Gisteren onze tweede avond Gentse feesten, deze maal in het gezelschap van een collega van Fleur, Leen met vriend Geert en met mijn broer Jeff. Dat betekent gezellig praten, een terrasje met muziek op de achtergrond, onder andere de zevenkoppige Gentse groep “Free the Soul” op de Korenmarkt en de coverband “4T5D” op de Groentenmarkt, en “snuffelen” in de kraampjes en winkeltjes. Het is altijd leuk de vele mensen te observeren, koppeltjes, groepen stoer doende jongeren, bezoekers uit alle leeftijdsgroepen, klassen en culturen. Vaste stop in het Duvel droomschip waar aan de toestand van sommige personen al duidelijk was dat de Duvel daar rijkelijk vloeide. Er loopt er wel steeds één tussen met een pint in de linkerhand en een gestrekte rechterarm min of meer mee bewegend met de muziek zichzelf blijkbaar heel erg amuserend… op zijn eentje. Ook het “dreupelkot” werd aangedaan om enkele van Pol’s verschillende jenevertjes te smaken. Beenhesp aan het Belfort, een heksenbroodje aan St.-Jacobs waar we van de zwoele muziek van “Domingo Siete” konden genieten. Laatste stop was “’t Krochtje” op de Vlasmarkt, waar de vaste tooghanger op zijn favoriete hoek aan de toog met onvaste hand zijn zoveelste pintje dronk en daarna om een beetje te ontnuchteren (?) een spaghetti van het huis binnenwerkte. Ondertussen vier uur geworden, tijd om wat nachtrust op te doen. Verder enkele voor zichzelf sprekende beelden.

De Gentse feesten betekenen voor ons eten, drinken, een beetje muziek en vooral genieten van de sfeer.

Zondagnamiddag: DL1 – 20,5 km – 2:06:30 (GHS:131 – 9,72 km/h – 6,17 min/km)

29°C, lopen in deze warmte, gekkenwerk? Wedstrijden zeker, maar een training was wel doenbaar dacht ik, ondermeer omdat ik op mijn geliefkoosd parcours veel onder de bomen kan lopen en er steeds een fris windje waait. Een zonnige vrije dag dus heel veel kajakkers en fietsers in en naast de moervaart (kajakkers er in en fietsers er naast welteverstaan, want andersom zou geen zicht zijn). Dat betekent natuurlijk goede zaken voor het Kano & kajakcenter aan de Kalvebrug. En de horeca langs de Moervaart zal zeker ook niet klagen, veel volk in Taverne De Brugge aan de Terwestbrug, ik telde maar liefst 51 gestalde fietsen. Ook het tuinterras van Restaurant ‘t Molenhof te Moerbeke zat keivol en ook hier weer een massa fietsen op de parking. Na 45 minuten zag ik door de warmte mijn hartslag een tiental slagen hoger gaan (130) en die bleef ook stilletjes aan stijgen tot tegen het einde toe 145 (= 85% MHS), niks aan te doen. Door de warmte bleek ik ook te weinig drinken bij te hebben, alhoewel mijn drankgordel maximum gevuld was, daar moet ik zeker een oplossing op zoeken. Vooral het laatste stuk ging ik steeds trager lopen en blij dat ik thuis was, waar ik mijn hoofd onder de kraan kon houden en direct een liter vocht bijvullen. Volgende keer denk ik toch twee maal na alvorens twee uren in deze hitte te gaan lopen. 
Ik dacht onderweg een kajakker in nood te zien…

Het lijkt wel een titel uit een Kuifje-album, maar het kwam voor in onze eigen tuin. Sinds twee jaar komen hier tijdens de zomer meerdere zonnebloemen tot bloei, zonder dat wij hier iets voor ondernemen. “Hoe komen die zaden hier?”, vroegen wij ons af: “Was het de wind of meer voor de hand liggend de vogels die deze verspreiden? En waarom dan pas de laatste twee jaren?”. Het antwoord was echter even voor de hand liggend als eenvoudig. Het was een collega van mij die tijdens een terloops gesprek met het antwoord op de proppen kwam, hij had eveneens hetzelfde voorgehad. Sinds twee winters hebben we hier meerdere voederplanken en –huisjes staan, waar we steeds een mengeling van zaden op strooien, en natuurlijk zitten daar ook zonnebloemzaadjes tussen, de vogels zorgen voor de rest van de cyclus met het gekende gevolg. Het mysterie opgelost en nu genieten we elke zomer van deze mooie bloemen.

