Verslag Maasmarathon de la Meuse 13 mei 2012

Na de 20 km van Brussel in 2011 moesten de doelen bijgesteld worden. DE droom van vele joggers is ooit een marathon te lopen.

Het boek van 0 tot 42 km, waarin het relaas beschreven wordt van niet sportievelingen die de uitdaging aangaan om ( weliswaar onder deskundige begeleiding van Paul Van de Bosch ) één jaar tijd op te bouwen om de marathon van New York te lopen. Plots leek me de afstand van 42, 195 kms niet meer onwezenlijk. En zeker niet als ik m’n collega Jacques hoorde vertellen dat ie bijna ieder weekend een marathon loopt, en als we onze eerste marathon zouden lopen, beloofde Jacques om met ons mee te lopen.

En zo begonnen Tina en ik kilometers te sprokkelen, weliswaar te weinig als men de diverse trainingsboeken er op naleest, maar wij zijn dan ook niet Rik Ceulemans. Wij zijn werkende moeders die in hun weinige vrije tijd de loopschoenen aanbinden. Door de week trainde ieder voor zichzelf, in het weekend maakten we tijd vrij om een lange duurloop te doen, liefst off road maar ook vaak op de weg, om ons lichaam te laten gewennen aan de harde slagen van het beton.

Mijn oog viel op de Maasmarathon, van datum niet de beste keuze, want dat wilde zeggen dat er vele kilometers in de winter gemaakt moesten worden ( voor ons een reden om toch buiten te komen, zelfs bij -12°C werd er gelopen ). Maar voor mij had de maasmarathon iets symbolisch, omdat hij door de Voerstreek komt, waar ik vele fietskilometers gemaakt heb. Een kleine marathon ook, die massa van 30000 man zoals de 20 km van Brussel, wilde ik niet. Een officiële, kleine, gezellige marathon moest het worden.  

Ik schreef me in januari al in, Tina wachtte tot vorige week maandag, zelfvertrouwen is niet haar sterkste punt, maar uiteindelijk zwikte ze toch voor mijn argumenten waarom ze het absoluut wel moest doen. Ik geloofde in haar, ze moest alleen zichzelf nog overtuigen.

Onze coaches van dienst waren Jacques en diens loopvriend Leike. We trailden in februari al 33 km samen in het modderige Olne. Afspraak was dat Jacques bij Tina zou blijven en Leike bij mij.

De week voor de marathon moet je rusten. En dat valt écht niet mee, je wilt nog snel wat extra kilometers afleggen. Op dit punt volgden we wel de boekjes en deden we niets anders dan eten, drinken  en rusten. Door de vele koolhydraten begon onze maag zelfs op te spelen waardoor we tegen het einde van de week genoodzaakt waren een pot Carbolode aan te schaffen. Man, man, voelde ik me zaterdag dik ! Maar alles voor het goed doel, er mocht niets meer mis gaan.

Wonder boven wonder heb ik de nacht voor de marathon geslapen als een roos. ’s Morgens bij het opstaan leek het alsof ik iets voelde in m’n linkerlies, maar of dat echt zo was weet ik nu nog niet. Een beetje twijfels toch wel, niet zozeer om het uit te lopen, maar vooral voor de manier waarop. Hadden we echt wel genoeg getraind ?

9u00: het startsein werd gegeven. Op de laatste rij vertrokken we, bewust. Langzaam vertrekken is het allerbelangrijkste, zeker als je zo’n hoge hartslag haalt als mij. Rustig aan dus, zonder ons op te laten jagen door de snellere lopers voor ons. Bij 10 kilometer bereikten we de ballon van de 4u15. Dan zit je meteen in een groepje, en een beetje uit de wind. M’n hartslag zakte naar 159, zo laag had ik nog nooit gelopen. Ik voelde dat ik sneller kon, maar Leike hield me ( gelukkig tegen ). Aan iedere bevoorrading vulde ik m’n flesje bij, at ik een hampel rozijnen en een stukje banaan.

Ter hoogte van Lanaye een bekend gezicht naast de weg: Marc T was met de moto afgezakt om te komen supporteren. Echt tof Marc, merci !

De ballon van onze haas waaide me telkens in het gezicht, en ik besloot om langs de haas te gaan lopen. En toen na een bevoorrading voor de haas op, Leike kwam langs me lopen en stilaan liepen we weg van het groepje. Tina bleef met Jacques achter. Ons tempo werd lichtjes opgetrokken.

 Ter hoogte van Maastricht verscheen Jarno uit het niets om me de hand te geven en zo een stukje mee te lopen, een geweldig gevoel. http://youtu.be/xNmfDouc5OU en http://youtu.be/yfAcvnF0yfo

Her en der gewone passanten die spontaan beginnen te supporteren. Een marathonloper dwingt blijkbaar toch enig respect af. Maar het was nog ver, de woorden van Yvan “ een marathon begint pas na km 35 “ , bleven me door m’n hoofd spoken.

Aan een voor mij stevig tempo bereikten we kilometer 30, hier zei Leike “ ga nu maar “, maar plots sloeg de twijfel lichtjes toe, ik wilde hem toch nog 5 km bij me houden, we lieten even het tempo terugvallen, per slot van rekening moesten we ook nog een beetje rekening houden met de knie van m’n coach. Op 35 km ben ik dan toch maar weggelopen, vele mensen inhalend, lopers die kapot zaten, ikzelf kon nog even door blijven gaan. Vooral op de stukken bergop kon ik ( dankzij m’n trail training ) veel plaatsen goed maken.

Ambulances, mensen met krampen, mensen die struikelden over hun eigen voeten. Het zal er wel bijhoren zeker ?

En voor je het goed en wel beseft loop je, onder luid gesupporter over de finishmat. Het gevoel ? Trots op mezelf, maar nog meer op m’n maatje Tina, die het toch maar gehaald heeft ! Maar anderzijds ook het besef dat er een betere tijd in gezeten had, was ik op 30 km er alleen van door gegaan. Maar aan “ wat als “ heeft een mens niets. Ik kan alleen maar zeggen: op naar de volgende !

Ik wil via dit verslag Jacques en Leike bedanken die hun zoveelste marathon samen met onze eerste gelopen hebben !

Parcours: http://connect.garmin.com/activity/177722344

Tussentijden & resulaat en finishfilmpje zijn te raadplegen via http://www.chronorace.be/web2/Classements/classement.aspx?lng=NL&eventId=6382321401858&mode=large&srch=henneman

http://www.chronorace.be/web2/Classements/classement.aspx?eventId=6382321401858&mode=large&srch=rigopoulos

Eindtijd:
Vanessa: 4:05:57
Tina: 4:21:39

15-05-2012 om 13:12 geschreven door eaglevanessa  

Awel, vandaag was de laatste dag dat ik nog eens met 3x20 mee kon voor de komende twee weken.  De fietsgoesting was al van vorige week zeer groot.  Ze gaven “droog” weer voor zaterdag, dus

werd de   ingezet om toch te kunnen gaan fietsen, daar ons Elske moest werken en ik normaal Cisse-dienst had.  Oma, maar vooral Opa werd met onze rakker opgezadeld, want die kreeg hulp van ’n goeie werker.  Volledig in tenue: clown,  botten en al.

