De Schotse playboy Ian Strachan (lid van de Londense beau monde) zou één van de mensen zijn achter de afpersingszaak van het Britse koningshuis. Hij zou meer weten van de orale seks die een lid van de koninklijke familie had met een paleismedewerker in ruil voor een lijntje coke. De twee mannen die in de zaak gearresteerd zijn, zouden de 30-jarige in Chelsea wonende Schot Ian Strachan en Sean McGuigan (40) zijn. De twee zouden zo'n 75.000 euro (50.000 pond) geëist hebben van een lid van het koninklijk huis in ruil voor de video waarop de vunzigheden te zien zouden zijn. De afpersers zegden bovendien bewijzen te hebben dat een personeelslid van het Hof een omslag met cocaïne van het lid van de koninklijke familie heeft aangenomen. Buckingham Palace weigerde te betalen en het geviseerde lid van de koninklijke familie, wiens naam niet werd bekend gemaakt, verwittigde in augustus de politie.
Strachan wordt verdedigd door niemand minder dan Giovanni di Stefano, advocaat van o.a. Saddam Hussein, Slobodan Milosevic, Harold Shipman (Dr.Death), Gary Glitter en Tariq Aziz. De advocaat van Ian Strachan verklaarde aan de Daily Mail dat er geen sprake is van afpersing, maar dat, integendeel, het Hof geld heeft aangeboden om de video over te nemen.
Buckingham Palace weigert de identiteit van het lid van de koninklijke familie vrij te geven. Een woordvoerder van het Britse Hof zei daarover dat het om "een zaak van de politie" gaat. Wel gaf hij te kennen dat de geviseerde persoon een minder bekend lid van de koninklijke familie is, dat niet zo vaak in het openbare leven verschijnt.

Dinsdagavond: DL1 – 7,6 km – 0:49:00 (9,31 km/h – 6,45 min/km)

De wintertijd is terug ingesteld, dus na het werk lopen we weer op onze ‘winterroute’ omdat de meeste andere looproutes onbelicht zijn. Gisteren weer bij de kinesist geweest voor rug, nek en knie, de rest van de week zal er enkele malen gelopen worden , opbouwen is zelfs aangeraden om te testen of er nog ‘pijnpunten’ zijn. De eerste helft van het parcours liep het niet echt soepel. Goed gezweet onderweg, het was warmer dan ik dacht. De tweede helft liep al vlotter en had ik de indruk iets sneller te lopen, maar bij thuiskomst bleek ik de twee helften op exact dezelfde tijd – even traag dus – gelopen te hebben.
Herfsttijd betekent altijd prachtige kleuren in de natuur, de volgende foto heb ik zondag in het Rivierenhof (Deurne) genomen.

Er lopen nogal wat poezen rond in onze wijk en onze tuin blijkt een grote aantrekkingskracht te hebben. Regelmatig sluipen er hier een aantal rond of liggen te slapen in het zonnetje. Natuurlijk hebben hier met regelmaat 'gevechten' plaats, vooral tijdens de kattentijd. Onze Gizmo is al wat ouder en moet het onderspit delven tegen de grote katers, maar gelukkig hebben we sinds enkele maanden onze "Billy". Hij is de kater van onze buren, komt heel goed overeen met onze poes, is heel lief en hij slaapt bij ons, eet bij ons en is een echte vechter dus houdt hij nu ook de andere katers uit "zijn territorium". Onlangs betrapten we hem in ons konijnenkot (foto). Onze konijnen Mozart en Snuffel zijn katten gewoon en 'spelen' zelfs met hem, schrik hebben ze niet temeer omdat ze echte 'reuzen' zijn in hun soort - hun vader was een Vlaamse Reus. Zo leven onze huisdieren in harmonie met elkander.

Zaterdagnamiddag moesten Cédric en Pieter naar een verjaardagsfeestje op de IJsschaatsbaan Ruggeveld te Deurne. Omdat ze daar drie uren bezig waren had ik op voorhand enkele “caches” in de GPS geladen. De eerste was verstopt in het Rivierenhof, rechtover de schaatsbaan. Het Rivierenhof is een mooi wandel- en jogginggebied met enkele grote vijvers en ik heb een paar mooie herfstbeelden kunnen schieten. Daardoor was het bezoek al de moeite waard. De “cache” zelf heb ik niet gevonden, ik las achteraf dat de coördinaten niet helemaal juist waren en ik ben in een beperkt gebied blijven zoeken. Dus les 1 geleerd: op een groter gebied zoeken dus (op de foto de plaats waar ergens de "cache" zou liggen).

