met dank aan Yvan die in z'n pen gekropen is ;-)

Verslag rit vrijdag 13 september 2013 : Aubel

Omdat ze voor zaterdag een echte regendag hadden voorspeld, hadden we besloten om onze rit te verplaatsen naar vrijdag.  Omdat  niet iedereen zich dan kan vrijmaken, waren er slecht 4 die-hards aan de start : Valère P, Paul, Marcel  en Yvan.

Met een lekker zonnetje als bondgenoot vertrokken we onder aanvoering van Valère en Paul richting Hoeselt – Alden-Biesen – Membruggen – Genoelselderen – Millen -  Valmeer – Bassenge – Houtain-Saint-Siméon – Heure-le-Romain – Oupeye – Hermalle-sous-Argenteau – Richelle – Dalhem – Val-Dieu – Aubel.

Hier genoten we op het terras in het zonnetje van onze lekkere koffie en rijsttaart.

Na de pauze onder leiding van Valère en Yvan ging het richting Hombourg – Remersdaal – Sinnich  - Teuven -  De Plank -  Sint-Martens-Voeren – Schophem – ’s Gravenvoeren – Moelingen – Lixhe – Kanne – Vroenhoven – Lafelt – Vlijtingen – Rosmeer – Waltwilder – Munsterbilzen – Schoonbeek – Diepenbeek waar onze Valère snel naar huis moest omdat Wivine zijn koersgerief nog wilde wassen vooraleer te vertrekken naar Gent voor een bruiloftsfeest.

De 3 overblijvers konden nog op het terras genieten van enkele ijzerhoudende drankjes en een hoop gezever zoals wij gewend zijn bij onze leuke 3x20 groep.

Ritgegevens : Aanwezigen : Valère P, Paul, Marcel  en Yvan

                          Afstand : 120 km , gemidd 28,5 km , hoogtemeters : 950 m.

16-09-2013 om 07:13 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 10 september 2013 : Engis

Ondanks de slechte weersvoorspellingen, toch 6 man aan de start deze morgen : Valère P, Paul, Omer, Roger J, Marcel en Yvan.

Met af en toe wat lichte motregen ging het onder leiding van Valère en Yvan richting Kortessem - Guigoven – Gors-op-Leeuw – Jesseren – Haren – Bommershoven – Vechmaal – Orye – Bergilers – Lamine – Remicourt – Limont – Donceel – Haneffe – Oudoumont – Saint-Georges-sur-Meuse – Engis.

Hier genoten we van onze lekkere koffie met taart in ons vaste café “Les Clapotins”. Intussen kwam het zonnetje even piepen maar niet voor lang want toen we vertrokken begon het weer even te motregenen met dreigende wolken boven ons.

Geen geklaag verder, dus ging het met Valère en Paul op kop  richting Awirs – Hozémont – Lexhy – Roloux – Fexhe-Le-Haut-Clocher – Fooz – Villers-L’Evêque – Othée – Rutten. Omdat het weer intussen fel verbeterde besloten we om een ommetje te maken via Diets-Heur – Vreren – Nerem – Mal – Sluizen – Boirs – Millen – Genoelselderen – Membruggen – Rijkhoven – Hoeselt – Beverst – Schoonbeek – Diepenbeek.

Juist op tijd binnen, want toen we aan onze eerste drankjes hadden,  begon  het fors te regenen zodat ons verblijf in de sporthal cafetaria extra werd gerokken maar dit was geen probleem.

Een leuke afsluiter van een aangename fietsdag waar we allen tevreden huiswaarts trokken.

Ritgegevens : Aanwezigen : Valère, Paul, Omer, Roger J, Marcel en Yvan

                          Afstand : 115 km, gemidd 28,80 km

10-09-2013 om 21:51 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit zaterdag 07 september 2013 : Soumagne/Melen

Ondanks de grijze lucht deze morgen, toch 7 man aan de start : Valère P, Peter, Paul, Omer(ondanks zijn gekneusde ribben toch van de partij) , Rudi, Marcel en Yvan.

Onder aanvoering van de mannen met de fermste kuiten Valère en Peter reden we richting Romershoven – Schalkhoven – Sint-Huibrechts-Hern – Rijkhoven - Genoelselderen – Millen – Bassenge – Houtain-Saint-Siméon – Heure-le-Romain – Hermalle-sous-Argenteau – Richelle – Dalhem - Trembleur – Blegny – Bolland – Herve – Soumagne  waar we even halt hielden om te beraadslagen welke richting het verder zou gaan. Omdat onze Omer toch nog wat last had van zijn gekneusde ribben besloten we om rechtsaf te draaien en in Melen in brasserie “Le Lautrec”  een lekkere koffie met taart te nuttigen.

De terugweg ging via Cerexhe – Heuseux – Barchon – Wandre – Cheratte – Sarolay - Hermalle – Visé – Lixhe waar we onze weg vervolgden langs het kanaal Kanne – Vroenhoven – Kesselt – Hees  – Mopertingen – Eigenbilzen – Munsterbilzen – Schoonbeek – Diepenbeek.

Hier genoten we op het terras van onze welverdiende drankjes en werd er zoals steeds druk nagepraat over onze leuke dag .

Een dikke proficiat voor onze kopmannen van dienst Valère, Peter en Paul die ons de ganse tijd op sleeptouw hebben genomen.

Ritgegevens : Aanwezigen : Valère P, Peter, Rudi, Omer, Paul, Marcel en Yvan.

                          Afstand : 120 km , gemidd. 29,20 km

08-09-2013 om 22:04 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Kelmis dinsdag 3 september 2013

Iedere week opnieuw verheug ik me op de dinsdagrit ! Maandagavond al zoveel mogelijk voorbereid (bidons vullen, koekjes klaarleggen, fietskledij kiezen, banden oppompen, ..) zodat ik vandaag rustig kan ontbijten en me prepareren voor de rit. Naar Kelmis ben ik nog nooit meegereden, dus het is voor mij een beetje gissen naar de afstand maar de vorige dinsdagen waren reuze meegevallen. Vandaag zal het ook wel goed gaan J

Hoewel we weer een maandje verder zijn, is het vertrekuur nog steeds om 8 uur. Goed op tijd vertrek ik richting ons vast bushokje. Voor mij is deze korte afstand naar het centrum een goed opwarmertje. Op een rustig tempo peddel ik over het fietspad in de Helstraat. Omwille van de slechte staat van dit fietspad, kies ik voor de rijweg. Een onvriendelijke automobilist is niet echt enthousiast en rijdt me al toeterend voorbij. Het scheelde een haartje of hij had me omver gereden, zo dicht had hij me genaderd. Dan maar terug braafjes het fietspadje op met de hoop dat ik niet zou lek rijden want als ik een bandje moet herleggen, ben ik minstens een half uur bezig. Onze maat Edgard heeft me eens de wijze raad gegeven elke dag te oefenen zodat het op den duur een fluitje van een cent is. Ik hoop trouwens dat hij snel mag herstellen zodat hij weer kan aanpikken bij de groep. Rustig fiets ik verder naar het centrum en zie in de verte onze Marcel als eerste aankomen. We zijn deze keer met z’n zessen. Jammer dat Omer er nog niet bij is. Hij is nog steeds herstellende van z’n val van vorige week zaterdag en heeft vooral last van gekneusde ribben. Kan enorm pijnlijk zijn maar ik duim voor hem dat hij volgende dinsdag weer topfit is.

Onze route wordt besproken en we beslissen om via de Voerstreek (Teuven) naar Kelmis te fietsen. Ik fiets graag door de Voerstreek en Nederlands Limburg, de uitzichten zijn er prachtig en echt om van te genieten. Zo vertrekken we dus via Beverst – Munsterbilzen – Waltwilder – Riemst richting Voeren. In Vroenhoven slaan we af richting het kanaal en zien hier een oudere man rustig wandelen met z’n neus in een tijdschriftje. We lachen ons ziek met de komieke uitspraak van Yvan: den dieje is de Playboy aan’t lezen J! Achteraan hoor ik veel gekke uitspraakjes en dat maakt de rit des te plezanter. Het doet me goed om veel te lachen ! Eigenlijk bezorgt die fiets me toch veel plezier en vreugde J. De klimmetjes beginnen en ik voel me in m’n element. Ik hoor Valère roepen: mannen we fietsen via de helling Ulvend ! Hierboven kan je trouwens lekkere pannenkoeken smullen. “Wacht”: roept Yvan ! “Marcel moet z’n lange onderbroek nog uitdoen” J. We stoppen dus aan een bankje waar Marcel rustig die warme beenverwarmers kan uitdoen want het zonnetje schijnt nu wel enorm op ons bolletje ! Ook ik verlos me van m’n armstukjes want het is nu wel enorm warm geworden. Ik ben zo dankbaar met onze prachtige zomer, laat staan de fantastische nazomer :D. Ulvend berg mag ieder op z’n eigen tempo opfietsen. Wel leuk want zo kan ik me eens goed uitleven. Samen met onze twee kopmannen Valère en Paul trap ik deze klim aan een mooi stevig tempo omhoog. Even later is het pelotonnetje ook boven en zetten we onze koers verder richting Gemmenich. Een kilometertje of vijf verder zie ik reeds het bordje “Kelmis”. We zoeken ons een mooi terrasje uit en bestellen onze koffietjes met grote stukken rijstvlaai. Het doet weer deugd om onze maagjes te vullen J.

