Miezerig weer voor t vertrek wat me even deed twijfelen om mee te gaan. Buienradar gaf geen regen dus riskeerde ik het maar.
Aan t bushokje zat Marcel al te wachten, hij had al kennis gemaakt met Frans, die vandaag voor t eerst zou meerijden. Hij kende Sabine al van op wielertoerist. Nog present waren Marc, Yvan, Santiago Flor, Leon, Valère en Jos P die ons vandaag via een andere weg naar Eupen zou gidsen.
Het startsein werd gegeven. Natuurlijk Valère aan kop, maar wie nog ? Voor ik t goed en wel besefte hing ik naast Valère op kop. Dat was niet de bedoeling dus riep ik Marc maar om mn plaats in te nemen. Schoonbeek, Munsterbilzen, Gellik, waar Jos lek reed.
De wind stond feller als gedacht, en tegen natuurlijk. Om mn krachten te sparen verschoof ik van de tweede naar de derde rij, de beste plaats volgens Leon. Veldwezelt, Vroenhoven, om zo langs t water te rijden tot in Lixhe.
Geen sprake meer van kuilen in de weg in Lixhe, een goede zaak dat ze daar eindelijk eens wat nieuwe asfalt gelegd hebben.Moelingen, s Gravensvoeren, en dan niet de Plank op zoals gewoonlijk maar wel door het charmante Veurs. Klimmen geblazen, want in Veurs gaat de door de Duitse bezetter aangelegde spoorwegtunnel onder het Veursbos door, deze spoorwegtunnel is daarmee de langste in ons land.
We rijden naast het rode bos, nu nog groen. Hier moeten we beslist binnen enkele weken opnieuw passeren om de herfstkleuren te aanschouwen.
Ook in de Voerstreek waren de wegwerkzaamheden legio. Een eerste asfaltlaag was reeds gelegd, wat wilde zeggen dat we een hele strook kiezel onder de wielen geschoven kregen. Burgemeester Huub Broers himself legde ons uit waar we ons juist aan kiezel mochten verwachten, en omdat het vrijliggende fietspad niet meer zo ver af lag, reden we toch maar ( voorzichtig) door.
Sabine en Frans verlieten ons na de helling in Obsinnich, ze moesten op tijd thuis zijn.
Hombourg, waar we normaal over zouden steken om naar Henri-Chapelle zouden rijden. Een politiewagen hield ons tegen: we mochten er niet door omdat er een vrachtwagen gekanteld was. Dan maar over Montzen, Lontzen de weg die we andersom wel al vaak gereden hebben.
Waldhorn, Kettenis en dan zijn we snel in Eupen: waar er weer wegwerkzaamheden zijn ! We banen ons een weg over de kasseien die rond de kerk liggen, en komen uit aan onze bakker. Maar omdat die dicht is ( wegens ziekte ), gaan we ietsje verderop waar het aanbod aan patisserie nog uitgebreider is.
Na koffie en taart rijden we terug over Membach, over de kasseien van Limbourg, Dolhain. Kopwerk wordt verzorgd door de twee paar Spaans gebruinde benen ( Valère en Flor ). Vanaf Timister-Clermont is het puur genieten: bergaf !!!! Froidthier, langs de abdij van Val-Dieu, Mortroux, Dalhem.
Dan nog langs achterkant van de Richelle, waar ik verkeerd schakel en mn ketting afvliegt . Marc helpt ze me opleggen, euvel hersteld !
In Spanje gebruinde benen !
Hermalle-sous-Argenteau, Haccourt om de helling in Oupey te omzeilen. Heure-le-Romain, zodat we bijna boven op de Houtain uitkomen. Bergaf richting Bassenge, waar een flikkerende tegenliggende camioneur ons aanmaant kalmer te rijden. Waarom blijkt even verder: de ziekenwagen en mug staan er naast de weg.
Marc vervangt Flor zn kopplaats. Aan een strak tempo rijden we over Valmeer, de stomme helling in Herderen , Grote Spouwen, Bilzen en voor we t weten zijn we aan t Paenhuys waar Miet trakteert op wafels, en blokjes kaas en salami. Bedankt Miet !
Bedankt aan de kopmannen, en aan Jos voor het uitstippelen van deze route, meer van dat zou ik zeggen !
Nog een dikke proficiat aan Flor, die na zn bedevaart toch de energie gevonden heeft om terug aan te sluiten met de groep. Chapeau zunne !
Verslag rit zaterdag 17 september 2011: Samsonvallei
Verslag rit zaterdag 17 september 2011 : Samsonvallei
Met dank aan Yvan voor het insturen van het verslag.
Met 9 fietsers werd er verzameld aan de start voor de tocht richting Andenne en omstreken.
Ondanks zijn vakantiebenen trok onze Valère samen met Omer de kop richting Kortessem. Na het herstel van een zeldzame lekke band voor Valère, nog voor we in Kortessem waren, ging de rit verder richting Gors-op-Leeuw, Jesseren, Haren, Bommershoven, Heks , Horpmaal, Opheers, Batsheers, Mechelen-Bovelingen, Rukkelingen-Loon, Bettincourt, Berloz, Hollogne-sur-Geer, Omal, Tourinne, Latinne, Oteppe. Tegen de gebruiken in werd er niet gestopt aan de visvijver maar spreken we af om in Andenne halt te houden.
Dus ging het bergop richting Lavoir, Heron, Couthuin waar Leon plat reed.
Het euvel werd hersteld met een te klein binnenbandje want nog geen 3 km verder ging de buitenband van de velg. Dit keer werd er een goede binnenband gestoken en konden we verder naar Andenne stad waar we op het marktplein onze koffie genoten.
We werden op taart getrakteerd door de deze week jarige David waarvoor een dikke proficiat en bedankt. Foei voor Sabine dat ze blijkbaar geen korstjes lust wat tot een paar leuke reacties leidde.
