Met dank aan Yvan voor het schrijven van dit mooie verslag !

Verslag rit dinsdag 16 juli 2013 : EUPEN

Met de voorspelde zomerse temperaturen kregen we 11 man aan de start : Valère, Omer, Peter, Kwinten, Marcel, Leon, Paul, Roger J, Jos B , Jan en Yvan.

Onder aanvoering van Valère en Omer ging het aan een rustig tempo richting Schoonbeek – Munsterbilzen – Eigenbilzen – Mopertingen – Hees – Kesselt – Vroenhoven – Kanne – Eben-Emael – Hallembaye – Lixhe – Moelingen – ’s Gravenvoeren – Sint-Martens-Voeren – Sint-Pieters-Voeren – Veurs – Hagelstein – Henri-Chapelle – Welkenraedt – Baelen – Membach – Eupen.

Hier genoten we in café “Zum Treffpunkt” van koffie/frisdrank  met lekkere taart.

Na wat overleg werd besloten om de terugweg te nemen via Bilstain en de beklimming van La Gileppe een volgende keer voor onze rekening te nemen.

Bij de afdaling vanuit het centrum in Eupen ging Leon echter ongelukkig onderuit.  Gelukkig bleef alles beperkt tot schaafwonden die professioneel werden verzorgd door een apothekeres in de buurt.  Ze gaf ook enkele pijnstillers voor op de terugweg.

De terugtocht ging onder leiding van Roger en Yvan via Dolhain – Limbourg – Bilstain – Thimister-Clermont -  Froidthier – Val-Dieu – Mortroux – Dalhem – Visé waar we de weg langs het kanaal namen.  Zo reden we via Lixhe – Kanne – Vroenhoven – Kesselt – Hees – Mopertingen – Eigenbilzen – Munsterbilzen – Schoonbeek – Diepenbeek.

Hier genoten we op het terras van onze welverdiende (ijzerhoudende) dranken na een heel leuke rit met de ganse dag mooie zomertemperatuuren.

Ritgegevens : Aanwezigen : Valère, Omer, Peter, Kwinten, Marcel, Leon, Paul, Roger J, Jos B, Jan, en

                          Yvan.

                          Afstand : 150 km, gemidd 28,2 km

17-07-2013 om 06:59 geschreven door eaglevanessa  

Verslag marathon Waldniel 14 juli 2013

Vandaag zou het een speciale dag voor coach Jacques worden. Hij zou immers z’n 300^e marathon/ultra lopen. En dan zeggen dat ie pas op 40 jarige leeftijd is beginnen te lopen, na een Bourgondisch leven waarin ook menig pakje sigaretten soldaat gemaakt werd.

Om 7 uur belde ik aan bij Jacques in Dilsen om m’n pakje af te geven. Saint Emilion, want Jacques is een liefhebber van rode wijn. Toen loopmaatje Els even later ook present tekende vertrokken we naar Waldniel.

Vooraf hadden verschillende loopvrienden al beloofd om ook af te zakken naar het Duitse Swalmtal. Een uur voor de start waren we al ter plaatse. Het afhalen van de startnummers ging bijzonder vlot waardoor we nog ruim de tijd hadden om een babbeltje te slaan met de voor Jacques afgezakte loopvrienden en andere bekenden.

Een kleine, gezellige marathon met amper 140 deelnemers. Vlak voor de start werd afgeroepen dat Jacques z’n 300^e zou lopen. Een beleefd applaus van de andere lopers, natuurlijk veel Duitsers maar ook wel best veel Nederlanders en Vlamingen.

Enkele weken geleden hadden we afgesproken om deze marathon echt als een gezellige Long Slow Distance te beschouwen. We zouden ons tempo aanpassen aan de langzaamste lopers. Ons groepje bestond uit feestvarken Jacques, Els, Run&Fun-boegbeeld Micha ( die enkele weken geleden z’n 250^e liep ), Mottige Bever ( die gisteren nog een marathon liep en ’s avonds VIP was op de nacht van Heusden ) en ikzelf.


Praatje slaan met de 74-jarige Hans ...


Cadeautjes



In ’t begin liep de 74-jarige Nederlandse Hans mee, die drie weken geleden nog in ’t ziekenhuis lag omwille van een klein herseninfarct. Hij zou het uiteindelijk nog rustiger aanpakken dan ons en werd knap tweede in de categorie 70+ .

De marathon zelf was een semi-verhard, opgebouwd uit één rondje op de atletiekpiste, 4 rondes van een dikke 10 kms en terug een rondje op de piste.

Een mooi parcours, maar tussen de velden van prei, wortelen en koren was het in de volle zon toch bij momenten snakken naar de volgende bevoorrading. Die bevoorradingen waren er trouwens meer dan genoeg: drie stuks per ronde. Vriendelijke mensen overigens ook, ik heb er vooral van onthouden dat ze “Gib Gaz” riepen, en dat terwijl we het vandaag juist rustig aan zouden doen.

Om mezelf een beetje in toom te houden was ik gisteren al met de fiets naar Aubel geweest, maar toch voelde ik dat ik af en toe een beetje te hard aan ons groepje trok. Subtiel werd ik dan terug “gefloten”. Vooral de stukken waar ik al babbelend met Micha de kop trok ging het soms toch ietsje té vlot voor de anderen vooruit. Bij momenten verplichtte ik mezelf dan ook achter de tragere lopers te lopen, wat op zich ook niet zo gemakkelijk was.

Maar deze Long Slow Distance zou me toch een idee moeten geven voor binnen twee weken, als ik voor ’t eerst in m’n korte loopcarrière een dubbeldekker zal lopen: twee dagen achter elkaar 45 kms lopen. Het spreekt voor zich dat zo’n onderneming rustig aangepakt moet worden.

Na de zonnige stukken langs de groentevelden was het zo aangenaam om door het bos te lopen, een ware verfrissing door de schaduw maar ook deugddoend voor de gewrichten omdat we dan het asfalt in ruilden voor bospaden.

Door ons langzame lopen werden we op km 8 al ingehaald door de lopers van de halve marathon, die een half uurtje later dan ons vertrokken waren. De eerste twee waren, aan het shirtje te zien, Nederlanders die we dan ook maar “succes” toeriepen.

Het voordeel van zo rustig te lopen is dat je veel tijd hebt om te babbelen. WillemBever en Els blikken terug op de nacht van Heusden, en het bier dat er geserveerd werd. Jacques echt genietend van de vrienden om hen heen, met het nodige geplaag van Els zoals we dat gewend zijn.  Micha en ik al pratend over de aankomende Coal Mine Trail.

Bij de eerste passage op de atletiekpiste nog eens een applaus van de toeschouwers voor Jacques. Els snel naar ’t toilet, Willem wisselt z’n gele trui voor een ander kleurtje aangezien hij toch niet meer op kop ligt.

Willem houdt er een rare manier van lopen op na ( die Micha nadien trouwens overneemt ): een stukje stevig doorlopen, om nadien een stukje te wandelen.

Tijdens de volgende rondes voelen we de temperatuur alleen maar toenemen, m’n Gula Java Matcha ( natuurlijke sportdrank ) proeft intussen naar lauwe spinaziesoep, maar ik blijf er wel van drinken. Toch kijk ik uit naar de thee op de bevoorrading, en ook naar het water, al was het maar om over me te gieten.

Kinderen die naast het parcours staan met een tafeltje met bekertjes water, maken we ook gelukkig door wat water aan te nemen, hoewel de bevoorrading net gepasseerd is. Ook in het speeltuintje staan kids klaar om een “high five” te geven. Toch wel een speciaal gevoel.

Laatste ronde: Willem heeft z’n zweetband vergeten en besluit een badhanddoek rond z’n hoofd te draaien, als één of andere Indische koning loopt ie naast me op. Een gek zicht hoor.

Tijdens het lopen spreken we af dat we zij aan zij ons laatste rondje op de piste zullen lopen, en dat we Jacques ( zonder dat ie het weet ) over de meet zullen dragen, als een echte kampioen.

Zo gezegd, zo gedaan: Els veinst een bilkramp, Jacques heel bezorgd naar haar toe en zo hebben we de kans om hem van de grond te tillen. We lopen (!) over met Jacques over de meet, onder een luid applaus.

De speaker is helemaal onder de indruk en spreekt over zijn 600^e marathon . Jacques krijgt de micro onder z’n neus maar wist op dat moment echt “ nicht was sagen”

Douchen, en gezellig samen iets drinken, met de andere loopvrienden die al een tijdje zijn aangekomen. Heerlijk toch !  