De form van de dag gaat vandaag toch naar Roger zunne..die laat zich vaak zien aan de kopmannen ! Hij beweert thans een zwaar weekend achter de rug te hebben J. Ook Paul bewonder ik, hij is niet moe te krijgen want blijft ons allen mooi samen met vaste kopman Valère uit de wind zetten. Ik denk: zolang Paul me niets vraagt, blijf ik mooi profiteren in de wielen ;-). Onze rit verloopt verder via Aubel waar we ook een prachtige afdaling krijgen alhoewel als “ik” mag kiezen, fiets ik liever bergop. Die mannen kunnen vlammen in de afdalingen, niet te doen ;-). Gelukkig heb ik toch al veel bijgeleerd en lukt het me vrij goed om vlotjes naar beneden te fietsen. Nog wat sleutelen aan mijn bochtenwerk en het komt allemaal wel goed. Ergens remde ik tamelijk hard in een bocht. Marcel wees me er op dat dit gevaarlijk is: altijd afremmen “voor” de bocht ! Via Dahlem – Bassenge met de klim van de Hautain – Riemst – Bilzen naderen we ons thuisfront “Diepenbeek” met een supertevreden gevoel. Natuurlijk hebben we nog zin om even na te praten met verfrissende drankjes om nieuwe plannen te smeden voor het komend weekend. We zijn immers enorm gemotiveerd en het seizoen mag nog heel lang duren J

Aanwezigen: Valère P, Paul, Roger J, Marcel, Yvan en Sabine

Mijn ritgegevens: 148 km – 28 gemiddeld – 1500 hm

04-09-2013 om 06:57 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Coalminer’s Trail zaterdag 31 augustus 2013

Ook onze loopclub, Run & Fun Genk, organiseert naast de Louis Persoons Marathon ook een heuse trail. Op vrijdag had ik een dagje verlof genomen en trok ik met Jarno naar The Place To Be: de terril van Waterschei. We zouden er samen met Micha en Elsi het parcours uitpijlen. Uitgerust met piketten, hamer, bordjes, linten en schaar trokken we op pad. Ik kan je verzekeren dat dit een tijdrovende klus is.

Zaterdag, inderdaad een betrokken weertje, maar droog. Alle afgezakte trailers begroeten, even een papiertje tekenen dat ik in goede gezondheid verkeer, startnummer en chip vasthechten. De CM-trail is een kleine trail en zal altijd zo blijven omdat we nu eenmaal geen vergunning hebben om meer mensen op de terrils toe te laten. Maar dat maakt de trail wel gezellig. 59 inschrijvingen maar nog geen 40 deelnemers op de lange afstand ( 45 kms ), wie is er nu immers zo zot om 4 rondes op en rond de terrils gaan lopen ? Maar het zijn stuk voor stuk ultralopers die wel ’t een en ’t ander gewend zijn, meer dan de helft van deze krakken kom ik wel maandelijks ergens tegen. En dat maakt het wel heel gemoedelijk.

Op het parcours ook drie mountainbikers ( Philippe, Gunther en Jochen ) die zullen waken over onze veiligheid.

10u00: Korte en duidelijke briefing van Marc en opeens een startschot, wat ik op andere trails eigenlijk niet meer tegen kom. We zijn weg. Jacques loopt met Els, ik vandaag met Patrick.

Nog niet goed en wel van het stukje asfalt af zien we dat Jo Ernots al een serieuze voorsprong neemt.



Slimme zet, bedenk ik in mezelf want zo dadelijk moet er aan een touw omhoog geklommen worden. Tegen de tijd dat wij daar aankomen is ’t al file, maar daar zitten we helemaal niet mee in … de weg naar de finish is nog ver.



Over het parcours kan vooral gezegd worden dat het voor 95% off road is, wat tegenwoordig niet meer zo evident is. Het is heel afwisselend: single tracks tussen jonge berkenbomen, een beklimming in van dat gele Genkse zand, een mooi stuk door welriekende heide, stukjes bos. We lopen een tijdje samen met Lode uit Hoeselt, maar die laten we nadien toch maar wijselijk gaan wegens te snel. Een half uur na ’t vertrek krijgen we af te rekenen met regen, die eerst miezerig is maar nadien heviger wordt.







Op een gegeven moment lopen we zelfs door een stukje jungle, prachtig! Op enkele stukjes na zelfs allemaal heel goed beloopbaar. Na 6,5 km komen we aan de bevoorrading, intussen is het zelfs gestopt met regenen. Banaan, peperkoek, tuc-koekjes, rozijnen, en vooral veel cola. Klaar voor het grote werk: de twee terrils op.

De “vlakke” kale terril wordt als eerste bedwongen. Stukje bergop, want het met stokken toch iets gemakkelijker maakt als je ze tenminste ergens kan inplanten. Dan een stukje op het plateau, vanwaar we een mooi zicht hebben op de bevoorrading; we zwaaien naar Jacques en Els die daar net aangekomen zijn. Terug een stukje klimmen, we zien de snellere lopers al op de andere terril afstevenen. Weer een stukje plateau. Terug een toch wel heel steile klim, een korte adempauze om dan het laatste stukje naar de top te bedwingen. Terwijl de roofvogels rondcirkelen genieten we toch wel even van dit prachtige uitzicht. We zien de buurgemeenten, de Crystal-arena van KRC Genk, de Genkse industrie. Mooi mooi.

Dan even steil naar beneden, waar ook hier de stokken weer hun werk doen. En nog maar naar beneden. Stilaan worden we naar de tweede terril, de beboste, geleid.



“Het kreng” zoals Micha hem gisteren nog noemde. Een heel steile toch wel, maar deze loopt gewoon naar boven, zonder plateaus, zonder adempauzes. De tijd vliegt voorbij, de kilometers wat minder. Km 9 op de tweede terril, nog twee te gaan tot aan de start. Deze vliegen door het vele bergaf natuurlijk wel om.

Als we de matten voor ’t eerst passeren, onder luide aanmoediging van trainster Lieve zien we de deelnemers van de kleine CM al wachten. Snel wat eten, snel Astrid, Edwin en Edward groeten en weer verder. We horen van de ouders van Jo dat hij al 5 minuten voorsprong opgebouwd heeft. De tweede ronde liep, voor mij althans, niet zo goed. Niet dat het saai werd of zo, helemaal niet, maar je voelt het gewoon dat het niet zo lekker loopt. Vooral het stuk naar de bevoorrading leek lang te duren, maar als we op onze garmin keken deden we er maar ietsje langzamer over dan tijdens de eerste ronde. Eens de bevoorrading gepasseerd ging het weer vlot, psychisch althans. Doordat je weet dat je de terrils moet beklimmen, kan je je afstand wat beter inschatten en begint het vanzelf te korten.

Voor we over de matten lopen, vlucht ik nog snel naar de Toi Toi, ben ik ook alweer van af. Eten, drinken, een gelleke. We vatten onze derde ronde aan … en ja hoor … Jo steekt ons hier in ’t begin al voorbij, we blijven even staan om een foto van hem te maken en moedigen hem nog wat aan. We zijn zo blij voor hem. Deze ronde gaat me beter af dan de vorige, wellicht ook omdat je nu veel meer volk op ’t parcours ziet, de snelsten van de korte afstand steken ons immers voorbij. Eén van die snelleren moeten we zelfs op een bepaald moment terugfluiten omdat die de afslag mist. Aan de bevoorrading worden we ook ingehaald door Jos Snoeks. Op weg naar de terril passeert Gislain Dops ons, die op het einde van deze maand de Spartathlon zal lopen.  Boven op de terril zitten twee trailers. We vragen of alles in orde is, “ alles in orde, normaal moeten we nu nog één ronde doen maar ’t is genoeg geweest, we stoppen”. Eén van hen is een rechtstreekse “ concurrent” van me.

Voor we ’t goed en wel beseffen passeren we weer de tijdsregistratie. Onder gesupporter van de gefinishte trailers van de korte afstand rapen we onze moed bijeen voor een laatste, nu wel heel eenzame ronde. ’t Is gek …. Maar toch zien we tijdens deze ronde dingen die we tijdens de andere rondes niet gezien hebben ( of zouden we beginnen te hallucineren ? ). De hellingen worden met de ronde steiler … de zon is inmiddels uitgekomen, wat voor mij echt niet moet. Tijdens deze ronde trekken we wat meer foto’s, al was het maar om af en toe op adem te komen. Vlak voor de tweede bevoorrading neem ik een nieuw gelleke, Patrick zegt me nog “ die gellekes zijn niet goed, daar krijg ik last van “. Maar ik drink er genoeg bij, en dan zal het wel in orde komen. Domme ik drink dan tijdens de bevoorrading nog eens twee bekers cola, die me nadien toch wel dreigen op te komen.

We lopen even samen met een loper uit Friesland die aan ’t trainen is voor een 100 mijl in Engeland. Op de terril zelf passeren we Louis H, waarvoor het ook al gedaan mocht zijn. We zeggen hem rustig te blijven, maar die man heeft al zoveel jaren meer ervaring dan ons … hij weet wel best hoe hij op deze omstandigheden moet reageren. Na de afdalingen van de terrils worden we de laatste kilometer bijgestaan door MTB-ers Philippe en Gunther, toch wel een aangenaam moment. Ook zij hebben vandaag kennis kunnen maken met de “ultra-wereld” en hadden zich nooit kunnen voorstellen wat zo’n trail allemaal inhoudt. Bedankt dat jullie er waren !

Nog een paar meters … hand in hand, met de stokken omhoog finishen Patrick en ik net binnen de 6uur, mijn vooropgestelde tijd. Luid applaus van de anderen die al aan de après bezig zijn. Fijn bijpraten, we kunnen terugblikken op een mooie, maar niet te onderschatten trail. Ik ben absoluut geen ronde-loper maar ik ben er wel van overtuigd dat deze je mentaal ook weer sterker maakt. Kleine kanttekening: ik blijk ( door opgave van m’n “concurrent” ook nog eens eerste dame geworden te zijn in de categorie -45. Maar degenen die me kennen weten dat dat bijzaak voor me is. Het plezier in het lopen zelf met gelijkgestemde zielen maakt me des te meer gelukkig !

Een dikke proficiat aan Jo die de eerste was op de lange afstand. Ook een dikke proficiat aan degenen die deze trail in goede banen hebben geleid, in ’t bijzonder aan Micha ! Dank je wel !

Link van mijn loop: http://connect.garmin.com/player/368148685

In september ga ik het toch wel een klein beetje rustiger aan doen op loopgebied, maar één marathon op ’t programma, en één kortere trail ( 37 kms ), die van de Hoge Venen waarmee het trailavontuur ooit allemaal begon. Onderhoudend lopen naar het volgende grote doel: Berg en Dal ( 60 kms )bij Willem, die trouwens vandaag ook van de partij was.

01-09-2013 om 17:03 geschreven door eaglevanessa  

31-08-2013 om 00:00 geschreven door eaglevanessa  

Verslag: Namen/Jambes dinsdag 27 augustus 2013

's Morgens bij het ontwaken voel ik me gelukkig want heb een mooie dag voor de boeg: een fietsrit met mijn toffe maten van de 3*20. Het is lang geleden – op vorige week na – dat ik nog met deze groep heb meegereden. De vorige maanden heb ik me vooral gefocust op het verzamelen van zoveel mogelijk hoogtemeters op een zo kort mogelijke afstand. Eigenlijk ben ik niet zo’n fan van heel lange duurritten en heb er dus ook weinig voor getraind. Maar ach, ik heb gewoon zin om veel te lachen en in groep is het toch altijd makkelijker en vooral plezanter om een hoop kilometers onder de wielen te krijgen.

