een dikke merci aan Yvan voor het schrijven van dit verslag !
Verslag rit dinsdag 11 juni 2013 : Namen
Ondanks de mooie weersvoorspellingen kregen we deze morgen slechts 6 dapperen aan de start voor een leuk ritje naar Namen : Valère P, Omer, Roger, Rudi, Marcel en Yvan.
Vol goede moed vertrokken we richting Kortessem Guigoven Gors-op-Leeuw Jesseren Haren Bommershoven Heks Horpmaal Heers Opheers Oleye Hollogne-sur-Geer Geer Lens-Saint-Servais Lens-Saint-Rémy Avennes Braives Vissoul Oteppe waar we aan de visvijver een stop hielden om een koffie te drinken . Zo konden we er weer tegenaan richting Lavoir Héron Malheurs Vèlaine Landenne Sclaigneau Sclayn waar we de grote baan N90 volgden tot in Jambes.Hier genoten we op het terras van een mattetaartje met koffie en cola.
Met een weekje retard en nu wel prachtig weer, ben ik (helaas) alleen naar G.H.Luxemburg/Eifelgebergte getrokken om mij daar uit te leven in de GROTE speeltuin voor (grote) fietskinderen.
Direct al serieuze toebak, want Charly Gaul stond op het programma. Ik deins voor niets terug. All alone by myself; zalig zo alleen. Kopke leegmaken en enkel treje en afzien nondedju. Alhoewel windmolders was er op de open vlaktes ook wel bij of beter gezegd tegen.
Rit opgesplitst: voormiddag 100km - Iets na de noen terug in Dillingen(mobilhome) gegeten - namiddag 101km. Pas op 19u20 terug aan mobilhome, maar ik moest naar niemand kijken, hé. Namiddag vertrekuur was al wat later.
Tof dagske.
GH Luxemburg: 2de fietsdag: Saarburg: langs water Sûre-Moezel-Saar op; terug langs de heuvels of zeg, maar bergen. Langs water leek mij leuk, maar nu was de wind toch zeker niet de spelbreker, maar daar wordt ge sterk van hé. Te Saarburg, Warsberg meegepakt en boven pannenkoek met appelkes gegeten. Daarna richting Trier. Langs de wijnflanken naar huis, dus dwz. constant klimmen. Soms tot 18/19% en meer. Vlak ritje van mijn kl*ten vandaag (graptsche :rofl:). Te Dillingen gearriveerd, had ik geen goesting meer om te koken. Daar er niets open was, maar terug naar Wallendorf gereden om daar iets binnen te spelen, zodat de maag wat terug op zijn positieven was.
Buikje vol en terug richting Dillingen.
GHLux.: 3de fietsdag: Monsdorf-Les-Bains (dorp v/d Schlecks): Was vroeg wakker vandaag met als gevolg dat ik rond 7u30 al vertrokken ben. Vlak ritje vandaag, slechts 1448hm op 154km(;)) Thans tegen de wijnflanken aan is het niet van de poes (zie ook fietsdag 2).
15u terug, nadat ik eerst nog was gaann rondkijken om iets te eten deze avond. We'll See!
G.H.Luxemburg of beter gezegd het Eifelgebergte: 4de fietsdag: Prachtig weer! Vandaar dat ik gisteren vroeg mijn beddeke in was getrokken om vandaag weer rond 7u30 te kunnen vertrekken. Wederom een korter ritje vandaag met slechts 1888hm op 106.1km. Niet slecht voor 'n vlak ritje hé.
Te Wassterbillig had ik eens de veerpont genomen. Wel 1,4/fietser. Maar ja, ik was maar alleen hé. Goed voor 'n keer maar zeker geen twee. Langs de Duitse kant terug richting Dillingen. Wel serieus heuvel-/bergachtig. Van 15-16% moet je hier niet vies zijn. Aan het Kasteel van Weilenbach ben ik een dikke erwtensoep met worst gaan eten (Mmmmm, lekkerrrr!!!! ^^) 'n Schoon en vriendedlijk juffrouwke bediende mij op mijn wenken. Ik moet wel zeggen dat de prijzen in DL 'n pak lager liggen dan in G.H.Luxemburg qua drank & eten. Dus als ik/we volgende keer nog eens terugkomen, zal het eerder op 'n camping aan de Duitse kant zijn. Dat staat nu al vast. Het juffrouwke wist mij te vertellen dat ik nu bij dit mooie weer zeker eens aan het Meer van Echternach moest geweest zijn. Dat is dus iets voor morgen.
G.H.Luxemburg/Eifelgebergte: 5de fietsdag: Wederom prachtig fietsweer vandaag. Voor de hitte wat voor te blijven al om 6u30 vertrokken. Zalig, je hoort de vogeltjes fluiten en mijn sch**tjes ook natuurlijk!. Je weet: "De ochtendstond heeft Goud in de mond."
Ritje voor vandaag was het Meer van Echternach, waar ik al tijdig arriveerde. Eén en al rust, zo rond het meer . Ook een heel grote en mooie Jeugdherberg gespot. Dan maar door richting bestemming twee voor vandaag: Bitburg. Hier heb ik helaas een heel stuk een soort oude spoorweg/fietspad moeten volgen (wat soms vrij ééntonig was) om niet weer dezelfde wegen te passeren als in de week en ook om zeker de B-wegen te vermijden, want hier zijn fietsers niet toegelaten. Te Bitburg een tourke gedaan en terug wat moeten zoeken om het beste en het gemakkelijkste uit deze grote stad terug op het juiste pad te geraken richting Dillingen. Vandaar ben ik dus stukken offroad gereden om niet (te-)veel te moeten omrijden.. Im das BitburgerWald. Bitte, ein Bit. Crossen in de bossen. Ook tof. Eens terug op L -en K-wegen; ging het weer wat vlotter. Iets voor Weilenbach mijn bokes in een picknickhutteke opgegeten om aan het kasteel dan ne goeie warme Kaffee zu Trinken. Het was nog vroeg en ik had dus nog wat tijd om weer nieuwe stukken te ontdekken. Te Bollendorf gewoon ergens ingereden en we zullen wel zien waar we uitkomen zeker. Germaine liet me nooit in de steek. Een heel mooie zware verharde beklimming in de bossen (kwam nooit onder de 10%); eindigde in een onverharde, maar doenbare afdaling. Dit deed mij soms denken aan de Passo di Mortirollo. Blijkbaar kwam de weg terug uit aan het Kasteel van Weilenbach. Van toen heb ik maar gelijk ne normale mens de gewone weg naar Dillingen genomen. Met 135,1km en 2016hm bolde ik weer Voldaan & Tevree binnen op het campingske Wies-Neu, waar 'den Hollander weer met zijne trekzak zat te spelen :rofl: .
Morgen nog 'n klein ritje van 50km (losrijden) en dan huiswaarts naar vrouw & kind. Eerst nog shoppen. Sigaretten kopen, tanken,enz. Ah neen, ik rook niet meer. Gelukkig, want anders zou ik hier ne dooie vis op droge lijken in dit gebergte.
G.H.luxemburg/Eifelgebergte: 6de fietsdag: Vandaag wilde ik eigenlijk uitbollen, met als voornemen een vlakke 'n 50km-ritje. Helaas het was weer sterker dan mezelf. Mijn stuur van mijn vélo'ke week weer af naar de bergjes. 6u20 vertrokken richting het Meer van Echternach. Hier moest ik noodgedwongen een grote pitsstop maken thv de JH, daar er iets serieus begon te duwen. Alles proper gelost en geledigd, kon ik dus verder trappen voor een (toen nog) vlak ritje. Ik kreeg in het oog dat ik dan veel te vroeg terug zou zijn, dus werden de plannen éénvoudig aangepast. Germaine liet me weer een paar nieuwe en oude maar dan soms in tegenovergestelde richting zien. Op de noen, bolde ik dan rustig binnen na een 106.3km en 1477hm.