Eerst dacht ikzelf om de 200km van de "8 van Zelem" te doen, maar 3x20-ritjes zijn toch veel plezanter.

Daar Cisse  bij oma en opa was blijven slapen en ons Els deze morgen vroeg moest opstaan om te gaan werken, was ik uiteraard ook vroeg opgestaan.

Gevolg was dat mijn fietske stond te popelen om te vertrekken.  Om 7u30 werd dan toch maar de 1 of was het nu 2F(iets)K(racht) in gang getrokken.  Niet via de korste weg, maar met een grote boog van wel 40km vooraleer in het Diepenbeekse 3x20-buskotteke te arriveren. 

Met 10 man werd gewikt en gewogen en werd bestemming “Eupen” gekozen.

Beren van dienst Valère Ph. & Peter namen het kopwerk voor hun rekening tijdens de heenreis.  Via Romershoven ging het naar Alt-Hoeselt.  Vanaf hier namen we bijna dezelfde weg die we meestal tijdens een terugweg passeren.

Grote-Spouwmuur - Herderen – Val-Meer – Bassenge – De echte 1^ste helling  Houtain-St-Siméon – Heure-le-Romain (thier d’Amry lieten we links liggen) – Hermalle-Haccourt.  Dan het Albertkanaal en de Maas overgestoken om zo de 2^de helling Richelle stroomopwaarts te vloeien of varen.  Verder via Chenestre – niet via Saint-Remy, maar via de 3^de helling Saint-André omhoog.  We passeerden Julémont waar Marcel zijn oud ijzer los begon te komen.  De achterste blok of was het nu een vijs was losgekomen en moest wat vastgedraaid worden.  Er werd besloten om af te dalen tot Aubel om hier bij een plaatselijke fietsenmaker hem van dit euvel te verhelpen.  We kwamen langs het Amerikaans kerkhof van Henri-Chapelle waar den hof serieus onderhouden wordt.  (http://www.trois-frontieres.be/N/cim_us1.php)   Hier rijden meer dan 10 schilpadden het gras af denk ik.  Vervolgens Membach’te we een stukje alvorens in Eupen te arriveren.

Daar de weg daar nog steeds/sinds geruime tijd open en bloot ligt, moest er wat aan cyclocross gedaan worden om aan een bakkie troost en een stukske rijstvlaai te geraken.

“Wind”molders was ons slecht gezind voor de terugweg naar Diepenbeek. 

Geen probleem voor Valère want die is niet kapot te krijgen.  Hij startte “weer” vooraan.  Omer loste Peter af niet omdat deze moe was, maar zomaar zeker.  Of toch niet. Zo kon Peter goed rondkijken of al zijn schaapjes nog goed volgden.  Als dit niet het geval was zorgde hij voor een eventuele helpende (duw)hand.

Via Kettenis, Walhorn(-broodjes), Lontzen,  Montzen en Hombourg werd de Voerstreek ingereden.  Remerdael, St-Martens-Voeren, Schophem, ’s Gravenvoeren en ten laatste Moelingen.  Ter hoogte van deze Voerstreek ging de oudste van de kudde nog eens gek doen.  Doe onze 70-jarige Leon maar eens na.  Zo aan de bel trekken.  Respect & chapeau!

“Rustig” verlieten we de Voerstreek om te waterfietsen langs het Albertkanaal tot er toch nog een laatste helling werd genomen op Waals grondgebied.  De Lanaye omhoog ge-tsiep-tsiept om zo via Kanne terug langs het kanaal te waterfietsen tot in Vroenhoven.

Hees, Mopertingen, Eigen-, Munsterbilzen, Schoonbeek en voor we het wisten zaten we met ons poepke onder de tafel ingeschoven met een suikerwafel en een Duvelke/Westmalle of Grimbergen in onze gielis. Dit laatste drankske toch maar niet, want we hadden al genoeg bergen gezien voor vandaag. 

Ja, ja.  We werden weer goe gesoigneerd door grote Jan van ’t Paenhuys.

 Ik heb vandaag weer goe ge-tsiep-tsiept; samen met een leuke bende van 3x-20.

Windblokker van de dag: Valère Ph.

                   

Windblokkerkes van de dag: Peter & Omer

Hun schaapjes: Leon, Roger, Yvan, Flor, Remi, Marcel en ten laatste maar zeker niet de minste “Didi-Duvel” hé.  Kortweg, ikzelf dus.

(hahaha, van zelfdunk gesproken. Graptsche)

 

Ritgegevens: 162km – 1600hm – gemid. 27.6 km/u

+ zeer belangrijk: Een hoop 3x20-plezier en gezever.  

 

Uw freelance reporter ter plaatste

DidiDuvel

14-05-2012 om 01:30 geschreven door MarcT  

Sorry dat het wat lang duurt soms vooraleer het verslag op de blog staat.  Als shiftmens is het soms niet makkelijk om hier en daar wat tijd te vinden, maar ik doe mijn best.  Dus in uitgesteld relaas ........

Tja soms kan een mens al eens koppig zijn, maar dat kan je niet altijd blijven volhouden hé.  Wij bleven volharden om 's dinsdag te gaan fietsen, ook als was het wat slechter weer.  Maar deze week werd er beslist om ons te schikken naar het slechte weer en niet op dinsdag maar op maandag ons twee-wielig vehikel van stal te halen.

Met z'n achten stonden we op de startgrid aan de 3x20.  Blijkbaar was iedereen goed geinformeerd (dankzij Yvan en de blog).  Leon voelde zich blijkbaar wat ziekjes en niet zo lekker en liet verstek gaan.  Het plan om naar scherpenheuvel te rijden, werd al rap afgevoerd.  Te vlak parcour.  In plaats werd er teruggegrepen naar onze standaard trainingsrit naar Aubel.

Peter en Marc namen als jonge garde het kopwerk voor hun rekening en zo kon de rest zich nog wat nestelen in het wiel.  Diepenbeek lieten we achter ons liggen maar in Schalkhoven stonden we alweer stil, omdat Remy zijne hartslagmeter niet echt goed functioneerde.  Remy is een man met een hart, dus moest het wel aan de meter liggen.

Via Membruggen, Genoelselderen en Millen ging het verder zuidoostwaarts.  Vanaf daar worden de hellingen al wat serieuzer en in mijn ogen al wat interessanter !  In Bassenge ging iedereen nog vlot mee maar op de Houtain was het voor sommigen al peddelen op eigen tempo.  Samen uit, samen thuis maar toch wel een beetje vrijuit op de hellingen → dat is ons motto !!

                                                             Samen uit, samen thuis dus !!!

Effe naar beneden via Haccourt en dan biedt zich de Richelle al aan.  Daar bekruipt me altijd het gevoel dat ik een beetje in de vogezen zit.  Lekker kronkelend naar boven tussen de bomen.

We weten dat Remy overal supporters heeft, maar na Argenteau zijn ze echt wel fanatiek over hem.  Ze hebben zelfs hun dorp achter hem genoemd –> Saint Remy !!!

