Ze voorspelden weer , dus werd Joker 2 ingezet om toch met de mannen van 3x20 mee te gaan trappen.Daar onze Marc nog wat ziekskes was, vertrok ik s morgens alleen richting Djopenbeek.Uiteraard de korste weg naar Diepenbeek staat niet in Didis woordenboek en zo had ik al 20km vooraleer in het buskotteke te arriveren.Dit was al wat gevuld met wat ouder geweld dan ikzelf.Snotbel da ik ben.
Met achten vertrokken we richting De Metser om zo in te picken op de (105 of) 135km v/d Bilzen Classic.Yvan & Didi namen het kopwerk voor hun rekening.Al trappend zag ik Coteur afzien gelijk de beesten.Hij had het speciaal Politieritje van afgelopen donderdag nog in de benen zitten.Ik denk dat er nog waren hoor.
T.h.v. de splitsing van de 105 en de 135 verlieten Yvan (slechte benen) en Jos P. (familiale verplichtingen) ons om de 105km te vervolledigen. Wij, helaas dan maar zonder hun verder voor de 135km (Otepppe).
Zo werd Yvan afgelost door een man met SUPERbenen deze mooie zaterdag.
Ja, ja, je raadt het nooit.Onze Remy was niet te doen.Ik moest hem van tijd tot tijd intomen, want we moesten ons wel aan het principe houden
samen uit, samen thuis.
Te Oteppe arriveerden we al om 10u20, dit vanwege het vroegere vertrek van deze morgen 8u. Nog geen broodjes te verkrijgen, daar de bakker nog niet was lanskomen.Dan slechts maar iets drinken aan de visvijver.
Onze Remy moest ik toch nog wat bevoorraden, want die had niks meegenomen.
Daarna werd er terug op de fiets gesprongen om côte de Wanzoul te bekampen.
Hier liet de snotbel zich nog eens gaan, maar boven wachtte ik uiteraard op mijn maten.
In de terugweg waren Remy & Didi nog steeds de herders van de dag.
Alhoewel, reed er toch iemand voor ons? Neen, tegen ons.Namelijk Windmolders. Die was toch wel aanwezig bij dit weer.
Langs het vliegveld in Luik was dit heel goed te merken.
Op de Cahottes schoot ik nog eens n cartoucheke af.Mijn laatste bleek achteraf.Daar we eigenlijk geen stukske rijstvlaai gegeten hadden, begon de honger te komen.Te laat dus, want het vaatje begon leeg te lopen.
Maar Geen Pijn, Lekkere Soep
Iets na Les Cahottes kwam Paul ons vervoegen.Die was met de mannen van Geudske vertrokkken, maar was een heel deel kwijtgeraakt.Deze beer verlichte het werk van Remy & Didi wat tot in t Paenhuys.
Zeker voldaan & tevree ploften we ons in de zon of schaduw neer om daar een Engelke op uw tong te laten pissen.We hebben verstand, dus niet teveel uiteraard.
Jan zijn wafels waren meer als welkom met gebrek aan een stukste rijstvlaai dezedag.
Ik begin dus al afkickverschijnselen te krijgen door met die mannen van 3x20 mee te fietsen zo zonder rijstvlaai.
Het was leuk en tot de volgende als het de komende weken er nog van gaat komen, want de Pyreneeën komen er aan.
Met dank aan choco-For voor het insturen van dit verslag !
Yvan, Omer, David en Flor waren present aan het buskotje. Peter was in Duitsland voor 't werk en Leon had familiale verplichtingen.
Eindelijk moesten we niet nadenken wat we moesten aandoen: een schitterende zon in de lucht en dat zou de hele rit zo blijven en zo reden we met vier naar de start in Tongeren. Na 20km, daar aangekomen schreven we ons in en om stipt half tien vertrokken we richting Borgloon.
Er werd snel gereden ( nvdr vandaag flitste de politie niet ) en na elke bocht moesten we sprinten om weer terug aan te sluiten en ik vond het niet veilig in de groep daar reden nogal cowboys mee. Dan ging het naar Bassenge, we reden de Hallembay langs de minst steile kant op en dan moesten we normaal de Voer inrijden maar dat gebeurde niet. Yvan zei "hier klopt iets niet" we zaten in Blegney toen er gestopt werd. Wat was er gebeurd ?
De burgemeester Broers had zijn personeel opdracht gegeven om alle pijlen te verwijderen in zijn gemeente Voeren. Er werd terug naar de Voer gereden en na 108km hadden we onze stop. Jos B en Roger zaten ons op te wachten op het terras en na water en cola vertrokken we richting Diepenbeek ( na het vullen van onze bidons ). Chavanel Omer en David vertrokken op kop .
Nog vermelden dat het 29 graden warm was ! In Lixhe namen Jos B en Roger de kop over en er werd met een stevig tempo doorgereden. In Mopertingen namen David en Flor het kopwerk over, er werd afgesproken om naar cafe Bijnens te gaan. We arriveerden daar met verbrande gezichten, benen en armen.
We mogen zeker niet vergeten te vermelden dat Omer negende boven kwam op de cote de Boir ( nvdr: Thier Bégot ) en hij was er vele voorbij gereden. Flor zei onder weg tegen Yvan "die mannen biannen nogal" waarop Yvan "de zon biant".
Op het terras bij Bijnens werd het nodige ijzer vocht bestelt en werd er nagebabbeld over de rit.
De rode kreeften waren: Yvan, Roger, Jos B, Omer, David en Flor.
Een verslag ingestuurd door Yvan, waarvoor m'n oprechte dank !
Ondanks het grijze weer vanmorgen toch 6 dapperen aan de start waarvan sommigen zelfs met korte broek : David, Omer, Leon, Jos B, Marcel en Yvan.
De rit verliep over Wintershoven Guigoven Haren Vechmaal Otrange waar we de bordjes volgden van de Blés dor route. Zo reden we verder via Thys Crisnée Kemexhe Fexhe-le-Haut-Clocher- Jeneffe Haneffe Viemme Les Waleffes Geer Abolens Poucet om halt te houden in Hannuit.
Hier werd koffie en taart genuttigd zodat we er weer tegenaan konden voor de terugweg.
Nog steeds onder het sterke kopwerk van David en Omer reden we via Poucet Trognéé
Intussen was het zonnetje van de partij zodat we op het terras van het Paenhuys bij de gebruikelijke drankjes konden genieten van de speculoos en wafels door het huis aangeboden, waarvoor dank.
Ritgegevens : aanwezigen : David, Omer, Leon, Jos B, Marcel en Yvan
Een verslag ingestuurd door Flor, opgefleurd met foto's van Peter. Bedankt mannen !
Met negen stonden we aan de start voor de rit naar Banneux. Valère was de Waalse Pijl rijden. Er werd afgesproken dat we na de Richelle het parcours van de Frans Schouppe zouden volgen tot in Banneux. Peter die nog niet bekomen was van de wijn op een trouwfeest en Quinten, revaliderend van knieproblemen, kregen een halve rit verlof om geen kopwerk te doen.
Onder een stralende zon vertrokken we, wel wat wind tegen, maar eindelijk konden we nog eens genieten van het mooie weer,want van de laatste zeven ritten zijn we er vijf nat geworden. We volgden we de raad van Leon"Pluk de dag" . Aan de decibels te horen was Remi er ook bij.
We kregen verschillende kuitenbijters voor de wielen, maar er werd altijd in functie van de groep gereden en tevreden arriveerden we in Banneux waar we een bougieke lieten branden voor familie en vrienden.
We reden door naar onze vertrouwde bakker waar de taart door een pas verjaarde Peter getrakteerd lekker smaakte met de nodige koffie en choco.
Toen we buiten kwamen voor de terugrit zagen we donkere wolken waar we naar toe moesten rijden,maar onze vrees was ongegrond want de donkere wolken maakten plaats voor weer een stralende zon. Tot in Vise volgden we weer het parcours van Frans Schouppe en weer kregen we weer stevige kuiten bijters voor de wielen.
