|
Zondag 12 mei 2013
. Moederdagxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Sorry mama, maar dat gedichtje moeten we van de juf voorlezen en dat past niet bij jou.
Geeft niet vriend, zeg maar
Ik wens je een prettig feest en
een luie dag het allermeest zie je wel mama, en jij staat klaar om te gaan lopen.
Na het lopen Jarno, zal mama een beetje lui proberen te zijn
Vandaag stond Koning van Spanje op het programma, een Salomon-trail in organisatie van Mud Sweat Trails. In het begin van de week leek het te gaan uitdraaien op een Dust Sweat Trail, maar de hevige regenbuien van de laatste dagen zouden er toch voor zorgen dat we modder zouden krijgen.
Welliefst 1400 deelnemers op de drie afstanden ( 9,4 kms, 16,8 kms en 31,6 kms ), en toch kom ik al direct clubmaatje Jo tegen. Altijd fijn om wat bij te praten.
We begeven ons in de menigte en komen her en der bekenden tegen. En zo vliegt het uurtje wachten ( in de koude ) eigenlijk wel best snel om.
Natte voeten, daar hebben we geen probleem mee
zolang het maar niet regent hoor ik rond me. Af en toe komt de zon even kijken, maar heel even dan maar.
11u00: het startschot wordt gegeven.
De gekleurde massa komt in beweging. Opwarmen zit er helaas niet in: na 120 meter mogen we al meteen klimmen. Een lusje, speciaal voor de meegereisde supporters. En dan al de koning van Spanje , een heuvel die door de Koning van Spanje tijdens de veldtochten door de Nederlanden tijdens de 80 jarige oorlog werd bezet. En de Koning had gelijk: boven kreeg je een mooi overzicht over rondom liggende velden.
Een afdaling door het bos, om weer te klimmen, de tweede op 4 kilometers afstand, pittig genoeg. Ik loop vandaag zonder echt loopmaatje maar sla wel regelmatig een praatje met de anderen, als die mogelijkheid er is. Voor de rest geniet ik van de natuur maar ook van mn muziek.
Dan is het dalen richting Beutenaken waar we in het Groote Bosch weer een helling te verwerken krijgen. Tijdens de afdalingen is het zo mooi om de gekleurde slinger door de groene weilanden te zien.
Nauwelijkse de vorige helling verteerd, krijgen we weer eentje te verwerken ( nr 4 op 9 kms ). We draaien weg van Slenaken, blijven heel even op een plateau lopen om weer te dalen.
Na een tijdje kan ik het aantal hellingen niet meer bijhouden, het zijn er veel, dat weet ik wel. Ik doseer goed door te wandelen, lopen op die stukken is dodelijk. Af en toe krijgen we een kleine bui, het zoute zweet mengt zich met de wellicht zure regen.
Km 12, daar is ie dan: de Gulp waar we door moeten. Als je al heel wat trails gedaan hebt is dit riviertje maar een kleintje, nauwelijks drie stappen en je bent er door. Yes, dat is trailen ! De eerste bevoorrading komt er aan, voor alle zekerheid neem ik een gelleke, wie weet hoeveel hoogtemeters er nog aankomen.
Het Kruisbos bergaf, de Molt omhoog. Eperheide, af en toe een weg over waar het verkeer netjes wordt tegen gehouden. Het Onderste Bos, het Bovenste Bos, toch al redelijk bekend terrein door met Willem de Zwaarste van Limburg gelopen te hebben ( met de twee oefenlopen ). Maar ik verveel me geen enkel moment.
In één van die bossen een grappig moment. Ter hoogte van één van die bossen, net waar een geel lintje hangt duikt een man de bosjes in. De loopster voor me wil volgen, en beseft opeens dat die man gewoon een plasmoment inlast. Ik zou hetzelfde gedaan hebben, en roep dat naar haar. Blijkt het Annemie uit Beveren te zijn, die ik al kende van op Facebook. De muziek gaat uit mn oren en we babbelen over van alles en nog wat. Dat is nu het leuke aan trailen, mensen leren kennen, ervaringen uitwisselen.
Een paar ellendige knikskes, die we moeten stappen. Annemie is duidelijk sneller dan mij, ik maan haar aan door te gaan. Mn oortjes terug in en op eigen tempo verder. Plots een hevige regenbui, ik besluit om dan toch maar mn regenjasje aan te trekken en mn kodak veilig weg te bergen.
Eindelijk een stukje dalen richting Epen, door groene velden opgefleurd met gele bloemen. Wat een zicht ! De wandelaars die we tegen komen groeten ons, komen we door een dorpje worden we daar ook enthousiast doorgeloodst.
Richting tweede bevoorrading is er nog een kuitenbijterje en dan een serieuze glibberige met stenen bezaaide afdaling. Aan de bevoorrading een man, die blijkbaar gevallen is en verzorgd wordt. Het toeval wil dat we aan de praat geraken en verder de rest van de trail samen uitlopen. Mn loopmaatje is eigenlijk een veldloper die voor t eerst in het zomerseizoen zn conditie op peil wil houden met trailen. Ik garandeer je dat hij volgend jaar veel sterker zn seizoen zal kunnen starten.
Scheibergerbosch en Dunnenbosch omhoog, toch wel erg steil maar dat wordt beloond met een afdaling van welliefst vier kilometers. En dan het venijn dat hem in de staart zit: nogmaals de Koning van Spanje op. Onze eigen veldtocht zit er op. Annemie staat voor me te supporteren aan de finish, mn loopgezel bedankt me om hem door de laatste kilometers heen te sleuren, das graag gedaan !
Een Erdinger Alcoholvrij bier, Limburgse vlaai, een medaille
een super trail, 90 % onverhard, een prachtig landschap, prima georganiseerd, kortom een droomtrail ! Geen wonder dat ie in januari op twee dagen tijd uitverkocht was !
Beetje napraten met clubmaatje Gerd die de 16 kms gedaan heeft, en snel naar thuis voor een lui moederdagmoment: een heerlijk warm badje !
Link naar de trail: http://connect.garmin.com/activity/311727451
Loopgegevens: 31,4 kms, 3:32, 713 hms
Link naar filmpje van vorig jaar ( omdat beelden nu eenmaal meer zeggen dan woorden): http://vimeo.com/42538875
|
