend gat hebben! Op vrijdag kunnen we nog een echte 'haka' meemaken, de traditionele openingsceremonie van de maori's, dit om gasten te verwelkomen. Zeer indrukwekkend, vooral het gedeelte waar ze naar hartelust smoelen trekken en tongen uitsteken.. (zie foto's). De weergoden zijn ons bijzonder gunstig gezind, het is een zeer fijne ervaring en de atleten zijn ongelooflijk gemotiveerd. Ook de locals doen hun uiterste best om ons 'part of the community' te laten zijn. Een fijn paasweekend als het ware.. Zelfs de paashaas kwam persoonlijk langs.
8 maart - 16 maart (Lake Tekapo - Kaikoura - Picton - Martinborough - Tongariro - Napier)
Hello world!
Zijn jullie er weer klaar voor want t is een stevige boterham! Nu wordt het echt watertanden.. By the way, onze sproeten zijn niet meer te tellen gezien de overdadige zomerzon...
- 8 maart: Oamaru - Lake Tekapo (220 km)
Met een stralende ochtendzon rijden we richting bergen met weliswaar een geweldig stevige wind, stuur goed vasthouden! We wilden naar Mount Cook rijden, maar gezien hij in de wolken zat zijn we rechtstreeks via Lake Benmore, Lake Pukaki naar Lake Tekapo gereden. Een onmetelijk woestijnvlakte ligt voor ons en geeft de wind vrij spel. Lake Pukaki en Tekapo zijn spectaculair blauw omwille van een bepaald mineraal in het water. Heel schoon! We wandelen in Lake Tekapo naar de Church of the good shepperd, de kerk met een altaar met zicht op het meer. Die pastoors zijn hier nog zo dom niet! We slaan ons tentje op aan de oever van het in de zon badende meer...
- 9 en 10 maart: Lake Tekapo - Kaikoura (420 km - we breken een afstandsrecord!)
Twas een lange trip, maar in Kaikoura wachtte ons een hut met warm bed, dus het was de moeite waard! Vanuit Tekapo is het op en neer om uit de bergen te geraken, gelukkig hebben we alweer een stevige ochtendzon mee. Via Fairley en Geraldine (idyllisch en groen landschap) passeren we ontelbaar veel schapen... In de verte naderen grijze wolken en tegen de tijd dat we in de Canterbury Plains zitten, waait de wind onheilspellend.. We komen op krachten in Rangiora en bijten daarna de zure appel door richting Kaikoura. Het is doorrijden geblazen want het begint te miezeren en nadien gewoon te regenen.. De weg langs de kust richting Kaikoura kronkelt omhoog de bergen in om dan te eindigen vlak aan de zee, de golven rollen zowaar op de straat... Om 18.30u arriveren we, moe maar tevreden in Kaikoura... Op 10 maart slapen we lekker uit en genieten we van een dagje rust aan de kust alvorens morgen op de ferry te springen. We blikken terug op onze maand op het zuidereiland en zijn zeer tevreden!
We vertrekken vroeg en zoeven naar Picton want de ferry wacht niet.. Nee nee, wij wachten op de ferry want hij is een uur te laat.. Kiwiritme... Een kalme zee brengt ons naar winderig Wellington, waar we direct doorrijden naar Martinborough, maar dit ging niet zonder slag of stoot. Een geweldige wind blaast ons voort en eenmaal op de Rimutaka Hill krijgt de BMW last van de winderigheid en bijhorend vallende ziekte. Gelukkig zonder brokken en met de hulp van 2 kiwis geraken we veilig aan de andere kant van de heuvel. Het is donker als we in Martinborough onze tent opzetten.. Nog net genoeg energie om een toast te maken..
Tis hier lekker warm en droog, zo hebben we het graag.. Een rustig dagje Cape kijken.. we rijden via Lake Ferry naar Cape Palliser, het meest zuidelijke punt van het noordereiland en het lijkt wel het einde van de wereld. Alleen massa's zeehonden, koeien en schapen en rollende golven. De lighthouse in Palliser is beroemd omdat je 240 treden moet beklimmen om het zicht over de baai te hebben..Een prachtige rit met veel te veel mooie vergezichten, vergezeld van een aantal loslopende koeien en schapen. In de namiddag koelen we af in het lokale zwembad, een mens moet zicht toch nuttig bezighouden nietwaar?
- 13 maart: Martinborough - Whakapapa Village (360 km)
Met pijn in het hart verlaten we deze allerschattigste camping en rijden via de 'backroads' naar Masterton waar we boodschappen doen. Dan is het glooien richting Woodville (middagstop) om dan te klimmen en te dalen alvorens we de alombekende desert road nemen richting Turangi. Hier zie je al eens een militair voertuig gezien de regio een oefenterrein is voor het leger... De wind op de desert road is alweer stevig te noemen en we zijn opgelucht als we Mount Doom weer zien lachen.. .De laatste loodjes wegen het zwaarst, maar we moeten doorzetten want het informatiecentrum van Tongariro sluit om 18u en we willen absoluut weten of het weer morgen gunstig is om de wereldberoemde Tongariro Crossing te doen. 18km lange bergwandeling, een van de mooiste ter wereld..
- 14 maart: Tongariro Crossing (18 km te voet)
Hoewel het tijdens de nacht onheilspellend regende, begint de dag met een staalblauwe hemel.. Met de shuttlebus worden we om 8 u (veel te vroeg moeten opstaan!) naar de start van het traject gebracht. De gemiddelde staptijd is 7uur.. De tocht begint rustig, maar algauw is het stevig klimmen op de Devils Staircase. Eenmaal boven heb je een fantastisch zicht op het dal enerzijds en de eerste kratervlakte aan de andere kant. Onze benen doen het goed, we stappen door de krater die vlak is als een voetbalveld om dan te beginnen aan het spannendste stuk: de klim op de Red Crater Ridge.. Veel volk daarboven en gelukkig weinig wind (gisteren bleek anders, mensen moesten op handen en voeten naar boven!). De klim is steil en links en rechts is er weinig houvast, alleen maar ijle diepte. Elke vindt dit even minder plezant, maar ze haalt de andere kant om dan steil naar beneden te glijden richting Emerald Lakes. Het zicht hier is adembenemd, check Facebook voor beeldmateriaal! We stappen op een actieve vulkaan en zien overal gestolde lava, kloven en opengescheurde aarde. Nadien is het dalen via de bergflank tot aan de Ketetahi hut waar we lunchen. De laatste afdaling van aan de hut tot het einde is moordend! Het blijft maar komen...Maar we klaren de klus vlot op 6 uur, dus dat is niet slecht! Bravo voor ons en dank aan de weergoden!