Na een stevig ontbijt vertrek ik goed op tijd naar het bushokje, want wil er nog snel wat koolhydraten verorberen. Het eindpunt ligt immers niet bij de deur ;-). Ook ben ik niet zo handig op mijn fiets in tegenstelling tot mijn maten. Mijn truitje goed volgestopt met koekjes waarvan de verpakking al half open is gemaakt zodat ik af en toe eens kan grabbelen voor een hapje. Ik zou best om het uur een portie koolhydraten eten om met een goed gevoel de rit uit te rijden.

Ik arriveer dus als eerste en na een aantal minuutjes zie ik onze Marcel om de hoek komen. Die is al warm getrapt want heeft al wat kilometers in de benen. Ik bewonder Marcel hier enorm in. Een lange duur voor ons, is uiteraard voor hem een ‘extra’ lange duur. Dan komt Roger afgepeddeld. Ook hij was zich al wat gaan warm rijden ;-). Natuurlijk ontbreken onze twee sterke kopmannen Valère en Paul niet. Ben blij dat ze er zijn, met hen erbij wordt de ketting altijd goed stijf gehouden! Ik tel altijd met hoeveel man we de rit gaan rijden. Joepie, “onpaar”..nu kan ik mijn wagonnetje fijn achteraan hangen, me goed verstoppen en toch een mooi overzicht houden. Fiets graag achteraan, dan voel ik me veilig omdat ik alle hobbels en bobbels goed kan zien J. Moet zeggen: iedereen van de groep houdt het wel veilig en dat apprecieer ik enorm. De kopman Valère is top ! Hij waakt erover dat al zijn schaapjes veilig terug in hun wei geraken. Ook wordt elke hindernis telkens tijdig aangewezen want de snelheden die we halen vergen echt wel een grote voorzichtigheid.

Het startschot is dus gegeven. Het is nog wat fris (8uur) en het zonnetje laat zich niet zien, maar het is nog vroeg. We fietsen rustig en al snel wordt het tempo wat opgedreven. Valère kijkt regelmatig eens om en merkt dat iedereen het tempo goed aankan, dus er kan nog een tandje bij J. “Hangt Sabine er nog aan?” wordt al eens geroepen ;-). Omdat ik achteraan het pelotonnetje fiets, ben ik wel al eens een elastiekje maar trap de gaten wel dicht. Ik probeer me wat toe te leggen op het maken van meerdere omwentelingen om wat op souplesse te fietsen. Hiermee train ik ook een beetje mijn explosiviteit want dit is niet mijn sterkste kant. Het wordt warmer en warmer. Marcel haalt gekke toeren uit, zo schiet het eventjes door mijn hoofd. Het beroemde C&A zakje trekt hij al fietsend over zijn helm. “Amai die durft en is technisch”: speelt in mijn gedachten.

We spreken af via Oteppe te rijden en daar een tussenstopje te houden aan de visvijver om de batterijen weer op te laden. Ik ben hier enorm blij mee ! De kans om weer wat bij te eten J. Nog 30 km tot Jambes, dat moet lukken. Ik vrees eventjes dat Oteppe het eindpunt is maar Roger stelt me gerust dat het een lange fietsdag zal worden. Ja hoor, ik wil nog niet naar huis, bijlange niet;-). Ai, al direct een klimmetje na de pauze ! “Waarom ligt een café toch altijd voor een klim” zegt Roger ;-). Valère en Paul blijven sterk op kop rijden. Op een tiental kilometer van Namen zie ik de Citadel, dus het kan niet ver meer zijn. We krijgen een mooi stuk waarin Valère zich kan uitleven. Hij zit zich vooraan en de rest van de groep blijft met snelheden van meer dan 40km/uur mooi aanklampen. Wauw, hier gaat het vooruit seg, ik leef me enorm uit want het geeft toch zoveel voldoening dat ik de spanning in mijn benen mag voelen. Op exact 90 km arriveren we in Jambes. We treffen een gezellig terras waar we een extra groot stuk taart kunnen smullen. De koffietjes en andere drankjes doen ook enorm deugd. Krijg nog een goede tip van Paul: suikergelletje in bidon met water doen ipv het ineens leeg te drinken zodat ik er langer energie kan uitputten tijdens de rit.

De terugweg wordt ingezet. Helaas zit de wind pal op kop ! Ik roep (plagend) naar mijn maten: hela denk aan het gemiddelde hé, niet afzwakken ! “Steuk nog maar wat”: zegt Marcel ! Nu neemt Roger samen met Valère de kop voor zijn rekening. Maar het is zwaar, loodzwaar met die wind. Ondertussen laat Valère ons van de mooie plaatjes genieten terwijl Marcel een wijze opmerking geeft: om te genieten van die plaatjes, moeten we wel wat langzamer rijden J. We krijgen een klimmetje onder de pedalen. Ik ga mee met de klimmers Valère en Paul. Had ik beter niet gedaan want hierdoor zat ik plots vooraan met Valère. Man man wat zie ik af, mijn hartslag stijgt de pan uit en ik probeer het een tijdje vol te houden want mijn kopmaat ontziet me niet. Gelukkig komt een tractor uit een zijstraat en hangt een tijdje voor ons waardoor het tempo afzwakt. Hier kan ik mijn positie weer afstaan aan Paul. Roger is slim en neemt mijn lievelingspositie in, de laatste plaats in het peloton. Nu moet ik dicht in het wiel van Paul blijven en volledig op Paul vertrouwen. Hij doet het prima want geeft tijdig de obstakels aan. We boksen en boksen maar tegen die felle wind. Ik bewonder onze kopmannen. Paul krijgt het een beetje moeilijk wat doodnormaal is want heeft ons zeker al 120km mee op sleeptouw genomen. Hij vraagt me of ik nog een beetje fris ben om de rest van de rit naast Valère de kop over te nemen. Ik stem toe! Het worden de laatste loodzware kilometers. Het bordje “Wellen” ziet er zo prachtig uit J! Ik voel dat ik al mijn krachten moet gebruiken om mijn steentje bij te dragen, het is loodzwaar, ik zie af maar geef niet op. Valère en ik zeggen stilletjes tegen elkaar dat ons pijpje nu wel zuiver is : We naderen onze stal “Diepenbeek”. Hier sla ik af richting thuis want heb nog wat karweitjes te doen. De rest van het team fietst verder naar ons stamcafé “Het Demerstrand” waar ze nog gezellig kunnen nababbelen met de oh zo welkome frisse drankjes J.

Aanwezigen: Valère P, Paul, Marcel, Roger J en Sabine

Mijn ritgegevens:  175 km – gemiddeld 30,15 – hoogtemeters: 1200

27-08-2013 om 21:21 geschreven door eaglevanessa  

25-08-2013 om 11:59 geschreven door eaglevanessa  

een dikke merci aan Yvan voor het verslag en Sabine voor de foto's !

Verslag rit dinsdag 20 augustus 2013 : Eupen

Deze morgen kregen  we alweer 8 moedigen aan de start : Sabine, Valère P, Omer, Paul, Roger D, Marcel, Roger J en Yvan.

Onder aanvoering van Valère en Omer ging het aan een rustig tempo richting Schoonbeek – Munsterbilzen – Eigenbilzen – Mopertingen – Hees – Kesselt – Vroenhoven – Kanne – Eben-Emael – Hallembaye – Lixhe – Moelingen – ’s Gravenvoeren – Sint-Martens-Voeren – Sint-Pieters-Voeren – Veurs – Hagelstein – Henri-Chapelle – Welkenraedt – Baelen – Membach – Eupen.

 Hier genoten we bij de bakker van koffie en taart zodat we er tegenaan konden voor de terugtocht.

 




Onder leiding van Valère en Paul  werd de beklimming van de Baraque Michel aangevat en na enkele hectometers kwamen de echte berggeiten( Sabine, Valère , Paul en Omer) resoluut naar voren terwijl het peletonvulsel rustig naar boven peddelde.

Eénmaal boven reden we richting Gileppe – Goé - Limbourg – Bilstain – Thimister-Clermont -  Froidthier – Val-Dieu – Mortroux – Dalhem – Richelle - Hermalle-sous-Argenteau – Oupeye – Heure-le-Romain – Houtain-Saint-Siméon – Bassenge – Valmeer – Spouwen – Martenslinde – Bilzen – Spurk – Schoonbeek – Diepenbeek.

Hier genoten we op het terras van onze welverdiende (ijzerhoudende) dranken na een heel leuke rit.

Ritgegevens : Aanwezigen : Sabine, Valère P, Omer, Paul, Roger D, Marcel, Roger J en Yvan.

                         Afstand : 170 km ,  gemidd 28,4 km , hoogtemeters 1.600 m

21-08-2013 om 21:12 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Trail des Fantomes, 17 augustus 2013

Vorig jaar moest ik wegens een blessure m’n loopafstand van de voorziene 50 kms laten omswitchen naar de 25. Dit jaar schreef ik me in januari al in voor de 50, niet wetende of ik deze afstand al aan zou kunnen. Intussen weten jullie ( en ook ik ) wel beter, maar bijkomende verzwarende omstandigheid was toch wel de dodentocht van vorige week.

Een hele week zonder sport ( op losfietsen na ), drie kinebeurten en toch wel een raar gevoel in m’n linkerbil. Maar toch vertrok ik vol goede moed op verlengd weekend naar La Roche. Op donderdag in Durbuy een beetje in de touwen gaan hangen, belofte naar Jarno toe maakte schuld. Op vrijdagavond tijdens het afhalen van onze startshirt ( met dank aan Scarabee Trailrunshop ) en loopchip gezellig bijbabbelen met trailvrienden.

Zaterdagmorgen om 7u00 zouden we vertrekken, dus maar vroeg ’t bedje in. Wat was ik blij dat ik in de Floreal logeerde ( waar de start was ) en niet zoals m’n loopmaatje Patrick thuis moest vertrekken om 5u00 ’s morgens. Maar een mens heeft er blijkbaar toch veel voor over om dan nog eens af te zien.

