Verslag rit dinsdag 29 november 2011: Engis

Het lijkt stilaan een gewoonte te worden: 13 Flandriens aan de start. Voor mezelf was het terug aansluiten bij de groep van de 3x20, voor Guido was het de eerste keer dat ie meekwam ( via Ludo ).

Degenen die van 't verste moeten komen zitten al geduldig in 't bushokje te wachten.




Nieuwkomers Ludo en Guido, welkom !

Ik moet zeggen dat ik de gezelligheid van ons groepke toch wel gemist heb zunne. Een tof weerzien was het wel !

Joske ! Tegenwoordig in topconditie !



Innig weerzien

De afstand en de hoogtemeters waren vandaag best te doen, de wind dat was een ander paar mouwen. Koptrekkers van dienst waren Yvan en Omer.

Op de tweede rij Jos B en Didi  die volgens Marcel te veel wind ving met z’n sjacoch. Wind tegen maakte het ook moeilijker het verkeer af te horen komen wat ons toch een aantal keren in de remmen deed doen vliegen.

Oprijden deden we via Vliermaalroot, Wintershoven, Guigoven waar we ter hoogte van het kasteel De Donnea de Tongersesteenweg oversteken.

Dan passeren we het stationneke en het kasteel van  Jesseren en rijden we in stijgende lijn naar Haren, Bommershoven en Vechmaal. Eens de Romeinse kassei over zitten we in Wallonië, ja, ja, nog altijd België.

En we blijven klimmen, door open velden waar de wind natuurlijk goed aan ons kan: Crisnée, de E40 over, Momalle, Jeneffe, Haneffe …. Hier geen tegenliggende auto’s maar overvliegende vliegers, Bierset ligt hier immers niet ver vandaan.

Het tempo ligt goed, voor mij net haalbaar maar ik mis dan ook fietsritme. Ik bijt door, zo snel krijgen ze me niet klein. Verlaine, de E 42 over … ik hunker naar de afdaling die ik weet dat er zal komen, het gat van de Maas in. Koffie is ook welkom en ik denk dat ik niet de enige ben die blij is Engis te bereiken.

De kopmannen gaan ook nog eens taart halen, wat zijn wij toch verwend !

Straffe kopmannen .. zo beuken tegen de wind in



(met) de dames samen op de foto



dat zag Marcel helemaal zitten 







Koffie en taart smaken bijzonder goed. Ludo ocharme wilde een goede daad stellen door helpen op te ruimen maar maakte nogal wat brokken. Wie niets doet kan ook niets verkeerd doen hé.

Na de koffie hebben we de wind tot thuis in ons voordeel. Kopmannen Omer en Roger. We wisselen regelmatig van fietspartner en keuvelen er lustig op los, sommigen onder ons ( veel ) meer dan anderen. Op ’t gemak wordt er uit de Maasvallei geklommen, rekening houdend met m’n niet zo goede klimmerscapaciteiten. Maar wat er dan gebeurt richting TGV-brug, doet me nu nog de wenkbrauwen fronsen. Het tempo wordt opgetrokken, het wiel houden lukt me niet. Me af laten zakken naar de achterste renners is het enige wat ik mezelf kan laten overkomen. Maar ze hebben het vooraan wel begrepen: terug in ’t gareel rijden we in één groep verder. Even de remmen los hé, moet kunnen.

Via Fooz en Villers l’Evêque bereiken we Limburg ter hoogte van Herstappe. Door Lauw waar ze nog altijd aan ’t werk zijn.  Widooie, Piringen , Overrepen, Riksingen. Even krijg ik een dipje maar ik vecht terug. Werm, Romershoven en al snel zitten we in ’t Paenhuys waar we door M/P iet getrakteerd  worden op lekkers, merci !

Edgard Bijnens die zondag een zware valpartij heeft gehad kwam ons ook nog vergezellen, spoedig herstel Edgard !

Een mooie winterrit met veel gemotiveerde mede-fietsers, mijn dag is weer goed ! Vorig jaar rond deze tijd lag er 10 cm sneeuw, Marcel had toen moeite om zijne chihuahua terug te vinden !

Ritgegevens: 107 kms, 27 km/u, 875 hms

Gereden door: Omer, Yvan, Roger, Leon, Marcel, Ludo, Didi, Sabine, Willy, Guido, Valère B, Jos B, Vanessa

Link naar de rit: http://connect.garmin.com/activity/131689688

DidiDuvel stuurde een poëtische versie van de rit van vandaag, bedankt !

29-11-2011 om 20:02 geschreven door eaglevanessa  

met dank aan Yvan die dit verslagje schreef, en Peter die het van foto's voorzag

Verslag rit zaterdag 26 november 2011 : Blegny/Aubel

Vanmorgen toch weer 13 dapperen aan de start : Leon, Quinten, Edgard, Jos B, Roger, Marcel, Peter, Martin, Stephane, Valère P, André J, Frans en Yvan.

Na wat overleg werd de voorziene rit naar Esneux gewijzigd naar Blegny/Aubel.

Onder de deskundige leiding van Peter en Quinten werd bij een fris windje de start gegeven.

De rit verliep over Hoeselt-Rijkhoven (waar in Alden Biezen een groot “Sint-feest” werd georganiseerd) – Membruggen- Genoelselderen – Millen – Bassenge . Na de klim van de Houtain ging het richting Heure-le-Romain om via Hermée – Oupeye – Hermalle sous Argenteau de Richelle te beklimmen. Hier werd de richting van Housse en Barchon gekozen.

Na een plaspauze van Frans (wel 5 minuten moeten zoeken naar iets ?) ging het op en neer naar Blegny . Omdat we dan nog maar 48 km op de teller hadden ging het verder richting Aubel. Via Mortier – Julémont – Wadeleux – Val-Dieu ging het naar onze vaste stek “Café Aubeloise” in Aubel.

In de lounge werd er genoten van lekkere rijsttaart en koffie/cola. Jos Bollen durfde jammer genoeg geen drankje bestellen van de nieuwe Racing Genk sponsor “SEVEN-UP”.

De terugweg ging onder commando van Frans en Peter via Hombourg – Remersdaal – De Planck – Sint-Martens-Voeren  - ’s Gravenvoeren – Moelingen om in Lixhe  het jaagpad langs het kanaal te nemen. Vandaag letterlijk een “jaagpad” want met een gunstige rugwind werd de ketting goed gespannen. Vergeten was zo ook de kramp van Leon.

Via de oversteek in Vroenhoven werd de terugweg verder gezet via Briegden - Eigenbilzen – Munsterbilzen – Eik – Schoonbeek – Diepenbeek.

In het Paenhuys werden bij een natje en een droogje nog wat verhalen verteld bij het cyclo-cross kijken op TV. Onze dank hiervoor aan Jan Bijnens.

Ritgegevens: aanwezigen: Peter, Valère P, Roger, Leon, Quinten, Edgard, Martin,

                                           Marcel, Jos Bollen , Stephane , André, Frans en Yvan

                      Afstand : 128 km , gemiddelde 28,5 km

27-11-2011 om 20:59 geschreven door eaglevanessa  

Bijna half november en wat zijn we weer met ons gat in de boter gevallen !!!  De afgelopen weken hebben we geen enkel regendrupje kunnen bemerken.  Dat de temperaturen tegen het vriespunt liggen ’s morgens is wel normaal.  Maar op zoiets kan je je kleden en trek je een extra laagje bij aan.

Didi had nog zijn vaderlijke taken af te werken en bracht nog snel zijn zoontje naar school, zodoende dat Marc hem al tegemoet reed om samen verder naar Diepenbeek af te zakken.  Marcel zit ook altijd een tijdje voor het officiele vertrekuur in  Diepenbeek op de fiets.

Het blijft me elke keer verbazen hoeveel volk er blijft verschijnen aan het bushokje van 3x20 !  Dat bewijst dat het een hechte fietsgroep geworden is door de jaren heen.  10 mannen stonden al aardig wat te keuvelen (jaja niet alleen vrouwen kunnen dat goed) en als laatsten arriveerden nog net op tijd : Leon, Didi en Marc.

Vandaag hadden we ook een nieuwe gastrijder bij ons in de groep, nl.  Ludo Broux (de man uit wellen).  Een kameraad van Peter Jacobs.

Al een tijdje wordt er al gesproken om af te bouwen naar kortere winterritjes.  Een ritje heen en terug naar Amay is niet echt een kort ritje maar zeker nog te doen in deze tijd van het jaar.

Let op !!! Dit was de laatste dinsdagrit die vertrekt om 9 u.  Volgende dinsdag vertrekken we wat later.  Dus controleer de blog !!!!

Met Omer en Flor als rasechte kopmannen kon het ritje beginnen.  Beiden fietsten met verstand en hielden het tempo net hoog genoeg zodat iedereen gemakkelijk kon volgen.

Eerste dorp dat we aandeden was Kotshoven !!!! Mensen uit de buurt weten dat we hiermee Kortessem  bedoelen.  Hier stond Sabine samen met nog een vriendin-fietster te wachten.  Zij zouden een kort rondje in de buurt gaan rijden.  Ze werden door heel ons peloton uitgewuifd en zo ging het dus verder via Guigoven, Jesseren, Bommershoven en Vechmaal.  Jos put had netjes de rit al voorbereid op zijn Germaineke (bijnaam voor de garmin-gps).  Jos merci dat je altijd een variatie maakt op de ritten zodat ze niet altijd hetzelfde zijn.

Verder zuidwestwaarts dus richting Horpmaal, Opheers, Oleye, Bleret, Bovenistier.

Het kasteeltje in Seraing-le-CHATEAU (kan het nog duidelijker???) mag best gezien worden.  Zeker knap als je dat als je woning mag beschouwen.  Maar daar kunnen/zullen we alleen maar van dromen zeker?

Net over de brug van de E42 weerklonk er ineens een groot en luid luchtlek uit iemand zijne band. Pssssssssssssssst !!!!  Jos Bollen had zelf nog niets door maar hij was de pechvogel deze keer.  Handen genoeg in het peloton en met vereende krachten (nee nee geen verkrachte eenden !!!) werd er nieuw binnenrubber gestoken.

Van hieruit was het nog maar een 7 kilometer tot Amay.  Knap Jos B dat je hebt meegereden tot Amay.  Niet te veel aan jezelf twijfelen.  Voor dat je het weet zit je al aan de vlaai.

