Mijn zondagvoormiddag was weer gevuld. Na enkele maanden oponthoud ging in ons eigen Kasterlee de maandelijkse training voor de marathon weer van start. En hoe Roger, de organisator van de marathon van Kasterlee, het steeds klaarspeelt weet niemand, maar de afgelopen twee jaar was het steeds lopen onder een stralend zonnetje. Zondag was het niet anders, om acht uur viel het water nog met bakken naar beneden, een uurtje later was het plots opgehouden. Het parcours heeft nog weinig geheimen, maar het blijft schitterend om er te lopen. Na iets meer dan twee uur zat het er op.
Vermits ikzelf nog een foto diende te nemen voor Gazet van Antwerpen, plaatste ik enkele tussenspurtjes zodat ik de meer dan dertig enthousiastelingen samen op de foto kon zetten. Uiteindelijk koos ik voor de Hoge Mouw om de foto te nemen. Ik ben zelf tevreden over het resultaat en hopelijk wordt er op de redactie niet te veel aan geknipt, zodat ook de schitterende natuur goed zichtbaar is. Maar dat zien we morgen wel weer.
Voor mij was het alvast een geslaagde training en nu hoop ik dat de trein vertrokken is met het oog op de eerste marathon van Gilze. Hiervoor hebben we nog een zestal weekjes, dus nog tijd zat om ons klaar te stomen.
Een kleine twee weken geleden werkte ik ondanks een gebrekkige voorbereiding mijn tiende marathon af. Een deftige tijd zat er nog niet in, maar ik denk dat enkel ik hiervoor de schuldige ben. Iemand die te weinig traint en nogal veel hooi op zijn vork wil nemen, betaalt vroeg of laat toch de rekening. Nu heb ik na de Binnenmaasmarathon (foto) besloten om een tweetal weken rust in te bouwen. Ik vond niet echt dat het nodig was, maar ik wil met een propere lei naar de volgende toewerken, op 9 mei in het Nederlandse Gilze. De Binnenmaas was een zware dobber. Er waren slechts een veertig deelnemers en een aantal estafetteteams die drie ipv twee ronden deden. Al snel kwam ik in een groepje marathonlopers, een achttal, dat net iets te snel ging voor me, maar de felle wind en de ijzige regen gingen in de Maasvlakte fel te keer, zodat ik het risico niet durfde nemen om twee ronden in mijn eentje af te werken. Op het einde van de eerste ronde liet ik het intussen verbrokkelde groepje voor wat het was. Ieder voor zich dus. Ik heb serieus mijn peren gezien, zoals men dat in de Kempen zegt en heb tot twee keer toe een lift moeten weigeren. Zo slecht moet ik er dus uitgezien hebben ... Het resultaat was dat ik wederom niet onder de vier uur kon duiken, maar ik had het ook niet verwacht. Wie tussen twee marathons slechts drie keer traint, samen goed voor 41 km !!!, moet zichzelf geen illusies maken. Nu in Gilze wil ik wel slagen in mijn opzet, zoniet zal het eind mei in Stockholm moeten gebeuren. Maar in een bende van 18500 lopers naar een goede tijd streven lijkt me ook een utopie.
Keep on running ...
PS zondag is het opnieuw marathontraining in Kasterlee. Elke laatste zondag van de maand van maart tot en met oktober kan men voor het symbolisch bedrag van 1 euro het parcours van de natuurmarathon van Kasterlee verkennen. Een schitterende omgeving, mooi parcours en gezellige sfeer. Wat wil een loper nog meer ?
Hallo,