Eén miljard mensen zullen in deze 21^ste eeuw sterven aan de gevolgen van roken. Dat voorspellen wetenschappers van de Amerikaanse kankervereniging in hun pas gepubliceerde ‘Tabak- en kankeratlas’. Tabak heeft in de vorige eeuw zo’n honderd miljoen dodelijke slachtoffers geëist. Een enorm cijfer, maar wetenschappers voorspellen dat het de komende honderd jaar tien keer zo erg zal worden. Eén op vijf sterfgevallen door kanker wordt vandaag al veroorzaakt door tabak, goed voor 1,4 miljoen doden elk jaar. Wanneer slachtoffers van aan tabak gerelateerde ziektes zoals hart- en vaataandoeningen en longziektes erbij geteld worden, komt men zelfs aan vijf miljoen doden per jaar! En dat aantal zal alleen maar stijgen, voorspelt de Amerikaanse kankervereniging. Eén op vier mensen rookt regelmatig, geschat wordt dat meer dan de helft van hen zal sterven aan de gevolgen van hun verslaving. Vooral longkanker blijft ziekte nummer één. Judith Mackay van de Wereldgezondheidsorganisatie WHO benadrukt dat als er nu direct actie ondernomen wordt, er tegen 2020 elk jaar twee miljoen mensenlevens gered kunnen worden. Wil je weten hoe een rokerslong en een niet-rokerslong er uitzien, klik dan hier.

Enkele leuke citaten:
Hij was zo een hartstochtelijke roker dat hij nog een half uur na zijn dood bleef doorhoesten.
Een kettingrokend jongmens is een nicotiener. (L.Verbeeck)
www.helpeenroker.be
Tot slot: wees aardig voor rokers, hun leven is al zo kort.

Donderdagavond: DL1 – 14,2 km – 1:23:15 (GHS:119 – 10,23 km/h – 5,86 min/km)

Om kwart na acht vanavond de deur achter mij toegetrokken voor een laatavondloopje. Omdat ik vorige keer zoveel last had van stekende insecten had ik mij goed ingesmeerd met een crème tegen muggen en andere insecten, deze keer ook geen last gehad. De schaduw hoefde ik niet op te zoeken want een koude wind langs de vaart zorgde er voor dat het verrassend fris was. Eerst moeizaam op gang gekomen maar na een kwartiertje begon het toch te vlotten. Zoals gepland gelopen tot de brug achter de suikerfabriek (7,1 km) en daar teruggekeerd.

Het ging dit tweede gedeelte heel wat minder vlot en vooral de bovenbeenspieren voelden vermoeid aan. Na een uur kreeg ik dan nog wat last in de darmen zodat ik wel verplicht was het laatste kwartier te versnellen. Blij dat ik thuis was, iedereen heeft wel eens een mindere dag, vandaag was het mijn beurt.

Enkele pre-festiviteits-impressies uit de Gentse binnenstad.

De eendjes in de etalage van een winkel in de Sint-Jacobsnieuwstraat kijken niet echt gelukkig. Mogelijke reden is de nabijgelegen vlasmarkt en de “Charlatan” waar de feestelijkheden steeds tot de vroege ochtenduren doorgaan.

