Alle teksten van deze blog mogen gecopieerd worden en zijn beschikbaar onder CC-BY-SA/GFDL
Omdat de rijen met blogs die ik regelmatig bezoek helemaal onoverzichtelijk werden, zijn deze nu in een apart 'hoekje' ondergebracht, samen met de websites van mijn persoonlijke interesses. Gewoon hieronder aanklikken.
Foto's van al de wandelingen in ons "Fotoboek Wandelingen"
Ik loop met Asics Gel Kayano
We fotograferen met de Nikon D80
Mijn mountainbike
Loopkilometers 2009 Januari: 80,7 km (9x) Februari: 30 km (4x) Maart : 26,8 km (3x) April: 6 km (1x) Mei: 74,5 km (8x) Juni: 42,9 km (10x) Juli: 52,8 km (7x) Augustus: 98,7 km (8x) September: 110,2 km (9x) Oktober: 44,8 km (6x) November: 7 km (2x) December: 8 km (2x)
Loopkilometers 2010 Januari: 8 km (2x) Februari: 13 km (3x) Maart : 41,3 km (7x) April: 69,2 km (8x) Mei: 4 km (1x) Juni: 34,7 km (7x) Juli: 55 km (8x) Augustus: 24,8 km (3x) September: 32,6 km (5x) Oktober: 70,9 km (8x) November: 98,3 km (11x) December: 30,6 km (3x)
Loopkilometers 2011 Januari: 53,1 km (8x) Februari: 76 km (9x) Maart : 88,1 km (9x) April: 48,4 km (6x) Mei: 66,6 km (6x) Juni: 47 km (5x) Juli: 0 km (x) Augustus: 27,5 km (5x) September: 0 km (x) Oktober: 13,2 km (3x) November: 0 km (x) December: 41,1 km (9x)
Loopkilometers 2012 Januari: 87,9 km (11x) Februari: x km (x) Maart : x km (x) April: x km (x) Mei: x km (x) Juni: x km (x) Juli: x km (x) Augustus: x km (x) September: x km (x) Oktober: x km (x) November: x km (x) December: x km (x)
Aantal loopkm's 2005: 1082 km Aantal loopkm's 2006: 1571,9 km Aantal loopkm's 2007: 1085,8 km Aantal loopkm's 2008: 1007,7 km Aantal loopkm's 2009: 578,2 km Aantal loopkm's 2010: 482,4 km Aantal loopkm's 2011: 461 km Aantal loopkm's 2012: ?? km
Over wandelen, hardlopen, fotografie en Belgische bieren Van 0 naar 42,2 km! September 2004 beginnen lopen, om overgewicht kwijt te geraken. Inmiddels 2 marathons uitgelopen (Brussel 2006, Cheverny 2007). Hier vertel ik over mijn loopvorderingen, verslagjes over mijn wandeltochten en mijn ontdekkingsreis door de Belgische biercultuur. Maar ook mijn andere hobby's zoals natuur en fotografie, muziek en onze perikelen als lesgever en ongevalssimulanten bij het Rode Kruis komen hier aan bod. Op 28 april 2006 traden Fleur en ik in het huwelijk en gingen daaropvolgend schapenhoeden in Zuid-Frankrijk. Op 23 juni 2007 werd onze dochter Ariadne geboren.
We hadden besloten er een weekendje Brussel van te maken dus zaterdag al vertrokken en een hotel geboekt nabij het Jubelpark waar de marathon van start ging. Zaterdag de toerist uitgehangen in onze eigen hoofdstad, maar daar vertellen we later meer over. s Morgens rond halfzeven opgestaan na geen al te beste nachtrust, waarschijnlijk wegens de zenuwen, een licht ontbijt genomen en op het gemakje richting start. Een 900 deelnemers zijn er voor de marathon en een kwartiertje voor de start nemen we plaats in het startvak voor 3u59. Na het startschot geraken we al vrij snel in ons beoogde tempo. Twee Nederlandse hazen, Wim en Els zijn van dienst en zullen ondanks het zwaar en wisselend parcours schitterend werk leveren. Na een viertal kilometers duiken we de Katerinatunnel in, terug naar boven en meteen de Baljuwtunnel in en daarna nog een derde tunnel. Zo in het begin geeft dit nog geen problemen maar het zal later op de wedstrijd beginnen doorwegen. Wim en Els maken regelmatig een praatje met het groepje lopers dat hen volgt en geeft ons de raad vooral te genieten van deze wedstrijd, met de alom bekende woorden: een marathon begint pas na 30 kilometer. Genoten hebben we zeker die eerste uren, de omgeving, de ambiance, de aanmoedigingen en het applaus van die vele onbekenden langs de kant. Na 15 km weet ik al dat ik dit tempo geen volledige wedstrijd kan volhouden maar ik besluit zo lang mogelijk in de groep te blijven. Tussen kilometer 19 en 20, op de Tervurenlaan, richting Tervuren krijgen we weer een stevige kuitenbijter geserveerd en het groepje wordt langgerekter en kleiner, ondanks de aanmoedigingen van Wim. De halve marathon klokken we af op 1:59:50, mooi op schema dus. We maken een toer door Tervuren en langs het Afrikamuseum, ik krijg