De Sint-Janskapel was vroeger van grote betekenis voor het volk. Er hadden regelmatig bedevaarten plaats (tegen allerlei ziekten, maar vooral de 'overschreeuw' bij kinderen had toen veelvuldig plaats). De verering van Sint-Jan-de-Krijter moet het grootst geweest zijn in de 17de eeuw, toen de streek fel door de pest getroffen werd. Het bouwjaar van de kapel is onbekend, maar een eerste bron verwijst naar 1346. Het prachtig interieur van de bidplaats werd in 1965 door vandalen verwoest. Verschillende beelden worden door de Heemkundige Kring bewaard. Het monument werd in 1971 gerestaureerd en geklasseerd. Sindsdien hebben elk jaar de Sint-Jansfeesten plaats.

GCGZYK was een zogenaamde ‘pick up’, vrij eenvoudig vindbaar. Het mini-logboekje ingevuld en dan terug om de kinderen op te halen, blij dat ik hier toch één succesvolle vondst gedaan had.
Zondag heb ik les 2 geleerd: altijd reservebatterijen meenemen  Op weg met de kinderen naar een “cache” in Stekene viel de GPS uit en moesten we onverrichter zake huiswaarts keren.

Fleur moest zaterdag al vroeg in het Rodekruislokaal te Beveren zijn waar ze als simulant nodig was voor de examens “Eerste Hulp” en “Helper”, die voor de afdelingen Temse, Beveren en Kruibeke georganiseerd werden. Ikzelf moest om 10 uur in Kallo zijn omdat Cédric daar speelde met de préminiemen tegen Kieldrecht. Hij scoorde vandaag trouwens zijn eerste goal van het seizoen en bracht daarmee de eindstand op 6-4 in deze spannende wedstrijd. Net genoeg tijd tussendoor om even langs Singelberg te rijden en daar mijn allereerste “cache” te zoeken. Voor mij betekent Singelberg een plaats waar we als klein kind kwamen spelen maar zijn geschiedenis gaat vele jaren terug.

De Singelberg ("grachtheuvel", een soort motte) te Melsele is de oudste versterking van Groot-Beveren en dus nauw verbonden met het ontstaan van de gemeente. Hedendaags is enkel nog de heuvel overgebleven waarop de burcht was gebouwd. In het Koninklijk Besluit van 22 oktober 1975 werd de Singelberg als Landschap bestempeld.
In 965 werd er voor het eerst melding gemaakt van de burcht. In 1158 werd ze vernield tijdens een strijd tussen de graven van Vlaanderen en die van Holland. Ze werd nog driemaal heropgebouwd tot zijn verdwijning in de 17de eeuw.

Deze melkbekerzwammetjes ontdekte ik tijdens het snoeien. Er stonden er een aantal bij mekaar, de grootste amper 2 cm diameter.

Vrijdagochtend: DL1 – 6,4 km – 0:39:30 (9,72 km/h – 6,17 min/km)

Vandaag word ik een jaartje ouder en dat vieren we thuis, gezellig onder ons beidjes. Voor mijn verjaardag kreeg ik een wandelgps van Fleur . Op aanraden van Eric en Iris kochten we de Garmin Etrex Venture Cx. Via hun blog kregen we tips waar we wandelroutes konden downloaden. Enkele goede websites zoals GPStracks.nl en Routeyou.com, om er maar een paar te noemen. Verder willen we ons ook wagen aan geocaching, een leuke manier om van de natuur en wandelen te genieten. Nu nog de (Engelstalige) handleiding uitpluizen alvorens we kunnen beginnen. De Nederlandstalige handleiding heb ik ondertussen wel aangevraagd op www.garmin.nl, deze wordt kosteloos opgestuurd. Zodra we de eerste stappen gezet hebben met de gps zullen jullie de resultaten hier wel kunnen lezen.

Een belangrijk deel van het Kloosterbos (meer dan 100 ha) is sedert enkele jaren in eigendom van de Provincie Oost-Vlaanderen. Dit bos, gelegen op de grondgebieden Zelzate en Wachtebeke, wordt geleidelijk omgevormd naar een meer natuurlijk bos.

Zo een omvorming vergt in eerste instantie een aantal drastische maatregelen. De voorbije maanden is er dan ook serieus wat werk verzet in het bos. Kettingzagen gingen wild tekeer en bomen gingen tegen de vlakte. Op het eerste zicht lijkt dit weinig bij te dragen aan een meer natuurlijk bos. Doch niets is minder waar!

