|
Verslag Natuurmarathon La Roche, 9 juni 2013xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Vorig jaar was de Natuurmarathon in La Roche mn tweede marathon, vandaag inmiddels al mn veertiende. Zonder ik het besef stijgt dit aantal alleen maar. Maar dat kan in feite ook niet anders, coach Jacques trommelt me iedere keer weer op, en dan pas ik nog de helft van zn aanbiedingen omdat ik ook besef dat ik het fietsen echt niet wil laten vallen. Vandaar dat ik gisteren nog met onze pa nog een rustig toerke gedaan heb van 100 kms, weliswaar allemaal kopwerk. Ik hoopte alleen maar dat ik me dat vandaag niet zou gaan beklagen.
Om 6u45 hadden Marc T, Patrick V , Jacques en ik afgesproken aan de carpool in Diepenbeek. Gezellige boel met wilde verhalen toen we opreden naar La Roche. Even slikken toen we in Hoeselt plots in een regenbui terecht kwamen. Jacques zat daar in zn singletje, die had op zon gehoopt. De heren natuurlijk zonder regenjasje. Maar het stopte onderweg gelukkig met regenen.
Parkeerplaats zoeken, maar goed dat Jacques dé La Roche-kenner bij uitstek is. Startnummer en chip afhalen en dan verbroederen met de vele bekende gezichten. Op de lange afstand ( marathon ) en trail ( 35 kms ) meer Nederlandstaligen dan Franstaligen. Maar onderweg hebben we zelfs Noors gehoord wat door de lopers in kwestie bevestigd werd.
Nadeel was wel dat de drie disciplines ( marathon, trail en halve marathon ) allemaal tegelijk vertrokken om 9u15, een verlate start omdat niet alle nummers op tijd uitgedeeld waren. Je had er écht geen zicht op wie er voor je liep, de hoeveelste dat je liep. Maar in feite moeten we ons dat niet aantrekken, hem uitlopen is op zich al een hele prestatie, want met zn 950 hms is ie écht niet te onderschatten. Marc zn tweede marathon ( ja, ja, zo begint dat Marc ), Patrick net terug begonnen na een hardnekkige scheenbeenvliesontsteking. Jacques ging het sowieso rustig aandoen omdat ie nu drie weken achter elkaar een marathon loopt.
Het parcours was ongeveer hetzelfde als verleden jaar, met het verschil dat dit jaar alleen de trail omhoog richting kasteel liep. De ( halve )marathon liep van Borzee naar Bérismenil. Uit een bos komende begon het opeens hard te regenen, niet normaal! In een wandelstuk bergop was ik zo content om mn regenponcho aan te kunnen doen. Maar ook daarin word je nat door je eigen zweet. Dus maar terug uit met dat ding op de loopstukken.
Initieel was het de bedoeling om met ons gevieren samen te blijven lopen maar Jacques en ik liepen stilaan meer vooruit, zijn twee keren blijven wachten maar om de druk op Marc en Patrick niet te vergroten zijn we toen maar doorgelopen. Dan konden zij op hun tempo ( al babbelend ) lopen.
Intussen zijn we ( rond km 10 ) ook al gesplitst van de halve marathon waardoor het plots wel een heel stuk rustiger lopen wordt.
 
De regen veranderde het oorspronkelijke droge parcours in een heuse modderstroom. Eigenlijk twijfelde ik er op dat moment aan of veel verschil zou zijn tussen de trail en de marathon. In ieder geval hadden we het verkeerde schoeisel aan waardoor ik op een bepaald moment een sliding à la Kim Clijsters maakte, gelukkig zonder veel erg.
Jacques en ik zijn meester in het doseren, dus bergop stevig doorwandelen, vlak en bergaf weer tegen hoog tempo lopen. Ieder bevoorradinsgpunt ( om de 5 kms ) was het uitblazen. De mensen van de bevoorrading hadden een plastiek over de tuc-koeken, suikerwafels, bananen, appelsienen gelegd om er geen smurie van te maken. Toch ook een chapeau voor de mensen van de bevoorrading en de seingevers die dit wellicht gratis doen.
Na de klim in Bérismil is het heerlijk afdalen naar Maboge waarvan ik me herinnerde dat er een legermuseum was. Stukken herken je, zeker Jacques die al 10 edities meegelopen heeft, en het nut van een goede terreinkennis mag zeker niet onderschat worden.
Van Maboge klimmend naar Ortho waar we ook dit jaar weer door een boerderij mogen lopen, opgeluisterd door een live bandje. Vorig jaar nog Waterloo, nu een of ander Frans chanson dat ik niet kende.
Buisson en Lavaux zijn stukken op een af, dus goed doserend, we steken ondanks ons vele wandelen toch wel heel wat mensen voorbij, die uitgeput boven komen omdat ze per sé willen lopen. Wandelen geeft voor mij het voordeel dat je benen gestretcht worden, en je hartslag zakt.
Op een bepaalde bevoorrading beweren ze dat ik de vierde dame ben, maar probeer me dat niet te veel in mn hoofdje te laten spelen. Gewoon lopen zoals anders en alles komt goed. Voor ons zien we een man lopen met een Jack Russel, het beestje heeft ook de marathon uitgelopen, nochtans was de loper voorzien van een grote rugzak waarin ie z'n hondje kon steken moest het hem niet meer gaan.
Vanaf km 35 is het alleen maar bergaf, wat een verademing ! Ik hoor in het laatste stuk langs de Ourthe plots mn naam scanderen door Annemarie met wie ik volgend jaar wellicht en teamtrail ga doen. Zijzelf heeft hier vandaag de halve gelopen.
We eindigen op 4u39 op een marathon met 931 hms, sterk gelopen dus, mn tijd van vorig jaar met welliefst tien minuten verbeterd. Net naast het podium, vierde in mn categorie en vijfde bij de dames.
Marc kwam al een kwartiertje na ons binnen en Patrick om iets na 5 uren. Proficiat Marc, kies je volgende al maar uit. Ook een dikke proficiat aan Patrick, wat een come-back !
Een heerlijke marathon, maar zwaar door de vele modderstromen. Een goede douche deed zon deud, nog even snel iets gaan drinken en naar de prijsuitreiking kijken. We nemen afscheid van deze mooie streek, maar niet voor lang want over veertien dagen lopen we een trail in Montleblan ( Gouvy ).
|