Als je het moest weten. Wifi is in gans G.H.Luxemburg gratis!!! Handig hé.:rofl:
Ik kijk heel, heel tevreden terug op dit fietsweekje all alone. Zalig. Ik had twee weken geleden nog spijt dat we dit moesten uitstellen, maar de aanhouder wint. Uitstel is geen afstel en kijk eens wat een prachtig (fiets-)weer ik heb gehad.:cool:
Ik ben en mag (een beetje) fier zijn op de toch wel 6 mooie ingevulde fietsdagen. 897.07km met 11917hm is niet niks. Dat heb ik de Dolomieten of Pyreneeën nog niet afgefietst qua km's dan toch. Hm's is iets anders. Je kan dit misschien niet vergelijken, maar dit wordt niet voor niets "Het Luxemburgs Klein Zwitserland" genoemd en is dus "zeker" niet minderwaardig. Het grootste voordeel: "heel kortbij huis :D ". Op een goede 145km sta je aan de voet van één der Luxemburgse of DL-Eifel-collekes. En spelen dan maar; alsof ons leven er van afhangt. :-/ :cool: ;)
Vorig jaar was de Natuurmarathon in La Roche mn tweede marathon, vandaag inmiddels al mn veertiende. Zonder ik het besef stijgt dit aantal alleen maar. Maar dat kan in feite ook niet anders, coach Jacques trommelt me iedere keer weer op, en dan pas ik nog de helft van zn aanbiedingen omdat ik ook besef dat ik het fietsen echt niet wil laten vallen. Vandaar dat ik gisteren nog met onze pa nog een rustig toerke gedaan heb van 100 kms, weliswaar allemaal kopwerk. Ik hoopte alleen maar dat ik me dat vandaag niet zou gaan beklagen.
Om 6u45 hadden Marc T, Patrick V , Jacques en ik afgesproken aan de carpool in Diepenbeek. Gezellige boel met wilde verhalen toen we opreden naar La Roche. Even slikken toen we in Hoeselt plots in een regenbui terecht kwamen. Jacques zat daar in zn singletje, die had op zon gehoopt. De heren natuurlijk zonder regenjasje. Maar het stopte onderweg gelukkig met regenen.
Parkeerplaats zoeken, maar goed dat Jacques dé La Roche-kenner bij uitstek is. Startnummer en chip afhalen en dan verbroederen met de vele bekende gezichten. Op de lange afstand ( marathon ) en trail ( 35 kms ) meer Nederlandstaligen dan Franstaligen. Maar onderweg hebben we zelfs Noors gehoord wat door de lopers in kwestie bevestigd werd.
Nadeel was wel dat de drie disciplines ( marathon, trail en halve marathon )allemaal tegelijk vertrokken om 9u15, een verlate start omdat niet alle nummers op tijd uitgedeeld waren. Je had er écht geen zicht op wie er voor je liep, de hoeveelste dat je liep. Maar in feite moeten we ons dat niet aantrekken, hem uitlopen is op zich al een hele prestatie, want met zn 950 hms is ie écht niet te onderschatten. Marc zn tweede marathon ( ja, ja, zo begint dat Marc ), Patrick net terug begonnen na een hardnekkige scheenbeenvliesontsteking. Jacques ging het sowieso rustig aandoen omdat ie nu drie weken achter elkaar een marathon loopt.
Het parcours was ongeveer hetzelfde als verleden jaar, met het verschil dat dit jaar alleen de trail omhoog richting kasteel liep. De ( halve )marathon liep van Borzee naar Bérismenil. Uit een bos komende begon het opeens hard te regenen, niet normaal! In een wandelstuk bergop was ik zo content om mn regenponcho aan te kunnen doen. Maar ook daarin word je nat door je eigen zweet. Dus maar terug uit met dat ding op de loopstukken.
Initieel was het de bedoeling om met ons gevieren samen te blijven lopen maar Jacques en ik liepen stilaan meer vooruit, zijn twee keren blijven wachten maar om de druk op Marc en Patrick niet te vergroten zijn we toen maar doorgelopen. Dan konden zij op hun tempo ( al babbelend ) lopen.
Intussen zijn we ( rond km 10 ) ook al gesplitst van de halve marathon waardoor het plots wel een heel stuk rustiger lopen wordt.
De regen veranderde het oorspronkelijke droge parcours in een heuse modderstroom. Eigenlijk twijfelde ik er op dat moment aan of veel verschil zou zijn tussen de trail en de marathon. In ieder geval hadden we het verkeerde schoeisel aan waardoor ik op een bepaald moment een sliding à la Kim Clijsters maakte, gelukkig zonder veel erg.
Jacques en ik zijn meester in het doseren, dus bergop stevig doorwandelen, vlak en bergaf weer tegen hoog tempo lopen. Ieder bevoorradinsgpunt ( om de 5 kms ) was het uitblazen. De mensen van de bevoorrading hadden een plastiek over de tuc-koeken, suikerwafels, bananen, appelsienen gelegd om er geen smurie van te maken. Toch ook een chapeau voor de mensen van de bevoorrading en de seingevers die dit wellicht gratis doen.
Na de klim in Bérismil is het heerlijk afdalen naar Maboge waarvan ik me herinnerde dat er een legermuseum was. Stukken herken je, zeker Jacques die al 10 edities meegelopen heeft, en het nut van een goede terreinkennis mag zeker niet onderschat worden.
Van Maboge klimmend naar Ortho waar we ook dit jaar weer door een boerderij mogen lopen, opgeluisterd door een live bandje. Vorig jaar nog Waterloo, nu een of ander Frans chanson dat ik niet kende.
Buisson en Lavaux zijn stukken op een af, dus goed doserend, we steken ondanks ons vele wandelen toch wel heel wat mensen voorbij, die uitgeput boven komen omdat ze per sé willen lopen. Wandelen geeft voor mij het voordeel dat je benen gestretcht worden, en je hartslag zakt.
Op een bepaalde bevoorrading beweren ze dat ik de vierde dame ben, maar probeer me dat niet te veel in mn hoofdje te laten spelen. Gewoon lopen zoals anders en alles komt goed. Voor ons zien we een man lopen met een Jack Russel, het beestje heeft ook de marathon uitgelopen, nochtans was de loper voorzien van een grote rugzak waarin ie z'n hondje kon steken moest het hem niet meer gaan.
Vanaf km 35 is het alleen maar bergaf, wat een verademing ! Ik hoor in het laatste stuk langs de Ourthe plots mn naam scanderen door Annemarie met wie ik volgend jaar wellicht en teamtrail ga doen. Zijzelf heeft hier vandaag de halve gelopen.
We eindigen op 4u39 op een marathon met 931 hms, sterk gelopen dus, mn tijd van vorig jaar met welliefst tien minuten verbeterd. Net naast het podium, vierde in mn categorie en vijfde bij de dames.
Marc kwam al een kwartiertje na ons binnen en Patrick om iets na 5 uren. Proficiat Marc, kies je volgende al maar uit. Ook een dikke proficiat aan Patrick, wat een come-back !
Een heerlijke marathon, maar zwaar door de vele modderstromen. Een goede douche deed zon deud, nog even snel iets gaan drinken en naar de prijsuitreiking kijken. We nemen afscheid van deze mooie streek, maar niet voor lang want over veertien dagen lopen we een trail in Montleblan ( Gouvy ).
