Verslag rit woensdag 22 januari 2014 : Hannuit

Omdat het gisteren echt geen weer was om te gaan fietsen, besloten we om vandaag een  rustig ritje te doen richting Hannuit. 

Onder de kundige leiding van Omer en Paul vertrokken we via Vliermaalroot - Guigoven – Haren – Vechmaal – Heks – Horpmaal – Heers – Opheers (waar Jos B terugkeerde) – Oleye – Bettincourt – Berloz – Hollogne-sur-Geer – Lens-Saint-Servais – Poucet om halt te houden in Hannuit.

Hier genoten we van onze koffie/choco met taart zodat we voor de terugweg het tempo wat konden optrekken met de nodige rugwind.

De terugweg ging via Poucet – Trognéé – Cras-Avernas – Kortijs – Vorsen – Rosoux-Crenwick – Roost-Statie – Jeuk – Mielen-Boven-Aalst – Engelmanshoven  (waar Marcel een “pocahonta”- dame achter de vitrine zag ) – Groot-Gelmen – Helshoven – Hoepertingen – Berlingen – Herten –Wellen – Kortessem – Diepenbeek.

Een oprechte dank aan Omer en Paul voor het goede kopwerk de ganse dag.

Hier genoten we in de cafetaria van het Demerstrand van de gebruikelijke drankjes met het nodige gebabbel na een leuke rit.

Ritgegevens :
Aanwezigen : Omer, Paul, Valère P, Roger D, Roger J, Jos B, Marcel en Yvan.
Afstand : 100 km , gemidd 27,7 km 

23-01-2014 om 18:03 geschreven door eaglevanessa  

Verslag zondag 19 januari, Trèfle a 4 Feuilles, Olne

Vorig jaar hebben we deze trail moeten missen doordat het te gevaarlijk was om tot Olne af te zakken. Dat was dit jaar geen probleem, aangezien we eigenlijk niet echt van een winter kunnen spreken.

Ik carpoolde met Theo, Jacques met Els, en Patrick ging alleen naar Olne, omdat ie niet wist hoeveel lussen hij zou kunnen lopen na zijn blessure.

Natuurlijk waren wij weer ruim op tijd ter plaatse, startnummers oppikken en genieten van een koffie ( bij gebrek aan thee ). Het duurt niet lang of her en der duiken bekende gezichten op: Henk Sipers, Wilbert, Mottige Bever, … dus fijn wat bijbabbelen. Loopmaatje Yves komt uit Dendermonde afgezakt, en is maar wat blij dat ik z’n startnummer ben gaan halen. Snel wordt duidelijk dat de start niet om 10u00 zal kunnen plaatsvinden, dit evenement dreigt toch wel uit z’n voegen te barsten.

Buiten wachten we tot de massa opeens vertrekt, 11 minuutjes later dan gepland, dat valt nog mee.

Patrick vertrekt samen met Els en Jacques, ik blijf bij Yves ( of beter gezegd: hij bij mij ). Theo zien we al snel niet meer, nochtans ging die het vandaag ook rustig aanpakken met z’n verkoudheid.

De eerste lus start bergaf, richting kerkhof van Trooz, waar we wel eens met de fiets passeren als we naar Banneux rijden. We lopen richting Fôret om dan te dalen in een weide. Twee jaar geleden stond het water hier nog tot op je enkels, dit jaar overleefde ik de afdaling met propere droge voeten. Of hoe de edities van jaar tot jaar kunnen verschillen.

De lus eindigt met een afdaling in het slijk tot in Nessonvaux, om dan terug ( al wandelend ) te klimmen naar het vertrekpunt. Het eerste lusje ( 12 kms ) zit er op. Het valt me op dat hier al verschillende lopers voldoening mee nemen. Maar da’s ook juist het mooie, ieder op zijn eigen tempo en afstand.


De tweede lus  start ook weer bergaf richting Riessonsart, een deelgemeente van Soumagne. Bergop en weer bergaf, maar nergens echt technisch, daarvoor is het de laatste weken te droog geweest. In de helft van de lus krijgen we een lintje. Het totaal aantal lintjes bepaalt nadien je uitslag, en het T-shirt dat je krijgt. Ook na deze lus ( 11 kms ) weer heel wat lopers die besluiten dat het zo wel genoeg geweest is.

Lus drie is er eentje van 10 kilometers, mooie stukjes die samenvallen met het GR-pad 563. En wat ook wel belangrijk is: ideaal loopweer. We komen steeds minder lopers tegen, en dat zal in de vierde ronde nog wel wat minderen.

Lus vier begint met een bergop, maar het duurde wel even vooraleer we wisten dat we juist liepen. Door de geparkeerde auto’s zagen we geen kalklijnen, linten zagen we nauwelijks hangen. We besluiten toch maar even terug te keren voor alle zekerheid, maar dat bleek uiteindelijk niet nodig.

In deze lus zou ik eindelijk kennis maken met het beruchte maïsveld dat Jacques altijd aanhaalt. Helaas lag er dit vandaag toch wel heel propertjes bij.

De meest vettige trail bleek vandaag de meest propere geworden te zijn. We komen door het mooie dorpje Soiron, dan richting Xendelesse waar een voorbijkomende jogger ons wat moed inspreekt door te zeggen dat het niet meer ver is.



Bewust werd deze trail door mij aan een langzaam tempo gelopen. Januari moet voor mij m’n rustmaand zijn, omdat februari weer veel van m’n lichaam gaat eisen.

Een lekkere warme thee bij binnenkomst. Ons T-shirt ( alleen nog maar in de maat L beschikbaar ) en dan een heerlijke douche. Gezellig napraten doen we met Mottige Bever, Luc de Jaeger waar ik op 21 feb de marathon van Eeklo ga lopen, en Theo die ook al binnen is. Els en Jacques vervoegen ons ook nog.

Een trail met dit jaar weinig trailgehalte, maar morgen zal ik het toch wel voelen aan m’n benen door de hoogtemeters. Maar geen nood, dat hoop ik er dinsdag uit te kunnen fietsen. Ne dikke merci aan Yves die samen met me gelopen heeft.

Link naar de loop: http://connect.garmin.com/jsPlayer/432596620

19-01-2014 om 21:23 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Amay/Engis zaterdag 18 januari 2014

Het bushokje in het centrum is enorm populair vandaag, de 3x20’ers stromen toe in trosjes. Als we bijna in de startblokken staan zien we van ver een Rowa-renner aankomen. Ik herken precies Peter’s tred. Yessss yessss roep ik, het is hem ! De kop is alvast goed gevuld samen met Paul. Twee sterke kerels die, oh ja de wel 15 andere fietsers tot Amay zullen brengen. Yvan geeft de goede raad om de lente-fietskriebels nog minstens enkele maandjes onder controle te houden. De extreem zachte temperatuur doet ons immers zweven en dromen van pieken en dalen. Maar we zijn nog maar midden januari en dan is het aangewezen nog steeds op te bouwen. We mogen ook niet te snel uitgeblust geraken.

Het gewende parcours wordt gekozen. In Guigoven zijn de wegenwerken nog niet volledig ten einde. Voorzichtig is het zigzaggen tussen de uitstekende putdeksels. Ben blij dat we hier op het gemakje doorpeddelen en dat tijdig signalen worden aangegeven. Het is niet moeilijk om hier je velgen stuk te rijden of zelfs te vallen. Op het fietspad in Oreye hoor ik dat Olivier iets onder de wielen krijgt, klinkt alsof hij over een stuk hard metaal rijdt. Hopelijk straks niet lek. Maar het lot is dus toegeslagen: lekke band in Bergilers. In onze groep hebben we kopmannen, wegkapiteins maar ook een uitstekende mecanicien: Marcel J. In een wipje en een flikje steekt hij een nieuw bandje. Merci Marcel dat jij altijd je handen wil vuil maken voor ons !

Terug op pad blijf ik zo goed als achteraan het peloton rijden en heb iedereen goed in het vizier. Valère fietst aan een mooie hoge trapfrequentie, ideale training. Van zo’n man leer ik graag bij en probeer me er ook aan te houden in een extensieve duurtraining.

Héérlijk fietsweer is het, zo zacht. De Zuid-Oostelijke wind blaast zachtjes in ons gezicht en geeft een superfijn gevoel. Iedereen lacht en voelt zich happy ! Peter en Paul fietsen nog steeds flink tegen de wind in en zullen wel voelen dat de wind kan uitputten maar ze overwinnen de weerstand makkelijk.

Oeps, een kleine hindernis: werken aan de overweg ! Willen we geen te grote lus tot in Amay, is het toch het beste om de spoorweg over te steken. De vriendelijke werkmannen geven ons toestemming. Met de fiets in de hand zal het wel lukken. Danny struikelt hier bijna en verwittigt me. Een dame zijn, heeft hier een voordeel. Mijn fiets wordt me uit handen genomen door een werker terwijl een andere me de helpende hand uitreikt J. Wel heb ik een kleine domme fout gemaakt door met mijn rechterschoen in de modder te stappen. Inklikken lukt langs geen kanten meer. De anderen zetten de koers verder en het dicht te trappen gat wordt groter en groter. Ik zie Roger J. achterom kijken. Bijna letterlijk met één been zet ik er alles op om bij de groep te geraken. Roger zakt een beetje af en geeft me een stevige duw, oef ! Yvan roept dan: plaaaaaatttttt ! Even de modder uit de schoenplaatjes en we zijn weer vertrokken.

Aangekomen in Amay ! Helaas is de bakker in verlof. Dan maar een paar trapjes verder fietsen tot Engis. De wind zit in de rug en een kwartiertje later zitten we aan de vlaai. Het cafémadammeke heeft het wat moeilijk om zo’n grote groep snel te bedienen. Joske B. biedt alvast een helpende hand. Ikzelf stel hem voor om gezellig te gaan babbelen met zijn vrienden en neem de fakkel over. Voel me even een serveuse, hopelijk zonder koffietjes die in het rond vliegen J.