Bij de aanvang van de terugtocht lagen enkele fikse klimmetjes maar we konden genieten van mooie plaatjes onderweg en de al gekende klimcapaciteiten van Sabine die zich bergop eens goed kon uitleven. Onder impuls van de sterke kopmannen David, Omer en Valère werd er met rugwind deftig de pees opgelegd.
Zo reden we langs Groynne, Haltinne, Ohey, Gesves, Faulx-les-Tombes, Thon, Namèche, Vezin, Petit-Waret, Heron, Burdinne, Ville-en Hesbaye, Avennes, Lens St Remy, Abolens, Boelhe, Vorsen, Crenwick, Jeuk, Mielen-boven-Aalst, Engelmanshoven, Gelmen, Hoepertingen, Wellen, Kortessem en Diepenbeek.
In het Paenhuys trakteerde Miet op suikerwafels (waarvoor dank) en met wat gerstenat erbij een leuke afsluiter van een mooie fietsdag met dank ook aan Jos Put die als GPS fungeerde.
Het beloofde nieuws van The Santiago-Boys !!!!! Foto's volgen nog ... bedankt mannen voor het insturen van deze verslagen ... en een dikke dikke proficiat voor het halen van jullie doel ! Respect !
Vrijdag 9 sept.
Ontwaken, door het venster kijken: azuurblauwe hemel, een berg omgeving om van te snoepen. Zouden jullie niet in onze plaats willen zijn?
Na subtiele navraagvan Marc aan de hotelbaas, een kenner van de streek, hebben we onze reisroute gewijzigd. Het aantal km bleef praktisch gelijk, 2 cols minder, en te volgen weg was ook nog eens de Camino de Santiago.
Via het mooie stadje Saint-Jean-Pied-De-Port op naar de grens met Spanje, waar de eerste beklimming van de dag zou beginnen deAlto Ibanéta 1057m hoog .Even een kleine afdaling en voorbij RoncevallesEen oud pelgrims hospitaal nu n modern hotel . Ondertussen was de temperatuur gestegen tot meer dan 35° Mijn medematen vonden dit een geweldig mooie beklimming: van alles gezien. Ik weet niet hoe zij er bij kwamen, ikheb enkel afgezien. Met Edgard als gezelschap ben ik dan toch nog vlot boven geraakt. De mannen hadden intussen al menige wafels verorberd. Na n 20 tal kms stond onze Marc met de bevoorrading. Hij had een mooi plaatsje gevonden in de schaduw. Daarna weer verder over mooie maar golvendeen rustige wegen aangekomen in t bekende pelgrimsdorpje Puenta la Reina welbekend bij wandelende pelgrims, even gestopt om op t eeuwenoude brugje enkele fotos te nemen. Dan weer verder onder een loden zon 41,5° naar Estella. Gelukkig was hiervoldoende frisdrank te bekomen.
Vertrek van uit het zeer goede hotel "tximista". Warm weer in opkomst, zeer warm zelfs, maar ook een zeer sterke tegenwind. In het begin van de rit reden we door een gevarieerd heuvellandschap met lange beklimmingen en lange en gemakkelijke afdalingen Het landschap varieerde naargelang we vorderden. Het ging over naar de graanschuren van Spanje, helaas geen graan alleen stoppels. Op 30km van het hotel de verrassing van de dag. De Spanjaarden waren toch wel vergeten een weg te asfalteren zeker. Terug naar waar we van gekomen waren, een omlegging van ongeveer 15km. het zal je dag maar wezen. In Briviesca toegekomen, zoeken naar het hotel. Niet gemakkelijk, weg voor het hotel opgebroken. Vriendelijke hotelbaas, oud wielrenner. Het avondmaal heeft in de stad plaats gevonden. Heel lekker hummmmm. Even onze dag indeling: opstaan om 6u00, bagage in de auto om 6u45, ontbijt om 7u00, poep insmeren en ka. om 7u30, dag bagage inladen, drinkbussen vullen en dan hopelijk vertrekken om 8u00. Tussenstop na 2u rijden. Middagmalen tussen 12 en 13u, nog een tussenstop naargelang de warmte of de beschikbaarheid van een terras, niet gemakkelijk te vinden in dit eindeloos grote land. Hopelijk aankomst in het hotel om 19u00. Indien het ontbijt om 8u00 geserveerd wordt alles 1u verschuiven, uur van aankomst hopelijk hetzelfde, gaan dan wat sneller fietsen.
Vertrek bij nogal wat men kan noemen wisselvallig weer. Fris en bewolkt. De hotelbaas heeft ons een binnenweg aanbevolen die we dan ook genomen hebben. In de voormiddag nogal wat bergjes te verteren gekregen. Tel daarbij een stevige tegenwind en we moeten er geen tekening meer bij maken. De snelheid lag dan ook aan de lage kant, de inspanning daarentegen aan de hoge kant. De mannen op kop leverden prachtig werk. Over de natuur is weinig te vertellen. Links en rechts van ons stoppelvelden zo ver je maar kan kijken, voor ons een zwart lint afgeboord met witten lijnen die in de verte naar elkaar toe lopen. Wel steeds op en af. Via een omlegging geraken we aan ons hotel na een afstand van 203 km afgelegd te hebben. Jullie weten dat Flor een vegetariër is. Geen probleem, hij eet hier overal goed en zeer gevarieerd. Marc zorgt daar ook weer voor, als we die man niet mee hadden!!!!!!!! Een vraag: kennen jullie het verschil tussen een boot en een schip, tussen een brug en een viaduct,maar vooral tussen een bedevaarder en een pelgrim? Dit zijn dingen die ons na zo een rit nog bezig houden. Om alle misverstanden te vermijden, een bericht van Rik: gezondheid is prima, genezing van de val optimaal, benen in goede staat, kan na 180km nog vlot op kop rijden.