het steeds moeilijker het tempo te houden en na 28 kilometer weer een helling en daar moet ik de groep lossen. Vanaf nu ben ik op mezelf toegewezen en het zwaarste stuk moet nog komen. De 30 km passeer ik na 2:50:10 maar dan worden de hellingen te zwaar en moet ik gedurende de volgende twee kilometer lopen afwisselen met wandelen, de benen willen niet meer mee en ik zit kapot. De volgende vier kilometer gaan bergaf en vanaf km 36 zal ik nog regelmatig wandelen want een kilometer lang lopen lukt gewoon niet meer en dan wordt het aftellen. Onder de boog van het Jubelpark door, nog drie kilometer, even wandelen, lopen, aan de drankpost weer even wandelen en drinken en zo voort. Eindelijk het bord van de 41 km, dit laatste stuk doen we al lopende, het publiek langs het parcours stuwt me verder richting Grote Markt, daar is de finish en Fleur staat te wachten, een flauw glimlachje voor de foto kan ik nog net opbrengen. Ik heb nog nooit zo kapot gezeten, maar een heleboel emoties flitsen door me heen wanneer ik opgevangen wordt in de armen van Fleur, HET IS GELUKT! Ik weet niet of er zoiets bestaat als een perfecte organisatie, maar Brussel kwam toch zeker dicht in de buurt. Alhoewel ik niemand aanraad zijn eerste marathon in Brussel te gaan lopen omdat het parcours veel te zwaar is. Er was ooit een discussie op de blog van Frank Spencer over wat nu zwaarder is, de Dodentocht of een marathon? De marathon is veel zwaarder, en dat voor één belangrijke reden: de Dodentocht is geen wedstrijd, en wanneer je moe bent neem je een kwartiertje pauze, dat kun je niet tijdens een marathon, je moet gewoon blijven doorgaan, soms verstand op nul en blik op oneindig. Wanneer ik richting kleedkamers ga, meen ik Marc te herkennen, die al gewassen is, die zal dus weer een mooie tijd gelopen hebben. Christophe liep er ook zijn eerste marathon (binnen de vier uur, proficiat!). En een heleboel bloggers liepen er de halve marathon, voor hun verhalen kijk je maar even bij Ruth, Rudi, Woudloper Pi, Edith, Koen en Geert. Vanmorgen voel ik alle beenspieren en vooral de linkerknie is heel pijnlijk, trappen afgaan zal de eerste dagen geen makkie zijn. Voorlopig geen plannen voor een volgende marathon, eerst de wonden likken en zien hoe ik recupereer.
Reacties op bericht (16)
05-09-2006
Beter laat dan nooit
Van harte gefeliciteerd met je eerste marathon. Ik zag onlangs de video en kon vaststellen dat het een moordend parcours was. Al die hellingen wreken zich na dertig kilometer. Een heel erg mooie prestatie. Prima!
05-09-2006 om 10:27
geschreven door Sven
03-09-2006
Proficiat !
Een late proficiat - wegens vakantie - met jouw debuutmarathon in een mooie tijd. Ik herken veel van mijn debuutmarathon (ook 4u09) in jouw verslag : de eerste dertig relatief makkelijk, en dan begint de echte marathon pas. Je hebt echter prima stand gehouden : op naar een volgende M ...
03-09-2006 om 15:09
geschreven door frank spencer
29-08-2006
deze pakken ze je nooit meer af
Een ding is zeker nu Dirk, deze pakken ze je nooit meer af en ik weet zeker dat deze nog jaren in je herinneringen gaat meegaan. Ikzelf doe op 30 september aan de kust nr. 2, voor jou zal die ook wel snel komen. Een héél dikke proficiat en zoals Esther in de tijd op mijn blog reageerde: "achter een sterke man staat een nog sterkere vrouw!!" Ik denk dat dat ook bij jullie zo is.
29-08-2006 om 21:38
geschreven door René
Proficiat !
Proficiat met je eerste marathon, een heel mooie prestatie en dan nog op een moeilijk parcours, als ik het zo lees !
proficiat Dirk dat je je doel bereikt hebt en een marathon hebt uitgelopen !!! ik heb de vorige week ook aan een marathon deelgenomen maar die was minder vermoiend. nl de Brasschaat Open - schaken !! 9 dagen, 9 wedstrijden. 2x gewonnen en 2x remise. Niet slecht voor een beginner (?) toch zeker over the board. Goed rusten.
29-08-2006 om 13:07
geschreven door jeff
28-08-2006
Amai
Dirk, proficiat. Een eerste marathon is altijd zeer moeilijk in te schatten. Deze van Brussel is dan nog vrij zwaar. Knappe prestatie. Die pijnlijke spieren zijn wel weg na een dag of 2. Maar komen wel terug na 't lopen van de volgende...