Naar huis fietsten start met een lange zachte klim die onze spieren goed opwarmt. De wind zit goed, heel goed zelfs. De fietsen lijken nu wel brommertjes, zàààààliiiig J. Nog steeds is het dik genieten van de zachte lentelucht die zo zwoel aanvoelt. We zouden kunnen blijven fietsen totdat het donker wordt J. Roger J. wijst me de basiliek Tongeren aan die daar ergens in de verte ligt. En hupsekee, plots zitten we al in Tongeren.

Aangekomen aan het Demerstrand prijzen we onze twee sterke koptrekkers. De afterdrankjes smaken. Wivine en Irma komen ons vergezellen.

Iedereen heeft goed gefietst en vooral de dag geplukt !!!!

Aanwezigen: Peter – Paul – Omer – Marcel – André J – Leon – Valère Ph – Roger D. – Roger J.- Olivier – Danny – Willy – Yvan – Rudi – Jos B -gastrijder Jos en Sabine

Mijn ritgegevens:114 km – 750 hm – 28 gem.

18-01-2014 om 00:00 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 14 januari 2014: Maaseik

Eén van m’n goede voornemens is dit jaar zeker wat meer te fietsen, maar wat een ontgoocheling als ik naar de weerberichten luisterde !

Willy sms-te af, Sabine vroeg op facebook wat ik van plan was. Uiteindelijk hakte ik om 8u45 de knoop door: het regende nog niet, dus zou ik zeker vertrekken. Sabine was snel overtuigd.

Toch wel wat frisjes, amper 2 graden, dus thermobroek en vest terug boven gehaald. Waterdichte schoenen, waterdichte sokken, waterdichte handschoenen want de regen zou langzaam opschuiven van west naar oost.

Aan het bushokje stonden Yvan, Roger, Marcel, Omer en Roger al te overleggen dat Hannut zeker niet gereden zou worden, de regen kwam immers van die kant.

Aan de Maaskant zou het het langste droog blijven, waarom dan niet eens die kant uittrekken ? Blije gezichten toen Valère afkwam, want ie kent daar overal de weg omdat hij en Wivine daar hun ritjes maken.

Plots kreeg Yvan telefoon van Paul: David had hem gebeld dat ie met de fiets onderweg was van Paal naar Diepenbeek, en dat we even moesten wachten. Even bleek een kwartiertje te zijn door de wegomlegging die hij ook nog eens gehad had.

Maar een kwartiertje is ook zo om. Hét gespreksonderwerp  was de uitzending van Wauters vs Waes waarin deze heren ongetraind op 48 uren 600 kms af moesten afhaspelen van Bordeaux naar Parijs op een oude herenfiets. Je zou als wielertoerist voor minder aan jezelf twijfelen hoor !

Toen David arriveerde vertrokken we met ons elven.

Yvan en Omer namen de kop, Valère en ik kozen de tweede rij. We reden op over Lutselus, Zutendaal, waar we ter hoogte van de Lietenberg een jogster als tegenligger tegen kwamen. “ Loslopend wild” riep Marcel. Waarop ik recpliceerde “ zeg je dat over mij ook”. “ Ja, ja … een gazelle hé”. Dat heb ik nu eens echt gemist, dat gezwans en gegek onderweg !

In licht stijgende lijn richting Opgrimbie en Rekem, langs het asielcentrum en het OPZ. De Rijksweg over, het kanaal over. David vraagt een plaspauze aan. Even een terechte opmerking “ plassen we niet beter in Nederland, want daar kennen ze geen gasboete”. “Neen, neen, uwe afval in eigen land houden” was het antwoord van Valère.

De brug in Boorsem over, Elsloo, en dan worden we door Valère gegidst langs een mooi stukje Julianakanaal. Berg, Obbicht … hier was ik nog nooit geweest, maar de anderen ook niet zo te horen. Prachtige stukken natuurgebied waar de ganzen neerstreken. We fietsten tussen de Maas en het kanaal, zo mooi … maar bij dagen van aanhoudende regen een echt rampgebied door de overstroming ervan. In Roosteren rijden we België terug binnen over de Grensmaas. We komen aan in Maaseik, stad van de gebroeders Van Eyck en de knapkoek.

 We zoeken echter geen knapkoek maar vlaai. Even wat rondcruisen in het centrum, tot we een café zien met een bordje “ koffie en taart 3,50 euro”. Meer moest dat niet zijn. Toen we allemaal binnen waren bleek de cafébazin geen taart te hebben. Ik vroeg of we er dan zelf mochten halen, geen probleem. Sabine en ik gingen op zoek naar een bakker en kochten er twee rijstvlaaien en een “greumelevlaai “. Trots met de oogst terug naar het café. En ach … heb ze dan ook maar getrakteerd, voor de toffe sfeer of weet ik veel wat.





Plezant babbelen met ne warme choco, thee of koffie. Ja, ’t was eigenlijk best wel frisjes vandaag. Donkere wolken dienden zich aan … geen goed idee om lang te blijven hangen. De optimistische cafégangers zeiden dat we moesten denken dat er altijd meer regen naast ons zou vallen als op ons. Toch hoopte ik er op om droog te blijven…

De terugrit begon langs de markt in Maaseik, en dan naar het bedevaartsoord Heppeneert. Op kop David en Omer, maar nu wind tegen. Valère en ik bleven op de tweede rij, waar de wind eigenlijk ook nog best voelbaar was. Maar dat maakt ons sterk.

Valère schudde een stukje Tocht der Lage Landen uit z’n mouw, maar snel kwam de vraag ( omdat het toch nog droog was ), om een klein ommetje te maken over Opglabeek, Hengelhoef en Genk waar we afscheid namen van Jos Bollen.

De Schom, Termien en dan langs ’t kanaal waar David als enige het jaagpad opzocht. Tja, ik ben dan maar een stukje op kop gaan rijden, langs Omer, hoe sterk moet ik eigenlijk nog worden ? David reed rechtsteeks terug naar Paal, wij met ons negenen verder. Roger sloeg ook nog af.

We passeerden Omer z’n huis en dat van mij maar geen van ons tweeën maakte aanstalte om af te draaien. Ne lekker trappist, kriek, of wat dan ook hadden we wel verdiend in het cafetaria van het demerstrand. Zo’n grote bende zien ze graag komen, maar niet degene die daar een openbare verkoop aan ’t leiden was. We werden met veel poeha verzocht om ons heel rustig te houden … Jean-Pierre kwam na z’n morgenpost ook nog even binnen gesprongen, zijn training moest nog beginnen.

Een mooie rit, prachtige dorpjes gepasseerd, eens iets anders dan anders. We zijn droog gebleven, en we hebben weer veel gelachen. Voor mij een geslaagde eerste rit met de koersfiets dit jaar, bedankt voor jullie gezelschap en jullie hartelijk onthaal ! En ne dikke merci voor chauffeur Valère en zijn kopmannen Omer, David en Yvan !

Ritgegevens:

Gereden door: Sabine, Valère Ph, Yvan, Omer, David, Jos B, Roger, Roger D, Leon, Marcel, Vanessa

112 kms, 388 hms, 27,2 gemiddeld

Link naar de rit: http://connect.garmin.com/activity/429910849

14-01-2014 om 22:27 geschreven door eaglevanessa  

met dank aan Yvan en Jean-Pierre !

Verslag rit zaterdag 11 januari 2014 : Blegny

Bij het ontwaken deze morgen ziet  alles er mooi wit uit door een kleine winterprik, maar dat belet toch niet dat er 20 (!!) vrijwilligers komen opdagen voor een ritje naar Blegny wat  Roger D de volgende opmerking  doet maken : “Als de belangstelling zo groot blijft, moeten we af en toe een parochiezaal huren om koffie te drinken”.

Onder leiding van Jean-Pierre en Paul rijden we via Vliermaalroot  - Schalkhoven – Sint-Huibrechts-Hern waar Jean-Pierre het kopwerk overlaat aan Jean V om zijn Annemie bij te staan bij de klimmetjes die er aan komen. Via de Hernerweg gaat het richting Rijkhoven – Membruggen – Genoelselderen – Millen – Bassenge.  Bij de klim van de Houtain kan Jean V zich niet meer inhouden en besluit op zijn ééntje verder te rijden en het is Omer die samen met Paul het kopwerk opneemt. 

We rijden rustig via Heure-le-Romain – Haccourt  - Hermalle-sous-Argenteau – Richelle -  Dalhem – Mortroux – Val-Dieu  waar we de klimmetjes  van de Haliguette en Julèmont nemen om via Mortier in Blegny aan te komen.  Iedereen  kan even op adem komen bij een koffie/choco/frisdrank en taart in ons vaste cafè “A Vi Blegne” wat uitgebaat wordt door iemand van Houthalen.

Voor de terugweg nemen we de afdaling via Blegny-Mine – Feneur – Dalhem – Visè waar we het jaagpad langs het kanaal nemen.  Omdat de bewolking steeds dreigender wordt , gaat het tempo wat omhoog maar vanaf Kanne krijgen we toch de eerste regendruppels te verwerken.  Onder een druilerige  lucht met af en toe wat serieuze druppels rijden we gezwind via Vroenhoven – Hees –Mopertingen – Eigenbilzen – Munsterbilzen – Schoonbeek – Diepenbeek.

Hier genieten  we in de cafetaria van het Demerstrand   van onze gebruikelijke drankjes en wordt  er bijgepraat over de leuke rit.