Vertrek: azuurblauwe hemel, dus warm weer en tegenwind, we gaan boete doen vandaag. Het is nogal meegevallen, de warmte draaglijk, de wind, wel tegen maar niet zo hevig. Het eerste gedeelte van de rit gaat over een licht heuvelachtig parkoers dat vlot met het buitenblad kan overwonnen worden. Na "La Baneza en Astorga" komen we terug in het berglandschap en valt er tijdens de beklimmingen weeral wat natuurschoon te bewonderen. De beklimming van "fondcebadon" 1505 m hoog ging voor iedereen vrij vlot. Was wel 20km lang met een hoogteverschil van 700m. Op de top bevindt zich een hoge mast waartegen men een steen moet leggen. Door de jaren heen is dit een ferme heuvel geworden. De overlevering wil dat de pelgrim deze steen van bij het vertrek mee sleurt. Wij dus ook. Het op de heuvel neer werpen van de steen zou het af werpen van de gedane zonden voorstellen. Er waren erbij die een heel dikke steen bij hadden. Ludo had zelfs stenen van familie en vrienden bij. Als dat van tel is, daar twijfel ik toch aan hoor. De afdaling daarentegen was aan de steile kant, met een doortocht door het dorp Acebo. Goed dat we niet langs die kant naar boven moesten. Het hotel "Temple" snel gevonden dank zij de goed geplaatste wegwijzers. We logeren in een oud kasteel met modern comfort. Morgen een korte rit, 102km, wel een beklimming van 50 km. Intussen weten we wel hoe moet hoor.
Vandaag een korte rit, dus wat langer slapen en later vertrekken. Toch nog weg om 9u30. We beginnen vlak, voor niet lang. Na een 10 tal km komen de eerste hellingen, een opwarmer voor hetgeen nog komen moet. Vanaf km 15 gaat het steeds in stijgende lijn. Vanaf km 20 tot km 60 is het klimmen geblazen over 3 cols waarvan "Alto de Polo" de hoogste is met 1335m hoogte. Niet echt steil maar toch 5% met stukken van 7 en 9%. En dan de afdaling: grandioos met adembenemende vergezichten, diepe valleien en schilderachtige dorpjes. Vele pelgrims, zowel te voet als met de fiets hebben we ontmoet. Je voelt je verbonden met deze mensen en hebben hen dan ook aangemoedigd. We maakten kennis met 2 Nederlanders en toen we verder reden was hun vraag: "zijn jullie de bagage niet vergeten" nou ja zeg!!!! Wanneer we in Sarria een foto wilden nemen stopte een pelgrim bij ons en presenteerde de foto te nemen zodat Willy er ook kon bij zijn. Bleek dit een Belg te zijn, afkomstig uit Turnhout, gepakt en gezakt vertrokken op 16 aug. In Sarria weeral de weg naar het hotel moeten vragen. Dat scherm op mijn gps is veel te klein voor grote steden. Morgen de laatste rit, niet lang maar wel pittig. Voor onze geweldige groep, die gedurende deze reis naar elkaar is toegegroeid, kan dit geen probleem zijn. En nu slapen.
Een korte pittige rit op het programma vandaag. Vertrokken pas om 9u30 onder een stralende zon die wel warmte gaf,niet in de schaduw rijke streken, daar bleef het gans de voormiddag fris. Het opeenvolgend klimwerk beperkte onze snelheid. De op sommige plaatsen gebrekkige wegaanduiding legde beslag op onze tijd. De overvloed aan pelgrims maak echter veel goed. Een gevoel van samenhorigheid maakt zich meester van ons. Je ziet deze mensen gepakt en gezakt naar hun einddoel wandelen, de enen aan een hoog tempo, de anderen al strompelend, maar allen met maar een gedachte voor ogen: het eind doel "Santiago" bereiken. Zowel jonge als oude mensen, te voet of per fiets, allen gaan tot het uiterste. Het hoogste punt van de dag werd bereikt op een 10 tal km van Santiago. Een vreselijk slecht stuk weg werd ons voor de wielen geschoven. Een hele opluchting toen we op 6km van het einde Santiago zagen liggen. De basiliek toornt hoog boven de stad uit. We zijn dan ook doorgereden tot op het basiliekplein waar we elkaar feliciteren met de geslaagde 14 daagse. De aanblik van de kathedraal en zijn omgeving, het bereiken van het vooropgestelde doel was toch wel een emotioneel moment. De speciale sfeer is niet te omschrijven. Op het plein liggen uitgeputte pelgrims, hoor je vreugdekreten van hen die pas toekomen. Iedereen wil met iedereen op de foto. Een groep Columbianen wenste met ons op de foto, wij vereerd natuurlijk. Effenaf een uitgelaten en vreugdevolle sfeer. Marc, die met de bagage reeds naar het hotel was gereden, is te voet naar het plein gewandeld. Eerst nog een drankje op een terrasje en dan naar het hotel, wij met de fiets, Marc te voet. Wij de weg niet kennend, kwamen samen met Marc aan het hotel toe. Een 5 sterren hotel is ons laatste verblijf. Morgen een dagje rust, verkenning van de omgeving, offeren van de beloofde kaarsen (hier zijn het wel led lampjes), binnen kijken in de kathedraal, enz. Vrijdag naar huis. Wij danken de sponsors : rijwielen Bollen en 't Paenhuys voor de mooie kledij.
Na de grote vakantie en een weekje uitzieken zou ik vandaag terug aansluiten bij het peloton.
Een blij weerzien aan t bushokje, waar we toch met 9 waren samen gekomen voor een ritje naar Hoegaarden.
Marc T en Peter zetten zich op kop om te beuken tegen een straffe zuidwesterwind. Diepenbeek, Alken, Kortenbos, Nieuwerkerken. Wat een wind ! Ik hing op de tweede rij maar heb na een tijdje mn plaats afgestaan aan papa.
Pi(t)sstop
Zoutleeuw, Linter waar Leon ons vorig jaar nog rondjes deed rijden. Overhespen, Ezemaal, Goetsenhoven, om eindelijk Hoegaarden te bereiken.
