Verslag rit vrijdag 04 juli 2014 : Eupen

Omdat ze voor zaterdag regenweer voorspelden, hadden we de rit verplaatst naar vrijdag en met echt zomerse temperaturen tot 28° konden we er flink tegenaan gaan.

Omwille van vakantie en andere verplichtingen moesten enkele verstek geven maar de aanwezige 5 mannen hadden er zin in : Valère P, Roger J, Jos B, Marcel en Yvan.

We vertrokken  aan een rustig tempo richting Schoonbeek – Munsterbilzen – Eigenbilzen – Mopertingen – Hees – Kesselt – Vroenhoven – Kanne – Lixhe – Moelingen – ’s Gravenvoeren – Sint-Martens-Voeren – Sint-Pieters-Voeren – Veurs – Hagelstein – Henri-Chapelle – Welkenraedt – Baelen – Membach – Eupen.

Hier genoten we bij de bakker van koffie en taart zodat we er tegenaan konden voor de terugtocht.

De terugtocht ging via Goé - Limbourg – Bilstain – Thimister-Clermont -  Froidthier – Val-Dieu – Mortroux – Dalhem – Richelle - Hermalle-sous-Argenteau – Oupeye – Heure-le-Romain – Houtain-Saint-Siméon – Bassenge – Valmeer – Spouwen – Martenslinde – Bilzen – Spurk – Schoonbeek – Diepenbeek.

Hier genoten we, na een heel leuke rit, op het terras van het Demerstrand samen met Roger D en Flor van onze ijzerhoudende drankjes en werd er druk nagepraat over de “Rode Duivels” die morgen tegen Argentinië spelen in de kwartfinale van de wereldbeker. Wij duimen voor onze landgenoten.

Ritgegevens :  Aanwezigen : Valère P, Roger J, Jos B, Marcel en Yvan

                          Afstand : 150 km , gemidd 27,00 km

11-07-2014 om 15:55 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 01 juli 2014 : Mergellandroute

Deze morgen kregen we 6 man aan de start voor een ritje door Nederlands-Limburg: Valère P, Omer, Jos B, Roger J, Marcel en Yvan.

Onze Jos B had voor de zekerheid al een ziektebriefje meegebracht van zijn huisdokter maar dat is alleen geldig voor “platte” ritten en niet voor wat heuvelachtig terrein.

Met een aangenaam zonnetje van de partij vertrokken we richting Schoonbeek - Munsterbilzen – Eigenbilzen – Mopertingen – Hees – Kesselt – Vroenhoven – Kanne – Lixhe - Eijsden – Sint-Geertruid – Noorbeek . De klimmetjes volgen hier kort op elkaar met eerst de Wofsberg – in Slenaken de Loorberg en   in Epen de Camerig. Volgens onze Marcel ging het hier telkens om “ de heuveltjes van Erica” , wij stellen ons daar wel iets anders bij voor maar ja goede fantasie kan geen kwaad.

Na de afdaling van de Camerig ging het verder richting Holset en in Vijlen hielden we halt voor koffie en lekkere appelcake op het terras van  “A gen Kirk” , een leuk fiets- en wandelcafé versierd met H. Hartbeeldjes.

Voor de terugweg reden we richting Hilleshagen – Partij – Wittem (Wittemerberg) – Eys. Om onze Jos te plezieren  besloten we om de Eyserbosweg te nemen, dit is echt een moeilijk klimmetje, en vervolgens de Fromberg. Daarna volgde Klimmen (Hellebeuk) – Hulsberg – Arensgenhout – Schimmert  - Geverik – Beek waar we op vlakke wegen kwamen richting België. Onze fietsvrienden uit As probeerden  even het tempo op te drijven, maar reden hierdoor hun eigen groep aan flarden zodat ze enkele kilometers verder moesten afhaken.

We passeerden de grens  in Stein waarna we de maasvallei volgden tot in Neerharen. Verder ging het via Lanaken – Gellik – Munsterbilzen – Schoonbeek – Diepenbeek.

Hier genoten we op het terras van het Demerstrand van het lekker zonnetje bij de nodige drankjes en konden we napraten van een echt mooie en heel leuke rit door het Nederlandse Heuvelland.

Ritgegevens : Aanwezigen : Valère P, Omer, Jos B, Roger J, Marcel en Yvan.

                          Afstand :  143 km, gemidd 27,00 km , hoogtemeters 1.300 m

02-07-2014 om 15:16 geschreven door eaglevanessa  

Vanmorgen met 7 aan het bushokje voor een rit naar Andenne. Flor die onderweg geen goed gevoel had in zijn geopereerde knie besloot veiligheidshalve terug te keren. Via Heers, Geer, Oteppe waar we de vertrouwde visvijver links lieten liggen, ging het met spoed naar Andenne. Op het bekende terras aldaar werden de nodige kalorietjes bijgevuld en de flanerende dames uitvoerig besproken en door Marcel van deskundig kommentaar voorzien. Details in geen enkel geval voor publicatie geschikt.

24-06-2014 om 17:19 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Zugspitze Ultra-trail, zaterdag 21 juni 2014

In december vorig jaar schreef ik me, op aanraden van Theo, in voor de Zugspitze Trail. Niet wetende waar ik op dit moment zou staan. Maar als eerste bergervaring zou het zeker de moeite waard zijn. De Ultratrail ( 100 kms en 5420 hms) omvatte de mooiste stukken, dus werd voor deze afstand gekozen.

De Zugspitze is met zijn 2962 meter hoogte de hoogste Duitse berg, aan de andere kant van de berg ligt Oostenrijk. In de trail zullen we vooral door het Oostenrijkse Tirol lopen.

Limburgs zwaarste ( 100 km met 2000 hms ), 115 vlakke kilometers in Steenbergen en een handvol Belgische trails moesten mijn bagage zijn .

Het reglement op de website liet al meteen merken dat deze trail au serieux genomen moest worden.