Een gemoedelijke start, veel lachende gezichten en toch wel een speciaal zicht, al die blauwe loopshirts met spookje Berthe op. Bij de eerste helling beginnen Patrick en ik te wandelen, terwijl de anderen toch nog aan ’t lopen waren. Niets opblazen, dacht ik bij mezelf, ik ben nog niet opgewarmd, en ik ben zelfs nog niet fatsoenlijk wakker.

Tijdens die eerste klim krijgen we al meteen aansluiting van Sonia uit Aken die we in Herbeumont hebben leren kennen. Door m’n erbarmelijke Duits werd er gelukkig al snel overgeschakeld op het Engels. Fijn om bij te praten wat we in tussentijd zoal gedaan hebben. In het volgende wandelstuk richting Borzée komt Lineke uit Breda aansluiten, het is haar eerste 50 kms en ze vraagt of ze bij ons mag blijven. Tuurlijk, des te meer zielen, des te meer vreugde.

Op km 8 toch wel weer een steil stuk. Hier staat Wing, die ons eerder voorbij stak samen met haar broer, op ons te wachten. “ Hier loopt geen pad “, zei ze, duidelijk zoekend naar de weg. Linten waren er ook nergens te bespeuren. Onderweg hadden we zelfs de indruk dat er verschillende gewoon afgetrokken waren. Gelukkig herinnerde ik me nog iets van vorig jaar en nam ik, op goed geluk, de leiding van ons loopgroepje. En inderdaad, terwijl we genieten van het panorama zien we toch weer markeringen. Patrick grapt dat ie intussen wel veel vrouwen rond zich heeft lopen, waarop Wing ( in de afgesproken voertaal ) zegt “ you’re a chick-magnet !

Ik vraag Wing waar haar broer is, maar die zou een sanitaire stop maken en dan zouden ze terug afspreken aan de eerste bevoorrading.

We dachten op dat moment dat we als laatsten liepen, maar plots steekt er ons een heel groepje snelle lopers voorbij die dus wel degelijk fout gelopen waren. Dat gaat nog plezant worden, denk ik in mezelf.

Terwijl Wing en ik wachten op de anderen, na een volgende steile klim probeert ze haar broer te tevergeefs te bellen. Ze besluit dan maar samen met ons verder te lopen, en niet te wachten op de bevoorrading.

Na de bevoorrading volgt een gevaarlijke afdaling. Zelfs met m’n poles kon ik me niet rechthouden dus besluit ik maar steunend op m’n handen, en voeten, bergaf te, tja, te glijden. 

We komen terug langs de Ourthe waar we opeens aan de overkant lopers in blauwe bloesjes zien lopen, blij als we zijn steken we hier dan maar ergens de Ourthe over, om niet nog eens verkeerd te lopen. Amper 15 kms er op zitten, en ’t is al 10u00, het startsein voor de 25 zal nu gegeven worden.

Maar we geven niet op, proberen zo goed mogelijk op de linten te letten die nu toch wel zijn blijven hangen. Even later bereiken we het stuwmeer van Nisramont waar de Oostelijke en Westelijke Ourthe samen komen. Veel ( toevallige ? ) supporters wat toch mooi meegenomen is.

stuwmeer Nisramont

Hier volgen we een stuk van een bestaande wandelroute met toch wel een hoge moeilijkheidsgraad. Veel rotsen langs het water, maar toch wel bijzonder mooi. Dan nog een heel stukje door het Bois de Bertogne, tot we de tweede bevoorrading bereiken, tevens een controlepunt waar de nummers genoteerd worden. De waterzakken worden bijgevuld, even wat eten en weer door.

Op de derde bevoorrading ( km 33 ) moeten we om 13u00 aankomen om niet uit de wedstrijd gehaald te worden. Dat zal heel krap worden, maar als we om iets na 13u00 aankomen horen we dat de limiet op 14u00 gebracht werd. Het parcours is blijkbaar moeilijker dan vorig jaar en te veel lopers zouden anders uitvallen. Vanaf deze bevoorrading loopt Carlo met ons mee. Een moeilijk stuk langs de Ourthe, voornamelijk door de gladde stenen. Tot twee keren toe val ik hier. En een keer stoot ik met m’n hoofd tegen een dikke afhangende tak. Zonder veel erg, gelukkig maar, maar ’t is oppassen geblazen, ik kan me echt niet voorstellen dat de snelsten hier wel zouden lopen.












Sonia krijgt het moeilijk en haakt af, eerst blijft Lineke bij Sonia maar uiteindelijk besluit ze toch een versnelling te plaatsen om terug tot bij ons te komen. Op de momenten dat Lineke het ietsje moeilijker krijgt praten we haar moed in, en ’t werkt nog ook. Met ons vieren gaan we verder. Heerlijk babbelen onderweg, maar altijd goed kijkend waar we naar toe moeten. Tijdens de laatste bevoorrading bel ik even naar m’n supporters, dat het nog 5 kms is.

met Carlo


wat een vrijheid !

Vorig jaar hadden we hier ( door de hitte ) lang over gedaan, een ellendige klim was het. Maar de klim leek minder erg dan vorig jaar, of zouden het toch de stokken zijn ? Lineke geeft aan dat zij dit laatste stuk op eigen tempo zal doen, ze heeft geen stokken en zou ons daardoor toch niet kunnen volgen. In ieder geval, na het klimmen weer stevig doorlopen, de zwaartekracht van Carlo volgend. Maar in het technische gedeelte kan ik hem niet meer bijhouden. Ik roep “ hey Carlo, leuk dat we samen hebben kunnen lopen”, en hij antwoord “ we gaan ook samen binnen komen”. Dat is het leuke aan trailrunning, niet met de tijd bezig zijn, maar veeleer met de vriendschap die je er krijgt.

Tijdens de laatste afdaling hoor ik papa en Jarno op me roepen “ hey Vanessa, ben je er al ? “, en ik antwoord dat ik er aan kom. Nog een keertje door de Ourthe, Jarno wacht ons blootvoets op en loopt de laatste 500 meter met Carlo, Patrick en mij mee over de finish. Een mooi moment ! We omhelzen elkaar en nemen de felicitaties van de andere, eerder aangekomen trailers, met plezier aan. En dan supporteren voor Lineke en Sonia die nog binnen komen. Bijpraten met de anderen die aan ’t genieten zijn op de wei, een heerlijk trailweekendje zit er op !


en nog eens de Ourthe over

M’n 21^e is binnen, met een tevreden gevoel en weinig lichamelijke hinder op naar de Coalmine Trail ( in Genk ) op 31 augustus.  

Link: http://connect.garmin.com/player/360915679

18-08-2013 om 22:01 geschreven door eaglevanessa  

18-08-2013 om 17:17 geschreven door eaglevanessa  

Verslag 44^e Dodentocht 9 augustus 2013

Eerst een woordje geschiedenis …

In 1969 doen de wandelaars van jeugdhuis Kadee mee aan de vierdaagse van Nijmegen. Het idee groeit om zelf een ambitieuze wandeltocht op poten te zetten. Het jaar nadien staan er 65 wandelaars aan de start, waarvan er 47 de finish halen. In de loop der jaren groeide het evenement uit tot één van grootste wandelevenementen met een internationaal karakter. Dit jaar stonden er maar liefst 11162 deelnemers aan de start. 62,1 % haalde de finish binnen de vooropgestelde 24 uren.

Het moest er voor mij toch eens van komen, dit jaar al een super voorbereiding gehad door het vele ultralopen, dus een nieuwe uitdaging zag ik wel zitten. Maar niet zonder Jacques, want die blijf ik toch nog graag aan m’n zijde hebben voor zulke uitdagingen. Hoewel ik al redelijk wat ultra’s gelopen heb, had ik het gevoel dat dit vandaag m’n eerste echte was … 100 kms zijn immers bijna 2,5 marathons.

Ik was al gaan opzoeken op internet wat zo’n dodentocht voor een loper inhoudt. En begon in te pakken: op km 50 was een grote depot waar je je rugzakje met reservemateriaal naar toe kon laten brengen. In die rugzak gingen m’n trailschoenen omdat ik dacht dat ik daar zeker nood aan zou hebben als m’n voeten zouden opzwellen. Maar toch ook voor alle zekerheid nog een paar gewone loopschoenen moest ik de trailschoenen toch niet kunnen gebruiken. Een hele reserve-tenue kledij ( het moest maar eens regenen ).

M’n looprugzakje zelf was ook goed gevuld: regenjasje, fluo-truitje want velen lieten zich verrassen door de koude, gellekes, sportrepen, reserve-batterij voor m’n kodak, papieren zakdoekjes, hoofdlampje, reserve loopsokken, compeed en pijnstillers ( stel dat ik blaren zou krijgen ), geld, en natuurlijk drank: isostar waaraan ik ORS ( zout ) toevoegde. Extra ORS ging ook mee. De dodentocht is een wandelevenement en brengt met zich mee dat de bevoorradingen enkel op wandelaars afgestemd is: zoetigheid maar geen zouten. Julie had vorig jaar door zouttekort 3 uren aan een baxter gelegen en daar had ik niet zo’n zin in.

Ik werd goed ingetapet door m’n mama: vooral op m’n rug waar ik gevoelig ben aan schaafwonden van rugzak en sportbeha. Ook een gevoelige teen kreeg preventief een compeedje opgeplakt. In plaats van een looprokje toch maar een compressiebroek aangetrokken om de bilspieren te ontlasten. En natuurlijk m’n compressiekousen, waaraan ik toch wel gehecht ben geraakt op de lange afstanden.

Jacques en ik vertrokken goed vroeg, met de auto, omdat we nog moesten inschrijven. Omdat we nog niet ingeschreven waren stevende ik al meteen naar de balie “speciale “ gevallen, maar zo speciaal waren we blijkbaar toch niet. We werden doorverwezen naar een ander doolhof van dranghekken waarna de inschrijving zelf vlot gebeurde. Startnummer 9141 werd voor het thuisfront op facebook gezet.

Terug naar de auto, het was toen 16u00. Nog een laatste maaltijd en wat lezen in de brochure die we gekregen hadden. Bagage afgeven zou betekenen dat ik deze pas om 13u00 terug zou kunnen afhalen aan de start, en ik hoopte toch veel eerder binnen te zijn. Dus zag ik daar maar van af. Tegen 18u00 keerden we terug en liepen we over de eerste controlematten.

Als loper kan je best zo vroeg mogelijk aan de start gaan zitten, liggen, staan. En we waren heus niet de eersten. Henk G en Roger K zagen ons afkomen en riepen dat er bij hen nog wat plaats was. Niet veel daarna kwam clubmaatje Jo Ernots ook nog bij ons zitten. Maar ach, al babbelend schiet de tijd wel op.