Gisteren werden er nog een aantal alternatieve bakkers gezocht in de buurt van ons kafeetje in Amay.  Helaas werden we gedwongen om toch bij onze traditionele bakker langs te gaan.  De ene bakker had geen rijstvlaai en de andere bakker bestond blijkbaar niet.  Maar gelukkig waren er 3 rijstvlaaien voorradig vandaag.  Weliswaar hebben we wat lang moeten wachten maar Leon heeft netjes zijn beurt afgewacht in de lange wachtrij.

Na de koffie/chocolat (très) chaude en vlaai, trok iedereen zijn ros terug onder zijn poepke.  Met opnieuw Omer en Flor op kop.  Super mannen !!!! Nog zo een kracht in de benen hebben op het einde van het seizoen.  Chapeau !

Van Amay naar Engis is een redelijk vlak stukje omdat je mooi in het dal van de maas blijft fietsen.  Maar helaas moet je ook weer uit dat dal zien te geraken via het matige klimmetje van Engis (via Awirs, Gleixhe) tot Roloux.  Vanaf hier zouden we meerendeel bergaf en wind mee hebben.

Via Fexhe le haut clocher, Kemexhe, Otrange kwamen we terug in Vechmaal uit.  Hier kwamen we terug op hetzelfde punt van deze morgen uit en werd er een stukje route van deze morgen in tegenovergestelde richting gereden.  Ik denk dat iedereen heeft genoten van het zonnetje vandaag.  Lekker kletsend op de fiets onder kameraden.  Het leven kan toch schoon zijn hé.  (alé zo heb ik het toch ervaren vandaag)

Om niet heel dezelfde weg terug te nemen werd er in Jesseren rechstaf gedraaid naar Zammelen en  Vliermaal.  Glainberg werd via een ommetje genomen.  Alleen Romershoven en Beverst werden nog doorgefietst en om half drie werd de fiets tegen de gevel van het Paenhuys geplaceerd.

Helaas had Vanessa ons zitten opwachten maar was ze vroeger moeten vertrekken.  Maar de groetjes werden via Miet overgebracht !!

Het nodige vocht (al dan niet van de brouwerij) werd aangevoerd door Miet.  Zij weet haar lustige trappers wel te soigneren want de korf wafels werd ook bovengehaald.  Merci daarvoor !!! (zoals altijd hé)

Conclusie : een rustig herfst/winterritje.  Mooi matig tempo, niet te veel/ te weinig kilometers.  Kortom : Geslaagd !!!!

Het dichterstalent van Didi wil ik jullie niet onthouden.  Hij heeft zijn best gedaan om al rijmend en dichtend de rit samen te vatten.

Helaas was de speculaas niet daar

want de rijstvlaai was in Amay niet direct waar

Ludo van Wellen was er ook eens bij

maar ik weet niet: Was hij wel blij?

Beter tot Hoei

ipv dat geknoei

Toch was er weer 3x20-plezier

en dit na de tocht met een paar glazen bier

1m waar geen Duvelfles in kan

Een Westmalle wel in zijn 1m-sas

Voldaan & Tevree

De km's in de portemonee

Aanwezigen : Flor, Omer, Yvan, Didi(duvel), Leon, Edgard, Valere B, Jos P, Jos B, Roger, Marcel, Marc, Ludo

http://connect.garmin.com/activity/130303823

https://picasaweb.google.com/101051041367179904571/Amay20111122

cijfermateriaal : 158 km (Diepenbeek - Diepenbeek : 117 km); 26,8 km/u gemiddeld; 920 hm

22-11-2011 om 00:00 geschreven door MarcT  

Bij mooi ochtendgloren, vertrok ik om 8u alleen richting Diepenbeek.  Niet echt fris aan de vis, dus de lange vingers vlogen al vrij snel uit.  Te Diepenbeek was ik eens een keer niet van de eerste en was het al goed gevuld in het kotteke.

Met 13 trappers vertrokken we “misschien” wel voor de laatste keer dit jaar richting Gemmenich.  Valère Ph & JP namen ons op sleeptouw via de FN-schietbarak van Zutendaal tot in Stein.  Dan verder via Valkenburg tot in Schin op Geul.  Hier draaide Jean af direction Djopenbeek, daar hij op tijd thuis moest zijn.  Wij uiteraard, gezwind verder trappend richting Wijlre. 

De Keutenberg lieten we rechts (en niet links) liggen, want het is winter hé  .

Mechelen, Vijlen, Holset en zo waren de laatste hm’s naar Gemmenich een feit.  JP reed direct huiswaarts om op tijd aan de stoof te zitten. 

De rest plofte zich neer  in de stoelen van ons ondertussen Gemmenich’s stamcafeeke.

Mijn bestelde/gereserveerde drie rijstvlaaien kwamen mooi gesneden aan tafel.  Allez mijn?

Ik was loopjongen.  Cafébazin Marie-Josée trakteerde ons op vlaai, omdat we dit jaar heel braaf waren geweest en eigenlijk heel trouwe klanten zijn geworden. 

Wie braaf is krijgt lekkers, wie stout is de roe.  Als da geen commerce-vrouw is.  Chapeau en merci.

Gelijk vorige dinsdag beloofd had Didi ’n Specialleke meegenomen.  Ja,ja, hij had de ganse heenweg een gevuld rugzakske mee.  Met wat? 

De aap kwam in Gemmenich uit de mouw/zak.  DidiPiet opende het zakje en er kwamen toch zeker niet zelfgemaakte Speculaaskes uit.  Allez zelfgemaakt… Els (van Didi) had deze gemaakt.  Hij had zijn voorzorgen genomen qua hoeveelheid met als gevolg dat er nog een paar over waren om  Marie-Josée’ke (?) te overhandigen als blijk van appreciatie .  Zeker tot volgende keer. 

Maagjes goed gevuld trokken Valère Ph.  en Peter de karavaan weer op gang richting Paenhuys van Djopenbeek. 

De zweep werd er serieus opgelegd wat te merken viel aan het wintertempo-snelheidsgemiddelde van de dag .  Uiteraard via de welgekende weg: Hombourg – Aubel - Val Dieu – Mortroux – Dalhem –Richelle -Hermalle-Haccourt - Heure-le-Romain – Houtain-St-Siméon.  Hier verliet Martin ons om via Tongeren naar zijn thuisbasis Borgloon te fietsen.  Wij weer gezwind verder trappend direction Djopenbeek.  Val-Meer – Herderen – Grote en Kleine Spouwmuur – Martenslinde – Bilzen tot in Schoonbeek, waar eventuele liefhebbers aan de tweede ronde konden beginnen.  In ‘t Paenhuys werden we door Jan weer mooi getrakteerd op lekkers en dit bij een welverdiend drankje.  Ons Vanessa’ke kwam ons ook nog goedendag zeggen en wist ons te vertellen dat ze vandaag

de Roche-aux-Fauçons was “op”gelopen ipv gelijk wij opgefietst.  Respect!  Maar wij willen….

foto’s zien, wij willen foto’s zien.

Voldaan & Tevree.  Tot dinsdag voor weer 3x20-fietsplezier.

Kiekjes met de nodige commentaar v/d dag:

https://picasaweb.google.com/101051041367179904571/Gemmenich20111119

Gereden km’s v/d dag: 137km vanuit Dpb – gemid. 30km/u (wintertempo dus ) – 1003hm http://connect.garmin.com/activity/129593908

3x20’s v/d dag: Jean, Martin, Valère Ph., Jean-Pierre, Valère B., Leon, Yvan, Marcel, Willy, Peter, Roger, Edgard & vandaag DidiSpeculaas of Gele Piet.

DidiDuvel/DidiSpeculaas/Gele DidiPiet

20-11-2011 om 08:47 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Trail-training 19 november 2011: Angleur-Esneux

’t Is niet dat ik niet graag fiets, en ik ben zeker graag bij de compagnie van de 3x20 maar de drukke loop-voorjaarsplanning deed me beslissen het lopen terug op te bouwen, en het fietsen een beetje af te bouwen. Geen lange ritten meer, maar wel langere looptrainingen. Liefst dan nog trail-trainingen omdat we er volgend jaar toch een aantal op het programma hebben staan:

 5/2: Les 10 miles de Beaufayard ( in de buurt van Les Forges ),

3/3 Le Trail de l’Ourte 30 kms (http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=nfLBDMh8I0c )

21/4: La Bouillonnante: 25 kms (http://www.youtube.com/watch?v=AugR0dDCb10 )

Na het zien van de beelden merk je dat een goede voorbereiding noodzakelijk is. Ideale trail-trainingen is het volgen van de GR-paden, de wandelaars onder jullie wel bekend. De meest populaire is de GR 57 ( van Barchon tot Diekirch ), omdat deze vele treinstations aan doet.

Gislain, Marc T en ik parkeerden de auto aan het station van Esneux en namen de trein tot in Angleur.

Sorry Gislain, dat zijn dan 3 kms extra


Ik lees m’n tekst, Marc checkt z’n ingeladen traject op z’n garmin: tweede start, goede start.

We lopen naast het kasteel Nagelmackers ( 1720 ), en de kapel Notre-Dame de Bonsecours. Een steil klimmend pad brengt ons op het domein van Sart-Tilman. Vanaf hier loopt het GR pad samen met de schelpjes van de weg naar Compostella.

We lopen door de  heide van Streupas, bereiken het Bois de St Jacques  en de universiteit van Luik. Die universiteit ligt sinds 1959 in de laatste groene long in de Luikse agglomeratie. Heel wat sportende mensen ( lopers, wandelaars en ruiters ) komen ons tegemoet.

Ter hoogte van de studentenkoten kunnen we genieten van beeldende kunst in open lucht. Even wat foto’ s schieten. En even een sanitaire stop. Het openluchtmuseum van beeldende kunst telt meer dan 100 beelden vind ik op internet.






Het bos is volledig bedekt met een bladertapijt: boomwortels en stenen zijn nauwelijks te zien en het duurt dan ook niet lang voor we met een valpartij te maken krijgen: slachtoffer is Gislain, die z’n pijn verbijt en verder loopt.

Een beetje verder gaat de GR57 door een arboretum, waar Noord-Amerikaanse bomen te bewonderen zijn. Onze ogen staan meer gericht op de moeilijk te belopen stukken, terwijl we ook nog eens de GR-tekens moeten ontdekken.