Iedere loper moet voldoende conditie hebben, moet sterk op zijn benen staan en voldoende evenwichtszin hebben, mag geen hoogtevrees hebben, moet vertrouwd zijn met alpine passages zoals smalle kliffen, notie hebben van veiligheid in de bergen …

Een hele waslijst van verplichte uitrusting: trailschoenen met voldoende grip, kledij die op alle weersomstandigheden voorzien is, truitje met lange mouwen, lange broek, handschoenen, muts, lampje + reservebatterij, gsm met voorgeprogrammeerd de noodnummers van de hulpdiensten en de organisatie, drinkbeker, 1,5 liter drank, EHBO, noodfluitje, nooddeken, trailboek dat ter beschikking gesteld werd aan iedere deelnemer.

Daarnaast nog een aantal aan te raden dingen zoals poles, GPS, zonnebril, blarenpleisters, anti-wrijvingscrème, ..

Met een volle rugzak vertrokken Yves en ik op vrijdagmorgen per trein naar Grainau. Diepenbeek-Luik, Luik-Frankfurt, Frankfurt-Munchen, Munchen-Garmisch Partenkirchen, Garmisch Partenkirchen-Grainau. Een dikke negen uren, maar uren waarop de beentjes zeker konden rusten. Aangekomen werden de startnummers opgehaald en ontmoetten we Theo en Lode in ons hotelletje.

Rugzak uitpakken en dropbag klaarmaken die we op de vijfde bevoorrading mochten oppikken. Hierin vooral kledij waarmee we de nacht door konden. In het lopersdorp kregen we gratis pasta, met een koude schotel, drank en zelfs dessert als we hier behoefte aan hadden. De Duits-Engelse briefing was nauwelijks verstaanbaar.

Toch een aantal bekende Nederlandse en Belgische gezichten, altijd leuk. We wensten elkaar een goede nacht en alvast veel succes.

Zaterdagmorgen om 6u30 vertrekken we richting controletafels. Iedere loper moet daar iets uit zijn rugzak laten zien wat op de verplichte lijst staat. Ikzelf moet m’n lampje en reservebatterij tonen. Yves met z’n veel te zwaar beladen rugzak laat men zo passeren.

Op de tonen van Highway To Hell wordt het startsein om 7u15 gegeven. Met z’n allen ( meer dan 700 deelnemers op deze afstand ) vertrekken we onder luid applaus in droog weer voor een lange tocht. Het zou de ganse dag ( en nacht ) droog blijven, wat op zich al een enorme meevaller is.

wachten in de startvakken

Yves en ik blijven samen en besluiten rustig te starten. Moet ook op advies van m’n kinesist nadat ik vorige woensdag door m’n linkerenkel gegaan ben.

We lopen van Grainau in stijgende lijn naar Hammersbach. De poles worden van in ’t begin al benut. Yves die eerst twijfelde of ie er wel mee zou nemen was toch wel content dat ie ze meegenomen had ( lees: de dag voordien in de Lidl gekocht had ).

De blinde en zijn gids

Op km 10 een eerste bevoorrading waar Yves al meteen tape rond één van z’n poles moet doen. We hebben op dit punt al 516 meters geklommen. De rugzakken worden bijgevuld met water waaraan we onze zelf meegebrachte Isostar Long Endurance ( + zouten ) toevoegen. Koolhydraten zijn nu eenmaal onmisbaar. En weer op pad. We bijven ongeveer met dezelfde mensen in onze buurt lopen. Opmerkelijk is vooral een blinde man die vastgemaakt is aan een vrouwelijke gids. Chapeau hoor.

Na de eerste bevoorrading worden we al meteen geconfronteerd met de zwaarte van een bergtrail: een skipiste omhoog. Niet zoals in Crètes de Spa, maar wel eentje van maar liefst 3,5 kms lang. Zweten dat ik doe, echt niet normaal. Bij iedere druppel die van m’n kin druipt verplicht ik mezelf een slokje te drinken.

Op de top van deze klim bereiken we de Duits/Oostenrijkse grens. De afdaling is geasfalteerd, hier kunnen we redelijk doorlopen, en loop ik niet het risico m’n enkel opnieuw om te slaan.

Weer een stok die het begeven heeft ... toch maar eens fatsoenlijk materiaal aanschaffen

Weer wat omhoog, en omlaag. Een tweede bevoorrading op 20 km, 1370 hms afgelegd. Weer drank bijvullen en weer weg. Een korte klim, een korte daling en dan begint het …. We moeten nu 10 kms klimmen van 1200 meter naar 2200 meter, tevens het hoogste punt van de wedstrijd. De stokken doen meer dan ooit hun werk. Afzien geblazen. Af en toe blijven we stilstaan om onze hartslag te laten zakken. Yves krijgt krampen rond 30 kms en kan niet anders dan zich laten vallen. Maar stoppen is geen optie, ik stap verder, hij volgt.

Eens boven de boomgrens is het zicht evenwel adembenemend. Zo mooi, zo rustig, zo’n groene alpenweides waarop de koeien vrij grazen. En daar doen we het per slot van rekening voor. We worden vaak gepasseerd door wandelaars die ons aanmoedigen. Op de top worden we opgewacht door mensen van de Salomon-organisatie die vragen of alles in orde is. Ze wijzen ons tevens op de gevaarlijke afdaling die volgt. Buiten losse keien die je hier overal hebt, was er een stukje gletscher maar zonder veel erg. Doorvlammen zoals de locals kunnen wij hier toch niet.

Voor we aan de volgende bevoorrading komen vallen we zonder drank, mede door de stekende zon die van dit alles een nog mooier schouwspel maakt. Maar voor we het weten duikt de bevoorrading toch op. We bevinden ons in Hämmersmoosalm en hebben er op dit punt al 42 kms en 2778 hms opzitten. Op geen enkele Belgische Trail heb ik dit aantal hms al bereikt, en zeker niet op een marathon-afstand. De benen lopen stilaan vol.

