|
Zaterdag 25 juni. Onze laatste fietsdag !
Tja om toch in schoonheid af te sluiten, hebben we het gekende sella-rondje in gedachten. Van Piccolino gaan we al fietsend tot Corvara.
Vertrek vanuit Piccolino richting Corvara
Daar kan je kiezen in welke richting je het lusje gaat rijden. Wij draaien linksom en dus beginnen we met de Passo Campologno (goed voor 700 hm). Het zou vandaag niets anders zijn dan klimmen, dalen en aan de volgende pas beginnen.
Corvara : hier kan je kiezen in welke richting je de sella ronde rijdt
Bovenop Passo Campologno is niet zo veel te beleven dus wordt er ook geen stop gemaakt. Lekker doorrijden.
Deze morgen was het al maar 13° bij vertrek maar echt warm was het nog niet. Het zonnetje stond wel al goed in de hemel maar het was een venijnige wind vandaag die door de dalen raasde. Zo kom je na de afdaling in Arraba. Dus direkt van groot voorblad naar klein voorblad. Terug klimmen geblazen. Passo Pordoi zou vandaag de zwaarste klim worden. Terug goed voor 600 hm.
Sella-gebergte op de achtergrond
Man man motos ben ik nu wel moe gezien. En die mensen menen echt dat ze de weg voor hun alleen hebben hé en dat ze een wereldprestatie neerzetten met hun machine zunne. Maar ach ja. De beklimming vanuit Arraba is wel de mooiste en telt 33 haarspeldbochten.
33 mooie bochten achter de rug en op weg naar de top van de pordoi
De benen zitten goed en regelmatig steken Didi en Marc wat andere fietsers voorbij. Toch progressie gemaakt op deze voorbije dagen? Tja we zullen zien hé als we terug thuis komen. Het is nog wat vroeg om al wat te eten maar een cola en mars kunnen er wel rap tussen door. Tja een mens verzet toch wel wat energie op zo een beklimming, dus die extra suikers kunnen we wel gebruiken.
Nee we hebben niet de bloemekes buitengezet (edelweiss), die stonden al buiten ;-)))))
mmmm suikers, mars en cola !!!! Sebiet gaat Didi vlammen !!! :-)
Passo Pordoi
Zoals ik al zei : boven en direkt terug naar beneden. Het is te koud om lang boven te blijven staan. Bodywarmer en beenstukken aan en voorzichtig afdalen. Zakken tot 1800 meter en dan terug klimmen naar Passo Sella (net even hoog als de Pordoi : 2250 meter ongeveer). Opnieuw wat fietsers opgeraapt en een bongiorno of ciao kan er altijd af hé voor de collega-fietsers hé.
Bovenop de Passo Sella is het 12u45.
Panorama-foto bovenop Passo di Sella
10 °C maar ne hoop wind !!!!
Het maagje wordt terug gevuld. Tja pasta is lekker en nog energievol ook. Dus een bordje ravioli wordt door ons beiden besteld.
Marc besteld een cola en de dame achter de toog vraagt groot of klein. Bwa grote dorst hé. Maar die vrouw komt met wel een héééél grote pint cola afgedragen. Amai hier zal gedronken moeten worden. Didi houd het dus maar bij een kleine spezi (mengeling cola-fanta).
rechtse glas is 40 cl ! links is "ietsjes" meer :-)
Binnen is het lekker warm maar eens buiten giert de wind rond je oren. Rap wat fotos schieten en vroooeeeeeaaaaaaamm naar beneden. De laatste helling van vandaag en van deze vakantie komt eraan. Passo gardena. Een klein klimmetje in twee stukken. Niet zo zwaar dus (enkel een 200 hm).
rechtsaf dus !
Alle vier de passen gedaan en zo daal je weer naar het Corvara (het punt waar we deze morgen linksaf draaiden). Zo hebben we heel de dag rond het Sella-gebergte gereden en hebben we de rots van al haar mooie kanten kunnen bewonderen.
Omdat we gisteren al aan het uitkijken waren voor een gelato (italiaans voor ijscreme) voor Didi en geen gevonden hadden, zijn we vandaag de gelateria binnengestapt in Corvara. Een coupke met 4 bollen gaat er altijd bij Didi in hé. Tja het is geen fietsrace hé voor ons maar vakantie. Dus genieten hoort er ook bij.
Dan terug de fiets op voor 18 km terug naar het hotel en dat zelfs licht dalend. Voila aangekomen en tijd voor douche, sauna, eten en wss weer dikke bokken hahahahaha (tja we genieten van s morgens tot s avonds hé)
Niet te laat maken want morgen is het weer een hele dag autorijden. Doei doei
|