Wie me kent weet dat ik ook graag gedichten maak voor feestvarkens … dus ook voor Jacques. Dit is het gedicht dat ik nog hardop door de micro voor hem voordraag voordat we met de cadeaus naar huis gaan:

Jacques,

Vorig jaar vroeg ik jouw assistentie op m’n eerste marathon

Moederdag 2012, da’s de dag waarop ons avontuur begon

Ik had op ’t werk pas een gedicht voor je 250^e geschreven

Je zou toen zogezegd stoppen, maar ik denk dat ik je zo naar je 300^e heb gedreven

In Visé kreeg ik Leike toegewezen

Terwijl jij naast Tina zou opsjezen

Succesvol haalden we onze eerste binnen

Toen kon voor mij het avontuur beginnen

De natuurmarathon in La Roche was voor mij nummer twee

Luisterend naar jouw tips, heel gedwee

Je riep “ bergop gaan we niet lopen maar stappen”

Ik begon jouw economische manier van lopen te snappen

Bergaf haalden we de anderen zo weer in

Dus bergop lopen heeft totaal geen zin

Jouw gouden raad had al meteen resultaat

Voor mij een podiumplaats maar door ’t douchen was ik voor de bloemen te laat

Door een stomme val moest ik forfait geven voor de 50 van de Fantomes

Jij deed hem wel en werd Belgisch Kampioen, wat een droom !

We moesten je op ’t laatst wel uit de Ourthe vissen

Doodop van de hitte, dat kon echt niet missen

“Nooit meer “ was het eerste wat je zei

Maar na wat Choufkes stelde jij je doelstellingen al snel terug bij

Ook de gratis fles wijn van de Floréal werd lustig leeggedronken

Hoe jij je bed inkroop, wellicht heel beschonken

Eén maand later waren Els, jij en ik in Meerssen op de Mergelland present

Maar lopen in die hitte was ik duidelijk niet gewend

We geraakten toch vooruit, puffend en hijgend

Babbelend maar op de moeilijke momenten vooral zwijgend

Met veel moeite haalden we de eindmeet

Net binnen de limiet, dus goed gedoseerd

Je was zo leeg door onderweg nauwelijks te drinken

Ons ma zag haar pintje in één teug van jou wegslinken

In september naar Gembloux met Suzanne

Zij voor één lus, wij voor het hele plan

Aan de Rursee was het al aan ’t vriezen

Maar dat kon onze pret aan de start niet doen verliezen

We wilden absoluut als laatsten vertrekken

Els, in korte broek, was er nog mee aan ’t gekken

Snel na de start ging ik er vandoor

Goede keuze want door de regen waren jullie nat, door en door

Bibberend met blauwe lippen, helemaal onderkoeld

Nog nooit had douchen achteraf zo goed gevoeld

Geldrop, prachtige loop maar wat een storm !

De wind is onze vriend want hij houdt ons in form ?

Afzien ja, zelfs ademen ging haast niet

M’n kodakske kwijt, wat een verdriet

Maar wandelaars bezorgden hem ons weer

Dan maar beter opletten, de volgende keer

Limburgs Zwaarste deel één bij Willem, onze vriend

Volledig in de modder, waar hadden we dat nu weer aan verdiend ?

Lopen op GPS of zoals Hans op voetsporen

Jouw humor kon Wally ook wel bekoren

Met Theo liepen we deel twee

Een witte versie, maar dat viel best wel mee

Van Vijlen naar Heerlen

Met Carry in de auto kan je je  toch niet vervelen

Crètes de Spa was mooi maar ook wel zwaar

Twee skipistes omhoog, je doet het toch maar !

Bij Willem’s 60 zwaarste was het wonder boven wonder droog

En dan schiet het goed op, dat hoeft geen betoog

Eerst met Jacolien en met Heini wat later

Hij vooral luisterend, want hij was niet zo’n prater

Hopelijk kan ik hier volgend jaar met jou m’n grens verleggen

Maar als je ’t niet ziet zitten moet je het me eerlijk zeggen

Het Belgisch Kampioenschap bij La Grimace deden we rustig aan

De snelleren lieten we zonder probleem gaan

Yves van de 80 kwam ons vergezellen

Hij was écht naar de finish af aan ’t tellen

De beklimming van de rotspartij was minder moeilijk dan gedacht

Jij toch wel heel voorzichtig, maar ik had niet anders van je verwacht

Met Patrick en Marc naar La Roche voor de Marathon Nature

Eerst zonnig, en nadien een weertje zo zuur !

Met bakken viel het uit de lucht !

Nadat je Patrick z’n petje kreeg was je iets meer opgelucht

De Trail van de Cedrogne was wellicht de meest demotiverende tot nu toe

Na 300 meter al geen kat meer te zien, wat een gedoe !

Maar we hebben het niet aan ons hartje laten komen

De matten aan de finish waren al opgeruimd maar toch zijn we nog in de uitslag gekomen

Vandaag voor jou weer een mooi moment

Nummer 300, wees daarmee maar heel content !

Je was het al, maar nu ben je nog meer een monument

Overal waar ik met je kom is er wel iemand die jou kent

Een goeie tijd scheelt jou echt geen bal

Anderen motiveren is voor jou meer het geval

Jacques bedankt voor alle mooie lopen

Er zullen er nog wel volgen, dat mag ik toch hopen !

Proficiat met je 300^e

Je loopmaatje

15-07-2013 om 18:49 geschreven door eaglevanessa  

13/07/2013: 3x20: Louveigne

Het was weer fijn fietsen zo met z’n zeven,

+ een extra nieuwe gezant zijn band had een kort geschoren leven.

Erna bolden we duchtig door via Engis.

En dan wiedewie.

Zo naar Esneux,

En dan den Dolembreux.

Gomzé-Andoumont volgde dan heel fijn,

Zou er dan misschien rijstvlaai in Louveigne zijn?

De buik goed gevuld,

vervolgden we onze weg en was mijn wens vervuld.

Langs het kanaal na’n 113km werden Valère & Didi afgelost,

Zo konden Omer & Paul zich geven tot aan de volgende bevoorradingspost.

Welke was dit dan?

Neen het was geen koekenpan.

Aan de sporthal van het Demerstrand te Djopenbeek dachten we “even binnenwippen”.

Zo kon het vocht dan weer vlotjes “binnenglippen”.

Voldaan & Tevree,

Zeg ik weer Sjamayee!

Daggegevens v/d 3x20-dag: ‘n 146km –’n dikke 1460hm – avg 28,2km/u

Menners v/d dag: Valère Ph., Didi, Omer & Paul

Rest v/h pelotonvulsel: Yvan, Marcel & Flor

14-07-2013 om 22:47 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 09 juli 2013 : Gemmenich

Bij het mooie weer deze morgen kregen we 10 man aan de start voor een rustig ritje naar Gemmenich : Valère, Omer, David, Quinten,  Flor, Roger D, Roger J, Leon , Marcel en Yvan.

Onder een stralende zon en  aangename temperatuur vertrokken we richting Schoonbeek – Munsterbilzen – Eigenbilzen – Hees – Kesselt – Vroenhoven – Kanne – Eben-Emael  - Hallembaye – Lixhe – Moelingen – Voeren – Sint-Martens-Voeren – Veurs ( waar Flor, Leon en Roger D de afslag namen naar Aubel).  Wij vervolgden via Remersdaal – Teuven -  Gieveld – Epen – Camerig – Gemmenich.

Hier genoten we op het terras bij Marie-Josée van koffie/frisdrank en taart.

Na onze verdiende rustpauze ging het via Völkerich – Plombières – Hombourg – Aubel – Val-Dieu – Mortroux – Dalhem – Richelle  - Hermalle-sous-Argenteau – Heure-le-Romain – Houtain-Saint-Siméon - Bassenge – Valmeer – Herderen – Grote-Spouwen – Martenslinde – Bilzen – Schoonbeek – Diepenbeek.

Hier konden we op het terras onze verdiende drankjes nuttigen en bijpraten na een leuke rit met weer zeer sterke kopmannen Valère, David, Omer, Quinten, Roger J waarvoor onze dank en respect.

10-07-2013 om 18:04 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Trail Festival Semois zaterdag 06 juli 2013

Jo Ernots en ik hadden ons in ’t begin van jaar al ingeschreven voor deze trail, ten voordele van Mucoviscidose. Patrick, intussen ook gebeten door de langere afstanden zou rijden en werd in de loop van de week opgebeld door Ludwig uit Kuringen om ook mee te kunnen carpoolen.

De autoreis mocht dan wel twee uren duren, maar met drie Run & Funners in één wagen was de reistijd zelfs te kort om bijgebabbeld te geraken.

Dat Run & Fun Genk  ( of beter gezegd Micha ) een begrip is in de trailwereld werd al snel duidelijk, we waren het terrein nog niet op of mensen kwamen al aan ons vragen of Micha ook van de partij was. Nog een beetje verder kwamen Engelsen op ons af om te vragen naar Micha, zij hadden bij ons de Louis Persoons Marathon meegelopen en waren nu een weekendje in België “ just for this race “ waar Micha hen voor had ingeschreven.