Na de 20 km van Brussel in 2011 moesten de doelen bijgesteld worden. DE droom van vele joggers is ooit een marathon te lopen.
Het boek van 0 tot 42 km, waarin het relaas beschreven wordt van niet sportievelingen die de uitdaging aangaan om ( weliswaar onder deskundige begeleiding van Paul Van de Bosch ) één jaar tijd op te bouwen om de marathon van New York te lopen. Plots leek me de afstand van 42, 195 kms niet meer onwezenlijk. En zeker niet als ik mn collega Jacques hoorde vertellen dat ie bijna ieder weekend een marathon loopt, en als we onze eerste marathon zouden lopen, beloofde Jacques om met ons mee te lopen.
En zo begonnen Tina en ik kilometers te sprokkelen, weliswaar te weinig als men de diverse trainingsboeken er op naleest, maar wij zijn dan ook niet Rik Ceulemans. Wij zijn werkende moeders die in hun weinige vrije tijd de loopschoenen aanbinden. Door de week trainde ieder voor zichzelf, in het weekend maakten we tijd vrij om een lange duurloop te doen, liefst off road maar ook vaak op de weg, om ons lichaam te laten gewennen aan de harde slagen van het beton.
Mijn oog viel op de Maasmarathon, van datum niet de beste keuze, want dat wilde zeggen dat er vele kilometers in de winter gemaakt moesten worden ( voor ons een reden om toch buiten te komen, zelfs bij -12°C werd er gelopen ). Maar voor mij had de maasmarathon iets symbolisch, omdat hij door de Voerstreek komt, waar ik vele fietskilometers gemaakt heb. Een kleine marathon ook, die massa van 30000 man zoals de 20 km van Brussel, wilde ik niet. Een officiële, kleine, gezellige marathon moest het worden.
Ik schreef me in januari al in, Tina wachtte tot vorige week maandag, zelfvertrouwen is niet haar sterkste punt, maar uiteindelijk zwikte ze toch voor mijn argumenten waarom ze het absoluut wel moest doen. Ik geloofde in haar, ze moest alleen zichzelf nog overtuigen.
Onze coaches van dienst waren Jacques en diens loopvriend Leike. We trailden in februari al 33 km samen in het modderige Olne. Afspraak was dat Jacques bij Tina zou blijven en Leike bij mij.
De week voor de marathon moet je rusten. En dat valt écht niet mee, je wilt nog snel wat extra kilometers afleggen. Op dit punt volgden we wel de boekjes en deden we niets anders dan eten, drinken en rusten. Door de vele koolhydraten begon onze maag zelfs op te spelen waardoor we tegen het einde van de week genoodzaakt waren een pot Carbolode aan te schaffen. Man, man, voelde ik me zaterdag dik ! Maar alles voor het goed doel, er mocht niets meer mis gaan.
Wonder boven wonder heb ik de nacht voor de marathon geslapen als een roos. s Morgens bij het opstaan leek het alsof ik iets voelde in mn linkerlies, maar of dat echt zo was weet ik nu nog niet. Een beetje twijfels toch wel, niet zozeer om het uit te lopen, maar vooral voor de manier waarop. Hadden we echt wel genoeg getraind ?
9u00: het startsein werd gegeven. Op de laatste rij vertrokken we, bewust. Langzaam vertrekken is het allerbelangrijkste, zeker als je zon hoge hartslag haalt als mij. Rustig aan dus, zonder ons op te laten jagen door de snellere lopers voor ons. Bij 10 kilometer bereikten we de ballon van de 4u15. Dan zit je meteen in een groepje, en een beetje uit de wind. Mn hartslag zakte naar 159, zo laag had ik nog nooit gelopen. Ik voelde dat ik sneller kon, maar Leike hield me ( gelukkig tegen ). Aan iedere bevoorrading vulde ik mn flesje bij, at ik een hampel rozijnen en een stukje banaan.
Ter hoogte van Lanaye een bekend gezicht naast de weg: Marc T was met de moto afgezakt om te komen supporteren. Echt tof Marc, merci !
De ballon van onze haas waaide me telkens in het gezicht, en ik besloot om langs de haas te gaan lopen. En toen na een bevoorrading voor de haas op, Leike kwam langs me lopen en stilaan liepen we weg van het groepje. Tina bleef met Jacques achter. Ons tempo werd lichtjes opgetrokken.
Her en der gewone passanten die spontaan beginnen te supporteren. Een marathonloper dwingt blijkbaar toch enig respect af. Maar het was nog ver, de woorden van Yvan een marathon begint pas na km 35 , bleven me door mn hoofd spoken.
Aan een voor mij stevig tempo bereikten we kilometer 30, hier zei Leike ga nu maar , maar plots sloeg de twijfel lichtjes toe, ik wilde hem toch nog 5 km bij me houden, we lieten even het tempo terugvallen, per slot van rekening moesten we ook nog een beetje rekening houden met de knie van mn coach. Op 35 km ben ik dan toch maar weggelopen, vele mensen inhalend, lopers die kapot zaten, ikzelf kon nog even door blijven gaan. Vooral op de stukken bergop kon ik ( dankzij mn trail training ) veel plaatsen goed maken.
Ambulances, mensen met krampen, mensen die struikelden over hun eigen voeten. Het zal er wel bijhoren zeker ?
En voor je het goed en wel beseft loop je, onder luid gesupporter over de finishmat. Het gevoel ? Trots op mezelf, maar nog meer op mn maatje Tina, die het toch maar gehaald heeft ! Maar anderzijds ook het besef dat er een betere tijd in gezeten had, was ik op 30 km er alleen van door gegaan. Maar aan wat als heeft een mens niets. Ik kan alleen maar zeggen: op naar de volgende !
Ik wil via dit verslag Jacques en Leike bedanken die hun zoveelste marathon samen met onze eerste gelopen hebben !
Awel, vandaag was de laatste dag dat ik nog eens met 3x20 mee kon voor de komende twee weken.De fietsgoesting was al van vorige week zeer groot.Ze gaven droog weer voor zaterdag, dus
werd de ingezet om toch te kunnen gaan fietsen, daar ons Elske moest werken en ik normaal Cisse-dienst had.Oma, maar vooral Opa werd met onze rakker opgezadeld, want die kreeg hulp van n goeie werker.Volledig in tenue: clown,botten en al.
Eerst dacht ikzelf om de 200km van de "8 van Zelem" te doen, maar 3x20-ritjes zijn toch veel plezanter.
Daar Cissebij oma en opa was blijven slapen en ons Els deze morgen vroeg moest opstaan om te gaan werken, was ik uiteraard ook vroeg opgestaan.
Gevolg was dat mijn fietske stond te popelen om te vertrekken.Om 7u30 werd dan toch maar de 1 of was het nu 2F(iets)K(racht) in gang getrokken.Niet via de korste weg, maar met een grote boog van wel 40km vooraleer in het Diepenbeekse 3x20-buskotteke te arriveren.
Met 10 man werd gewikt en gewogen en werd bestemming Eupen gekozen.
Beren van dienst Valère Ph. & Peter namen het kopwerk voor hun rekening tijdens de heenreis.Via Romershoven ging het naar Alt-Hoeselt.Vanaf hier namen we bijna dezelfde weg die we meestal tijdens een terugweg passeren.
