|
1.1.1 Ondernemingsdoelstellingen en marktvormen
Ondernemingsdoelstellingen: Een doel waar een onderneming naar streeft. De meeste ondernemingen streven naar maximale winst.
Heterogeen product: Als de consument verschillen ondervindt tussen de producten van de verschillende aanbieders.
Homogeen product: als de aard van het product onderling geen verschillen ondervindt.
Marktvormen: geheel van omstandigheden waaronder ondernemingen met elkaar concurreren.
Volkomen competitieve markt: wanneer er veel aanbieders een homogeen product aanbieden.
Monopolie: officieel recht om als enige iets te mogen verkopen bv. bpost.
Monopolistische concurrentie: wanneer er veel aanbieders een heterogeen product aanbieden.
Oligopolie: enkele aanbieders van een bepaald product bv. cola: Coca Cola, Pepsi en de witte producten.
1.1.2 Bepaling van de optimale productiegrootte op basis van de totale opbrengsten en de totale kosten
1.1.2.1 Hoe verlopen de opbrengsten?
Optimale productiegrootte: de productie waarbij de winst maximaal is.
Korte periode: Enkel de productiefactor arbeid kan variëren, de productiefactor kapitaal blijft constant.
Lange periode: Als niet alleen de productiefactor arbeid en de productiefactor kapitaal kunnen veranderen.
Totale opbrengsten: het geldbedrag dat een onderneming ontvangt uit de verkopen van zijn product.
Gemiddelde opbrengsten: de opbrengsten per eenheid. GO=TO/Q
1.1.2.2 Hoe verlopen de kosten in de korte periode?
Totale kosten: kan worden bepaald door de totale vaste kosten en de totale variabele kosten met elkaar op te tellen. TK=TCK+TVK
Variabele kosten: Kosten die kunnen veranderen met de grootte van de productie. TVK
Vaste (of constante) kosten: kosten die niet zullen veranderen als de geproduceerde hoeveelheid verandert.
Gemiddelde kosten: de kost per geproduceerde eenheid. GTK=TK/Q of GTK=GVK+GCK
Gemiddelde variabele kosten: de totale variabele kosten per geproduceerde eenheid. GVK=TVK/Q
Gemiddelde constante kosten: de totale vaste kosten per geproduceerde eenheid. GCK=TCK/Q
Marginaal product: = meerproductie. Hetgeen één extra arbeider bijbrengt aan de productie.
Wet van de toe- en afnemende meerproductie: in deze vaststelling zijn er drie fasen te onderscheiden in het productieverloop naarmate er meer arbeiders worden ingezet: de toenemende, de afnemende en de negatieve meerproductie.
1.1.2.3 Hoe bepalen we de optimale productiegrootte in de korte periode op basis van TO en TK?
Winst: als het verschil tussen de totale opbrengsten (TO) en de totale kosten (TK) positief is.
Verlies: als het verschil tussen de totale opbrengsten (TO) en de totale kosten (TK) negatief is.
Winstmaximalisatie: het proces waarbij een onderneming de combinatie van prijs en productieomvang bepaalt die de grootste winst oplevert.
Break-evenpunt: hoeveel eenheden een ondernemer moet produceren en verkopen om noch winst, noch verlies te maken.
1.1.3 Bepaling van de optimale productiegrootte op basis van de marginale opbrengsten en de marginale kosten
1.1.3.1 Hoe verlopen de marginale opbrengsten en de marginale kosten?
Marginale opbrengsten: de bijkomende opbrengsten die ontstaan zijn door een toename van de productie met één eenheid.
Marginale kosten: bijkomende kosten die ontstaan zijn door een toename van de productie met één eenheid.
Break-evenpunt: hoeveel eenheden een ondernemer moet produceren en verkopen om noch winst, noch verlies te maken.
Shutdownpunt: de grens van de stopzetting van de productie in de korte periode.
|