Startnummers en gratis T-Shirt werden afgehaald. Even terug naar de auto, ons nog eens insmeren met zonnecrème want het zou een warme dag worden. Onderweg kwamen we Jos en clubmaatje Edward tegen, Edward zou vandaag de 28 kms wandelen, hij is nog herstellende van een scheenbeenvliesontsteking.

Briefing beneden aan het kasteel om 10u30, uniquement en français maar ik meende al begrepen te hebben dat we moesten opletten op de linten en pijlen, tussen km 13 en 40 was er ook nog een MTB-rit uitgepijld die ’s zondags zou plaatsvinden. Gezamenlijk vertrokken de lopers van de 55 kms en de wandelaars van de 28 kms naar het middeleeuwse kasteel, of althans de ruïnes die ervan overbleven. Een beetje een La Buillonante-gevoel maar veel kleinschaliger, geen Carmina Burana maar wel drie vriendelijke alpenhoornblazers.  Dit keer kregen wel een drietalige briefing.

11u00. Een startsein heb ik niet gehoord, maar Patrick en ik volgen de andere lopers. Ludwig en Jo zijn al weg. Gelukkig moeten de wandelaars een kwartiertje wachten vooraleer van start te kunnen gaan.

We beginnen uiteraard bergaf, Annemie, die ik tijdens de Koning van Spanje heb leren kennen, en die vandaag de 28 kms loopt staat hevig voor me te supporteren langs de kant.

Na 2,5 kms krijgen we een eerste klim van één kilometer te verwerken.
 


’t Is warm maar in de schaduwrijke bossen is het best te doen. Stilaan is de groep uiteengetrokken en kunnen we beter zien waar we lopen. We dalen terug in de richting Semois die vandaag toch wel de hoofdrol speelt.

Op plaatsen waar we grote wegen moeten oversteken, wordt het verkeer tegen gehouden door de politie, staan er kegeltjes gezet waar we achter moeten blijven. Puik geregeld van de organisatie.

Op 6,5 km wacht een tweede serieuze klim, op nauwelijks 800 meter afstand klimmen we 100 meter. Onze poles meenemen was dus een goede keuze. Eén kilometertje lopend bekomen op een plateau alvorens de afdaling ingezet mag worden.

Kilometer 10 een stukje touwenwerk, poles de rugzak in maar eigenlijk hadden we die beter vastgehouden want voor we ’t wisten waren we al boven.

Kilometer 11 een eerste bevoorrading waar iedereen gretig naar cola en zoute chips graaide. Water hadden we nog genoeg in onze waterzak, dus bijvullen kon op een volgende bevoorrading.

De volgende klim zou de langste voor vandaag zijn: 2,8 kilometers klimmen van 287 meter naar 437 meter. Maar de klim is het mooie uitzicht wat we boven krijgen meer dan waard. Bovendien komen we hier de alpenhoornblazers weer tegen en kan ik het niet laten om tevergeefs een toon uit één van die hoorns te krijgen.



We raken aan de praat met Sonia uit Aken die dit jaar de UTMB ( 168 kms ) gaat lopen, en binnenkort haar eerste 100 miles zal lopen. Bewonderswaardig toch … dit doet me beseffen dat wij in het trailwereldje nog nergens staan en dat er nog doelen voorhanden zijn.

Tot aan de volgende bevoorrading op 22 km is het nagenoeg ( gelukkig maar  ! )de hele tijd dalen.

We vullen onze zakken bij, en ik dwing mezelf om te eten. Patrick heeft geen honger, maar eten tijdens een trail moet je doen voor de hongerklop die kan volgen. Toch houdt ie het alleen bij drinken.

Weer een steile klim, weer wat afzien dus. De hellingen worden korter en steiler, veel tijd om te recupereren is er niet. Maar we doseren, ’t is trouwens veel te warm om je het licht uit te lopen.

Na de derde bevoorrading op kilometer 30 moeten we een brugje over, ik kies ervoor om in water over te steken. Zo snakkend naar water, afkoeling, … heerlijk gevoel !

Na 36 kms krijgen we weer al maar eens een hele steile klim voor de voeten. En dat ie zwaar is zie je aan menig trailrunner die aan een boom staat/zit uit te puffen. Ook Willem zit daar ergens halverwege, die vertelt me dat ie zonder drank zit en beslist te stoppen. Een beetje verder een Nederlander die net heeft moeten overgeven, we ontfermen ons even over hem, geven hem wat druivensuiker. Ook hij zal wandelen tot aan de volgende bevoorrading en opgeven, maar die volgende bevoorrading is op dat moment nog 7 kilometers.

Patrick valt opeens ook zonder drank, ikzelf weet niet hoeveel ik er nog heb, maar ik zal ook zuinig moeten zijn. Bewust nemen we wat gas terug en doseren we onze drank. Tot er opeens een tussentijdse kleine bevoorrading is. Hier vult Patrick zijn zak bij, ik zal wachten tot op de volgende grote bevoorrading want de man z’n jerrycans zijn ook al haast leeg.

We vertrekken opnieuw en na 400 meter roept Patrick dat ie z’n poles op de bevoorrading vergeten is. Hij loopt terug terwijl ik verder wandel.

Snel volgt de grote bevoorrading, allemaal vriendelijke mensen die heel begaan met je zijn. Ik vul m’n waterzak bij, eet voldoende zout, drink een halve liter cola en kan er weer tegen aan.

Op kilometer 47 duikt dan opeens de lang verwachte de River-crossing op. Gelukkig werd er een touw gespannen, want er zat toch wel wat stroming op het water. Maar het doet zo’n deugd. Ik heb tijdens de trail telkens m’n bufke nat gemaakt in een stromend water en in m’n nek gedragen, wat op zich ook al een verfrissing was.

Dan een heel mooi stuk langs de Semois op, heel rotsig, dat wel, dus uitkijken geblazen.

Op km 49 nog een extra bevoorrading, hier moeten we een klein lusje maken, wat uiteindelijk toch een aardige maar machtige mooie klimpartij wordt. En dan is ’t eigenlijk alleen nog maar binnen lopen: via een trapladder klauteren we het kasteel in en begeven we ons naar de festivalweide waar we onder applaus van de eerder gearriveerde lopers onthaald worden. Onder hen ook Jo en Ludwig.



En dan is ’t intussen al bijna 20u00, tijd om terug naar huis te gaan zodat Jo nog naar zijn burenbarbecue kan gaan.

Een prachtige trail, heerlijk weer ( maar voor mij mocht het toch iets minder warm zijn ), geweldig goed uitgepijld ook. Een dikke proficiat voor de organisatie !

En we hebben weer een extra UTMB-puntje opgebouwd J

Link:  http://connect.garmin.com/player/338460183

07-07-2013 om 13:46 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit zaterdag 06 juli 2013  :  Durbuy

Ondanks het schitterende zomerweer waren er slechts 4 aanwezigen voor onze trip naar Durbuy.

De dapperen waren Valère, Roger, Marcel en Yvan.

De rit ging via Kortessem – Guigoven – Gors-op-Leeuw – Jesseren – Bommershoven – Vechmaal – Oreye – Bergilers – Hodeige – Lamine – Remicourt – Limont – Donceel – Haneffe – Verlaine – Bodegnée – Jehay – Amay .  Hier namen we rustig de tijd voor een koffie en frisdrank in  onze vaste café “Carpe Diem” en een babbel met gastvrouw Carla.

Hierna passeerden we de Maas en dan kwam het betere klimwerk richting Strée – Ramelot (en niet Camelotte zoals Marcel zegt) – Terwagne – Clavier – Ocquier – Borlon (met prachtige plaatjes van onze Ardense bossen)  - Palenge  om af te dalen richting Durbuy.  Hier moeten we steevast terug uit het dal met een forse klim met percentages van 12 à 13 % om onze tussenstop Barvaux te bereiken waar we genieten van taart en koffie/frisdrank en de minder frisse geuren van een hond naast ons op het terras van café des Sports.

De terugweg ging zoals gebruikelijk richting Hamoir (waar we onze drinkbussen bijvulden) – Comblain-la-Tour – Comblain-au-Pont – Chanxhe – Poulseur – Esneux – Bonsgnée – Neuville-en Condroz – Engis. Hier werden de drinkbussen opnieuw bijgevuld voor het laatste deel van de rit dat verder ging via Awirs – Hozémont – Lexhy – Momalle – Fize-le-Marsal – Thys – Otrange – Vechmaal  - Bommershoven – Jesseren – Gors-op-Leeuw – Guigoven – Kortessem – Diepenbeek.

Hier genoten we op het terras van de nodige drankjes en werd er  nog wat nagepraat over een heel leuke rit die we weer op de teller kunnen bijschrijven.