Grote-Spouwmuur - Herderen Val-Meer Bassenge De echte 1ste hellingHoutain-St-Siméon Heure-le-Romain (thier dAmry lieten we links liggen) Hermalle-Haccourt.Dan het Albertkanaal en de Maas overgestoken om zo de 2de helling Richelle stroomopwaarts te vloeien of varen.Verder via Chenestre niet via Saint-Remy, maar via de 3de helling Saint-André omhoog.We passeerden Julémont waar Marcel zijn oud ijzer los begon te komen.De achterste blok of was het nu een vijs was losgekomen en moest wat vastgedraaid worden.Er werd besloten om af te dalen tot Aubel om hier bij een plaatselijke fietsenmaker hem van dit euvel te verhelpen.We kwamen langs het Amerikaans kerkhof van Henri-Chapelle waar den hof serieus onderhouden wordt. (http://www.trois-frontieres.be/N/cim_us1.php) Hier rijden meer dan 10 schilpadden het gras af denk ik.Vervolgens Membachte we een stukje alvorens in Eupen te arriveren.
Daar de weg daar nog steeds/sinds geruime tijd open en bloot ligt, moest er wat aan cyclocross gedaan worden om aan een bakkie troost en een stukske rijstvlaai te geraken.
Windmolders was ons slecht gezind voor de terugweg naar Diepenbeek.
Geen probleem voor Valère want die is niet kapot te krijgen.Hij startte weer vooraan.Omer loste Peter af niet omdat deze moe was, maar zomaar zeker.Of toch niet. Zo kon Peter goed rondkijken of al zijn schaapjes nog goed volgden.Als dit niet het geval was zorgde hij voor een eventuele helpende (duw)hand.
Via Kettenis, Walhorn(-broodjes), Lontzen,Montzen en Hombourg werd de Voerstreek ingereden.Remerdael, St-Martens-Voeren, Schophem, s Gravenvoeren en ten laatste Moelingen.Ter hoogte van deze Voerstreek ging de oudste van de kudde nog eens gek doen.Doe onze 70-jarige Leon maar eens na.Zo aan de bel trekken. Respect & chapeau!
Rustig verlieten we de Voerstreek om te waterfietsen langs het Albertkanaal tot er toch nog een laatste helling werd genomen op Waals grondgebied.De Lanaye omhoog ge-tsiep-tsiept om zo via Kanne terug langs het kanaal te waterfietsen tot in Vroenhoven.
Hees, Mopertingen, Eigen-, Munsterbilzen, Schoonbeek en voor we het wisten zaten we met ons poepke onder de tafel ingeschoven met een suikerwafel en een Duvelke/Westmalle of Grimbergen in onze gielis. Dit laatste drankske toch maar niet, want we hadden al genoeg bergen gezien voor vandaag.
Ja, ja.We werden weer goe gesoigneerd door grote Jan van t Paenhuys.
Ik heb vandaag weer goe ge-tsiep-tsiept; samen met een leuke bende van 3x-20.
Windblokker van de dag: Valère Ph.
Windblokkerkes van de dag: Peter & Omer
Hun schaapjes: Leon, Roger, Yvan, Flor, Remi, Marcel en ten laatste maar zeker niet de minste Didi-Duvel hé.Kortweg, ikzelf dus.
(hahaha, van zelfdunk gesproken. Graptsche)
Ritgegevens: 162km 1600hm gemid. 27.6 km/u
+ zeer belangrijk: Een hoop 3x20-plezier en gezever.
Sorry dat het wat lang duurt soms vooraleer het verslag op de blog staat. Als shiftmens is het soms niet makkelijk om hier en daar wat tijd te vinden, maar ik doe mijn best. Dus in uitgesteld relaas ........
Tja soms kan een mens al eens koppig zijn, maar dat kan je niet altijd blijven volhouden hé.Wij bleven volharden om 's dinsdag te gaan fietsen, ook als was het wat slechter weer.Maar deze week werd er beslist om ons te schikken naar het slechte weer en niet op dinsdag maar op maandag ons twee-wielig vehikel van stal te halen.
Met z'n achten stonden we op de startgrid aan de 3x20.Blijkbaar was iedereen goed geinformeerd (dankzij Yvan en de blog).Leon voelde zich blijkbaar wat ziekjes en niet zo lekker en liet verstek gaan. Het plan om naar scherpenheuvel te rijden, werd al rap afgevoerd.Te vlak parcour.In plaats werd er teruggegrepen naar onze standaard trainingsrit naar Aubel.
Peter en Marc namen als jonge garde het kopwerk voor hun rekening en zo kon de rest zich nog wat nestelen in het wiel.Diepenbeek lieten we achter ons liggen maar in Schalkhoven stonden we alweer stil, omdat Remy zijne hartslagmeter niet echt goed functioneerde.Remy is een man met een hart, dus moest het wel aan de meter liggen.
Via Membruggen, Genoelselderen en Millen ging het verder zuidoostwaarts.Vanaf daar worden de hellingen al wat serieuzer en in mijn ogen al wat interessanter !In Bassenge ging iedereen nog vlot mee maar op de Houtain was het voor sommigen al peddelen op eigen tempo.Samen uit, samen thuis maar toch wel een beetje vrijuit op de hellingen → dat is ons motto !!
Samen uit, samen thuis dus !!!
Effe naar beneden via Haccourt en dan biedt zich de Richelle al aan.Daar bekruipt me altijd het gevoel dat ik een beetje in de vogezen zit.Lekker kronkelend naar boven tussen de bomen.
We weten dat Remy overal supporters heeft, maar na Argenteau zijn ze echt wel fanatiek over hem.Ze hebben zelfs hun dorp achter hem genoemd > Saint Remy !!!
Vanaf daar is het licht glooiend via Blegny, Mortier, Julémont, St Jean Sart tot in Aubel.Terwijl de laatsten nog naar boven aan het rijden waren, was Peter al vooruit gereden om naarstig op zoek te gaan naar onzer heilige rijsttaart.
Het heilige der heiligen dingen !!!!
Helaas was onze trouwe bakker en café gesloten maar in Aubel zijn er alternatieven.Peter trakteerde want blijkbaar was hij weer een jaartje ouder geworden.Niet te merken hé aan zo ne krachtpatser.Navenant hij ouder wordt, wordt hij ook alleen maar beter hé. Alé Peter, nogmaals merci voor het stukske vlaai hé.Het heeft zeker gesmaakt.
Nog vele jaren hé !!!
He Remy, niet zo serieus loeren hé
Flor voelde dat hij superbenen had en zette zich samen met Peter op kop (knap werk mannen ! ).Omdat er wegenwerken bezig waren richting Val-Dieu (miljaar-de-Dieu) werd er maar koers gezet richting Hombourg en Teuven en zo verder via de voerstreek (s Gravenvoeren, st Martens en Moelingen).Wie zegt daar altijd dat het bergaf is tot Diepenbeek op de terugweg ???Helaas moet ik die persoon tegenspreken en wijzen op de helling in Lanaye en de muizenberg.
Eens in Vroenhoven is het cruisen via Hees, Eigenbilzen tot in Diepenbeek.Peter ging direkt naar huis omwille van huiselijke verplichtingen, maar de rest liet zich het nat (al dan niet gerstennat) wel bekoren.Samen met zo een lekker wafelke van Miet.Jammie (bedoel de wafels hé) !!!!!
Voila fietske op stal en tot binnenkort.Kortom geslaagde dag met mijn geliefde fietsvrienden.
Totbinnenkort !!!!
Aanwezigen : Flor, Peter, Marcel, Roger, Yvan, Jos B, Remy en Marc
Getallekes van de rit : 158 km (125 km Diepenbeek-Diepenbeek) ; 27,0 km/h gemiddeld ; 1300 hoogtemeters
Van onze man ter plaatse: Florke ( merci Flor om ons een verslagje te mailen ! )
Verslag rit woensdag 2 mei 2012: Aubel
Roger hield woord en stond aan de start, zijn eerste rit met de groep sinds zijn val. Welkom terug Roger !
We beloofden hem dat we hem fatsoenlijk terug in Diepenbeek zouden terug brengen.