- 15 maart: Whakapapa Village - Napier (240 km)
Voldaan verlaten we het Tongariro National Park en rijden richting Taupo (hier zijn we nog al geweest!), In Taupo laden we onze batterijtjes op om dan richting Napier te rijden, een zeer interessante motorrit! Eerst passeren we de talrijke dennewouden om dan stilletjesaan te klimmen naar de ... Range (de naam van de bergketen ontsnapt ons even). Bochtig van links naar rechts, omhoog en omlaag, enfin, een waar motorparadijs en het landschap lijkt ontsnapt te zijn uit Canada of zoiets... Als we over 'den berg' zijn wordt het warmer en kunnen we de zee al ruiken.... Napier baaadt in het zonlicht, we slaan onze tent op en genieten van een stevige avondwandeling in Napier (ai en oei, want we zijn nog een beetje stijf van de tocht gisteren, we verzachten de pijn met een kebab, mjam!)
- 16 maart: Art Deco in Napier
Napier staat bekend om zijn talloze Art Deco gebouwen en dat zien we uitgebreid tijdens onze zonnigen en warme wandeling doorheen het centrum. We verpozen aan de rollende zee en verfrissen onszelf met een dikke ijs! Een zondag om U tegen te zeggen...
En als jullie onze verhalen nu nog niet beu zijn, dan weten we niet meer wat we nog meer moeten verzinnen...vanuit onze luie zetel thuis!
2 maart - 7 maart (Milford Sound - Invercargill - The Catlins - Dunedin - Oamaru)
Hallo vanuit een weer droog Nieuw-Zeeland,
We zijn na meer dan 5000 km nog steeds even enthousiast op pad en hebben nog altijd niet genoeg van alle schapen die we tegenkomen! Wat gebeurde er afgelopen week?
- 2 maart: Te Anau in de regen Nu zijn we echt uitgerust, want voor de derde dag op rij regent het pijpenstelen. We genieten verder van ons huisje in Te Anau en wachten op de zon...
- 3 maart: Te Anau - Milford Sound (240 km)
Eindelijk... Een stralende zon, maar een zeer frisse ochtend. We vertrekken vanuit Te Anau samen met Rod en Lyn om een van de 'highlights" van het zuidereiland te doen, nl de Milford Sound, de fameuze fjorden. De weg ernaartoe is op zich al een belevenis. De weg kronkelt zich door het dal, we zien meer en meer bergen en op t einde is het klimmen geblazen naar de tunnel (die eerder lijkt op een konijnenhol, maar soit) die toegang geeft tot Milford. Daar springen we dartel op de boot en varen doorheen de Sound tot aan de Tasman Sea. Toch wel een van de chiquere dingen de we al gezien hebben! Op de weg terug nemen we uitgebreid de tijd om foto"s te nemen, zowat elke 500 meter... Een geslaagde dag!
- 4 maart: Van Te Anau naar Invercargill via de Southern Scenic Route (190 km) We starten met een mistige ochtend... De Southern Scenic Route is een route die de volledige zuidkust volgt tot in Dunedin. Fantastische baan, geen verkeer, alleen maar heuvels, vergezichten, schapen en een fris windje, maar zonnig! Vanop een van de uitkijkpunten kunnen we Stuart Island zien liggen (51 km van de kust). Invercargill zelf is het einde van de wereld, een gat, maar een goeie tussenstop alvorens we morgen de Catlins intrekken... En, de beste camping die we ooit hebben gehad! (en geen toeristen)
- 5 maart: Van Invercargill door de Catlins naar Dunedin (300 km) REGEN!!!
Vol goeie moed vertrekken we in een bewolkt Invercargill, maar algauw gebeurt het onvermijdelijke.. het begint stevig te regenen. Alvorens we in de Catlins zijn (een dunbevolkt en zeer bosrijk heuvelachtig woest gebied) is er alleen maar open vlakte en de wind snijdt... Al gauw hebben we het door en door koud - onze bilkaken zijn nat en er hangen ijspegels aan onze oren.. De Catlins zelf zijn wonderschoon en groen, maar we kunnen er spijtig genoeg niet ten volle van genieten, want de kou doet ons de das om... In Owaka nemen we een middagpauze en proberen op te warmen, nadien wordt het droger, maar het blijft fris aan de vis.. We zijn blij als Dunedin dichterbij komt en van de pure weeromstuit nemen we op de camping een hut met bed en verwarming... we kruipen erin ... en geraken er niet meer uit...
- 6 maart: Dunedin in de zon
Jawel, de kou is weggeslapen en we zijn klaar voor een stadsbezoek aan een Schots aandoend Dunedin. Jims moto krijgt een oliewissel na meer dan 5000 km en we verdienen weer geld door het verkopen van onze boeken... De stad is gezellig en ook de zee is niet veraf. De camping ligt vlak achter ST Kilda Beach en we genieten dan ook uitgebreid van een avondwandeling op het strand en houden de surfers in het oog...