Vanaf daar is het licht glooiend via Blegny, Mortier, Julémont, St Jean Sart tot in Aubel.  Terwijl de laatsten nog naar boven aan het rijden waren, was Peter al vooruit gereden om naarstig op zoek te gaan naar “onzer heilige rijsttaart”.

                                                                       Het heilige der heiligen dingen !!!!

Helaas was onze trouwe bakker en café gesloten maar in Aubel zijn er alternatieven.  Peter trakteerde want blijkbaar was hij weer een jaartje ouder geworden.  Niet te merken hé aan zo ne “krachtpatser”.  Navenant hij ouder wordt, wordt hij ook alleen maar beter hé.   Alé Peter, nogmaals merci voor het stukske vlaai hé.  Het heeft zeker gesmaakt.

                                                                             Nog vele jaren hé !!!

                                                                   He Remy, niet zo serieus loeren hé

Flor voelde dat hij superbenen had en zette zich samen met Peter op kop (knap werk mannen ! ).  Omdat er wegenwerken bezig waren richting Val-Dieu (miljaar-de-Dieu) werd er maar koers gezet richting Hombourg en Teuven en zo verder via de voerstreek (’s Gravenvoeren, st Martens en Moelingen).  Wie zegt daar altijd dat het bergaf is tot Diepenbeek op de terugweg ???  Helaas moet ik die persoon tegenspreken en wijzen op de helling in Lanaye en de muizenberg.

Eens in Vroenhoven is het cruisen via Hees, Eigenbilzen tot in Diepenbeek.  Peter ging direkt naar huis omwille van huiselijke verplichtingen, maar de rest liet zich het nat (al dan niet gerstennat) wel bekoren.  Samen met zo een lekker wafelke van Miet.  Jammie (bedoel de wafels hé) !!!!!

Voila fietske op stal en tot binnenkort.  Kortom geslaagde dag met mijn geliefde fietsvrienden.

Tot  binnenkort !!!!

Aanwezigen : Flor, Peter, Marcel, Roger, Yvan, Jos B, Remy en Marc

Getallekes van de rit : 158 km (125 km Diepenbeek-Diepenbeek) ; 27,0 km/h gemiddeld ; 1300 hoogtemeters

08-05-2012 om 20:37 geschreven door MarcT  

02-05-2012 om 18:20 geschreven door eaglevanessa  

29-04-2012 om 07:36 geschreven door eaglevanessa  

24-04-2012 om 22:06 geschreven door eaglevanessa  

Van in december waren we al ingeschreven voor deze veelbelovende trail. Filmpjes op youtube deden ons aanvankelijk watertanden, maar naarmate de datum naderde deed het ons ook wel afvragen hoe een mens op een afstand van 24 km in godsnaam aan 1250 hoogtemeters kon geraken.

Met vier gezinnen zakten we ’ s vrijdags af naar Bouillon waar we een weekendje zouden logeren in Relais de Godfroid, een aanrader ! Op vrijdagavond was de enige Italiaan The Place To Be, sporters hebben nu eenmaal koolhydraten en dus pasta nodig.

Het wemelde er van (Nederlandse ) trailrunners. De startnummers werden ’s avonds nog afgehaald, om ons deze stress op zaterdagochtend te besparen. Leuk detail: op onze startnummer staat onze voornaam vermeld, zo leer je meteen wat mensen kennen.

Ook aan het ontbijt ’s anderdaags om 6u30 werd duidelijk hoeveel volk zo’n trail mobiliseerde. De hoteleigenaar had zelfs “ pâtes chauds “ op het menu staan, maar dat leek me nu toch wel een beetje overdreven. Ik hield het aan m’n dagelijks ontbijt: muesli met veel havermout en sojamelk. Na m’n buikgriep van vorig weekend was ik al blij dat ik mee kon lopen.

Door het koude en vooral natte weer van de laatste weken werd het doorwaden van de Semois gelukkig uit het parcours gehaald. Het zou zo al wel zwaar genoeg worden. Tijdens de briefing werd meegegeven dat “ La Bouillonnante “ een mooie speeltuin was, maar dit jaar vooral een gevaarlijke speeltuin. Oppassen werd ons echt wel op het hart gedrukt. Eén liter water, een noodfluitje en een nooddeken ( folie ) waren verplicht, én we kregen een plannetje en gsm nummer mee voor in noodgevallen.

Op het binnenplein van het fort werd het startsein gegeven. Op de tonen van Carmina Burana vertrok de massa ( 750 deelnemers op onze afstand ). Applaus van de talrijke supporters die de regen trotseerden. Alleen daarvan ging m’n hartslag de hoogte in

Na 2,5 kilometer voorspelde de file niet veel goeds: door het bos moest er uit de vallei van de Semois geklommen worden. Lopen ging hier absoluut niet, wandelend was het best wel te doen. Tijdens het dalen werd pas duidelijk hoe gevaarlijk het parcours er bij lag. Je laten vallen van boom tot boom was wellicht de beste methode. Toch waren er een aantal waaghalzen die absoluut voor een goede tijd wilden lopen ? Instinctief voelde ik op een bepaald moment iemand in de afdaling op me afstormen, hij sleurde me mee, gelukkig kon ik me aan de volgende boom vastgrijpen en konden we tot stilstand komen. Pfff, dat was op het nippertje.

Na de eerste, welgekomen, bevoorrading mogen we “ the wall “ op. Op een afstand van 600 meter, 150 hoogtemeters bijeensprokkelen. Lopen is uit den boze, wandelen ging zelfs niet. Hier hebben we stukken op handen en voeten gekropen, ons vastklampend aan de wortels van de bomen.

Het dalend gedeelte bestond uit de bekende “ promenade des échelles “ in Rochehaut ( what’s in a name ? ). Dit wandelpad is opgenomen in het GR Ardennen-Eifel pad, maar het nemen van de ijzeren ladders wordt tegenwoordig afgeraden wegens te gevaarlijk. Aan de ladders weer een file: een half uur staan we hier stil, tijd genoeg om wat te eten en te drinken. Maar ook tijd om te verbroederen met enkele grappige Nederlanders die zich afvragen of ze stroom opwaarts of stroomafwaarts moeten zwemmen om de camping te bereiken.

Alsof het nog niet gevaarlijk genoeg is zijn er toch waaghalzen die de ladders niet nemen, maar gewoon hun afdaling door het bos verder zetten. Wonder boven wonder raakt iedereen heelhuids beneden.

Na de ladders blijven we dalen en daar ga ik ook een keertje onderuit, zonder veel erg, maar het doet me toch wel wat voorzichtiger te zijn. Hulp krijgen van medelopers, die je al dan niet kent, is hier een must.  Spontaan krijg je een hand aangereikt en geef je er met plezier één terug. Dat is trailrunnen ! Marc, die dit voor de eerste keer doet, geniet en bedankt Tina en mij om hem hiervoor warm gemaakt te hebben.

Vlak voor de tweede bevoorrading krijgen we, na regen, nog wat hagel te verwerken, maar gelukkig kunnen we dan even schuilen in de chalet waar aquarius en bouillon wordt aangeboden. Onze medelopers zien er even gehavend uit als onszelf, een dame uit Bree heeft zelfs twee tanden over gevallen, maar kan er nog mee lachen.