De huidige dennenbestanden ogen vrij monotoon en zijn zo doorzichtig dat het ‘bosgevoel’ je soms ontbreekt bij het doorkruisen van het bos. Ook voor dieren en planten zijn dergelijke ‘dennenakkers’ weinig aantrekkelijk. Daarom werd geopteerd om geleidelijk aan de bestanden met corsikaanse den, een soort die eigenlijk niet thuishoort in onze streken, om te vormen naar meer natuurlijk bos met eik en berk.
De omvorming gebeurt door verspreid over het bos groepen dennen volledig te kappen en in te planten met zomereik. Daarnaast zullen zich van nature ook spontaan andere soorten, zoals ruwe berk, spork en lijsterbes in deze aanplanten vestigen. Om de 12 jaar worden de aanplanten met zomereik uitgebreid, zodat na ongeveer 50 jaar alle 64 ha corsikaanse dennen zullen zijn omgevormd naar een gevarieerder berkeneikenbos. De grove dennen, een inheemse soort, die in het bos staan, kunnen gerust blijven staan. Enkel indien ze de uitgroei van bijvoorbeeld een opschietende eik belemmeren, worden ze gekapt.

Gisteren heb ik als lesgever bij het Rode Kruis, een halve dag les gegeven in het zesde leerjaar van het K.A. De Bever, in de klas van Pieter. In het kader van de gezondheidsweek werd me gevraagd een initiatieles ‘Reanimatie’ te geven. Ik stond wel al meer voor de klas bij 10 – en 11-jarigen dus dat was geen probleem. Voor de kinderen is het eens wat anders dan hun eigen juf en vermits onze initiaties vooral doe-cursussen zijn hebben ze weer heel wat opgestoken.

Het probleem zat hem echter in de voorbereiding. Ik werk met een powerpointpresentatie, maar toen ik woensdag mijn laptop aansloot op de ‘beamer’ lukte het me niet de presentatie geprojecteerd te krijgen, wat ik ook aan de instellingen veranderde. Dus maar op de website van Dell het nummer opgezocht van ‘technical support’ en naar de Dell-helpdesk gebeld, hierna het relaas:
HD Dell: Hallo, Dell Technical Suport, waarmee kan ik U helpen?
Ik: uitgelegd wat het probleem was
HD Dell: Dat lijkt me een sofwareprobleem en U bent verbonden met de Hardware-helpdesk, ik geef U de nummer van de Software- helpdesk
Gebeld naar de nieuwe nummer:
HD Dell: Hallo, Dell Technical Suport, waarmee kan ik U helpen?
Ik: uitgelegd wat het probleem was
HD Dell: Welke soort beamer hebt U?
Ik: Een beamer van ‘Hitachi’
HD Dell: Sorry, wij ondersteunen enkel onze eigen merken.
Ik: Het probleem is niet bij de beamer maar bij de instellingen van mijn Dell-notebook.
HD Dell: Ik verbind U even door met iemand anders.
muziekje – muziekje
HD Dell: Hallo, Dell Technical Suport, waarmee kan ik U helpen?
Ik: uitgelegd wat het probleem was
HD Dell: Welke soort beamer hebt U?
Ik: Het probleem is niet bij de beamer maar bij de instellingen van mijn Dell-notebook.
HD Dell: Oh, maar dan bent U niet juist verbonden, wij staan enkel voor printers en beamers.
Ik: Dat heb ik tegen de vorige ook al gezegd.
HD Dell: Ik verbind U even door met iemand anders.
muziekje – muziekje
HD Dell: Hallo, Dell Technical Suport, waarmee kan ik U helpen?
Ik: uitgelegd wat het probleem was
HD Dell: Dat lijkt me een sofwareprobleem en U bent verbonden met de Hardware-helpdesk, ik geef U de nummer van de Software-helpdesk
Ik: Dank U, maar daar was ik drie doorverbindingen geleden ook al mee verbonden.
HD Dell: Ok, ik vraag het even na, hebt U een minuutje geduld?
muziekje – muziekje
HD Dell: U geeft een presentatie met MS Powerpoint?
Ik: ja, dat klopt
HD Dell: Dat lijkt me dus een probleem voor Microsoft, ik geef U de nummer van de MS-helpdesk. Als U wilt kan ik U doorverbinden.
Ik: Nee, laat maar.
Uiteindelijk zelf verder gezocht, en – wonder oh wonder – gevonden waar ik de instelling kon veranderen – vrij eenvoudig dan nog wel – en de presentatie op het grote scherm gekregen.