Chavanel Omer en Flor zorgden voor het kopwerk van de rit en er werd in functie van Roger gereden. Het voorspelde slechte weer bleef uit en onder een bewolkte hemel bereikten we droog Aubel. Nog even de heenroute vermelden: Rijkhoven, Membruggen, Bassenge, Glons, Hallembaye, Vise, Dalhem,Val Dieu en Aubel.
Yvan en Roger zorgden voor de taart die door Roger getrakteerd werd voor zijn verjaardag,bedankt Roger en nog vele veilige fietskilometers toegewenst. De taart was nog niet op toen het begon te regenen: het was een stevige bui. Toen het ( even ) ophield met regenen werd er besloten om de terugrit aan te vatten, de regenjassen werden aangedaan. En dat was nodig zou blijken: we reden via Remersdaal en toen we Vise passeerden begon het goed te regenen en zou niet ophouden tot we thuis waren. Kanne, Gellik, Zutendaal en hier reed Marcel lek met zijn oud ijzer.
Na de herstelling waren we blij dat we terug konden fietsen want als het water in de schoenen staat heb je snel kou. Dan Munster, Schoonbeek en er werd afgesproken om dadelijk naar huis te rijden wegens te natte kleren.
Yvan riep nog " als mijn schoenen zaterdag droog zijn ga ik mee"
Roger was zeer tevreden van zijn eerste rit met de groep en dan zijn wij dat ook.
Peter, een kapotte fiets is geen reden om niet mee te gaan, jij kan op de gewone fiets van Gina nog volgen.
Sporza Marc en Vanessa we missen jullie.
De verzopen katten waren:Marcel,Roger,Yvan,Leon,Omer en Flor.
Een verslag binnen gestuurd door Flor, geïllustreerd met de foto's die Peter getrokken heeft, merci mannen !
Verslag rit zaterdag 28 april 2012: Gemmenich
Met negen stonden we aan de start. Remi kwam ons uitwuiven, hij kon niet mee rijden.
Peter en Quinten namen het kopwerk tot Gemmenich voor hun rekening. Angst voor slecht weer was totaal overbodig want de ganse heen rit reden onder een stralende zon.
We reden langs Schoonbeek,Munster,Eigenbilzen,Mopertingen,Vroenhoven,Kanne, Mesch,Geertruiden,Margraten,Gulpen,Mechele,Vijlen en Gemmenich.
Van de vele hellingen en kuitenbijters hadden we grote honger gekregen. Peteren Quinten zorgden voor de taart die met de nodige koffie en choco vlot naar binnen ging.
Toen werd het tijd voor de terugrit en eer dat die oude mannen terug op de fiets zaten met gezucht en geklaag,amaai.
Valere en David zetten zich op kop met tegenwind en nu was de zon verdwenen maar het bleef droog tot Diepenbeek.
We reden via Homburg,Remersdaal,St Gravens-Voeren,Lixche en hier reed Marcel met zijn oud ijzer plat en omdat het een brug over het Albertkanaal was,was het Flor zijn fout omdat de mannen van de Scheepvaart de brug niet zuiver gemaakt hadden,de uitleg is alles he.
Toen ging het verder de via Houtain. Tijdens de afdaling van de Houtain moesten we ons inhouden voor een collega van Marcel met een pick-up oud ijzer aan het ophalen was. In Valmeer kreeg David een spaak over in zijn achterwiel, Omer Chavanel nam zijn kopwerk over.
Rijkhoven,Bilzen,Eik,Schoonbeek en zo kwamen we aan in het Paenhuys waar Wivine en Roger ons opwachten.
Vriendelijke Jan trakteerde op lekkere wafels,bedankt Jan ! Met ijzerhoudende dranken werd nagebabbeld over de fijne rit die we gereden hadden.
Aan de prestatie van Peter,Valere Ph en Quinten was te zien dat ze goed getraind hadden in L-B-L.
Roger had in zijn eentje 65km gereden en gaat woensdag terug mee met de groep.
Bedankt mannen voor de fijne sfeer en de vriendschap.
De deelnemers waren: David, Quinten, Valere Ph, Omer, Yvan, Marcel, Leon, PETER ( Voor Gina: hij was er wel degelijk bij was in Amay ) en Flor.
In afwachting van het verslag over de trail in Bouillon, wat leesvoer doorgestuurd door Flor , waarvoor m'n oprechte dank
Met negen stonden we aan het bushokje en wie hoorden we al van ver? REMI: dus de ambiance was verzekerd. We vertrokken onder een donkere hemel richting Amay, het bleef droog tot in Kortessem daar begon het te druppelen en dat zou zo een twintig kilometers blijven. Na de regenbui bleef het droog tot in Amay.
Onderweg reden we Jurgen Slegers voorbij en hij sloot aan om de rit mee te rijden. In Amay aangekomen gingen Yvan, Leon en Peter taart en wafels halen die met koffie en choco vlot naar binnen gingen.
Toen we buiten kwamen begon het te druppelen en even later werden de regen jasjes aan gedaan en kregen we regen tot in Tongeren. Naarmate we dichter bij huis kwamen werd het wegdek droger en droger: in Diepenbeek bleek het zelfs niet geregend te hebben.
In het Paenhuys trakteerde Miet op lekkere wafels, waarvoor dank !
Marcel ging zijn handschoenen uit China wassen ze waren geel van de leem ;-)
Routebeschrijving: de heenweg ging langs Troot,Vechmaal,Haneffe,Donceel,Verlaine,Jehay,Bodegney en Amay. de terugweg via Engis, Fooz, Herstappe, Tongeren,Henis, Schalkhoven,Vliermaal en Diepenbeek.
De natte deelnemers waren: Jos B,Stephane,Omer,Yvan,Remi,Leon,Luc, Marcel en Flor.
verslag trail zaterdag 21 april 2012 : la bouillonnante
Van in december waren we al ingeschreven voor deze veelbelovende trail. Filmpjes op youtube deden ons aanvankelijk watertanden, maar naarmate de datum naderde deed het ons ook wel afvragen hoe een mens op een afstand van 24 km in godsnaam aan 1250 hoogtemeters kon geraken.
Met vier gezinnen zakten we s vrijdags af naar Bouillon waar we een weekendje zouden logeren in Relais de Godfroid, een aanrader ! Op vrijdagavond was de enige Italiaan The Place To Be, sporters hebben nu eenmaal koolhydraten en dus pasta nodig.
Het wemelde er van (Nederlandse ) trailrunners. De startnummers werden s avonds nog afgehaald, om ons deze stress op zaterdagochtend te besparen. Leuk detail: op onze startnummer staat onze voornaam vermeld, zo leer je meteen wat mensen kennen.
Ook aan het ontbijt s anderdaags om 6u30 werd duidelijk hoeveel volk zon trail mobiliseerde. De hoteleigenaar had zelfs pâtes chauds op het menu staan, maar dat leek me nu toch wel een beetje overdreven. Ik hield het aan mn dagelijks ontbijt: muesli met veel havermout en sojamelk. Na mn buikgriep van vorig weekend was ik al blij dat ik mee kon lopen.
Door het koude en vooral natte weer van de laatste weken werd het doorwaden van de Semois gelukkig uit het parcours gehaald. Het zou zo al wel zwaar genoeg worden. Tijdens de briefing werd meegegeven dat La Bouillonnante een mooie speeltuin was, maar dit jaar vooral een gevaarlijke speeltuin. Oppassen werd ons echt wel op het hart gedrukt. Eén liter water, een noodfluitje en een nooddeken ( folie ) waren verplicht, én we kregen een plannetje en gsm nummer mee voor in noodgevallen.