Ritgegevens : Aanwezigen : Valère (die zijn schaapjes veilig terug thuis bracht) , Roger, Marcel en 

                                                  Yvan.

                         Afstand : 181 km, gemidd 27,8 km , hoogtemeters : 1.550 m

07-07-2013 om 10:04 geschreven door eaglevanessa  

3x20: 2/07/2013:  Gileppe/Jalhay/Theux

Om 8u tekenden we met 7 man present om een op een mooie dinsdag een mooi ritje richting Jalhay te maken.

DD en de Jens Voigt van Diepenbeek, the One &  Only Valère Ph.

Ongelooflijk hou deze man zijn pedalekes laat/blijft ronddraaien.

Hij rijdt ze allemaal naar huis.  A neen, naar Jalhay en terug naar Diepenbeek.

Na ‘n 105km hield ik het voor bekeken en placeerde ik mij in de zetel achteraan in het pelotonneke.  Meer als voldoende voor vandaag vond ik van mezelf..

Dit was mijn echte 1^ste ritje na… .  Efkens 203km losrijden. Achteraf bekeken, bijna terug den Oude jongste van de kudde?!

Zo volgden Omer, Roger & Yvan nog langs zijn zijde.

Als hij niet kapot te krijgen is moeten we het anders aanpakken.

Yvan & Omer namlen het roer over zodat Valère nog wa kon bijbabbelen en lachen op de 2^de rij.  Te Jalhay werd de enige echte Els-speculaas aangesproken, daar er nergens een open bakker te bespeuren was.

Dan maar iets verder bollen om een goe rijstvlaai’ke achterover te slaan.  En het was nodig (voor mij).  Achteraan in de zetel van het pelotonneke kon ik alles mooi volgen.

Zo zag ik dat iedereen toch wel weer Tevree binnenbolden aan het Diepenbeekse Demerstrand.

Als goe bijgevuld, reden iedereen weer braafkes naar huis.   

3x20-gegevens vanuit Diepenbeek: ‘n 168km – 1430hm - ’n dikke 28km/u avg

3x20’s van de dag:

Jens Voigt van Djopenbeek: Valère The Knife

Pelotonvulsel: Marcel, Yvan, Roger den 1^ste , Roger den 2^de , Omer, DD

03-07-2013 om 17:19 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit zaterdag 22 juni 2013 : Vijlen

Onder een bewolkte hemel kregen we deze morgen slechts 5 moedigen aan de start : Valère (via taxi Wivine snel terug uit een regenachtig Tongeren), Omer, Roger, Marcel en Yvan. Noenke Flor had zich op de blog gemeld maar was nergens te bespeuren.

Weerman Marcel beloofde droog weer tot in de namiddag en zo konden we op pad. De rit ging via Schoonbeek – Munsterbilzen – Zutendaal – Rekem – Boorsem – Kotem – Elsloo – Catsop – Beek – Geverik –  Oensel - Schimmert – Arensgenhout – Hulsberg – Klimmen – Schin-op-Geul – Wijlre – Wittem – Partij – Mechelen – Hilleshagen – Vijlen.  Hier besloten we halt te houden bij het leuke fietscafé A. Gen Kirk dat helemaal vol staat met Heilig Hart beelden, kruisen,  bijbeltjes  en kerkboeken.

We genoten er van een lekkere koffie en appeltaart gebakken door de gastvrouw.

Nadat we onze aflaat verdiend hadden konden we er terug tegenaan voor onze terugtocht die met felle tegenwind werd aangevat.

We reden via Holset – Raren -  Wolfhaag - Gemmenich – Völkerich – Plombières – Hombourg – Aubel -  Val-Dieu – Mortroux -  Dalhem – Richelle – Hermalle-sous-Argenteau – Oupeye – Heure-le-Romain – Houtain-Saint-Siméon – Bassenge – Boirs – Glons – Sluizen – Mal – Berg – Henis – Riksingen – Sint-Huibrechts-Hern – Schalkhoven – Romershoven – Diepenbeek.

Hier genoten we op het terras van de nodige drankjes en werd er  nog wat nagepraat over een heel leuke rit die we op enkele druppels na in droog weer konden afhaspelen.

Nog een dikke proficiat aan onze kopmannen Valère, Omer en Marcel (!) die de schaapjes veilig naar de stal brachten.

Ritgegevens : Aanwezigen : Valère, Omer, Roger, Marcel en Yvan

                         Afstand : 140 km, gemidd 27,9 km, hoogtemeters : 1.100 m

23-06-2013 om 08:56 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Trail de la Cedrogne 22 juni 2013

Eerste planning was een trail in Marche-les-Dames te lopen maar vanwege het vele touwenklimwerk zag coach Jacques dat op 62 jarige leeftijd niet zitten. Een mooie alternatief bood zich aan: een trail in Montleban ( Gouvy ) kort bij La Roche waar Jacques zou logeren om ’s anderdaags naar het BK Wielrennen te gaan kijken.

Patrick en ik spraken om 11u30 af op de carpool, de trail startte immers pas om 14u00. Rond 13u00 waren we al ter plaatse, wat vooral opviel was de kalmte … wat mensen van de organisatie, zelden een loper te bespeuren. Snel kwamen Jacques en diens vrouw Noëlla ook af. Noëlla zou de kortere trail van 13 kms lopen. Startnummers afhalen, chip aan ons schoeisel vast proberen te maken. En stilaan kwam er gelukkig wat meer volk opdagen. Uiteindelijk bleken er op de lange afstand maar 40 deelnemers te zijn. Vlak voor 14u00 een korte Franstalige briefing, waaruit ik twee dingen onthield: dat we zouden lopen ten voordele van mindervalide kinderen en dat de afstand omwille van omstandigheden verlengd werd naar 46 kms.

Na het startsein liepen we een half voetbalveld rond, wij al meteen als laatsten maar dit hadden we nog nooit meegemaakt. We waren het voetbalveld nog niet af of we zagen enkel nog een glimp van de andere lopers. Van opwarming hadden ze hier blijkbaar nog niet gehoord. Jacques kon er niet van over: “nog nooit meegemaakt op m’n 299 marathons/ultra’s !”. Maar we zouden er ons vooral niet over laten opjagen: een trail loop je op eigen snelheid, anders dreig je jezelf wel eens tegen te komen.

Het parcours loopt door het Bois de Ronce. In het wandelboek “Ardense Bossen” beschrijft J Remoortere dit als een “ruig gebied, maar mooi”. Het Bois de Ronce is een productiebos, hoofdzakelijk begroeid met sparren van alle leeftijden en alle maten. Er zijn ook “eilandjes” beuken en hier en daar hebben berken zichzelf uitgezaaid. In de ondergroei voelen brem en struikheide zich thuis. Onder de sparren liggen soms grote tapijten blauwe bessen. Ook braam en adelaarsvaren laten zich hier zien. Dicht bij het valleitje van de Eau de Ronce lijkt het erop dat men de natuur haar gang laat gaan.

En zo verliep onze trail ook. Volledig in een prachtige haast ongerepte natuur. Zelden werd er voor wandelpaden gekozen maar werden we dwars door alles heen geleid. Een heel goede markering, daar valt écht niets over te zeggen. In ’t begin laat ik ons echter misleiden en springen we ( allez Patrick springt wij doorwaden ) een water over, terwijl we gewoon aan de andere kant moesten blijven. Op de website van de organisatie stond immers aangegeven dat er enkele doorwaadbare plaatsen op het parcours waren, en hier ging ik naarstig naar op zoek.  

Onder ons drietjes, de stukken bergop wandelend, bergaf en vlak lopend waar dit mogelijk was. En op weinige plaatsen was dit mogelijk: als ze je door stukken “productiebos” sturen mag je blij zijn dat je er zonder vallen uitkomt.

Maar we blijven optimistisch en steken aan de eerste bevoorrading twee medelopers voorbij. De laatsten zouden we toch al niet meer zijn, en dan nog hé …

Op weg naar de tweede bevoorrading, door stukken bos. Klimmend om nadien te genieten van prachtige vergezichten. Mooi mooi mooi. Maar zwaar. Intussen krijgt Patrick ( wellicht door de verre sprong over het water ) meer en meer last van zijn rechter dijbeenspier. Maar hij zet door, zeker tot aan de volgende bevoorrading. We lopen richting Bihain. We beseffen dat we nog heel ver moeten, en vooral dat het lang heel lang zal duren. Maar veiligheid boven alles: wat voor een zin heeft het immers dat je gelijk een gek door de rivier loopt om uit te glijden op de gladde stenen en je te blesseren ? Maar de eersten van de 26,5 kms ( die gestart zijn om 16u00 ) steken ons wel op die manier voorbij. Hijgend worden we ingehaald. De eerste loper heeft twee begeleidende MTB-ers bij zich die hem nauwelijks kunnen volgen. Ook zij moeten met hun fiets door het water.