Ritgegevens:
Aanwezigen : Annemie, Sabine, Omer, Paul, Jean-Pierre, Roger D, Leon, Marcel, Jos B, Valère Ph, André J, Didi, Ollivier, Danny H, Rudi, Ludo, Yvan, Jean V, David en Danny V.                                                                                                                                                                                                                                                                      
           

Afstand : 108 km, gemidd. 27,4                                                                                                                                      

13-01-2014 om 19:32 geschreven door eaglevanessa  

VERSLAG VALKENBURG DINSDAG 7 JANUARI 2014

Het is al even geleden dat het Zuidelijkste puntje van Zuid-Limburg (NL) “Valkenburg” nogmaals op het programma staat. Zo te zien is dit mergelstadje populair want het bushokje staat vol J. We kunnen de rit op velerlei manier rijden. We kiezen om ze niet te pittig te maken. De fors uit ons lijf dient om de wind te trotseren en we gaan ervan genieten met volle teugen. Wat wil je immers op zo’n lentedag in januari!

Er bieden zich twee sterke kopmannen aan: Paul & Omer. Iedereen dik tevreden natuurlijk. We rijden langs Zutendaal en Opgrimbie tot we langs de autosnelweg afdraaien in Elsloo. We merken onmiddellijk dat we in een ander decor komen. De wegen zijn hier rustiger maar ook altijd een beetje glooiend. Valère kent hier elk weggetje op zijn duimpje en zal onze gids zijn. Hij - als sterke fietser - komt hier wel vaker om de klimmetjes te bemeesteren. We blijven fietsen langs smalle wegen door kleine dorpjes. Het is een mooie streek, ook wel eens klein Zwitserland genoemd. In Ravenbos fietsen we langs een oud klooster waar nu een stoeterij is die mooie Friese paarden fokt. Fietsen in Zuid-Limburg staat synoniem voor pieken en dalen. Ik piek liever, zeker nu we langs een bergje naar beneden moeten. De naam ken ik niet maar volgens Leon is het een enorme kuitenbijter. Valère wijst ons een gezellig plaatsje: de Limburgse banketbakkerij Botterweck. Keuze in taartjes in alle geuren en kleuren. Alleen de koffie is voor kenners! Enkelen verkiezen een lekkere koffie van ’t machien J. De anderen het gewone zwarte goud dat iets minder prijslijk is. Tsja de koffie van ’t machien was wel lekker maar ook eentje om de lepel in recht te zetten: een rasechte Italiaanse Espresso. Paul heeft dorst en krijgt zijn dorst niet gestild met dit piepklein kopje. De colaatjes erna vloeien hartelijk J

De wereldberoemde Cauberg laten we op onze terugweg links liggen. Die is voor een ander keertje. Zeker zo plezant is het omhoog peddelen van de Sibbeberg in Sibbe. Ze heeft een zachter stijgingspercentage dan de Cauberg maar wel wat langer. Ik zie dat Roger er een krachtberg van maakt en wijkt niet af van de grote plateau. Marcel heeft ook nog overschot, die kwebbelt er maar op los. We blijven nog een tijdje in het heuvelland, heuvel op – heuvel af. Nog steeds Omer en Paul op kop en ze houden vol, sjiek! We verlaten het zonnige Zuiden (door de Nederlanders genoemd) en komen via Kanne - waar we Willy voorbij steken -aan het kanaal. Hij is blij dat hij kan aansluiten in ons peloton. Een serieus duwtje in de rug, de wind blaast ons sterk vooruit. Joske neemt ietsje eerder afscheid van ons. Zijn lief kleindochtertje wacht op hem. Ikzelf wuif in Schoonbeek de groep uit. Zij gaan nog wat goede punten halen. Lees: nakaarten met smakelijke Trappisten in het Demerstrand J

Dankjewel kopmannen: Paul & Omer ! Jullie hebben vaak door de wind moeten boren om ons: Valère Ph – Marcel –Yvan – Jos B – Roger D – Roger J - Martin – Leon -Willy & Sabine in de boter te laten trappelen.

Mijn ritgegevens: 117 km – 689 hm – 27,4 gem.

08-01-2014 om 18:22 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Aubel zaterdag 04-01-2014

De allereerste 3X20 rit van 2014 staat vandaag op het programma. Annemie die vrijdag nog haar schouder heeft laten behandelen besliste om een kortere rit te doen. Zo kan ze weer wat opbouwen om spoedig weer aan te sluiten bij de groep.

Om 7u30 zet ik mijn eerste stap buiten om de weersomstandigheden te checken. Echt vrolijk word ik er niet van maar ’t kan slechter. Om 9u10 vertrekken we, Annemie voor een rit met een bevriend koppel en ik naar het buskotje.

Van ver merk ik dat er weer een flink peloton staat te trappelen om te starten. Onder hen Danny H., een aangename verrassing. Met hem fietste ik een 20tal jaren geleden bij de snelle Dexters groep. Eerst nog nieuwjaar wensen en dan beslissen welk traject we nemen richting Aubel.

We starten richting Schoonbeek; een eerste hindernisje is de Muizenberg. Paul die op dat moment naast me rijdt kijkt over zijn schouder om te zien of iedereen vlot volgt. Flor die de laatste tijd wat sukkelt met een weerbarstige knie doet teken dat alles ok is. Om in Lanaye niet over ‘vettige’ wegen te moeten rijden kiezen we om de Hallembaye te beklimmen. Iedereen kan weer vlot mee.                                      

In de afdaling wordt een gedeelte van de groep opgehouden door verkeerslichten. Een kans om wat kledij uit te spelen en vlug wat te eten.  Nu de Voer doorkruisen om de beklimming in Veursbos aan te vatten. We fietsen aan een gezapig tempo omhoog. Ik kan het niet laten om een tandje bij te schakelen. Danny die in de jeugdreeksen flink wat koersen won springt achter me uit. Jammer genoeg staat ie iets te mollig(naar eigen zeggen 30kg L) om dit tempo vol te houden. Helemaal boven merk ik dat ‘Turbo Girl’ Sabine in m’n wiel zit te blinken J. Nu rest ons nog enkel de afdaling tot in Aubel waar Willy ons opwacht.

Jarige Omer trakteert ons op rijst- en kersentaart. Proficiat Omer en dank u wel !

Net voor aanvatten van de terugweg vraagt Leon me om de klimmetjes wat rustiger te nemen.

Yvan en Flor zetten zich op kop en houden dat vol tot aan ’t Demerstrand. Constant een tempo van 30-32 km/u. Sterk mannen !

Zo grijp ik de kans om wat bij te praten met Danny en houd ik Leon in de gaten om eventueel een duwtje te geven. Niet nodig zo blijkt.

Jammer dat er tussen Martenslinde en de Letenberg net genoeg ‘smodder’ ligt om onze fiets vuil te maken L…

In het Demerstrand weer de gekende taferelen. Olivier komt ons nieuwjaar wensen en zijn vrouwtje met de auto afhalen. Ook Didi en zijn zoontje komen ons de beste wensen overmaken. En Didi zou Didi niet zijn als hij geen Duveltje drinkt J.

Voor dinsdag werd afgesproken om naar Valkenburg te rijden. Helaas kan ik er dan niet bij zijn, Ford roept mij L.

Aanwezigen: Omer, Yvan, Marcel, Roger D., Roger J., Paul, Valère, Jos, Gert, Danny, Rudi, Leon, Flor, Willy, Sabine, J-P.

Ritgegevens: 107km - 945hm – gem. 27,5

05-01-2014 om 09:34 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 31 december 2013 : Amay

Voor onze laatste rit van het jaar kregen we veel volk aan de start : Paul, Jean-Pierre, Flor, Roger D, Roger J, Omer, Valère P, Peter, David, Ward, Rudi, Jos B en zoon Gert , André, Marcel en Yvan. De afspraak was dat we Sabine onderweg oppikten. Een mooi peloton om het jaar mee af te sluiten en we besloten om naar Amay te rijden.

De heenweg ging via Vliermaalroot – Guigoven - Gors-op-Leeuw – Jesseren – Haren – Bommershoven – Vechmaal – Oreye - Bergilers – Lamine – Remicourt – Limont – Donceel – Haneffe – Oudoumont – Verlaine – Bodegnée – Jehay – Amay.

Omdat Jos, Gert en Ward reeds waren teruggereden konden de overige 14 in de “Carpe Diem”  genieten van koffie/thee/ choco/ frisdrank en na lang wachten bij de bakker een lekker stukje taart.

Graag een dankwoord voor de traktatie door David.

De terugweg verliep volgens de gebruikelijke weg : Flône – Hermalle-sous-Huy – Engis – Awirs – Hozèmont – Lexhy – Roloux – Fexhe-le-Haut-Clocher – Fooz – Villers-l’Evêque – Othée – Rutten – Tongeren – Riksingen – Sint-Huibrechts-Hern – Schalkhoven – Romershoven – Diepenbeek.

Onze dank gaat uit naar de kopmannen van dienst Jean-Pierre, Paul, David, Ward, Peter die de schaapjes op een veilige en rustige manier op sleeptouw hebben genomen.

Terwijl onze Flor nog wat ging bijtrainen genoot de rest in de cafetaria van het Demerstrand van de nodige drankjes en werd er nog wat bijgepraat en gelachen op deze laatste dag van het jaar.

Ritgegevens : Aanwezigen : Sabine, Paul, Jean-Pierre, Flor, Roger D, Roger J, Omer, Valère P, Peter,                                  

                                                  David, Ward, Rudi, Jos B, Gert, Andrè, Marcel en Yvan.