We klauteren verder naar de brandtoren die we vanuit ons hotel hebben zien liggen. Het einde is in zicht, nog één afdaling maar dat was dan ook wel de ergste: glijdend, schuivend van boom naar boom. In de verte horen we regelmatig luid gesupporter: er zijn al lopers van de 50 km binnen aan ’t komen ! Laatste helling: de trappen naar het fort van Bouillon, waar een massa mensen bijeen gekomen is. Einde van een mooie maar gevaarlijke trail. Mijn schade blijft beperkt tot een schaafwonde aan het scheenbeen, een blauwe bovenarm en twee gebroken nagels ( de spierpijn ’s anderdaags niet meegerekend ! ).

Een goede tijd hebben we niet gehaald, maar wel beleefd ! En dat is voor ons wat telt !

Volgend jaar staan we hier zeker opnieuw !

Groetjes,

Marc, Tina en Vanessa


Videoverslag van Marc --> http://youtu.be/vl7nAoiabKo

Link naar de trail: http://connect.garmin.com/player/170775104#

Links naar filmpjes op youtube:

http://www.youtube.com/watch?v=mh1WY4CN4SI

http://www.youtube.com/watch?v=z0R_IGMaZt4

http://www.youtube.com/watch?v=oJCbOdJrQh4&feature=endscreen&NR=1

http://www.youtube.com/watch?v=qX5gUzqwKdA

http://www.youtube.com/watch?v=MPv8O2k2ZRU&feature=related

24-04-2012 om 00:00 geschreven door eaglevanessa  

Ingestuurd door onze klassebak Didi"Duvel" -> waar voor dank en veel leesplezier !!!

Ergens op een mooie regenachtige dag ....
begon het allemaal met een Slecht Weer-gedicht .... en eindigde met .....

Waar is die regen?
Niet hier, maar daar is die regen !


Maar over de wind hadden we niet gedicht. Achteraf bekeken hadden we dit  misschien beter gedaan.

Onze drie grote Herders die normaal nooit hun schaapjes in de steek/achter laten, gaven vandaag verstek aan 3x20.

Als echte Gladiatoren/Gladde Iolen trokken zij ten strijde tegen de boze Ardense heuvels/regenwolken/hagel,… .  Ze gingen namelijk Luik-Bastenaken-Luik rijden. Er werd voor de 155km gekozen met 2631hm, wat niet van de poes is uiteraard. (http://sport.be.msn.com/lblcyclo/2012/nl/parcours/) 
Deze Gladiatoren hadden toch maar weer een gemiddelde van 26.5km/u bijeen-gefietst over 157km en dit met al die hm’s.

Het ritje naar Gemmenich werd omgetoverd in een ritje naar Hannut via Het Gouden Koren (Blés d’Or)-parcours daar de weergoden daar “normaal” beter gezind zouden zijn.  (http://www.klimroutes.nl/PC8BLES.html)

 Met 7 man trokken we dan ook ten strijde tegen het Kwade dat (hopelijk) niet zou komen. 

Omer & Flor trokken ons op gang met een aardig briesje pal op de neus.  Allez, die van Omer en Flor dan toch.  Ik vroeg op zeker moment zelfs “heel” beleefd aan Flor: “Flor, gaat het nog?  Anders dan…roep ik wel iemand om u te vervangen daar zo aan de kop van het peloton.” (graptsche).

Neen, neen, ik wilde hem ten alle tijde wel aflossen, maar onze Flor is als cederhout.  Zie de vergelijkenissen maar eens met onze houthakker Flor.

Cederhout is natuurproduct, duurzaam en volledig onderhoudsvrij.

Eerst en vooral trekt ceder zelden scheef. Het is een lichtgewichthout met ongelooflijke sterkte door zijn vezelstructuur  zodat het neigt om zijn vorm te houden. Voorts barst het niet als veel andere types van hout kan barsten.

Ceder heeft een goede „thermische coëfficiënt.“  Dat betekent dat het geen hitte opneemt,  eender hoe lang het in de zon op een hete dag heeft gebakken.

Hoewel het een zachte houtsoort is wordt het geschat om 80 percenten zo te zijn sterk zoals eik.

Bij de Weg; terug over naar de orde van de dag.

Terwijl we tussen de regenwolken probeerden door te trappen, kon het Kwade toch niet uitblijven en moest er ten strijde getrokken worden. Echter moesten we ons een 1ste maal gewonnen geven door te schuilen voor het vocht op de (klets-)kop.  Om de donkere wolken voor te blijven, werd er toch terug vertrokken.  Uiteraard hadden we mis gegokt en moesten een 2de maal aan de kant. Toen het wat minderden, duwden we de trappers terug rond richting Hannut met Omer aan kop. 

Natuurlijk eens in de open vlakte kregen we een gratis koude douche tot in het centrum van Hannut. 

Hier aangekomen, konden wij als natte katers (een beetje) opwarmen/opdrogen(?) om ’s namiddags hopelijk droger tot in Diepenbeek te geraken.

Terwijl we aan onze koffie of choco slurpten, viel het met bakken uit die vieze lucht.  Welke lucht?  Ja,ja, Die Vieze Lucht!

Eens gestopt met kledderen, konden we eindelijk heenwaarts trekken. 

We moesten voor het donker thuis zijn van Moeder de Vrouw hé.

Omer en een herboren Flor trokken ons “droog” tot in Engelmanshoven.

Hier werd er nog gegrapt of we de handjes ook konden verwarmen bij de plaatselijke Bloesemdames. Ja, ja de Bloesem was in Het Haspengouw-land.  

Tijdens de terugweg had ik tot driemaal de kans gehad om richting Schimpen af te draaien.  Toch trok mijn stuur telkens weer de andere kant op om toch maar tot in Diepenbeek te geraken.  Ik moet dringend nog eens mijn kopserie controleren (?!)

In ’t Paenhuys kon er nog wat gelachen en gedronken worden aangevuld met een hapje van Jan waarvoor onze dank. 

Ondertussen waren de 3 Gladiotoren ons komen vervoegen na hun Ardens Avontuur. 

Roger, die zich zelf een mobilhome-weekje Ardennen-klassiekers had voorgeschreven met na de Waalse Pijl, ook Phill-land/La Redoute als laatste stop

lag op de loer om de 3 Gladiatoren een potteke rijstpap in de mond te proppen en hen nog wat courage in te schreeuwen/fluisteren voor de nog af te leggen km’s van de dag.

In naam van Peter, Quinten & Valère:  Merci Roger; ge waardt ne schat.

Helaas (?) begon het tijdens ons verblijf in ’t Paenhuys  toch zeker weer niet te regenen. Voor de laatste maal van de dag moesten we weer wat wachten om de regen te ontfietsen (/ontlopen). 

Alle pech hé. Maar ja, ik had tot driemaal toe de kans gehad om af te draaien. 

Plicht roept, want ik moest onze Marcel toch nog thuis afzetten hé.

Al bij al, weer een leuke dag geweest.  Merci mannen.

