's Werelds meest bekende bierauteur en -kenner Michael Jackson is gisterenochtend plots overleden. De Brit werd 65.
Michael Jackson was de eerste journalist die stukjes over bier in de krant kreeg en ook de eerste auteur die wereldwijd boeken over bier verkocht. Zijn eerste boek, 'The World Guide to Beer', verscheen in 1977. Eind jaren '80 kreeg hij grote bekendheid door zijn televisieserie 'The Beer Hunter' op Discovery Channel. "Hij verstond de kunst om de smaak van bier in een prachtig jargon te gieten, dat kon wedijveren met de grootste oenologen", stelt Ben Vinken (hoofdredacteur en uitgever van Bierpassie Magazine). "He gave beer a language." Jackson gold vooral als een autoriteit op het vlak van Belgische bieren. Van 'The Great Beers of Belgium' werden meer dan 100.000 exemplaren verkocht. Het is het enige boek dat hij slechts aan één land wijdde. Hij is dan ook in belangrijke mate verantwoordelijk voor het internationale succes van het Belgische bier. Jackson was ook een referentie op het vlak van whisky. Whiskyliefhebbers laten zich bij hun aankopen graag inspireren door zijn 'Malt Whisky Companion'. (belga/hln)

Vanavond als we een Belgisch biertje drinken zeggen we ‘Cheers, to Michael in heaven!’

Woensdagavond: DL1 – 6,4 km – 0:37:15 (10,31 km/h – 5,82 min/km)

Wegens de drukke werkperiode wordt er heel wat minder gelopen, ik ben al blij dat het me twee maal per week lukt. Via de Langelede langs de Moervaart voorbij natuurreservaat “De Reepkens” tot aan de Kalvebrug en terug. Het voordeel is dat ik op dit parcours ’s avonds steeds in het zonnetje kan lopen en met een temperatuur rond 20°C is dat heel aangenaam. De werkdruk, lange werkdagen en korte – onderbroken – nachtrust wordt even helemaal vergeten en één met de natuur een kleine veertigtal minuutjes genoten, ontstressend in dit rustgevend gebied. Na het douchen en eten in de zetel wat tv gekeken en voor het slapengaan bleken mijn kuitspieren helemaal stijf te zijn! Gisteren en vanmorgen ingewreven met Flexium Gel en het voelde vandaag al wat beter aan.

De officiële cijfers van de 2de Trappistenjogging te Vinderhoute: in totaal 320 lopers verdeeld over de vier afstanden. Mijn resultaat op de 13,2 km: 119^de plaats op194 finishers met een tijd van 1:05:11.

Afgelopen weekend hebben we enkele biertjes geproefd van de ambachtelijke brouwerij De Graal.
De Graal Gember is een blond kruidig bier van 8% alc. waarbij gember bij mate gebruikt werd. Dit bier verkreeg de eerste prijs tijdens het internationaal bierfestival in Zwevegem (augustus 2002) in de categorie karakterbieren. Een heel lekker en kruidig biertje met een lange afdronk.
De Graal Blond is een zacht bitter bier van 6.5 % alc. waarbij het hoppige karakter verkregen wordt door het gebruik van Dry Hopping. Ook dit is een kruidig biertje met een lekker bittere afdronk.

Zoals ik vorige week al berichtte waren er tijdens de Schotse dagen ook een aantal nevenactiviteiten. Er was onder andere de tentoonstelling “Schots en scheef – Recht en krom. Beelden in de achtertuin van het kasteel Ooidonk” door de Stedelijke academie voor schone kunsten van Deinze. Deze – naar onze mening – zeer geslaagde tentoonstelling telde 22 kunstwerken van 13 deelnemers en de meesten vielen wel in onze smaak, waarvan we er een aantal op foto gezet hebben.

Foto 1: “De poortwachter” van Christa Boury (Deinze).

Voor de tiende maal reeds organiseerde onze wandelclub de “Kwartels” hun Mosselfeesttocht te Philippine afgelopen zaterdag. Dit is een stukje Nederland dicht bij de deur waar we reeds regelmatig wandelden.

Wie Philippine zegt, zegt mosselen. Een dorp met 2200 inwoners, maar wel met zo'n 800 restaurantstoelen, verdeeld over acht restaurants. Naam en faam van Philippine als "HET" mosselcentrum van Zeeuws-Vlaanderen zijn in binnen- en buitenland ver verspreid. Acht restaurants van betekenis proberen dag in, dag uit, te voldoen aan de vraag naar mosselen. Hun toepasselijke namen als De Fijnproever, De Oude Haven, De Zwaan, De Mosselbank, Auberge des Moules, Place du Marché, De Schouw en In den Vlaemsche Pot, zijn begrippen geworden. Vijf van de acht patrons zijn familie van elkaar. Ze hebben dezelfde grootvader Arie Wiskerke, een mosselvisser, die hier in 1949 een mosselrestaurant begon. De acht restaurants zijn niet gelijk aan elkaar. Zij variëren van een eerlijke keuken tot een culinaire belevenis met talrijke specialiteiten buiten de mosselgerechten om. Maar allemaal hebben ze de mosselen "op Philippiense wijze" op de kaart staan. Gekookte mosselen met kruiden, groente en witte wijn. De Mosselfeesten vonden zoals gebruikelijk plaats tijdens het laatste weekend van augustus. Tijdens de Mosselfeesten zijn er de bekende activiteiten zoals: mosselen koken op de markt, een braderie waarbij ook de middenstand uit Philippine zich zal presenteren, diverse oude ambachten, optredens van fanfares, streetbands, de uitreiking van de Gouden Mossel en een fantastische rommelmarkt.