Op het binnenplein van het fort werd het startsein gegeven. Op de tonen van Carmina Burana vertrok de massa ( 750 deelnemers op onze afstand ). Applaus van de talrijke supporters die de regen trotseerden. Alleen daarvan ging mn hartslag de hoogte in
Na 2,5 kilometer voorspelde de file niet veel goeds: door het bos moest er uit de vallei van de Semois geklommen worden. Lopen ging hier absoluut niet, wandelend was het best wel te doen. Tijdens het dalen werd pas duidelijk hoe gevaarlijk het parcours er bij lag. Je laten vallen van boom tot boom was wellicht de beste methode. Toch waren er een aantal waaghalzen die absoluut voor een goede tijd wilden lopen ? Instinctief voelde ik op een bepaald moment iemand in de afdaling op me afstormen, hij sleurde me mee, gelukkig kon ik me aan de volgende boom vastgrijpen en konden we tot stilstand komen. Pfff, dat was op het nippertje.
Na de eerste, welgekomen, bevoorrading mogen we the wall op. Op een afstand van 600 meter, 150 hoogtemeters bijeensprokkelen. Lopen is uit den boze, wandelen ging zelfs niet. Hier hebben we stukken op handen en voeten gekropen, ons vastklampend aan de wortels van de bomen.
Het dalend gedeelte bestond uit de bekende promenade des échelles in Rochehaut ( whats in a name ? ). Dit wandelpad is opgenomen in het GR Ardennen-Eifel pad, maar het nemen van de ijzeren ladders wordt tegenwoordig afgeraden wegens te gevaarlijk. Aan de ladders weer een file: een half uur staan we hier stil, tijd genoeg om wat te eten en te drinken. Maar ook tijd om te verbroederen met enkele grappige Nederlanders die zich afvragen of ze stroom opwaarts of stroomafwaarts moeten zwemmen om de camping te bereiken.
Alsof het nog niet gevaarlijk genoeg is zijn er toch waaghalzen die de ladders niet nemen, maar gewoon hun afdaling door het bos verder zetten. Wonder boven wonder raakt iedereen heelhuids beneden.
Na de ladders blijven we dalen en daar ga ik ook een keertje onderuit, zonder veel erg, maar het doet me toch wel wat voorzichtiger te zijn. Hulp krijgen van medelopers, die je al dan niet kent, is hier een must. Spontaan krijg je een hand aangereikt en geef je er met plezier één terug. Dat is trailrunnen ! Marc, die dit voor de eerste keer doet, geniet en bedankt Tina en mij om hem hiervoor warm gemaakt te hebben.
Vlak voor de tweede bevoorrading krijgen we, na regen, nog wat hagel te verwerken, maar gelukkig kunnen we dan even schuilen in de chalet waar aquarius en bouillon wordt aangeboden. Onze medelopers zien er even gehavend uit als onszelf, een dame uit Bree heeft zelfs twee tanden over gevallen, maar kan er nog mee lachen.
We klauteren verder naar de brandtoren die we vanuit ons hotel hebben zien liggen. Het einde is in zicht, nog één afdaling maar dat was dan ook wel de ergste: glijdend, schuivend van boom naar boom. In de verte horen we regelmatig luid gesupporter: er zijn al lopers van de 50 km binnen aan t komen ! Laatste helling: de trappen naar het fort van Bouillon, waar een massa mensen bijeen gekomen is. Einde van een mooie maar gevaarlijke trail. Mijn schade blijft beperkt tot een schaafwonde aan het scheenbeen, een blauwe bovenarm en twee gebroken nagels ( de spierpijn s anderdaags niet meegerekend ! ).
Een goede tijd hebben we niet gehaald, maar wel beleefd ! En dat is voor ons wat telt !
Ingestuurd door onze klassebak Didi"Duvel" -> waar voor dank en veel leesplezier !!!
Ergens op een mooie regenachtige dag .... begon het allemaal met een Slecht Weer-gedicht .... en eindigde met .....
Waar is die regen? Niet hier, maar daar is die regen !
Maar over de wind hadden we niet gedicht. Achteraf bekeken hadden we dit misschien beter gedaan.
Onze drie grote Herders die normaal nooit hun schaapjes in de steek/achter laten, gaven vandaag verstek aan 3x20.
Als echte Gladiatoren/Gladde Iolen trokken zij ten strijde tegen de boze Ardense heuvels/regenwolken/hagel, . Ze gingen namelijk Luik-Bastenaken-Luik rijden. Er werd voor de 155km gekozen met 2631hm, wat niet van de poes is uiteraard. (http://sport.be.msn.com/lblcyclo/2012/nl/parcours/) Deze Gladiatoren hadden toch maar weer een gemiddelde van 26.5km/u bijeen-gefietst over 157km en dit met al die hms.
Terwijl zij al aan het afzien waren, kwamen wij ook samen aan het buskotteke van 3x20. David kwam ons nog uitwuiven, wat hij had s namiddags nog n koerske.
Het ritje naar Gemmenich werd omgetoverd in een ritje naar Hannut via Het Gouden Koren (Blés dOr)-parcours daar de weergoden daar normaal beter gezind zouden zijn. (http://www.klimroutes.nl/PC8BLES.html)
Met 7 man trokken we dan ook ten strijde tegen het Kwade dat (hopelijk) niet zou komen.
Omer & Flor trokken ons op gang met een aardig briesje pal op de neus. Allez, die van Omer en Flor dan toch. Ik vroeg op zeker moment zelfs heel beleefd aan Flor: Flor, gaat het nog? Anders dan roep ik wel iemand om u te vervangen daar zo aan de kop van het peloton. (graptsche).
Neen, neen, ik wilde hem ten alle tijde wel aflossen, maar onze Flor is als cederhout. Zie de vergelijkenissen maar eens met onze houthakker Flor.
Cederhout is natuurproduct, duurzaam en volledig onderhoudsvrij.
Eerst en vooral trekt ceder zelden scheef. Het is een lichtgewichthout met ongelooflijke sterkte door zijn vezelstructuur zodat het neigt om zijn vorm te houden. Voorts barst het niet als veel andere types van hout kan barsten.
Ceder heeft een goede thermische coëfficiënt. Dat betekent dat het geen hitte opneemt, eender hoe lang het in de zon op een hete dag heeft gebakken.
Hoewel het een zachte houtsoort is wordt het geschat om 80 percenten zo te zijn sterk zoals eik.
Bij de Weg; terug over naar de orde van de dag.
Terwijl we tussen de regenwolken probeerden door te trappen, kon het Kwade toch niet uitblijven en moest er ten strijde getrokken worden. Echter moesten we ons een 1ste maal gewonnen geven door te schuilen voor het vocht op de (klets-)kop. Om de donkere wolken voor te blijven, werd er toch terug vertrokken. Uiteraard hadden we mis gegokt en moesten een 2de maal aan de kant. Toen het wat minderden, duwden we de trappers terug rond richting Hannut met Omer aan kop.
Natuurlijk eens in de open vlakte kregen we een gratis koude douche tot in het centrum van Hannut.
Hier aangekomen, konden wij als natte katers (een beetje) opwarmen/opdrogen(?) om s namiddags hopelijk droger tot in Diepenbeek te geraken.
Terwijl we aan onze koffie of choco slurpten, viel het met bakken uit die vieze lucht. Welke lucht? Ja,ja, Die Vieze Lucht!
Eens gestopt met kledderen, konden we eindelijk heenwaarts trekken.
We moesten voor het donker thuis zijn van Moeder de Vrouw hé.
Omer en een herboren Flor trokken ons droog tot in Engelmanshoven.
Hier werd er nog gegrapt of we de handjes ook konden verwarmen bij de plaatselijke Bloesemdames. Ja, ja de Bloesem was in Het Haspengouw-land.
Tijdens de terugweg had ik tot driemaal de kans gehad om richting Schimpen af te draaien. Toch trok mijn stuur telkens weer de andere kant op om toch maar tot in Diepenbeek te geraken. Ik moet dringend nog eens mijn kopserie controleren (?!)
In t Paenhuys kon er nog wat gelachen en gedronken worden aangevuld met een hapje van Jan waarvoor onze dank.