Het café waar we stoppen op zaterdag, heeft op dinsdag zn sluitingsdag waardoor we genoodzaakt zijn om ( met de intussen aangekochte taart ) verder af te zakken naar een bruin café. Van de vlaai moeten we ons maar niet te veel voorstellen, zegt Marcel, das den overschot van in t weekend. Dat ze niet vers was hebben we allemaal geproefd, maar als je honger hebt eet je zeker alles ? Marcel stelde vast dat ze in dit café geen Rochefort meer verkochten, en hield het bij een koffie.
We zouden zeker wind mee hebben naar huis. Dus zette ik me terug op de tweede rij, ditmaal achter Omer en Peter. Ja wadde, de wind ( die inussen nog wat aangewakkerd was ) hadden we helemaal langs zij. Diepenbeek Hoegaarden Diepenbeek bleek ( onder het stralende zonnetje ) niet ver genoeg te zijn, waarom rijden we ( via een stukje Blés dOr ) dan niet door tot Hannut ?
We passeerden het mooie neoclassicistische kasteel van Hélécine. De weg op Tienen, een mooie glooiende weg, met niet al te veel verkeer, maar t bolde door de wind langs geen kanten.
Het was echt een verademing op een gegeven moment links af te mogen slaan, en de wind in de rug te voelen. Jos loodste ons zig zag door baantjes waar de meesten onder ons nog nooit geweest waren. Pas in Vorsen herkende Omer zich. Tussen appelgaarden en piemelkruid *** verlieten we Waals Brabant.
Mielen-boven-Aalst, waar we ter hoogte van het intussen gerestaureerde café Bascule de steenweg op Waremme oversteken.
Engelmanshoven, ik dreig zonder drinken te vallen. Peter reikt zn bidon aan zodat ik kon drinken, maar ik gaf hem mijne lege in de plaats.
Veulen, Horpmaal, Vechmaal. Bommershoven, Jesseren . Mn cartouchen waren allemaal op. Af en toe een klein duwtje doet op zon moment wonderen, bedankt hiervoor ! Guigoven, Kortessem, waar we net aan een voorspelde lokale bui kunnen ontsnappen.
In t Paenhuys trakteerde Miet ons op lekkere wafels waarvoor dank !!! Marcelleke zou u nog meer dankbaar zijn moest ge Rochefort indoen, maar dat heeft ie wel duidelijk gemaakt hé.
Een mooie rit, een fijne babbel wat wil een mens nog meer ? Vol bewondering kijken we uit naar de verhalen van de Santiago Boys die morgen hun bestemming bereiken. Chapeau !!!!!!
Met een beetje vertraging ... normaal ging Didi voor het verslag zorgen, maar hij werd 's zondags door een andere fietser omvergereden waardoor ie nu wel andere zorgen aan z'n hoofd heeft. We wensen je een spoedig herstel toe Didi, en hopen dat je snel terug van de partij kan zijn.
Yvan stuurde volgend verslag binnen, waarvoor dank ! Ook dank aan Peter Sporza voor de foto's !
Met 7 fietsers deze morgen aan de start werd de tocht naar Gemmenich aangevat.
Didi en Omer op kop en de rest knus in het wiel en zo op weg naar Schoonbeek, Munsterbilzen, Gellik, Veldwezelt, Vroenhoven waar we langs het kanaal verder reden tot in Lixhe. In Moelingen reden we links richting het Withoes om vanaf Mesch een stukje Mergellandroute te volgen. Zo reden we via Libeek, Mheer, Noorbeek, Slenaken naar Epen.
Omdat Quinten de beklimming van Camerig eens wou doen, reed Peter met hem mee richting Drielandenpunt terwijl de 5 anderen in Epen de afslag namen naar Sippenaeken en zo verder tot in Gemmenich.
In ons vaste café werden we door Quinten op taart getrakteerd voor zijn verjaardag : nogmaals proficiat en bedankt !!!
Na onze verdiende koffiepauze ging het met Quinten en Peter op kop terug via Völkerich, Plombières, Hombourg om in Aubel eventjes bij te tanken bij de toch wel mooie 28°.
Verder ging de tocht langs Val-Dieu, Mortroux, Dalhem, Richelle, Argenteau, Oupeye, Heure-le-Romain, Bassenge, Valmeer, Herderen, Spouwen, Martenslinde, Bilzen, Spurk, Schoonbeek en Diepenbeek.
In het Paenhuys trakteerde Miet op suikerwafels (waarvoor dank) en met wat gerstenat erbij een leuke afsluiter van een mooie fietsdag.
Ritgegevens: 135 km, gemiddelde 28 km
Aanwezigen: Quinten, Didi, Peter, Omer, Marcel, Leon en Yvan
***************
Toch nog een verslag binnen gekomen van Didi himself ... ik publiceer het integraal omdat ik weet dat zowel Yvan als Didi er hun tijd in gestoken hebben. Merci Didi !
Zaterdag 10 september 2011 Gemmenich via het Mergeland maar zonder de Camerig/Vaalsberg voor de meesten
De dag voor de beruchte 11 september van weleer.
En wie weet weet wat de zondag brengen zou (zie P.S.)
Ze voorspelden nog een mooie nazomerse dag, dus insmeren en genieten geblazen.
Daar één der fervente koptrekkers Valère Ph.op vakantie was en heel wat Compostelliaantjesde Spaanse wegen nog onveilig maakten, was de opkomst niet zo dik.Alhoewel, zeven man = 2 rijstvlaaien en 1 stukske extra voor mij.
Pensbeest, zeg het maar.
Om 9u werd het startschot geven en namen Omer en Didi het eerste kopwerk voor hun rekening.Via Munsterbilzen, Gellik, Veldwezelt, Vroenhoven, Kanne, Lieze reden het Voerense Moelingen in.