                         Afstand : 107 km,  gemidd 28,00 km       

01-01-2014 om 20:50 geschreven door eaglevanessa  

Verslag SM-loop Meerssen, zaterdag 28 december 2013

In augustus had ik me al ingeschreven voor dit ( gratis ! ) evenement. Voor mij is de SilvesterMarathon de gezelligste loop van het jaar. Zo tussen Kerst en Nieuwjaar al m’n (trail)vrienden nog eens zien en tevens kennis maken met andere lopers. Iedere loper krijgt hier voldoende kansen toe, de SM-loop is immers een groepsloop waarbij er een voorloper is die niet voorbij gestoken mag worden, en een achterloper die zich bekommert om de langzamere lopers. Aan de bevoorradigen wordt op elkaar gewacht, het ideale moment om te socializen.

Zaterdagmorgen 6u: regen !!! De ganse nacht had ik het al horen regenen. Om 7u ’s morgens inderdaad het bericht van m’n loopmaatjes waarmee ik had afgesproken dat ze niet zouden meegaan. Twijfelen, kijken op buienradar. Het telefoontje van Theo deed me toch wel snel beslissen om toch naar Meerssen af te zakken. Snel nog wat reserve-kledij en een extra regenjasje in m’n rugzakje en naar de parking van de Carrefour waar Theo me zou oppikken.

Onderweg nog steeds regen, Carry, gewapend met een paraplu, staat ons al op te wachten op de parking van de sporthal. Van daar uit zouden we een kilometertje moeten wandelen naar de Nachtegaal. Aangekomen in deze gezellige chalet, merk ik dat ik al niet meer droog ben.

Sporttassen in de rode camionette, aanmelden, en lekker genieten van een gratis thee/koffie. Jacques, Els, Mottige Willem en Gislain Dops hebben zich al aan een tafel genesteld, waaraan wij ook nog een plaatsje vinden. Even m’n ronde doen en de mensen groeten die ik ken. Om iets voor 9 worden we verzocht naar buiten te gaan, voor de briefing in de regen.

Een woordje geschiedenis, een bedankwoordje voor de talrijke inschrijvingen ( 260 stuks over de vier afstanden: 10, 21, 42 en 58 kms ) … alhoewel ik de indruk heb dat de regen uiteindelijk veel minder mensen heeft doen afzakken naar Meerssen.

De marathon en ultralopers starten gezamenlijk. De halve start iets later.

Dan lopen we een stukje door het nu nog rustige Valkenburg, Oud-Valkenburg, richting Schin op Geul waar de eerste bevoorrading op km 10 is. Lekkere peperkoek met gezoete warme thee.



Wachtend op het laatste groepje met Willem Muetze als achterloper, vliegt de tijd al babbelend. Mede-organisator Jo Schoonbrood fluit en weg zijn we weer ! De snelste groep loopt me toch ietsje te snel, dus zak ik wat meer naar achter. Wim Hogentoren uit Den Bosch komt bij me lopen, hij liep eerst samen met Jacques maar die had gezegd, “schuif maar wat naar voren, naar m’n clumaatje, die loopt even snel als jou”. Doordat ik m’n regenjasje had uitgedaan was m’n clubshirt duidelijk zichtbaar en was het voor hem niet moeilijk om me te traceren.


Zoals altijd weer super gezellig ! Bedankt Jo !

Altijd leuk om nieuwe mensen te leren kennen, zo liep ik vandaag stukjes samen met Lisette Wouters uit Bilzen. Theo bleek nadien samen een heel stuk met de man van Lisette gelopen te hebben.  

Op km 21 krijgen we een tweede bevoorrading, cake en weer warme thee. Doet toch deugd hoor. ’t Is wel te hopen dat we niet té lang moeten wachten op de achterste lopers, want je koelt toch wel wat af door zo stil te staan. Dit keer kennis gemaakt met twee lopers uit Zonhoven. Streekgenoten zoeken elkaar blijkbaar op ;-)

Een dankjewel aan de bevoorraders, hier met Annemarie

Weer ’t fluitje en daar gaan we … op naar de plezantste bevoorrading in Gulpen. Intussen is de lucht helemaal open getrokken en komt er zelfs een waterzonnetje piepen. Dit geeft me toch wel een goed gevoel: ik heb de juiste keuze gemaakt, de afwezigen hebben weer eens ongelijk. Ik blijf samen met Wim lopen, en wandel als ’t bergop is. Wim volgt gedwee, op ’t laatst is ie al gewend om te wandelen als ’t bergop gaat.

Ook Willem wandelt alles wat bergop is, een typische trailtechniek voor de langere afstanden omdat deze je spieren even doet strekken en je hartslag doet dalen. We genieten al babbelend van de mooie landschappen van het Mergelland. Wim heeft ooit wegmarathons op tijd gelopen maar kwam tot inkeer toen ie besefte dat lopen zoveel meer kan bieden dan alleen maar snel snel snel te willen zijn. En dat is naar mijn gevoel ook zo: in het dagelijkse leven zijn we ( al dan niet bewust )  heel gestresseerd, en als je jezelf dan ook nog eens extra stress gaat opleggen in je sport … waar blijft de ontspanning dan ? Ook veel repect voor de loper die zegt dat ie vandaag z'n laatste marathon loopt, omdat ie volgende week 70 ( ) jaar wordt !

M'n loopmaatje voor vandaag: Wim

En plots is daar ( op km 28 ) de brouwerij van Gulpen al. Ik geniet van m’n ( alcoholvrij ) Oud-Bruin, terwijl anderen zich tegoed doen aan de zwaardere ( maar allemaal lekkere ) soorten. Weer wat keuvelen en dan weer ’t fluitje van Jo. Willem is met zijn lopers net aangekomen en besluit op eigen tempo met z’n groepje terug te lopen zodat wij niet meer moeten wachten. Ik neem toch nog wat extra suikers tot me, in de vorm van een Mars ( houdt je immers aan de slag ).


Lekker genieten van een biertje in de brouwerij van Gulpen

Na een halve kilometer roept Henk Geilen de ultralopers tot zich, er wordt gesplitst. Naast de Geul op naar de volgende bevoorrading.



’t Is wel wat minder modderig als in het eerste deel, maar we krijgen toch nog voldoende off-road stukken te verteren. Op km 35 lopen we terug door het mooie Oud-Valkenburg dat intussen heel wat levendiger geworden is. Ik besluit dat ik hier morgen met m’n gezin terugkom om de kerstmarkt in de grotten te bezoeken.

Op km 36 de laatste bevoorrading, wat worden we toch weer verwend. Carry roept " Vanessa, wat doe jij hier al ? Jij moet bij de ultralopers zo zijn! " Ik herinner haar eraan dat dit nog maar m'n tweede lange afstand is na m'n blessure. Maar volgend jaar misschien wel ( denk ik stiekem ).

En dan is ’t eigenlijk alleen maar uitlopen naar de Nachtegaal, ik probeer het snelle tempo van Wim te volgen en roep af en toe als ie begint te sleuren. Maar uiteindelijk worden we hartelijk door Jo onthaald. Ik bedank Wim om samen gelopen te hebben, ik zal hem vast bij Limburgs Halfzwaarste terugzien. De sporttas wordt opgepikt, droge kleren worden aangedaan en dan samen met Theo genieten van een heerlijk donker biertje, dit keer wel met alcohol.

Een dankwoordje aan de hele organisatie: Jo Schoonbrood, Klaus en Simon. Een dikke dikke merci voor de mountainbikers voor het ons veilig laten oversteken. Hartelijk dank aan de mensen van de bevoorradingen: Carry, Annemarie en de anderen wiens namen ik eigenlijk niet ken. Dank je wel aan de voorlopers, de medeloper en de achterlopers. Een heel mooi initiatief zo’n gratis loop met gelijkgestemden. Tot volgend jaar !

Parcours: http://connect.garmin.com/jsPlayer/420712778

28-12-2013 om 19:52 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Blegny maandag 23 december 2013

Mijn baas op het werk stond me toe om dinsdag te ruilen met maandag. De mooie fietsdagen probeer ik met twee handen te grijpen. De weerberichten voorspellen veel wind en zelfs in de namiddag rukwinden tot wel 80 km/u. De schrik voor harde windstoten zit er wel wat in. Tegenwoordig bezitten we over ultra lichte racefietsjes en de meesten onder ons zijn ook maar een streepje breed J

We zijn met negen windboksers ! Ook Alex is er nog een keertje bij, lang niet meer gezien bij de 3x20. Hij kent zelfs Snoepy niet meer ;-).

Afgelopen zaterdag hebben Jean-Pierre en Peter me in het oor gefluisterd om vandaag eens een extra tandje bij te steken. J. Het gaat dus pittig worden !

De zin is er om naar Aubel te fietsen. Helaas zijn de cafeetjes er vandaag gesloten en we nemen het zekere voor het onzekere: Visé/Blegny ! Zonder stop in een leuk café is onze rit niet geslaagd !

Jean-Pierre en Peter houden belofte en starten op kop. Wijselijk eerst met een rustige opwarming. Zeker in de winter zijn onze spiertjes nog koud. In de Helstraat toetert er een vriendelijke automobilist: mijn papa J. Wat een verrassing ! Ik natuurlijk supertrots dat ik weer op pad ben met mijn sterke maten.

We peddelen onze bekende route via Vliermaal en krijgen ons eerste opwarmer: de Zevenbonderberg. De kopmannen houden rekening met iedereen en sparen ons nog. ! In Millen rijdt Alex lek. Valt nog mee, zegt Joske. De band is enkel lek onderaan !