Plots klinkt er, een kwartiertje voor het vertrek, dat weervrouw Sabine voor één of ander goed doel ons de handen in de lucht zal laten steken. Spontaan gaan duizenden handen omhoog … mooi om te zien ! Jacques, grootste fan van Sabine, is in de wolken ! Gelukkig horen we haar nog zeggen dat het tijdens de ganse dodentocht droog zal blijven.

Wachten aan de start


met Joeri


ikzelf, Jo, Ken, Olivier en Jacques ... gezellig babbelen

21u00: de hekken gaan weg, de handbikers in het aparte vak vertrekken als eersten. De massa komt langzaam in beweging. Hand in hand banen Jacques en ik ons een weg door de menigte wandelaars en lopers. Ik geef m’n lege fles water aan een willekeurig iemand die toevallig haar hand uitsteekt. Massa’s supporters langs ellenlange dranghekken, wat een sfeer ! Hier moeten we zo snel mogelijk weg, willen we niet over iemands voeten struikelen. Alle zenuwen die ik daarstraks nog had waren opeens weg … ik voelde me mentaal klaar om m’n eerste dodentocht tot een goed einde te brengen. Op de dijken naast de Schelde komt Willem met z’n bevriende handbiker naast ons lopen, het tempo zit er goed in ( eigenlijk te snel roept Jacques nog ). En inderdaad … als we aan de eerste bevoorrading aan de kerk in Weert komen, blijkt deze nog niet open te zijn. We wachten er even, en zien Jo ook nog wachten. Even een foto en dan kunnen we toch wat water meegraaien.

Jacques en Willem


wachten tot de eerste bevoorrading open gaat

Op naar de volgende bevoorrading. Aan 100 km lopen denk ik niet, ik leef van bevoorrading naar bevoorrading. De volgende ligt echter pas 10 km verder. We laten ons tempo zakken en genieten van de animatie die er in iedere straat wel te vinden is: mensen die op straat BBQ-en, dansen, kinderen die gretig een “high five” willen geven. Nooit meegemaakt !

Na een eerste lus bereiken we opnieuw Bornem waar de sfeer er intussen nog meer in zit. Om 22u43 bereiken we de tweede bevoorrading bij Friesland Foods: we nemen een AA-drankje en rijsttaartje, want we moeten voldoende eten. We kijken op het bord wanneer de volgende bevoorrading is en vertrekken terug,  Willem is intussen door gelopen. Hij heeft een hele entourage bij zich die hem regelmatig voorziet van een droog loopshirtje. En ’t is nodig vandaag: wat een warme avond, het zweet druppelt van m’n voorhoofd.

"oogverblindend", allez letterlijk dan toch

Na weer een stukje Scheldedijk ( waar we door ’t donker niet veel van zien ) passeren we Hingene. Aan iedere café muziek, het hele dorp lijkt buiten te staan. Op km 24,7 de derde bevoorrading, aan de kerk in Wintam, hier ( denk ik ) enkel water maar dat geeft niets. Het is intussen 23u28. Ik bedenk me dat één vierde er al op zit. Wat gaat dat toch vlot. Jacques brengt me me m’n voetjes op de grond: wacht maar tot straks … als je moet vechten tegen de slaap.

Veertig minuten later weer een bevoorrading, middernacht is net gepasseerd, bijna één derde er op zitten. Ruisbroek, waar zich een eerste EHBO-post bevindt. Wat een organisatie: welliefst 1200 vrijwilligers !!! Zonder hen zou dit niet mogelijk zijn, ik kijk al uit naar de laatste bevoorrading op km 95 waar Julie op ons wacht.

Intussen moeten we ook af en toe een veldweg in, dat zal voor de handbikers geen gemakkelijke klus zijn, evenmin voor Olivier en Ken zonder lampje. Maar we zijn solidair en laten met plezier de lopers zonder lampje meegenieten van ons licht. Ik maan Jacques aan om zijn lampje weg te steken, dat kunnen we misschien nog nodig hebben als die van mij het begeeft. Op dit donkere stuk worden we opeens geroepen, Yves Vanhole die we op La Grimace hebben leren kennen komt voorbij gelopen. Even een foto en een babbeltje, en weg is ie. In het najaar loopt hij de Spartathlon, zijn trainingsmaatjes lopen straks na de dodentocht ook nog door naar hun thuis, en ’t zou me zelfs niet verwonderen als ze ook nog lopend naar de start zijn gekomen.


weerzien met Yves

1u15: op km 39,87 komen we aan in de sporthal van Breendonk. Ik werd door ervaren lopers al gewaarschuwd om hier een kippensoep te eten, en van de Duvel af te blijven. Geen probleem, want drinken doe ik eigenlijk niet. Roger K zat hier al een tijdje en vertrek samen met ons. Een stukje door de brouwerij, mooi moment toch wel.


met Roger K

En dan even en groot contrast met de sfeer van in ’t begin: de dorpen zijn stilaan gaan slapen, de dieren hoor je nauwelijks, op de krekels na. Toch maar een truitje bij aangetrokken. Het zal nog een dikke 10 kms duren eer we aan de volgende bevoorrading komen, en dat is best nog wel lang. We lopen een tijdje met Henk, die we inhalen. Maar hij zit zo kapot ( van de Duvel ? ) en vindt ons tempo ietsje te hoog, hij haakt af.

Op naar de volgende brouwerij op km 50,26, die van Palm in Steenhuffel waar er gewoontegetrouw veel wandelaars opgeven, lopers wellicht iets minder. Toch zie er al een paar her en der een paar op de banken liggen. Hier bevindt zich ook de bagage-depot, ik ben blij dat ik hier niets achter gelaten heb als de eerste snelwandelaar die telkens zo’n beetje bij ons blijft ons vertelt dat hij tien minuten verloren is omdat zijn bagage zoek was.

halverwege

Intussen is het 2u35, ik vrees dat ik nu het moeilijkste gedeelte van de nacht in ga. De beentjes zitten goed, vooral door het consequent afwisselend lopen en stukjes wandelen. Jacques heeft trouwens intussen de leiding aan mij overgedragen: ik zal vanaf nu beslissen wanneer we wandelen en wanneer we lopen.

Maar ik ben absoluut geen nachtmens, eerder een ochtendmens. Maar m’n vrees is ongegrond, door de adrenaline blijf ik toch wel goed wakker. De foto die ik van mezelf getrokken hebben spreekt dit nochtans compleet tegen.

toch meer moe als ik dacht

Maar soit, ’t kopke zit goed, de benen willen best mee. En de volgende bevoorrading is amper 5 kms ver, daar trek ik me toch wel aan op. Om 3u13 komen we aan de tuinbouwschool in Peizegem. Op naar m’n persoonlijk record: 60 kms.

De volgende bevoorrading ligt achter het Buggenhoutbos en de Boskapel. Mijn lampje geeft de geest aan Maarten, en ’t is pikkedonker bij nieuwe maan. Jacques haalt zijn lampje boven. Het enige wat we horen is een uil en onze eigen ademhaling. Om 4:01 scannen we hier in. We drinken thee met veel suiker en graaien een energiereep mee.

Alles wat ik nu ga lopen is boven m’n meest gelopen afstand. Mijn benen zijn niet moe, totaal geen pijn maar de vermoeidheid slaat wel wat toe. Buiten de bevoorradingen is er niks te beleven. We worden alle twee wat stiller, zijn we uitgepraat tegen elkaar of zijn we beiden zo moe ? Als ik wandel merk ik dat ik begin te zwalpen en dreig in slaap te vallen. Ik vraag Jacques “ kunnen we aub nog wat lopen, om niet in slaap te vallen “. En dan gaat het weer wat beter. Dit is een moment waar ik gewoon door moet. Als er plots een mot in m’n gezicht vliegt schiet ik toch wel wakker hoor.

Op 66,8 km ( ’t is 4u41 ) gelukkig weer een bevoorrading ( Opdorp ). Nog steeds moe, dan maar een koffie op de bevoorrading.

Af en toe horen we toch een haan kraaien, de eerste postbodes doen hun krantenronde. Maar nog steeds donker hoor. Nog even doorbijten, vechten tegen de slaap. Ik begin zelfs hardop te zingen om wakker te blijven. Een andere loopster waar die wij inhalen, en zij ons nadien weer door onze wandelstukken, heeft een fietser bij die haar begeleidt, met een heuse discobar op z’n bagagedrager.

Op 73,62 km de volgende bevoorrading, in de school van Lippelo. ’t Is 5u37, ik word stilaan wakker. Ook her en der wat meer beweging rondom ons, auto’s die verschijnen en tegen gehouden worden door de politie, toch allemaal super georganiseerd.

Yes, 3/4 e zit er op !

De volgende scanning is in de sporthal van Puurs, 7 km verder, maar dat lijkt ellendig ver. Maar opgeven ga ik echt niet doen. Daar denk ik absoluut niet aan. Het hoofdje wil mee, de benen moeten maar volgen.

In het stukje tussen Puurs en Oppuurs ( op km 84,62 ) halen we Joeri S in, ook hij krijgt het moeilijk. Wie niet bij momenten ? Dit stuk lopen wij ook onze langzaamste tijd, 6,3 km/uur. Maar op deze bevoorrading krijgen we Cola, waar ik al lang naar hunkerde, dé sportdrank bij uitstek als een mens er door zit. Twee volle bekers, en dat heeft direct effect.

De wereldkampioen op de 24uren ( 274 kms ! ) Paul Beckers komt tot bij ons en samen lopen we veel kms samen. Jacques en hij halen verhalen op over “vroeger”, heerlijk om naar te luisteren, en zo vergeet ik dat ik eigenlijk moe ben. Moe, maar niet vermoeid. De benen weigeren op te geven. Henk heeft blijkbaar een tweede adem gevonden want steekt ons voorbij.

De bevoorrading in de sporthal van St Amands, en dan aftellen naar de 94,52 km in Branst waar Julie als vrijwilliger op ons staat te wachten. Weer een lang stuk naast de Schelde, maar nu het licht is best wel mooi. En wat een onthaal als we bij Julie aankomen om 8u21. Foto’s maken en weer verder. Ze geeft ons de laatste moed die we nodig hebben om binnen te lopen.


eindelijk komen we op de bevoorrading van Julie

Ik begin te tellen … nog 39 minuten om 5,5 km af te haspelen, willen we om 9u00 binnen komen. Ik weet dat het parcours een beetje vals plat is, die stukken blijven we wandelen. Maar eens het hellende gedeelte voorbij is zet ik een versnelling in, Jacques naast me op … wat zou het mooi zijn een eindtijd van 12u00 te hebben.

