In augustus zijn we naar Honvelez in Bovigny geweest. Het was er zalig. Elke dag hebben we wandelingen gemaakt samen met onze puppy's en die hebben genoten. Ze renden van hier naar ginder. Je zag dat ze er lol in hadden. Zeker wanneer we bij koeien kwamen. Daar waren ze weg van en ook de koeien waren graag bij hen.
We logeerden in een huisje met een tuin. Divko en Mica liepen graag rond in de tuin om te ravotten tussen de planten en boompjes. Op een middag liet mijn man hen alleen in de tuin. Toen hij een half uurtje later terug ging kijken was Divko nergens meer te vinden. Met 4 hebben we gezocht maar vonden hem niet. We hoorden op de baan een auto toeteren en dachten direkt het ergste. Mijn man spurtte naar de baan maar zag niets. Wij maar roepen maar hoorden of zagen niets van Divko. Mijn dochter zei dat ze dacht Divko te horen onder een struik. Maar heel zachtjes. Mijn man ging onder de struik kijken en daar zat hij. Helemaal weggedoken en bibberend. Hij zat vast tussen de takken en kon zichzelf niet meer loskrijgen. Het beestje was doodsbang. Mijn man is onder de struik gekropen en heeft hem bevrijdt. Divko heeft een lange tijd bij ons liggen knuffelen omdat hij zo blij was dat hij terug gevonden was. Hij is die dag niet meer in de buurt van die struik geweest. Maar de dag erna was hij het al terug vergeten en liep hij terug vrolijk rond in de tuin.
In augustus zijn we naar Honvelez in Bovigny geweest.