3x20-gegevens v/d dag: 125km – gemiddelde 27km/u – 636hm

Natte katers v/d dag: Omer, Flor, Yvan, Marcel, Leon, Edgard & Didi(Duvel) uw freelance reporter en nog veel meer…

23-04-2012 om 15:05 geschreven door MarcT  

18-04-2012 om 16:59 geschreven door MarcT  

15-04-2012 om 23:25 geschreven door MarcT  

Ochtendstond heeft goud in de mond, maar ook mist in de ogen !!!! Koud (3°C) en vochtig maar de goesting overwint het altijd.  Dus ook vandaag zakken we weer af naar de start aan de voormalige 3x20.

Helaas zijn er altijd mensen die niet meekunnen.  Zo moest Vanessa verstek laten owv een begrafenis, Quinten kwam in zijn werkbroek ons uitwaaien omdat hij thuis nog de handen uit de mouwen moest steken en tja….. onze Didi hé.  April = grasmaand.  Dus hij ging met zijn grasmachine rondcrossen ipv met zijne fiets.  Zou hij ons gras ook komen maaien terwijl wij fietsen zijn ???

Op de blog werd vermeld dat de rit naar Gemmenich zou gaan.  Voor mij was dat zeker geen slecht voorstel omdat de rijstvlaai er zeeeeeeeeeeeeer lekker is.  Maar vandaag was ook de amstel goldrace voor wielertoeristen gepland dus het zou extreem druk zijn in de buurt van nederlands limburg en de voerstreek.  In laatste instantie werd er dan maar uitgeweken naar Huy.

Met z’n twaalven en met Valere Ph. en Omer op kop ging het aan een rustig tempo zuidwaarts via Guigoven, Jesseren en Vechmaal richting Oreye.  Valere als volleerd herder keek al eens regelmatig achterom om te zien of zijn schaapjes mooi volgden.  Hij keek om en zag dat het goed was.

In het waalse landsgedeelte → nous pédalons vers Remicourt et Haneffe. (haha als Belg zijn we toch een beetje tweetalig hé of we proberen dat toch te zijn)  Daar werd er halt gehouden voor de soms oh zo belangrijke pi(t)sstop.

Eigenlijk was de heenrit vrij rustig en zonder noemenswaardigheden.  Dus via Chapon-Seraing, Jehay en via de korte maar krachtige helling naar Villers-le-bouillet.

De zon had heel de voormiddag al hard geprobeerd om de mist weg te branden maar was er niet echt in gelukt.  Daardoor was het panorama over huy als je vanuit Villers-le-Bouillet het dal inrijdt, niet zo mooi als anders.  Maar ach ja, maar niet te veel klagen zeker.  We zaten bijna aan de vlaai.

Onder aan de téléphérique was de schade nog een klein beetje zichtbaar van de helicoptercrash.

http://www.deredactie.be/permalink/1.1266955

Leon was verjaard en trakteerde nog met rijstvlaai.  Merci Leon voor de lekkere vlaai.  Gesmaakt heeft ze zeker.  Koffie, chocolat chaude, cola, ….. werden aangevoerd.  Omer kreeg de prijslijst van de drank in het oog.  1,80 euro voor slechts 25 cl Stella!!!!!!  Eén liter superbenzine was goedkoper en  je had meer volume en je haalde er ook meer vermogen uit.  Omer, zeker eens testen volgende keer !!! Wedden dat je een “super”dag hebt.

Ik kom niet veel keer per jaar in Huy dus de muur overslaan zou zonde zijn.  De combinatie van pas verorberde vlaai en nog niet opgewarmd zijn, is misschien niet zo ideaal, maar de muur moest en zou eraan geloven.  Van het 12 koppig peloton sloegen er 6 rechtsaf richting muur (André, Peter, Omer, David, Valere Ph en Marc) en de anderen kozen om via de langere omweg te rijden.  Het zijn dezelfde hoogtemeters, alleen wat "minder" steil.

Valere en David hadden zich vooraan gezet en zij zouden ons terug richting Diepenbeek loodsen.  Via Villers-le-Temple, Saint Séverin en na een mooie afdaling kwamen we terug de maasvallei in ter hoogte van Engis.  Maar je moet ook terug uit zo een vallei geraken hé.

De batterij van Flor was al vrij ver leeg en dus werd er geprobeerd om het tempo toch niet te hoog te leggen.  Rustig aan ging het naar Fexhe-le-haut-clocher en Fooz.

Potverdikke hé, het kan toch niet waar zijn.  Her en der viel al een druppel naar beneden.  Lang duurde het niet of het gedruppel ging over naar een vrij natte regenbui.  Brrrrrrrrrrrrrr koud zunne en dus ging het via de korste weg terug naar huis.  André reed net achter Othée een “koet” in zijne band.   Maar met een paar helpende handen was het snel hersteld.

Eens in Diepenbeek gingen Omer en André direkt naar huis maar de rest van de bende dook het paenhuys in.  Voor de buitenkant te laten drogen en de binnenkant nat te gieten !!!  Roger zat in zijn fietstenue ons al op te wachten.  Hij was er ook op uitgetrokken voor een klein toerke met de fiets maar hij had het wel droog kunnen houden.  Roger niet te lang wachten hé.  Uw plaats in de bus is al gereserveerd.  We wachten op je comeback   En Jan, merci van de wafels hé.

Gereden door : Omer, Valere Ph, Valere Bielen, André, David, Peter, Marcel, Flor, Edgard, Leon, Yvan, Marc

15-04-2012 om 16:36 geschreven door MarcT  

Via Eigenbilzen, Hees en andere kleine dorpjes werd er richting Vlijtingen gereden. Onderweg maakten we nog kennis met een gepensioneerde postbode. De man had een sterk geheugen want toen hij hoorde dat we uit Diepenbeek waren klonk 2 seconden later, 3590! Na Kuringen volgde meteen 3511. Knap van de man

08-04-2012 om 18:23 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 3 april 2012: Aubel Blegny

Verslag dat tot stand kwam via Flor en Peter, bedankt mannen !

We gaan, in tijde van het Spartacusplan, maar meteen een groter bushokje vragen aan de lijn. Met veertien starters was het toch wel drummen aan bushalte “ rijkswacht “. Peter en Edgard hadden de beste plaatsen, die waren om 9u00 al ter plaatse terwijl het vertrekuur ( omwille van de voorspelde temperatuursdaling ) een half uurtje later was.

Onder een frisse en bewolkte lucht vertrokken we, maar gelukkig kwam de zon nadien door. Jos P en Leon waren onze gidsen naar Aubel. We reden eens langs een hele andere route, goede en mooie wegen. Er werd gebabbeld, gekeken naar de mooie natuur.

In Hombourg kreeg Sabine telefoon, ze stopte samen met Peter waardoor deze twee tegen een helling op moesten vliegen aan 30 km/u. Sabine is goed in form, die voelt nog niet eens dat het bergop is.

In Aubel gingen Leon en Omer taart halen. Op het terras werd deze in het zonnetje opgepeuzeld.