Leon wilde nog eens langs de NL-Limburgse mergellandzijde richting Gemmenich fietsen ipv langs de Voerense zijde.Al waren ze de week ervoren al in het Mergelland geweest.Als je deze zijde neemt dan weet je ook dat de heuvels ietsjes steiler en sneller na elkaar komen. Maar ja. Zo gevraagd, zo uitgevoerd.
Ik zit daar niks mee in, want in het Mergelland bloeit mijn klein hartje (en beentjes) open.
Via Withuis werd eerst bobbel Mesch besprongen. Als volgende de Mheer, Noorbeek. Daarna werd er de GB overgestoken richting Slenaken.Tijdens het afdalen was het wel even opletten daar op sommige plaatsen het wegdek nog aan de vochtige kant was.Al fietsend passeerden we enkele minder mooie en mooie fiets(t)ers die de toertocht http://www.boogiesextreme.nl/ reden.Neem nu tijdens beklimming van de Loorberg werd er unaniem beslist om en groupe naar boven te rijden daar er een mooi panoramisch gehalte voor ons reed.
Van éénsgezindheid gesproken.
Te Heijenrath vervolgden we onze route richting Epen.Hier sloegen Peter en Quinten links af om de Camerig en de Vaalsberg te beklimmen tegen een iets hoger tempo dan de meerderheid gewoon is.Boven aan het drielandenpunt daalden zij dan af naar Gemmenich.
De andere vijf resterende fietsers sloegen rechts af via Sippenaeken tot in Gemmenich. Niet minderwaardig, enkel iets korter en aan waarschijnlijk iets rustiger tempo.
Bij aankomst van de twee eerstgenoemde toeristen was er wel te zien dat er een klein verschil was tussen beiden.De ene zweette gelijk een paard en de andere was niets te zien.Je mag één keer raden wie het droge paard was.
Na n goe stukske rijstvlaai getrakteerd door een jarige Quinten werd er terug vertrokken huiswaarts.De twee werkpaarden Peter en Quinten namen nu het kopwerk voor hun rekening, want ze waren nog niet moe genoeg na de Camerig/Vaalsberg. Nu de wind ook nog van de partij was, konden ze hun dus nog wat uitleven. Via Homburg werd er tegen de straffere wind als voormiddag ingebeukt richting Aubel.Hier werden de bidonnekes nog eens voor een laatste keer gevuld. Van hieruit werd het kopwerk wat verdeeld onder Yvan, Omer en Peter. Zo ging het aan een strak tempo richting Val Dieu, Dalhem. Vooraleer we het goed beseften, stonden we al aan de voet van de Richelle.Geen kanaal, maar Richelle zei Leon, dus OK linksaf.
Maaske over, Haccourt, Oupeye, Heure-le-Romain, Houtain-Saint-Siméon, Bitsingen, Val-meer, Herderen, Grote en Kleine Spouw(mur)en, Bilzen enSchoon-beek onder.
Zonder het goed en wel te beseffen, zaten we al om +/- 14u30 met ons gat in de stoellekes op het zonnig terraske van t Paenhuys met n lekker Duvelke of n Westmalleke aan ons lippen en lieten het natuurlijk zachtjes binnenglippen.
135km vanuit Djopenbeek * +/- avg 27.8km/u, volgens Marcel. http://connect.garmin.com/activity/113233092Dat is nie zo belangrijk; amusement en ogen goed de kost gegeven.Dat wel. Moet het nog meer zijn?
3x20-kijk- en fietslustigen: Omer, Yvan, Leon, Marcel, Peter, Quinten & Didi
P.S.: Zondag, 11 september de beruchte dag van 2011 ben ik helaas ondersteboven gereden in Halen door een rode lantaarn van een aankomend peloton fietsers.
Kneuzingen aan ribben, schouder, en n kapotte fiets.
Ik ben niet in fout, maar daar ben ik vet mee.Al bij al valt het nog mee en hopelijk heb ik terug snel n stuk oud ijzer of karton om terug mee te fietsen met 3x20. Als de pijn het uiteraard toelaat, want het is op dit moment nog kermen en kreunen met en zonder pijnstillers.
Terwijl onze Compostella-pedaalridders zich verplaatsen van
A naar B naar C, D, E .... moeten de thuisblijvers van het 3x20 groepje zich
content stellen met een ritje van A naar B en terug naar A.
Tja maar we zijn al tevreden dat we gezond onze kilometers
kunnen afhaspelen en ondertussen nog kunnen genieten van wat er rond ons te
zien is.Dit doet me denken aan Vanessa
die ziek thuis zit.Van harte beterschap
en hopelijk zien we je binnenkort nog eens met fietsschoenen ipv loopschoenen.
Op het programma stond een ritje Blés d'Or.Onze koffie/vlaai-stop (het belangrijkste
item van de dag )zouden we vandaag in Hannut houden.Leon was nog fris in de benen en zette zich
samen met Marc op kop met 5 man in hun wielen (Marcel, Jean, Sabine, Omer en
Yvan).Marc had er vandaag na zijn
nachtshift zijn slaap weer voor gelaten om in Diepenbeek te komen rijden.
Dat het vandaag een zwaar ritje zou worden, ondervonden we
al direkt bij het buitenrijden van Diepenbeek.De wind (alias windmolders) blies uit volle kracht vanuit het
zuidwesten.
Leon loodste ons eens via totaal andere wegen via Vliermaal,
Kerniel, Boeshoven, Groot Loon tot in Bommershoven.Hier was voor Leon het vet al een beetje van
de soep en ging hij een rijtje naar achteren.Nieuwe windkliever van dienst was Yvan.Ons groepje van 7 vocht verder met windmolders richting Vechmaal, Heks,
Horpmaal, Heers en Opheers.Van de Blés
d'Or route volgen werd al niet meer gesproken.We zouden gewoon richting Hannut rijden want het was zwaar genoeg vandaag.