Eindelijk een lekker zonnetje bij de start deze morgen en zo konden 7 mannen op tocht voor een rit naar Banneux waarbij we de route van de Frans Schoubben zouden volgen : Valère P, Omer, Rudi, Paul, Roger, Marcel en Yvan.
We reden richting Bilzen Rijkhoven Genoelselderen Millen Bassenge Houtain-Saint-Siméon Heur-le-Romain Hermalle-sous-Argenteau waar we de rit uit Tongeren oppikten met de beklimming van de Richelle Dalhem Trembleur Blegny Bolland Melen dit alles in het mooie land van Herve waar we terecht gewezen werden op de mooie plaatjes in een zonnig decor. Dat er regelmatig bergop moest gefietst worden namen we er graag bij.
Zo reden we verder Soumagne Soiron Olne Nessonvaux- Trasenster Banneux Louveigné waar we bij de bakker genoten van een welverdiende koffie/frisdrank met een lekker stuk rijsttaart.
Dit was absoluut nodig want de terugweg ging via Remouchamps La Redoute Playe Cornémont Louveigné Trooz Le Fôret St Hadelin Soumagne Wégimont Micheroux Evegnée Saive Barchon Xhavée Argenteau Sarolay Hermalle Visé Lixhe waar we onze weg vervolgden langs het kanaal Kanne Vroenhoven Kesselt Hees (waar we een 2de stop hielden om de nodige drank op te slaan) Mopertingen Eigenbilzen Munsterbilzen Schoonbeek Diepenbeek.
Hier genoten we op het terras van onze welverdiende drankjes en werd er zoals steeds druk nagepraat over onze leuke dag .
Een verslag uit de pen van Yvan, de foto's getrokken door Peter, bedankt mannen !
Verslag rit dinsdag 04 juni 2013 : Eupen
Ondanks hetgrijze weer deze morgen, kregen we toch 11 dapperen aan de startlijn : Valère P, Peter,
Omer, Flor, Marcel, Jos B, Martin, Rudi,Ludo, Roger(na 5 weken Benidorm mooi gebruind) en Yvan.
Onder leiding van Valère en Peter ging het richting Schoonbeek Munsterbilzen Eigenbilzen Mopertingen Hees Kesselt Vroenhoven Kanne Lixhe Moelingen s Gravenvoeren Schophem Sint-Pieters-Voerenwaar Martin en Jos ons verlieten om via Aubel terug huiswaarts te rijden. Wij vervolgden onze weg via Remersdaal Hombourg Montzen Lontzen Walhorn Kettenis om zo in Eupen op onze vaste stek bijbakker Kockartz een welverdiende koffie/choco en een stuk rijsttaart te nuttigen.
Na de pauze konden we de terugweg aanvatten met een lekker zonnetje dat eindelijk wat warmte gaf zodat enkelen hun been- en armstukken konden uitdoen ; niet te geloven wat we al begin juni zijn en nog steedsgeenzomerweer maar gelukkig geven ze warmer weer voor de rest van de week.
In 2011 reed ik de 24 uren onder vlag van het ZOL ( Ziekenhuis Oost Limburg ). Vorig jaar deden ze niet mee, ik dus ook niet omdat ik geen ploeg had. Voor de editie van 2013 werd ik door verschillende andere ploegen benaderd maar eens je ergens goed zit zie ik niet in waarom ik zou switchen van team.
De helft van de ploeg van in 2011 werd behouden, Els, Christel, Sandra en ik als niet werknemer van t ZOL. De andere vier dames: Claudia, Elke, Yolanda en Vladka die ik al een paar jaar ken van de trailruns.
De vier dames die in 2011 ook al samen reden: Els, ikzelf, Sandra en Christel
Door het slechte weer van de afgelopen weken kwam het er bijna nooit van om samen te trainen op het circuit. Maar soit, op de 24 uren zelf moesten we toch niet samen rijden. Afgelopen dinsdagavond werden de rijtijden verdeeld. In 2011 reden we ieder 3 uurtjes, dit jaar zouden we ieder proberen anderhalf uur te rijden. Groot voordeel zou dan een grotere rustperiode tussenin zijn, dat we zelfs op en af naar huis zouden kunnen rijden. Vorige keer heb ik tevergeefs ginds proberen te slapen, niet te doen !
Ik zou moeten rijden van 18u00-19u30 op zaterdag en van 6u00-7u30 op zondag, hier was ik wel best tevreden mee. s Nachts rijden schrikte me eerlijk gezegd wel een beetje af omdat ik absoluut geen nachtmens ben.
Op zaterdag zakte ik om 12u00 al af naar t circuit, beetje de sfeer al opsnuiven. Even kijken bij de Rowa-boys die dit jaar wel heel goed uitgerust waren: David vertelde een beetje bedeesd dat er dit jaar zelfs oortjes waren ! Veel bekende gezichten, een goed gevoel.
Om 13u30 werd onze ploeg verwacht voor een fotosessie. Drie mannenteams, één vrouwenteam en één solo. Een professionele fotograaf van de organisatie liet ons zelfs op t circuit rijden om ons te fotograferen, een mooi moment.
Fijn weerzien met trailmaatje Vladka !
Om 15u00 kwam Els als eerste aan de beurt, gevolgd door Elke. Beiden hadden de pech om niet echt in een grote groep te kunnen aansluiten. En dan was het bij momenten toch wel afzien in de strakke wind. De rest van de groep supporterde aan de trailer war we plots getuige waren van een valpartij waarbij Johan Musseeuw zn sleutelbeen over viel.
Ik was stand-by van 16u30 en benutte deze tijd om wat los te rijden en te babbelen met Nicky van ZOL 2, een MS patiënt. Daar heb ik nu eens respect voor !
Rond 18u00 kwam Elke aangereden, we wisselden de transponder en ik vertrok. Na één ronde kon ik in het grote peloton aanklampen, maar 40,8 km/u was me toch net iets te snel. Noodgedwongen moest ik snel op zoek naar een ander groepje, maar ik vond er helaas geen.
In het stuk naar de start was het beuken tegen de wind, en dan nog vals plat omhoog. Maar de afgezakte supporters maakten veel goed. Stoempen dan maar, af en toe in het wiel hangend van een andere eenzaat of een klein groepje.
Tot ik Edwin ( ZOL 1 ) plots hoorde roepen dat ik moest bijspringen. Tot aan mn wissel reed ik in deze groep mee, een groot verschil.
Met ultraman Edwin op de foto, van hem kan ik nog veel opsteken ! Terug bij de trailer werd ik gefeliciteerd door de anderen omdat ik op dat moment de snelste vrouwentijd op mn naam geschreven had. Allez, dan was het afzien in het grote peloton toch niet voor niks geweest. Later kwam dit record op naam van ploeggenote Claudia te staan. Een massage door Marc ( die ook 24 u present was ! ) deed zon deugd. Lang bleef ik niet meer hangen, rusten was nu de boodschap.
Zondag liep de wekker om 3u15 af, toch wel vroeg, maar t ging. Een stevig havermoutontbijt, en weer weg. Dit maal in winterkledij want op de site van het KMI was het nauwelijks 5 graden.