We zetten onze koers verder. De wind probeert ons klein te krijgen maar we vechten. Alex heeft het een beetje moeilijk op de vals platte stukken. Hij heeft karakter en vertikt het om op te geven. De Hautain nadert en ik raad Alex aan om deze op eigen tempo omhoog te rijden. Boven wordt er altijd gewacht tot iedereen voltallig is. De volgende leuke klim is de Richelle ! Ik zou graag eens het onderste uit de kan willen halen en hoop op een demarrage. En of, Jean-Pierre & Peter versnellen en drijven het tempo op. Ik hoor ook Paul schakelen en ziet zijn kans om mee te springen. Ikzelf fiets naar hen toe en roep: allee mannen, vooruit, spaar me niet ! Wat een explosiviteit dat die drie heren hebben ! Maar ik spring mee op de wip. Helaas laat ik een gat vallen en de harde wind kraakt me. Jean-Pierre geeft me een schouderklopje. Wat een sterke beren zijn die kopmannen ! Ben ook onder de indruk van de prestaties van Paul. Zijn klimritme is zelfs nog gebeterd en heeft enorm kracht bijgewonnen.  Er volgt nog een helling. De klimmers zien hun kans weer en schieten als een boog vooruit. Joske en Marcel moedigen me aan om het gat dicht te rijden.  Die klim duurt en duurt, er komt geen einde aan. Ik zie dat Peter wijselijk denkt: hela het is winter en temporiseert een beetje. Alweer enorme voldoening en vreugde dat de klimmersbenen er nog zijn of zijn het de prijzende woorden van die 3 rasklimmers J. De rit blijft spannend en we steken zoveel mogelijk bergjes in onze broekzak. Het fijne aan deze dag is dat we ons mogen laten gaan, al zien we sterretjes. Ergens kort voor Blegny nog een serieuze kuitenbijter waar ook Joske z’n tanden in zet. Sterk ! De rest blijft altijd mooi samen en geniet evenzeer ! Mooi om te zien !

Onze batterijtjes zijn leeg, tijd om ze weer op te laden in Blegny. Onze kopjes koffie/hete chocolademelk worden weer compleet met heerlijke rijstvlaai.

Ook de weg terug naar huis gaan we het ons niet te makkelijk maken. Peter & Jean-Pierre zullen weer gaaazzzz geven en het klimwerk is nog lang niet voorbij !!! Deze keer kies ik voor de 2^de positie in het peloton. Via Visé kanaal slaan we rechtstaf de brug over naar Lanaye-berg. Ook deze wordt weer stevig beklommen en is het bijten in de “kings of the Mountains” hun wiel. Daarna de Muizenberg. Ook hier wordt het weer strijden voor de bolletjestrui.

Alex is in z’n tweede adem gekomen. De koptrekkers voelen dat het goed zit en ze steken nog een tandje bij. Mopertingen: lekke band voor Roger J. Hupsekee, onze racemachientjes terug op stevig doortrappen tot Diepenbeek. Leuk om in het Demerstrand zo lief onthaald te worden met lekkere pudding-kruimeltaarten. Het smaakt ons enorm, dankjewel J. Moedige Edgard heeft in z’n eentje z’n kilometertjes weer afgehaspeld. Ook Valère & Wivine komen weer fijn bijpraten. Wivine is jarig en trakteert ons op een drankje. We worden verwend vandaag J. Proficiat Wivine ! Nog een kwartiertje later komt fiere opa Omer met z’n twee prachtige kleindochtertjes binnen.

Graag steken we een dikke pluim op de helmen voor onze sterke kopmannen, Jean-Pierre & Peter ! Iedereen was dik tevreden, een rit om in te kaderen !

Ik wens in naam van de groep aan alle lezers van dit blog: prettige en gezellige feestdagen !

Aanwezigen: Jean-Pierre, Peter, Paul, Yvan, Jos B., Marcel, Roger J., Alex en Sabine

Ritgegevens: 101 km – 920 hm -27,5 gem.

25-12-2013 om 11:25 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Bosmarathon Aalter, zaterdag 21 december 2013

In de week na Olne-Spa-Olne, tijdens de spinningles een verrekking in m’n lies op. Wandelen was ’s anderdaags heel pijnlijk, bijna onmogelijk. M’n kinesist maakte gelukkig tijd voor me vrij en startte meteen de behandeling op. Danslessen werden vervangen door ijs leggen, kine en losfietsen.

Voor de trail in Lommel moest ik uiteraard ook forfait geven, in plaats daarvan bood ik m’n hulp aan Chris en Mildred aan om te helpen aan de inschrijvingen en de bevoorrading, zo was ik er toch een beetje bij.

Vorige week startte ik voorzichtig ( en met een bang hartje ) terug op met looptrainingen. Eerst een toerke van 6 km en nadien opgebouwd tot ik zondag 23 kms liep. Of dit voldoende zou zijn om een marathon uit te kunnen lopen, dat was een groot vraagteken.

Deze 42y195d Bosmarathon wilde ik absoluut niet missen. Organisator was bevriend ultraloper en trailer Joeri ( aka Running Cremke ): 42 jaar en 195 dagen oud die z’n 100^e marathon zou lopen. Een marathonfeestje dus ;-)

Twee uurtjes rijden, dat moet je er dan wel voor over hebben maar als je bijbabbelt vliegt die tijd zo om. Aangekomen heel veel bekende gezichten, het ultrawereldje is nu eenmaal niet zo groot. Ook clubmaatjes Els en Micha zijn van de partij.

Joeri ontvangt verschillende aandenkens voor z’n 100^e. We praten bij en stilaan wordt het 9u45, tijd voor de briefing. Op voorhand waren we al goed geïnformeerd: gsm meenemen was aangewezen, alsook hoofdlampje, camelbak en trailschoenen. Ik hoorde Joeri iets zeggen van 4 rondes lopen en de vijfde ronde afslaan richting inloopstrook. Ach, ik zou het wel zien zeker ?

Doel voor vandaag was pijnloos en rustig de marathon uitlopen. Ik zou zeer zeker niet iemands anders tempo volgen, maar uit ervaring weet ik dat je toch regelmatig bij anderen terecht komt en je samen een stuk loopt om vervolgens je eigen weg weer te gaan.

De eerste ronde liep ik samen met Samantha uit Poperinge, die ik al eerder ontmoet heb op trails en waarmee contact gehouden wordt op facebook. Aan de eerste bevoorrading besluit ze te wachten op haar vriend, die nog achter is. Ik loop m’n eigen tempo en mag toch wel zeggen dat het redelijk goed gaat. Niet snel, maar da’s ook niet de bedoeling.

Joeri komt aansluiten en ziet dat ik m’n oortjes in m’n oren steek. “Oei oei, zegt ie … is ’t weer van datte”. Ik stel hem gerust dat het vandaag allemaal rustige muziek is ( in tegenstelling tot de Rursee Marathon waar we ook samen waren ). Haal de muziek terug uit m’n oren en doen een heel stuk al babbelend. Uiteindelijk moet ik hem laten gaan, maar zit daat echt niet mee in. Muziek terug de oren in en verder.

Het hele parcours ( op de inloopstrook na ) is onverhard: bladeren, maar ook vele boomwortels en modderige stukjes. Het zijn nu net die modderstroken waar ik vandaag mee moet opletten. Zijdelingse slidings zijn nefast. Niet te verwonderen dat m’n blessure een typische is voor tennissers en voetballers. De modderstukken worden voorzichtig genomen, soms zelfs wandelend.

Op de bevoorrading wordt m’n nummer genoteerd, ik eet een stukje banaan en twee tuc-koekjes. Ik loop, en blijf lopen, wel rustig want ik merk toch dat de conditie wat weg is. Rond 20 kms krijg ik te kampen met buikkrampen. Dan maar een plaatsje zoeken voor een sanitaire stop. Maar da’s niet zo evident in een bos waar je langs alle kanten lopers ziet.

En dat maakte het ook wel moeilijk … je moest echt opletten dat je geen bordje miste, want naar andere lopers lopen was niet de bedoeling. Op een gegeven moment volg ik weer een bordje, en herken ik het parcours precies niet meer. Ik kom uit op een straat met een grote witte villa. Ik heb duidelijk het bordje gevolgd dat gevolgd moest worden tijdens de vijfde ronde. Ik kan je wel verzekeren dat dan de moed wel even in je schoenen zakt. De combinatie van die buikkrampen, de slechte conditie en het verkeerd lopen doet me even in de verleiding komen gewoon binnen te lopen. Je begint excuses te zoeken waarom je het dan opgegeven zou hebben. Je kan je dat permitteren wegens pas uit blessure enzoverder en zovoort. Ok, die eerste DNF ( did not finish ) zal er wel ooit komen, maar NIET vandaag ! Ik pep mezelf op, draai me om en loop terug naar het parcours. Bleek dat er gewoon een wandelaar voor het bordje stond met de afslag !

Ik probeer mezelf rustig te houden en loop verder. De muziek blijft me gelukkig boeien. Maar ik ben m’n tel kwijt. Hoeveel rondes heb ik nu eigenlijk al gelopen ? Tussenin heb ik m’n garmin blijkbaar ook nog eens afgedrukt en vergeten op te drukken, dus op gelopen afstand kan ik ook geen gok wagen. Aan de man aan de bevoorrading vraag ik toch even te controleren. Nog één volledige ronde, en dan nog eens de bevoorrading passeren om dan binnen te lopen. Ik zal dus nog een tijdje bezig zijn.

Ik probeer wat te knabbelen van m’n energiereep maar na 5 minuten heb ik amper één stuk doorgeslikt. Ik besef dat dit m’n zwaarste marathon ooit wordt, maar uitlopen zal ik hem !

Ik passeer een loopster die krampen heeft en vraag of het gaat. Ze vraagt of ze met me mee mag lopen. Samen lopen we verder, babbelen we en vliegen de kilometers sneller voorbij. Ze loopt voor ’t eerst in vier jaar opnieuw een marathon en zal blij zijn als ze binnen is. Ik vertrouw haar toe dat dat voor mij vandaag ook het geval is. Bij aankomst bedankt ze me, en wens ik haar proficiat.

Ik wens ook Wendy een proficiat die vandaag ( onder de vleugels van Runfortheclimate Peter ) haar eerste marathon liep en tweede dame werd. Sterk hoor!