Ondertussen waren de 3 Gladiotoren ons komen vervoegen na hun Ardens Avontuur.
Roger, die zich zelf een mobilhome-weekje Ardennen-klassiekers had voorgeschreven met na de Waalse Pijl, ook Phill-land/La Redoute als laatste stop
lag op de loer om de 3 Gladiatoren een potteke rijstpap in de mond te proppen en hen nog wat courage in te schreeuwen/fluisteren voor de nog af te leggen kms van de dag.
In naam van Peter, Quinten & Valère: Merci Roger; ge waardt ne schat.
Helaas (?) begon het tijdens ons verblijf in t Paenhuys toch zeker weer niet te regenen. Voor de laatste maal van de dag moesten we weer wat wachten om de regen te ontfietsen (/ontlopen).
Alle pech hé. Maar ja, ik had tot driemaal toe de kans gehad om af te draaien.
Plicht roept, want ik moest onze Marcel toch nog thuis afzetten hé.
In Goede en in Slechte Tijden, In goede en in Slechte dagen. Bij mooi weer en bij slecht weer. Tot de wegen ons scheiden In Curange-Les-Bains.
Al bij al, weer een leuke dag geweest. Merci mannen.
Via mail kreeg ik volgend verslag van Flor toegestuurd. Altijd handig om gewoon te knippen en te plakken. Merci Flor !
Eerst een dienstmededeling, als iemand wil mee rijden met de 3x20 groep geen probleem maar dan moet die iemand zich wel aanpassen aan de manier van rijden van de groep en niet andersom.
Omdat de klasse verslaggevers een dagje vrijaf hadden ging amateur Flor een verslagje maken. We stonden met tien aan de 3x20 en omdat het weer niet te betrouwen was, werd er afgesproken om eventueel een andere route te rijden. Omer en Stephane namen de kop en ze namen de ganse rit de groep op sleeptouw ondanks een felle tegenwind. Een sterke prestatie !!! We reden via Hoeselt, Rijkhoven, Membruggen, Genoelselderen, Millen, Wonck, Bassenge, Hallembaye, Lixhe, Moelingen, Voeren en Aubel. Leon en Yvan zorgden voor de taart en die werd met de nodige koffie en choco smakelijk naar binnen gewerkt en dan werd het tijd voor de terugrit want de weervoorspellingen waren niet zo goed. Ondertussen was de zon er door gekomen en we besloten om via Blegny te rijden. Het ging langs Jullemont, Blegny, Opeye, Heure le Romain, Bassenge,Valmeer, Herderen, Spouwen, Rijkhoven, Bilzen en hier reden we een ommetje op vraag van Leon. Dan Beverst, Schoonbeek en zo arriveerden we in het Paenhuys waar de Grimbergen met ijzer goed smaakten en natuurlijk de nodige uitleg van oud ijzer Marcelleke. Ondanks de slechte voorspellingen hebben we een droge en zonnige rit gehad en iedereen was tevreden. Meer moet dat niet zijn.
De deelnemers waren : Omer, Stephane, Luc, Edgard, Leon, Yvan, Rudi, Jos, Flor en oud ijzer Marcel. Ritgegevens : 120km ; 27,5 km/h gem en 1220hm
Ochtendstond heeft goud in de mond, maar ook mist in de ogen
!!!! Koud (3°C) en vochtig maar de goesting overwint het altijd.Dus ook vandaag zakken we weer af naar de
start aan de voormalige 3x20.
Helaas
zijn er altijd mensen die niet meekunnen.Zo moest Vanessa verstek laten owv een begrafenis, Quinten kwam in zijn
werkbroek ons uitwaaien omdat hij thuis nog de handen uit de mouwen moest
steken en tja .. onze Didi hé.April =
grasmaand.Dus hij ging met zijn
grasmachine rondcrossen ipv met zijne fiets. Zou hij ons gras ook komen maaien terwijl wij fietsen zijn ???
Op de blog werd vermeld dat de rit naar Gemmenich zou
gaan.Voor mij was dat zeker geen slecht
voorstel omdat de rijstvlaai er zeeeeeeeeeeeeer lekker is.Maar vandaag was ook de amstel goldrace voor
wielertoeristen gepland dus het zou extreem druk zijn in de buurt van
nederlands limburg en de voerstreek.In
laatste instantie werd er dan maar uitgeweken naar Huy.
Met zn twaalven en met Valere Ph. en Omer op kop ging het
aan een rustig tempo zuidwaarts via Guigoven, Jesseren en Vechmaal richting
Oreye.Valere als volleerd herder keek
al eens regelmatig achterom om te zien of zijn schaapjes mooi volgden.Hij keek om en zag dat het goed was.
In het waalse landsgedeelte → nous pédalons vers Remicourt et
Haneffe. (haha als Belg zijn we toch een beetje tweetalig hé of we proberen dat
toch te zijn)Daar werd er halt gehouden
voor de soms oh zo belangrijke pi(t)sstop.
Eigenlijk was de heenrit vrij rustig en zonder
noemenswaardigheden.Dus via
Chapon-Seraing, Jehay en via de korte maar krachtige helling naar Villers-le-bouillet.
De zon had heel de voormiddag al hard
geprobeerd om de mist weg te branden maar was er niet echt in gelukt.Daardoor was het panorama over huy als je
vanuit Villers-le-Bouillet het dal inrijdt, niet zo mooi als anders.Maar ach ja, maar niet te veel klagen
zeker.We zaten bijna aan de vlaai.
Onder aan de téléphérique was de schade nog een klein beetje
zichtbaar van de helicoptercrash.
Leon was verjaard en trakteerde nog met rijstvlaai.Merci Leon voor de lekkere vlaai.Gesmaakt heeft ze zeker.Koffie, chocolat chaude, cola, .. werden
aangevoerd.Omer kreeg de prijslijst van
de drank in het oog.1,80 euro voor slechts
25 cl Stella!!!!!!Eén liter
superbenzine was goedkoper en je had
meer volume en je haalde er ook meer vermogen uit.Omer, zeker eens testen volgende keer !!!
Wedden dat je een superdag hebt.
Ik kom niet veel keer per jaar in Huy dus de muur overslaan
zou zonde zijn.De combinatie van pas
verorberde vlaai en nog niet opgewarmd zijn, is misschien niet zo ideaal, maar
de muur moest en zou eraan geloven.Van
het 12 koppig peloton sloegen er 6 rechtsaf richting muur (André, Peter, Omer,
David, Valere Ph en Marc) en de anderen kozen om via de langere omweg te
rijden.Het zijn dezelfde hoogtemeters,
alleen wat "minder" steil.
Valere en David hadden zich
vooraan gezet en zij zouden ons terug richting Diepenbeek loodsen.Via Villers-le-Temple, Saint Séverin en na
een mooie afdaling kwamen we terug de maasvallei in ter hoogte van Engis.Maar je moet ook terug uit zo een vallei
geraken hé.
De batterij van Flor was al vrij
ver leeg en dus werd er geprobeerd om het tempo toch niet te hoog te
leggen.Rustig aan ging het naar
Fexhe-le-haut-clocher en Fooz.
Potverdikke hé, het kan toch niet
waar zijn.Her en der viel al een
druppel naar beneden.Lang duurde het
niet of het gedruppel ging over naar een vrij natte regenbui.Brrrrrrrrrrrrrr koud zunne en dus ging het
via de korste weg terug naar huis.André
reed net achter Othée een koet in zijne band.Maar met een paar helpende handen was het snel
hersteld.
Eens in Diepenbeek gingen Omer en
André direkt naar huis maar de rest van de bende dook het paenhuys in.Voor de buitenkant te laten drogen en de
binnenkant nat te gieten !!!Roger zat in
zijn fietstenue ons al op te wachten.Hij was er ook op uitgetrokken voor een klein toerke met de fiets maar hij
had het wel droog kunnen houden.Roger
niet te lang wachten hé.Uw plaats in de
bus is al gereserveerd.We wachten op je
comeback En Jan, merci van de wafels hé.