De groene zone loopt tussen het universitair ziekenhuis van Luik en het golfterrein Royal Golf Club du Sart Tilman. Na het golfterrein kunnen we ( enkel in noodgevallen ! ) een verbinding nemen naar het station van Tilff. De knie van Gislain houdt stand, we moeten hem niet op de trein zetten .

We voelen de hoogtemeters stilletjes aan bijtikken op de teller. We nemen een kampad dat hoog boven de Ourthe uitsteekt. De Roche Aux  Faucons  die we enkele weken geleden met de fiets opreden, wordt nu in detail bekeken. Veiligheidshalve worden sommige stukken hier gewandeld omdat lopen hier té gevaarlijk is. Vallen over een steen kan je in de afgrond doen belanden. De beloning boven is groot: we bereiken één van de mooiste uitzichtpunten over de Ourthe. Niet voor niets is deze Valkenrots door het Waals gewest geklasseerd als buitengewoon erfgoed. Een adembenemend zicht op de lus van Fêchereux, waar de Ourthe enkele honderden meters lager meandert.

We laten de universiteit van Luik achter ons















Oppassen voor de stenen !


Op deze Roche aux faucons hebben we zojuist nog gelopen.

We zien van hier zelfs Esneux liggen en bedenken dat we heel wat meters moeten dalen. Het dalen over de stenen is nog gevaarlijker dan het stijgen maar toch bereiken we zonder kleerscheuren de Ourthe die we een aantal kilometers volgen vooraleer we Esneux bereiken.

Missie geslaagd, meer van dat !

Vandaag heb ik geleerd dat Luik veel meer is dan een verloederde industriële stad !

Sfeerbeelden: http://www.youtube.com/watch?v=EXLsLfzKHU8

Link naar onze trail: http://connect.garmin.com/activity/129593727

We liepen ongeveer 20 kms, 383 hms, aan een gemiddelde van 8,1 km/uur

19-11-2011 om 00:00 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit zaterdag 12 november 2011 : Banneux

Omdat het weer een prachtige dag zou worden, troffen we deze morgen 12 dappere fietsers aan ons vertrouwde vertrekplaats : Peter, Valère P, Roger, Leon, Quinten, Valère B, Edgard,

Omer, Jean-Pierre, Marcel, Jos Bollen en Yvan.

Beslist werd om naar Banneux te rijden in tegengestelde richting als onze clubrit.

Onze tocht ging over Schalkhoven, Rijkhoven, Membruggen, Genoelselderen, Millen waar de weg naar Sluizen werd genomen. Na de beklimming van Slins waar onze Jos terug ging want hij moest om 12 uur thuis zijn , ging het verder naar Milmort en Herstal waar Albertkanaal en de Maas werden overgestoken.

Van dan was het verder klimmen richting Beyne-Heusay , Romsée om via Trooz aan de voet van de Forges uit te komen. Daarna reden we richting Louveigné waar we onze welverdiende taart en koffie lieten aanrukken.

Onze terugweg verliep via Banneux (waar we een kaarsje hebben aangestoken voor onze Remi! ), Nessonvaux, Olne , Soumagne, Herve, Bolland, Feneur, Dalhem, Visé.

Omdat we al genoeg klimwerk verteerd hadden ging het in gestrekte draf via het kanaal tot Vroenhoven . Daarna de vertrouwde route via Kesselt, Hees, Mopertingen, Eigenbilzen, Munsterbilzen, Schoonbeek om in het Paenhuys te arriveren.

Bij aankomst troffen we Vanessa, Jos en Willy samen met enkele maten die vandaag verkozen hadden om een kortere rit te doen naar Aubel. Het deed ook deugd om onze Remi aan te treffen in het Paenhuys ; nogmaals een spoedig herstel gewenst van ons allen !

http://connect.garmin.com/activity/128147982

Ritgegevens: aanwezigen: Peter, Valère P, Roger, Leon, Quinten, Valère B, Edgard,

                                           Omer, Jean-Pierre, Marcel, Jos Bollen en Yvan

                      Afstand : 145 km , 1265 Hms, gemiddelde 28,0 km

Nvdr: verslag werd ingezonden door Yvan, de foto's door Peter, de garmin-link door Jean-Pierre. Bedankt mannen !

Het (herstel)ritje naar Aubel: http://connect.garmin.com/activity/128110984 , gereden door Willy Jos, Tina, Stefan, Paul ( de kameel ), Vanessa

Afstand: 119 kms, 810 hms, 26,1 gemidd

Enkele foto's van de rit naar Aubel:

Het rode bos ... what's in a name ....



Mmmm, die van Aubel ... één van beteren in ons land

12-11-2011 om 22:00 geschreven door eaglevanessa  

Iets na 12u; Pi(t)sstopje gedaan, maagjes gevuld kon er terug koers gezet worden richting Diepenbeek.  Ditmaal met nog steeds papabeer Omer en nu babybeer Quinten in het voorste legioen.

We waren nog maar net vertrokken toen Martin platte tube kreeg. 

Vervangen, en dan kssjsss… Met de zweep er op.  Juu, ik heb het geweten hoor met mij zwaar getuig. Ik heb de 40, 41, 42, 43km/u,**  zien voorbij draaien op mijn tellerke, waardoor ik al wat gaatjes kreeg in mijn vaatje.

Gelukkig voor mij, riep Leon op zeker moment “links af” waar er terug een kleinere en rustigere baan werd genomen waar de asfalt niet zo in goede staat was als de vorige. Zo ging de snelheid dan ook (iets) terug naar beneden  zodat ik wat terug kon bekomen van die GB-cartouche.  Nog een kleine valpartij tussen Valère en Flor overviel ons nog toen er te Vechmaal wat getwijfeld werd om de Grote Baan over te steken ja of neen.  Gelukkig zonder veel ergs.

De heen en terugweg was bijna identiek en voor we het wisten zaten we “al” om +/- 14u in ’t Paenhuys.  Ja, 2u op 60km is nie slecht met daar nog ne platte band bij.  

Kiekjes v/d dag: https://picasaweb.google.com/101051041367179904571/Huy20111108

Km’s van de dag vanuit Dpb:

120km – avg 29km/u – 745hm

http://connect.garmin.com/activity/127362064

Zo een korte en snelle weg, heb ik nog nooit naar Hoei genomen. 

Het leek van tijd tot tijd wel een autostrade.

Karavaan van vandaag:

Omer, Flor, Quinten, ValèreB., Roger, Marcel, Yvan, Martin, Leon, Edgard & Didi  

Wist je dat Snoepie eigenlijk een werkneemster van mij is/was: http://www.youtube.com/watch?v=2GoV8lGo3mQ

 Zaterdag 12 november 2011 Banneux: http://www.youtube.com/watch?v=VO5YQsJ8aHk&feature=related

 Misschien tot zaterdag, want ze geven weer mooi herfstweer.

 Mvg,

Handtekening:

08-11-2011 om 22:15 geschreven door eaglevanessa  

Een voorzorgsmaatregel is nooit niet slechter hé.

Hijs de zeilen met Quinten & Flor aan kop,

Anders schoot er misschien nog wel een band kapot

Via Aubel, Val-Dieu naar Dalhem

Anders kreeg je op de Richelle nog een snottebel

Het uur van Romain was nog maar net geslagen

Of Petit-Lourdes wilden ons behagen

Val-Meer, Herderen, Grote en Kleine  Spouwen

We zullen het ons niet berouwen.

Dan via de wegen van Bilzen en Schoonbeek

en voor we het wisten, zaten we in’t Paenhuys van Djopenbeek

 Hier werd nog wat nagekaart over het toch weer mooie ritje met een natje en een hapje van onze Jan.  Merci’kes.  Niet enkel aan Jan, maar aan iedereen die is meegeweest.  Het was weer fijn om al trappend in Gemmenich geweest te zijn.          

 P.S.: En ja, ik was voor het Donker thuis.

+/- 135km – avg 27.5km/u (wintertempo dus ?!) 

http://connect.garmin.com/activity/126609896

 Kiekjes met de nodige commentaar:

https://picasaweb.google.com/101051041367179904571/3X20Gemmenich20111105

Wat doe ik nog in mijn vrije tijd?:

http://www.youtube.com/watch?v=U-3NjNNCmjw&feature=related

 Van de partij: Sabine as First en only lady and off course 15 gentelmans: Omer, Edgard, Valére B., Valère Ph., Leon, Roger, Yvan, Marcel, Flor, Stephane, Quinten, Frans, David,  Marc & Didi

 Mvg,

Didi

05-11-2011 om 21:32 geschreven door eaglevanessa  

Dan werd de terugweg aangevat met Omer en Flor op kop die het beulenwerk van Peter en Quinten overnamen. 
Leon maakte er nog een plaatselijke ronde van en toen we terug op de juiste weg waren ging het via
Avennes, Geer, Lens, St-Remy en onderweg werd er genoten van de prachtige herfstkleuren en ging het verder langs Jeuk, Boekhout, Engelmanshoven en hier verliet Martin ons richting thuis.
 
Dan Hoepertingen,Wellen en Diepenbeek aan het Klein Cafeke reed Stefan naar huis en
aan de Nanofstraat reed ook Quinten naar huis die moest zijn gras nog afrijden.

Onze Jos B heeft de rit volledig uitgereden proficiat Jos je hebt klasse te koop.

Het record van Peter en Quinten 52,5 km werd door Omer en Flor verbeterd en zij reden
56,5 km met een beetje rug wind, eerlijk is eerlijk.

In Den Alver aangekomen werd het nodige vocht besteld wat uiteraard goed in de smaak viel.
Er speelde hoem papa muziek en onze Marcel voelde zich super. Nog even de fantastische
groepsgeest onderstrepen waar de opkomst een bewijs van is.

Reden mee: Omer, Jos B,Edgard,Valere B,Roger,Leon,Yvan,Marcel,Flor,Peter,Martin,Stefan,Quinten en
Franske. 

Ritgegevens: 141 km  29,7 gem   803 hm.          

Met vriendelijke groeten. Flor.

03-11-2011 om 21:42 geschreven door eaglevanessa  

Verslag zaterdag 29 oktober 2011: Comblain-au-pont

Vanmorgen bleef het volk toestromen aan ’t bushokje aan de 3x20. Niet alleen voor de mooie ritten, maar zeker voor de toffe sfeer in de groep. Marc T, Peter en David stelden hun slaap na een (halve) nachtpost zelfs uit om mee te kunnen rijden. Ik doe het hen niet na zunne. Welliefst 18 sportievelingen, een aantal waarvan menige wielerclubs rond deze tijd van het jaar van dromen.