Na een heerlijke douche ga ik samen met Samantha en Astrid de sporthal in. Een gezellige drukte. Na de prijsuitreiking huldigt Joeri Veerle die haar 50^e vandaag gelopen heeft en Mottige Bever die z’n 200^e viert met heerlijke appeltaart.

Joeri zelf deelt cava en hapjes uit voor z’n 100^e. Mottige Bever trakteerde voor z’n 206^e met een heuse kaas- en wijntafel. Proficiat aan de jubilarissen ! Het spreekt voor zich dat den après de moeite was. Bedankt Joeri en Willem!

Veel kunnen bijbabbelen met bekenden en kennis kunnen maken met face-book vrienden. Een mooi wereldje dat van de ultralopers !





Content dat ik er bij was, maar vooral dat ik hem pijnloos heb kunnen uitlopen. Hopelijk gaat het volgende week in Meerssen wat vlotter ;-)

Link: http://connect.garmin.com/activity/418080415

22-12-2013 om 17:42 geschreven door eaglevanessa  

21 december 2013.
De  langste nacht van het jaar is net voorbij.

De winter begint vandaag.

7u30 – de wekker loopt af.
Effe kijken ‘wat het buiten doet’.  Het is nog donker maar het is zacht.

Dan maar uit dat bed en ons klaarmaken om de vooraf geplande tocht naar Hannut aan te vatten.

Om half tien zit Marcelleke gewoontegetrouw op zijn plaats in het bushokje aan de 3x20.

Ivan en Rudi zijn er ook al.  En tot ieders vreugde is Valère er ook weer bij. En met goed nieuws : de harde middelen die aangewend worden om het kwaad uit zijn lijf te verdrijven blijken hun werk goed te doen. Wat een goed nieuws en wat een kranig man is die Valère! Donderdag een chemokuur moeten ondergaan en vandaag weer present. Respect man!

We menen voltallig te zijn en vertrekken richting Vliermaalroot , waar Sabine ons bij haar thuis opwacht.

Veel opwarmingstijd wordt haar niet gegund: ze moet dadelijk aanpikken en dit weer met haar ‘winterse paard’, haar mountainbike. Maar voor Sabine is dat allemaal geen probleem.

Via Heks en Heers bereiken we het Waalse grondgebied. Ondertussen zijn we met z’n allen gewaar geworden dat de wind in deze richting echt niet mee zit. Elk van ons koestert de hoop dat hij straks niet ‘draait’.

Dat Valère goed bezig is heb ikzelf aan den lijve mogen ondervinden. Amai wat een kracht komt  uit dat lijf als die even een duwtje geeft:  20 meter vooruit  ,  tegen de wind in en ook nog bergop !

JP is ondertussen wijselijk langs mij komen rijden en maar goed dat hij aanvoelt wanneer de kaars begint uit te gaan. Dan is zijn arm rond mijn middel meer dan welkom…

Ik hoor dat Valère en Marcel zich regelmatig om Sabine bekommeren. Lief, maar niet nodig zo blijkt. Sabine  blijft met haar ‘tank’ schoon volgen alsof het niks is.

Ik daarentegen kan de ‘goede raad ‘ en de ‘aanmoedigingen’ erg appreciëren. Ze stuwen mij uiteindelijk  tot in Hannut.

Marcelleke met zijn volle 60 kg heeft nog effe een gevecht met de wind moeten voeren. Gelukkig was er geen boordsteen tussen de weg en het gras, zodat hij zich snel kon herpakken.

Door die hevige wind zit de ‘sfeer’  er duidelijk goed in!

De taart en de koffie in Hannut waren meer dan welkom en zorgden ervoor dat de batterijen weer wat bijgeladen waren om de terugtocht aan te vatten.

Gelukkig was de wind nu wel  onze bondgenoot.  Ivan had vlug gerekend dat we op anderhalf uur terug in het Demerstrand zouden  zijn. Hij zat er niet ver naast.

Met een mooie snelheid , de wind in de rug en regelmatig bergaf , ging het een stuk vlotter.  Heel af en toe was de ‘sterke hand’ van Valère toch nog welkom.

Terwijl er druk nagekaart werd in het Demerstrand, kwam Edgard ook binnen.  Hij was op z’n eentje een dikke 50 km gaan rijden en was weer voldaan. Zijn toekomst ziet er weer beter uit.  Dat belooft voor binnenkort…

Peter kwam ook nog even dag zeggen en afspraken maken voor volgende week.
Vanaf dinsdag voorspellen ze veel wind en regen. Er werd dan afgesproken om  maandag te gaan.

Aangezien ikzelf deze kelk aan mij voorbij zal laten gaan, zullen de ‘beteren’ zich weer kunnen uitleven…

De ‘winter’  zal ons niet tegen houden! ;)

Deelnemers: Marcel, Ivan, Rudi, Valère, Sabine , JP en Annemie

Afstand: 101 km

Hoogtemeters: 890 m

Gemiddelde: 26km/u

21-12-2013 om 21:43 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 17 december 2013 : Amay

 Ondanks wat verwarring ivm de juiste dag stonden er deze morgen toch 8 moedigen aan de start om er een leuk ritje van te maken bij aangename temperaturen : Sabine, Paul, Omer, Jos B, Roger J, Marcel, Roger D en Yvan.

We vertrokken aan een rustig wintertempo onder leiding van Omer en Paul richting Vliermaalroot – Vliermaal – Gors-op-Leeuw – Jesseren – Haren – Bommershoven - Vechmaal – Otrange – Thys – Fize-le-Marsal – Momalle – Jeneffe – Haneffe – Verlaine – Bodegnée – Jehay om via een mooie afdaling halt te houden in café “Carpe Diem” in Amay.

Na de verdiende koffie/frisdrank en taart konden we ons opmaken voor de terugweg.

Zo reden we richting Engis – Awirs - Hozémont – Fexhe – Fexhe-le-Haut-Clocher – Fooz – Villers-l’Evêque – Herstappe – Lauw – Widooie – Piringen – Kolmont – Overrepen – Neerrepen – Riksingen – Sint-Huibrechts-Hern – Schalkhoven – Romershoven – Diepenbeek.

Een dikke proficiat en merci aan de 2 kopmannen van dienst Omer en Paul .

In de cafetaria van het Demerstrand genoten we van onze welverdiende drankjes en werd druk bijgepraat over een leuk ritje. Het was ook leuk om Peter en Jean-Pierre nog te zien langskomen na hun ritje door Nederlands-Limburg; ook Valère P en Wivine kwamen nog even goedendag zeggen na zijn onderzoek in het ziekenhuis. Wij duimen voor hem dat hij donderdag een goede uitslag krijgt.

Ritgegevens : 
Aanwezigen : Sabine, Paul, Omer, Jos B, Roger J, Marcel, Roger D en Yvan.

                          
Afstand : 112 km , hoogtemeters 800m , gemidd. 28,00 km

18-12-2013 om 07:30 geschreven door eaglevanessa  

Valère & Yvan kozen voor de Belgische Kust,

Omer & Paul spaarden hun beentjes voor het MTB-ritje op zondag lieve lust.

Het pelotonvulsel, wij dus verkozen nog eens een ritje naar het Averbodse Testelt.

Ik probeerde ervoor te zorgen dat niemand was teleurgesteld.

Droog weer, maar toch nog vettige wegen houden ons niet tegen,

Sabine met de MTB, vandaar waren wij toch een beetje verlegen.

9u30 vertrokken we richting Schimpen,

Vervolgens Stevoort en zo konden de km’s beginnen te krimpen.

Schulensmeer, Zelem, Schaffen,

We hebben wel geen honden horen blaffen.

Zo een vlak mogelijk ritje op een plateau heb ik hun aangeboden,

Je kon hem zelfs op voorhand downloaden.

Bij bakkerij “Van kortjes-krijg-je-borstjes” werden twee “grote” rijsttaarten opgehaald,

Erna werden wij in de Stips warm onthaald.

Choco, thee, of koffie en met allemaal niet uit,

Slechts €1/stuk zei de cadébaas luid.

Te terugweg ging via de Zichem richting Diest,

Dit zonder Grasbos als straatartiest.

Te Stokrooi langs het kanaal ging de pees er lichtjes op,

Een beetje sparen, ander en beter; zo was ik niet doodop.

‘k Moest nog de D van Duvel kunnen uitspreken in ’t Demerstrand,

Anders vond Davy dat misschien ambetant.

Kortweg, het was weer leuk.

En we lachten ons een breuk.

Een kleine valpartij JP kon onze pret gelukkig niet vergallen,

Een mooie zaterdag werd afgesloten met mooie kerstballen.

Voldaan & Tevree,

Zeg ik weer “Sjamayee”

Een 105km - +/- 500hm (toch nog) – ’n dikke 26km/u avg

Pelotonvulsel v/d dag: Annemie & JP, Sabine & Ollie (Olivier)

Overschot: Rudi, Marcel, André & Didi

!!! Niet dinsdag maar woensdag vanwege de slechte weersvoorspelling !!!

18/12/2013: 3x20: 9:30: Engis

http://connect.garmin.com/course/5299231

15-12-2013 om 15:40 geschreven door eaglevanessa  

Dinsdag is marktdag in Aubel,

Bij dit mooie herfstweer toch nog een kleine snottebel.

Met een hele groep vertrokken we op pad,

Peter & JP zorgen ervoor dat niemand werd afgemat.

Met versleten tandwielen was het opgelet geblazen,

doortrappen kan uw tanden misschien wel omver blazen.

Gezellig keuvelend gingen de km’s voorbij,

Te Aubel zorgde onze Flor voor “onze welgekende lekkernij”.

Hip hap hop,

en zo trokken de F(iets)K(racht)’s zich weer in galop.

In ’t Demerstand werd het vochtgehalte terug aangevuld,

zo werd ieders dagswens weer mooi vervult.