- 7 maart: Van Dunedin naar Oamaru (via Middlemarch en de goudmijn) - 200 km
We vertrekken in Dunedin richting binnenland, omdat we nog een stuk van de Central Otago regio willen meepikken en wat een aangename verrassing! Dit is een van de weinig gekende routes bij toeristen dus we zijn quasi alleen als we over de heuvels slingeren naar een soort woestijnachtig en ongelofelijk weids binnenland. Een prachtige route met een tussenstop in Middlemarch, gekend bij wielertoeristen omdat je van daar de oude "otago rail trail" kan fietsen. Een route van 119 km. We volgen een stuk met de moto off road en slaan dan af richting Macraes Gold Mine. De weg klimt over de heuvels aan de andere kant van het dal en geeft ons een fantastisch zicht op het woestijnlandschap. (Elke moest daar ook even een dringende grote boodschap achterlaten achter een welkome gigantisch grote rotsblok..) De goudmijn zelf is een groot gat in de grond.. Jim doet verwoede pogingen om snel goud te vinden, maar helaas... We rijden terug naar beneden richting Palmerston, aan de andere kant van de heuvels en voor we t weten zitten we weer aan de Oostkust. We doen een tussenstop aan de Moeraki Boulders. Gigantisch grote bolronde stenen die op het strand liggen, alsof iemand ze daar heeft geworpen... We eindigen op de camping in Oamaru, stad van de Oamaru witsteen, meer gebouwen dan mensen... Een van de mooiste dagroutes tijdens onze trip!
Genieten jullie daar nog verder van winter/ lente of wat het ook mag zijn en werk niet te hard!
23 feb - 1 maart (Arthurs Pass - Greymouth - Glaciers - Wanaka - Te Anau)
Een regenachtige hallo vanuit Te Anau,
Jawel, het regent hier pijpenstelen, maar we zitten droog, dus we mogen niet klagen! Ons vervolgverhaal:
-23 feb: Van Christchurch naar Greymouth via de Arthurs Pass - 260 km
We vertrekken vroeg vanuit Christchurch om eerst de Canterbury Plains over te steken. Een grote vlakte alvorens we de Alpen binnenrijden. We zien ze steeds dichterbij komen tot we er ineens in zitten. Wat een 'scenery'! De weg slingert door de Alpen, de vergezichten zijn de moeite waard. Een prachtig zonnetje tot we op de Arthurs Pass (beroemde bergpas) zelf zijn. Dikke wolken en regen.. De haarspeldbochten naar beneden zijn nat en glad, dus we gaan traag... Eenmaal beneden is het weer droog. Het laatste stuk naar Greymouth (de westkust) is groen en tropisch, een oud mijngebied, kleine dorpjes en gigantische meren. Op 1 dag van de oostkust over de Alpen naar de westkust, het is de moeite waard! Greymouth zelf stelt niet veel voor, maar er wacht wel een warm bedje op ons in de 'Zebra Room'...
- 24 feb: Van Greymouth naar Fox Glacier - 200 km
De dag begint grijs als we langs de westkust naar beneden rijden, maar eenmaal in Hokitika (het centrum van de Greenstone - de jadesteen typisch van NZ) een stralende zon. We rijden door tropisch regenwoud richting de Franz Joseph Glacier. Een van de twee gletsjers. We nemen daar een kijkje vanop afstand. Bizar, een gletsjer op 200m boven de zeespiegel tussen het tropische regenwoud... We rijden door naar Fox Glacier en slaan er onze tent op. De avondzon schijnt op onze tent en we genieten van een zonnig terrasje. Snachts daarentegen regent het 'blaasjes', maar we blijven lekker droog in onze tent!
- 25 feb: Wandeltocht op Fox Glacier
Een bewolkte ochtend, maar niet te fris. Samen met 10 andere mensen en een ervaren berggids gaan we op weg naar de gletsjer. Eerst moeten we een eind te voet langs de tropische bergflank om dan een heel stuk te stijgen naar de zijkant van de gletsjer. Een ware ervaring, we doen onze stijgijzers aan, planten onze stok in het ijs en daar gaan we, echte poolreizigers! Maar dan wel bij 20 graden celcius. Fox groeit 1 km , jawel, per jaar en dit soort gletsjers in tropisch gebied vind je enkel in NZ en Patagonie. De weg terug naar beneden is langer en pijnlijker voor de knietjes, maar zeker even schoon met zicht op het gletsjerdal. Savonds trakteren we onszelf op een heerlijke pizza en een lekker glaasje wijn. Tleven is hard in NZ!
- 26 feb: Van Fox Glacier naar Wanaka - 270 km
Een zonnige ochtend - oef, maar wel fris! We vertrekken goed op tijd, want we hebben een hele weg te gaan, alweer.. De BMW vraagt eerst nog een litertje olie (tkost ons meer dan de benzine), voor we vertrekken richting Haast, weer een hol van Pluto. Na de westkust rijden we dan landinwaarts door het Mount Aspriring National Park. Geweldig, de weg kronkelt door een steil dal en voert ons naar de GATES OF HAAST, een kleine bergpas die ons naar een heel ander landschap voert. De Alpen worden hier van elkaar gescheiden door prachtige meren, onder andere Lake Wanaka en Lake Hawea. Check de fotos, tis moeilijk te beschrijven wat voor een natuurplaatje je hier ziet passeren! Wanaka lacht ons toe, een gezellig alpendorp aan het meer. We kamperen er en zijn savonds uitgenodigd bij Gary en Jocelyne, broer en schoonzus van Lyn en Rod. Een heerlijke maaltijd; NZ hamburgers met groenten en frietjes en de fameuze 'wedges', all you can eat!
- 27 feb: rondrijden in Wanaka
Smorgens hebben we afspraak met Rod en Lyn en rijden we richting Mount Aspiring door het Matukituki dal. Alweer geen asfalt hier, maar gravel road, af en toe een dikke beek en.... schapen die zorgen voor een wegopstopping. WE kunnen niet anders doen dan wachten tot de nest gepasseerd is.. Een mooie rit, veel stof en bergen en meer en en en.. Jim leerde schapendrijven op de moto.. Een nieuwe carriere lacht hem toe! In de namiddag nemen we vrijaf na het harde werk...