Terug van weggeweest: ons Sabine, en nog op een goed moment: ze kwam trakteren voor hare verjaardag.  Nog terug van weggeweest: Willy die in zijn club ’t fietsseizoen heeft afgesloten.

Wivine had Valère al losgereden

Waarheen wisten we nog niet, maar snel hoorde ik Esneux en Comblain vallen. Willy riep nog “ Peer”, maar daar werd ( gelukkig ) geen gehoor aan gegeven.

Aan kop, gewoontegetrouw, Valère Ph. David naast hem op. De werken op de Dooi zijn nog niet voltooid, dus sjezen we over St Rochuswijk richting Vliermaalroot, Wintershoven, Gors-op-Leeuw. In Jesseren over het brugje van het Oud Station. Haren, Bommershoven en Vechmaal. Voor één keer rij ik niet in tweede of derde positie, maar op de zesde rij. Voor me allemaal goed ingeduffelde renners, nochtans is het helemaal niet zo koud. Alleen Willy heeft het gedurfd in z’n korte broek te komen.

In Crisnée moeten we allemaal plots te remmen toeknijpen: een hoge berg zwarte grond over de hele breedte van de weg. We vinden een smalle strook om er langs door te rijden en zetten onze tocht verder, de E40 over: Momalle, Fexhe, Hozémont. Pi(t)sstop.

Over de kale velden kunnen we ver kijken, her en der zijn boeren bieten aan ’t rooien. Boer Willy had z’n velden al netjes geharkt. Het dalende stuk naar de Maas kan beginnen. Engis, waar ’t begint te druppelen, we hopen dat dit met druppels blijft, ik denk dat er vandaag maar enkele regenjasjes mee zijn.

De Maas over, en dan klimmen ( peddelen ) via de 36 bochten. Valère, intussen op de kop afgelost door Omer, houdt de groep bijeen. Maar als Omer en David de man van Sporza zien worden ze als het ware meegesleurd in het zog van zijn camera. ’t Blijft een mooie helling, maar het mooist is ie in de herfst, een straaltje zon zou het mooie plaatje afgemaakt hebben, helaas.

Sfeerbeelden van de Rue des 36 Tournants:  http://www.youtube.com/watch?v=7vk1v1WMVac

Neupré, Esneux waar het kasteeltje een echt Halloween-gehalte gekregen heeft, door de kleurenpracht van de bomen waar het boven uit toornt. We rijden, langs de Ourthe, naast een stukje Ravel van Esneux tot Poulseur.

Chanxhe, Rivage en snel zijn we aan de koffie in Comblain-au-pont. De ( nog warme ) taart wordt getrakteerd door de jarigen: Sabine, Marcel en David. In ’t café zingen we “Happy Birthday”, maar ’t filmpke daarvan is jammer genoeg mislukt.

De terugweg wordt ingezet door een steile klim van Martinrive tot F(l)orzé, ben ik blij dat ik m’n mouwkes heb uitgedaan ! Kopwerk door Flor en Valère Ph, de groep werd mooi samen gehouden. Sprimont, Horn(a)y, Beaufays. Dalend naar Chaudfontaine om via de gebruikelijke weg te klimmen van Trooz naar Romsée. Ik weet dat het ergste nu wel achter de rug is.

Filmpje: http://www.youtube.com/watch?v=z3-9GpxnNMA

Bergaf richting Maas in Jupille ( wat een stank ! ), de Maas over, de autostrade over. Fexhe-Slins, Glons, een kreet van David als we Limburg bereiken ter hoogte van Sluizen. Omer lost Flor vooraan af. Millen, Genoelselderen … vandaag ruiken ze de stal wel heel vroeg. Membruggen, Alt Hoeselt, Werm. Jos B is jaloers op m’n korte mouwkes, de temperatuur is al opgeklommen tot 17°.

Rommershoven, een moordend tempo, maar ik bijt me vast in ’t wiel van Omer. Waar het ietsje omhoog gaat voel ik m’n kuiten branden. Pa roept “ ketting stijf blijven houden “. Maar het beste is er af en ik moet lossen. Het tempo wordt verlaagd. De gebruikelijke eindsprint aan de autostradebrug blijft uit. De eindsprint wordt een heel late: op de kogelstraat, Peter gaat met de bloemen naar huis.

In ’t Paenhuys wordt nagekaart over de mooie rit. Jan trakteert ons op cake, waarvoor dank ! 

Ik wil iedereen bedanken voor: de mooie opkomst, de toffe sfeer, de mooie rit, de duwtjes waar ik het even moeilijk had. Ook bedankt voor het beeldmateriaal (Peter) en de jpg's van onze rit ( Marc !) !

Link naar de rit: http://connect.garmin.com/player/124979963#

Ritgegevens: 163 kms, 1564 hms, 27,3 gemidd

Gereden door: Valère Ph, Omer, Flor, David, Peter, Quinten, Marc T, Jos B, Willy T, Jos P, Valère B, Edgard B, Sabine, Leon, Marcel, Stephane, Yvan, Vanessa

29-10-2011 om 00:00 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit zaterdag 22 oktober 2011: Gemmenich

Koud ( vriestemperaturen ), maar ook zonnig weer zorgde ervoor dat het vanmorgen drummen was aan ’t bushokje. De bestemming zou worden afgesproken “in functie van het weer”, stond op de blog. Ik hoorde Epen en Gemmenich vallen, dus werden die twee aan elkaar gekoppeld. In afbouwen hebben ze bij de 3x20 duidelijk geen zin. Als ’t weer slechter wordt zullen we wel vanzelf afbouwen.

Dik ingepakt vertrokken we onder kopwerk van Valère Ph en Peter over Schoonbeek en Eik naar Zutendaal. Opgrimbie, Kotem, langs de E314 ( oppassend voor de tegenliggers ), de grens over.

We rijden deze keer niet de kasseien-maasberg af, eerlijk gezegd ben ik daar niet kwaad om. Elsloo, Beek. Valère leidt ons kris kras overal door. Geverik, Schimmert, Arensgenhout, steeds in klimmende lijn. Dalen naar de A79 om weer verder te klimmen. Achter me hoor ik roepen “ denk aan het gemiddelde “, maar ik grap “ ik ben vandaag het gemiddelde “, Valère laat zich niet vangen en blijft op een doenbaar tempo de kop trekken. We laten Valkenburg rechts liggen, passeren stoeterij Ravensbos en zetten onze tocht richting Gemmenich voort.

Genietend van de mooie vergezichten rijden we door Strucht, Etenaken waar de Keutenberg netjes blijft liggen. De zon is intussen ook goed doorgebroken, maar door de tegenwind blijft het toch wat aan de frisse kant.

Iets bekender klinkend in de oren, al was het maar door de Amstel Gold Race: Partij, Mechelen, Vijlen.  In de verte zien we de toren van Vaals liggen. Verder klimmend naar Gemmenich waar papa en ik de groep moeten lossen, maar we weten dat we bijna aan de koffie zijn, geen erg dus. Na 70 kms mocht dat ook wel.

Yvan en Marcel, beide jarig, trakteren op taart. Proficiat mannen ! Tafels worden tegen elkaar geschoven om onze grote groep samen te kunnen zetten. Koffie, een gezellige babbel in een toffe sfeer. Valère Ph wordt herkend door een wielertoerist die jaren geleden op dezelfde vakantie-plek vertoefde: geen haar veranderd dus !

Van al dat klimmen had ik het toch wat warm gekregen, en warmte daar kan ik niet zo goed tegen: de beanie wordt ingewisseld tegen een tot muts geplooid bufke. Het onderlijf met lange mouwen gaat uit. Even bibberen bij vertrek, zeker in het bergaf rijden. Maar na de klim van Plombières naar Hombourg hoor ik daar niemand nog over klagen. Peter wordt aan de kop afgelost door Quinten, zodat Peter de kans krijgt wat mooie plaatjes te schieten.

Aubel, en dan, heerlijk, de wind in de rug, de zon in ’t gezicht, in dalende lijn: Saint Jean Sart, Mortroux, Dalhem. De achterkant van de Richelle op, waar we in de afdaling welliefst vier lijkenwagens onder politiebegeleiding tegemoet komen. Het doet me nog maar eens beseffen dat ik NU moet genieten, niet morgen. En genieten doe ik, met vrienden op pad, de neus in de wind, wat moet een mens meer  ?

Haccourt, Heur-le-Romain, een stuk van de Hautain. Bassenge, langs de grot van Petit-lourdes omhoog, richting Val-Meer. http://www.youtube.com/watch?v=k9ia1RE6VYM

Aan de lichten in Herderen schuift Leon naar rechts, hier springt ie gewoontegetrouw het voetpad op, gevolgd door Valère B. Een mens zou voor minder: die stomme stukken blauwe steen, ik wen er maar niet aan.  Maar ik weet ook dat dit het laatste stukje echt bergop zal zijn … de stal nadert.

Grote Spouwen, Martenslinde, Bilzen, Schoonbeek, waar de cirkel rond is.

In ’t Paenhuys, waar we door Jan getrakteerd op suikerwafels, wordt nagekaart over de mooie rit, merci Valère ! Eigenlijk zouden we best wel eens meer aan die kanten mogen rijden.

Edgard B, herstellende van z’n valpartij, en David, in z’n tweede week rust, komen ons nog even vergezellen.

Ook een dikke merci aan de kopmannen, de man van Sporza en iedereen die mee geweest is. Het is fantastisch om in zulke temperaturen toch 14 mensen aan de start te zien !

Gereden door: Valère Ph, Quinten, Peter, Jos P, Jos B, Omer, Yvan, Marcel, Leon, Martin, Didi, Stephane, Valère B, Vanessa

Ritgegevens: 139 kms, 28,1 gemidd, 1119 hms

Link naar de rit: http://connect.garmin.com/activity/123401112

22-10-2011 om 19:55 geschreven door eaglevanessa  

De buienradar had deze morgen aardige kuren !  Enkel beelden van de voorbije nacht maar geen actuele wolkenbeelden zichtbaar.  Een andere site (www.weeronline.nl)  voorspelde enkel in de voormiddag wat kans op lichte regen.