Na het water is het kruipend door de bosbessen en het mos naar omhoog. Ja, hier helpen m’n poles wel die ik vandaag het meegebracht. Intussen blijven de lopers van de 26,5 kms ons voorbijsteken, hijgend, kreunend en sommigen met het schuim op de mond. Is dat dan nog gezond, vraag ik mezelf af.

Na 23,5 kms eindelijk terug weer wat rust: de lange afstand wordt hier gesplitst van de kortere. Genietend van de mooie brem, het malse mos onder onze voeten lopen we verder. Patrick krijgt af en toe een pijnopstoot, en dan houden we wat in. We praten op hem in dat het verstandig zou zijn bij de volgende drankpost op te houden, maar daar wil ie niet van weten. Tja, wij kunnen zijn lichaam niet inschatten. Vriendelijke mensen op de bevoorrading, maar dat zijn ze in Wallonië allemaal, wij zakken graag af naar onze Franstalige landgenoten.

De extra lus heeft een pittige beklimming: op nauwelijks 800 meter klimmen we 70 meters omhoog. Jacques is goed in die dingen, maar wacht gelukkig boven.

Op km 26 slaat de paniek Jacques om het hart: hier moet een stuk rots beklommen worden ( erger dan in La Grimace ). Ik twijfel niet en begin almaar. Ik ben halverwege terwijl ik Jacques aan de mensen van de trail hoor vragen of er echt niet een andere weg is. Die blijkt er dan te zijn, gewoon rond de steengroeve. Hij en Patrick wandelen dat stuk, maar ik moet verder want kan hierlangs onmogelijk nog terug naar beneden.



Maar m’n doorzettingsvermogen word beloond met een prachtig zicht ! Ik roep dat ik er aan kom, en snel vinden we elkaar weer.

De derde bevoorrading laat lang op zich wachten, we denken zelfs dat ze deze misschien al opgeruimd hebben maar niets is minder waar. Op km 31 duikt ie opeens op. Vriendelijke man, onder een tentje die blij is om ons te zien ( en wij hem ! ). Maar nog besluit Patrick om door te zetten, zijn gezicht spreekt nochtans boekdelen als ik achter me om kijk: hij ziet af en zit er haast door. Bergaf lopen lukt minder en minder, bergop waar Jacques en ik wandelen komt ie lopend in kleine tred telkens weer bij.




De laatste bevoorrading, waar Jacques een bekertje La Chouffe drinkt, besluit Patrick de witte ipv onze rode pijlen te volgen. Het verschil in afstand is 5 kms, en dat is heel wat als je iedere stap die je zet pijn voelt. Jacques en ik alleen verder: brem, nog een heel mooi stuk bos. We horen het orkest aan de aankomst spelen maar worden tot twee keer toe de andere richting uitgestuurd. Geduldig blijven en netjes de pijlen volgen, we komen er wel. En dat doen we ook, de finishmatten zijn al opgeruimd, onze nummers worden opgeschreven. We krijgen nog een herdenkings loop-shirt en ikzelf krijg nog een fles champagne.


Moe maar voldaan keren we huiswaarts. Nu pas besef ik waarom er maar 40 starters op deze afstand waren. M’n zwaarste trail tot nu toe maar iets in me zegt dat ik er ooit nog vele zwaardere zal trotseren !

Thuis m’n “prijs” maar direct afgegeven, een heerlijk badje en een goede controle op teken, en intussen kan alles al wat gerelativeerd worden: een prachtige zware loop onder vrienden ... is er iets mooiers ? 

Link naar de trail: http://connect.garmin.com/player/331645933

Link naar TV Lux 2013: http://www.tvlux.be/video/trail-et-rando-de-la-cedrogne-montleban_13758.html

Link naar filmpje van vorig jaar: http://www.youtube.com/watch?v=OJvfqf_cQzw

23-06-2013 om 00:00 geschreven door eaglevanessa  

19-06-2013 om 07:18 geschreven door eaglevanessa  

Voor een Gemmenichske ben ik altijd te vinden,

De thuisblijvers zullen het niet ondervinden.

De goedkoopste en lekkerste rijstvlaai is daar,

En ons Marie-Josée’ke staat altijd klaar.

Met 8 waren we ribbedebie,

Het was vandaag echter geen nostalgie.

Mooi, droog, nat weer; het was allemaal aanwezig.

Zo waren onze kopmannen constant bezig.

Iin en uit de zon, snel, traag, omhoog, omlaag, in de regen, in het buskotje,

Het leek wel een reclamespotje.

Voldaan & Tevree,

Arriveerden we dan in het Demerstrand Sjamayee.

3x20’s: kopmannen v/d dag=: The one and only Omer en zijn knechten Paul & Flor

Pelotonvulsel: Yvan, Marcel, Jos B., Rudi (in volle voorbereiding op zijn Ventoux-Cannibale) & DidiDuvel

Kortweg 2 rijstvlaaien.

Gegevens van de dag: +/- 137km aan avg 26.1km/u (+/- 1000hm) of was het nu avg 30.4km/u nu dat Valère Ph. er niet bij was?(graptsche)

16-06-2013 om 21:01 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 11 juni 2013 : Namen

Ondanks de mooie weersvoorspellingen kregen we deze morgen slechts  6  dapperen aan de start voor een leuk ritje naar Namen : Valère P, Omer, Roger, Rudi, Marcel en Yvan.

Vol goede moed vertrokken we richting Kortessem – Guigoven – Gors-op-Leeuw – Jesseren – Haren – Bommershoven – Heks – Horpmaal – Heers – Opheers – Oleye – Hollogne-sur-Geer – Geer – Lens-Saint-Servais – Lens-Saint-Rémy – Avennes – Braives – Vissoul – Oteppe waar we aan de visvijver een stop hielden om een koffie te drinken . Zo konden we er weer tegenaan richting Lavoir – Héron – Malheurs – Vèlaine – Landenne –Sclaigneau – Sclayn waar we de grote baan N90 volgden tot in Jambes.  Hier genoten we op het terras van een mattetaartje met koffie en cola.

De terugtocht ging via Beez – Marche-les-Dames – Gelbressée – Marchovelette – Franc-Warêt – Tillier – Noville-les-Bois – Forville – Hannêche – Acosse – Avin – Avennes – Lens-Saint-Rémy – Lens-Saint-Servais – Geer- Boëlhe – Rosoux-Crenwick – Jeuk – Mielen-Boven-Aalst – Engelmanshoven – Klein-Gelmen – Groot-Gelmen – Helshoven – Hoepertingen – Berlingen - Wellen – Alken – Wimmertingen – Rapertingen – Diepenbeek.

Hier genoten we op het terras van onze welverdiende (ijzerhoudende) dranken na een heel leuke rit met de ganse dag een aangename temperatuur.

Ritgegevens : Aanwezigen : Valère P, Omer, Roger, Rudi, Marcel en Yvan.

                         Afstand : 175 km,  gemidd 29,1 km 

11-06-2013 om 22:20 geschreven door eaglevanessa  

Met een weekje retard en nu wel prachtig weer, ben ik (helaas) alleen naar G.H.Luxemburg/Eifelgebergte getrokken om mij daar uit te leven in de GROTE speeltuin voor (grote) fietskinderen.

https://picasaweb.google.com/113508260670084694629/GHLuxemburgEifelgebergte2013

GH Lux.: 1ste fietdsdag

Direct al serieuze toebak, want Charly Gaul stond op het programma. Ik deins voor niets terug. All alone by myself; zalig zo alleen. Kopke leegmaken en enkel treje en afzien nondedju. Alhoewel windmolders was er op de open vlaktes ook wel bij of beter gezegd tegen.

Rit opgesplitst: voormiddag 100km - Iets na de noen terug in Dillingen(mobilhome) gegeten - namiddag 101km. Pas op 19u20 terug aan mobilhome, maar ik moest naar niemand kijken, hé. Namiddag vertrekuur was al wat later.

Tof dagske.

GH Luxemburg: 2de fietsdag:
Saarburg: langs water Sûre-Moezel-Saar op; terug langs de heuvels of zeg, maar bergen. Langs water leek mij leuk, maar nu was de wind toch zeker niet de spelbreker, maar daar wordt ge sterk van hé. Te Saarburg, Warsberg meegepakt en boven pannenkoek met appelkes gegeten. Daarna richting Trier. Langs de wijnflanken naar huis, dus dwz. constant klimmen. Soms tot 18/19% en meer. Vlak ritje van mijn kl*ten vandaag (graptsche :rofl:). Te Dillingen gearriveerd, had ik geen goesting meer om te koken. Daar er niets open was, maar terug naar Wallendorf gereden om daar iets binnen te spelen, zodat de maag wat terug op zijn positieven was.