Dezelfde gezichten dan gisteren, iedereen wisselde op hetzelfde moment. Zol Feminino stond op dat moment op de vierde plaats, maar nummer drie ( de olijke sprinterwtjes ) konden we nog inhalen. De druk op mij werd plots toch wel groot, maar ik kon niet meer dan mn best doen. 6u00 en we vertrokken, de opkomende zon was mooi om te zien. De wind was s nachts gelukkig wel wat gaan liggen maar dat maakte alleen rijden er niet plezanter op. Snel vond ik een klein groepje, hier moest ik maar in blijven rijden tot het grote peloton voorbij kwam. En dat gebeurde snel, Peter ( Rowa ) riep dat ik in moest springen. En ja, dit was wel een heerlijk gevoel ! Ik kende de plaatsen waarin ik afzakte in het peloton, vooral op de sacramentsheuvel, maar ik was zo slim om op die momenten redelijk vooraan te gaan hangen, als ik uitzakte zat ik er dan toch nog in. De rest van de ronde had ik de tijd om terug naar voren te schuiven. Na een ronde of 8 kwam ik naast Peter te hangen die wel even schrok dat ik er nog altijd bij was. Heerlijk toch mijn rijtijd vloog om, eigenlijk spijtig dat ik de pits in moest. Claudia, een 21 jarige competitie mountainbike rijdster, loste me af. Ook zij kon heel snel aanklampen in het peloton. Sandra die haar moest aflossen zag anderhalf uur rijden niet zo zitten dus ging ik de piste op om te roepen naar Claudia dat ze een half uurtje langer mocht rijden. Geen probleem voor Claudia, Sandra content en de derde plaats verzekerd met welliefst 5 rondes voorsprong. Dit werd niet meer uit handen gegeven door Christel, Vladka en Yolanda.
Traditiegetrouw ging het hele team de laatste shift het circuit op met wat cava, supporteren voor de andere teamgenoten. Onze solo, Peter Vos, had maar liefst 544 kms gereden, zijn doel van 500 kms ruim gepasseerd. Voor hem was deze 24 uren een soort training voor de etapperit Parijs-Neerpelt in september. Geroepen dat we hebben, wat een sfeer ! Yolanda aan kop van een groepje mannen, mooi om te zien.
Om 15u00 kwam er een einde aan de 24 uren. Voor de tweede keer op rij werden we het derde vrouwenteam, een verdienstelijke plaats, temeer omdat we eigenlijk allemaal voor de fun gereden hebben.
Ook knap gereden door het ROWA team waarin Quinten, David en Peter een knappe derde plaats behaalden in de categorie Ochos -45jaar. Sterk hoor !
Na de prijsuitreiking hebben we samen nog opgeruimd, en wat nagepraat. Ik hoop dat t ZOL me volgend jaar nog kan gebruiken ;-)
Bedankt Kristof & Frederik voor de goede zorgen. Bedankt sportmasseur Marc voor je deugddoende massages ! Bedankt aan alle ZOL-rijders voor de geweldige sfeer ! Hopelijk tot volgend jaar !
Verslag rit zaterdag 01 juni 2013 : CRISTALALKENCLASSIC
Omwille van diverse redenen een hoop afwezigen deze morgen, zodat de 3 dapperen Valère, Marcel en Yvan er alleen stonden en i.p.v. naar Eupen te rijden beslisten we om een deel van de Cristal Classic te doen.
We reden richting Wellen Hoepertingen Gutshoven Heers waar we bij een groep uit Zonhoven konden aanpikken.Tegen een strak tempo ging het verder via Bergilers Hodeige Remicourt Donceel Haneffe Horion Gleixhe Awirs Engis waar we een ommetje maakten via Stockay Hermalle/sous Huyom terug in Engis een verdiende koffie te gaan drinken in ons vertrouwde café Les Clapotins ; natuurlijk ontbrak de rijsttaart niet want die hadden we verdiend met na 70 km een gemiddelde van 29,6 km.
Na onze rustpauze konden we gelukkig weer snel aanpikken met een snel groepje en tegen een goed tempo ging het verder richting Awirs Roloux Fexhe le Haut Clocher Fooz Lantin (waar we het rondje op de piste oversloegen) Juprelle Paifve Sluizen Millen Genoelselderen Membruggen Rijkhoven Alt-Hoeselt waar wij de route bij een bevoorrading verlieten en tegen ons wat rustiger tempo naar huis reden via Romershoven om moe maar tevreden ons neer te zetten bij een verdiend drankje in De Alver.
Toch wel een leuke daggehad en een groot dankwoord voor mijn 2 compagnonsValère en Marcel voor het gezelschap .
Ritgegevens : Aanwezigen : Valère, Marcel en Yvan.
Dit verslag kwam tot stand door de verenigde krachten van Yvan en Martin, bedankt mannen !
Verslag rit dinsdag 28 mei 2013 : Hoei
Eindelijk warm weer deze morgen en een aangenaam zonnetje de ganse dag en zo konden 9 man op weg naar Hoei : Valère P, Omer, Jos B, Paul, Flor, Rudi, Martin, Marcel en Yvan.
Onder leiding van Valère en Omer ging het richting Kortessem Wintershoven Guigoven Gors-op-Leeuw Jesseren Haren Bommershoven Vechmaal Otrange Thys Crisnèe Fize-le-Marsal Momalle Jeneffe Haneffe Verlaine Bodegnée Jehay Flône Amay Ombret Strée Sarte Hoei.
Omdat Rudi de muur nog niet gedaan had reden we met 8 man nog een extra ommetje om hem te laten kennismaken met deze serieuze kuitenbijter waarna we genoten van onze taart en koffie/chocolat chaud/frisdrank.
Voor de terugweg besloten we om via Oteppe te rijden en dus ging het richting Wanze Moha Huccorgne waar de weg bezaaid was met stenen zodat we op korte tijd 2 lekke banden kregen voor Jos en Valère .
Met vereende kracht werd alles keurig hersteld en ging het verder in strak tempo richting Oteppe Vissoul Braives Avennes Lens-Saint-Rémy Lens-Saint-Servais Geer - Boëlhe Rosoux Jeuk Mielen-boven-Aalst Engelmanshoven Klein-Gelmen Helshoven Hoepertingen Wellen Wimmertingen Diepenbeek.
Hier genoten we op een zonnig terrasje van onze welverdiende (ijzerhoudende) dranken na een heel leuke rit met een heerlijk zonnetje de ganse dag.
Ritgegevens : Aanwezigen : Valère P, Omer, Jos B, Paul, Flor, Rudi, Martin, Marcel en Yvan.
Afstand : 144 km , gemidd 28,60 km ,hoogtemeters1.250 m
Na het slecht weer van de afgelopen dagen, waren we blij dat de weermannen na een frisse start voor vandaag een droge dag voorzagen en dus trokken 7 man van start : Valère P, Rudi, Omer, Paul, Jos B, Marcel en Yvan.
Onder leiding van de 2 dogmas(Valère en Rudi) ging het vlot vanaf het vertrek met na 35 km een gemiddelde van 29,9 km.Zo reden we via Schoonbeek Munsterbilzen Eigenbilzen Mopertingen Hees Kesselt Vroenhoven Kanne Lixhe Moelingen s Gravenvoeren Sint-Martens-Voeren De Plank Teuven Gieveld Epen waar we heel wat deelnemers van Limburgs mooiste tegenkwamen Sippenaken Gemmenich Moresnet-Chapelle Kelmis.
Hier genoten we van koffie/frisdranken taart die door Paul werd getrakteerd voor zijn verjaardag.
Voor de terugweg werd Rudi afgelost door Paul en zo reden we richting Hergenrath Astenet- Lontzen Montzen- Hombourg Aubel Val-Dieu Mortroux Dalhem Richelle Hermalle-sous-Argenteau Oupeye Hermée Heure-le-Romain Bassenge Valmeer Herderen Grot-Spouwen Martenslinde Bilzen Spurk Diepenbeek.