 Toch maar een gokje wagen om naar 3x20 af te zakken.

Veel opkomst was er vandaag niet.  Marcel, Flor en Marc zakten af naar ons bus-/wachthokje.  Er werd nog een 5-tal minuutjes langer gewacht om zeker te zijn dat er niemand zich op het laatste moment nog had bedacht.

Op de blog stond vermeld dat de rit vandaag naar Hannut zou gaan.  Dat was voor ons 3’tjes best OK.

                                                                                  Hannut

Tja met zo een klein peloton heb je niet veel keuze in kopmannen hé.  Marc en Marcel op kop.  Flor deed zijn best om het vacuumgat achteraan het peloton op te vullen.

De wind trok ook stevig van leer vandaag.  Eigenlijk hadden we vandaag geen kaart nodig om tot Hannut te navigeren.  We moesten gewoon ons neusje in de wind steken (en helaas ook stevig op de pedaaltjes stampen).

Omdat de dooistraat nog steeds herleid is tot een werf, vertrokken we langs de Jaga richting Vliermaalroot, Wintershoven en Guigoven.  In Kerniel zaten Marcel zijn knieën er al door en kwam Flor in zijn plaats wat wind klieven.  Het centrum van Borgloon werd omzeild door langs Kuttekoven en Mettekoven te rijden.

Ter hoogte van Bovenlingen begon het een beetje te miezeren.  Maar de kleine drupjes zwelden snel aan en als we ter hoogte van Waremme waren, viel het water al aardig uit de lucht.  Marcel en Marc hadden zich voorzien van een regenjasje maar Flor was vertrokken zonder !  Dit weer was echt niet te doen om het laatste stukje tot Hannut af te werken.  Dus werd het voorwiel richting Waremme-centrum gedraaid en in allerijl werd er een café gezocht.

Ditmaal moesten we het stellen zonder vlaai maar de koffie en warme choco waren zeker welkom.  Van de 14°C deze morgen schoot niet meer veel over.  Door de regen was het aardig wat frisser geworden.

                                                                     De koffie lachte ons toe !!!!

Marc keek eens op zijne GPS en er werd koers gezet richting Jeuk, Mielen-boven-Aalst, Brustem en Zepperen.  De regen was van het hardnekkige soort.  Het zou gebakken zijn tot aan het thuisfront.  Daarom zouden we Flor richting Alken loodsen zodat hij verder naar Diepenbeek kon.  Marcel en Flor zouden van daaruit de andere richting uitdraaien om naar huis te rijden.

Als je doornat bent, kan je best maar direkt onder de douche duiken ipv nog ene te gaan drinken in het Paenhuys.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik bij thuiskomst een super-voldaan gevoel had.  Rijden in de regen heeft wel iets.  Hierbij wil ik mijn mede-flandriens van vandaag ook bedanken.  Chapeau kerels !!!

Op naar zaterdag ! (geniet ervan want ze voorspellen beter weer)

Ritgegevens: 93 km, gemid. 26,5 km/u, 490 hms

 Gereden door: Marcel, Flor en Marc

18-10-2011 om 20:14 geschreven door MarcT  

Verslag rit zaterdag 15 oktober 2011: Huy

Geschreven door For waarvoor ne dikke merci !

We stonden met 10 aan de start,er werd afgesproken om na drie mislukte pogingen naar Hoei te rijden.Bij het vertrek was het 1graad maar we waren goed gekleed tegen de koude. Valere Ph en Flor namen het kopwerk op zich tot Hoei. Er werd afgesproken om aan een wintertempo te rijden, maar de groep kennende ...... ( ons inhouden staat niet in ons woordenboek )

De zon was van de partij en dus was het aangenaam fietsen. We reden op via Vliermaal, Jesseren, Bommershoven, Heks, Heers, Oleye, Bovenister. Onderweg werd genoten van de mooie plaatjes met het open weer. In Hoei aangekomen gingen Leon en Omer de taart halen en na de koffie en choco vertrokken we terug richting Diepenbeek.





Flor werd afgelost door Omer en sterke Valere Ph bleef natuurlijk op kop rijden.

Peter,Quinten en Flor reden hun vriend de muur van Hoei op waar Peter nog eens een demonstratie weg gaf. Peter hebben we vandaag niet veel gezien wegens te veel Duvelkes gisteren,want die moesten nog verbrand worden en Peter heeft de ganse rit Duvel geproefd.







De terugweg ging via Outrelouxhe, terug richting Maas. Op de cote d'Amay ( Amai ! ) kreeg Flor krampen maar de groep wachte hem op,wat onze prachtige groepssfeer bevestigt. Jehay, Bodegnée, Verlaine, Seraing le Chateau, Remicourt, Oreye, Lauw, Widooie.

Onze goede gids Jos P bedanken we voor de prachtige rit en iedereen voor de geweldige sfeer. We kwamen tevreden aan in het Paenhuys waar Miet ons trakteerde op lekkere wafels, bedankt Miet !
   
Het peleton bestond uit:Jos P,Valere Ph,Peter,Quinten,Leon,Marcel,Omer, Jos B,Flor en Valere B.
   
Ritgegevens: 136km  28gem  1100hm.

Link naar de rit ( in 't begin ontbreekt er wel een stukje ): http://connect.garmin.com/player/121740369

15-10-2011 om 21:38 geschreven door eaglevanessa  

Verslag geschreven door Marc (kwestie van de ik-vorm te begrijpen)

Met een paar collega’s van mijn werk hadden we het idee om de “The (Nike) Classic” in Tessenderlo te gaan lopen.  Ook omdat mijn werkgever sponsor is van dit evenement.  Dus begon ik vorig jaar (2010) in oktober al te trainen.  Kwestie van stilaan op te bouwen en geen kwetsures op te lopen.  Daarom had ik ook mijn voeten laten uitmeten en mij schoenen aangeschaft naargelang mijn voeten.  Alles zoals het hoorde dus.

Met trajectjes van 1 en 3 km vatte ik mijn loop”carriere” aan.  In december 2010 zat ik nog steeds maar aan 5 km.  Maar in januari kon ik er al een kruis over maken.  De knieën wilden niet mee en ik had verschrikkelijke pijn onder mijn knieschijf.  Zelfs tijdens het fietsen had ik vreselijk last van mijn knieën.  Dus gingen de loopschoenen aan de haak.  "Over and out" qua lopen dus.

Juli passeerde en mijn collega liep de 10 km vlotjes uit.  Ik stond helaas aan de kant en keek toe.  Ik had mijn hoop ondertussen terug volledig op het fietsen gezet.

Vanessa was ondertussen als getransformeerd naar een bijna-halve marathonloopster.  Op 29 mei 2011 had ze de 20 km van Brussel al achter de rug in 2 uurtjes tijd!!!  Knap resultaat !

Op haar advies begon ik met medicatie voor mijn kraakbeen,  nl.  glucosamine in combinatie met chondroïtine.  Het ene is voor de opbouw  van kraakbeen en het andere bestanddeel is voor het behoud en versteviging van het kraakbeen.

Omdat “the classic” niet gelukt was, had ik mijn zinnen gezet op de “dwars door hasselt”.  Omdat ik mezelf niet wou overschatten ging ik dus voor de 10 km en liet de 15 km over aan de getrainde lopers.

Dus de loopschoenen gingen in juli terug van de haak en de trainingen voelden allemaal al direkt goed aan.  De conditie van het fietsen kwam me goed uit in het lopen.  Enkel in het begin was het wat aanpassen omdat je totaal andere spier/spiergroepen gebruikt.  Maar de progressie die ik nu maakte ging vlot en mijn trainingen gingen dus richting 10 km.

Dus “dwars door hasselt” was een haalbaar doel.  Samen met nog 2 collega’s van mijn werk zouden we de 10 km gaan doen.  Maar als puntje bij paaltje moest komen, kwam het erop neer dat ik alleen ging meedoen.

Vanessa en Gislain Recko zouden de 15 km lopen.  Nu begon het toch een beetje te kriebelen om de 10 km te laten schieten en ook de 15 km mee te doen met hen.  Lopen in groep is altijd wat fijner dan helemaal in je eentje in die massa.

9 oktober 2011 !!!!! D-day !  Mijn oudste dochter (Britt) deed de 1 km chiquitarun mee.

                                    Mijn dochter (met nummer 7386) samen met mijn vrouwtje Nadia

Voor mij was het nog wat wachten.  Dus had ik nog tijd om bij de troubledesk mijn nummer van de 10 km in te wisselen voor een nummer voor de 15 km.

                     Samen met Elodie Ouedraogo op de foto !

Het weer was ondertussen verandert van grijs/bewolkt tot miezerige motregen.  De wind deed ondertussen ook aardig zijn best.  Dus de 15 minuten wachten aan de startstreep waren niet al te aangenaam.

Knal !!!! 2500 mensen ongeveer zetten zich in beweging.  In grote lijnen gaat het via de kleine ring, achterkant versuz (dockside), gebouw belang van limburg, kuringen (met doortocht door downtown kuringen), terug via kanaal, demerstraat, grote markt en zo terug naar het kol. Dusartplein.

Het begin is een beetje hectisch.  Niet iedereen loopt op hetzelfde tempo.  Het is dus een kwestie van uitkijken naar mensen die je inhalen en zien dat je niet op tragere mensen hun hielen trapt.  Na één kilometer zien we al iemand tegen de grond liggen met medische assistentie er rond.  Toch opletten geblazen hier !!!  Op bepaalde momenten kan je echt over de hoofden kijken en dan besef je pas tussen welke mensenzee je aan het lopen bent.  Je wordt opgeslokt in het geheel en dat geeft je vleugels.  In het centrum van de stad staan er hopen supporters langs de kant.  De ene met spandoeken, de anderen al roepend en tierend , ……  Na een anderhalve kilometer blijft Vanessa aan haar snelle tempo verder gaan.  Gislain en ik houden ons wat in en spelen op zeker om de eindmeet zeker te kunnen halen.

Ter hoogte van het kanaalkom merk je dat het wat minder druk wordt qua toeschouwers langs de kant.  Maar genieten doen we tegen 200 %.  De regen verandert van kil naar lekker fris, de temperatuur van koud naar lekker aangenaam, ………

Om ons wat in het ritme te houden stond er een muziekgroep thv het belang met afrikaans slagwerk te trommelen.   Ook het lopen door de hallen van het gebouw aldaar heeft wel iets speciaals.

