|
Verslag Marathon Nature La Roche 3 juni 2012xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Tijdens de marathon van Visé had ik coach Jacques halvelinge beloofd om in la Roche de natuurmarathon mee te lopen. Met mn trailervaring moest dit een doenbare uitdaging zijn, om de 850 hoogtemeters te overbruggen. Belofte maakt schuld
en zo vertrok ik op zondag 3 juni om 6u s morgens met een bang hartje ( in regenweer ) naar La Roche. Vriend Tom(tom) wees me de weg, want foutloos La Roche bereiken was voor mij al een uitdaging op zich.
Inschrijven ter plaatse gebeurde in een wip, mn startnummer was 159, wat er al op wees dat het aantal deelnemers toch wel beperkt was. Ik parkeerde mn wagen aan het hotel waar Jacques en diens vrouw Noëlla logeerden en wandelde samen met hen naar de start.
Omdat het nog steeds regende hokte iedereen er samen in de tent, eigenlijk toch wel gezellige boel. Jacques is blijkbaar een bekend figuur op zulke evenementen, iedereen goedendag zeggen en voor de rest maar één gespreksonderwerp: lopen. Fier zei Jacques tegen iedereen dat ik vandaag mn tweede marathon liep. Ik zag menigeen de wenkbrauwen fronsen maar anderzijds wensten ze me veel succes toe.
Toen de speaker riep dat de start over 5 minuten was, liep de tent leeg. Zowel de deelnemers van de halve marathon als die van de hele wachtten het startschot af. En weg waren we
.
La Roche ligt in een dal, en daar moest uit geklommen worden. De loop begon al direct met een helling, richting Burcht. Wandelen zei Jacques. We keken om, iedereen op één andere wandelende loper was weg. Maar je zal zien zei Jacques die rapen we seffens allemaal weer op . En inderdaad: voor we boven waren op de eerste helling, staken we al een deel uitgeputte lopers al wandelend voorbij. En in de afdaling nog meer, de lopers moesten recupereren in het bergaf lopen, terwijl wij voluit konden gaan. We passeerden enkele bekende gezichten van Trailrunning.nl , maar t is hun vergeven
de dag voordien liepen zij hier ook een zware trail.
Op de tweede helling stond Noëlla te supporteren. Ondanks de regen had ik het toch al warm en gaf mn jasje af. Ook deze helling deden we al wandelend met hetzelfde resultaat. Het enige wat wij in t oog moesten houden was dat we op km 33 gepasseerd waren voor 15u00, anders zouden we uit de wedstrijd genomen worden.
Euforisch riep Jacques op km 7, we liggen al een kwartier voor op t schema. Maar we waren er ons van bewust dat de weg nog lang was: doseren bleef de boodschap. Hellingen deden we aan een stevig wandeltempo. En het bleef regenen
t was wel zielig om de mensen aan de sponsenpost te zien staan: in regenkledij smekend opdat je een spons zou aannemen. Vorig jaar was het 35°, en stond de brandweer zelfs op het parcours om de deelnemers nat te spuiten. Geef mij dan maar regen hoor.
De bevoorradingen waren ieder 5 km en waren goed uitgerust: water, energiedrank, banaan, sinaasappel, tuc-koekjes, ardeense worstjes, suikerwafel, cake. Iedere bevoorrading at ik wat en dronk ik een grote beker energiedrank. Onderweg dronk ik van mn camelback.
Jacques had alle edities al meegelopen ( dus al 9 keer ), en kende het parcours van buiten. Hij wist me op tijd in te tomen, en wist perfect wanneer we wat tijd konden winnen. Maar t ging me goed, en ondanks de regen had ik het op geen enkel moment koud.
