Ik ben Eline Todts
Ik ben een vrouw en woon in Brasschaat (België) en mijn beroep is student.
Ik ben geboren op 01/09/1988 en ben nu dus 36 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: (die kom je nog wel te weten).
Ik studeer tijdelijk aan de University College of Oslo.Ik heb een leuke familie bestaande uit een grote broer, een niet
Plan je een vakantie in de streek bij Carcassonne, vlakbij het mooie Canal du Midi. Laat je dan zeker niet verleiden door de misleidende advertentie van verhuurbureau Moerland over Domaine l'Aquéduc: "Op 1 km buiten het dorp vindt u deze grote domaine aan de rivier de Aude gelegen op een geheel omheind terrein van ruim 2,5 hectare. Op dit grote terrein staan 3 villa s. Het domaine ligt precies tegenover het uit de Romeinse tijd overgebleven Aqueduc tussen de wijnvelden van de Minervois. Het bos- en parkachtige terrein bestaat uit eeuwenoude parasoldennen, palmbomen, cypressen en is verder..." Helaas vergeten ze er bij te vertellen dat het huis op 3 meter ligt van een ongelofelijk drukke baan die de hemelse rust en het uitzicht helemaal verstoren. Kijk zelf maar, men weze gewaarschuwd !
11-11-2009 om 00:00
geschreven door Eline
11-05-2008
Nog maar eventjes
Op dit moment moet ik uiteraard iets anders aan het doen zijn. Namelijk die 1500 woorden schrijven die nog niet in mijn paper staan. Maar het ziet ernaar uit dat dat wel zal lukken tegen dinsdag. Dus nu is het even stressen, maar uiteraard heb ik dat zolang mogelijk uitgesteld. We hebben bij mij gebbq'd, heel gezellig en we hebben genoten van de typische volksmuziek van de verschillende landen. Wij hebben hen duidelijk gemaakt wat het grote verschil tussen Samson & Gert en K3 precies is. En dan begon het... De Belgen voelden zich verplicht om te laten horen hoe mooi en precies Samson & Gert Duitsland lieten horen en zien, met 'Heide in Tirol'. De duitsers voelden zich op hun beurt verplicht om te laten horen dat het nog iets erger kon. En na drie kwartier waren we zot van die slechte, maar volkse muziek. Ligretto blijft het spel der spellen. Ik moest echt absoluut nog eens taartjes bakken, en zo gezegd zo gedaan. Het resultaat:
Misschien moet ik toch maar bakker worden, ipv leraar.
Nu zijn er 2 vriendinnen van Maria op bezoek, lastig als je wil schrijven en zij gaan ontbijten of als ik wil gaan slapen en zij zitten naast mij grappige filmpjes te zien. Maar ik ben bijna klaar met schrijven en zij bijna weg. Maar ze zijn wel sympathiek hoor, dat is het probleem niet. Ze moeten mij nogal een seut vinden. Altijd maar binnen aan mijn tafeltje, met de laptop, mijn boeken ernaast. Het is hier de afgelopen dagen zo'n mooi weer geweest. Bij jullie ook, dat heb ik al vernomen. Echt zalig, ik heb er zelfs een beetje kleur van gekregen. De zon, ... nog zo'n reden om niet te beginnen schrijven.
Dinsdag moet die paper dus binnen. Vrijdag moet ik hem in een kwartier presenteren en een beetje vertellen over de dilemma's en wat ik nog verder zou willen onderzoeken. Dan is het 17 mei. Nasjonaldagen i Oslo. Na dat weekend hebben we een week niets te doen, of eigenlijk na dat weekend hebben we een week om ons voor te bereiden voor het mondeling examen. Dus misschien dat ik dan naar Bergen ga, aangezien dat er nog steeds niet van is gekomen. En dan begint de laatste week. Ook nog spannend: mijn ouders komen, mijn examen, en last but not least: mijn hiking trip naar de grootste fjord van Noorwegen (2de grootste van de wereld). Zooooooo spannend! En dan na dat weekend neem ik het vliegtuig huiswaarts met mijn ouders. Klaar om Michiel te laten studeren. Wat een afzet, wie organiseert er nu examens als ik terug kom.
Ik heb me ondertussen ook beziggehouden met de belangrijkste zaken die er zijn (dus niet het schrijven van een paper). Enkele foto's van mijn tuine/huis/terras. Maar ik moet bekennen dat het terras er kleiner uitziet dan het is.