Voldaan & Tevree,

zeg ik dan weer “Sjamayee”.

3x20’s van vandaag:         

JP, Peter, Flor, Yvan, Jos B., Roger D., Roger J., Marcel, Paul, Omer, Sabine & Didi

Vanuit Djopenbeek:

‘n 112km aan een 27.5km/u avg met toch een 900 hm’s

3x20: Zaterdag 14 december 2013: 9u30: Testelt (104km)

Van korstjes,

krijg je borstjes.

Dit brengt ons naar Testelt,

Dit zonder enig kijk en- luistergeld.

Dames en Heren, graag allen op post.

Dan trappen naar de welbefaamde Testeltse bevoorradingspost.

10-12-2013 om 21:57 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Visé zaterdag 7 december 2013

Buiten ziet het er een Flandrien-weer. Veel tijd om te beslissen is er niet meer want de 3x20 zal over een half uurtje in de startblokken staan. Een idee: even bellen met Annemie & Jean-Pierre met de stille hoop dat Annemieke er ook bij zal zijn. Een dame erbij is tof, fijn om wat te kletsen J. En ja, ik krijg ze overtuigd, fijn ! Ook Olivier krijg ik over de streep getrokken om mee te fietsen! De route loopt vandaag naar Visé/Aubel. Jean-Pierre zou aan de anderen voorstellen om ons thuis op te pikken. Fijn geregeld !

Ogen trokken we toen we  in de verte een grote hoop coureurs zagen naderen. Amai elf Flandriens ! Olivier & ik hangen ons wagonnetje aan. Omwille van het slechte weer, heb ik de mtb van stal gehaald.

In dit herfstweer zullen de warme drankjes met rijstvlaai zeker voor wat opwarming zorgen. En smaken dat het alweer doet J.

Gelukkig heeft het na de pauze opgehouden met miezeren. Paul & Omer zullen op de terugweg het tempo aangeven. Vanuit Visé fietsen we via het kanaal richting Lanaye waar we de Lanayeberg voor de kiezen krijgen. Onder een voorzichtig wintertempo peddelen we dan verder via Kanne – Vlijtingen – Mopertingen – Eigenbilzen – Munsterbilzen – Beverst tot Diepenbeek. Enkelen van ons kiezen voor een verkwikkende douche terwijl de grootste hoop zeker zo graag nog wat gaan bijpraten over de leuke rit in ons café “Het Demerstrand”.

Mijn ritgegevens: 90 km – 750 hm – gem 25,2

Aanwezigen: Valère Ph – Omer – Jean-Pierre – Annemie – André J – Marcel – Flor – Rudi – Olivier – Roger D – Paul – Sabine en gastrijder Fabian Cancellara (Fabio)

08-12-2013 om 21:36 geschreven door eaglevanessa  

3x20: 3/12/2013: Amay

Decembermaand is 9u30-maand,

kortweg een wintermaand.

Met 9 richting Amay was ons voornemen,

Niemand kon ons het koude, maar droge en mooie weer ontnemen.

De thuisblijvers hadden weer ongelijk,

Maar ja, wij zijn dan ook vindingrijk.

Aan een mooi wintertempo bolden we via glooiende wegen richting Amay kiekeboe,

Eens daar werden we heel vriendelijk onthaald avec un bisou.

Een stukje vlaai van onze spring-in-het veld Jos P. voor zijn verjaardag,

Dit was toch leuk op deze doordeweekse dinsdag.

Proper, voldaan & tevree reden ’t Demerstrand weer binnen,

Wivine & “onze” Valère kwamen ons vervoegen na Marcel’s eerste hoofdzinnen.

Hihi haha, blablabla; ik ga het u besparen,

Onze welgekende verhalen over de ijzerwaren.

Van in de zetel van ‘t peloton bouwend aan de conditie zeg ik dan weer,

Het was vandaag zeker geen hondenweer.

110km – 27.6km/u avg - +/-+ 710hm

Paul, JP, Yvan, Marcel, Flor, Roger, Jos, Omer & de snotbel v/h peloton Didi

03-12-2013 om 22:11 geschreven door eaglevanessa  

Met zeven stonden we aan de start,

Yvan zag het niet zitten met in het hart wat smart.

Een foto en hop we vertrokken niet naar Amay maar Valkenburg,

Dus niet Luik, maar NL-Limburg.

Via Zutendaal en Stein loodste JP ons via de Limburgse wegen.

Niet altijd groen, ook modder en slijk kwamen we tegen.

In het meer-volk-als-mensen-achtige Valkenburg  dronken we een bakkie troost,

Daar het plots begon te druppelen, deden we een tweede Proost.

De Cauberg met koude spieren is geen aanrader,

Ieder heeft zo zijn eigen acculader.

Daar we geen taart verorberd hadden onderweg,

Haalde JP drie vlaaien in Diepenbeek gewoonweg.

Onze nieuwe aanwinst in ons peloton was jarig,

Annemie een paar jaar extra dan meerderjarig (goed bedoeld hé, maar het moest rijmen)

Etgard en Yvan kwamen de ongewassen katjes nog vervoegen,

Hier moet ik zelfs geen verdere commentaar aan toevoegen.

Het was weer leuk,

En dit zonder spreuk.

Alhoewel,

Snottebel.

Voldaan & Tevree,

Zeg ik weer “Sjamayee”!

100km -+/- 500hm aan een mooi wintertempo

Annemie, JP, Paul, Marcel, Roger, Rudi & Didi(Duvel)

01-12-2013 om 14:22 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Hannut dinsdag 26 november 2013

Het ziet er donker en grijs uit buiten. Even overleggen met Vanessa. Zij opteert voor een rustigere training binnen omwille van nog wat stramme beentjes van de mooie intensieve trail van zondag. Voor mij een beetje jammer want heb haar er altijd graag bij. Dan steek ik mijn neus maar eens buiten.  Geen druppeltje te zien. De zon zullen mijn fietsmaten wel voor me spelen en ik voor hen J.

De moed zakt me volledig in de schoenen als ik bij het vertrek, regen voel. Toch beslis ik om door te fietsen naar het centrum om eens te polsen naar de plannen van mijn maten. Marcel, Yvan en Roger J. zijn er al en kijken ook wat bedrukt naar de lucht. Hetzelfde tafereel als vorige dinsdag, fietsen zal niet voor vandaag zijn L. Tot onze grote verbazing zien we zelfs Jos B. afgepeddeld komen. In Genk schijnt immers de zon! Dan Roger D en onze Valère Ph, die voor ons allen een enorm motiverende kracht is. De weermannen hebben ons weer blaasjes wijs gemaakt. Ik hoor iemand lachen: tsja de tv, radio en computer staan droog en warm binnen, die dingen voelen geen regen ;-). Weerman Marcel moedigt ons aan om toch maar naar Hannut te fietsen, de bui trekt wel over. Onder leiding van Yvan en Marcel trekken we op pad richting Rapertingen en Wimmertingen. Er wordt niet hard maar toch vlot kop getrokken, een mooi wintertempo. Verder volgen we Wellen – Hoepertingen – Helshoven – Groot- Gelmen met dan een fijne opwarmer, een beetje klimwerk: de Poggio van Klein Gelmen. Boven een korte pauze. Marcel is vandaag onvermoeidbaar, super ! Ben ook trots op Valère want is nog steeds een klasbak. Eens een vedette, altijd een vedette ! Het parcours loopt verder via Heers – Opheers – Oreye – Waremme – Petit Axhe – Grand Axhe – Hollogne-surGeer – Lens-Saint-Servais – Abolens – Poucet tot we ons vertrouwd cafeetje in Hannut bereiken. De koffietjes zijn meer dan welkom, al is het maar om onze handen aan op te warmen. De lekkere stevige rijstvlaai staat natuurlijk ook weer op het menu J.

We pakken ons bij elkaar om vol courage onze terugrit aan te vatten. Het is natuurlijk na stilzitten weer even bibberen ! Lange duurritten zijn in de winter niet mijn favoriet maar na een pauze lijken het 2 kortere trajekten, dus goed haalbaar. Deze keer is het aan Roger J en mij om de beentjes eens goed te strekken. Navigator Yvan op de tweede rij wijst ons de weg. Het blijft miezeren, een echt zuur weertje. Mijn kopmaat & ik krijgen het serieus warm, we zweten zelfs ! Toch wel een groot verschil zo vooraan. Ik geef niet af, girlpower J. Onze weg terug naar huis loopt via Poucet – Trognéé – Cras-Avernas – Kortijs – Vorsen – Rosoux-Crenwick – Roost-Statie – Jeuk. Ik geloof ergens in Mielen-Boven-Aalst krijgen we een erbarmelijk stuk wegdek onder de wielen. Grove scheuren in het asfalt zijn erg gevaarlijk voor een wielrenner. Jos B kan het zich goed herinneren want is hier ooit gevallen. Zo verder via  Engelmanshoven tot Groot-Gelmen waar we onze scherpte zeker niet mogen verliezen. De kasseistrookjes liggen spiegelglad. We naderen– Helshoven – Hoepertingen – Berlingen – Herten – Wellen – Kortessem tot ons thuisfront Diepenbeek. In de Helstraat neem ik afscheid. Omwille van een verplichting op het werk, ben ik een beetje tijdsgebonden maar de mannen zullen het gerstenat weer vloeiend laten vloeien in het Demerstrand. Bedankt allemaal voor de mooie dag J

Ritgegevens: 100 km – gemiddeld 27,8 km/u

Aanwezigen: Valère Ph, Roger D, Roger J, Jos B, Marcel, Yvan en Sabine

27-11-2013 om 17:33 geschreven door eaglevanessa  

Verslag zondag 24 november 2013:Olne Spa Olne

Vandaag stond de zwaarste trail voor dit jaar op het programma. Olne Spa Olne: geafficheerd als 69 kms met 2200 hms, twee UTMB-punten te verdienen.