Ritgegevens : 165 km (147
diepenbeek <-> diepenbeek),28,1
km/h gemiddeld, 1050 hoogtemeters
Gereden door : Omer, Valere Ph,
Valere Bielen, André, David, Peter, Marcel, Flor, Edgard, Leon, Yvan, Marc
Verslag rit zaterdag 8 april 2012: Omloop van de Voerstreek
Verslag rit zaterdag 8 april 2012: Omloop van de Voerstreek
Als de 1ste en 2de verslaggever samen met de 1ste, 2de 3de én 4de reserveverslaggever niet aanwezig zijn, zal het aan mij zijn om de escapades van de dappere fietsvrienden uit Diepenbeek werelds te maken. Bij deze een relaas van onze fietsdag.
Terwijl ik vanmorgen mijn ontbijtgranen nog fijn aan het kauwen was rinkelde de telefoon al. Quinten wilde weten of ik ging fietsen! Ik had de fietskleren reeds aangetrokken dus klonk mijn antwoord vrij overtuigend.."Hoe anders?"
Maar toen ik om 9u aan het buskotje aankwam, bleek dat voornemen toch niet zo evident. Kortom, we vertrokken met 5 moedigen, al dan niet gehuld in een regenjasje.
Het regende wel niet, maar je kan soms niet goed genoeg voorbereid zijn...
Quinten kwam aandraven met het idee om een stukje "Omloop van de Voerstreek" te fietsen. Een georganiseerde tocht vanuit Vlijtingen. Omdat we allemaal wel eens wat nieuwe wegen wilden verkennen, hoefde er niet lang getwijfeld te worden.
Via Eigenbilzen, Hees en andere kleine dorpjes werd er richting Vlijtingen gereden. Onderweg maakten we nog kennis met een gepensioneerde postbode. De man had een sterk geheugen want toen hij hoorde dat we uit Diepenbeek waren klonk 2 seconden later, 3590! Na Kuringen volgde meteen 3511. Knap van de man
Meteen is het woord eruit, het werd een prachtige rit op vele voor ons allen onbekende wegen. Van Marcel hoorden we achteraf dat de vele korte kuitenbijters zonder naam hem de das omgedaan hadden. Maar progressie werd er gemaakt! De afwezigen hadden dan ook ongelijk want op enkele regendrupjes in Berneau en Hoeselt hielden we het volledig droog, zweetdruppels niet meegerekend!
In Vijlen-city werd onze 'koffie-taart' pauze gehouden. Het werd een heel erg leuk cafeetje, weliswaar erg religieus maar het is dan ook Pasen! We kregen lekkere zelfgemaakte taart voorgeschoteld. Marcel had er ook op zijn eentje voor gezorgd dat we nog een lekker paaseitje als 'toetje' kregen. Prompt at ie er 2 op ;-) Tijdens deze pauze viel er ook een kort buitje.
Het was frisjes toen we terug op onze fiets kropen, maar de vele 'kaskes' zorgden ervoor dat we vlug terug opgewarmd waren. Enkele kilometers verder lag het keerpunt van de dag, Vaals. Zo kon ondertekende voor de eerste maal ook eens die Camerig bedwingen vanaf de andere kant. Niet helemaal in 1 keer want bijna boven had André af te rekenen met een leegloper.
Een beetje verder zaten we alweer vlug terug op Belgische bodem. Hier lag nog een serieus 'kaske' op ons te wachten!
Het was in Rullen dat Col du Sart van zich liet spreken, volgens de statistieken een gemiddeld stijgingspecentage van 12%! Het was ook hier dat Marcel helaas af te rekenen kreeg met een plaatselijke onvoorzichtige chauffeur. De man was blijkbaar zo gehaast dat hij met zijn autospiegel Marcel's arm raakte. Gelukkig was en blééf de schade beperkt!!
In Berneau werd er beslist om via de kortste weg naar huis te rijden, de regendruppels zaten daar zeker voor iets tussen. Maar éénmaal boven in Visé was de weg weer kurkdroog, weeral bewezen dat een mens niet perse 'schoon' hoeft te zijn om wat geluk te hebben ;-)
In het Paenhuis aangekomen was de wachtende Yvan sterk bezig met de hoop op te geven dat er iemand fietsen was geweest vandaag. De arme man had vandaag 2 keer in fietskleren klaargestaan om te vertrekken. Telkens deden de weergoden hem anders beslissen.
Met een natje en een droogje (dank je wel Jan!) werd er nog wat nagepraat over onze rit, en afspraken gemaakt voor volgende ritten op zowel dinsdag, donderdag én zaterdag. Dit tenzij een mens natuurlijk geen belet heeft wegens muren metsen of kleerkasten in mekaar knutselen he Marcel.
Deze rit werd gereden door Valére, André, Marcel, Quinten en Peter
Gegevens voor de statistieken 156 km, 27.8gem 1600 hoogtemeters
Bij deze ook nog aan iedere lezer van de blog een fijn Paasfeest toegewenst!
Verslag rit dinsdag 3 april 2012: Henri Chapelle / Aubel /Blegny
Verslag rit dinsdag 3 april 2012: Aubel Blegny
Verslag dat tot stand kwam via Flor en Peter, bedankt mannen !
We gaan, in tijde van het Spartacusplan, maar meteen een groter bushokje vragen aan de lijn. Met veertien starters was het toch wel drummen aan bushalte rijkswacht . Peter en Edgard hadden de beste plaatsen, die waren om 9u00 al ter plaatse terwijl het vertrekuur ( omwille van de voorspelde temperatuursdaling ) een half uurtje later was.
Onder een frisse en bewolkte lucht vertrokken we, maar gelukkig kwam de zon nadien door. Jos P en Leon waren onze gidsen naar Aubel. We reden eens langs een hele andere route, goede en mooie wegen. Er werd gebabbeld, gekeken naar de mooie natuur.
In Hombourg kreeg Sabine telefoon, ze stopte samen met Peter waardoor deze twee tegen een helling op moesten vliegen aan 30 km/u. Sabine is goed in form, die voelt nog niet eens dat het bergop is.
In Aubel gingen Leon en Omer taart halen. Op het terras werd deze in het zonnetje opgepeuzeld.
De terugweg gebeurde tegen de wind in, maar dat hield de kopmannen niet tegen om het tempo strak te houden. ( Nvdr: té strak naar t schijnt als er twee mannen onderweg moeten afhaken )
Omer kreeg in Spouwen lekke band. Na herstelling door tot aan t Paenhuys waar Miet ons opwachte met lekkere wafels, bedankt Miet !
Proficiat aan de kopmannen: Peter, Omer, Ward & Flor
Ritgegevens: 137 kms, 27,8 gemid, 1450 Hms
Gereden door: Leon, Omer, Edgard, Ward, Marcel, Jos P, Jos B, sabine, Peter, Valère B, Ludo, Danny, Stephane en Flor
Link naar de rit ( gereden door Jos P ): http://connect.garmin.com/activity/164388411
Dit verslag kwam tot stand door samenwerking van Omer en Peter, merci mannen !
Gedaan met het mooie weer van afgelopen week. Amper 7° s morgens was wel even wennen, en toch stonden we met 11 aan de start.
Nieuwkomer Ward ( 20 jarige renner uit het Bollini team ) vroeg beleefd of ie mee mocht rijden. Natuurlijk datte ! Al meteen vloog ie de kop op, samen met Quinten en Peter.
Jos Put, levende Gps, toonde ons een mooie weg tot Engis via Rommershoven, Vliermaal, Jesseren, Pirigen, Widooie, Lauw, Momalle. In Engis verlieten Jos, Leon en Edgard de groep. Wij reden verder via Flemalle, klimmend de rue des 36 tournants, richting Esneux.
