Liefde, Ik noem je mooi Ik noem je teder Ik noem je lief een zachte veder Ik noem je goud en ongekend Omdat jij zo onmisbaar bent
Tederheid, Tederheid, jouw hand in de mijne streelzachte blaadjes van een ontluikene bloem goudkleurige randen van een laatste herfstblad, vlekkige sneeuw onder je voeten. Tederheid druk je uit in een blik, een aanraking, een gebaar, een zachte kus. Tederheid een woord van de zoete dromen.
DROOPY_POWERPOINT
Welkom op mijn blog
01-03-2008
Oude tekeningen
Mijn vader hield er vroeger van om leuke pentekeningen te maken. Spijtig genoeg zijn dit nog de enige exemplaren die we bezitten.
Ik steun je door mijn tranen heen. Ik wil dat je het voelt, je bent niet alleen. Samen door de pijn, ik zal er altijd voor je zijn. Ik ben je vriend bij dag en nacht. Bij wie je huilt, met wie je lacht. Ik wil echt alles met je delen. Niet alleen de lol zoals zovelen. Laat mij je steun zijn en je toeverlaat. Die je helpt, zodat het beter gaat. Want twee, die kunnen meer dan één. Je moet weten, je bent niet alleen. Samen door de tranen. Samen door de pijn. Ik zal er altijd voor je zijn.
Een droom, een nachtmerrie, een illusie misschien. Een zoeken naar wat je niet eens kan zien. Overtuigd dat zij toch moet bestaan. Zoek ik de bloem die past bij haar naam. Radeloos verbonden met een ideaal. Vraag ik teveel? Is dit nog normaal? Bestaat zij wel echt, ergens ik weet niet waar. Onbereikbare liefde, breng me bij haar. Onmacht, woede, frustatie en stille hoop. Kon ik maar weten waar ze ergens schuilt. De vrouw van mijn leven die vaak om me huilt. Bestaat ze wel echt, of is het een droom. Ik wordt er haast gek van, ik raak op de dool. Wie weet wacht ze wel ergens op mij. Het is nu te laat, ik ben niet meer vrij.....
Je hartje zo licht, je lichaampje blauw. Gewekt door de morgen met parels van dauw. Uit de hele natuur kies ik jou telkens weer. Omdat je zo klein bent, zo lief, zo teer. Je kleurt onze tuinenen met groepjes van honderd. Dan kijk ik je aan, verrast en verwonderd. Want er blijft er maar één, mijn echt favorietje. En dat ben jij.....mijn vergeet-mij-nietje.
Ik hoop dat je een engel bent geworden.
Ook al kan ik jou dan niet meer zien.
Op vleugels, kun je naar de wereld komen.
Zo kom je ook eens bij mij misschien.
Ik weet dat ik jou nu niet meer kan horen.
Al zal een heel zacht zuchtje van de wind.
Mij troosten en verwachtingsvol doen denken.
Dat jij daar bent, dat ik jou toch weer vind.
Ik weet dat ik je niet meer aan kan raken.
Toch geeft het zonlicht mij nog het gevoel.
Dat jij je warmte aan mijn huid laat komen.
En dat ik met jou liefde wordt omspoeld.
Een oud echtpaar ging naar bed. Op het nachtkastje twee bakjes met tanden. Vol liefde keek de man haar aan. En streelde haar rimpelige handen. Hij sprak : "al zoveel jaren, zijn wij gelukkig meid, geloof me als ik zeg, ik wil je voor een miljoen niet kwijt". Dat weet ik jongen, zei de vrouw : "ook jij bent niet te koop, zelfs niet voor een miljoen, al is dat nog zo'n hoop". Ze zeiden welterusten. Hij gaf haar een zoen. En fluisterde , "is de deur op slot? Want hier ligt voor twee miljoen!!!
Mijn naam is Maryse mijn beroep is bediende mijn hobby's zijn : het maken van powerpoints af en toe een goed boek lezen en wandelen in de natuur.
Mijn dank voor de gekregen Vriendschaps Awards
Het eeuwige leven, Wat jij voor mij betekent zal niemand ooit begrijpen Iwil mijn liefde aan jou geven tot de laatste dag van mijn leven ik hoop je nooit te verliezen Omdat ik denk dat ik dan voor het eeuwige leven zal kiezen.....
Bang, Stukje bij beetje begin ik te zien diegene die ik eigenlijk al zo lang ben die ik zelf van binnen al zo lang ken die ik al die tijd heb verborgen omdat ik bang was dat diegene iemand was die eigenlijk niemand was