Buikje vol en terug richting Dillingen.

GHLux.: 3de fietsdag:
Monsdorf-Les-Bains (dorp v/d Schlecks): Was vroeg wakker vandaag met als gevolg dat ik rond 7u30 al vertrokken ben. Vlak ritje vandaag, slechts 1448hm op 154km(;)) Thans tegen de wijnflanken aan is het niet van de poes (zie ook fietsdag 2).

15u terug, nadat ik eerst nog was gaann rondkijken om iets te eten deze avond. We'll See!

G.H.Luxemburg of beter gezegd het Eifelgebergte: 4de fietsdag:
Prachtig weer! Vandaar dat ik gisteren vroeg mijn beddeke in was getrokken om vandaag weer rond 7u30 te kunnen vertrekken. Wederom een korter ritje vandaag met slechts 1888hm op 106.1km. Niet slecht voor 'n vlak ritje hé.

Te Wassterbillig had ik eens de veerpont genomen. Wel €1,4/fietser. Maar ja, ik was maar alleen hé. Goed voor 'n keer maar zeker geen twee. Langs de Duitse kant terug richting Dillingen. Wel serieus heuvel-/bergachtig. Van 15-16% moet je hier niet vies zijn. Aan het Kasteel van Weilenbach ben ik een dikke erwtensoep met worst gaan eten (Mmmmm, lekkerrrr!!!! ^^) 'n Schoon en vriendedlijk juffrouwke bediende mij op mijn wenken. Ik moet wel zeggen dat de prijzen in DL 'n pak lager liggen dan in G.H.Luxemburg qua drank & eten. Dus als ik/we volgende keer nog eens terugkomen, zal het eerder op 'n camping aan de Duitse kant zijn. Dat staat nu al vast. Het juffrouwke wist mij te vertellen dat ik nu bij dit mooie weer zeker eens aan het Meer van Echternach moest geweest zijn. Dat is dus iets voor morgen.

G.H.Luxemburg/Eifelgebergte: 5de fietsdag:
Wederom prachtig fietsweer vandaag. Voor de hitte wat voor te blijven al om 6u30 vertrokken. Zalig, je hoort de vogeltjes fluiten en mijn sch**tjes ook natuurlijk!. Je weet: "De ochtendstond heeft Goud in de mond."

Ritje voor vandaag was het Meer van Echternach, waar ik al tijdig arriveerde. Eén en al rust, zo rond het meer . Ook een heel grote en mooie Jeugdherberg gespot. Dan maar door richting bestemming twee voor vandaag: Bitburg. Hier heb ik helaas een heel stuk een soort oude spoorweg/fietspad moeten volgen (wat soms vrij ééntonig was) om niet weer dezelfde wegen te passeren als in de week en ook om zeker de B-wegen te vermijden, want hier zijn fietsers niet toegelaten. Te Bitburg een tourke gedaan en terug wat moeten zoeken om het beste en het gemakkelijkste uit deze grote stad terug op het juiste pad te geraken richting Dillingen. Vandaar ben ik dus stukken offroad gereden om niet (te-)veel te moeten omrijden.. Im das BitburgerWald. Bitte, ein Bit. Crossen in de bossen. Ook tof. Eens terug op L -en K-wegen; ging het weer wat vlotter. Iets voor Weilenbach mijn bokes in een picknickhutteke opgegeten om aan het kasteel dan ne goeie warme Kaffee zu Trinken. Het was nog vroeg en ik had dus nog wat tijd om weer nieuwe stukken te ontdekken. Te Bollendorf gewoon ergens ingereden en we zullen wel zien waar we uitkomen zeker. Germaine liet me nooit in de steek. Een heel mooie zware verharde beklimming in de bossen (kwam nooit onder de 10%); eindigde in een onverharde, maar doenbare afdaling.  Dit deed mij soms  denken aan de Passo di Mortirollo. Blijkbaar kwam de weg terug uit aan het Kasteel van Weilenbach. Van toen heb ik maar gelijk ne normale mens de gewone weg naar Dillingen genomen. Met 135,1km en 2016hm bolde ik weer Voldaan & Tevree binnen op het campingske Wies-Neu, waar 'den Hollander weer met zijne trekzak zat te spelen :rofl: .

Morgen nog 'n klein ritje van 50km (losrijden) en dan huiswaarts naar vrouw & kind.  Eerst nog shoppen. Sigaretten kopen, tanken,enz. Ah neen, ik rook niet meer.  Gelukkig, want anders zou ik hier ne dooie vis op droge lijken in dit gebergte.

G.H.luxemburg/Eifelgebergte: 6de fietsdag: 
Vandaag wilde ik eigenlijk uitbollen, met als voornemen een vlakke 'n 50km-ritje.  Helaas het was weer sterker dan mezelf.  Mijn stuur van mijn vélo'ke week weer af naar de bergjes.  6u20 vertrokken richting het Meer van Echternach.  Hier moest ik noodgedwongen een grote pitsstop maken thv de JH, daar er iets serieus begon te duwen.  Alles proper gelost en geledigd, kon ik dus verder trappen voor een (toen nog) vlak ritje.  Ik kreeg in het oog dat ik dan veel te vroeg terug zou zijn, dus werden de plannen éénvoudig aangepast.  Germaine liet me weer een paar nieuwe en oude maar dan soms in tegenovergestelde richting zien.  Op de noen, bolde ik dan rustig binnen na een 106.3km en 1477hm. 

Als je het moest weten. Wifi is in gans G.H.Luxemburg gratis!!! Handig hé.:rofl:

Ik kijk heel, heel tevreden terug op dit fietsweekje all alone. Zalig.  Ik had twee weken geleden nog spijt dat we dit moesten uitstellen, maar de aanhouder wint.  Uitstel is geen afstel en kijk eens wat een prachtig (fiets-)weer ik heb gehad.:cool:

Ik ben en mag (een beetje) fier zijn op de toch wel 6 mooie ingevulde fietsdagen.  897.07km met 11917hm is niet niks.  Dat heb ik de Dolomieten of Pyreneeën nog niet afgefietst qua km's dan toch. Hm's is iets anders.  Je kan dit misschien niet vergelijken, maar dit wordt niet voor niets "Het Luxemburgs Klein Zwitserland" genoemd en is dus "zeker" niet minderwaardig.  Het grootste voordeel: "heel kortbij huis :D  ".  Op een goede 145km sta je aan de voet van één der Luxemburgse of DL-Eifel-collekes.  En spelen dan maar; alsof ons leven er van afhangt. :-/ :cool: ;)

10-06-2013 om 19:30 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Natuurmarathon La Roche, 9 juni 2013

Vorig jaar was de Natuurmarathon in La Roche m’n tweede marathon, vandaag inmiddels al m’n veertiende. Zonder ik het besef stijgt dit aantal alleen maar. Maar dat kan in feite ook niet anders, coach Jacques trommelt me iedere keer weer op, en dan pas ik nog de helft van z’n aanbiedingen omdat ik ook besef dat ik het fietsen echt niet wil laten vallen. Vandaar dat ik gisteren nog met onze pa nog een rustig toerke gedaan heb van 100 kms, weliswaar allemaal kopwerk. Ik hoopte alleen maar dat ik me dat vandaag niet zou gaan beklagen.

Om 6u45 hadden Marc T, Patrick V , Jacques en ik afgesproken aan de carpool in Diepenbeek. Gezellige boel met wilde verhalen toen we opreden naar La Roche. Even slikken toen we in Hoeselt plots in een regenbui terecht kwamen. Jacques zat daar in z’n singletje, die had op zon gehoopt. De heren natuurlijk zonder regenjasje. Maar het stopte onderweg gelukkig met regenen.

Parkeerplaats zoeken, maar goed dat Jacques dé La Roche-kenner bij uitstek is. Startnummer en chip afhalen en dan verbroederen met de vele bekende gezichten. Op de lange afstand ( marathon ) en trail ( 35 kms ) meer Nederlandstaligen dan Franstaligen. Maar onderweg hebben we zelfs Noors gehoord wat door de lopers in kwestie bevestigd werd.

Nadeel was wel dat de drie disciplines ( marathon, trail en halve marathon )  allemaal tegelijk vertrokken om 9u15, een verlate start omdat niet alle nummers op tijd uitgedeeld waren. Je had er écht geen zicht op wie er voor je liep, de hoeveelste dat je liep. Maar in feite moeten we ons dat niet aantrekken, hem uitlopen is op zich al een hele prestatie, want met z’n 950 hms is ie écht niet te onderschatten. Marc z’n tweede marathon ( ja, ja, zo begint dat Marc ), Patrick net terug begonnen na een hardnekkige scheenbeenvliesontsteking. Jacques ging het sowieso rustig aandoen omdat ie nu drie weken achter elkaar een marathon loopt.