De terugweg gebeurde tegen de wind in, maar dat hield de kopmannen niet tegen om het tempo strak te houden. ( Nvdr: té strak naar ’t schijnt als er twee mannen onderweg moeten afhaken )

Omer kreeg in Spouwen lekke band. Na herstelling door tot aan ’t Paenhuys waar Miet ons opwachte met lekkere wafels, bedankt Miet !

 


Proficiat aan de kopmannen: Peter, Omer, Ward & Flor

Ritgegevens: 137 kms, 27,8 gemid, 1450 Hms

Gereden door: Leon, Omer, Edgard, Ward, Marcel, Jos P, Jos B, sabine, Peter, Valère B, Ludo, Danny, Stephane en Flor

Link naar de rit ( gereden door Jos P ): http://connect.garmin.com/activity/164388411

03-04-2012 om 22:35 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit zaterdag 31 maart 2012: Esneux

Dit verslag kwam tot stand door samenwerking van Omer en Peter, merci mannen !

Gedaan met het mooie weer van afgelopen week. Amper 7° ’s morgens was wel even wennen, en toch stonden we met 11 aan de start.

Nieuwkomer Ward ( 20 jarige renner uit het Bollini team ) vroeg beleefd of ie mee mocht rijden. Natuurlijk datte ! Al meteen vloog ie de kop op, samen met Quinten en Peter.

Jos Put, levende Gps, toonde ons een mooie weg tot Engis via Rommershoven, Vliermaal, Jesseren, Pirigen, Widooie, Lauw, Momalle. In Engis verlieten Jos, Leon en Edgard de groep. Wij reden verder via Flemalle, klimmend de rue des 36 tournants, richting Esneux.

Daar was onze gebruikelijke café niet open. Bij de bakker konden we wel tussen diepvries en voorraadrekken onze koffie en taart nuttigen.

Toch wel straf dat we er een lege verpakking vonden van een product dat het daglicht beter niet ziet. Welke renner zou hier nog taart komen eten ?

Marcel trok onder de pauze z’n vestje iets té hevig uit: de ritssluiting ( aad ijzer ? ) heeft het begeven.
 

De terugweg, onder een strakke tegenwind, gebeurde via Dolembreux, Chaudfontaine, Romsee en Herstal. Marcel klaagde van de hoge snelheid, nauwelijks adem op overschot om te babbelen. Jokers Valère en Omer werden ingezet om het kopwerk tot thuis te verzorgen via Sluizen, Millen, Rijkhoven en St Huibrechts Hern.  

In het Paenhuys werden we opgewacht door Roger en Yvan, die toch ook al 80 km gefietst had. Door Jan werden we op wafels getrakteerd, merci Jan !

Ritgegevens: 145 kms, 28,2 gemiddeld

Gereden door: Valère Ph, Edgard, Jos P, Peter, Ward, Quinten, Sabine, Stefan, Leon, Marcel, Omer

02-04-2012 om 19:12 geschreven door eaglevanessa  

Ingestuurd door mijn co-reporter Flor ! Waarvoor dank !

De kledij word elke rit minder wat betekent dat het weer beter is.  Omer had zelfs de korte broek aan.  Eerst werd er afgesproken welke route we gingen volgen en dan werd de start genomen naar Aubel.  Geen wolk te bespeuren en de zon scheen prachtig.  In de schaduw was het enkele graden minder.  De heen rit ging langs Munster, Eigenbilzen,Hees,Vroenhoven,Kanne,Hallembaye en daar reden via het fietspad richting Heure-Le-Romain en voor de Richelle vroegen we aan Leon om naar rechts te rijden om een zware beklimming te doen.  Niks van !!!  Naar links riep Leon.  Dan reden we de Richelle op waar dat jong geweld omhoog vloog : Quinten, Marc, Jean-Pierre en we zagen ze boven pas terug en zo ging het iedere helling.

Dan passeerden we Blegny en kwamen aan in Aubel waar Omer taart ging halen en die getrakteerd werd door Valere B die weer een jaartje ouder werd wat niet te zien is aan zijn fietsen.  Valere gaat nog heel goed vooruit en zeker bergop,super Valere!!!

En na de vla,choco,cola en koffie werd de terugweg aangevat en we reden via Teuven, Planck, Voer, Lixhe, Kanne, Lanaye berg, Veltwezelt, Gellik, Munster, Schoonbeek en tenslotte het Paenhuys.  Ik moet nog zeggen dat Quinten zonder problemen de bergprijs won.  Elke helling was hij niet te houden en dan nog het meeste kopwerk gedaan, klasse man!!!  Nog een "dank U" aan de andere kopmannen Marc, Omer en Jean-Pierre.  We zaten juist op het terras, kwam Yvan aangereden met de koersfiets.

Was dat een leuke verrassing.  Hij had 60 km alleen gereden en het ging goed zei hij.  We zijn blij voor jou Yvan.  Er waren vandaag twee nieuwelingen bij Jos B en Valere B en ze hebben hun best gedaan.
Miet trakteerde ons met lekkere wafels en die smaakten,bedankt Miet!!!

De droge kelen kregen hun verdiende vocht en er werd nog na gebabbeld over de fijne rit die we gereden hadden.

Deelnemers : Jean-Pierre,Leon, Marcel, Marc, Quinten, Omer, Valere B, Jos B, Edgard en Flor.
Ritgegevens : 135km   28gem   1140hm

27-03-2012 om 22:29 geschreven door MarcT  

Man man, wat zijn we rotverwend deze week met het weer.  ’s Morgens al de fiets op met het zonneke in je gezicht.  Heerlijk gewoon !!!! Zeker de combinatie van zon en een ritje naar Banneux.

Het is al eind maart en hoog tijd dus voor wat progressie !!!

Met z’n 11’en stonden we om 9u30 aan onze start-“veranda” (alias bushokje).  Sommigen nog dik ingepakt maar André zag het totaal anders.  Hij had zich al warmgereden in korte mouw en korte broek .

Met David en Peter als volleerde kopmannen en de rest in het zog, ging het richting Schalkhoven, Membruggen, Genoelselderen, Millen en Bassenge.

Goede communicatie is overal belangrijk, dus ook tijdens het fietsen.  Door een misverstand draaide David meer naar rechts en Peter naar links met als resultaat dat ze elkaar voor de wielen reden.  Peter ging er zowaar bij liggen.  Geschrokken was hij zeker en een gat in zijn broek als resultaat.  Niet erg , maar toch…  altijd goed opletten is de boodschap.

Op de houtain had Leon het al wat moeilijk maar hij reed er aan zijn eigen tempo aan op.  Groot was zijn verbazing toen er richting Argenteau werd gereden via de Sarolay.   Dit was zeker niet de gemakkelijkste weg naar Banneux.

Zo ging het richting Blegny, Bolland, Herve en Soumagne.  Tussen Soumagne en Nessonvaux is altijd een fijn stukje om te rijden omwille van de lange en toch wat steilere afdaling.  But what goes down, must go up !!!!! (laten we het spreekwoord maar eens andersom gebruiken deze keer J )  De helling vanuit Nessonvaux tot in Banneux is toch een 6 km (waarvan de 1^e km tegen 7%  en de rest tegen 5%).  Op Peter en Quinten staat geen maat tegenwoordig.  Onder hun tweetjes vlogen ze naar boven.  Knap hoor !!!!