Op naar het volgende punt, dat we hopelijk bereiken binnen de tijdslimieten die er op ieder check-point zijn. Weer zo’n beklimming, maar eens de top bereikt zou het zwaarste stuk er op zitten. We bijten door, ondanks de hoofdpijn die we intussen hebben. En het stijgen blijft en blijft duren. Op naar een hoogte van 2048 meter, steil steil steil. En dan weer een lange afdaling. Door de losliggende keien valt hier eigenlijk niet te lopen. Toch worden we voorbij gestoken door de gids van de blinde die heeft moeten afhaken. Niet te geloven hoe die locals hier over vliegen, zoiets leer je niet van vandaag op morgen. Ik besef dat ik niet alleen moet oefenen in klimmen, maar vooral in dalen, want daar kan je pas echt verschil maken. Natuurlijk met de techniek van de stokken goed gebruikend. Ons trainingsgebied zal denkelijk verlegd worden naar een of anderen terril.

Op het hoogste punt van de wedstrijd

Na de lange afdaling hoop ik op de bevoorrading waar onze reservekleren liggen. Maar niets is minder waar. Nog een klimmetje, en wat voor één. Het voelt zo zwaar aan. Mentaal krijg ik het hard te verduren. Yves motiveert me, maar ik zie mezelf niet in de nacht ( het is op dit moment al 21u00 ) een volgende gevaarlijke afdaling doen. Niet vertrouwd met de bergen, het gevaar ligt op de loer als je niet zeker bent van jezelf. Ik besluit dat 56 kms met 3483 hoogtemeters niet slecht is voor een eerste bergervaring. Net binnen de tijdslimiet bereiken we dit check-point, een arts observeert ons vluchtig en vraagt of we verder doen. Samen met nog een aantal anderen besluiten we te stoppen, een shuttle wordt voor ons geregeld.

In de ochtend wandelen we naar de finish waar de anderen zitten. Ervaringen ( en hallucinaties ) worden uitgewisseld, de tips die ik gehoord heb neem ik mee naar een volgende bergtrail.

Maar wat heb ik genoten van de Zugspitze ! Met dank aan Yves voor z’n geduld, hij had deze trail probleemloos kunnen uitlopen maar bleef aan m’n zijde. Lode en Theo, bedankt voor het fijne weekend !

Link ( ook die van Yves want mijne garmin gaat zoveel uren niet mee ): http://www.movescount.com/nl/moves/move34404776#.U6lHUWepnyc.email

http://connect.garmin.com/activity/527650267

Het hoogste punt van de wedstrijd: op 2276 meter hoogte

23-06-2014 om 00:00 geschreven door eaglevanessa  

21-06-2014 om 00:00 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 17 juni 2014 : Kelmis

Ondanks het bewolkte weer deze morgen waren we toch met 8 man aan de start : Paul, Omer, Roger D, Valère B, Roger D, Jos, Marcel en Yvan.

We vertrokken  via Schoonbeek – Munsterbilzen – Eigenbilzen – Mopertingen – Hees – Kesselt – Vroenhoven – Kanne – Lixhe – Moelingen – ’s Gravenvoeren – Sint-Martens-Voeren – De Kwinten –  Ulvend – De Plank - Teuven – Gieveld – Epen -  Sippenaeken – Gemmenich – Moresnet-Chapelle – Kelmis.

In Café des Artistes genoten we van koffie/frisdrank en werd de taart getrakteerd door Paul voor zijn verjaardag waarvoor onze dank.

Na de pauze ging het  richting Hergenrath – Astenet  - Lontzen – Montzen  - Hombourg – Aubel – Val-Dieu – Mortroux – Dalhem – Richelle – Hermalle-sous-Argenteau – Oupeye – Hermée – Heure-le-Romain – Bassenge – Valmeer –Herderen – Grote-Spouwen – Martenslinde – Bilzen – Spurk – Diepenbeek.

Hier konden we op het terras onze drankjes nuttigen en bijpraten na een leuke rit.

Ritgegevens : Aanwezigen : Paul, Omer, Roger D, Valère B, Roger D, Jos, Marcel en Yvan

                         Afstand : 150 km , gemidd 27,5 km, hoogtemeters 1.300m

17-06-2014 om 21:07 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit zaterdag 14 juni 2014 : Melen/Soumagne

Deze morgen kwam wat motregen de pret even bederven, maar om 8 u konden we met 6 man toch vertrekken richting Banneux : Valère P, Rudi, Omer, Jos B, Marcel en Yvan.

We besloten om de “Frans Schoubben W-cup-cyclelive classic” te rijden en het parcours op te pikken aan de Richelle.

We vertrokken richting Romershoven – Schalkhoven – Alt-Hoeselt – Rijkhoven – Membruggen – Genoelselderen – Millen – Roclenge-sur-Geer – Bassenge – Houtain-Saint-Siméon - Heure-le-Romain – Haccourt – Hermalle-sous-Argenteau  waar we de deelnemers zagen van de “Frans Schoubben” en ook van “Rekem-Francorchamps-Rekem”, die goed te herkennen waren omdat ze allen met een rugnummer reden. 

Zo reden we over de Maas naar de Richelle – Dalhem – Trembleur – Blegny – Bolland – Melen .

Hier hielden we halt om in café “Le Lautrec” een lekkere koffie met taart te nuttigen.

Na de pauze reden Valère en Rudi verder het parcours van de 160 km richting Remouchamps en de C-groep  vervolgde met de 100 km –tocht zoals afgesproken.

We reden richting Retinne – Saive – Barchon – Wandre – Cheratte – Sarolay – Hermalle-sous-Argenteau – Visé- Lixhe – Lannaye – Eben-Emael – Kanne – Maastricht – Vroenhoven waar we her parcours verlieten en naar huis reden via Kesselt – Hees – Mopertingen – Eigenbilzen – Munsterbilzen – Schoonbeek – Diepenbeek.

Hier genoten we op het terras van onze welverdiende drankjes en werd er zoals steeds druk nagepraat over onze leuke dag . Hopelijk hebben Rudi en Valère hun tocht ook tot een goed einde gebracht.

Ritgegevens : Aanwezigen : Valère P, Rudi, Omer, Jos B, Marcel en Yvan

                         Afstand : 120 km, gemidd 26.5 km

15-06-2014 om 20:44 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 10 juni 2014 : Hoei

Na het slechte weer van de voorbije dagen, was het deze morgen toch droog genoeg zodat we met 8 man aan de start stonden  :  Valère, Omer , Roger J, Remi, Flor, Roger D, Marcel en Yvan. Rudi kwam ons uitwuiven en wenste ons een behouden rit.