Terug de parallelweg van de grote ring op en al dadelijk was het de eerste bevoorrading.  Flesjes water werden kwistig uitgedeeld wat ook resulteerde in een grote afvalhoop in het midden op de weg een paar honderd meter verder.  Dus uitkijken om niet te vallen over dopjes en (half)lege flesjes.

Via de crutzenstraat ging het dan richting Kuringen.  Ook hier weer applaudiserende mensen en aanmoedigingen langs alle kanten.  Ik denk dat heel Kuringen op straat stond !!!  Zelfs wat jonge kerels hadden hun drumstel, gitaar en dito versterkers onder een party-tent gezet.  En lekker jammen dat ze deden !!!

Na de 2^e bevoorrading ging het van het centrum terug richting kanaal.  Het gedrum van in het begin was zo goed als weg.  Iedereen had zowat zijn tempo gevonden.  Hier en daar werd er nog wat voorbijgestoken maar nu was het een kwestie van uitlopen.  Ter hoogte van de Versuz stonden onze trouwe supporters (man/vrouw, mama/papa, broers, …..) ons de laatste keer aan te moedigen.  Geen paniek, we zaten nog fris.

Nu was het nog een tochtje langs de winkelstraat en de grote markt.  Het gaf me wel een speciaal gevoel om nu eens door de straten te kunnen lopen waar je anders al eens doorheen slentert tijdens het winkelen.

De eindmeet in zicht !!! YES !!! GEHAALD !!!! wat een voldoenig zeg.  Vanessa met een mooie tijd van 1h18m29s en Gislain en Marc met 1h27m47s.

Wat een pracht van een ervaring ! Dit smaakt zeker naar meer.

Mag ik ook de supporters van ons 3x20 groepje hartelijk bedanken om ons ook wat morele steun te komen geven (Valere Ph en Wivine, Omer en Irma, ... sorry als er nog iemand was die ik niet gezien heb).

11-10-2011 om 00:00 geschreven door MarcT  

De laatste week zijn we serieus met ons gat in de boter gevallen.  Verwend met een overvloed aan zonneschijn, aangename temperaturen en dat voor de maand oktober !!!  Vandaag was het al heel anders gesteld.  Deze morgen was het nog aardig warm (16°) maar de zon had zich verstopt achter een grijze lucht.  Dit kon ons niet tegenhouden om naar Diepenbeek te trekken.

Waar de meeste fietsclubs al gestopt of aan het afbouwen zijn, wordt er bij 3x20 nog aardig op los gefietst.  Een ritje Gemmenich stond op het programma.

Voor een dinsdag kwam er aardig wat volk opdagen vandaag aan het bushokje.  In totaal stonden we er  met z’n 13 !!! klaar om erop uit te trekken.  Marcel, Yvan, Valère B, Jean, Jos B, Jos P, Jean-Pierre, Edgard, Flor, Sabine, Leon en Marc.  Martin (kennis van Sabine) was een nieuwkomer in het Diepenbeeks peloton.   Wees welgekome !

Met Flor en Leon als locomotieven en met in hun spoor de rest van de manschappen (tja onze enige vrouw niet vergeten)  werd er koers gezet naar Hoeselt, Membruggen, Rijkhoven, Genoelselderen, Millen en Bassenge.

Een rustig stukje fietsen dus.  De beentjes bij iedereen nog lekker fris en er werd gezellig wat gekeuveld onder elkaar.

De beklimming van de Houtain werd eens overgeslagen en aan de voet ervan werd linksaf geslagen richting Wonck.  Zo wat later op het jaar is de honger naar hoogtemeters precies wat getemperd.  Dus werd de halembaye langs de slappe kant bedwongen.  Waande Leon zich een echte prof in de afdaling of was het per ongeluk dat zijne bidon de zijkant werd ingeslingerd? Vanaf daar schoof Leon een rijtje naar achter en kwam Yvan in zijn plaats op kop rijden.

De maas werd overgestoken en vlak daarna draaiden we met z’n allen “den hollander” op.  Wie dacht dat Nederland zo vlak is als een biljart komt toch bedrogen uit in het limburgse Holland.  Mariadorp, Mheer, Noorbeek, Hoogcruts.  Mooie namen voor dito dorpjes.

Als fietser weet je dat er tussen Slenaken en Heijenrath de befaamde Loorberg ligt.  Jean Pierre liet alle pk’s los op zijn pedalen en reed vlotjes naar boven met daarachter Marc in zijn zog.  In het peloton zag Jos Bollen ook zijn kans en verschoot een cartouche.  Niet figuurlijk deze keer maar wel een echt CO2 bommeke.  Lek gereden in de beklimming dus.  Tja Jos, anders had je het verschil kunnen maken in de klim hé.

Ondertussen waren de enkele druppeltjes die we zo nu en dan al eens hadden opgemerkt  al aangezwollen tot een vettige miezerregen.  De wegen begonnen er wat vochtig bij te liggen en dus was het opletten geblazen in de afdalingen.

“Home sweet home” is een spreekwoord.  Genoeg in Holland vertoeft, terug naar België dus.  Via Sippenaken richting Gemmenich.  De vlaai zou ons zeker gaan smaken.  Djuu alle bakkers gesloten !!!!  Dat ze bij 3x20 terugkeren zonder vlaai te eten, dat bestaat niet.  Dus werd Aubel gekozen als tussenstop.  Slecht een tiental kilometer verder maar zeker zo goed om te stoppen.

Marc was afgelopen week een jaartje ouder geworden en trakteerde op “tarte aux riz aubeloise”.  Doorspoelen deden we met koffie, cola en chocomelk.  Hoewel, er ook 2 rochefort-kes werden aangevoerd.  Neenee, Sabine heeft er gene uitgedronken maar enkel eens aan genipt en zo te horen vond ze het wel lekker precies.

Omdat het weer niet al te best was, ging het via de korste weg terug richting Diepenbeek met deze keer ook Jean-Pierre op kop.  Via St Pieters-, St Martens- , ’s Gravenvoeren en Moelingen terug richting Maas.

“Psssssssssssssssst, daar loopt iemand zijne band af” werd er geroepen.  “Straf, mijne loopt ook juust af” zei Jos Bollen.    2^e latex binnenbandje erin (merk Durex volgens Marcel) en 2^e cartouche verschoten voor Jos (zou hij nog een 3^e hebben voor de finale ???? )

Aan het kanaal in Lanaye staan grote werken gepland.  In de toekomst zou daar een nieuwe sluis worden bijgebouwd.  Dus de komende maanden en jaren zullen we hier moeilijker en moeilijker door kunnen fietsen.  Daarom zullen we wat vaker over Lanaye-berg naar huis moeten gaan rijden.  Zonder enige twijfel mag gezegd worden dat Jean-Pierre vandaag het bergklassement

gewonnen heeft.  Met ne vlotte coup de pédale vloog hij naar boven.  Sterk !

Via Eben-Emael, Kanne (muizenberg werd mooi “en groupe” naar boven gereden), Vroenhoven, Vlijtingen naar Rosmeer.

Fietsen in het verkeer vraagt de nodige oplettendheid.  Bij het opdraaien van de drukke “rode kruislaan” na Rosmeer kwam Edgard in aanraking met het achterwiel van Marc.  Edgard verloor zijn evenwicht en viel (tegen lage snelheid weliswaar) tegen de grond.  Gelukkig zonder materiele en lichamelijke schade.

Met nog enkele zonnestralen op ons bolleke passeerden we nog effe langs Eigenbilzen, Munsterbilzen en Schoonbeek richting Paenhuys.  Merci Miet voor spijs (lekkere cake) en drank.

Voila, weer wat kilometers gesprokkeld.  Op naar de volgende rit  …………..

                                                Ook Valere en Wivine kwamen nog even langs

Ritgegevens: 170 km ( 136 km diepenbeek-diepenbeek), 27.4 km/u gemiddeld, 1225 hm

Gereden door : Marcel, Yvan, Valère B, Jean, Jos B, Jos P, Jean-Pierre, Edgard, Flor, Sabine, Leon, Martin en Marc

04-10-2011 om 00:00 geschreven door MarcT  

Verslag rit zaterdag 1 oktober 2011: Banneux

Gisteren nog eens voor de zoveelste keer deze week gehoord dat het “ te warm voor de tijd van ’t jaar” was. Voor ons, wielertoeristen, kan het niet lang genoeg warm zijn, we hebben in de zomer al genoeg ritten moeten laten schieten of inkorten wegens “ te koud, te nat voor de tijd van ’t jaar”. Nadeel is wel dat we pas om 9u00 kunnen vertrekken, anders moet Marcel licht op z’n “aad ijzer” monteren. Tja, de lange ritten ( Monschau, Durbuy ) zullen we volgend jaar pas doen. We nemen vandaag genoegen met een rit naar Banneux, wellicht de laatste keer dit jaar.

Jos zou ons een andere weg tonen ( hoeveel wegen kent ie naar Banneux ? hopelijk dit keer niet dalen tot op de markt in Verviers om nadien vast te stellen dat we daar helemaal niet moesten zijn en kretsen om uit dat gat te geraken ). Maar we hebben vertrouwen in onze “ chauffeur”, die ons al meer “ wauw” heeft doen zeggen, dan “ oei”.

Voor ’t vertrek maak ik snel nog een foto van Quinten, die zich al aan ’t afvragen was hoeveel ritten ie wel moest meerijden om op de blog bij de hoofdpersonages te mogen staan.

Even een check-up van ’t wiel van David. De aftrap wordt gegeven.

Nog steeds Valère en David aan kop, Vroenhoven, de Calvarieberg af. Kanne, Lanaye, Lixhe, aan een strak tempo. Ik roep dat ik pas om 16u30 moet thuis zijn, niet om 15u00. De boodschap wordt begrepen, Valère matigt snelheid, David heeft het daar moeilijker mee, maar ’t is hem vergeven, hij is nog jong.

Op de Richelle is het ieder op zijn tempo: papa, Leon, Marcel en Valère B peddelen met me mee. 

