Het is intussen al voorbij half oktober, dus komt de marathon van Kasterlee weer in zicht. Dat betekent ook dat ik weer volop aan het trainen ben, al heb ik het nu wel even anders aangepakt. Geen grote schema's met lange duurtrainingen of intervallen, gewoon een duatlonschema van de Britse hartstichting. Op die manier hoop ik opnieuw een degelijke conditie te krijgen.
Want door onfortuinlijke gebeurtenissen in de privésfeer kwam er de laatste maanden nog weinig in huis van trainen. Ik moest eind september zelfs de Leiemarathon annuleren maar voor Kasterlee wilde ik het niet zo ver laten komen. Bijna twee weken ben ik nu bezig, met enkel een rustdag op maandag. En eigenlijk voel ik me al een stuk beter, ook al is het maar een uurtje, of soms zelf een half uur dat ik onderweg ben. Maar het geeft je de tijd om het hoofd helemaal leeg te maken. Met een goede tijd hou ik in Kasterlee absoluut geen rekening mee, dat is me in de voorbije 28 marathons evenmin gelukt, maar aankomen in de tiende editie van misschien wel de mooiste marathon van het land is mijn grote doel.