- 28 feb: Van Wanaka naar Te Anau - 300 km
We tanken onze biekes vol en rijden richting Queenstown (the adventure capital of the world). De weg voert door de Kawarau Gorge (waar mensen zo zot zijn om te bunji-springen) naar Queenstown. Het is inderdaad een druk en toeristisch, maar mooi stadje aan het meer, tussen de steile bergflanken. We genieten van 'pancakes met vers fruit en maple syrup' en rijden dan verder richting Te Anau. Wat nu volgt is absolute leegte: bergen, valleien, schapen en koeien tot we uiteindelijk in de verte de toppen zien van het begin van de Milford Sound, de prachtige fjorden.. Net op tijd komen we aan in Te Anau, want de eerste druppels beginnen te vallen. We parkeren onze motos op de oprit van het buitenverblijf van Gary en zien onze vrienden Rod en Lyn terug.. Een warm bed en lekker eten lacht ons toe...
- 29 feb en 1 maart: TE Anau in the rain!
Jawel, het regent dat het giet, maar wij panikeren niet.. WE nemen een aantal daagjes welverdiende rust na 6 weken rondrijden en ongeveer 4200km in de benen. Ze zouden ons moeten betalen!
Voila, genieten jullie daar maar verder van een hopelijk opkomende lente en wij zullen doorgaan met het verdedigen van ons vaderland..
16 feb - 22 feb (Abel Tasman - Westport - Hanmer Springs - Christchurch)
Hey iedereen,
Hier zijn we weer! En nog steeds met al onze armen en benen, enkel een beetje mentale vakantieschade, maar dat doet geen zeer! Hieronder onze avonturen - en het zijn er een pak dus lees zeker verder - van de afgelopen week:
- 16 feb: Markt in Nelson en bezoek aan Abel Tasman National Park - 140 km
We beginnen zaterdagochtend met een bezoek aan de markt in Nelson, gezellige sfeer en lekkere koffie! Van daaruit rijden we voor een dagje via Richmond en Motueka langs de kust naar het Noorden tot aan het begin van het Abel Tasman National Park - het oudste natuurpark van NZ, enkel toegankelijk voor wandelaars en trekkers. we doen een klein stukje te voet tot de Tinline bay, van waar we een prachtig zicht hebben over de omliggende baai. we nemen een duikje in het warme water en voelen ons als god in NZ!
- 17 feb: Van Nelson naar Westport - 230 km
We vertrekken vroeg voor een stevige rit over de bergen naar de westkust. We rijden via Murchison door de Buller Gorge - een diep dal dat werd uitgesleten door de Buller River die in Westport in zee beland. Veel - toch veel meer dan anders - motards op de weg, want het is zondag... Een koffiestop in het Berlin cafe en aan de langste hangbrug van NZ. Een fijne trip die we afsluiten op de camping in Westport, vlak aan het strand. Een winderige stevige strandwandeling doet ons deugd!
- 18 feb: Dagtrip naar de Seal Colony en de Pancake Rocks in Punakaiki - 140 km
We vertrekken met een stralende zon naar Cape Foulwind waar de zeehonden liggen te zonnen op de rotsen terwijl de kleintjes spelen in het water. Echt geweldig om te zien, wederom veel beter dan de zoo in Antwerpen! We rijden verder langs de desolate westkust richting Punakaiki waar we een onverklaarbaar natuurfenomeen zien, namelijk de Pancake rocks. Een verbrokkelde rotsformatie en lagen, die eruitzien als reuze pannenkoeken! (Zie fotos op facebook!) Op de terugweg vangen we onze eigen mosseltjes die we savonds als aperitief in onze gamel klaarmaken!Mjam!
- 19 feb: Van Westport naar Hanmer Springs Lewis Pass - 240 km
We rijden richting Reefton, een klein dorpje aan het begin van de Alpen. Eerst rijden we door de vlakte waar de weg zich km recht door het landschap slingert. In Reefton ontmoeten we Rod en Lyn, twee kiwi-motorrijders die ons spontaan uitnodigen om te komen overnachten in Hanmer Springs (skidorp in de winter) waar ze een cottage huren. Ze hebben nog twee bedden op overschot voor ons, arme Belgjes. 's Avonds ontmoeten we elkaar (na een hele mooie tocht via de Lewis Pass - 905m, door de Alpen, nee, niet de Franse!) in de cottage en genieten van het aangename gezelschap, de grote wasmachine - frisse pintjes en lekkere salade.. Dankzij Lyn weten we plots weer hoe een goeie steak smaakt!
- 20 feb: OFF ROAD op de Molesworth Route met Rod en Lyn - 130 km
Samen met Rod en Lyn vertrekken we smorgens aan de cottage voor onze eerste echte off road ervaring. Rod en Lyn rijden al 20 jaar motorcross, dus betere gidsen en leraars kunnen we niet hebben, want het is toch even een ander gevoel! Vooral met baanbanden... In het begin is het slippen en waggelen geblazen, maar na 30 km hebben we het goed onder de knie. We genieten van het prachtige alpenlandschap. Hier is niks meer, alleen maar koeien en bergen en gravel road... Een klein slippertje doet Elke op haar zijkant belanden, geen lichamelijke schade, alleen maar een verwrongen rem. De BMW heeft een instant reparatie nodig, Rod en Jim tonen het beste van hun technische kant in de brandende zon aan de kant van de gravel road. Het is zeker 30 graden en geeeeeeen wind.. Na een warme lunch pic nic aan de oever van de rivier keren we rustige terug en op enkele kilometers van het eindpunt besluit Jim om de rotswand eens van dichtbij te inspecteren.. Hij vergat alleen van de moto te stappen.. Oeps! Ook hier geen zware schade, alleen wat schrammen op de topcase en handbeschermers. Een fantastische ervaring... Savonds hebben we heel wat werk met het afspuiten van de stoffige en vuile motos. Onze kleding ziet er ook lief uit! een Belgische regenbui is de enige oplossing voor al het stof in onze kledij! Savonds trakteren we Rod en Lyn op zelfgemaakte friet en spreken af om elkaar later in de zomer opnieuw te zien. We zullen elkaar proberen treffen in TE Anau, aan de Milford Sound.