En het lukt ons ook nog ! Applaus van Jo die al plaats genomen heeft op een terras. Uitscannen en onze prijs in ontvangst nemen: een groot stuk heerlijke Vondelmolen peperkoek en een streekbier. We supporteren nog voor Joeri die over de meet komt, en ook voor de anderen die we kennen.

Een ranking wordt op de dodentocht niet bijgehouden, maar ik weet wel dat ik vierde vrouw ben en dat we bij de eerste honderd lopers zijn aangekomen. Wat hier telt is je eigen grens verleggen, de mooiste prijs die er is. Een foto voor het Nieuwsblad, en dan met Jo, Joeri en Paul het terras op, een koffietje drinken want we moeten nog naar huis met de wagen.

foto voor het Nieuwsblad


Op de foto met Paul Beckers

Hoe ik uit die wagen geraakt ben willen jullie echt niet weten. Vandaag een lichte spierpijn, op trails zie ik meer af. Gelukkig geen blaren op de voeten, wel wat wrijvingswonden op de rug. Maar al bij al valt de schade wel mee. Kine voor maandag, dinsdag en woensdag is al geregeld zodat ik volgende zaterdag klaar ben voor de 50 km Trail des Fantomes in La Roche.

Ik wil Jacques bedanken om deze dodentocht samen met mij te lopen. Nochtans gaat ie dat wegwaaien en zeggen dat ik bedankt ben, want zonder mij zou ie hem wellicht nooit meer gelopen hebben. Ook dank aan al m’n supporters voor, tijdens en na. Doet echt deugd als je weet dat mensen je sportprestaties weten te appreciëren. Dank ook aan de hele organisatie, en vooral de vrijwilligers van de dodentocht … puik georganiseerd, een fantastisch evenement waar ik volgend jaar op 8 augustus weer van de partij wil zijn !

Link: http://connect.garmin.com/player/356581477

Tussentijden officiële tracking:

1	Start (Kruisberg)	1,19	21:00
2	Weert (kerk)	7,56	21:37	10,3
3	Bornem (Friesland)	17,79	22:43	9,3	*
4	Wintam (parochiehuis)	24,70	23:28	9,3
5	Ruisbroek (De Post)	31,05	00:10	9,1
6	Breendonk (sporthal)	39,87	01:14	8,3
7	Steenhuffel (Palm)	50,26	02:35	7,7
8	Peizegem (tuinbouwschool)	55,11	03:13	7,7
9	Buggenhout (sporthal)	61,47	04:01	8,0
10	Opdorp (De Capelderij)	66,80	04:41	8,0
11	Lippelo (school)	73,62	05:37	7,3
12	Puurs (sporthal)	80,61	06:30	7,9
13	Oppuurs (De Mispel)	84,62	11-08-2013 om 20:39 geschreven door eaglevanessa   0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (3 Stemmen)
>> Reageer (10)

10-08-2013

Verslag rit zaterdag 10 augustus 2013: Banneux

Met dank aan Yvan voor het verslag en Peter voor de foto's ! Verslag rit zaterdag 10 augustus 2013 : Banneux   Deze morgen kregen we 9 man aan het vertrek voor een ritje naar Banneux via Pepinster : Valère P, Omer(met spaanse zon-benen) , Peter, Paul, Roger D, Rudi, Valère B, Marcel en Yvan.   De start ging onder het commando van Valère en Omer  via Romershoven – Schalkhoven – Sint-Huibrechts-Hern – Alt-Hoeselt – Rijkhoven – Membruggen – Genoelselderen – Millen – Bassenge – Houtain-Saint-Siméon – Heure-Le-Romain – Oupeye – Hermalle-sous-Argenteau – Richelle – Dalhem – Feneur  - Blegny – Bolland – Herve – Bruyères – Soiron – afdaling van de Cornesse – Pepinster  om in de “Tea-room de Tancrémont” halt te houden.   Hier genoten we van een groot stuk rijsttaart en koffie/frisdrank zodat we op de terugweg de ketting konden gespannen houden. Peter kreeg er ook een sms van Vanessa om te melden dat ze de 100 km van de dodentocht in Bornem succesvol had beëindigd : ook van ons allen een dikke proficiat hiervoor !!!! ( Nvdr: heel fel bedankt voor de lieve woorden ! )   Voor de terugweg nam Peter de rol over van Omer en zo reden we via Banneux (waar een grote toeloop was voor een rommelmarkt) – Louveigné – Fraipont – Nessonvaux – Olne – Soumagne – Melen – Cerexhe – Barchon – Housse – Saint-Rémy – Argenteau – Hermalle-sous-Argenteau – Visè – Lixhe – Kanne – Vroenhoven – Kesselt – Hees – Mopertingen – Eigenbilzen – Munsterbilzen – Schoonbeek – Diepenbeek.    Hier genoten we op het sporthal-terras van onze gebruikelijke drankjes en werd er bijgepraat over onze leuke rit.   Een dikke proficiat en dank-u-wel voor onze 3 sterke kopmannen van dienst Valère, Omer en Peter.   Ritgegevens :  Aanwezigen : Valère P, Omer , Peter, Paul, Roger D, Rudi, Valère B, Marcel en Yvan.                           Afstand : 150 km , hoogtemeters 1.450 m, gemidd 28,2 km 10-08-2013 om 00:00 geschreven door eaglevanessa   0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)

>> Reageer (0)

06-08-2013

Verslag rit dinsdag 6 augustus 2013:

met dank aan Flor die volgend verslag binnen stuurde Er werd besproken om via Hoei naar Andenne te rijden. Met Valere Ph wie anders en Paul op kop vertrokken we naar Andenne. De wolken zagen donker maar onze vrees was ongegrond want het zou de ganse rit droog blijven,we hadden wel een stevige wind in het nadeel maar met zo sterke kopmannen geen probleem.  En na een tijdje kwam de zon erdoor en zou ons de ganse rit vergezellen. Na 40km loste Yvan Paul af op kop. In Andenne aangekomen haalden Yvan en Valere Ph taart die door Valere Ph getrakteerd werd voor zijn verjaardag, proficiat Valere Ph en dat je nog vele kilometers op kop mag rijden voor de groep want dan voel je je goed ! Met de koffie en choco ging de taart smakelijk naar binnen. Toen werd de terug rit aangevat met Valere Ph en Yvan op kop, nu hadden we de wind eens in het voordeel en het tempo ging omhoog maar er werd rekening gehouden om de groep samen te houden. In Rossoux nam Roger Dr de kop over van Yvan en na een fijne rit arriveerden we aan de sporthal, op het terras genoten we van de ijzerhoudende dranken en de fijne babbel. Wivine kwam haar Valereke afhalen want een jarige moet een beetje in de watten gelegd worden!!!!!! De professionele kopmannen nog bedanken, Valere Ph de ganse rit, Paul, Yvan en Roger Dr, klasse, mannen!!!!!!!!!   In naam van de groep ook onze Vanessa super bedanken voor haar tijd en energie om ons verslag altijd mooi op de blog te zetten. Excuseer maar deze keer geen route beschrijving, vergeten.   De deelnemers: Valere Ph, Roger Dr, Valere B, Marcel, Paul, Yvan, Roger J en Flor. Ritgegevens: 142km    28,8gem 06-08-2013 om 22:10 geschreven door eaglevanessa   0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)

>> Reageer (2)

31-07-2013

Verslag rit zaterdag 30 juli 2013: Gemmenich

Verslag rit dinsdag 30 juli 2013 : Gemmenich   Ondanks de goede weersvoorspellingen kregen we deze morgen slechts 5 dapperen aan de start : Paul, Roger D, Roger J, Marcel en Yvan. We kozen ervoor om een rustig ritje te maken naar Gemmenich.   Zo reden we via Schoonbeek – Munsterbilzen – Eigenbilzen – Mopertingen – Hees – Kesselt – Vroenhoven – Kanne – Eben-Emael – Hallembaye – Lixhe – Moelingen – Voeren – Schophem – Sint-Martens-Voeren – Kwinten – Ulvend – De Plank – Teuven – Gieveld – Epen – Camerig – Raren – Wolfhaag – Gemmenich.    Wanneer we bij de bakker om taart gingen, zagen we een mooie Pinarello tegen de gevel staan ; onze Valère P die als laatste training voor de “Sean Kelly” van zaterdag a.s. in zijn ééntje de  Mergellandroute deed, was binnen bij de bakker aan het genieten van een rijsttaartje en frisdrank.   Wij hebben er ook genoten van heerlijke koffie/frisdrank en een lekker rijsttaartje.   Voor de terugweg reden we via Völkerich – Plombières – Hombourg - Aubel – Val-Dieu – Mortroux – Dalhem – Richelle – Hermalle-sous-Argenteau – Oupeye – Heure-le-Romain – Houtain-Saint-Siméon – Bassenge – Roclenge-sur-Geer – Millen – Genoelselderen – Membruggen – Rijkhoven – Sint-Huibrechts-Hern – Schalkhoven – Krijt – Diepenbeek.   Toen we op het terras wilden plaatsnemen, kwam een regenbui  roet in het eten gooien zodat we binnen onze ijzerhoudende drankjes moesten nuttigen (dankzij Astrid) en wat bijpraten van onze leuke rit.  Even later kwam Valère P ook nog binnengewaaid om wat bij te praten.   Ritgegevens : Aanwezigen : Paul, Roger D, Roger J, Marcel en Yvan.                          Afstand : 140 km, gemidd 26,75 km , hoogtemeters : 1.425 m     31-07-2013 om 18:11 geschreven door eaglevanessa   0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)

>> Reageer (1)