En we hebben een dood huisdier. Vreemd dat ik het hier op zet, maar de ekster woont dus in ons huis, in de schouw van de schoorsteen eigenlijk. Maike en Els wilden hem een begrafenis geven, maar besloten dat ze hem niet wilden aanraken, ookal zouden ze zich goed inpakken met plastiek zakken e.d. Dus nu heb ik nog steeds een ekster die in de schouw woont. Ik apprecieer hem wel.
11-05-2008 om 18:15
geschreven door Eline
30-04-2008
Afscheid van 10 klasgenoten
Ja, erg hoor. We hadden de keuze om hier 3 maanden te studeren voor 20 credits of zoals ik doe, 4 maanden voor 30 credits. Dat wil zeggen dat voor 10 studenten het semester in Oslo is afgelopen. Dus ook voor Céline. Gisteren afscheid genomen. Dat vond ik eigenlijk echt niet leuk. En ik had ook buikpijn was mijn humeur niet verbeterde. Gek die buikpijn, aangezien ik nooit buikpijn heb. Die 10 hebben maandag hun presentatie gegeven over hun final paper. Best interessant en sommige presentaties waren echt goed. Ik vind dat de Belgen daar behoorlijk goed in zijn, in presentaties geven, in vergelijking met de andere landen. Het heeft me ook geholpen zelf in actie te schieten.
Zaterdag hebben de Duitsers typisch Duits gekookt voor ons. Het is niet moeilijk om te raden: kartoffelsalade met wienerworsten. Die aardappelsla was bijzonder lekker. Een recept van Lukas zijn grootmoeder. Ik heb zelfs geproefd van de worsten en vond het acceptabel. Maandagavond zijn ze dan naar mij thuis gekomen. Ik ging taartjes bakken en heb dat dan ook gedaan. Ik zorgde voor het deeg, de zelfgecreeerde banketbakkersroom en fruit, Céline zorgde voor een mooi eindresultaat, dat ik dan overgoot met het gelatinelaagje. Persoonlijk vond ik het niet super, maar de rest wel, dus geen zorgen. En ik denk dat ik de rest heb aangezet tot lekker koken, want vanavond is het een dessertavond.
Ik had het idee om eens foto's op mijn blog te zetten van de mensen waar ik met om ga hier. Dat ga ik dan ook doen, maar in de vorm van een 'spel'. Ik geef de foto's en de namen, en jullie proberen uit te vinden welke naam bij welke foto past (of andersom).
Bieke, Céline, Eline, Els, Fonne, Laura, Lukas, Maike, Maria (Sommige zouden zo moeten gaan!)
Aangezien de 2 rechtse grieten al op een andere foto staan, gaat het over het linkse meisje.
Het rechtse blonde meisje.
Het rechtse meisje.
30-04-2008 om 00:00
geschreven door Eline
21-04-2008
Steinsfjorden
Zondag ben ik met 4 vrienden naar de Steinsfjorden getrokken. Het eigenlijke plan, staafkerken bezoeken, was aan de kant geschoven aangezien ze allen tot eind mei gesloten zijn. We hadden om 11 uur bij de Duitsers afgesproken en vertrokken rond 12 uur naar ons nieuw plekje. Ik stelde voor om eerst naar een 'viewpoint' te rijden en daarna een plekje te zoeken om te picknikken. Op de baan vanuit oslo mocht je maar 60 km/h, behoorlijk irritant, maar na een uurtje kwamen we dan aan het uitzicht. Echt heel knap. Er waren mensen paragliding aan het doen. Ze namen een aanloop en hup, de lucht in met hun parachute. Ze hoeven zelfs niet te springen, alleen goed gebruik van de wind kunnen maken. Tamelijk belangrijk denk ik. Dat wil ik ooit nog wel doen. Zal wel ongeveer hetzelfde zijn als parachutespringen, maar dan zonder de vrije val. Dat was zalig, een echte aanrader! Hierna terug de weg op, op zoek naar een fijn picknikplekje. Aan het water zaten we. Heerlijk, met dat mooie weer. Maike had haar gitaar mee, we hadden allerlei lekkere dingen bij, als dessertje verraste ik hen met lekkere Côte d'Or en Fonne ons met heerlijke stroopwafels. Genieten, babbelen, zonnen, ...