- 21 feb: Van Hanmer Springs naar Christchurch - 140 km
Na onze ervaring van gisteren is de tocht naar Christchurch een makkie! Alweer een warme dag (we moeten ervan profiteren want voor het weekend is stevig wat regen voorspeld)> We kamperen op een camping in het groen, op 350 m van het strand in New Brighton, aan de rand van de stad - om af te koelen en goede gewoontes te onderhouden, springen we ook hier in de zee! Nadien ons eerste bezoek aan Christchurch, een vrij Britse, maar zeer gezellige stad met een Belgian Beer Cafe. We testten en zagen dat het goed was! Onze motos krijgen vrijaf want we nemen de bus (zowat de enige in heel NZ) naar de stad...
- 22 feb: Bezoek aan Christchurch - voor de eerste keer geen motorkilometers!
Een dagje kuieren door Christchurch, heerlijk! We verkopen onze boeken en kopen met de 'winst' een nieuwe voorraad.. We genieten van de aangename atmosfeer en het Festival of Flowers dat op dit moment aan de gang is.. Christchurch is bezaaid met leuke cafes en restaurantjes en door de stad loopt de Avon=river. Een mens waant zich een beetje in Engeland, alleen geen stijve Britten hier, maar vlotte kiwis, eeuwig en altijd op hun slippers!
Hou jullie haaks en tot later! grote en kleine kiwi
16 feb - 22 feb (Abel Tasman National Park - Westport - Hanmer Springs - Christchurch)9 feb - 15 feb (Wanganui - Wellington - Havelock - Nelson)
CHECK OUT THE NEW PHOTOS ON FACEBOOK!NIEUWE FOTOS OP FACEBOOK!
Hallo iedereen, hier zijn we weer met een update!
9 feb: Wanganui bezoek
Een rustige zaterdag met een bezoekje aan de markt en Wanganui "stad" - kunstig klein en gezellig stadje aan de grote rivier, als echte kiwis testen we savonds de pizzahut en komen we tot de conclusie dat er iets stevig verkeerd is met de BMW.. de olie gutst eruit en hij pruttelt. Slechts 1 optie; een checkup in Wellington waar 1 van de 4 BMW dealers is... hopelijk geraken we er...
10 feb: Van Wanganui naar Wellington - ongeveer 200 km
De BMW wil nog net starten en we razen doorheen de weiden en weiden en weiden van wanganui naar wellington.. de grootste droogte sinds 1906, we zien dit onderweg want rivieren staan droog en weiden dor. in wellington placeren we onze tent op mount victoria op de enige camping in de stad. het zicht is mooi, maar onheilspellende wolken zorgen later voor stevige buien!We bezoeken Wellington en verpatsen onze boeken aan de lokale bookshop en kopen kiwibooks (een mens moet weten hoe geld te verdienen en zo weinig mogelijk bagage mee te sleuren!) Savonds trakteren we onszelf op een lekker restaurantje - moderne Aziatische keuken -mjam
11 feb: MOTOREPARATIEDAG en bezoek Wellington
Sochtends rijden we allereerst naar de BMW-dealer.. Deze heeft een hele dag nodig om de zaak te repareren.. Het maakt ons 600 dollar lichter.. We zullen ons geld moeten terugvragen aan de verkoper, want dit is ongehoord! Anyway... We bezoeken het Te Papa Museum aan het water, zeer interactief en gigantisch groot en plezant en we verkennen in de namiddag de kust rond Wellington. Ruw en puur natuur, een mens zou het niet verwachten...
12 feb: ferry naar het Zuiden
En jawel, het is zover! Onze ferry was gelukkig niet geannuleerd ( gisteren wel gezien het stormachtige weer) en mooi op tijd vertrekken we (na eerst eigenhandig onze motos te hebben vastgesjord) De tocht is de moeite. 3uur en 20 min alvorens we de Marlborough Sounds in varen, een waar spektakel voor het oog.. We rijden van Picton naar Havelock, een miniscuul plaatsje midden in de Sounds en de mooie natuur. We slaan onze tent op en komen tot de conclusie dat de ene winkel die het dorp telt, al gesloten is.. Pech! Dan maar hamburgers.. De camping is spotgoedkoop en heeeeeel rustig
13 feb: Rondrijden in de Marlborough Sounds. SMorgens nemen we onze picnic en zwembroek mee en rijden in een van de vele baaien van de Sounds. Puur natuur, een kleine bochtige weg die zich helemaal door de Sounds kronkelt, das pas motorrijden. Smiddags stoppen we in een verlaten baaitje en plonzen in het water! Een mens kan hier in zijn blootje staan, niemand ziet het!
14 feb: Wijn proeven in Blenheim We rijden van Havelock naar Blenheim, de wijnstreek van NZ. We kiezen er 1 uit en proeven... moeten nog rijden...We kopen ons een goed fleske voor savonds en rijden via de binnenbaan ( een stukje off road) terug - met een stevige regenbui!
15 feb: Van Havelock naar Nelson - 80 km
De weergoden zijn ons goedgezind, we kunnen droog richting Nelson rijden, hetgeen een zeer mooie rit is! Over de bergen terug naar de kust. In Nelson is het druk en het is dus niet simpel om overnachting te vinden. We zoeken een bed na een week kamperen. Met de nodige hulp vinden we een heel tof plaatsje op de heuvel in Nelson. Heel gezellige stad met de kunstmarkt vanavond op ons programma! En een biertje voor Jim en een wijntje voor Elke
3 redenen om een reis naar Nieuw-Zeeland te boeken:
- best service in the world - nooit file - om elke hoek een fotomoment!
REMARK FOR PICTURES: REGISTER ON FACEBOOK TO VIEW OUR PICS! TYPE 'ELKE VAN DERMIJNSBRUGGE" IN SEARCH EN HAVE A LOOK AT THE PICS. WORTH TO TRY!
- 5 feb: Windy day to Rotorua We left Stuart and Nan (Thanks again for the wonderful stay) and drove to Rotorua. On our way over the hill we had a nice view over the lakes! Rotorua is smelly, touristy, but worth a visit. We found a nice camping spot and spoiled ourselves in the Polynesian Spa with view over Lake Rotorua.... (after missing the opening hours of Wai-o-tapu...)