Hier konden we op het terras toch onze drankjes nuttigen en bijpraten na een leuke rit met weer zeer sterke kopmannen Valère, Rudi en Paul de ganse dag waarvoor onze dank en respect.
Vandaag wel heel vroeg uit de veren. Om 5u45 vertrokken we richting Marche-en-Famenne om er de 55 km te lopen van La Grimace. Tevens ook het Belgisch kampioenschap, waar Jacques zijn titel kon verdedigen.
Gezellige boel in de kantine, de helft van de deelnemers was Nederlandstalig. We halen ons startnummer af en krijgen al meteen van de organisatie mee dat het op km 42 heel gevaarlijk is. Jacques, die deze trail al twee keer gelopen heeft, was me dat al de ganse week aan t zeggen.
Een Run & Fun groepsfoto, met Elsi en Micha. En dan her en der wat bijbabbelen.
Om 8u00 wordt er na de drietalige briefing het startsein gegeven.
Jacques en ik lopen, zoals gewoonlijk, samen. Het begin is voor mij altijd een ramp. Koude spieren, mn lichaam nog niet wakker. Op t gemakske dan maar, terwijl de rest precies allemaal haast had.
Na een kilometer of vier moet ik in het Bois de Nolaumont al een sanitaire stop maken. Intussen natuurlijk weer heel wat plaatsen verloren, maar tegen de natuur kan je nu eenmaal niets doen. t Voordeel is wel, dat als je de anderen je niet meer ziet, je sowieso op eigen tempo gaat lopen.
Mooie klim van 223 meter naar 381 meter, maar mn lichaam sputtert nog wat tegen. Ik weet dat dit wel goed komt, maar t heeft zn tijd nodig. Een kilometertje afdalen, weer eentje stijgen, weer eentje dalen en weer eentje stijgen. Het stijgen doen we al wandelend, dalen al lopend. Op zon lange afstand moet nu immers gedoseerd worden.
Vanuit Chéoux mag er twee kilometers geklommen worden, gelukkig wordt iedere klim beloond met een geweldig zicht: de natuur op zn mooist, met de bomen in een frisgroen kleedje gestoken. Intussen hebben we Koenraad uit Brasschaat opgepikt, een gezellige babbel over diverse trails, maar vooral over de CCC waar ik vandaag weer een puntje voor aan t sparen ben.
Op hoogte van 410 m, prachtige natuur, zelfs een voorbijspringende ree. Ik laat me helemaal opnemen in dit plaatje: de fluitende vogels, de geur van het hout en de planten, de zon, de wind.
Op km 17 een eerste ( welgekomen ) bevoorrading. Cola, tuc-koekjes, en weer verder met ons drietjes. We lopen nu richting Hodister, veiligheidshalve neem ik toch maar een gelleke. Modderige paden, waar je net niet je schoenen verliest, maar t is dikke fun !
Stilaan krijgt Koenraad meer en meer problemen om ons bij te houden, en voor we t beseffen lopen Jacques en ik weer onder ons tweetjes.
Op kilometer 28 komt volgens mij het zwaarste stuk. Wandelaars gaven me voor dit stuk te kennen dat de inspanning met een prachtig zicht zou beloond worden. Een hele steile klim die ik bij momenten op handen en voeten moet opkruipen. Als ik merk dat mn hartslag de hoogte in schiet, blijf ik even staan. Jacques is al lang door, maar zal boven zeker op me wachten. Het zweet vloeit me van mn kin, maar ik geraak toch boven. Over die ene kilometer doe ik 20 minuten ! Maar inderdaad: wat een adembenemend zicht ! En wat een onthaal aan de bevoorrading waar ons startnummer genoteerd wordt ter controle.
Een lange stenige afdaling tot in Rendeux. Ik stop even om een steentje uit mn schoen te halen, een loper van de 80 km ( die om 6u vanmorgen vertrokken is ) komt tot bij ons. Toevallig kennen Jacques en Yves, ook een ultraloper, elkaar. Yves Vanhole komt vandaag 80 km trainen, ter voorbereiding van de Spartathlon. Gespreksstof genoeg dus.
Stilaan verdwijnt ook de zon, als de regen maar uitblijft tot na de gevaarlijke passage over de rots die erg glad kan zijn. Maar ik voel me goed, veel beter dan in t begin, maar besef dat er nog altijd gedoseerd moet worden, en als ik er niet meer aan denk zal Jacques het me wel op tijd en stond zeggen. Ondanks wat krampen( in de billen ) kan Yves toch bij ons blijven.
Richting kilometer 40 is het weer klimmen richting Hotton, vandaag stopt het precies niet. Op kilometer 42 begint Jacques nattigheid te voelen oei oei, hier begint de miserie , zegt ie. We zien in Hotton een rots waar men op aan t bergbeklimmen is, een mooi zicht maar over die rots moeten we wel zien te geraken, heel voorzichtig, onder het oog van de fotografen. Ik help Jacques naar de overkant, daar zijn we veilig van af ! Gelukkig heb ik geen hoogtevrees !
Na de rots begint het te regenen. We komen we op de plaatselijke rommelmarkt terecht, maar goed dat ik door Yves teruggefloten werd, ik had een afslag gemist. De afslag naar de laatste bevoorrading. Daar komen we Lieven Pieters tegen. Voor de niet lopers onder jullie: Lieven heeft in 2011 de Spartathlon ( 246 kms in 36 uren ) succesvol uitgelopen. http://www.youtube.com/watch?v=ITHvw0Dj2iA
Vandaag loopt Lieven zn allereerste trail, de afstand van 55 kms. Een hele eer om naast hem op de foto te mogen staan, een snelle babbel. Yves blijft even bij Lieven hangen, die zullen elkaar wel genoeg te vertellen hebben. Jacques en ik gaan verder maar na een dikke kilometer is Yves al terug bij ons. Met ons drietjes sleuren we ons door een beklimming van 4 kilometer waarna het terrein gelukkig vlak ( en bergaf ) wordt. Ik neem de kop en zorg dat we op een stevig tempo de finish halen.
Yves bedankt ons om hem aan de finish te krijgen, wij babbelen even met andere lopers in de kantine. Maar haasten ons dan wel redelijk snel naar de auto, droge kleren aan en richting huis. De prijsuitreiking hebben we gemist, en zeker de uitreiking van de Belgische titels die er wegens een misverstand helemaal niet was. We zullen het wel lezen op internet.
Proficiat aan de organisatie voor de uitmuntende briefing, bewegwijzering en vriendelijkheid aan de bevoorrading.
Een prachtige trail, maar voor mij toch wel de zwaarste tot nu toe. Maar anderzijds mag ik ook niet te veel willen, ik loop nu een dikke twee jaar en heb er al 5 marathons en 8 ultras opzitten. Genieten blijft voor mij het allerbelangrijkste !
Ik wens Yves heel veel succes in zn voorbereiding naar de Spartathlon, een dikke proficiat aan Lieven voor het behalen van zn eerste UTMB punt. Ook bedank ik mn maatje Jacques waarmee ik toch veel plezier beleef !
Een gefeliciteerd aan alle winnaars van deze trail, niet alleen voor de podiumplaatsen maar ook voor het verleggen van de eigen grenzen, tot op een volgende trail !
Gegevens van deze trail: 55,3 kms, 1438 hms, 7u20 en heel veel modder !
Met zes waren we aan het bus kotje: Vanessa kreeg een verdiende rustdag, Leon was nog ziek en Paul verkoos om alleen te rijden.