De taalgrens (wat ons land in dezer dagen toch wel een
beetje in tweeën snijdt) werd overgestoken en in het waalse stukje België reden
we verder richting Waremme, Hollogne sur Geer (hier kwam Omer ipv Yvan aan kop),
Omal.Bij het kruisen van de Chaussé de
Tirlemont in Tourinne, kwamen we eigenlijk tot de constatatie dat we eigenlijk
beter wat vroeger richting Hannut hadden kunnen afdraaien.Maar ach ja, dan maar een stukje grotere
weg.Hier was het wel opletten geblazen
want de wind blies verraderlijk vanaf onze linkerkant.Bij momenten was het letterlijk gaan hangen
in de wind (Marc had zelfs nog meer last met zijn hoge velgen).
Half twaalf.Onze
fietsen werden even aan de kant gezet om een tas koffie te gaan drinken.Helaas waren alle bakkers van Hannut in
collectief verlof !!!!Als noodoplossing
voldeden een koppel rijsttaarten van de lokale GB.
de ideale combinatie !!!! koffie en rijstvlaai
al ooit een lepel gezien waarmee je kan snijden ? Omer is ne straffe zunne
Volledig aangesterkt ging het terug huiswaarts.Om toch een stukje route de Blés d'Or te
hebben gedaan, ging het langs grand- en petit-Hallet,
Orp-le-Grand, Lincent en
Waasmont.Collegiaal zijn ze wel in ons
groepje.Omdat ze Marc toch nog wat
slaap gunden, werd er beslist om hem thuis te brengen zodat hij niet langs
Diepenbeek moest passeren.
De wind die ons heel de voormiddag had tegengewerkt, gebruikten
we nu in ons voordeel.Leon, Yvan en
Omerhielden de ketting goed stijf
vooraan in het peloton.Met strak tempo
scheurden we voorbij Landen, Attenhoven, Velm,St- Truiden, Zepperen en Kortenbos.
Ter hoogte van Alken splitsten de wegen.Marc verliet de groep en zocht zijn bedje
op.De rest van groep reed verder
richting Diepenbeek.Heren (en Dame), ne
dikke merci voor mij thuis te brengen.Dat kon ik (Marc) echt appreciëren en dat meen ik oprecht !!!!
Ik vermoed dat iedereen droog is thuisgeraakt want de zon
van deze morgen had plaats gemaakt voor zware grijze wolken in de namiddag.
Weer een geslaagde dag met vrienden samen en een mooi aantal
kilometers.Wat moet een mens nog meer
hebben ????
Tot de volgende rit !!!
Aanwezigen : Yvan, Omer, Leon, Marcel, Jean, Sabine, Marc
Vertrokken onder een grijze hemel met hoop op opklaringen later vertrokken .
Geen regenkledij voorzien en het onvermijdelijke vond plaats : eerst wat miezerige druppels en dan evoluerend naar echte regen .
Gelukkig had Marc die een 10-tal km voorop reed de bui al langer zien hangen en direct rechtsomkeer gemaakt om ons de gepaste kledij te bezorgen .
Na regen komt zonneschijn en die vergezelde ons voor de rest van de dag , weliswaar vergezeld van een frisse wind wat de temperatuur beperkte tot een 20-tal graden .
Vrij zwaar parcours naar het einde toe met een ultieme uitvalspoging van Rik , in de kiem gesmoord door de totaliteit van zijn collegas .
Tochnog genoten van natuurschoon rondom onsen een fijne ontvangst inons 5de hotel
Korte rit vandaag met weinig hoogtemeters. Zijn langer blijven slapen, alhoewel, om 8u00 was het ontbijt gepland. Vertrokken zijn we om 9u15 onder een grauwe hemel maar met een droog wegdek.
Regen hing in de lucht, gelukkig zijn we daar van gespaard gebleven. Beter zelfs het is nog mooi en zonnig geworden. (24°)
De kennismaking met de Loire rivier bleef beperkt tot oversteken, geen kastelen te bewonderen, wel enkele bekende wijnvelden. We reden door de Sancerre streek, bekend om zijn witte wijn. Helaas geen tijd voor een degustatie.
Toen we een dame al lopend de wijnberg zagen afdalen hebben we aan de voorbereiding voor het berglopen van Vanessa gedacht.
Naargelang de rit vorderde werden de akkers groter, eigenlijk eindeloos. De wegen rechter volgens het principe van de korste weg tussen 2 punten is de rechte.
Op deze plaatsen (over heel wat kms) was het stil in de groep. Voelde iedereen zich zo nietig in deze natuur, waren we met zijn allen bezig met hun eigen ik, met een terugblik op het leven en een vooruitzicht op de toekomst? Ik alleszins wel. Is dat de meerwaarde buiten het toeristische en sportieve van de rit naar Compostela ? Genoeg gemijmerd.
Als Marc zo blijft verder gaan met ons te verwennen (weeral taart) gaan de kilos er zo bijkomen.
Een zeer mooi hotel, goed gelegen, met zwembad en nodige voorzieningen. We gaan het hier goed hebben.
Uitspraak van de dag : iets wat niet in gebruik is , magniet geopend worden (Willy)
Ondanks het mooie weer slechts 4 dapperen aan de start deze morgen en omdat er een paar omwille van diverse redenen op tijd thuis wilden zijn werd de rit ingekort tot Aubel en niet de voorziene tocht tot Eupen gereden.
De aanloop ging over Schalkhoven, Rijkhoven, Genoelselderen, Millen enBassenge.
Na de Houtain ging het richting Argenteau waar we halfweg de Richelle rechts afsloegen richting Saint-Rémy, Blegny, Mortier, Julémont, Wadeleux en daarna koffiepauze in Aubel.
Omdat Edgard gezegd had dat er iets moois te zien was , gingen we deze keer op een andere plaats koffie drinken maar dat "moois" kregen we jammer genoeg niet te zien.