- 6 feb: Visiting the Rotorua Area First, like real tourist, second try to get in Wai-o-tapu - yes! Absolutely spectacular, especially with the champaign pools (look at face book for a lot of pics) Afterwards, we jumped into the free hot pools at Benny Bee's gas station (thanks to Nick!) - hot hot! We take an alternative route to get back to Rotorua... Over the hills, in between the cows.. meuh!
- 7 feb: BATTERY BRAKE DOWN!! From Rotorua to Taupo via Hamilton (which is crazy) - 280 km In the morning, the f****** BMW wouldn't start.. we had to call the AA - diagnosis: broken battery. Unfortunately: the nearest BMW-dealer was in Hamilton - so we had to make a little loop> Good service though! Thanks to the BMW-guy, we had the most beautiful way to Taupo! We avoided the big roads... Nice! Arrived in Taupo at 8 o'clock, not feeling like pitching a tent, so took a nice motel in Wharewaka. Busy day!
- 8 feb: Taupo - Wanganui - 250km After breakfast, a refreshing jump in lake Taupo (just had to walk down the hill!) - VERRRRY COLD A quick visit to the Huka Falls and off we went! We had the most spectacular drive all the way through the mountains, very windy, we saw Mount Doom, Mount Ruapehu ... Amazing! Look at the pics! Camping in Wanganui along the riverbank of the Whanganui river...
BELANGRIJK BERICHT VOOR HET BEKIJKEN VAN FOTO'S. GEZIEN WE HEEL MOEILIJK FOTO"S KUNNEN LADEN OP ONZE BLOG, ZULLEN JULLIE VANAF NU DE FOTO"S KUNNEN BEKIJKEN VIA FACEBOOK> HEEL EENVOUDIG - GEWOON EVEN REGISTREREN:
GA NAAR WWW.FACEBOOK.COM REGISTREER JEZELF MET JE EMAILADRES EN KIES EEN PASWOORD EENMAAL GEREGISTREERD< LOG MET DEZE GEGEVENS IN. TYP "ELKE VAN DERMIJNSBRUGGE" IN HET "SEARCHVAKJE" IN EN KLIK OP PHOTO"S. ALS JE DE FOTO"S APART AANKLIKT, VERGROTEN ZE EN KRIJG JE COMMENTAAR. MOCHTEN JULLIE PROBLEMEN HEBBEN, STUUR ONS EEN MAILTJE!
DE MOEITE WAARD OM TE BEKIJKEN, WANT TZEGT MEER DAN WOORDEN!
A bit of English for our English speaking kiwifriends... After you've all been treated with some nice pictures of auckland and beyond, a little word about what we did the last days..
- 30th of Jan: relaxing day after all the sightseeing Our new habits must be maintained, so after lunch we jumped in the kayaks in Okura Bay and took advantage of the high tide to go out snorkling a bit further in the bay, we had a wonderful swim, but we stayed in too long, because when returning, we had to walk with our kayaks through the water...low tide!! the rest of the day we spent in Nicks wonderful bunk house ( and we tested our first solar shower, sweet as!)
- 31st of Jan: Parnell - Auckland museum A bit of culture won't hurt us, so we took the bikes and head off to Parnell, a very fancy part of Auckland city where we visited the New St Mary church, the biggest wooden church in NZ. Nice! They even replaced it in the eighties to the other side of the street... Afterwards we visited the Auckland museum, a 'must do, when you want to know all about the history of NZ and the Pacific. We finished our day eating a wonderful pizza in Parnell! Our last night in Okura...
- 1st of Feb: From Auckland to Papamoa via the Coromandel Peninsula - 250km After being packed, a quick doctor's visit because Elke has some nasty spider bites... no worries, cream and pills will do... We drove all the way through Auckland heading South, over the Bombay hills, direction Thames. Waaaw, the roads in NZ our of a splendid quality!! And the scenery is magnificent too. We arrived in Papamoa at Matt and Debby. Friends of Nick, who have a wonderful house in the dunes, just 3min walk to the (quite rough) beach... We were spoiled with a tasty bbq and a nice and soft bed for the night... Jim takes a chilly evening swim, Elke watched and had fun!
- 2nd of Feb: From Papamoa to Whakatane (80km) In the morning we had to say goodbye to Nick, snif! He entertained us for about 2 weeks. We spent a wonderful time with him. See him again the beginning of April, so no worries bro! Sweet as... We drove via the Pacific coast route to Whakatane where Stuart and Nan were waiting for us. (Thanks to our Belgian friend Daniel, we met this lovely couple and have the opportunity to stay with them for a couple of days.) In the evening, Nan prepared us a traditional NZ dish: crayfish with fresh salad and pavlova for dessert, mjam! Thanks Nan!
- 3rd of Feb: sightseeing in Whakatane with Stuart and Nan They took us up the hill for a wonderful view over the coast and the Bay of Plenty. Afterwards we went to Ohope beach (just around the corner...) and took a swim. Refreshing, but quite rough! Jim got well away on the waves (even sand in his swim pants!) Stuart and Nan also took us to the rest of Ohope, nice little port and dunes... In the evening we had our first real NZ restaurant, called 'AVAGANDA'. To be recommended! We tried the Fijoa wine, typical NZ wine... Strange in all kinds of ways...
- 4th of Feb: boat trip to White Island - Spectacular day! This is one of the highlights of NZ. White Island is actually a very active volcano at about 50km of the coast. We took the boat and had a very 'rough' start. It isn"t easy to leave the bar because of the big waves and rocks everywhere, but we made it and had a boat trip of 1,5h to the island. On the way we saw a group of dolphins! That was the first time we ever saw them outside the zoo of Antwerp! They played around the boat and we took loads of pictures. Once we reached the island, we had to step into a small zodiac to get onto the vulcano. (needed to wear helmets and gasmasks for the sulfur in the air) And what a view, this is how landing on the moon must feel! We visited the craters and could see damp holes and mud pools everywhere.. just have a look at the pictures for some impressions..Spectacular!