Link naar de beklimming van de Richelle: http://www.youtube.com/watch?v=ey-MPs74mp8

We houden een plaspauze ( allez, de mannen toch ), weer een controlemoment voor het “wiel van de fiets van David”. Degenen die nu nog mouwkes aanhebben doen deze uit, de t° is inmiddels tot 20° geklommen . Afdalen, we kiezen niet voor de helling naar Saint-André, maar die er langs ligt, richting Mortier. Toch goed voor 10 kilometer klimmen, en op een hoogte van 308 meter uit te komen. Aan onze rechterkant zien we de kerk en de mijn van Blegny liggen. Het land van Herve levert mooie vergezichten op.

En het wordt nog mooier. Bergaf door Bryuère, Soiron, Cornesse: het lijkt of de tijd hier stil heeft gestaan. Kasseien en oude gebouwen, een puur genot om naar de kijken. Al ben ik geen klimmer, van de helling naar het fort van Tancrémont heb ik echt kunnen genieten, op m’n eigen tempo weliswaar. Op het hoogste punt , 313 m, blijken we plots al in Banneux te zitten. Zonder overdrijven mag gesteld worden dat dit voor mij de mooiste weg naar Banneux is.

In het bedevaartsoord lijkt het wel de mei-maand ( Maria-maand ), zelden heb ik er zoveel volk gezien. Maar ’t water was er ook voor niks vandaag, grapte Quinten. Bidons bijvullen, opfrissen, kaarsjes branden. Hier hebben ze tenminste nog echte kaarsjes en moeten we ons niet content stellen met LED-lichtjes zoals in Santiago de Compostella.

We rijden verder naar de bakker op ’t rond punt waar we ons in de zon neervleien. De rijsttaart betalen we zelf, was Marc T meegefietst had hij ze wellicht getrakteerd voor zijne verjaardag, maar dat houden we nog te goed. Proficiat Marc !

Jos stelt nog voor om terug naar huis te rijden over Esneux om de Roche Aux Faucons nog eens over te doen ( a ja, de foto’s waren dinsdag mislukt ). De klimgeiten onder ons zagen dat direct zitten, de anderen niet, dus werd er ( in functie van de groepsgeest ) gekozen om over Romsée naar huis te rijden. Eerst nog een stukje RAVEL, waar het natuurlijk, met het mooie weer, zigzaggen was tussen de vele wandelaars en voetgangers. ’t Kopwerk van David wordt afwisselend overgenomen door Quinten en Peter.

Dalen tot in Trooz, om nadien door het Bois de la Rochette te klimmen naar Romsée. 27° hebben terwijl de bladeren verkleurd zijn en sommigen zelfs al neerdwarrelen: dit voelt onnatuurlijk aan, maar we klagen er helemaal niet over.

Link naar de beklimming Romsée: http://www.youtube.com/watch?v=eIbKx-4kQEY

Weer een afdaling, richting Maas, in Wandre. We passeren de plaats waar Flor bij een  vorige rit naar Banneux omvergereden werd, deze plaats zal ons altijd bijblijven. Dan volgt, volgens Jos,  de gemakkelijkste klim om uit Herstal te geraken. We zullen hem maar geloven zeker. Fexhe-Slins, vals plat van 5% ! Pa, ge zijt goed in form ! Ik peddel met Leon en Marcel naar boven.

Het bord “ de limburgers heten u welkom “ , doet me meer “iever” krijgen. Sluizen, Millen, Genoelselderen. David weer naast Valère op kop. Alt Hoeselt, Rommershoven. De eindsprint ( tussen Quinten, Peter en David ) wordt vandaag wel heel vroeg ingezet. David, toch wat moe van ’t kopwerk haalt het niet, maar da’s helemaal geen schande. Wie de bloemen verdient heeft op Reitjes Brug heb ik niet kunnen zien, maar ze zullen dubbel en dik verdiend zijn.

In ’t Paenhuys wachten Wivine, Mieke en Remi ons op. Nog een maandje, belooft Remi, dan zal ie terug mee kunnen rijden. We eten de lekkere cake op die Jan ons presenteert, bedankt ! En met een goed gevoel verlaat ik de groep(sgeest).

David gaat nog wat losrijden, of “ z’n wiel recht rijden” lacht Marcel.

Bedankt aan de kopmannen ! Bedankt aan de man van Sporza, bedankt aan degenen die met me meepeddelden ! And last but not least: bedankt aan Jos de GPS !

Ritgegevens: 152 kms, mijn gemiddelde 26,9 km/u, 1339 mooie hms

Link naar de rit: http://connect.garmin.com/activity/118291445

Gereden door: Valère Ph, Quinten, Peter, David , Jos P, Valère B, Leon, Marcel, Yvan, Vanessa

01-10-2011 om 22:37 geschreven door eaglejos  

Verslag rit dinsdag 27 september 2011: Esneux

Deze week had ik nog een dagje verlof kunnen versieren, een prachtig najaarszonnetje, “te warm voor de tijd van het jaar” hoorde ik Frank de Boosere nog zeggen, maar daar hebben wij wielertoeristen helemaal geen probleem mee. Ondanks de zware benen na de trail van zaterdag ging ik, onder het motto “ afzien kan gene kwaad “ toch mee.

Met z’n negen verzamelden we aan het bushokje. Korte broek, wel de armstukken aan. De rit zou vandaag naar Esneux, uitgestippeld door Jos die weer heel wat in petto had. Jos zei tegen Sabine “ ik heb vandaag speciaal aan jou gedacht “, waarop Marcel droog “ hebt ge dan korstjes bij ? “.

Onder kopwerk van Yvan en Flor vertrokken we over Vliermaal, Wintershoven, Jesseren, Haren. De eerste mouwkes vlogen al uit, de t° was immers al geklommen naar 21°.

El Pistolero

Bommershoven, Vechmaal, Oreye: alles in licht stijgend lijn. Het sprokkelen van hoogtemeters liep verder over Grandville, waar we de E40 kruisten. Lamine, Limont, Donceel, Haneffe: voor ons al lang geen onbekend terrein meer. In Verlaine de E42 over, in Amay dalend langs een heel slecht wegdek naar het Renaissance kasteel van Jehay.

We dalen naar de Maas, rijden over de kasseien in Amay langs het spoor ( “ oud ijzer “  ) op. Klimmen uit het dal via de Côte de  Hermalle-sous-Huy: 2200 meter lang, 6,41% gemiddeld, max 9 %. We sturen ons berggeitje Sabine naar boven om foto's te schieten.

Aux Houx, Nandrien, Tavier, en snel zijn de in Esneux. We werpen een blik op het mooie kasteel dat boven de bomen uitstijgt. De kopmannen halen taart, terwijl de rest een Café zoekt waar ze ons niet wegjagen. Bijna aan ’t spoor, zitten nog enkele wielertoeristen: we wagen onze kans. De taart en koffie/cola zijn meer dan welkom.

Wie als eens mee heeft gereden met de  “3x20 “ weet  dat na de koffie onmiddellijk een beklimming volgt. Dit keer is ie niet van de minste “ la Roche aux Faucons “, de  ( kalken ) valkenrots die sinds 2008 opgenomen werd in Luik-Bastenaken-Luik. http://www.youtube.com/watch?v=J12mTfEe2rQ

Alhoewel ik absoluut geen klimmer ben, is het toch wel ( tijdens het afzien ) genieten van deze mooie helling. Het prachtige zicht op de Ourthe doet me even het afzien vergeten. Eens bovengepeddeld hoor ik pa roepen “ dat ga ik m’n eigen toch niet meer aandoen “.

De finish-foto’s zijn jammer genoeg mislukt waardoor we hem nog eens zullen moeten doen.

Plainevaux, Neupré om zo te dalen via de 36 tournantes tot in Engis. Ik zie Willy hier nog op de linkervangrail afstevenen, dus ben ik hier voortaan wat voorzichtiger. Een ongeluk schuilt soms in een klein hoekje.

We tanken onze bidons bij, ik heb er al twee leeggedronken.

De Maas wordt voor een tweede keer overgestoken, en we moeten natuurlijk terug uit de maasvallei zien te geraken. Het tempo bergop wordt netjes getemporiseerd. De wind die we in het heengaan heel lichtjes mee hadden is, aangewakkerd en nu hebben we hem dus tegen.

Les Cahottes slaan we over. Fexhe, Freloux, Odeur waar we de blauwe borden van het fietsroutenetwerk tegen komen. Limburg nadert ! Herstappe, Lauw waar Jos even de kop neemt en ons straatje in, straatje uit de wegwerkzaamheden doet vermijden. Patat, nog zo’n verraderlijk klimmetje war ik me niet aan verwacht had. Piringen, en dan via het fietspad dat er nogal vettig bij ligt op Jesseren.

En voor we ’t weten hebben we Diepenbeek bereikt. De vrouwen gaan naar huis, die hebben nu wel andere dingen te doen. De mannen gaan nog ene drinken in ’t Paenhuys, ’t is hen gegund !

Een dikke proficiat aan Jos voor het uitstippelen van het mooie parcours ! Een dankjewel aan de kopmannen die de groep goed samen gehouden hebben ! M’n benen hebben het overleefd.

Ritgegevens: 153 kms, 26,6 km/u, 1506 hms

Link naar de rit: http://connect.garmin.com/activity/117453198

Gereden door: Jos, Flor, Yvan, Leon, Marcel, Sabine, Edgard, Valère B, Vanessa

28-09-2011 om 07:00 geschreven door eaglevanessa  

Verslag Trail Xhoffraix: 24 sept 2011

Wat vooraf ging

Vorig jaar in november beginnen te lopen, omdat het weer té slecht was om te fietsen. Eerste gestelde doel was de 20 km van Brussel, een hele ervaring. Maar als we konden kiezen gingen we het liefst de natuur in, beter voor de gewrichten, en niet zo saai als rondjes lopen op een Finse piste. En zo belandden we regelmatig in de Voerstreek waar lopen nog zwaarder is als fietsen.

Collega Eddy maakte ons warm voor “ trailrunning”: off-road lopen in het midden van de natuur, terwijl je de natuurlijke hindernissen ( heuvels, beekjes enz ) bedwingt. Tijd is hier niet belangrijk, genieten des te meer. Genieten van de mooie omgeving, genieten van de rust, even weg uit de dagelijkse drukte.