Op terugweg was iedereen aan het slapen. Niets doen kan ook vermoeiend zijn. Deze week heb ik mijn laatste fieldwork. Vorige week was trouwens bijzonder interessant. Een ONTZETTEND rijke school. Een heel gemengd publiek, maar wat ze aan materiaal hadden, dat is niet te vergelijken met wat 10 scholen in België samen zouden kunnen hebben. Om maar even een voorbeeld te geven: een grote ruimte met 5 kleine keukentjes waar dan lessen over koken, hygiëne in de keuken, hoe praktisch, snel en goed afwassen, ... werden gegeven. Maar ook de muziekruimte, de computerklasSEN, ... waren imponerend. Enkel de bibliotheek vond ik teleurstellend, niet zoveel aanbod, ook niet zoveel in het Engels, maar dan weer wel leuk ingerichte leeshoekjes. Het niveau van de klas die ik vorige week observeerde was echt beduidend beter dan dat van de vorige 2 scholen. En hun engels, ... was ons Frans na 4 jaar maar zo goed. Na 12 jaar kan ik het nog altijd niet deftig spreken. Ik heb het al gezegd, maar ik vind het zo schrijnend, gewoon omdat ik weet dat het niet alleen aan mij ligt. Vandaag heb ik me de hele voormiddag met een boekje in de zon gezet. Zomer is het hier. En dat terwijl de lente nog niet is langsgeweest. Naar het schijnt duren de winter en de zomer hier lang en gaan de herfst en lente snel voorbij. Hopen dat we toch even van de bloesems en het lenteweer mogen genieten. Verder blijft Oslo oslo en blijf ik Eline, waardoor ik genoodzaakt ben om heel erg te liegen over mijn leeftijd. Dan moeten ze hier maar niet van die idiote regeltjes volgen. Maar goed, ik amuseer me dus nog steeds!
21-04-2008 om 16:57
geschreven door Eline
13-04-2008
BsB
Ik moet absoluut terug wennen aan het alleen zijn. Maria komt vanavond terug, dat zal al fijn zijn. Ik moet dringend terug die goede gewoontes die ik hier had 'opgebouwd' terughalen, zoals bijvoorbeeld 1 keer in de week eten kopen, in plaats van iedere dag weer te winkelen. Gisteren ben ik bij Bieke blijven slapen. We hebben met nog enkelen heerlijke pannenkoeken gebakken, en hierna het wat belachelijke en zoals gewoonlijk voorspelbare "27 dresses" gezien. Maar het was wel grappig, want de film was opgenomen in een cinemazaal en de filmer liet af en toe een doek over zijn lens vallen, waardoor wij enkel geluid hadden en een zwart scherm. Maar ik wilde in ieder geval gewoon rustig blijven en kon op een luchtmatras met een fliesdekentje en een donsovertrek blijven slapen. Goed genoeg voor mij. Op de scouts hebben we nieuwe groepsleiding, ik heb niet mogen stemmen, want je moest aanwezig zijn, maar ik heb dus ook niet gehoord wat ze te zeggen hadden. Geen idee of ik het nu goed of niet goed moet vinden. Ah, nog grappig: ik vertrok naar Ulleval voor de pannenkoeken en stond te wachten op de metro die 30 minuten vertraging had en er stond een groepje zatte grieten op het perron te wachten. Ze hadden allemaal hartjes en namen zoals Nick en Brian op hun gezicht getekend. Ik dacht dat ze een spelletje hadden gedaan met het nodige drankgebruik en in Oslo gingen verderfeesten. Maar even later stapten er op die metro nog een 20-tal jonge meisjes op met dezelfde kenmerken. Half van de wereld en ook Nick, Brian, ... op hun gezicht. Raad eens wie er in Oslo optrad gisterenavond? The BackStreetBoys, hoe heb ik dat kunnen missen. Mijn helden! En lees dit inderdaad maar als ontzettend sarcastisch.
Terwijl ik hier niets zit te doen, zitten mijn vriendinnen lesvoorbereidingen te schrijven en te slijmen bij hun mentor, hopend op goede punten voor hun stage. Blij dat ik dat even mag missen. Maar volgend jaar gaat dat des te harder pikken, vrees ik.
Gisteren heb ik met Céline even gebabbeld over Arcimboldo. Ik vertelde over de tentoonstelling die we hebben gezien in Parijs. Zij had hem niet gezien, maar was uiteraard zot van zijn werk en ze had er al een les over gegeven tijdens haar stage vorig jaar. Dus ga ik haar lesvoorbereiding maar eens afsnoepen en hopen dat ik aan haar Frans uitkan. Dat zou trouwens een goede oefening voor mij zijn. Mijn Frans, ... terrible! Ik weet nog niet hoe, maar als ik Frans wil geven, zal ik het zelf wel wat beter moeten kunnen.