Hier alweer een aantal sfeerbeelden van de afgelopen dagen: 1/ Puhoi - bikers cafe - ten noorden van Auckland - onze eerste rit - veel stoere kiwibikers en wij zaten daar met onzen limonade... 2/ Waiwera beach: geparkeerd op het strand voor een frisse duik! 3/ geparkeerd op het strand in Titirangi richting Piha 4/ 29 jan: zicht op PIHA Beach - een van de meest woeste surfstranden in NZ 5/ Sushi op het strand in Long Bay bij valavond (vlakbij okura - noorden van Auckland) 6/ 30 jan: snorkelen in de baai van Okura - verfrissend 7/ 30 jan: frogwoman in Okura
9/ 31 jan: Auckland Museum - Maori Woodcarvings in meeting room 10/ 1 feb: van Auckland naar Bay of Plenty - onderweg zicht op de Coromandel Peninsula 11/ 1 feb:zicht op Coromandel Peninsula 12/ bikebabe 13/ 1 feb: Jim op grote boom - net voor Bay of Plenty 14/ 1 feb: Reuze Nieuw-Zeelandse Mosselen op de bbq MMMMMM!!!!! 15/1 feb: Papamoa bij Matt de bbq man en Debby 16/ 1 feb: avondswim in het woeste water in Papamoa 17/ 1 feb: Papamoa beach bij valavond 18/ 1 feb: idem!
en jawel, nog steeds geweldig veel zon hier... hopelijk hebben jullie al kunnen genieten van de foto"s. Er zullen er dit weekend nog volgen. Hieronder alweer een stukje van ons dagboek:
- 27 januari: D-DAY - de eerste motorit in kiwiland eindelijk was het zover: twee Belgen op een moto door de nz heuvels. zoals altijd vergat Elke weer even hoe ze moest motorijden - dit van de spanning - maar dat sloeg al snel over in ah en oh! Jim reed alsof ie het altijd al links heeft gedaan... spijtig genoeg waren we niet alleen op de weg. gezien de feestdag op maandag waren alle kiwis op dagtrip. de enige files in nz hebben we dan ook allemaal op die dag gehad. niet getreurd, twas een geweldige rit. via de oostkust reden we noordwaarts langs orewa (schoner dan blankenberge) en waiwera naar puhoi, een schilderachtig dorpje (met motard-cafe) in de heuvels achter de kust. tijdens onze terugtocht gingen we afkoelen in de zee aan waiwera beach. we reden als het ware met onze motos op het strand.
- 28 januari: rust en snorkeldag
we besloten dat deze dag officieel onze eerste rustdag werd. En... we snorkelden voor de eerste keer in ons leven. We namen opnieuw de kayak aan het einde van de tuin, "sprongen" in de boot en peddelden tot waar we konden snorkelen. Echt geweldig! het water is zo helder dat je zelfs het haar op je tenen kan zien. onderweg kwamen we zelfs een grote rog tegen. nadien was het uitblazen geblazen in de hangmat. ja, t is een hard leven hier...
- 29 januari: PIHA JEEHA!
Piha staat bekend als een waar surfparadijs aan de noordwestkust van auckland. en jawel, adembenemend. we reden binnendoor vanuit okura (minikiwi achterop bij opperkiwi...) langs titirangi (kustdorpje waar we even parkeerden op het strand) door het regenwoud stijl den berg af naar Piha beach. okselvijvers en zwetende bilspleet na zo"n spectaculaire afdaling. fotos kunnen jullie later bewonderen. metershoge golven, veel hard proberende surfers en wij die het gadesloegen vanop ons handdoekje op het strand... we zagen dat het goed was. Een fantastische dag die we afsloten met sushi in Long Bay, vlakbij Okura, op een bankje op het strand. de rozige wolken verdwenen samen met de zon achter de horizon en het silhouet van Rangitoto, de altijd zichtbare vulkaan in de Hauraki Gulf voor Auckland...
Vrijdag vertrekken we vanuit Auckland naar het Zuiden van het Noordereiland - wie kan nog volgen?
Eindelijk wat nieuws vanuit het andere halfrond! We hebben onze vliegtrip vlekkeloos overleefd en de jetlag is helemaal weggespoeld door de zonnestralen en de kiwiwijn. Op dit moment is het hier in Auckland zo`n slordige 30 graden... Met andere woorden, 't is hier dik in orde en we willen jullie allereerst bedanken voor de fijne reacties op ons gastenboek. We zitten liever met onze gebruinde tenen in het zeewater,vandaar dat we jullie een kort dagboek-overzicht zullen geven. Geniet ook van de foto's hieronder! We hebben zwaar moeten selecteren om 10 van de 200 foto's op vijf dagen tijd te "posten".
22 januari: - perfect op tijd in luchthaven en warme welkom door onze kiwivriend Nick. - Okura: dorp waar we verblijven bij Nick in onze hut aan de zee met de ezels als huisdieren - zie foto - Eerste uitzicht vanop het dak bij buurman Nigel - zie foto
23 januari: - Muriwai beach: winderig strand aan westkust ten noorden van Auckland. Zwart zand, veel vogels, einde van de wereld - BMW bike stond te wachten op ons in 't zonnetje. Jim deed de eerste rit naar huis. - Waimauku: honing proeven van de kiwibijen mmmmm!
24 januari: - na het ontbijt met toast en honing sprongen we van achteraan in de tuin in de kayak - zie foto, we peddelden door de mangroves naar de andere kant van de baai. Vanaf het verlaten strand konden we genieten van de verder ook ongerepte natuur. Een aanrader: begin de dag op die manier, hij kan niet meer stuk! We zagen zelfs een reuzerog door het heldere water schieten... - Mission Bay: mooi stuk haven van Auckland met veel te dure boten - Kwaliteitscontrole van het Belgisch bier in het 'Belgian beer cafe DE FONTEIN' - Het geluk lacht ons toe: we kochten een tweede moto - Kawasaki KLE 500 - bij Red Baron
25 januari: - opstaan met het geluid van de TUI-vogel - vlug de ferry genomen naar Rangitoto, het vulkaaneiland. Tijdens de klim zagen we het meest onaardse landschap ooit: lavagrotten, gecombineerd met tropische vegetatie en vanop de krater een prachtig zicht over de baai van Auckland. - zie foto - Browns Bay: kustdorp waar we 's avonds fish & chips en burgers op het strand aten.