Omdat we vorige zondag over het Pol de Mont wandelpad wandelden en in Wambeek aan het geboortehuis van Pol De Mont passeerden (foto), heb ik wat opzoekwerk verricht over deze – tot dan toe voor ons – onbekende figuur. Nieuwsgierig geworden ga ik zeker verder op zoek naar zijn werken, om er enkele te lezen.

Een heel interessante website over onze Vlaamse schrijvers kun je hier vinden.

Maandagavond: DL1 - 3,1 km - 0:17:20 (10,73 km/h - 5,59 min/km)

Na drie weken rust wegens problemen met de rechterknie ben ik vanavond weer eens gaan lopen. Het kriebelde al een tijdje, door de gedwongen rustperiode, en na het lezen van de verhalen over Eindhoven zelfs nog meer. Ik heb alles nog niet gelezen maar er werden prachttijden gelopen door velen en vooral door degenen die hun (halve) marathondebuut maakten. Iedereen alvast een dikke proficiat met hun prestatie EN met het fantastische bedrag dat voor "Make a Wish" werd binnengehaald!! Menigeen trainde met een schema van coach Mario die zeker ook een hand heeft in die vele records, en daarbij liep hij zelf meer dan 45 km zondag om enkele van zijn 'poulains' te hazen. Petje af!
Betreffende mijn eigen prestatie vandaag valt weinig te zeggen, voorzichtig 3 km gelopen, mooi tempo, geen pijn. Afwachten en hopelijk verder opbouwen. Een bezoekje bij de dokter staat nog op het programma, nu de grootste drukte op het werk voorbij is zal het er eindelijk van komen.

Fleur begint meer en meer vertrouwd te geraken met de Nikon en een deel van de wandelfoto’s zijn ook door haar genomen. Ze experimenteert met diafragma’s en sluitertijden en heeft oog voor de verschillende lichtinvallen, wat tijdens onze natuurwandelingen al geresulteerd heeft in knappe beelden. Tijdens het badmoment had Ariadne nogal wat plezier met “Pablo”, die met momenten hevig door elkaar geschud werd. Fleur heeft daarvan een aantal foto’s genomen. Vooral de laatste – met lange sluitertijd – vind ik persoonlijk heel geslaagd.
P.S. Al onze knuffels en speeltuigjes hebben namen, deze heeft dus de naam “Pablo” gekregen, vraag ons niet waarom.

Voor het geval je nog eens in Barcelona verdwaalt en opeens zin krijgt in een goed glas bier zetten we hieronder op een rijtje hoe je best een lokaal biertje bestelt, want dat wil wel eens verschillen zo leerden wij in de Catalaanse hoofdstad.
Brouwsels: een standaard-pintje wordt in Barcelona gebotteld door de eerbiedwaardige Damm-brouwerij. In essentie leveren ze daar twee brouwsels af: Estrella Dorada en Voll Damm. Het wat meer donkere Voll Damm is een vrij sterk, hoog-alcoholisch biertje. Het lichtere Estrella Dorada -'Gouden Ster' in goed Nederlands- is een echte pils met smaak (in tegenstelling tot het meer waterige San Miguel, wat natuurlijk ook een optie is).
'Una mediana' is een fles bier van gemiddelde grootte, in tegenstelling tot 'un quinto', een kleine fles van 20 cl, of 'una litrona', een litersfles.
Een biertje van het vat is in Barcelona en per uitbreiding in Spanje 'una caña'. Dat is dan ook de standaard-bestelformule van de meeste bierdrinkers in Barcelona. Misschien is het voor buitenlanders verstandig om 'una caña pequeña' te vragen, want anders riskeer je 'una jarra' voor je neus te krijgen, in de vorm van een stenen pot of kruik.
In sommige cafés serveren ze 'zurritos', hoge, smalle glazen. Kijk ook uit voor een nieuwe uitvinding: bier van het vat met de vermelding 'limon', waarbij je een scheut citroen bij je bier krijgt. Dat mixen kan je ook zelf doen natuurlijk: bestel in dat geval 'una caña'' en 'una clara' -een soda met limoensap. Dit brouwsel is wordt soms geserveerd in een 'porrón', een kruik met een tuitje, zodat je de inhoud van boven je hoofd met gestrekt arm kan ingieten en vervolgens de vaas verdergeven. Best niet proberen wanneer je niet wil dat je kleren doorweekt worden. (hhm). Bron: www.hln.be
Wil je weten hoe een biertje genoemd wordt in meer dan honderd talen (!!) moet je hier maar eens kijken.

Als afsluiter een van de vele knappe ‘commercials’ van de Damm-brouwerij.