We vertrokken richting Vliermaalroot – Guigoven – Gors-op-Leeuw -  Jesseren (waar Flor en Remi afhaakten ) – Bommershoven – Haren – Vechmaal – Oreye – Hodeige – Remicourt – Limont – Donceel – Haneffe – Oudoumont – Verlaine – Bodegnée – Jehay – Amay.

Op verzoek van Valère hielden we even halt bij Carla in de “Carpe Diem” in afwachting van het grote werk dat volgde.

Eens over de Maas ging het bergop richting Ombret – Villers-le-Temple – Strée – Vierset-Barse – Côte d’Ereffe – Marchin – Hoei.

Hier genoten we in café “La Couronne” van onze welverdiende koffie/frisdrank met lekkere rijsttaart.

Voor de terugweg  besloten we om via Oteppe te rijden .  Het ging richting Moha – Huccorgne – Oteppe – Vissoul – Braives – Avennes – Lens-Saint-Rémy – Lens-Saint-Servais – Geer – Boëlhe – Crenwick – Vorsen –  Rosoux-Crenwick – Jeuk ( waar een frisse cola wonderen deed)  – Mielen-boven-Aalst – Gelinden  – Engelmanshoven – Groot-Gelmen – Klein-Gelmen - Helshoven – Hoepertingen – Berlingen - Wellen -  Printhagen  – Diepenbeek.

Op het terras van het Demerstrand zat Flor ons op te wachten ; iets later kregen we ook het gezelschap van Irma en Wivine die onder hun beiden naar Scherpenheuvel waren gereden waarvoor een dikke proficiat.

We genoten nog na van een leuke rit bij onze ijzerhoudende drankjes.

Ritgegevens : Aanwezigen : Valère, Omer , Roger J, Remi, Flor, Roger D, Marcel en Yvan.

                         Afstand : 150 km ,  gemidd 27,5 km , hoogtemeters 1.300 m

12-06-2014 om 20:25 geschreven door eaglevanessa  

09-06-2014 om 09:55 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 03 juni 2014 : Banneux

Deze morgen kregen we 10 man aan de start voor een ritje Banneux : Omer, Valère P, Roger J, Roger D, Rudi, Jos B, Flor, Martin, Marcel en Yvan

Voor de heenrit kozen we er voor om te rijden richting Hoeselt – Rijkhoven – Membruggen – Genoelselderen - Millen – Bassenge – Houtain-Saint-Siméon – Heure-Le-Romain – Oupeye – Hermalle-sous-Argenteau – Richelle – St-Remy – Housse – Barchon – Saive - Queue-du-Bois – Liery – Flèron – Ayeneux – Prayon-Trooz – Forges – Louveigné.

We besloten om in Banneux enkele kaarsjes aan te steken en even verder in Tancrémont te pauzeren in de “Tea-room de Tancrémont” waar we genoten van een groot stuk rijsttaart met koffie/chocolat chaud.

Voor de terugweg reden we richting Pepinster - Nessonvaux – Olne – Soumagne – Melen –  Barchon .

Hier kreeg Valère pech met zijn achterwiel waardoor hij niet meer kon trappen.  Gelukkig kon hij zijn taxi “Diepenbeek “ (in casu Wivine en Irma) contacteren om hem in Visè te komen ophalen.

Met vereende krachten brachten we Valère in Visè waar hij op zijn taxi kon wachten.

De overigen  vervolgden de weg via  Lixhe – Lanaye – Kanne – Vroenhoven – Kesselt – Hees – Mopertingen – Eigenbilzen – Munsterbilzen – Spurk – Diepenbeek.

Hier genoten we op het terras van het Demerstrand van onze ijzerhoudende drankjes en werden we op lekkere taart getrakteerd door Davy waarvoor onze oprechte dank. Intussen waren Wivine en Irma ook even langsgekomen om te melden dat ze Valère thuis hadden afgeleverd zodat hij alsnog op tijd bij de coiffeur geraakte.

Ritgegevens : Aanwezigen : Omer, Valère P, Roger J, Roger D, Rudi, Jos B, Flor, Martin, Marcel en                          

                                                  Yvan.

                         Afstand : 147 km, gemidd 27,00 km    

03-06-2014 om 22:29 geschreven door eaglevanessa  

01-06-2014 om 21:54 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 27 mei 2014 : Hannuit

Grote afwezige deze morgen was toch wel onze Marcel, die zich blijkbaar had laten afschrikken van een paar druppels regen. Zo stonden we slechts met 4 aan de start : Rudi, Roger J, Omer en Yvan.

Na wat overleg ivm het weer besloten we om richting Hannuit te fietsen en deze keer heeft de buienradar ons niet in de steek gelaten.

Bij het vertrek vielen er nog een paar druppels regen, maar in Kortessem stopte het en zo konden we verder richting Guigoven –Jesseren - Haren – Vechmaal – Heks – Horpmaal – Heers – Opheers  – Oleye – Bettincourt – Berloz – Hollogne-sur-Geer – Lens-Saint-Servais – Poucet om halt te houden in Hannuit.

In café “La Taverne”  genoten we van onze koffie met taart.

Onder aangename temperaturen ging de terugweg via Poucet – Trognéé – Cras-Avernas – Kortijs – Vorsen – Rosoux-Crenwick – Roost-Statie – Jeuk – Mielen-Boven-Aalst – Engelmanshoven   – Groot-Gelmen – Helshoven – Hoepertingen – Berlingen – Herten –Wellen – Wimmertingen – Diepenbeek.

Juist op tijd terug in het Demerstrand want iets daarna gingen de hemelsluizen open, gelukkig genoten wij al van onze ijzerhoudende drankjes.

Ritgegevens : Aanwezigen : Rudi, Roger J, Omer en Yvan

                         Afstand : 100 km , gemidd 26,5 km

27-05-2014 om 22:30 geschreven door eaglevanessa  

een verslag van Yvan, waarvoor onze oprechte dank !

Verslag rit zaterdag 24 mei : Andenne

Slechts 5 man deze morgen aan de start : Valère, Omer, Rudi, Marcel en Yvan.