28-08-2006 om 21:20
geschreven door johan
proficiat
goedeavond dirk,kom je alvast proficiat wensen met je prestacie,heb hem ook meegemaakt,via men tv,volgend jaar nog eens proberen,maar dan een normale marathon,deze in brussel ziet er vrij zwaar uit,er zijn nog mooie marathons,fijne avond nog www.bloggen.be/fredslog
28-08-2006 om 20:35
geschreven door fred
Pijntjes
Leven op een roze wolk is heerlijk alleen die doorns zijn vervelend. Aan de andere kant had je die pijntjes niet gehad als je thuis was gebleven en geen marathon had gelopen. Vevolgens zat je dan niet op een roze wolk en was het verhaal nooit zo mooi geweest. Moraal van het verhaal: Pijn is soms fijn.
28-08-2006 om 19:54
geschreven door Rich@rd
Nu even nagenieten ondanks de pijn
Geniet nu maar even na zulke prachtprestatie! Dat je nu nog niet denkt aan een volgende marathon is best begrijpbaar. Ik denk nu ook even niet aan lopen.Alles doet teveel pijn. Was vanmorgen precies een pinguin.Als de pijn over is, zal je snel beginnen denken aan je volgende wedstrijd.
grtz Rudi
28-08-2006 om 19:48
geschreven door rudi
Mooi...
Dikke proficiat met jouw eersteling!! Cool. Tijd tussen de dodentocht en de marathon was misschien toch te kort? Volgens mij ga je bij de volgende marathon uw huidige tijd gewoon verpulveren. Mooi.
28-08-2006 om 19:29
geschreven door Jan
Knap!
Gefeliciteerd, het getuigt van veel moed in die omstandigheden niet af te geven. Geniet van de roes achteraf! groeten,
28-08-2006 om 16:30
geschreven door woudloper pi
Proficiat
Met het uitlopen van de marathon. Een eerste marathon is zo al een zware onderneming, en die van Brussel is dan ook nog op een toch wel redelijk zwaar parcours. De tweede keer heb je een idee van wat je nog te wachten staat. Dan weet je hoeveel je nog bergop moet lopen en hoever het nog is. Dat scheelt toch wel vind ik. Op een vlak parcour was je gemakkelijk onder de 4uur gebleven. Jammer dat ik jou niet gezien heb, waarschijnlijk was ik nog te veel aan het nagenieten van mijn tijd.
28-08-2006 om 14:56
geschreven door Marc
supper
De eerst M is binnen en geen makkelijk die van Brussel.Ik heb de 20 km gedaan in mei.Gewoon supper en die tijd picobello.
28-08-2006 om 14:55
geschreven door ginette
Een marathon uitlopen, daar kan je trots op zijn
Hey, Het parcours was inderdaad loodzwaar. Puur op karakter heb ik de wedstrijd kunnen uitlopen. Na 35 km zat ik ook echt kapot. Ik begrijp wat je bedoelt in je verlag. Alles doet pijn, elke stap, elke zucht. Ik heb ook een hele tijd bij de pacers van 3:59 gelopen (liepen wij dan samen?) maar na ongeveer 20 km heb ik hen gelost en ik heb hen niet meer gezien. Toch vind ik dat je sterk gepresteerd hebt, ondanks het wandelen. Het parcours is inderdaad niet geschikt voor je eerste marathon. Maar ik vind uitlopen toch belangrijker, en dat is je gelukt. Train op die heuvels en volgende keer loop je onder de 4 uur, gegarandeerd. Geniet nu maar van je prestatie, want het is er een om fier op te zijn.
28-08-2006 om 14:49
geschreven door Christophe
proficiat!
Ginsteren was voor mij de halve marathon van Brussel op het allesbahelave vlak parcours. Proficiat met je resulaat! Mooi verslag.
28-08-2006 om 12:48
geschreven door bewa
Proficiat, op je eerste marathon.
De marathon is een van de zwaarste ondernemingen. Als je die eerste tot een goed einde brengt op zo'n zwaar parkoer, dan kun je voor volgend jaar een volgende plannen, op een vlakker parkoer,dan geraak je onder de vier uur. PROFICIAT.
28-08-2006 om 11:22
geschreven door joggerke
Have fun translating my webpage into your favorite language. Not always 100% correct, but fun guaranteed!
Ik ben Dirk, 58 jaar oud, en getrouwd met Fleur. Kinderen: Pieter en Cédric (beiden 19 jaar) en Ariadne (69jaar). Onze interesses: wandelen, lopen, fotografie, natuur, reizen, lezen (vnl. SF & Fantasy), spellen, motorrijden, Rode Kruis, muziek, koken (en lekker eten) en Belgische biercultuur. Hoe het allemaal begon: Wandelen: de voorgeschiedenis Hardlopen: de voorgeschiedenis