Terwijl we liepen namen we ook de tijd om rond te kijken en het mooie van de natuur in ons op te nemen. Hier kom je tot rust, zelfs al lopend. Een gespreksonderwerpen geen gebrek, op een gegeven moment hoorden we een doorweekte toeschouwer zelfs roepen amai, als jullie zo babbelen zitten jullie nog fris . En waarom zouden ons van de adem aflopen ? Om er nadien een slecht gevoel aan over te houden ? Dat is het me echt niet waard hoor.
De marathon zelf loopt bijna geheel onverhard over Borzée, en Bérisménil waar een bevoorrading voorzien is aan het oorlogsmonument les crestelles . In de tweede wereldoorlog vloog de 20 jarige Amerikaanse soldaat James Young met zn bommenwerper tegen de helling Les Crestelles . Dat in deze streek sporen van WOII duidelijk voelbaar zijn, merken we aan het oorlogsmuseum history 44 (http://www.history44.com/ ) dat we passeren.
Richting Maboge is t weer bergaf om de Ourthe over te steken, we zijn bijna halfweg. Jacques cijfert zo hier en daar en stelt vast dat we ruim voor liggen op het vooropgestelde schema. Ikzelf denk alleen aan lopen en vooruit te gaan, gewoon op het gevoel, en dat zit goed.
Mn coach vertelt over al zn marathons die hij al gelopen heeft, geen enkele vakliteratuur kan overtreffen wat ik van hem kan leren, mijn ervaringsdeskundige loopt vandaag dan ook al zn 272e marathon. Nochtans ook op latere leeftijd begonnen, maar lopen is dan nog verslavender dan fietsen.
En dan weer klimmen uit het dal, van Hubertmont naar Lavaux. Het moet hier ergens geweest zijn waar we plots door een schuur moeten lopen, waar een live-orkest voor ons net "Waterloo" speelt. Zouden ze hun repertoire aan t weer aangepast hebben ?
In Lavaux komen we aan de bevoorrading waar we binnen de 5 uur moesten passeren, we zijn ruim op tijd. Aan de bevoorrading wordt verteld dat er net een loper weggereden werd met een gebroken enkel. Op de off road stukken bergaf is t inderdaad oppassen geblazen, vooral op de gladde leistenen. Toch heb ik mn gewone loopschoenen en niet mn trails aan, maar soms mis ik ze wel.
Jacques telt en denkt dat we binnen de 5 uur binnen geraken. De laatste kilometers zijn bergaf, op asfalt
. Heerlijk , tempo maken. En ook vele uitgeputte medelopers inhalen. Er is niets dat me nu nog kan stoppen, ik loop, loop, loop
. en denk alleen maar aan de verkwikkende douche die zal volgen. We lopen La Roche binnen, moeten keren aan de brug, en langs de Ourthe oplopen tot aan de finish die we zien liggen. Jacques roept zie je de tijd ? , maar ik zie niks. Maar opeens roept hij spurt en je bent voor de 4u50 binnen ! . We hebben het gehaald, wat een euforie
. We krijgen een Aquarius toegestopt. Marc van Scarabee outdoor-shop komt me proficiat wensen. Noëlla geeft onze jasjes aan.
We halen ons T-Shirt af, en zien na het uitrollen van ons diploma dat ik als tweede in mn categorie geëindigd ben ( vrouwen t/m 39 jaar ). De prijsuitreiking mis ik doordat ik nood heb aan een warme douche. Ik rijd naar huis, en blik met een tevreden gevoel terug op de pittigste Belgische marathon.
Ik dank Jacques die vandaag het beste in mezelf bovengehaald heeft en stiekem droom ik er van om net als hij ooit een ultraloper te worden.
Wedstrijdgegevens: 42,195 kms, 850 hms, 4:49:58
Link: http://connect.garmin.com/player/185102751
Hoogteprofiel: http://www.youtube.com/watch?v=Q1f-Lf4lX2A
Link naar een filmpje dat in 2011 ( in zonnige omstandigheden ) gemaakt werd: http://www.youtube.com/watch?v=jb9fNzo7amM
|