26 januari: - One tree hill: met de auto naar de top van een van de gewezen versterkte 'pa's' van de Maori. - jeej, weer een moto afhalen, ditmaal de KLE - netwerken met de lokale kiwi's - vrienden van Nick - bezoek aan het stadscentrum van Auckland - leeg op een zaterdag - no traffic jams! - 's Avonds bbq bij de kiwi's
En dit allemaal onder begeleiding van onze fantastische gids Nick Heller! Thanks mate!
Ons huis ligt vol kiwi's en de cocktail hangt nog een beetje in onze kleren, maar voor de rest zijn we goed bekomen van onze kiwiparty. Wat waren jullie allemaal geweldig! Bij het naderbij bekijken van jullie kiwi-accessoires hebben we meer dan eens dubbel gelegen van het lachen. We hebben bij deze ook besloten om gewoon geen bagage mee te nemen. We stoppen al jullie accessoires in een grote rugzak en (op voorwaarde dat we met de hele winkel de douane kunnen passeren) en geloof ons, we kunnen er meer dan drie maanden mee overleven! Waarvoor dank.. Enfin, 't was een fijn feestje. Allemaal geweldig bedankt voor jullie attenties en geniet nog wat na met de foto's!
We tellen af, nog 10 dagen om precies te zijn! Intussen zijn de eerste dollars al uitgegeven... De afgelopen weken hebben we veel gesurft op zoek naar 2 valabele moto's. Huren was geen optie, gezien te duur en kopen bij een privépersoon is ook niet ideaal, gezien je niet zeker weet dat je de moto achteraf voor een degelijke prijs kan doorverkopen. Ideaal daarentegen is de buyback-option die veel garages hanteren: je koopt een moto bij hen en tekent een contract dat ze hem (of haar...) na een bepaalde periode terugkopen voor een vooraf vastgelegde prijs. And so we did. We zijn op dit moment alvast de trotse eigenaar van een BMW Funduro (in een maagdelijk witte kleur) met 88.000km op te teller. Aan ons om er nog wat bij te doen... Dit betekent dat we al 1 moto ter plaatse hebben, de tweede plannen we te kopen na onze aankomst. We kunnen dan toch al 'garages afschuimen' met onze stalen ros.. Onze terugvlucht is intussen ook vastgelegd op 14 april. Maar dat is nog eeuwen verder in de toekomst...
Kiwi-party - vrijdag 11 januari - de Compagnie - Gent
Ons vertrek nadert met rasse schreden, nog 6 weken te gaan... Dankzij vele goeie tips van vrienden en kennissen hebben we alweer extra verblijfadresjes in kiwiland. Geweldig is dat.. Bedankt hiervoor! We vonden het wel een gepast moment om een feestje voor fijne mensen te organiseren! De daad werd bij het woord gevoegd, dus vandaar dat jullie allemaal welkom zijn op onze KIWI-PARTY op vrijdag 11 januari vanaf 20u in de COMPAGNIE in Gent (surf naar http://compagnie.be/cafe/ voor meer info). We hopen dat alle genodigden in vol ornaat aanwezig zullen zijn! Er is slechts 1 voorwaarde: vergeet je kiwi-accessoire niet...
De eerste grote stap is gezet: onze vluchten zijn geboekt (via Connections)! Vertrek op zondag 20 januari 2008 (tot ergens halverwege april) en gezien ons uitgebreid vluchtschema zetten we zowat in elk continent voet aan wal... Brussel - Frankfurt - Singapore - Brisbane - Auckland. Quantas Airways zal ons hopelijk veilig ter bestemming brengen. We hebben intussen ook besloten om ter plaatse twee moto's te kopen gezien de gunstige prijs en onze connecties met de 'locals'.. Daarnaast hebben we er nog extra uitdaging bij: we zullen proberen ons avontuur te laten publiceren in 'Motoren & Toerisme', gekend maandblad onder de motorrijders. We houden jullie op de hoogte! E&J
Eindelijk is het zover: onze eigen blog! Een 'live' gesprek is altijd beter, maar toch... Er broeden altijd verschrikkelijk veel plannen in ons hoofd, zoveel dat we er soms helemaal gek van worden. Maar het is wel heel fijn te weten dat een droom af en toe gerealiseerd kan worden en dat is wat we nu gaan doen. Begin 2008 vertrekken we namelijk voor drie maanden naar Nieuw-Zeeland met... de moto! Jawel, allebei zijn we gebeten door de motomicrobe: we hebben ons al laten gaan in Toscane, het Zwarte Woud, Normandië en het schone Belgenland, maar waarom gewoon niet even in Nieuw-Zeeland rondbollen? Het feit dat we naar Nieuw-Zeeland gaan heeft onder andere te maken met onze ontmoeting met Nick Helller, een rasechte kiwi! We ontmoetten hem in 2003 tijdens zijn wereldreis met de fiets. Hij reed door het woeste België en door een samenloop van omstandigheden zijn we elkaar tegen het lijf gelopen. Nick is een rasechte kiwi die met veel liefde en overgave over zijn land vertelt, zodanig dat het water ons uit de mond liep en we gewoon besloten een kijkje te gaan nemen! We beginnen nu zo stilletjesaan met onze voorbereidingen en vonden het wel een leuk idee om de hele voorbereiding, de reis zelf en de naweeën via deze blog bij te houden. Uiteraard zijn alle tips, ideeën of andere bemerkingen zeer welkom! Mensen die zelf down under zijn geweest, winter of zomer, voor 1 dag of 1 maand, of mensen die mensen kennen, alles is welkom! Alvast veel leesplezier op onze blog!