Verslag rit zaterdag 08 juni 2013 : Banneux

Eindelijk een lekker zonnetje bij de start deze morgen en zo konden 7 mannen op tocht voor een rit naar Banneux waarbij we de route van de “Frans Schoubben” zouden volgen : Valère P, Omer, Rudi, Paul, Roger, Marcel en Yvan.

We reden richting Bilzen – Rijkhoven – Genoelselderen – Millen – Bassenge – Houtain-Saint-Siméon – Heur-le-Romain – Hermalle-sous-Argenteau waar we de rit uit Tongeren oppikten met de beklimming van de Richelle – Dalhem – Trembleur – Blegny – Bolland – Melen dit alles in het mooie land van Herve waar we terecht gewezen werden op de “mooie plaatjes” in een zonnig decor. Dat er regelmatig bergop moest gefietst worden namen we er graag bij.

Zo reden we verder Soumagne – Soiron – Olne – Nessonvaux  - Trasenster – Banneux – Louveigné waar we bij de bakker genoten van een welverdiende koffie/frisdrank met een lekker stuk rijsttaart.

Dit was absoluut nodig want de terugweg ging via Remouchamps – La Redoute – Playe – Cornémont – Louveigné – Trooz – Le Fôret – St Hadelin – Soumagne – Wégimont – Micheroux – Evegnée – Saive – Barchon – Xhavée – Argenteau – Sarolay – Hermalle – Visé – Lixhe waar we onze weg vervolgden langs het kanaal Kanne – Vroenhoven – Kesselt – Hees (waar we een 2^de stop hielden om de nodige drank op te slaan) – Mopertingen – Eigenbilzen – Munsterbilzen – Schoonbeek – Diepenbeek.

Hier genoten we op het terras van onze welverdiende drankjes en werd er zoals steeds druk nagepraat over onze leuke dag .

Ritgegevens : Aanwezigen : Valère P, Rudi, Omer, Paul, Roger, Marcel en Yvan.

                          Afstand : 170 km, gemidd 27,00 km, hoogtemeters 1.780 

09-06-2013 om 06:16 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 04 juni 2013 : Eupen

Ondanks het  grijze weer deze morgen, kregen we toch 11 dapperen aan de startlijn : Valère P, Peter,

Omer, Flor, Marcel, Jos B, Martin, Rudi,  Ludo, Roger(na 5 weken Benidorm mooi gebruind) en Yvan.

Onder leiding van Valère en Peter ging het richting Schoonbeek – Munsterbilzen – Eigenbilzen – Mopertingen – Hees – Kesselt – Vroenhoven – Kanne – Lixhe – Moelingen – ’s Gravenvoeren – Schophem – Sint-Pieters-Voeren  waar Martin en Jos ons verlieten om via Aubel terug huiswaarts te rijden. Wij vervolgden onze weg via Remersdaal – Hombourg – Montzen – Lontzen – Walhorn – Kettenis om zo in Eupen op onze vaste stek bij  bakker Kockartz een welverdiende koffie/choco en een stuk rijsttaart te nuttigen.

Na de pauze konden we de terugweg aanvatten met een lekker zonnetje dat eindelijk wat warmte gaf zodat enkelen hun been- en armstukken konden uitdoen ; niet te geloven wat we al begin juni zijn en nog steeds  geen  zomerweer maar gelukkig geven ze warmer weer voor de rest van de week.

De terugweg ging via Membach – Baelen – Welkenraedt – Henri-Chapelle – Aubel – Gorhez  - Julèmont – Mortier – Blegny – Saint-Rémy – Argenteau  -  Hermalle-sous-Argenteau – Oupeye – Heure-le-Romain – Bassenge – Valmeer – Herderen – Spouwen – Martenslinde – Bilzen – Spurk  - Schoonbeek – Diepenbeek.

Hier genoten we op een zonnig terrasje van onze welverdiende (ijzerhoudende) dranken na een heel leuke rit met na de middag een heerlijk zonnetje.

Een welgemeende dikke proficiat aan onze 2 kopmannen Valère en Peter die de ganse rit op kop gereden hebben.

Ritgegevens : Aanwezigen :   Valère P, Peter, Omer, Flor, Marcel, Jos B, Martin, Rudi,  Ludo, Roger en         

                                                    Yvan

                         Afstand : 160 km, gemidd 28,8 km, hoogtemeters 1.500

05-06-2013 om 22:43 geschreven door eaglevanessa  

Verslag 24 uren Zolder 2013

In 2011 reed ik de 24 uren onder vlag van het ZOL ( Ziekenhuis Oost Limburg ). Vorig jaar deden ze niet mee, ik dus ook niet omdat ik geen ploeg had. Voor de editie van 2013 werd ik door verschillende andere ploegen benaderd maar eens je ergens goed zit zie ik niet in waarom ik zou switchen van team.

De helft van de ploeg van in 2011 werd behouden, Els, Christel, Sandra en ik als niet werknemer van ’t ZOL. De andere vier dames: Claudia, Elke, Yolanda en Vladka die ik al een paar jaar ken van de trailruns.


De vier dames die in 2011 ook al samen reden: Els, ikzelf, Sandra en Christel

Door het slechte weer van de afgelopen weken kwam het er bijna nooit van om samen te trainen op het circuit. Maar soit, op de 24 uren zelf moesten we toch niet samen rijden. Afgelopen dinsdagavond werden de rijtijden verdeeld. In 2011 reden we ieder 3 uurtjes, dit jaar zouden we ieder proberen anderhalf uur te rijden. Groot voordeel zou dan een grotere rustperiode tussenin zijn, dat we zelfs op en af naar huis zouden kunnen rijden. Vorige keer heb ik tevergeefs ginds proberen te slapen, niet te doen !

Ik zou moeten rijden van 18u00-19u30 op zaterdag en van 6u00-7u30 op zondag, hier was ik wel best tevreden mee. ’s Nachts rijden schrikte me eerlijk gezegd wel een beetje af omdat ik absoluut geen nachtmens ben.

Op zaterdag zakte ik om 12u00 al af naar ’t circuit, beetje de sfeer al opsnuiven. Even kijken bij de Rowa-boys die dit jaar wel heel goed uitgerust waren: David vertelde een beetje bedeesd dat er dit jaar zelfs oortjes waren ! Veel bekende gezichten, een goed gevoel.

Om 13u30 werd onze ploeg verwacht voor een fotosessie. Drie mannenteams, één vrouwenteam en één solo. Een professionele fotograaf van de organisatie liet ons zelfs op ’t circuit rijden om ons te fotograferen, een mooi moment.

Fijn weerzien met trailmaatje Vladka !

Om 15u00 kwam Els als eerste aan de beurt, gevolgd door Elke. Beiden hadden de pech om niet echt in een grote groep te kunnen aansluiten. En dan was het bij momenten toch wel afzien in de strakke wind. De rest van de groep supporterde aan de trailer war we plots getuige waren van een valpartij waarbij Johan Musseeuw z’n sleutelbeen over viel.

Ik was stand-by van 16u30 en benutte deze tijd om wat los te rijden en te babbelen met Nicky van ZOL 2, een MS patiënt. Daar heb ik nu eens respect voor !

Rond 18u00 kwam Elke aangereden, we wisselden de transponder en ik vertrok. Na één ronde kon ik in het grote peloton aanklampen, maar 40,8 km/u was me toch net iets te snel. Noodgedwongen moest ik snel op zoek naar een ander groepje, maar ik vond er helaas geen.

In het stuk naar de start was het beuken tegen de wind, en dan nog vals plat omhoog. Maar de afgezakte supporters maakten veel goed. Stoempen dan maar, af en toe in het wiel hangend van een andere eenzaat of een klein groepje.





Tot ik Edwin ( ZOL 1 ) plots hoorde roepen dat ik moest bijspringen. Tot aan m’n wissel reed ik in deze groep mee, een groot verschil.




Met ultraman Edwin op de foto, van hem kan ik nog veel opsteken !

Terug bij de trailer werd ik gefeliciteerd door de anderen omdat ik op dat moment de snelste vrouwentijd op m’n naam geschreven had. Allez, dan was het afzien in het grote peloton toch niet voor niks geweest. Later kwam dit record op naam van ploeggenote Claudia te staan. Een massage door Marc ( die ook 24 u present was ! ) deed zo’n deugd. Lang bleef ik niet meer hangen, rusten was nu de boodschap.

Zondag liep de wekker om 3u15 af, toch wel vroeg, maar ’t ging. Een stevig havermoutontbijt, en weer weg. Dit maal in winterkledij want op de site van het KMI was het nauwelijks 5 graden.