De locomotieven Valere Ph en Omer trokken zich op gang en de rest koppelde hun wagonnetje aan. Valere Ph en Omer reden de ganse rit op kop strijdend tegen de wind. Het was bewolkt maar op enkele verloren regendruppels zou het droog blijven.
Er werd een goed tempo gereden en er werd op tijd en stond gelachen. In Dalhem keerde joewe Jos terug, een beetje bevreesd voor de kilometers.
Na vele hoogtemeters kwamen we aan in Eupen.
De heenweg verliep als volgt: Hoeselt, Rijkhoven, Millen, Bassenge, de steile Houtain, Heure le Romain, Richelle, Dalhem, Charneux, Fortier, Thimister, Bilstein, Limbourg, Membach en Eupen.
Vandaag geen risico voor Yvan want we gingen bij de bakker onze taart bestellen en met koffie en choco smaakte die heerlijk. De terugweg werd aangevat en er vielen weer wat verloren regendruppels.
In Moelingen werden de bidons nog eens gevuld. Toen we het jaagpad langs het kanaal opdraaiden gebeurde er toch een klein wonder: Valere Ph kreeg Marcel op kop niet te filmen, maar ja, mooie liedjes duren niet lang.
Marcel reed gauw weer achter Valere. De terug weg liep via Walhorn, Montzen, Hombourg, Plombieres, Remersdaal, Moelingen, Lixhe, Kanne, Vroenhoven, Kesselt, Hees, Mopertingen, Hoelbeek, Waltwilder, Munster, Schoonbeek en tenslotte de sporthal van het Demerstrand waar we vriendelijk ontvangen worden en met de nodige ijzerhoudende dranken werden weer straffe verhalen verteld.
Nog een dikke proficiat voor Valere Wiggins en Omer Nibali voor hun super kopwerk.
Deelnemers: Valere, Omer, Yvan, Jos B, Marcel en Flor.
Sorry mama, maar dat gedichtje moeten we van de juf voorlezen en dat past niet bij jou.
Geeft niet vriend, zeg maar
Ik wens je een prettig feest en een luie dag het allermeest zie je wel mama, en jij staat klaar om te gaan lopen.
Na het lopen Jarno, zal mama een beetje lui proberen te zijn
Vandaag stond Koning van Spanje op het programma, een Salomon-trail in organisatie van Mud Sweat Trails. In het begin van de week leek het te gaan uitdraaien op een Dust Sweat Trail, maar de hevige regenbuien van de laatste dagen zouden er toch voor zorgen dat we modder zouden krijgen.
Welliefst 1400 deelnemers op de drie afstanden ( 9,4 kms, 16,8 kms en 31,6 kms ), en toch kom ik al direct clubmaatje Jo tegen. Altijd fijn om wat bij te praten.
We begeven ons in de menigte en komen her en der bekenden tegen. En zo vliegt het uurtje wachten ( in de koude ) eigenlijk wel best snel om.
Natte voeten, daar hebben we geen probleem mee zolang het maar niet regent hoor ik rond me. Af en toe komt de zon even kijken, maar heel even dan maar.
11u00: het startschot wordt gegeven.
De gekleurde massa komt in beweging. Opwarmen zit er helaas niet in: na 120 meter mogen we al meteen klimmen. Een lusje, speciaal voor de meegereisde supporters. En dan al de koning van Spanje , een heuvel die door de Koning van Spanje tijdens de veldtochten door de Nederlanden tijdens de 80 jarige oorlog werd bezet. En de Koning had gelijk: boven kreeg je een mooi overzicht over rondom liggende velden.
Een afdaling door het bos, om weer te klimmen, de tweede op 4 kilometers afstand, pittig genoeg. Ik loop vandaag zonder echt loopmaatje maar sla wel regelmatig een praatje met de anderen, als die mogelijkheid er is. Voor de rest geniet ik van de natuur maar ook van mn muziek.
Dan is het dalen richting Beutenaken waar we in het Groote Bosch weer een helling te verwerken krijgen. Tijdens de afdalingen is het zo mooi om de gekleurde slinger door de groene weilanden te zien.
Nauwelijkse de vorige helling verteerd, krijgen we weer eentje te verwerken ( nr 4 op 9 kms ). We draaien weg van Slenaken, blijven heel even op een plateau lopen om weer te dalen.
Na een tijdje kan ik het aantal hellingen niet meer bijhouden, het zijn er veel, dat weet ik wel. Ik doseer goed door te wandelen, lopen op die stukken is dodelijk. Af en toe krijgen we een kleine bui, het zoute zweet mengt zich met de wellicht zure regen.
Km 12, daar is ie dan: de Gulp waar we door moeten. Als je al heel wat trails gedaan hebt is dit riviertje maar een kleintje, nauwelijks drie stappen en je bent er door. Yes, dat is trailen ! De eerste bevoorrading komt er aan, voor alle zekerheid neem ik een gelleke, wie weet hoeveel hoogtemeters er nog aankomen.
Het Kruisbos bergaf, de Molt omhoog. Eperheide, af en toe een weg over waar het verkeer netjes wordt tegen gehouden. Het Onderste Bos, het Bovenste Bos, toch al redelijk bekend terrein door met Willem de Zwaarste van Limburg gelopen te hebben ( met de twee oefenlopen ). Maar ik verveel me geen enkel moment.
In één van die bossen een grappig moment. Ter hoogte van één van die bossen, net waar een geel lintje hangt duikt een man de bosjes in. De loopster voor me wil volgen, en beseft opeens dat die man gewoon een plasmoment inlast. Ik zou hetzelfde gedaan hebben, en roep dat naar haar. Blijkt het Annemie uit Beveren te zijn, die ik al kende van op Facebook. De muziek gaat uit mn oren en we babbelen over van alles en nog wat. Dat is nu het leuke aan trailen, mensen leren kennen, ervaringen uitwisselen.
Een paar ellendige knikskes, die we moeten stappen. Annemie is duidelijk sneller dan mij, ik maan haar aan door te gaan. Mn oortjes terug in en op eigen tempo verder. Plots een hevige regenbui, ik besluit om dan toch maar mn regenjasje aan te trekken en mn kodak veilig weg te bergen.
Eindelijk een stukje dalen richting Epen, door groene velden opgefleurd met gele bloemen. Wat een zicht ! De wandelaars die we tegen komen groeten ons, komen we door een dorpje worden we daar ook enthousiast doorgeloodst.
Richting tweede bevoorrading is er nog een kuitenbijterje en dan een serieuze glibberige met stenen bezaaide afdaling. Aan de bevoorrading een man, die blijkbaar gevallen is en verzorgd wordt. Het toeval wil dat we aan de praat geraken en verder de rest van de trail samen uitlopen. Mn loopmaatje is eigenlijk een veldloper die voor t eerst in het zomerseizoen zn conditie op peil wil houden met trailen. Ik garandeer je dat hij volgend jaar veel sterker zn seizoen zal kunnen starten.
Scheibergerbosch en Dunnenbosch omhoog, toch wel erg steil maar dat wordt beloond met een afdaling van welliefst vier kilometers. En dan het venijn dat hem in de staart zit: nogmaals de Koning van Spanje op. Onze eigen veldtocht zit er op. Annemie staat voor me te supporteren aan de finish, mn loopgezel bedankt me om hem door de laatste kilometers heen te sleuren, das graag gedaan !
Een Erdinger Alcoholvrij bier, Limburgse vlaai, een medaille een super trail, 90 % onverhard, een prachtig landschap, prima georganiseerd, kortom een droomtrail ! Geen wonder dat ie in januari op twee dagen tijd uitverkocht was !