Voor trailrunning moesten we ons een ander schoeisel aanschafen om meer grip te hebben op de (gladde en scherpe ) stenen, maar ook om meer steun rond de enkels te hebben. Het duurde even vooraleer we een winkel vonden waar deze schoenen te koop waren. Net grens over, in Valkenswaard, ligt een outdoor shop waar de eigenaar zelf trails loopt, een beter advies kan je niet krijgen. www.scarabee-sports.nl

Intussen zijn we ook al gewend aan het gekke uitzicht van de schoenen van Gislain. http://www.youtube.com/watch?v=DGAodzxs9Rg

Omdat je in de natuur niet zomaar een café of een winkel tegen komt, moet je al je drank zelf transporteren. Tina en ik drinken veel tijdens het sporten en hebben geoefend om te lopen met een rugzak met drankreservoir. http://www.youtube.com/watch?v=ZGOxXQGOkpw

Trainen op klimmen in de Voerstreek staat regelmatig op het programma. ’t Zijn nog niet de hoge venen, maar toch kan je er aardig wat hoogtemeters sprokkelen.  http://connect.garmin.com/activity/107905812

Trails zijn meestal lange lopen, minstens 30 km. In Xhoffraix  ( deelgemeente van Malmedy ) wordt jaarlijks een mini-trail ( 15 km ) georganiseerd, een unieke kans om te proeven van de sfeer en het terrein. We twijfelen niet, en schrijven ons in, kostprijs: 5 euro .

24 september: onze eerste trail

7u30: we ( Tina, Gislain en ik ) vertrekken ( vol spanning, want ik ben al wakker van 5u30 ) richting Xhoffraix. Patricia, de vrouw van Gislain, zal instaan voor de technische en morele support.

We pikken ons startnummer op, tekenen dat we dit volledig op eigen risico doen en gaan een tas koffie drinken in de voetbalkantine. Daar lopen we Marc, de leverancier van onze schoenen, tegen het lijf. Een toffe babbel, hij wenst ons veel succes, maar vooral veel fun !

Collega’s Eddy en Yves zijn ook van de partij. Een paar foto’s schieten, wat laatste tips. Nog een suggestie om de afstand te veranderen naar 37 kms, maar dat lachen we weg. Het valt op dat iedereen hier zo ontspannen is, ’t is toch een wedstrijd, niet ?  Dag en nacht verschil met de 20 km van Brussel.

10u00: de lopers voor de 37 kms verzamelen zich. De speaker overloopt ( in twee talen ! ) het parcours: hij geeft aan waar de gevaarlijke stukken zich bevinden, hij legt de nadruk op het volgen van de verkeersregels en het respecteren van de mooie natuur. Geen startschot, gewoon een lint dat er aan mag. Een paar honderd vertrekkers, sommigen vergezeld van een hond die het zware parcours mee zal trotseren.

Filmpje start 37 kms: http://www.youtube.com/watch?v=An3jGiwcTA4

11u00: onze start. Ook wij krijgen enkele richtlijnen van de speaker mee. Wij zullen na 1 km de openbare weg verlaten om hem pas op het einde terug tegen te komen. Onze pijlen zijn wit gekalkt, de fluo pijlen zijn niet voor ons. Na de bevoorrading zal er een gevaarlijke afdaling komen, om gevolgd te worden door een zware klim. Start. We lopen allemaal ontspannen, en vol verwachting onze eerste kilometer, onder gesupporter van enkele toeschouwers.

Na het verlaten van de weg zien we een gekleurde sliert zich een weg banen door wat veldwegjes. Lichtjes in dalende lijn, onder een aangename najaarszon. De weg zullen we niet kwijt raken, gewoon de menigte ( een paar honderd lopers ) volgen. Iedereen lacht, is vriendelijk tegen elkaar. Hier en daar ontstaan er zelfs korte gesprekjes, taal speelt geen barrière. Het valt ons trouwens op dat er zoveel Nederlandstaligen naar hier afgezakt zijn.





Op geen enkel moment worden we aan de kant geduwd, er wordt niet geroepen. Degenen die voorbij willen steken wachten geduldig hun kans af. Een beetje klimmen, en terug dalen naar een of ander riviertje dat we over een houten brugje mogen oversteken. Hier is ’t aanschuiven geblazen. Tijd om even op adem te komen. Niemand drumt, we babbelen wat en spontaan vragen twee Waalse jongens of ze geen foto van ons drietjes moeten maken. Met veel plezier, merci !


We zien waarom er plots file was. Hier is het niet meer lopen, zelfs niet meer wandelen maar wel naar boven kruipen, je vasthoudend aan de dikke dennenbomen. Stukken die minder steil zijn kunnen dan weer gelopen worden, oppassend voor de wortels van de bomen. En als wandelen even snel gaat als lopen, door de steilte van het parcours, wordt er weer gewandeld. Zo spaar je ook energie. Hier en daar zien we een enkeling met nordic-wandelstokken, die helpen bij het klimmen en later ook bij het dalen.

Gislain die geen 100% is, maar de trail niet wilde missen, krijgt het bij momenten zwaar. Na klimwerk wachten Tina en ik hem op. Na een kilometer of 6 komen we aan het middeleeuwse kasteel van Reinhardstein, gelegen op het grondgebied van Robertville. Even een fotootje laten nemen door een vriendelijke dame die dat weer zelf voorstelt. Nadien is het dalen, en echt oppassen voor rotsblokken. We bevinden ons op de GR 56, het Europese wandelroutenetwerk. Onder, ter hoogte van het riviertje staat een groep Vlaamse jongeren die net een klimactiviteit gaan aanvatten. We lopen over een erg wankele brugje, zo wankel dat we denken dat dit brugje volgend jaar niet meer in de trail opgenomen wordt.

Onderweg komt de EHBO-post ( een loper met een EHBO koffertje ) ons tegemoet gelopen. Wellicht is er iemand gestruikeld, wat echt niet te verwonderen is. Ikzelf heb één keer ook serieus m’n reflexen mogen aanspreken om niet tegen de grond te liggen.


Gislain krijgt het moeilijker en moeilijker. Hij mistrapt zich en krijgt last aan z’n voet waaraan hij al geblesseerd was. Wetende dat de bevoorrading niet meer ver af is, geeft hem nieuwe moed. Hij verbijt de pijn. En inderdaad: in het midden van het groen zien we de bevoorrading. Nooit gezien: water, isostar drank, tuc-koekjes, cake, mueslirepen, sultana-koeken, stukken banaan, ¼ partjes appelsien, winegums, noten, rozijnen. Voor ieder wat wils dus. Later blijkt dat we het nodig zullen hebben.


De gevaarlijke afdaling lonkt naar ons. Stenen die wegschuiven onder je voeten, voorzichtig zijn is de boodschap, van lopen en huppelen is helemaal geen sprake. Ik vraag me af hoe je zo’n afdaling bij slecht weer überhaupt kan nemen. De afdaling stopt aan rivier de Warche.

Dit keer is er geen brugje ( meer ? ) en moeten we er zo door. Een paar dames proberen, tevergeefs, de voeten droog  te houden door van steen tot steen de overkant te bereiken. Wij gaan er maar gewoon door, zoals “de echten” die ons voorbij steken. Met dit warme weer is het water zelfs een welgekomen verfrissing. Ik bedenk dat we inderdaad goed advies gekregen hebben van de outdoorshop: geen gore-tex schoenen nemen want als je door een beekje moet drogen je schoenen niet op.


We lopen een stuk langs de rivier op, knikkend naar de wandelende tegenliggers. Na een kilometer jaagt iemand van de organisatie ons een zware helling op. Niks te lopen, afzien, klauteren. Af en toe kunnen we de tred versnellen, maar boven wachten we netjes op onze looppartner. Komaan Gislain, nog even op de tanden bijten. Hij zegt ons door te gaan, maar dat kunnen we echt niet over ons hart krijgen. En we zijn niet de enigen die wachten op hun looppartner. Velen lopen per twee, per drie.

Eens boven zien we plots de parking, Gislain krijgt vleugels. Maar nadien ook weer een dipje als blijkt dat we nog helemaal rond het dorpje moeten vooraleer we helemaal gedaan hebben. Vlak voor de finish wachten we hem op en komen we samen, hand in hand, onder luid applaus, over de streep. Snel een aquarius en wat eten meegrabbelen van de rijk gevulde tafel.


Trots op onszelf verlaten we Xhoffraix. Volgend jaar staan we hier zeker opnieuw, beter getraind en hopelijk voor de lange afstand.  Een puike organisatie !!!

Link naar de loop: http://connect.garmin.com/dashboard?cid=619696

Gegevens: 15,5 km, 479 hms

Filmpje parcours 2010: http://www.youtube.com/watch?v=abUKJA09I3o

Filmpje parcours 2011, lange afstand: http://www.youtube.com/watch?v=VOtLb9oRFlg

De dag nadien

Nog nooit zo’n pijn aan de bovenbenen gevoeld …. We zijn duidelijk niets gewend.

25-09-2011 om 00:00 geschreven door eaglevanessa  

Verslag rit zaterdag 24 september 2011

Om 7u30 was er al een mooie morgenstond heeft goud in de mond, maar het was wel nog fris aan de vis.  Zodus: mouwkes en kniestukskes aan bij het vertrek richting Djoppenbeek waar er om 9u zou vertrokken worden richting Namen.  Helaas moest ik alleen oprijden, want ons Marcske had de nacht gehad en lag nog in Dromenland. Vroeger kwam hij bijna altijd rechtstreeks door, maar je wordt ouder hé papa. Toch nog respect man.  Zeker na zijn puike prestatie van vorige week zondag tijdens de Tante Julia Classics http://www.stevoort.eu/fileadmin/upload_bestanden/ativiteiten/tante_julia_classics/juliaclassics_2011_a4_web.pdf  te Stevoort.  Klein (alhoewel) wedstrijdje van 25km op een MTB = 1u volledig in het knalrood (qua hartslag) fietsen.

Aanwezigen: Valère Ph., Peter, Quinten, Jos Put, Yvan, Leon, Marcel, Jos Bollen, Stephane, Frans, Flor & Didi. 

Link naar de rit: http://connect.garmin.com/activity/116654172

Ritgegevens: 179 kms, 1262 hms, 29,6 gemiddeld

Foto’s: https://picasaweb.google.com/113508260670084694629/Namen20110924?authkey=Gv1sRgCPStupXut8qn1QE#

Vergeet niet de bijschriften te lezen!!!

Didi: Freelance reporter. en niet te vergeten Peter: Freelance fotograaf

24-09-2011 om 00:00 geschreven door eaglevanessa