Ik heb een kaartje gekregen van mijn tante Anneleen. Super vind ik dat! Want die Maria, die krijgt maar post, ze maakt me er helemaal jaloers mee. Hint hint !!!
13-04-2008 om 17:28
geschreven door Eline
07-04-2008
Hier ben ik weer!
Wat is dit lang geleden.
Ondertussen ben ik enkele dagen naar huis gegaan en heb ik als ik terug naar Oslo vertrok mijn lief meegenomen. We hebben 10 dagen lang van elkaar, van de natuur en van Oslo zelf genoten. Nu volgt er jammer genoeg wel een lange periode waarin we elkaar niet zullen zien. Het had flink gesneeuwd dus hebben we ons gewoon laten gaan in mijn tuintje, zoals dat hoort, en we hebben een sneeuwmonster gemaakt. Prachtig toch, met ijspegels enzo.
We zijn in de bossen van Oslo gaan wandelen. Op de foto hieronder (links) zie je een bedrijf dat duidelijk boomstammen verzamelt.
Op onze tocht zijn we enkele fijne beestjes tegengekomen.
En we hebben op het ijs van het meer gewandeld, met enige zenuwen. Sneeuwengels gemaakt, liefdesverklaringen geschreven,
We hebben het Vikingmuseum bezocht dat op een schiereiland van Oslo ligt, dus daar zijn we met de boot naartoe gegaan. En daar hebben we (om nog eens de boot te kunnen nemen) ook het Kon-tiki museum bezocht. Beide toffe musea! We hebben ook even rondlopen op dat schiereiland en kwamen enkele huisjes van het Norsk Folkmuseet tegen, met een groendak. Toevallig iets waarover Michiel een project doet op school. Op de foto hieronder (rechts) zie je bomen, heel tof enzo, maar er zit een specht in, die toen we hem tegenkwamen ontzettend veel lawaai aan het maken was.
Nu ben ik hier weer op mijn eentje. Niet erg, maar het was heel fijn om Michiel hier te hebben, en ook mijn broer en zus waren hier dit weekend. We hebben het gezellig gemaakt. En mijn zus is gestopt met roken, hip hoi! En iedereen moet haar steunen.
Trouwens, dit is de laatste week dat ik hier les moet volgen. Alle weken die nog volgen zullen gevuld worden met fieldwork, het schrijven van mijn paper, presentaties volgen van de studenten die hier maar tot begin mei blijven, en dat is het ongeveer.
07-04-2008 om 00:00
geschreven door Eline
15-03-2008
Paasvakantie komt eraan...
Liene is veilig thuisgeraakt, ik probeer dat ook volgende maandag. Dinsdag gaven de Poolse Nina en de Braziliaanse Briza hun presentatie in de klas. Beide waren erg interessant. Briza moet nogal een cultuurshock hebben meegemaakt. Ze vertelde over de onveiligheid, geweld, ... alsof het normaalste van de wereld is. Misschien is het dat ook wel ? Nina kwam heel trots vertellen over haar land en deed me denken aan een meisje uit belgië. Liene hielp me met het vinden van de juiste persoon om haar met te vergelijken. Nina is opgegroeid in Polen, maar heeft enkele jaren in Amerika geleefd. Ik erger mij nogal vaak aan haar 'Polen is het beste'-attitude. Ze vertelde dat ze voor haar komst ook haar twijfels had bij het strikte overgestructureerde onderwijs van Polen, maar na haar bezoekjes aan de Noorse scholen, was dat helemaal anders.
Woensdagavond ben ik pannenkoeken gaan eten in de studentenblok van St.hanshaugen. Er waren gelukkig ook van die Noorse wafels, want de pannenkoeken waren een regelrechte flop. Donderdag waren het nog eens 2 presentaties. Van Céline en van Yulia (Ukraïne). Ook heel interessant. Het Franse onderwijs waarbij de Staat je in scholen plaatst, dus geen interviews bij directies, maar gewoon hopen dat je een goede school krijgt. In dat zuidelijke buurland van ons hebben ze ook nog les op zaterdagvoormiddag, maar daar komt verandering in. En er wordt niets over religie onderwezen op school. Yulia haar presentatie zorgde voor de nodige discussie. Maar ik vind dat bijna iedereen hier al een bijzonder interessante en goed gegeven presentatie heeft neergezet.