Voor deze trail was Gentenaar Peter de Vriese speciaal met de trein naar Diepenbeek afgezakt, om van daar uit mee te reizen met Edwin, Ludwig en mezelf. Loopmaatje Patrick, pas uit blessure wist nog niet of hij de hele trail zou meelopen en zou zelf met de wagen komen.

Ik had jullie beloofd om in dit verslag een woordje uitleg te geven over het project van Peter De Vriese. Hij gaat volgend jaar ten voordele van het klimaat van april tot half september van Gibraltar tot aan de Noordkaap lopen, afstand zal ongeveer 6000 kms bedragen. Op z’n website kan je meer info terugvinden: http://runfortheclimate.123website.be . Tijdens zijn tocht zal ik jullie ook regelmatig op de hoogte houden over zijn belevenissen.

Terug naar Olne Spa Olne. Aangekomen in Olne worden de startnummers afgehaald en wordt alles in gereedheid gebracht.

Edwin en Ludwig zijn sneller dan ons en zijn al snel uit het vizier verdwenen. Patrick, Peter en ik blijven samen. Patrick duidelijk toch wat zenuwachtig omdat ie de afstand nog nooit gelopen had en anderzijds door z’n blessure nauwelijks aan duurtrainingen toegekomen was de laatste twee maanden.

De eerste kilometers, richting Nessonvaux gaan in dalende lijn. We volgen de kronkelende Vesder een tijdje tot we opgewarmd zijn.

In Banneux maak ik in het bedevaartsoord even de tijd om twee kaarsen te branden, eentje voor ieder van m’n vrienden die op dit moment strijden tegen die vreselijke ziekte.



Nadien loop ik met hen in m’n gedachten de kruisweg af. Patrick die intussen weer was komen aansluiten laat terug ruimte vallen en zegt ons door te lopen wat we ook doen.

Pratend over Peter z’n project dalen we naar Louveignée, en klimmen we vervolgens door het Bois de la Picherotte. Aan wandelwegen in deze streek geen gebrek. Hier lopen vele lokale wandelpaden, maar ook grote GR paden 573 en 5 passeren deze streek. Wandelaars zijn er bij dit mistige weer nauwelijks te bespeuren. Eens uit het bos, op km 17 een eerste bevoorrading. Enkel water maar het doet toch wel deugd even te stoppen. We eten wat van onze eigen bevoorrading ( vandaag veel marsepein ), wachten even maar helaas duikt Patrick niet meer op.

Klimmen en weer dalen richting Becco, wat een mooi dorpje moet zijn maar uiteraard probeert de organisatie het asfalt juist te vermijden. Het oriënteren wordt daardoor wel een beetje moeilijker. Af en toe als we wegen kruisen meen ik plaatsen te herkennen waar ik al gefietst heb, maar zeker ben ik toch niet echt. In ieder geval lopen we stilaan richting Spa.

Bergop doseren we door te wandelen. Bergaf op de modderige paadjes is het soms wel echt oppassen geblazen. Verschillende keren ben ik toch wel blij dat ik m’n poles bij heb. Minder geluk had de Duitse loper die opeens met een ferme slag onderuit ging. Zowel wij als de Walen die achter hem lopen snellen hem ter hulp maar hij geeft aan dat alles in orde is, dat hij alleen maar geschrokken is. Peter is content dat ik hem geadviseerd heb om te investeren in trailschoenen.

Plots horen we in een afdaling het gebalk van een geweldige Rastafa-ezel. Mooi om te zien hoe hij zich uitleeft ( maar dat zal ie van ons ook wellicht denken ).

We dalen door het Bois de Rohaimont naar de Avenue Reine Astrid waar de tweede bevoorrading op km 30 staat. We doen ons tegoed aan energiedrank, zoutchips en rozijnen.



De regenjasjes die we eerder aandeden worden weer uitgedaan.

Van Spa zelf zien we niets ( daarvoor zijn we ook niet hier ). We zijn gekomen om te klimmen, en dat zal vanaf nu ook wel heel duidelijk zijn. Een serieuze klim van twee kilometers, de poles zijn hiervoor een handig hulpmiddel. En Peter blijft maar doorbabbelen, ik moet zeggen dat ik me niet verveeld heb. Hij had me vooraf verwittigd dat ik best een mp3 speler zou meenemen moest ik zijn “ gezaag” beu zijn. Maar heb hem ( beleefdheidshalve LOL ) maar niet boven gehaald. Nog een klein stukje dalen, we bevinden ons net boven Spa, om dan stijgenderwijze weg te draaien naar het Bois de Staneux.

Op een gegeven moment komen we aan een wel heel grote plas, met aan weerszijden een koeienwei met prikkeldraad. Ik vind toch nog een bermpje waarover ik net kan balanceren, m’n stokken de prikkeldraad wegduwend. Peter die me volgt pakt de prikkeldraad vast en merkt dat er stroom op staat. Hij besluit er onder door te kruipen, omdat ik al klaar sta met m’n kodakske in de hoop een actie-foto te kunnen schieten. Eén van de koeien kan echt niet meer volgen, nu al die trailers door haar weide lopen en besluit zelf het middenpad te kiezen.

Regelmatig eten en drinken, doseren en vooral blijven babbelen zodat de tijd goed draait. Een heerlijke maar steile afdaling richting Polleur, wel slecht voor zwakke knieën die ik gelukkig niet meer heb sinds m’n jeugd. Ik bedenk dat zulke afdalingen in 2010 toen de ondergrond uit ijs bestond velen hebben doen opgeven.

En voor je het weet zit de marathon-afstand er al op. Vermoeid zijn we alles behalve, maar ik hou in m’n achterhoofd dat Yves Dedapper ons de raad mee gaf dat de laatste 15 kms de zwaarsten zouden zijn. Dus niet te hard van stapel lopen. Regelmatig vragen we ons af hoe het met Patrick zou zijn. Zou hij intussen al gestopt zijn, want op km 11 bleek ie al vast last van zijn voet te hebben.

Op gevaarlijke oversteken wordt het verkeer netjes tegen gehouden. Prachtig geregeld door de organisatie. Op kilometer 45 weer een grote bevoorrading. Degenen die iets meegegeven hebben aan de start kunnen dit nu oppikken. We nemen de tijd om onze camelbag te vullen, en voldoende te eten. Veiligheidshalve neem ik toch maar een gelleke, drie energierepen achter elkaar opeten begint toch tegen te steken.

En dan is het serieus dalen door het Bois d’Oltmont, naar het dal van de Hoegne. Nog steeds geen tekenen van vermoeidheid. Wel bij andere lopers die we stilaan beginnen op te vissen. Sedert de bevoorrading halen wij alleen maar anderen in. Niet dat dat belangrijk is, want trailen is een wedstrijd tegen jezelf, en niet tegen anderen. Maar ik kan niet ontkennen dat het toch wel een boost geeft. Af en toe vragen we oprecht bezorgd aan anderen of het nog gaat. M’n collega vroeg haar vandaag nog af “ wat als er onderweg iets met je gebeurt ? “. Daar moet je in een trail geen angst voor hebben, andere trailers zouden je nooit in de steek laten.

We bevinden ons in het dal van Pepinster van waaruit we serieus zullen moeten klimmen, via Soiron, een authentiek dorpje dat me tijdens het fietsen meermaals bekoord heeft. Soiron is niet voor niets opgenomen in de lijst van de mooiste Waalse dorpjes. Maar ook nu krijgen we van het dorpje zelf niets te zien.

Op naar dat andere dorp, Olne, dat ook toevallig in die lijst staat. Nog een bevoorrading op km 63, waar de lampjes boven gehaald worden, de duister heeft zich ingezet. Nog twee zware klimmen weet men ons te vertellen, de laatste loodjes maar we zien het nog steeds zitten. We zetten even door, raken nog aan de praat met andere Limburgers, heerlijk om onderweg kennis te maken met andere mensen. Toch wel respect voor Angelique die vandaag haar eerste trail loopt na twee dodentochten te hebben gewandeld. Ze kiest er al meteen een goede zware uit.

Op een tijd van 9u48 komen we zoals Edwin achteraf zegt " met de glimlach " binnen. We gaan ons douchen en ruilen nadien ons startnummer in voor een warme maaltijd en een OSO-buff. Ongelofelijk wat er in Wallonië kan en er in het Vlaamse landsgedeelte niet kan: voor 10 euro zo’n service. Een heerlijke donkere leffe om de suikers terug aan te vullen.

Fijn napraten met Edwin en Ludwig, maar ook met Jos en Hans die na ons binnen gekomen zijn door knieproblemen van Hans.



Ik doe Patrick een sms-je om te vragen waar ie zit. Het antwoord had kunnen zijn “ thuis in de zetel” maar niets was minder waar ! Op km 65 krijg ik als antwoord. Bij zijn binnenkomst applaudisseren we luid, wensen hem proficiat. Ik haal eten voor hem, terwijl iemand anders hem een cola gaat halen. Wat een doorzettingsvermogen ! Of zijn lichaam hem hiervoor dankbaar is, dat is een andere vraag, maar in ieder geval heeft ook hij vandaag zijn UTMB-punten dubbel en dik verdiend !


Met dank aan de prachtige organisatie ! Ook dank aan Edwin voor de lift, en last but not least Peter die me de ganse weg ge-entertaind heeft. Wie denkt dat ik nooit zwijg mag eens naast Peter optrailen. Maar geen enkel moment heb ik me verveeld …. Dat voeg ik er toch eerlijkheidshalve aan toe 

Onze gegevens: http://connect.garmin.com/jsPlayer/408404896

25-11-2013 om 00:00 geschreven door eaglevanessa