29-07-2013

Verslag zondag 28 juli 2013: Boxmeer dag twee

Verslag Boxmeerdaagse dag twee, zondag 28 juli 2013 Zaterdag was ik op tijd gaan slapen, maar van een goede nachtrust kon ik toch niet echt spreken. Ik maakte mezelf wijs dat het waarschijnlijk door de warmte kwam maar diep in mezelf wist ik dat ik voor ’t eerst een beetje nerveus was. M’n benen ( vooral de bilspieren en hamstrings ) voelden immers niet zo fris aan. Maar ik suste me met de gedachte dat er velen vandaag hun tweede zouden lopen, en die zouden wellicht hetzelfde “probleem” hebben. Clubmaatje Patrick pikte me stipt om 6u45 op, dan naar Dilsen om Jacques uit te halen en dan door naar Boxmeer. Hier een leuk weerzien met de hele bende. Enkele nieuwe gezichten ook, die er gisteren niet waren. Maar allemaal even sympathieke mensen. Het soort loper dat aan deze evenementen mee doet is vooreerst een natuurliefhebber, tijd speelt geen rol, genieten des te meer. Annemarie geeft ieder van ons twee veerpont-kaartjes. Dat ik die van Jacques moet bijhouden spreekt voor zich. Jacques loopt zonder camelbag, zonder heuptasje. Hij zou ze alleen maar verliezen. Joeri geeft zijn kaartjes om diezelfde reden ook maar aan mij. Ik grap en zeg dat ie dan wel bij me moet blijven, maar dat zal geen probleem zijn. Op vrijdag deed ie een 10 miles wedstrijdje in Middelkerke, gisteren liep ie met Luc Dejaeghere even de kustlijn af ( 62 kms ! ), en bij Willem en Annemarie zou ie meedoen van zondag t/m woensdag. Tja, het leven van een toekomstige Spartathleet ( in 2015 ) kan mooi zijn J Bij ’t vertrek voelen m’n beentjes stram aan, maar ik probeer er niet aan te denken door te babbelen met de lopers rond me. Al snel hilariteit: wat we gisteren gemist hebben kregen we vandaag al meteen voorgeschoteld: een passage door netels ( want die zijn goed voor je bloedsomloop ? ). Ik kom stilaan in m’n element: dat zijn de loopjes die ik graag doe: het onvoorspelbare, contact hebbend met de natuur ( ook al prikt ie ). Een stukje langs de Maas op, door ’t gras en een eerste pont. We zitten op dat moment nog net in de kopgroep. Als de veerman vraagt waar de anderen blijven zeggen we dat die nog ver achter zijn, al hebben we er geen idee van. Hij zegt iets in de trend van “ ja, ja, even een voorsprongetje nemen “. Hij kent Willem z’n evenement maar al te goed. Net over de Maas komen we in het nationaal park Maasduinen waar zich vandaag het grootste stuk gaat afspelen. Het eerste stuk wordt gevormd door het Bergerbos. We passeren mooie schapen die er grazen, en door het mulle zand banen we ons een weg naar boven. Jan komt al terug gelopen: het is de gewoonte van snelle Jan dat ie niet te veel voorsprong neemt maar telkens een heel stuk terug loopt naar de achterste lopers. Hem zie je dus wel eens vaker passeren. Terwijl hij vol lof is voor de mooie natuur gaat ie opeens tegen de grond. Hij mankt een beetje, maar toch loopt ie verder. Intussen hebben Jacques, Joeri, Patrick en ik de kopgroep gelost. We hebben afgesproken aan ons tempo verder te lopen. Als we de heuvel af zijn, en onder de prikkeldraad moeten, wijst de gps naar rechts. Plots zien we het groepje van Astrid en Henk van links komen. Verkeerd gelopen dus. Ook weer typisch voor de loopjes van Willem: je ziet soms echt niet waar je in moet, en meestal is de “weg” weg. Of dichtgegroeid, of afgesloten maar dat maakt het allemaal net plezant. Op de eerste bevoorrading overdonderen we Carry en Annemarie wel een beetje omdat we er opeens met 12 ( van de 17 ) staan. Maar geen probleem, we hebben tijd. Opeens merkt Patrick dat ie z’n tweede veerpontkaartje verloren is, maar hij heeft nog wel even tijd om het terug te vinden. Het tweede stuk van de Maasduinen gaat al een heel stuk lastiger. Door het mulle zand in de heide stappen we stevig door. Als je hier moet lopen ga je kapot, maar Henk S zegt dat dit nog helemaal niks is in vergelijking met de marathon des sables die hij al gelopen heeft. Zwijgend ploeteren we voort, wetende dat we blij moeten zijn dat de zon nog niet echt doorbreekt.  We genieten wel van de prachtige omgeving. De tweede bevoorrading, op 20 kms is zeer welkom. Rijstpap, huzarensalade, gehaktballetjes, net een wandelend buffet. We hadden de deelnemers van vorig jaar er al over horen vertellen: er zou een veer zijn dat je handmatig moet bedienen. Als we hier aan komen zijn Wim, Henk G en Astrid nog aan ’t uitzoeken of ze wel in de goede richting draaien ( lopen in de goede richting is voor hen vandaag ook al niet evident ). We schieten ter hulp, en voor we ’t weten zijn het de vrouwen die aan het roer staan en staan de mannen toe te kijken. Het veer komt stilaan dichter bij, we stappen in en trekken ons naar de overkant. Astrid en Henk lopen weer aan hun snellere tempo verder, Henk S laat zich uitzakken ( hij heeft vandaag duidelijk een mindere dag ), Wim kunnen we wel bij ons houden. Een prachtig zicht over het door de lichtinval groen lijkende water. De gemengde geur van heide en dennen. Patrick krijgt het wat moeilijker, we naderen immers de magische 30 kms, en verlagen het tempo. Ook Joeri is blij dat we dit doen, want hij heeft nog een aantal dagen voor de boeg. Af en toe wordt er wat gewandeld om de beentjes te strekken, wat deugd doet. Ikzelf voel eigenlijk niet meer dat ik gisteren gelopen heb, als ik eerlijk mag zijn gaat het me vandaag beter af dan gisteren, maar daar zal het meer gevarieerde landschap ook wel voor iets tussen zitten. 't Is is nochtans weer een heel moeilijk stuk, maar wondermooi ( als je het zand in je schoenen even wegdenkt ). Patrick heeft intussen zijn veerpontkaartje nog niet teruggevonden en begint zich toch wel echt zorgen te maken. Wat hij niet weet ( en Joeri, Jacques en ik wel ) is dat Jacques het verloren kaartje onmiddellijk na het vallen opraapte en aan mij gegeven heeft om bij te houden. Dus Jacques zegt tegen Patrick “ maak je maar geen zorgen, wij regelen dat wel op het pont “. En zo weze het ook: Jacques geeft de vier kaartjes af, Patrick hoopt dat de veerman de afgegeven kaartjes niet telt en kruipt als het ware zo onopvallend mogelijk weg in een hoekje. Zo Patrick, nu weet je waarom Jacques het wel zou regelen Joeri stelde nog voor om jou de kaartjes af te laten geven, dat zou nog mooier geweest zijn, nietwaar ? Ach, als we eens goed kunnen lachen doen we dat ook hé. Op de laatste bevoorrading zien we Jan uit een vijvertje komen: hij heeft wat verfrissing gezocht nadat hij omwille van z’n ( hopelijk alleen maar verzwikte ) dikke enkel besloten heeft niet meer  verder te lopen. Een dikke tegenslag, wetende dat hij op 13 augustus aan de start staat in de Franse Trans Gaule. Vorig jaar won hij nog deze 19 daagse etappenloop over 1200 kms. We hopen dat de schade aan je enkel toch nog meevalt en wensen je alvast veel succes toe ! De laatste loodjes wegen het zwaarst, zeker als ze nog door een maïsveld gaan. We laten eerst Patrick voorop lopen om het tempo te bepalen. Maar dat werkt averechts: het tempo gaat de hoogte in. Joeri, al veel meer ervaren, neemt de kop over. En zo komen we met ons vijven samen aan. Henk S komt niet veel na ons binnen. We praten nog wat na, en gaan dan huiswaarts, moe maar voldaan alhoewel als ik geen andere plannen zou hebben zou ik het misschien nog durven er een derde aan vast te breien. Maar Jacques remt m’n enthousiasme af: nog maar 11 dagen en dan is het al de dodentocht. Hier gaan we trouwens veel gezichten van vandaag terugzien, ik kijk er al naar uit ! Link naar de loop: http://connect.garmin.com/player/349821688 Er rest me zeker nog een woordje van dank te richten aan Willem en Annemarie en hun voltallige helpersteam. Ongelofelijk hoe gastvrij Annemarie haar huis ter beschikking stelt van de etappelopers, eten voor hen kookt, en zelfs hun was doet. Mensen met een gouden hart .... voor een aalmoes mogen wij deelnemen aan zulke mooie lopen, bedankt ! 29-07-2013 om 21:20 geschreven door eaglevanessa   0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)

>> Reageer (1)

Verslag rit zaterdag 27 juli 2013: Visé

Eupen3x20: 27/07/2013 Blegny, ah neen Visé   Met 7 stonden we droog aan het buskot, Hopelijk werd het vandaag geen flop. Valère ging maar een stukje mee. Hij moest op tijd thuis zijn van de goede fee. Met de lange broek naar een trouwfeest zag hij echt niet zitten, Geef hem maar zijn koersbroekske zonder iets af te knippen. Blegny bleef al snel achterwege We waren eigenlijk nog niet eens halverwege. Het weer besliste er anders over, Donder, bliksem en regen stonden ertegenover. Noodgedwongen om 9u30 al ’n warm rijstvlaai’ke en ne koffie  in onze gillis, En dat allemaal vanwege de grote waterhindernis. 2u wachten in 3x20-gezelschap op wat droogte viel zeker niet tegen, We hebben “alles” over voor deze stortregen. Droog konden we eindelijk onze terugreis inzetten. Fietskes poetsen was toch sowieso vandoen met al die verzetten. De kortste weg “in de zon” naar Diepen-beek. Ge weet wel, da dorpke aan de Demer-beek. Wa na-lachen bij ’n frisse pint. Zo was iedereen van ons weer heel goed gezind. Voldaan & Tevree, Zeg ik dan weer “Sjamayee”.   3x20-matrozen v/d dag: Yvan, Paul, Rudi, Marcel, Roger, Didi & een klein stukske Valère Ph.   Gegevens: +/- 78km – ‘n 600hm – aan een rustig regen-gemiddelde Foto's zie: https://plus.google.com/photos/101051041367179904571/albums/5905343920110144001 29-07-2013 om 16:15 geschreven door eaglevanessa   0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)

>> Reageer (1)

