Dit is een blog over schaken, en meer bepaald een bepaalde openingszet. Het gaat om de beginzet 1.Pa3. Over deze zet en deze opening is in de schaakliteratuur bijna niets te vinden. Het enige dat bekend is, is de naamgeving. Algemeen noemt men deze schaakopening de Durkin opening, naar een Amerikaanse speler Robert Durkin uit New Jersey die met deze zet enkele partijen speelde begin 20ste eeuw. Over deze Robert Durkin is weinig bekend. Als iemand een foto heeft, mag hij me die bezorgen.
In de Engelse literatuur noemt men de opening vaker 'Sodium Attack'. De naam komt van het chemische element Natrium (Na), omdat de beginzet van deze opening -1.P(aard) a3- in de Engelse schaaknotatie als 1.Na3 wordt geschreven (met een 'N' want de 'K' is gereserveerd voor de koning).
Is het een goede opening? Objectief gezien gaat de opening in tegen een basisregel. "Paard aan de rand is een schand". Daarnaast voeren tegenstanders aan dat de zet niet veel doet om het centrum te veroveren of activiteit van de stukken te vergroten. Bovendien zal het paard weldra opnieuw moeten spelen.
Paard aan de rand... is een schand. Zo leerden de vroegere meesters. Inzichten veranderen. Tegenwoordig zijn moderne openingen (die niet meteen het centrum bezetten) in. Ook in andere openingen merkt men een neiging naar het excentrieke door te opteren voor zetten die men nog niet zo lang geleden voor 'onspeelbaar' hield.
Met deze blog doe ik een poging om een 'theorieboekje' te maken over deze weinig gespeelde opening. Ik zal dan ook vaak eigen partijen aanhalen (stuur gerust partijen door), of gewoon analyses of suggesties van tegenstanders.