Met flink wat tegenwind vertrokken we richting Kortessem – Printhagen – Wellen – Hoepertingen – Groot-Gelmen – Klein-Gelmen (Poggio) -  Heers – Opheers - Oleye – Waremme – Petit-Axe  - Grand-Axe – Hollogne-sur-Geer – Omal – Latinne – Braives – Burdinne – Oteppe - Lavoir – Héron – Couthuin – Seilles – Andenne.

Hier genoten we in Café “Le Breughel” van onze koffie/frisdrank met taart.

Na wat overleg besloten we om voor de terugweg enkele klimmetjes te doen in de mooie Condroz streek.

Met wat rugwind ging het richting de Bohisseau – Solières – Goesnes – Marchin – Vierset-Barse – Strée  -  Outrelouxhe – Villers-le Temple – Ombret – Amay – Flône – Jehay -  Yernawe – Saint-Georges  - Dommartin – Fexhe-le-Haut-Clocher – Momalle – Remicourt – Fize-le-Marsal – Thys – Otrange – Vechmaal – Bommershoven – Jesseren – Gors-Opleeuw – Guigoven – Kortessem – Diepenbeek.

Hier genoten we op het terras van het Demerstrand van onze drankjes en werd er druk bijgepraat  samen met Didi ,die al fietsend even langskwam met zijn zoontje, van onze leuke rit.

Er werd ook afgesproken om voortaan het kopwerk meer af te lossen om de 10-15 km zodat niet steeds dezelfde mensen dit voor hun rekening moeten nemen.  Met een beetje goede wil moet dit lukken.

Hopelijk heeft dit effect zodat iedereen van de groep tevreden is en met plezier komt fietsen want het  blijft  toch maar hobby voor ons allen !!

Ritgegevens : Aanwezigen : Valère, Omer, Rudi, Marcel en Yvan

                         Afstand : 151 km , gemidd 27,00 km , hoogtemeters : 1.500 m

26-05-2014 om 20:25 geschreven door eaglevanessa  

Met zes,

op de fles.

Neen, neen gezellig fietsen naar Comblain,

En da met mijn fietspoulains.

Bij een stralende zon,

Reden we helemaal niet gelijk een kanon.

In Comblain was de bakker AF-wezig,

maar in Esneux AAN-wezig.

Lekker op hert terras blablabla,

Koeken bakken rijstvla.

De wind in de rug blies ons naar Djopenbeek,

Voor we het wisten zaten we in ’n stoelleke daar aan die beek.

Die beek is de Demer,

En daar is er ook een horeca-ondernemer.

Bij Davy van het Demerstrand,

Is het altijd plezant.

Voldaan & Tevree,

Zeg ik weer Sjamayee.

153km - 1175hm – 27.5km/u avg

Valère Ph., Roger J., Frans, Yvan, Marcel & Didi

Ah ja, Joske Bollen is ook nog een stukske meegereden tot Jehay,

En toen zei hij: “He, he, he”.

20-05-2014 om 20:15 geschreven door eaglevanessa  

Met 5 en half vertrokken richting ’t Stuwmeer,

Joaw Jos B. reed mee tot na de Richelle en zei met zijn cassettebandje tot volgende keer.

Wij gezwind verder via Val-Dieu,

Amai da’s ne lange bergop mon dieu.

Ze noemen dit ne loper,

Zeker gene smoker.

Alle vijf al gebakken klommen we toch eerst tot aan de stuwdam,

Al hing er geen klok bimbam.

Daarna terug naar onder voor koffie en gebak,

Daar kikker je toch een beetje van op zo op ons gemak.

Beer Valère at ons in de terugweg allemaal op,

Yvan, Didi, Omer & Marcel tussen zijn boterhammeke sop sop.

Even los rijden was het niet,

Bijna total loss als je dat ziet.

Een Duvelke in ’t Demerstrand maak dit alles helemaal goed,

Een brede glimach en een rode snoet.

Voldaan & Tevree,

Zeg ik weer sjamayee.

163km - 1400hm – 28km/u avg

18-05-2014 om 21:09 geschreven door eaglevanessa  

Verslag 24 uren van Steenbergen, zaterdag 10 en zondag 11 mei 2014

Yves zou sowieso als training voor z’n Spartathlon de 24 uren van Steenbergen lopen. En als ik dan toch mee zou gaan, kon ik volgens hem evengoed meelopen. Doelstellingen waren er voor mij niet, gewoon meedoen en zien waar ik zou stranden. Yves zag het voor mij veel rooskleuriger in: de 180 kms proberen te halen, dan was ik meteen gekwalificeerd voor de Spartathlon. Niet dat ik echt van plan ben, want ben niet zo’n warm-weer-loper.

De ganse week stond in het teken van kleren bijeenzoeken, muësli-repen, gellekes, rijstwafels, gedroogd fruit ontleden op hoeveelheden koolhydraten, eiwitten, zouten en vetten. Op donderdag veranderde onze keuken haast in een labo, door het maken van onze sportdrank. Een evenwichtige drank op basis van koolhydraten en voldoende zouten waren volgens Yves heel belangrijk. Voor ieder maar liefst 9 flessen van anderhalve liter, dorst lijden zou er zeker niet inzitten.

En dan de auto laden: tent, ligzetel, slaapzakken, tafeltje, massa’s reservekledij want de weersvoorspellingen waren ronduit om de moed vooraf al te verliezen: regen, buien, onweer, wind tot 6 beaufort …

Zaterdag omstreeks 13u30 komen we aan in het Nederlandse Steenbergen, we zoeken een plaatsje in de bevoorradingszone waar we ons partytentje proberen op te zetten. Niet evident met twee personen, maar gelukkig krijgen we spontaan de hulp van Arie. Zijflappen worden door de straffe wind niet gebruikt, extra stormkoorden worden geïmproviseerd en zelfs aan de auto vastgemaakt.

Kledij voor vandaag: Hoka’s als schoeisel, compressietubes, drie kwart broek, crafje, clubsinglet, koerstruitje, regenjasje.