Vrijdagnamiddag gingen we naar Akershus Festing. Het oude kasteel van Oslo. Met overblijfselen uit de Middeleeuwen, en wegens verwoest, afgebrand, ... ook met delen uit vele verschillende andere periodes.
Zicht vanuit het kasteel. Het was nogal hard aan het regenen, dus ik trek nog wel een keer een mooie duidelijke foto als het mooier weer is. (Normaal zie je al de eilandjes liggen)
Céline onder een hartje, in één van de zalen van het kasteel.
Sorry lieve Michiel, maar toch 2 foto's van een tamelijk onbekende man, wegens "Viking"heid. Een rossekop met een echte vikingblik. Dit is de eerste echte viking die ik hier heb gezien. De foto's zijn getrokken tijdens het schuilen voor de regen met zicht op een van de binnenpleinen in het kasteel.
15-03-2008 om 17:00
geschreven door Eline
10-03-2008
Skiën
Wij zijn gaan skiën !!!
Ik kan niet meer zeggen dan dat het leuk was! En nu zijn we moe.
10-03-2008 om 21:23
geschreven door Eline
09-03-2008
Fieldwork en daarna
4de keer goede keer? Al 3 keer geprobeerd om een bericht te publiceren en al 3 keer een stomme fout gemaakt, maar dus.
Het fieldwork deze week heeft niet zoveel opgebracht. Dinsdag en woensdag werkte de hele school rond een project, met als hoofdthema afval. Dus de hele school was ofwel aan het knutselen of dansen aan het oefenen, een animatiefilm aan het maken, aan het werken aan een krantje over de afgelopen projectdagen, Dus woensdag zijn we niet naar de school geweest, aangezien de lessen er hetzelfde uit zouden zien als dinsdag, maar we zijn wél naar het optreden gegaan. We hebben de tentoonstelling gezien en genoten van al het eten dat in de turnzaal voor hele redelijke prijzen werd verkocht. Donderdag heeft me meer opgeleverd voor mijn Final Paper. Ik kon een lerares religie interviewen en had enkele interessante gesprekken met nieuwsgierige leraars.
Dinsdagavond was het international café, maar daarvoor was het volleyball. Man, wat doet dat pijn. Mijn pols deed echt een paar dagen pijn, maar bij mij viel alles nogal mee als ik op donderdag Maria haar polsen zag: hele maar blauw, groen, bruin, geel gezond kan dat niet zijn. Dus donderdagavond heb ik het volleyballen maar gelaten.
Woensdagavond was ik uitgenodigd voor een etentje bij Turid. Een van de Italiaanse internationale studenten zou koken. Het werd pasta met kabeljauw, dus bij deze heb ik wel vis gegeten, lieve Eva J !
Na de lekkere maaltijd speelden we spelletjes, uiteraard jungle speed en ook ligretto, ook ontzettend leuk.
Vrijdag is Liene aangekomen. s Avonds samen die lekkere Vlaamse steak opgesmuld en bijgebabbeld. Gisteren het Munch Museum bezocht en door Oslo gelopen. Van het Centraal Station via de grote, belangrijkste straat in Oslo naar het koninklijk paleis. Van daaruit naar de Hogeschool en hierna een kijkje gaan nemen in de haven. s Avonds terug naar Oslo gegaan en met Binke en haar 4 Brusselse vrienden en Isabel op café gegaan. We hadden trouwens geluk! Net nadat we binnen waren kwam de ID controleur binnen. Het was een hele gezellige Belgische avond.
Vandaag wilden we op tijd opstaan, zonder succes. Maar we hebben de metro tot aan Holmenkollen genomen want daar werden zoals ieder jaar de World Cup schansspringen georganiseerd. Dus wij hebben echt die zotte mannen van de schans zien springen. En ze landen ook weer, misschien nog zotter. Het enige mindere was het meer dan 3 uur lang stilstaan. De koude was nogal aanwezig. Maar de pannenkoeken deze avond hebben die koude doen vergeten.
Morgen hebben Liene en ik een dagje skiën gepland, spannend hoe dat zal aflopen. Je hoort het nog wel!
Zoek de schansspringer op de rechtse foto hierboven.