Je kan niet naar Banneux rijden om alleen maar rijstvlaai te gaan eten hé.  Banneux heeft toch wel ergens een diepere betekenis en daarom werd er in stilte en met de nodige intenties één of meerdere kaarsjes aangestoken.  Mogen ze ons een behouden fietsseizoen tegemoet laten gaan.

Reeds 12u20 en pas nu aan de rijstvlaai.  Niet te lang treuzelen dus.

De terugweg ging via Louveigne maar de Thier de Forges werd wijselijk overgeslagen.  Je kan niet alle hellingen vermijden hé, dus de helling naar Romsee was helaas onvermijdelijk.  Leon kreeg af en toe ne “stoemp” (duwtje in de rug wel te verstaan) en zo ging het al een stukje makkelijker.  Flor had het ook moeilijk maar reed op eigen kracht naar boven → karakterbeest pur sang hé.  Valere en Marc loerden af en toe eens naar achter en het tempo werd strak maar toch doenbaar voor iedereen gehouden.

Het traject tussen Jupille en Liers vind ik persoonlijk één van de meest ambetante stukjes die er zijn.  Slechte weg en veel te druk naar mijn goesting maar je moet erdoorheen hé.

Met Glons al laatste waalse gemeente, werd limburg terug binnengereden via Sluizen.  De terugweg was bijna dezelfde weg als de heenreis deze morgen.

160 km verder stonden we terug in Diepenbeek en dorst dat we hadden !!!!  Irma, Roger en Yvan hadden zich al op het terras van het Paenhuys geinstalleerd.  Stoelen werden bijgeschoven en er werd genoten van zon, drank en koeken (merci Jan).

ritgegevens : 185 km (160 km diepenbeek - diepenbeek), 27 km/h gemiddeld, 1625 hoogtemeters

Gereden door : Valere Ph, Peter, Quinten, Didi, Leon, David, Flor, Marcel, André, Omer en Marc

Bedankt voor de mooie en vooral gezellige rit !

26-03-2012 om 00:31 geschreven door MarcT  

Verslag rit dinsdag 20 maart 2012: Hannut

Een mooi lentezonnetje deed me een dagje congé inzetten om nog eens mee te fietsen. En ik stond niet alleen aan de start: Valère Ph, net terug van Egypte, was content z’n kameel in te wisselen tegen z’n stalen ros. Sjiep sjiep Marcel was er, Noenke Flor mocht het kanaal een dagje laten rusten. Omer, een ( ongeschoren  ) Leon. Peter ( waar een dopdag goed voor is ). Sabine, Edgard, Jos P. Ook Jean-Pierre had een dagje verlof genomen. David had geen verlof maar vergezelde ons toch een stukje.

Even de weg naar Hannut doorlopen, het startsein wordt gegeven. De kopmannen  Omer, Peter en Valère en enkele anderen al vooruit. De rest moest al meteen een gat dicht rijden, doordat we een hele reeks auto’s moesten doorlaten. Direct opgewarmd dus.

En warm was het: Sabine besefte dat ze te dik aan was en stopte bij haar thuis om snel iets dunners aan te doen. Vliermaal, Wintershoven, Guigoven, Gors-op-Leeuw waar we de Sint Anna Vallei achter ons laten.  We passeren het kasteel van Jesseren, waar David ons ietsje verderop verlaat.

Bommershoven, en dan door een holle weg richting kasteel van Heks waar we in de tranendreef de nieuwste Haspengouwse toeristenlokker zien: boomtenten die je kan reserveren om een nachtje in door te brengen. Voor meer info: http://www.z33.be/z-out/pit/dre-wapenaar-tranendreef

Door de vele kiezelsteentjes, en wellicht ook een versleten buitenband, rijdt Leon lek. Terwijl Peter hem helpt, en Sabine moreel ondersteunt maken wij van de gelegenheid gebruik om de vegetarische bananen-caramellen van Florke te proeven.

Heers, Opheers, de taalgrens over: Oleye, Bettincourt. Terwijl Jos P ons de weg wijst genieten wij van het weidse landschap dat binnen enkele maanden tot Blés d’Or omgetoverd wordt. Geen al te zwaar parcours, glooiend maar toch dikken de hoogtemeters onverwacht aan.

Geer, Lens-Saint-Remy en dan snel aan de koffie in Hannut.

voortaan jartellen aandoen ?

Iets na twaalf uur vertrekken we al uit Hannut, “ veel te vroeg “ roept Leon “ maak maar een beetje omweg “. Er wordt beslist om over Landen terug te rijden. Lincent, Houtain l’Evêque, aan een hels tempo. Maar als Leon roept wordt er terug verstandig gereden.  Walsbets, Landen. Kopmannen Valère en Jean Pierre krijgen met tegenwind te kampen.

Attenhoven, Velm, langs de brouwerij van Kerkom, Buvingen, een beetje omrijden om de werken in Mielen-boven-Aalst te vermijden.

Valère vertelt ons dat er op vakantie vooral Zweden rondliepen, Marcel haalt z’n beste Ikea-zweeds boven om aan te tonen dat als je “Kurings” praat, je over de hele wereld verstaanbaar bent. Kortom, nog gezellige boel dus.

Link naar de rit: http://connect.garmin.com/player/159801377#

Ritgegevens: 113 kms, 28,5 gemiddeld, 764 hms

Gereden door: Valère, Omer, Peter, Flor, Jean-Pierre, Leon, Marcel, Sabine, Edgard, Jos P, Vanessa

Bedankt voor de mooie en vooral gezellige rit !

20-03-2012 om 20:23 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit zaterdag 17 maart 2012: Eupen

Ikzelf gaf vandaag forfait, de luchtwegen werkten meer tegen dan mee. Flor reed wel me en schreef dit verslag, bedankt Flor !

We vertrokken met z’n achten vol goede moed, met Paul en Omer op kop, onder een bewolkte hemel. We reden op langs Munsterbilzen waar m’n volle drinkbus tegen de vlakte ging. Peter kon nog net ontwijken, van valpartijen hebben we de laatste tijd genoeg gehad.

Langs het kanaal tot in Visé. Op één kilometer reed Leon twee keer lek. Terwijl we de oorzaak aan ’t zoeken waren had Marcel tijd om het  “ smaad van zijn aad ijzer te vegen “. Time-management ?

We reden verder via Aubel, Henri-Chapelle, Balen en zo kwamen we wonderwel droog in Eupen aan. Onze vaste bakker was dicht, dus werd gekozen voor de bakker, een beetje verderop. Er werd serieus bijgetankt: taart, eclairkes, koffie en choco.

Een kopman heeft nog meer caloriën nodig !







Wat ruist er door het struikgewas ?

Na de koffie onmiddellijk een steile helling, pff …. En dan nog tegenwind, maar daar geeft dat jonge geweld niet om. Limbourg, Thimister. We zagen enkele donkere dreigende wolken, die gelukkig maar een paar druppels losten. Dan via Aubel en Val-Dieu, een versperring die ons een steile helling voor de wielen schoof: Peter, Quinten, Paul en André vlogen weer weg. In Mortroux weer van hetzelfde.

