Agressie op het openbaar vervoer blijft een groot maatschappelijk probleem. Vorig jaar steeg alleen al het aantal meldingen van daden van agressie tegen treinbegeleiders met een kwart. De slachtoffers raken ook steeds zwaarder gewond.
Nadat eerder deze maand een treinbegeleidster door twee mannen met een mes werd bedreigd (de daders wisten in Leuven te ontkomen), kreeg een treinbegeleidster woensdag ter hoogte van Dilbeek een zware klap tegen het hoofd. Ook nu kon de dader ontkomen. Het probleem volledig uitroeien is een utopie, maar we moeten ons wel blijvend inzetten op het waarborgen van een zo groot mogelijke veiligheid.
Veiligheid is een essentiële voorwaarde voor kwalitatief openbaar vervoer. De reizigers hun veiligheid moet gegarandeerd zijn, net zoals die van het personeel. De Lijn en de NMBS hebben hier de afgelopen jaren dan ook in geïnvesteerd en deden reeds verschillende inspanningen. Zo trok de NMBS vorig jaar onder meer 10 miljoen euro uit voor het aspect veiligheid (het dubbele dan voordien). Hiermee werden extra veiligheidsmensen aangeworven en zullen ongeveer 1500 extra cameras worden geplaatst. Securail, de veiligheidsdienst van de NMBS, krijgt hierdoor steeds meer slagkracht, maar of het voldoende zal zijn valt af te wachten.
Vorig jaar kreeg het Security Operations Center van de veiligheidsdienst van de NMBS meer dan 50.000 oproepen, of een gemiddelde van 4175 per maand of 137 per dag. In bijna een vijfde van de gevallen (9666) ging om het reizigers zonder geldig vervoersbewijs. De andere voornaamste redenen waren onwettig verkeer (2069), graffiti (1642), storing aan automatische overwegen (1563), diefstal of gauwdiefstal (1478), verbale agressie (1332), hinderen van reizigers (1077) en overlast (951).
In de helft van de gevallen werd door mensen van Securail zelf effectief tussengekomen, in andere gevallen gebeuren de nodige interventies door de politie of de dienst 100. Zo waren er vorig jaar bijvoorbeeld 949 oproepen voor een zieke of gekwetste persoon en 849 oproepen voor openbare dronkenschap.
Het mag duidelijk zijn dat het waarborgen van de veiligheid een taak is van vele verenigde krachten. Het is daarom belangrijk dat er tussen de verschillende vervoersmaatschappijen en de lokale overheden / autoriteiten een goede samenwerking kan ontstaan, zodat de veiligheid op en rond het openbaar vervoer kan geoptimaliseerd worden. Het is alvast uitkijken naar de eerste bevindingen van de onlangs gestarte pilootprojecten, zoals bijvoorbeeld in Geraardsbergen, waar een samenwerkingsovereenkomst werd getekend om samen de veiligheid te bevorderen.
Ondertussen moeten we samen blijven nadenken op welke manier dit maatschappelijk groeiend probleem ook via andere wegen kan worden aangepakt. Een snellere en kordatere aanpak van dergelijke misdrijven op treinen en stations, doordat bijvoorbeeld gemachtigd spoorwegpersoneel zelf administratieve boetes kan uitschrijven, zou mogelijk een van de vele opties zijn.