15u00: met 51 lopers ( waarvan 6 vrouwen ) vertrekken we voor onze missie. Yves zou de eerste uren alleen lopen, en me ’s nachts vergezellen. M’n grootste bondgenoot tot aan de nacht zou m’n muziek op m’n mp3 speler zijn. En maar goed dat ik die bij had … door de luidsprekers heen klonk voornamelijk Hollandse Schlagermuziek, niet écht mijn loopmuziek. Wat me wel gunstig stemde was te horen dat Yves op een bepaald moment als tweede man liep. Het heeft me toch enkele rondes geduurd vooraleer ik aan m’n Hoka’s gewend was, maar deze hebben meer demping dan m’n andere loopschoenen, dus lag de keuze wel voor de hand.

Na een paar rondjes van 2314,13 meter had ik al meteen de moeilijke stukken in m’n geheugen opgeslagen. Dat zouden verder op de avond de wandelstukken worden, want de wind zo pal op je neus vergt te veel energie. Ik loop wat babbelend met andere lopers, als die niet in hun eigen cocon zitten. Het valt me vooral op dat er best wel veel deelnemers zijn die hun eerste 24 uren lopen.

Nog tijdens het eerste uur moet ik me al begeven naar een Dixie voor een sanitaire stop, dan ben ik daar al van af. Ook het regenjasje gaat uit wegens te warm. Ietsje later haalt Yves me al in. Gewoon rustig blijven, proberen niet sneller dan 10 km/uur te lopen. Op tijd drinken, aan de bevoorradingen telkens een stukje banaan nemen.

Arie is bij onze tent blijven staan, en doet teken dat ie helemaal kapot gewaaid is. Tja, da’s nu niet echt het moment om je over een kapotte tent te ontfermen. Ik zeg dat ie het maar moet laten zoals het is, maar één ronde verder heeft de vriendelijke man ons heel bevoorradingsstandje opnieuw ingericht en de tent opgeruimd. Bedankt Arie !

Het tweede uur is na wat babbeltjes met Jannet Lange, Hans Mattheeuws en Kristof de Block zo om. Hans zou vandaag maar bewust 12 uren lopen, als training op de Comrades Marathon. Yves passeert me nog eens. Ik weer verder op m’n eigen gemoedelijke tempo. Niets forceren, de weg is nog lang.

Ik loop na de bevoorrading binnen waar ik me wat verse kledij aantrek, een fijn gevoel. Weer op weg, het loopt goed. Ik zie Yves wandelen met Kristof Vandevoorde, die na 37 kms beslist te stoppen omwille van een opkomende blessure. Misschien zou ie ’s morgens opnieuw proberen, afhankelijk van de pijn. We wensen Kristof succes en lopen samen verder.

Anders dan gepland zou Yves me vanaf dit moment al vergezellen. Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat dat in ’t begin weer even wennen was, als je alleen loopt loop je immers altijd je eigen tempo. Maar anderzijds was ik toch wel content om niet meer alleen te moeten lopen. Op moeilijke momenten heb je toch wel een grote steun aan elkaar. Ook krijgen we onverwachte steun door de luidsprekers van Jacques die ons via internet heel veel succes wenst, en hoopt op droog weer. En dat hebben we wel redelijk gehad tot nu toe.

In tegenstelling tot wat ik dacht hebben de rondjes me op geen enkel moment verveeld. Een mooi vlak en veilig parcours, door een wijk waar de bewoners moeite gedaan hebben om wat sfeer te scheppen, ondanks de straffe wind. Op het parcours fietsen constant mensen van de organisatie in tegengestelde richting, om zich ervan te vergewissen dat we nog gezond zijn.

Vlak voor de duister valt wissel ik nog eens van kledij. Lopen met een lampje is niet nodig, de straatverlichting geeft voldoende licht. Om 22u00 stopt de muziek, de omroeper kruipt z’n bedje in.

Plots begint het toch wel meer en meer te regenen, we besluiten onze wegwerp-poncho’s te nemen als we terug aan de auto zijn. Maar zoiets aandoen in die wind is geen pretje, dan maar allebei een Dixie op, waar we in ’t donker worstelen met de poncho’s. Hé hé … en dan maar verder. Ik probeer eten en drinken goed vol te houden, drinken gaat probleemloos want onderweg moet ik zelfs nog plassen. Eten is moeilijker, banaan gaat goed binnen, gellekes af en toe ook. En verder af en toe een mars, wat bouillon.

Maar we beseffen dat we meer moeten eten, en dat doen we ook in het holst van de nacht. Pasta. De pasta komt me m’n oren uit na deze week. Moeilijke stukken worden gewandeld, de meeste deelnemers wandelen trouwens de nacht door. Wij hebben het parcours zo opgedeeld dat we de helft ( wind mee ) lopen en de helft ( wind tegen ) wandelen. Gelukkig heb ik voldoende ervaring door het trailrunnen: wandelen gaat aan een heel stevig tempo, het terug optrekken om te lopen doe ik probleemloos. Eigenlijk worden we ’s nachts amper ingehaald, straffer nog … de hardnekkigen die toch lopen halen we zelfs al wandelend in.

Tussen 4 en 5 uur ’s morgens lever ik een enorme strijd tegen de slaap. Ik zwalp over het parcours, heb haast de indruk dat ik slaapwandel. Ik begin hardop te zingen, probeer zoveel mogelijk te praten, maar tussen de donkere bomen kan dat zelfs de slaap niet verjagen.

Meer en meer lopers staan over te geven naast het parcours, manken met knieproblemen, hebben reeds opgegeven. Omstreeks 6 u ’s morgens voel ik mezelf geen 100% meer: slaap, weinig fut, pijn  aan m’n voeten, koud, vooral koud. Naar ’t schijnt zie ik bleekjes, en lijkt het me een wijze beslissing om na 15 uren wedstrijd te stoppen, zeker als de hemelsluizen plots open getrokken worden. 118 kms heb ik toch bijeen gesprokkeld. Het heeft totaal geen zin om tegen de wil van m’n lichaam verder te doen. Mijn hoofddoel ligt niet hier, maar op de Zugspitze Ultratrail op 21 juni.