09-03-2008 om 00:00
geschreven door Eline
29-02-2008
Fieldwork
Zo meteen ga ik proberen zelf het paneermeel rond mijn stukje vlees te krijgen, kwestie van een schnitzel te maken. Dan moet ik een outfit kiezen voor de 'Foute avond' .
Maar even over afgelopen week. Maandag kregen we dus uitleg van Paul over het fieldwork. Het was nogal ónboeiend. Die man is hier echt slecht in. Maar ik denk dat meesten wel doorhadden dat ze zeker niet te laat mochten komen, aan gezien hij dat 10 keer heeft herhaald. Maar goed, hij heeft gelijk natuurlijk, sommigen in de klas snappen niet goed wat 'de les begint om half 9' wil zeggen, aangezien ze soms een half uur, of zelfs een uur te laat komen. Ik vind het een beetje onbeleefd, zeker als dat te laat komen niet eenmalig, maar een gewoonte is.
Dus dinsdagochtend de metro's naar Sinsen Skole genomen. Net op tijd, omdat ik uiteraard helemaal verkeerd was gelopen. Gelukkig dat ik gewoon de kinderen moest volgen. Mijn eerste indruk? Wat een grote school. Er zijn 45 leraars en 420 leerlingen. (Eerste leerjaar tot 4de middelbaar). Het was vooral het gebouw dat indrukwekkend was; maar ik wist nog niet dat de middelbare school hier ook zou zitten. Wel dus. De directeur komt 15 minuten te laat, maar is ontzettend vriendelijk en bereid om zich in te zetten voor onze 'wensen'. De eerste dag observeren we per 2 een groep uit de eerste graad (1e leerjaar). In de meeste klassen van de lagere graden, zitten 15 kinderen. Ik ga niet heel het systeem uitleggen en de manier waarop lessen hier worden gegeven, dat moet je dan maar eens persoonlijk vragen, als je dat echt interesseert. Mij is het althans duidelijk waarom Noorwegen zo laag scoort op de OECD, met slechte resultaten op kennis en hoge op democratisch denken en 'self-esteem'. Ze leren nogal weinig, het is veel gespeel, wat wel maakt dat de kinderen genieten van het onderwijs. Schooldagen duren van 8.45 tot 13.00 met in totaal 1 uur pauze. Eten gebeurt in de klas. Ik heb de kinderen niet veel zien werken, maar misschien is dat hoe het gaat in deze school, volgende week kan ik voor het eerst scholen vergelijken (al zijn het er maar twee).
Woensdag mocht ik observeren in een hoger jaar, het derde leerjaar, bij een hele lieve juf. De kinderen kwamen me knuffelen aan het einde van de dag, al was de enige conversatie die we hadden in hun eerste engels. Ik probeerde af en toe een beetje Noors, met beperkt succes. Maar ik ga naar huis met een heel fijn gevoel. In die klas zitten trouwens een Jelle krullebol en een langharig blonde Justin, voor zij die mijn kawellers een beetje kennen.
Donderdag kon ik de directeur interviewen en dat heeft me het meeste opgeleverd deze week. De juf had vandaag een les voorbereid waar ik misschien iets mee kon doen. Ze had een klasgesprek over empathie. Het lastige van zo'n gesprek is de taal, maar misschien kan het toch interessant zijn.
Ik heb jullie trouwens nog niet op de hoogte gebracht van het waarschijnlijk thema van mijn Eindpaper. Wel, hoe gek het ook zal klinken, het zal gaan over de manier waarop Noorse scholen 'omgaan' met het geven, betrekken van religie in hun onderwijs. Wat ik tot hiertoe heb gehoord klinkt heel positief. Positiever dan ik ons godsdienst/niet-confessionele zedenleeronderwijs vind. Maar mijn 'onderzoek' in nog maar in een beginfase, dus ik blijf op mijn hoede.
Ik ben ondertussen ook een wandelkaart gaan kopen om in de bossen van Oslo zelf op zoek te kunnen gaan naar Elanden. Die lopen daar dus echt rond. Dus Liene en Michiel pas maar op en neem wandelschoenen mee, want wij gaan een lange vermoeiende Elandentocht maken! Tenminste één ... Be Prepared
Trouwens, wij mogen geen foto's nemen van kinderen, hiervoor moet je de toestemming hebben van de ouders. De reden waarom, ... die moet ik nog vinden.
Misschien moet ik toch maar bakker worden, ipv leraar.
Zicht vanuit het kasteel.
Céline onder een hartje, in één van de zalen van het kasteel.