Na wat rondrijden om fris water bij te tanken konden we terug vertrekken. Onmiddellijk de côte de Hagelstein richting de Planck. Via Sint-Martens-Voeren, Schophem, Moelingen bereiken we het kanaal in Lixhe. Dit volgen we tot in Vroenhoven waar we de weg vervolgen langs Lafelt, Vlijtingen, Rosmeer, Waltwilder, Munsterbilzen, Schoonbeek en we eindigen ruim op tijd in het Paenhyus waar de nodige frisse dranken worden aangesproken.
Voor weekend begint stond er weeral een superlange rit voor de boeg , welgeteld 194 km
over een parcours variërend van licht naar zwaargolvend .
sommigen meenden zelfs een witte Eifeltoren te ontwaren, fata morgana ?????
Passage van streken Seine , Marne en Yonne .Met een veelvoud van totaal uitgebloeide
en verslenste zonnebloemvelden onder een loodzware zontot 35 ° C.
En tenslotte een ultiem regenbuitje net voor aankomst in hotel .
Bijzondere mededeling : bij het middagoponthoud fruitvla als dessert , geschat gewicht ca 500 g /st .
Route:
Le Breuil Corrobert - Montmirail Joiselle Montceaux Les Provins Villiers Saint Georges Provins Gouaix Bray Sur Seine Pont Sur Yvonne Saint Sérotin Saint Valérien Domats oversteken van de Route du Soleil Ervauvile Mérinville La Selle Sur Le Pied La Selle En Hermoy Saint Firmin des Bois La Chapelle sur Aveyron Châtillon-Coligny Ardon La Bussière
La Bussière ligt in het Franse department Loiret ( regio Centre )
Nog mooier weer tot heet , 31 ° C . , zware onderschatte rit , verschillende beklimmingen van 10-12 percent, geweldige begeleider Marc , vindt zelfs mooie en schaduwrijke plaatsjes voor middagmaal , vermoedelijk niet meer te evenaren .
Verfrissingen rond 15 uur op enige schaduwplaats van de verblijvende kms .
De rit verliep voor een groot deel door de Champagnestreek , waar de druivenoogst reeds volop aan de gang was .
Hotel werd uitgebaat door een ex-wielrenner, die een excellente keuken te berde bracht .
Op de tweede dag ontving ik al een sms-je dat er geen internetverbinding gemaakt kon worden. Een dagelijkse rapportering op de blog zou dus niet lukken Vandaag stuurde Marc Dufour ( de sportdirecteur ) me fotos met een kleine toelichting, geschreven door Rik. Bedankt Rik & Marc !
De route die ze afleggen wordt later gepubliceerd.
Do 1 sep
Namen van begeleiders : Put Jos , Bollen Jos , Jacobs Roger tot aan km 70 .
Met dank .
Vertrek na afscheid van familie en vrienden in koud en mistig weer .
Inlooprit 142 km : testen van TomTom , Garmin en Edgard met wisselend succes .
Zonnige dag , terrasje in Givet . Hotel serveerde zeer smakelijk eten en overvloedige drank.
Vorig jaar, tijdens één van onze ritten, vertelde Willy T dat ie al 2x naar Santiago De Compostella gefietst was: in 1990 en in 2000. Deze pelgrimstocht bleek een droom te zijn voor Valère B, al meermaals op het punt gestaan om zn droom te verwezenlijken, maar t is er nooit van gekomen. Anderen waren ook voor het idee gewonnen, Willy wilde wel opnieuw mee. Waar Valère gaat, gaat Edgard ook. En waar Edgard naar toe gaat, gaat Edwin ( uit het Gentse ) mee. Ook Ludo B en Rik R zagen deze meerdaagse uitstap zitten. En Flor wilde eigenlijk ook wel eens verder rijden dan naar Banneux om een kaarske te branden.
Ik zocht eens op wat Santiago zo speciaal maakt.
In Santiago, gelegen in het Noordwesten van Spanje, zou het graf van Jakobus, één van de leerlingen van Jezus liggen. Jakobus was in Palestina onthoofd, zn lichaam werd door tweevan zijn discipelen naar Spanje gebracht, aan de berg Libredon. Over het graf van Jakobus verrees een machtige basiliek.
Compostella werd een heus bedevaartsoord: vele pelgrims volgen de Camino de Santiago, aangegeven door een St Jakobs-Schelp ( whats in a name ? ).
De afstand bedraagt zon 2150 kms, die afgelegd zal worden op veertien dagen tijd. Vanmorgen zijn ze onder een stralende zon vertrokken.
Het wel en wee van de pelgrims zal hier op de blog verschijnen, tenminste als ik de nodige info doorkrijg, als ze s avonds de energie nog hebben om een verslagje ineen te boksen.
In naam van alle lezers van deze blog wens ik hen vele mooie, veilige en droge kilometers toe !
Na mijn 10-daagse vakantie belde Didi me gisteren (maandag
dus) op met de vraag om samen naar Esneux te fietsen.Tja na mijn lange rustperiode zag ik dit
ritje wel zitten om er terug in te komen.Man man, wat heb ik daar afgezien.Te lang niet fietsen is zeker niet goed voor de conditie.Maar toch een mooie 155 km gefietst.
Omdat ik me aardig het licht had uitgereden, had ik dus mijn
twijfels of ik samen met het groepje van 3x20 zou gaan rijden.Zou ik ze kunnen volgen, geen last van de
knieën, .????Maar wie niet waagt, Dus op een rustig
tempo naar Diepenbeek.Van zomerse
temperaturen konden we vandaag weeral niet spreken.Met een 11° op de thermometer was het toch
behoorlijk fris (zeker als je zuiderse temperaturen gewoon bent van 40°C) maar
er was wel een droge dag voorspeld (das tegenwoordig ook al iets hé).