Vrijdagavond: wedstrijd – 13,2 km – 1:05:30 (12,09 km/h – 4,96 min/km)

Woensdagavond: DL1 – 6,4 km – 0:38:00 (10,11 km/h – 5,94 min/km)

Zondag 19 augustus verzamelde de Belgische touwtrekwereld in Ooidonk (bij Deinze) voor het Belgische Kampioenschap. Met 28 ploegen hadden ze een record aantal deelnemers. Zowel vanuit de Kempische kern als vanuit de West-Vlaamse kern was er een bredere delegatie. Het ruim toegestroomde publiek kon genieten van spannende wedstrijden waarbij de uitslagen tot het laatste moment open bleven.

Touwtrekken is één van de oudst bekende manieren van sport beoefenen. Het is van oudsher over de hele wereld over vele culturen verspreid beoefend. Het oudste bewijs is gevonden in Azië en was in de prehistorie een onderdeel van oude ceremonies en de cultuur.
Later in de geschiedenis was touwtrekken niet langer gerelateerd aan rituele ceremonies en ontwikkelde zich meer als sport. Bewijs van het touwtrekken als sport is gevonden in de graftombe van Merera-ku in Egypte en stamt uit 2500 voor de jaartelling. In West Europa begint de sport in verhalen van heroïsche kampioenschappen van Scandinavië en Duitsland. In de 15e eeuw was touwtrekken populair onderdeel van toernooien in de Franse chateauxtuinen en later ook Groot-Brittannië.

Meer informatie over dit BK en het touwtrekken in het algemeen is hier te vinden.

Een van de nevenactiviteiten rondom het Kasteel van Ooidonk was deze “Storyteller” Joe Baele die op zulk een boeiende wijze zijn verhaal vertelde dat jong en oud aan zijn lippen gekluisterd hing.

Net zoals in zijn vroegere clownerieën, werkt Joe ook hier in volle respect voor de tradities.
Hij voelt zich zeer verwant met de "fabulatori", de rondreizende vertellers van weleer, met hun verhalen over Rijken en Armen, Koningen en Boeren, Wijzen en Zotten, God, den Duvel en zijn oude Moer. Trouw aan deze tradities vertelt Joe verhalen vol humor en passies, angsten en tegenslagen, verhalen vol hoop en kwijnende glorie. Verhalen over de 'Gewone Man" en zijn gevechten om dit leven waardig te overleven zijn bij hem een absolute keuze.
Daarnaast zoekt hij verder naar vormen om deze oerverhalen te verbinden met onze huidige tijd. Hoe kunnen de tekens, de symbolen en inhouden vertaald worden naar het hier en nu, hoe vloeit het verleden door in het heden. Het doorgeven van deze oude wijsheden naar huidige en komende generaties ziet hij dan ook als één van de belangrijkste taken van "de Vertellers". Zowel op het podium als op straat brengt hij verhalen uit alle hoeken en windstreken. Soms zijn ze vreemd, poëtisch, grappig of spannend-betoverend. Dan weer kritischer, vinniger, soms lekker spottend met zoveel heersende dubbelmoraal. Breed wordt zijn joviale grijns, wanneer hij voluit gaat met zijn "verhalen des Levens". Zwervers, dwarsliggers, tedere beeldenstormers, bon-vivants en paljassen bevolken dan vaak zijn vertelsels. Al wat een verteller nodig heeft is een goed verhaal en 1 m2 ruimte. Zo ook bij Joe. Maar als hem méér ruimte wordt geboden kan je pas volop genieten van zijn persoonlijke vertelstijl: lekker fysisch, energiek en met een stevige dosis lichaamstaal.

De weermannen voorspelden de ganse dag regen op zondag en weeral zaten ze er compleet naast... gelukkig voor ons. Zondagmiddag zijn we naar het prachtige kasteel van Ooidonk getrokken waar de Schotse dagen plaats vonden. Twee dagen lang waren er demonstraties schapen drijven, vliegvissen, wolspinnen, barrel rolling, boogschieten en roofvogels.

De ’Schotse Dagen in Ooidonk’ hebben voor de 9de keer plaats in het weekend van 18 en 19 augustus. De ’Schotse Dagen in Ooidonk’ is een tweedaags familiefeest dat de Schotse cultuur, sporten en tradities naar Bachte-Maria-Leerne brengt. Het decor van de ’Schotse Dagen in Ooidonk’ is één van de mooiste kastelen van het land: kasteel Ooidonk in Bachte-Maria-Leerne bij Deinze. Voor meer info klik op de foto.