27-07-2013

Verslag zaterdag 27 juli 2013: Boxmeer dag één

Verslag Boxmeerdaagse dag één, zaterdag 27 juli 2013 Dit weekend zou ik m’n eerste keer een dubbeldekker lopen, het loopjargon voor opeenvolgende marathondagen. Op de Boxmeer-daagse bij Willem en Annemarie, de aandachtige lezers welbekend van Limburgs Zwaarste. Om 6u30 had ik afgesproken met Jacques in Dilsen. Samen op naar Boxmeer, Jacques rijdend, ik m’n havermout nog opetend. Gezellige boel al bij Annemarie’s thuis, de volgende negen dagen omgetoverd tot een gastvrij ultralopersdorpje. Verschillenden waren gisteren al aangekomen en hadden op één of andere manier toch een slaapplaats weten te bemachtigen. Enkele lopers, waaronder Henk Sipers en Regina zullen 9 dagen achter elkaar een marathon lopen, zover ben ik bijlange nog niet. Ik zal al blij zijn als m’n lichaam er twee achter elkaar verteerd kan krijgen. Kleinschalig, gezellig en wat meteen opvalt is dat ik de jongste loper ben. De meeste lopers kennen elkaar al, beetje bijpraten, startkaarten en veerpont-kaartjes in ontvangst nemen. Allemaal netjes georganiseerd, maar er zijn blijkbaar meer daglopers komen opdagen dan voorzien, maar alles wordt goed opgevangen. We worden door de helpersploeg per wagen 45 kms verder, in Grubbenvorst, gebracht. Bedoeling is dat we gps teruglopen, de route werd zorgvuldig door Willem zelf al gelopen. Gezamenlijk lopen we naar het eerste pont, waar we de Maas oversteken. Met Henk Sipers op de foto ;-) Velden, Hasselderheide. Een matig tempo, maar da’s goed want ik ben een dieselke. Het valt ons vooral op hoe warm, mottig warm, het om 9u ’s morgens al is. En veel schaduw zullen we vandaag niet krijgen, omdat we eigenlijk de Maas aflopen tot in Boxmeer. Al snel valt, door ieders aparte looptempo, de groep lopers uiteen. Henk Geilen en Jan voorop, Willem als hekkesluiter helemaal achteraan om er zeker van te zijn dat iedereen er bij is.  Wij lopen op dat moment een tijdje naast Panda, net terug van op vakantie. Na km 6 krijgen in Lomm- Lottum we al een tweede pont. De kopgroep wordt op die manier terug herenigd. Maar het op kop lopen duurt niet lang hoor, we merken dat we ongeveer hetzelfde tempo als Henk ( weer een andere Henk ), Birgit en Firosa lopen en besluiten een beetje bij elkaar te blijven. ’t Is altijd gemakkelijker om een tweede loper op gps er bij te hebben. We passeren Arcen, bekend om z’n mooie tuinen. En een beetje verder zien we waar de bevoorraders van de prachtige rozen gevestigd zijn. Nooit zag ik zo’n uitgestrekte velden met rozen. Maar rozen hebben ook water nodig met zo’n warm weer: een reusachtige sproeier lijkt een welverdiende douche in dit laffe weer. En inderdaad: als we er onderdoor lopen sproeit ie onze richting uit ! Heerlijke douche Vlak voor het pont in Broekhuizen staat de eerste bevoorrading. We grabbelen snel wat drinken en zelfgebakken ( groene ) cake mee en halen nog net het veer. We zitten weer ( voor heel eventjes ) in de kopgroep. Uitbundige Henk Geilen Omdat we morgen nog moeten lopen, en ik niet weet hoe m’n lichaam hierop gaat reageren besluiten we toch ons tempo een beetje te verlagen. De hitte wordt ook steeds maar ondragelijker. We komen een heel veld Afrikaantjes tegen ( de reden waarom wij ze stinkertjes noemen wordt al snel duidelijk ). Later leer ik van Jan dat ze die hier zetten om de aaltjes uit de grond te krijgen, om het jaar nadien er rozen op te kunnen zetten. Tussendoor nog even tijd voor galant-zijn Km 18 in Wellerlooi, een oversteek naar Blitterswijck. Ook in die buurt, als ik me goed herinner, een bevoorrading. Ik heb veel gezweet dus neem ik een half zakje ORS om m’n zouttekorten aan te vullen. Vies van smaak, maar ’t kan maar helpen. Met Jacques, Birgit en Fiora. Stilaan begint de lucht steeds donkerder te worden, en vallen er al druppels uit de lucht. Een buitje zou ik nu echt niet erg vinden, en niemand van ons denk ik. Dreigende wolken. Maar wat we kregen was een hevig onweer. Dringend moesten we een schuilplaats zien te vinden. We passeren enkele tenten waar jongeren bezig zijn. Ze roepen ons binnen, maar snel verhuizen we ( voor onze eigen veiligheid ) naar de Hob-unit die er opgesteld staat. Vriendelijke jongeren, die gisteren ten voordele van hun vereniging een pop-festival gehouden hadden. We krijgen zelfs drinken en chips aangeboden. Na een dik half uur begint het enigszins op te klaren en besluiten we terug te vertrekken. Wegjes die blank staan, regen, maar dat kan de sfeer niet bederven. Die verzengende hitte is toch wat getemperd ! In Wassum lopen we langs een mooie jachthaven. Vlak voor Geysteren, tijdens een volgende bevoorrading blijkt dat Fiora het wat moeilijker krijgt en besluiten Jacques en ik met ons tweetjes door te lopen, lopen moet toch iedereen op eigen tempo doen. We genieten van de mooie velden met neergestrijkte ganzen. Met de goede zorgen van Annemarie. Maashees en dan,  het pont naar Bergen. Weer een zonnige oversteek. Een laatste bevoorrading na het ( ook laatste ) veer in Afferden. Ondanks het feit dat de zon intussen weer volop schijnt. Mooie zonnebloemvelden geven me toch wel een vakantiegevoel. Door ons gebabbel raken we even het parcours kwijt en lopen we hierdoor netjes 45 kms ipv 44,6 kms. Een hartelijk ontvangst van de andere negen binnen gekomen lopers. Een verfrissende douche in de plaatselijke atletiekclub, snel nog afscheid nemen en dan naar huis. Tot morgen ! Link naar de loop: http://connect.garmin.com/player/349008872 27-07-2013 om 20:45 geschreven door eaglevanessa   0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)

>> Reageer (1)

21-07-2013

Verslag rit zaterdag 20 juli 2013: Andenne

met dank aan Yvan voor dit leuke verslagje Verslag rit zaterdag 20 juli 2013 : Andenne   Omwille van diverse redenen (vakantie – te warm ?) een aantal afwezigen deze morgen, zodat er slechts  5 dapperen  aan de start verschenen voor een leuke rit naar Andenne : Valère B, Valère P, Marcel, Roger D en Yvan.   We reden richting Kortessem – Printhagen – Wellen – Hoepertingen – Rijkel – Engelmanshoven – Mielen-Boven-Aalst – Jeuk – Rosoux – Vorsen – Crenwick – Boëlhe – Geer – Lens-Saint-Servais – Lens-Saint-Rémy – Avennes – Braives – Oteppe – Lavoir – Héron – Couthuin – Seilles – Andenne.   Hier genoten we van de gebruikelijke koffie/frisdrank met rijsttaart.   Voor onze terugweg verkozen we om niet de grote weg naar Hoei te nemen maar een wat rustiger weg .   We reden via Seilles – Java – Bas-Oha – Hoei – Villers-le-Bouillet – Chapon-Seraing – Seraing-le-Château – Haneffe – Donceel – Limont – Remicourt – Lamine – Hodeige – Bergilers – Oreye – Vechmaal – Bommershoven – Haren – Jesseren – Guigoven – Kortessem – Diepenbeek.     Hier genoten we op het terras van onze welverdiende drankjes na een heel leuke en rustige rit.   Ritgegevens : Aanwezigen : Valère B, Valère P, Marcel, Roger D en Yvan.                           Afstand : 140 km, gemidd 29,2 km, hoogtemeters: 800 m 21-07-2013 om 16:49 geschreven door eaglevanessa   0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)

>> Reageer (1)

17-07-2013

Verslag rit dinsdag 16 juli 2013: Eupen

Met dank aan Yvan voor het schrijven van dit mooie verslag ! Verslag rit dinsdag 16 juli 2013 : EUPEN Met de voorspelde zomerse temperaturen kregen we 11 man aan de start : Valère, Omer, Peter, Kwinten, Marcel, Leon, Paul, Roger J, Jos B , Jan en Yvan.   Onder aanvoering van Valère en Omer ging het aan een rustig tempo richting Schoonbeek – Munsterbilzen – Eigenbilzen – Mopertingen – Hees – Kesselt – Vroenhoven – Kanne – Eben-Emael – Hallembaye – Lixhe – Moelingen – ’s Gravenvoeren – Sint-Martens-Voeren – Sint-Pieters-Voeren – Veurs – Hagelstein – Henri-Chapelle – Welkenraedt – Baelen – Membach – Eupen.   Hier genoten we in café “Zum Treffpunkt” van koffie/frisdrank  met lekkere taart.   Na wat overleg werd besloten om de terugweg te nemen via Bilstain en de beklimming van La Gileppe een volgende keer voor onze rekening te nemen.   Bij de afdaling vanuit het centrum in Eupen ging Leon echter ongelukkig onderuit.  Gelukkig bleef alles beperkt tot schaafwonden die professioneel werden verzorgd door een apothekeres in de buurt.  Ze gaf ook enkele pijnstillers voor op de terugweg.   De terugtocht ging onder leiding van Roger en Yvan via Dolhain – Limbourg – Bilstain – Thimister-Clermont -  Froidthier – Val-Dieu – Mortroux – Dalhem – Visé waar we de weg langs het kanaal namen.  Zo reden we via Lixhe – Kanne – Vroenhoven – Kesselt – Hees – Mopertingen – Eigenbilzen – Munsterbilzen – Schoonbeek – Diepenbeek.   Hier genoten we op het terras van onze welverdiende (ijzerhoudende) dranken na een heel leuke rit met de ganse dag mooie zomertemperatuuren.   Ritgegevens : Aanwezigen : Valère, Omer, Peter, Kwinten, Marcel, Leon, Paul, Roger J, Jos B, Jan, en                           Yvan.                           Afstand : 150 km, gemidd 28,2 km 17-07-2013 om 06:59 geschreven door eaglevanessa   0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)

>> Reageer (2)