Ik ga het schooltje binnen, Yves haalt droge kleren. Rinus staat zijn veldbedje af, bedankt Rinus, ik ril mezelf in slaap terwijl Yves op het parcours her en der gaat socializen. Tijdens de start van de zes uren wordt ik even wakker, en hoor het buiten gieten, echt niet normaal.

We krijgen een heerlijke kinebeurt en zelfs wat eten ! Prachtige organisatie toch ! Ik kruip terug m’n veldbedje op, naast me zit Mo met een hulpverlener die zegt de bloedblaren niet te mogen open steken. Mo doet het zelf dan maar, taped zichzelf en loopt verder, tot ongeloof van dezelfde hulpverlener. Ikzelf heb ook verschillende blaren aan m’n voeten, maar die hebben ze na m’n kine-beurt al doorprikt.

Als ik boven water kom, supporteren we voor de mensen van de 6 uren, en natuurlijk voor die van de 24 uren. Omstreeks 15u00 gaan we naar de auto, en wordt onze afstand opgemeten.

Volgend jaar sta ik hier terug, hopelijk met wat meer loopbagage !

De 24 uren was een ongelofelijke ervaring, ik onthou vooral dat ik kennis gemaakt heb met m’n eigen lichaam. Straffe deelnemers bezig gezien, in dat facteurkesweer zoals Mottige Bever het noemde. Vooral de 79 jarige deelnemer heb ik met veel respect gade geslaan … hij beet door, door weer en wind !

Van de 51 starters haalden amper 10 lopers de Spartathlon-limiet, en waren er maar vier lopers die de kaap van 200 kms overschreden hebben. Van een zware editie in Steenbergen gesproken !

Met dank aan de organisatie, aan Yves om me bij te staan, aan Arie om zich te ontfermen over ons tentje en aan André en Robin die de foto’s gemaakt hebben.

13-05-2014 om 23:02 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 06 mei 2014 : Esneux

Omdat ze voor vandaag geen al te beste weervoorspelling gaven, stonden deze morgen slechts  7 mannen  aan de start : Omer, Paul, Valère, Rudi, Roger J, Marcel en Yvan.

Ook Didi, die normaal de rit zou leiden, had schrik van de voorspelde regen en verkoos om in Kuringen te blijven.  Dat je niet altijd de weervrouwen en –mannen moet geloven zou vandaag eens te meer blijken want behoudens enkele druppels bleven we de ganse dag droog.

We vertrokken onder leiding van Omer en Paul richting Kortessem – Guigoven – Gors-op-Leeuw – Jesseren – Bommershoven – Vechmaal – Otrange – Thys – Crisnèe – Momalle – Jeneffe – Lexhy – Hozèmont – Awirs – Engis. Na het passeren van een wegversperring wegens werken konden we toch de “Rue des 36 Tournants”   nemen richting Neuville-en Condroz – Rotheux-Rimière – Bonsgnée om halt te houden in Esneux.

Terwijl het buiten wat regende, genoten we van onze koffie met rijsttaart. Zo konden we  er tegenaan voor de terugweg.

Onmiddellijk de Dolembreux op na een pauze valt niet mee, maar aan een rustig tempo kregen we deze klim van enkele kilometers  wel klein.  Verder ging het richting Beaufays – Ninane – Chaudfontaine – Romsèe – Beyne-Heusay – Jupille-sur-Meuse – Wandre – Herstal – Milmort – Liers – Fexhe-Slins – Glons – Sluizen – Millen – Genoelselderen – Membruggen – Rijkhoven – Alt-Hoeselt – Sint-Huibrechts-Hern – Schalkhoven – Romershoven – Diepenbeek.

Hier genoten we van onze gebruikelijke drankjes en werd er nog nagepraat over onze leuke rit samen met Sabine en Peter die even langskwamen.

Toch nog een heel dikke proficiat aan Omer en Paul die de ganse dag het kopwerk voor hun rekening hebben genomen.

Ritgegevens : Aanwezigen : Omer, Paul, Valère, Rudi, Roger J, Marcel en Yvan

                         Afstand : 140 km, gemidd 27,8 km , hoogtemeters 1.400 m

08-05-2014 om 22:00 geschreven door eaglevanessa  

Verslag La Bouillonnante, zaterdag 3 mei 2014

Eén van de mooiste trails op Belgische bodem, dat heb ik in 2012 kunnen ervaren op de korte afstand, toen nog samen met Tina en Marc T. En dat het een gegeerde trail is blijkt alleen al uit het feit dat alle beschikbare plaatsen op enkele uren tijd uitverkocht zijn.

Zaterdagmorgen, 5 uur. Opstaan, eten, en twee uurtjes rijden naar Bouillon. Daar komen we ultramaatje Juan al tegen. Samen gaan we onze nummers afhalen en genieten we van het mooie uitzicht vanaf het kasteel. Gino en Ilse komen na het ontbijt in hun hotel ook afgezakt naar de startplaats, het kasteel. Veel bekend volk, maar dit keer toch ook heel wat niet-bekenden.

Om 8u30 de tweetalige briefing ( Frans-Engels ), waar ik eigenlijk niet veel van onthouden heb. En dan …. Le moment Suprême: op de tonen van een Carmina Burana-achtige song verlaten we Godfried’s Kasteel. Onder luid applaus van de supporters gaan we in dalende lijn naar de Semois. Deze volgen we, naast een camping, tot we in een opstropping terecht komen.

File door een wegversmalling in een eerste steile klim. Maar ook file door een eerste gekwetste op kilometer drie. Als Thomas B met een gapende kniewonde ondersteund door mensen van de organisatie terugkeert, beseffen we dat we het vandaag best veilig houden. En dat is ook één van de redenen waarom Juan, Gino, Yves en ik beslissen om samen te blijven. Gino’s eerste ultraloop met hoogtemeters, en dan al niet meteen de gemakkelijkste.

Samen zijn we sterker, en dat hebben ook de vrienden van een onfortuinlijke deelnemer gedacht. Op de afstand van 36 kms heben zij hun vriend gedragen! Zij verdienden en kregen respect van iedere trailer en supporter.