Beetje napraten met clubmaatje Gerd die de 16 kms gedaan heeft, en snel naar thuis voor een lui moederdagmoment: een heerlijk warm badje !
Een verslag binnen gestuurd door Flor, waarvoor ne dikke merci !
We waren met zeven aan de start, de beteren van de 3x20 reden de Waalse Pijl en onze collega Paul moest bij zijn doodzieke hond blijven.
We beslisten om niet naar Hoei te rijden maar wel naar Amay wegens het wisselvallige weer.
Onder een donkere wolken hemel vertrokken we met Omer en Yvan op kop,met een stevige wind in het nadeel en dat zou zo blijven tot in Amay.
Er werd een goed tempo gereden in functie van de groep en er werd geluisterd wat noenke kwebbel Marcel allemaal te vertellen had en zo kwamen we zonder problemen aan in Amay.
Onze route liep langs Kortessem,Wintershoven,Gors op Leeuw, Jesseren,Haren,Vechmaal, Otrange, Thys, Chrisnee, Jeneffe, Momalle, Verlaine, Bodegnee, Jahay en Amay.
Yvan ging op zoek naar taart en werd bijna omver gereden , gelukkig liep het goed af. Met de nodige koffie en choco ging de taart goed naar binnen, toen was het tijd om de terugrit aan te vatten.
Met Flor en Sylvain Omer op kop vertrokken we en de eerste druppels vielen al, Jos B zei " nu hebben we wind van achter tot Diepenbeek" maar dat kwam weer eens verkeerd uit.
Na ongeveer 5km moesten we gaan schuilen voor toch wel stortbuien en na een halfuur konden we onze weg voort zetten en weer was het een strijd tegen de wind.
De terugweg verliep als volgt, Horion, Momalle, Thys, Vechmaal, Jesseren, Wintershoven, Kortessem, Troot en tenslotte de sporthal.
Hier werd het ijzer gehalte weer bij gevuld en straffe verhalen verteld, iedereen was weer tevreden over de fijne rit die we weer gereden hadden.
Ritgegevens: 106 km 27,3 gem
De deelnemers: la machine Omer, joewe joewe Jos B, sleepijzer Marcel, natte klak Yvan, Degenkolp Rudi, Kyrienka Flor
Verslag rit dinsdag 07 mei 2013 : Comblain-au-Pont
Eindelijk eens een aangenaam weertje bij de start deze morgen en dus hadden we 10 mannen op het appel : Quinten, Valère P, Jos B, Paul, Omer, Flor, Rudi, Johnny, Marcel en Yvan. Na kortoverleg besloten we om naar Comblain-au-Pont te rijden.
We vertrokken onder leiding van Valère en Kwinten richting Kortessem Guigoven Gors-op-Leeuw Jesseren Haren Bommershoven Vechmaal Oreye Bergilers Lamine Remicourt Limont -Donceel Haneffe Oudoumont Verlaine Saint-Georges Engis.
Hier reden Jos B, Flor en Paul op hun tempo terug naar huis en de 7 overblijvers konden aan het zwaardere werk beginnen.
We reden verder richting Neuville-en-Condroz Rotheux Grand-Berleur Hody Anthisnes Mont Poulseur- Comblain-au-Pont .Tot onze spijt was er nergens een open bakkerij te bespeuren zodat we besloten verder te rijden via Chanxhe tot in Sprimont.Na bijna 90 km konden we genieten van koffie/frisdrank en lekkerre rijsttaart.
De terugweg ging via Louveigné Trooz Flèron Queue-du-Bois Saive Cheratte Hermalle-sous-Argenteau Oupeye Heure-le-Romain Houtain-Saint-Siméon Bassenge Boirs - Glons Sluizen Millen Genoelselderen Membruggen- Rijkhoven Alt-Hoeselt- Sint-Huibrechts-Hern- Schalkhoven Vliermaalroot waar we in een hevige regenbuirichting Diepenbeek reden.
Terwijl het buitenhevig regende genoten we in de sporthal van de nodige extra vitaminen die we vandaag ec ht wel verdiend hebben na een leuke rit.
Een extra dankwoord aan de goede kopmannen van dienst : Valère, Quinten, Johnny en Omer.
Ritgegevens : Aanwezigen : Quinten, Valère P, Jos B, Paul, Omer, Flor, Rudi, Johnny, Marcel en Yvan
Afstand : 177 km , gemidd 28,7 km , hoogtemeters 1.560 m
Een heerlijk lentezonnetje doet het aantal gegadigden al meteen stijgen: met welliefst 12 mannen en 2 vrouwen verzamelden we vanmorgen aan t bushokje voor een ritje naar Vaals/Gemmenich. Didi had gisteren al gebeld naar de bakker in Gemmenich zodat we de terugrit zeker niet taartloos moesten aanvatten. Een nieuw gezicht aan de start: Johnny, kennis van Jos B, welkom bij de 3x20 ! Martin net terug uit Mallorca, in wintertenue ( hij was die kou niet meer gewend ), terwijl het jong volk allemaal de korte broek aan had.
Valère, die gisteren al 172 km op zn eentje gefietst had naar Stavelot en omstreken, werd vrijgesteld van kopwerk. Kopmannen zijn er vandaag genoeg stelde ik Eveline al gerust.
Peter en Omer op kop, de hele rit, aan een mooi tempo, rekening houdend met iedereen. De heenweg loopt over Munsterbilzen, Eigenbilzen, Mopertingen, Hees. In Vroenhoven vroemmm bergaf tot aan het kanaal, tot we plots links van ons een fietsgroep zien. Gelukkig houdt die groep zich wat in zodat we nog wat van onze vaart kunnen profiteren. Kanne, en dan begint het de Hallembaye over, ik krijg het al serieus warm.
In Lixhe het kanaal en de Maas over, en dan de parel van Limburg binnen: Moelingen, dat we snel verlaten om in Withuis het Mergelland te ontmoeten. En hier is echt niks vlak pracht van een streek, dat wel. Groene weides, grazende dieren, bloesems. En veel fietsende medemensen onderweg.
Klimmend naar Mheer, Noorbeek. In Slenaken de mooie Loorberg op. Valère vergezelt me en duwt af en toe een tikje bij, wat echt wel deugd doet. Een klimmer zal ik nooit worden, maar ik geniet er wel van ( tijdens het afzien ) en das toch wel het belangrijkste.
Dan een heerlijke bergaf ( daar doen we het voor ) tot in Epen. Nog zwaarder werk dient zich aan: Camerig. t Is net of Peter mn vermoeide benen aanvoelt ( of wil ie stiekem wat extra krachttraining voor de Trois Ballons ? ), een helpende hand is veel waard. In Jos z'n geval was 't nog gemakkelijker: beetje aan een tractor kunnen hangen maar helaas reed ie niet door tot boven. Jammer genoeg hebben we dit niet op de gevoelige plaat kunnen vastleggen.
Boven gekomen is Marcel ocharme helemaal zijne kluts kwijt. Hij zegt tegen degene die langs hem rijdt we moeten op Yvan wachten, die is nog achter , waarop de andere ik ben Yvan toch . Marcel heeft de rest van de rit zitten zeggen dat een stel borsten toch veel voordeel oplevert ( nvdr: da's ook wel extra gewicht om mee tot boven te zeulen ! ).
Snel een banaantje dat me gepeld door mijne soigneur ( Valère ) aangereikt wordt. Marcel krijgt het met z'n drie laagskes toch wel wat warm en doet wat uit.