Dezelfde gezichten dan gisteren, iedereen wisselde op hetzelfde moment. Zol Feminino stond op dat moment op de vierde plaats, maar nummer drie ( de olijke sprinterwtjes ) konden we nog inhalen. De druk op mij werd plots toch wel groot, maar ik kon niet meer dan m’n best doen. 6u00 en we vertrokken, de opkomende zon was mooi om te zien. De wind was ’s nachts gelukkig wel wat gaan liggen maar dat maakte alleen rijden er niet plezanter op. Snel vond ik een klein groepje, hier moest ik maar in blijven rijden tot het grote peloton voorbij kwam. En dat gebeurde snel, Peter ( Rowa ) riep dat ik in moest springen. En ja, dit was wel een heerlijk gevoel ! Ik kende de plaatsen waarin ik afzakte in het peloton, vooral op de sacramentsheuvel, maar ik was zo slim om op die momenten redelijk vooraan te gaan hangen, als ik uitzakte zat ik er dan toch nog in. De rest van de ronde had ik de tijd om terug naar voren te schuiven. Na een ronde of 8 kwam ik naast Peter te hangen die wel even schrok dat ik er nog altijd bij was. Heerlijk toch … mijn rijtijd vloog om, eigenlijk spijtig dat ik de pits in moest. Claudia, een 21 jarige competitie mountainbike rijdster, loste me af. Ook zij kon heel snel aanklampen in het peloton. Sandra die haar moest aflossen zag anderhalf uur rijden niet zo zitten dus ging ik de piste op om te roepen naar Claudia dat ze een half uurtje langer mocht rijden. Geen probleem voor Claudia, Sandra content en de derde plaats verzekerd met welliefst 5 rondes voorsprong. Dit werd niet meer uit handen gegeven door Christel, Vladka en Yolanda.

Traditiegetrouw ging het hele team de laatste shift het circuit op met wat cava, supporteren voor de andere teamgenoten. Onze solo, Peter Vos, had maar liefst 544 kms gereden, zijn doel van 500 kms ruim gepasseerd. Voor hem was deze 24 uren een soort training voor de etapperit Parijs-Neerpelt in september. Geroepen dat we hebben, wat een sfeer ! Yolanda aan kop van een groepje mannen, mooi om te zien.

Om 15u00 kwam er een einde aan de 24 uren. Voor de tweede keer op rij werden we het derde vrouwenteam, een verdienstelijke plaats, temeer omdat we eigenlijk allemaal voor de fun gereden hebben.

Ook knap gereden door het ROWA team waarin Quinten, David en Peter een knappe derde plaats behaalden in de categorie Ocho’s -45jaar. Sterk hoor !

Na de prijsuitreiking hebben we samen nog opgeruimd, en wat nagepraat. Ik hoop dat ’t ZOL me volgend jaar nog kan gebruiken ;-)

Bedankt Kristof & Frederik voor de goede zorgen. Bedankt sportmasseur Marc voor je deugddoende massages ! Bedankt aan alle ZOL-rijders voor de geweldige sfeer ! Hopelijk tot volgend jaar !

Link naar m’n ritten:

Zaterdag: http://connect.garmin.com/activity/321263523

Zondag: http://connect.garmin.com/activity/321724610

04-06-2013 om 21:17 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit zaterdag 01 juni 2013 : CRISTAL  ALKEN  CLASSIC

Omwille van diverse redenen een hoop afwezigen deze morgen, zodat de 3 dapperen Valère, Marcel en Yvan er alleen stonden en i.p.v. naar Eupen te rijden beslisten we om een deel van de Cristal Classic te doen.

We reden richting Wellen – Hoepertingen – Gutshoven – Heers waar we bij een groep uit Zonhoven konden aanpikken.  Tegen een strak tempo ging het verder via Bergilers – Hodeige – Remicourt – Donceel – Haneffe – Horion – Gleixhe – Awirs – Engis waar we een ommetje maakten via Stockay – Hermalle/sous Huy  om terug in Engis een verdiende koffie te gaan drinken in ons vertrouwde café “Les Clapotins” ; natuurlijk ontbrak de rijsttaart niet want die hadden we verdiend met na 70 km een gemiddelde van 29,6 km.

Na onze rustpauze konden we gelukkig weer snel aanpikken met een snel groepje en tegen een goed tempo ging het verder richting Awirs – Roloux – Fexhe le Haut Clocher – Fooz – Lantin (waar we het rondje op de piste oversloegen) – Juprelle – Paifve – Sluizen – Millen – Genoelselderen – Membruggen – Rijkhoven – Alt-Hoeselt waar wij de route bij een bevoorrading verlieten en tegen ons wat rustiger tempo naar huis reden via Romershoven om moe maar tevreden ons neer te zetten bij een verdiend drankje in “De Alver”.

Toch wel een leuke dag  gehad en een groot dankwoord voor mijn 2 compagnons  Valère en Marcel voor het gezelschap .

Ritgegevens : Aanwezigen : Valère, Marcel en Yvan.

                          Afstand : 138 km, gemidd 29,7 km.

01-06-2013 om 00:00 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 28 mei 2013 : Hoei

Eindelijk warm weer deze morgen en een aangenaam zonnetje de ganse dag en zo konden 9 man op weg naar Hoei : Valère P, Omer, Jos B, Paul, Flor, Rudi, Martin, Marcel en Yvan.

Onder leiding van Valère en Omer ging het richting Kortessem – Wintershoven – Guigoven – Gors-op-Leeuw – Jesseren – Haren – Bommershoven – Vechmaal – Otrange – Thys – Crisnèe – Fize-le-Marsal – Momalle – Jeneffe – Haneffe – Verlaine – Bodegnée – Jehay – Flône – Amay – Ombret – Strée – Sarte – Hoei.

Omdat Rudi de” muur” nog niet gedaan had reden we met 8 man nog een extra ommetje om hem te laten kennismaken met deze serieuze kuitenbijter waarna we genoten van onze taart en koffie/chocolat chaud/frisdrank.

Voor de terugweg besloten we om via Oteppe te rijden en dus ging het richting Wanze – Moha – Huccorgne waar de weg bezaaid was met stenen zodat we op korte tijd 2 lekke banden kregen voor Jos en Valère .





Met vereende kracht werd alles keurig hersteld en ging het verder in strak tempo richting Oteppe – Vissoul – Braives – Avennes – Lens-Saint-Rémy – Lens-Saint-Servais – Geer - Boëlhe – Rosoux – Jeuk – Mielen-boven-Aalst – Engelmanshoven – Klein-Gelmen – Helshoven – Hoepertingen – Wellen – Wimmertingen – Diepenbeek.

Hier genoten we op een zonnig terrasje van onze welverdiende (ijzerhoudende) dranken na een heel leuke rit met een heerlijk zonnetje de ganse dag.

Ritgegevens : Aanwezigen : Valère P, Omer, Jos B, Paul, Flor, Rudi, Martin, Marcel en Yvan.

                          Afstand : 144 km , gemidd 28,60 km ,  hoogtemeters  1.250 m

29-05-2013 om 06:21 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit zaterdag 25 mei 2013 : Kelmis

Na het slecht weer van de afgelopen dagen, waren we blij dat de weermannen na een frisse start voor vandaag een droge dag voorzagen en dus trokken 7 man van start : Valère P, Rudi, Omer, Paul, Jos B, Marcel en Yvan.

Onder leiding van de 2 “dogma’s”  (Valère en Rudi) ging het vlot vanaf het vertrek met na 35 km een gemiddelde van 29,9 km.  Zo reden we via Schoonbeek – Munsterbilzen – Eigenbilzen – Mopertingen – Hees – Kesselt – Vroenhoven – Kanne – Lixhe – Moelingen – ’s Gravenvoeren – Sint-Martens-Voeren – De Plank – Teuven – Gieveld – Epen waar we heel wat deelnemers van “Limburgs mooiste” tegenkwamen – Sippenaken – Gemmenich – Moresnet-Chapelle – Kelmis.

Hier genoten we van koffie/frisdrank  en taart die door Paul werd getrakteerd voor zijn verjaardag.

Voor de terugweg werd Rudi afgelost door Paul en zo reden we richting Hergenrath – Astenet  - Lontzen – Montzen  - Hombourg – Aubel – Val-Dieu – Mortroux – Dalhem – Richelle – Hermalle-sous-Argenteau – Oupeye – Hermée – Heure-le-Romain – Bassenge – Valmeer –Herderen – Grot-Spouwen – Martenslinde – Bilzen – Spurk – Diepenbeek.

Hier konden we op het terras toch onze drankjes nuttigen en bijpraten na een leuke rit met weer zeer sterke kopmannen Valère, Rudi en Paul de ganse dag waarvoor onze dank en respect.

Ritgegevens :
Aanwezigen : Valère P, Rudi, Omer, Paul,Jos B, Marcel en Yvan

Afstand : 148 km, gemidd 28,6 km, hoogtemeters : 1.400

25-05-2013 om 18:51 geschreven door eaglevanessa