Langs het kanaal van Visé tot Lanaken, waar we in een carnavalstoet belanden en weer omweg moesten maken. Eigenbilzen, Munsterbilzen, Schoonbeek, Paenhuys waar tot onze grote vreugde Yvan en Roger op ons zaten te wachten. Jan trakteerde op rijsttaart: bedankt Jan om ons altijd zo goed te ontvangen na onze ritten !

Een dikke proficiat aan de sterke kopmannen: Peter, Quinten, Paul en Omer

Gereden door: Quinten, Peter, Paul, Omer, Marcel, Leon, André en Flor

Ritgegevens: 158 kms, 27 km/u, 1120 Hms



Zelfs degenen die niet mee kunnen gaan fietsen, zakken af naar 't Paenhuys, één grote familie !

18-03-2012 om 08:22 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit dinsdag 13 maart 2012: Amay

Hét onderwerp aan de start vandaag was de val van Roger, die er met z’n sleutelbeenbreuk nog goed vanaf gekomen is. Met zeven vertrokken we richting Amay, Paul en Omer op kop. Het was bewolkt, maar zou de ganse dag droog blijven, da’s ook al veel waard. Ter hoogte van Vechmaal een luide knal. Geschrokken keken we om en zagen we achterbinnenband van Quinten langs z’n fiets fladderen. Wat een geluk dat ie niet ten val kwam ! Na herstelling reden we via Remicourt, Seraing le Chateau.

Toen kregen we een storing op onze GPS, we kwamen niet in Amay maar in (H)oei uit.

Maar in feite maakt dat niet uit. De taart werd door Leon gehaald en na de nodige koffie en choco mochten Peter en Quinten tegen de wind op beuken. Die jonge mannen voelen dat toch niet.

We reden via Amay, Engis, Fooz. Tussendoor Les Cahottes op waar Omer binnenweg nam. In Lauw reed Leon lek: amai wat moesten we sleuren aan z’n bandje !

Tongeren, Bilzen en ’t Paenhuys, waar Yvan en Vanessa ons op zaten te wachten. Miet trakteerde ons op haring ( Diepenbeeks vette dinsdag ) , merci !!!!

Ne dikke merci aan de sterke kopmannen Omer, Paul, Peter en Quinten

Ritgegevens: 130 kms, 28 km/u , ca 1000 hms

Gereden door: Omer, Peter, Quinten, Flor, Marcel, Leon, Flor

Nvdr: Flor: bedankt voor het verslag, Peter: merciekes voor de plaatjes

13-03-2012 om 23:10 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit zaterdag 10 maart 2012: Gemmenich

M’n honger naar fietskilometers is deze week niet te stillen. Op dinsdag en donderdag ingereden in de Lutselusgroep, vandaag de ultieme test om te kijken wat ik nog waard ben op de fiets.

Het weer was wel niet al te denderend maar ik had beloofd de door Didi bestelde taart in Gemmenich te betalen, voor m’n verjaardag.

Aan de start: Marc, Didi, Leon, Omer, Flor, Paul, Roger, Marcel, Peter, Quinten, David  en ikzelf. Een leuk weerzien in ieder geval !

Het kopwerk heen werd verzorgd door Omer en Paul, de weg werd door Leon bepaald. Van ’t Reitje, de Jöder op. Rijkhoven, Genoelselderen, Millen, Bassenge. De Hallembaye op. Ik riep “ beneden wachten “, wetende dat ik m’n krachten moest sparen voor de vele hoogtemeters die nog zouden volgen. In de afdaling van de Hallembaye zie ik “de mannen”, beneden staan. Ik rem af en zie plots dat ik in de verkeerde groep gerecht gekomen ben. Toeval of niet, Dirk, die vandaag voor ’t eerst bij de 3x20 wilde meerijden maar te laat was voor de aftrap, herkent me van op wielertoerist.be en geraakt dan toch nog bij onze groep.

Over de Maas slaan we linksaf, en raken we snel Nederlandse bodem. Sms-jes alom ! Withuis, Mheer, Noorbeek, Slenaken, Eperheide, altijd in stijgende en dalende lijn. De ene helling met naam, de andere zonder. Maar Roger grapte “ die zonder naam heten klote-berg “. Uitschieter was  zeker de Loorberg, o zo mooi als je goeie benen hebt. Peter voelt dat aan en helpt me een handje.

Quinten, Peter, David, Dirk, Paul & Omer doen er nog extra Camerig bij, wij rijden van Epen op Sippenaken waar we het kasteel van Beusdael in het landschap zien uitprijken. Terug op Belgisch grondgebied. Af en toe een duwtje in de rug doet deugd. Ons groepje komt als eerste in Gemmenich aan, ik haal de taarten af in de geïmproviseerde bakkerswinkel. Nu nog supergoedkoop, die lekkere rijsttaarten, maar we vermoeden dat die prijs wellicht aangepast zal worden, eens de nieuwe bakkerswinkel geopend wordt.

Koffie, taart, choco, … en we zijn weer vertrokken.

Het kopwerk wordt overgenomen door Quinten en Peter. Plombière, Hombourg en dan krijgen we met de voorspelde lokale bui  af te rekenen. Regenjasjes worden nog niet boven gehaald, Marcel heeft een neus voor zulke dingen “ kijkt daar klaart het precies op “. En inderdaad, één keer Aubel uit is het al heel wat minder. Een heerlijk stuk bergaf van Hombourg tot Dalhem. Maar na bergaf komt bergop: de achterkant van de Richelle. Oupeye, een extra kuitenbijtertje wordt er nog door Leon ingegooid.

We komen op de Houtain uit en vervolgen zo onze vertrouwde weg naar huis: Valmeer, die stomme helling in Herderen, Kleine Spouwen, Bilzen. In Spurk hoor ik een slag, Roger ligt tegen de grond. Wellicht is ie in een gleuf gesukkeld en zo ten val gekomen. Hij blijft liggen, we laten een automobilist de hulpdiensten bellen en ontfermen ons over onze fietsmaat.

Wellicht een sleutelbeenbreuk, en een hersenschudding want hij maakte een erg verwarde indruk. Z’n familie wordt verwittigd, z’n fiets wordt bij mensen gestald. Zo dicht bij huis … fietsen is en blijft niet alleen een fysieke inspanning maar vergt tevens een opperste concentratie. We wensen Roger een spoedig herstel toe !

Of Jan ons “ modderduivels” graag ziet binnen komen, kan ik jullie niet vertellen omdat ik op tijd thuis moest zijn.

Het deed deugd terug mee te rijden, hopelijk kan ik dat regelmatig doen, zonder m’n looptrainingen in ’t gevaar te brengen. Ne dikke merci aan de kopmannen, de helpende handen, de fijne babbels.

Link naar de rit: http://connect.garmin.com/player/156601846

Ritgegevens: 137 kms, 1457 hms, 26 km/u

Gereden door: Peter, Quinten, Omer, Paul, Marc, Didi, Marcel, David, Leon, Roger, Dirk, Flor, Vanessa

11-03-2012 om 07:36 geschreven door eaglevanessa