Daar was onze gebruikelijke café niet open. Bij de bakker konden we wel tussen diepvries en voorraadrekken onze koffie en taart nuttigen.
Toch wel straf dat we er een lege verpakking vonden van een product dat het daglicht beter niet ziet. Welke renner zou hier nog taart komen eten ?
Marcel trok onder de pauze zn vestje iets té hevig uit: de ritssluiting ( aad ijzer ? ) heeft het begeven.
De terugweg, onder een strakke tegenwind, gebeurde via Dolembreux, Chaudfontaine, Romsee en Herstal. Marcel klaagde van de hoge snelheid, nauwelijks adem op overschot om te babbelen. Jokers Valère en Omer werden ingezet om het kopwerk tot thuis te verzorgen via Sluizen, Millen, Rijkhoven en St Huibrechts Hern.
In het Paenhuys werden we opgewacht door Roger en Yvan, die toch ook al 80 km gefietst had. Door Jan werden we op wafels getrakteerd, merci Jan !
Ritgegevens: 145 kms, 28,2 gemiddeld
Gereden door: Valère Ph, Edgard, Jos P, Peter, Ward, Quinten, Sabine, Stefan, Leon, Marcel, Omer
Ingestuurd door mijn co-reporter Flor ! Waarvoor dank !
De kledij word elke rit minder wat betekent dat het weer
beter is. Omer had zelfs de korte broek aan. Eerst werd er afgesproken welke
route we gingen volgen en dan werd de start genomen naar Aubel. Geen wolk te
bespeuren en de zon scheen prachtig. In
de schaduw was het enkele graden minder. De heen rit ging langs Munster,
Eigenbilzen,Hees,Vroenhoven,Kanne,Hallembaye en daar reden via het fietspad
richting Heure-Le-Romain en voor de Richelle vroegen we aan Leon om naar rechts
te rijden om een zware beklimming te doen. Niks van !!! Naar links riep Leon.
Dan reden we de Richelle op waar dat jong geweld omhoog vloog : Quinten, Marc, Jean-Pierre
en we zagen ze boven pas terug en zo ging het iedere helling.
Dan passeerden we
Blegny en kwamen aan in Aubel waar Omer taart ging halen en die getrakteerd
werd door Valere B die weer een jaartje ouder werd wat niet te zien is aan zijn
fietsen. Valere gaat nog heel goed vooruit en zeker bergop,super Valere!!!
En na de vla,choco,cola en koffie werd de terugweg aangevat en we reden via
Teuven, Planck, Voer, Lixhe, Kanne, Lanaye
berg, Veltwezelt, Gellik, Munster, Schoonbeek en tenslotte het Paenhuys. Ik moet nog
zeggen dat Quinten zonder problemen de bergprijs won. Elke helling was hij niet
te houden en dan nog het meeste kopwerk gedaan, klasse man!!! Nog een "dank U" aan
de andere kopmannen Marc, Omer en Jean-Pierre. We zaten juist op het terras,
kwam Yvan aangereden met de koersfiets.
Was dat een leuke verrassing. Hij had 60
km alleen gereden en het ging goed zei hij. We zijn blij voor jou Yvan. Er waren
vandaag twee nieuwelingen bij Jos B en Valere B en ze hebben hun best gedaan.
Miet trakteerde ons met lekkere wafels en die smaakten,bedankt Miet!!!
De droge kelen kregen hun verdiende vocht en er werd nog na
gebabbeld over de fijne rit die we gereden hadden.
Deelnemers : Jean-Pierre,Leon, Marcel, Marc, Quinten, Omer, Valere B, Jos B, Edgard en Flor. Ritgegevens : 135km 28gem 1140hm
Man man, wat zijn we rotverwend deze week met het weer.s Morgens al de fiets op met het zonneke in
je gezicht.Heerlijk gewoon !!!! Zeker
de combinatie van zon en een ritje naar Banneux.
Het is al eind maart en hoog tijd dus voor wat progressie
!!!
Met zn 11en stonden we om 9u30 aan onze start-veranda
(alias bushokje).Sommigen nog dik
ingepakt maar André zag het totaal anders.Hij had zich al warmgereden in korte mouw en korte broek .
Met David en Peter als volleerde kopmannen en de rest in het
zog, ging het richting Schalkhoven, Membruggen, Genoelselderen, Millen en
Bassenge.
Goede communicatie is overal belangrijk, dus ook tijdens het
fietsen.Door een misverstand draaide
David meer naar rechts en Peter naar links met als resultaat dat ze elkaar voor
de wielen reden.Peter ging er zowaar
bij liggen.Geschrokken was hij zeker en
een gat in zijn broek als resultaat.Niet erg , maar toch altijd goed
opletten is de boodschap.
Op de houtain had Leon het al wat moeilijk maar hij reed er
aan zijn eigen tempo aan op.Groot was
zijn verbazing toen er richting Argenteau werd gereden via de Sarolay.Dit
was zeker niet de gemakkelijkste weg naar Banneux.
Zo ging het richting Blegny, Bolland, Herve en
Soumagne.Tussen Soumagne en Nessonvaux
is altijd een fijn stukje om te rijden omwille van de lange en toch wat
steilere afdaling.But what goes down,
must go up !!!!! (laten we het spreekwoord maar eens andersom gebruiken deze
keer J
)De helling vanuit Nessonvaux tot in
Banneux is toch een 6 km (waarvan de 1e km tegen 7%en de rest tegen 5%).Op Peter en Quinten staat geen maat
tegenwoordig.Onder hun tweetjes vlogen ze
naar boven.Knap hoor !!!!
Je kan niet naar Banneux rijden om alleen maar rijstvlaai te
gaan eten hé.Banneux heeft toch wel
ergens een diepere betekenis en daarom werd er in stilte en met de nodige
intenties één of meerdere kaarsjes aangestoken.Mogen ze ons een behouden fietsseizoen tegemoet laten gaan.
Reeds 12u20 en pas nu aan de rijstvlaai.Niet te lang treuzelen dus.
De terugweg ging via Louveigne maar de Thier de Forges werd
wijselijk overgeslagen.Je kan niet alle
hellingen vermijden hé, dus de helling naar Romsee was helaas
onvermijdelijk.Leon kreeg af en toe ne stoemp
(duwtje in de rug wel te verstaan) en zo ging het al een stukje
makkelijker.Flor had het ook moeilijk
maar reed op eigen kracht naar boven → karakterbeest pur sang hé.Valere en Marc loerden af en toe eens naar
achter en het tempo werd strak maar toch doenbaar voor iedereen gehouden.
Het traject tussen Jupille en Liers vind ik persoonlijk één
van de meest ambetante stukjes die er zijn.Slechte weg en veel te druk naar mijn goesting maar je moet erdoorheen
hé.
Met Glons al laatste waalse gemeente, werd limburg terug binnengereden
via Sluizen.De terugweg was bijna
dezelfde weg als de heenreis deze morgen.
160 km verder stonden we terug in Diepenbeek en dorst dat we
hadden !!!!Irma, Roger en Yvan hadden
zich al op het terras van het Paenhuys geinstalleerd.Stoelen werden bijgeschoven en er werd
genoten van zon, drank en koeken (merci Jan).
ritgegevens : 185 km (160 km diepenbeek - diepenbeek), 27 km/h gemiddeld, 1625 hoogtemeters
Gereden door : Valere Ph, Peter, Quinten, Didi, Leon, David, Flor, Marcel, André, Omer en Marc
) en na elke bocht moesten we sprinten om weer terug aan te sluiten en ik vond het niet veilig in de groep daar reden nogal cowboys mee. Dan ging het naar Bassenge, we reden de Hallembay langs de minst steile kant op en dan moesten we normaal de Voer inrijden maar dat gebeurde niet. Yvan zei "hier klopt iets niet" we zaten in Blegney toen er gestopt werd. Wat was er gebeurd ? 