Gevaarlijke stukken toch van tijd, maar mits het gebruiken van het gezond verstand, voor iedere trailer haalbaar. De hoogtemeters vreten aan de benen waardoor Gino het steeds moeilijker krijgt. Op de bevoorrading van kilometer 27 ( of was het nu 29 ) beslist hij na krampen alleen verder te gaan, en ons te laten gaan, in de hoop dat we de limiet op km 43 nog halen.

Juan schiet los en loopt de helling op. Ik ga dit zeker niet nadoen, wetende wat er nog allemaal gaat komen. Ik laat me niet opjagen, en blijf doseren. Aan een toch wel heel stevig tempo komen Yves en ik op 6u20 aan op kilometer 43, we mogen er nog net door !

En dan begint als het ware een heuse inhaalrace, maar echt goedmaken kunnen we het verlies niet. Wie me kent weet dat genieten primeert op “mooie tijd lopen”.

Laddertjes op en af, en dan de beruchte “Wall” waar we aan op moeten. Mijn stokken heb ik in de auto gelaten, moeilijke keuze maar ik weet nu dat ik ze op dit terrein niet per sé nodig heb. Naar de Zugspitze gaan ze voor alle duidelijkheid wel mee.

Op gevaarlijke stukken temperen we wat, de stukken waar we door kunnen lopen doen we dit. Na de laatste bevoorrading nog twee keer door de Semois, een heerlijk gevoel bij dit toch wel warme weer ! Tijdens één van die passages komen we het vriendenteam nog eens tegen. De grootste lol hebben ze, nog meer respect krijg ik voor hen als ik ondervind welke hellingen ze nog op moeten.

Wijzelf halen meer en meer lopers in, minstens 30 op een afstand van 27 kilomters. Het gaat prima, en met een goed gevoel finishen we deze trail met 2100 hoogtemeters in een tijd van 9u10.

Gino die tot op km 43 geraakt was, en Ilse wachten ons op aan de finish. We praten nog wat na, maar redelijk bibberend in onze natte kleren, nemen we afscheid.

Vandaag, één dag later, voelen de bovenbeentjes nog zwaar aan, maar het grootste gedeelte van onze stramme spieren hebben we er vandaag uitgelopen op de 5 km van Genk Loopt waar we de Start-to-runners van onze loopclub bijgestaan hebben.

Link naar de trail: http://connect.garmin.com/jsPlayer/492355679

04-05-2014 om 22:32 geschreven door eaglevanessa  

Met 8 stonden we aan ons buskot,

’t is niet veel maar beter dan ’t snot.

Twee nieuwe gezichten via Jos waren van de partij,

Alex & Mauro welkom en kom erbij.

Wind in de rug vertrokken Valère & Rudi aan de kop,

Zij sloegen de kms aan een vlot tempo verrot.

Yvan had een mooi ommetje uitgestippeld,

Côte d’Ereffe moet zeker niet onderdoen en er werd thans niet getrippeld.

Ik zag Thier de Huy langs mij liggen,

Misschien voor een volgende keer voor de kleine biggen.

De terugweg was van ander kaliber,

Wind op kop zonder Jupiler.

Eerst Yvan, ik, dan Alex gingen vooraan wat hijgen,

Enkel onze beer Valère is niet kapot te krijgen.

Tegen een mooi uur bolden we dan toch ’t Demerstrand binnen,

Dit alles zonder enige bijzinnen.

Alleman kon terug lachen hoe we allen tezamen weer hadden afgezien.

Na 2 natjes (of meer) was de tank weder vol met benzin’.

De thuisblijvers hadden weer ongelijk,

Graag terug wat meer volk anders heb ik teveel speculaas bij als ik terugkijk.

Voldaan & zeker tevree

Zeg ik weer Sjamayee.

Kms v/d dag: 140km 1100hm – 29km/u avg

3x20’s: Valère, Rudi, Yvan, Marcel, Jos, Didi en nieuwkomers Mauro & Alex.

03-05-2014 om 00:00 geschreven door eaglevanessa  

Bedankt voor het verslag Yvan !

Verslag rit dinsdag 29 april 2014 : Gemmenich.

Voor de laatste rit van de maand april kwamen ondanks de donkere wolken toch nog 7 man opdagen : Valère, Omer, Paul,  Roger J, Rudi, Marcel en Yvan.

Na wat overleg ivm het onzekere weer, opteerden we toch om de voorziene  rit naar Gemmenich  te rijden via Nederlands-Limburg. Het deed ons uiteraard een groot plezier dat ook Flor eventjes langskwam om ons te voorzien van de nodige energierepen en een succesvolle rit toe te wensen waarvoor onze dank.

Onder de kundige leiding van Paul en Omer reden we richting Schoonbeek – Munsterbilzen – Gellik – Lanaken – Neerharen – Boorsem – Kotem – Elsloo – Catsop – Beek – Geverik – Oensel – Schimmert – Arensgenhout – Hulsberg – Klimmen – Schin-op-Geul – Keutenberg - Wijlre – Wittem – Partij – Mechelen – Vijlen – Holset – Wolfhaag – Gemmenich.

Hier hielden we halt in Cafè Kerff waar we genoten van onze koffie/frisdrank en lekkere rijsttaart.

Voor de terugweg namen Valère en Rudi  het kopwerk voor hun rekening en we reden richting Völkerich – Plombières – Hombourg - Aubel – Val-Dieu – Mortroux – Dalhem – Richelle – Hermalle-sous-Argenteau – Oupeye – Heure-le-Romain – Houtain-Saint-Siméon – Bassenge – Valmeer – Herderen – Grote-Spouwen – Martenslinde – Bilzen – Spurk – Schoonbeek – Diepenbeek.

Terwijl we genoten van onze lekkere drankjes konden we bijpraten over een leuke rit die voor ons droog bleef op enkele natte plekken in de buurt van Val-Dieu.

Ritgegevens : Aanwezigen :  Valère, Omer, Paul,  Roger J, Rudi, Marcel en Yvan

                         Afstand : 140,5 km , gemidd 28,7 km , hoogtemeters 1.200 m

29-04-2014 om 21:52 geschreven door eaglevanessa