Weer heerlijk bergaf vooraleer we de Vaalserberg beklimmen. Boven wachten we tot iedereen er bij is. Maar Yvan en Marcel blijven achter. Wachten, wachten. Wat fotos maken. Nu begint het toch wel écht lang te duren. Paul en Didi rijden even terug om te gaan kijken. We vermoeden echter dat Marcel en Yvan de rechtstreekse weg naar Gemmenich hebben genomen. Wij beslissen door te rijden, wetende dat Yvan toch de weg naar Gemmenich kent waar er gestopt wordt aan het café.
En inderdaad: aangekomen in Gemmenich hebben Marcel en Yvan de taart al gehaald ( en gelukkig nog niet opgegeten ). Even later komen ook Paul en Didi binnen en is de bende weer verenigd. De taart wordt getrakteerd door Peter voor zn verjaardag, proficiat vanwege de hele groep !
Op de terugweg wordt er nog snel gestopt aan een winkeltje om de bidons bij te vullen. Nog wat klimwerk over Plombière en Hombourg. En dan een mooi stuk vals plat naar beneden, in volle vaart: Aubel, Saint-Jean-Sart, Mortroux, Dalhem. De achterkant van de Richelle omhoog, Heurle-Le-Romain, Houtain-Saint-Simeon. Dus duidelijk toch niet bergaf tot thuis. Maar de kopmannen doen het voortreffelijk, houden bergop gelukkig in. Met af en toe een duwende vinger/hand blijf ik mooi in de groep.
Bassenge, langs de grot van Petit Lourdes, dan die stomme helling in Valmeer. En dan zijn we al bijna thuis: eens de stal geroken wordt en er niet meer veel hoogtemeters te maken zijn wordt de snelheid opgetrokken ( daar heb ik veel minder problemen mee ). Even halt houden als Jos krampen krijgt. Herderen, Grote Spouwen, Kleine Spouwen, Bilzen, Schoonbeek, Diepenbeek waar er in de sporthal nog wat nagepraat wordt maar dat deel heb ik vandaag overgeslagen.
Een heerlijke rit waarvan we alleen maar sterker worden, bedankt voor jullie gezelschap ! Chapeau voor de kopmannen die toch heel wat tegenwind gehad hebben op de terugweg. Bedankt ook aan Peter voor t maken van de actie-fotos, en toch wel een merci aan de helpende handen . Ik zou wellicht zelf ook boven geraakt zijn maar dan toch heel wat langzamer.
Na enkele mooie lentedagen kwamen de aprilse grillen weer opzetten door de temperaturen te halveren en de wind wat aan te wakkeren. Maar t zou droog blijven, en das ook al veel waard. Twijfels bij wat aan te doen, een gekend probleem onder fietsers. Aan t bushokje werd ik verwelkomd door een vriendelijke Nederlandse bejaarde mevrouw die me prompt vroeg meneer, de bus naar Maastricht, stopt die hier ? . Ik zei haar dat ze dan wel aan de verkeerde kant van de weg stond. Excuses van hier en van daar dat ze meneer tegen me gezegd had, want in hare tijd fietsten er alleen maar mannen met een koersfiets.
Tweede die aankwam ( Yvan ) kreeg al meteen een hele ondervraging over zn overtrekjes. Allez, hoe kunt ge nu op die sokken rijden . En snel had ze al met iedereen kennis gemaakt. We zorgden er toch uiteindelijk voor dat ze aan de juiste kant van de straat ging staan om naar Maastricht te geraken.
Paul en Omer trokken de kop, de wind in ons voordeel. Vaste kopman Valère kroop vanachter in het peloton, hem wachtte straks nog een zware taak. Heenrit ging over Kortessem, Guigoven, Jesseren, Haren, waar we opeens een krak hoorden aan Omer zn fiets. Veiligheidshalve toch maar gestopt om te kijken, diagnose: schroef ter hoogte van zn zadel overgebroken. Materiaalmeester Yvan toverde onmiddellijk inbussleutels en een schroef tevoorschijn. Met behulp van de tang die Marcel en Marc bij de buren waren gaan lenen was het euvel snel hersteld.
Heks, Horpmaal, Heers, genietend van de eerste bloesems. In Bettincourt de E40 over, nog altijd de wind heerlijk in de rug. Berloz, Hollogne Sur Geer, Lens-Saint-Servais, Lens-Saint-Remy, stukjes Route Blès Dor en Route Jolie. En t was ook mooi glooiende landschappen, de boeren in volle actie. Avenne, Braives, Visoul, en dan langs de visvijver in Oteppe door. En dan begint het zware werk. Ik roep dat ze boven maar moeten wachten, en terwijl de rest weg rijdt blijft Valère bij me, merci Valère. Het klimmen lukt me ieder jaar wat beter maar ik zal nooit een echte klimmer worden, maar ik doe het wel graag hoor !
Lavoir, Héron en dan als beloning heerlijk dalen naar de Maas die we in Seilles oversteken. Snel bereiken we bestemming Andenne.
Marc en ik gaan taart halen, we trakteren voor onze loopprestaties van de afgelopen maand.
Na choco en koffie vatten we de terugrit aan. Voor een keertje niet meteen bergop ( daar ben ik al blij van ). Maar langs het water op tot in Huy. Aan kop Valère en Omer, met een straffe wind tegen !
En nu maar uit het gat geraken: 5 kms klimmen, aan en verstandig tempo. Rechts van ons krijgen we een mooi zicht over Huy en Tihange.
Fize-Fontaine, Chapon-Seraing, Seraing Le Chateau, Haneffe, Donceel, de pijltjes van de Cristal Alken Classic volgend. Lamine, Bergilers, Lens-Sur-Geer, Oreye, Vechmaal en zo terug zoals we opgereden zijn.
Weer een mooie rit, fijn kunnen babbelen. Een dikke pluim voor Omer die de hele weg kop gedaan heeft, maar ook voor Valère die op terugweg tegen de wind gebeukt heeft.
Met dank aan Yvan voor het insturen van dit verslag ...
Verslag rit dinsdag 23 april 2013 : EUPEN
Even wilde wat motregen deze morgen ons nog tegenhouden maar we besloten toch om met 9 naar Eupen te fietsen : Valère P, Omer, Marcel, Leon, Roger, Paul, Rudi, Jos B en Yvan.
We vertrokken onder de leiding van Valère en Omer richting Schoonbeek Munsterbilzen Eigenbilzen Mopertingen Hees Kesselt Vroenhoven waar we langs het kanaal gezelschap kregen van Vanessa en Willy die een ritje gepland hadden naar Aubel.Via Kanne ging het richting Eben-Emael Hallembaye Lixhe Moelingen s Gravenvoeren Sint-Martens-Voeren Sint-Pieters-Voeren Hagelstein Henri-Chapelle Welkenraedt Baelen Membach Eupen.
Hier werd de inwendige mens voorzien van koffie/frisdrank en taart zodat we er weer tegenaan konden voor de terugweg die wel met de nodige tegenwind moest afgehaspeld worden.
Met Paul en Yvan op kop reden we richting Limbourg Bilstain Thimister-Clermont Froidthier Val-Dieu Mortroux Dalhem Visè waar we eventjes onze drinkbussen bijvulden. Na een korte pauze ging het verder richting Houtain-Saint-Simèon Bassenge Valmeer Herderen Grote-Spouwen Martenslinde Bilzen Spurk Schoonbeek Diepenbeek.
Bij het nodige vocht werden de energievoorraden aangevuld en genoten we na bij een aangename babbel van onze rit.
Ritgegevens : Aanwezig : Valère P, Omer, Marcel, Leon, Roger, Paul, Rudi, Jos B en Yvan