Ruim op tijd placeerde ik me op het bankje van de
bushalte.Ook Marcel komt niet graag te
laat en zakt altijd ruim op tijd af naar Diepenbeek.Wie nog afzakte tot aan het bushokje : Omer,
Yvan, Roger, Jean.Effe verschieten als
Sabine ook haar rentree terug maakte.We
hebben ze lange tijd moeten missen.Leon
kon helaas niet om half negen aan de start komen.Vandaar dat hij naar Yvan had gebeld of we
eventueel op hem zouden kunnen wachten en dan zou hij wat later komen.Met zn allen gingen we Leon al tegemoet en
zouden hem bij zn thuis gaan uithalen.Yvan reed een paar honderd meter verder want daar stond net Paul Lia met
zn MTB vertrekkensklaar.Ipv in de
buurt wat rond te fietsen sloot hij zich bij ons aan.Dus met 9 aanwezigen en dat is zeker niet
slecht voor een dinsdagrit.
Na de (volgens sommigen loodzware) mergellandrit van
afgelopen zaterdag werd er nu gekozen voor een wat kleinere en niet zo zware
rit.We zouden richting Amay rijden.
Omer en Paul namen al direkt het voortouw en voerden de rest
van het peloton richting Vliermaalroot, Guigoven, Jesseren, Bommershoven en
Vechmaal.Voorbij de taalgrens krijgen
ook de dorpjes een franse naam.Zo ging
het verder via Otrange en Momalle.Omdat rijden met een MTB niet vanzelfsprekend
is met zn dikke banden en wat extra weerstand, ging Paul wat naar achter (sterk
gereden zunne).Zo kwam het sterke duo
Omer en Yvan vooraan.Zij loodsen ons
verder naar Jeneffe, Haneffe, Verlain en Jehay.Een engels spreekwoord zegt:what
goes up, must come down.Zo ook dus met
de hoogtemeters.Van thuis uit was het
stilletjes omhoog gegaan en richting Amay duik je ineens de maasvallei in.Niemand die daarover reclameert hé.Afdalen doen ze allemaal graag hé.
Yvan en Paul gingen langs bij de bakker om er de nodige vlaaien te
halen.Merci Paul voor de traktatie van
de vlaai !!!!! Ze heeft gesmaakt zunne.
Bij het verlaten van Amay (richting Ombret) steek je de maas
over.Het eiland van Tarzan en Jane lag
er maar verlaten bij (voor uitleg hierover moet je bij Marcel zijn )Blijkbaar vond zelfs Tarzan het te koud om met zn kleine lapje te
blijven rondlopen in het koude België.Niemand
gezien dus !!!
Wat een normale terugrit zou worden, werd ineens verhinderd
door een technisch mankement bij Jean.Hij kreeg zijn pedalen voor geen centimeter meer vooruit !!! Raar !
Bij nader onderzoek bleek de sluitring van de cassette tegen
het achterpatje van het frame te slepen.Tja hoe los je nu zoiets op hé?Met een rondelle misschien?Maar zoiets
heb je niet standaard in je herstelkit zitten hé.Net in de buurt zit er een verkoper van
traktoren en hoogtewerkers.Hier werd
het beste Frans boven gehaald en gevraagd naar een rondelle.Met resultaat !Rondelle op de as van het wiel geschoven en
het kon weer netjes rond draaien.
Van Engis ging het naar Awirs.Langs deze weg is het wat minder steil om
terug uit de maasvallei te raken.Verder
naar Fexhe le haut clocher, Villers leveque, Herstappe, Lauw, Widooie,
Neerrepen, Schalkhoven en Romershoven.
Iedereen weer heelhuids en voldaan in Diepenbeek !Sabine en Paul waren onderweg al afgeslagen
om op tijd thuis te zijn maar de rest van de groep ging nog eerst de
vochtbalans weer op peil brengen in het Paenhuys.Deze keer geen wafels of koeken, maar wel een
royale schotel kaas- en salamiblokjes !!!!Merci Miet, ge zijt een supercafebazin !
Ritgegevens:
aanwezigen:
Omer, Leon, Yvan, Paul, Jean, Sabine, Marcel, Roger en Marc
Afstand :
145 km (diepenbeek-diepenbeek 115 km), gemiddelde 27,4 km, 880 hms
Een verslag ingestuurd door Yvan, waarvoor dank ! Ook dank aan Peter voor het insturen van de foto's !
Ondanks de niet al te geweldige weersvoorspellingen waren er toch 5 dapperen aan de start om 8u30 : Valère P, Omer , Marcel , Peteren Yvan .
De tocht kende de gebruikelijke aanloop over Schoonbeek, Munsterbilzen, Eigenbilzen, Mopertingen, Hees, Vroenhoven, Lixhe om via Eysden naar Mesch te fietsen. Hier kwam de eerste helling voor de wielen : de Mescherberg. Via Mheer en Noorbeek met de Wolfsberg kwamen we in Slenaken met de Loorberg en Epen met de Camerig. Na de afdaling reden we richting Gemmenich om op onze vaste stek een stukje taart te kunnen eten.
Na een verdiende rustpauze vervolgenden we onze tocht over een glooiend parcours richting Vijlen, Mechelen, Partij, Wittem met Wittemerberg, Eys ( de Eyserbosweg lieten we links liggen, dat is voor een volgende keer!), Simpelveld , Huls met Hulsberg . Na de beklimming van de Fromberg ging het richting Klimmen, Heek, Hulsberg, Oensel, Moorveld, Geverik, Beek en Stein waar we eventjes een omweg moesten maken om terug in België te geraken met de fiets.
Eens terug in het land ging het traditiegetrouw in gestrekte draf via Kotem, Boorsem, Opgrimbie met Duivelsberg richting Zutendaal, Munsterbilzen en na een korte regenbui terug in Diepenbeek waar we getrakteerd werden op wafels door Jan.
Eens te meer voor ons allen een leuke fietsdag.
Ritgegevens : 155 km, gemiddelde 28,0 km , 1450 hoogtemeters