De Gentse feesten betekenen ook parkeerproblemen en vooral parkeeroverlast, omdat veel feestvierders zo dicht mogelijk nabij het centrum willen parkeren. Zo had zich zaterdag iemand doodleuk geparkeerd vlak voor restaurant Amadeus nabij het Belfort. De uitbater had er dan maar niks beter op gevonden dan zijn terras rond de auto uit te stallen. De klanten kunnen dan hun spareribs op het dak van de auto leggen?!

Zondagnamiddag: DL1 – 22,5 km – 2:16:00 (GHS:120 – 9,93 km/h – 6,04 min/km)

Temperaturen rond de 25°C, de zon die verstoppertje speelt achter de wolken en een koel windje dat me verfrissing toe blaast, kortom een ideaal loopweertje. Ik heb een marathonschema dat nog een beetje moet gevolgd worden dus wordt het een langere rustige duurloop. En het gaat heel vlot vandaag met een hartslag die laag blijft. De moervaart helemaal gevolgd tot de Coudenbormbrug te Moerbeke en daar nog een kilometer voorbij gelopen en dan teruggekeerd. Dat brengt mij deze week op een mooi weektotaal van 58,7 km. Het zal in juli een maand vol contrasten worden, feesten in Gent, korte nachtrusten en lange duurlopen. Ik moet wel eerlijk bekennen dat na twee uren lopen het beste er af is en het laatste kwartier is het even op de tanden bijten, maar ik kan tevreden terugblikken op deze eerste langere duurloop.

Alhoewel de Gentse feesten pas volgend weekend op gang komen, zijn er al heel wat activiteiten het weekend er voor. Eén van deze, de Eurobierbeurs vindt plaats in het Duvel Droomschip op het Emiel Braunplein, en was ons doel op zaterdag. Een heleboel brouwers vergastten de bierliefhebbers op een grote selectie Belgische bieren. Lady Linn and her Magnificent Seven speelden oude jazznummers uit de jaren twintig, dertig, veertig en vijftig, waarbij heel wat afgeswingd werd, een ideale sfeer waarin Fleur en ik een aantal lekkere biertjes degusteerden.

Keizer Karel werd oorspronkelijk gebrouwen in de jaren ’50 ter gelegenheid van een Keizer Karel-feest in Beaumont. In 1999 werd de “keizerlijke” drank door brouwerij Haacht geherlanceerd als een koperrood bier van 9% vol.alc. en dit ter gelegenheid van het Keizer Karel-jaar in 2000. Het is een zoet smakend bier, zacht, fruitig, dat gebrouwen wordt met diverse donkere, niet gebrande moutsoorten. Keizer Karel blond bier is een nieuwkomer en pas sinds dit jaar introduceerde de brouwerij deze goudblonde variant. Het is een krachtig bier, volmondig en met een kruidig aroma.

De Gentse biervereniging “De Mamelokker” had een trappistentent opgezet, waar tot onze vreugde zes van de zeven trappisten verkrijgbaar waren (enkel Westvleteren ontbrak, om de voor de meesten gekende reden). Wie meer over de trappisten wil weten moet maar eens op de site van Danny kijken. De “mamelokkers” hebben hun lokaal in het Trappistenhuis te Gent en zijn lid van biervereniging Zythos.

Brouwerij Malheur uit Buggenhout is blijkbaar niet zo bekend in het Gentse, maar ze hebben enkele topbieren in hun gamma. We proefden er twee: Malheur 6: Dit speciale goudblonde doordrinkbier bevat 6% vol. alc., met hergisting op fles. Door zijn subtiele bier-bitterheid valt het bijzonder in de smaak bij bierkenners die een milde bitterheid weten te appreciëren. Malheur 10: Het "rozenachtig perzikaroma” met verwijzingen naar kruidige sinaasappel- en citroenschillen" van de Malheur 10° brengt bierliefhebbers van over de hele wereld in vervoering. Dit speciale blonde degustatiebier bevat 10% vol. alc. en heeft behoorlijk wat body.

Twee bieren van brouwerij Verhaeghe waren ook verkrijgbaar, Duchesse De Bourgogne (waarvan we meestal enkele exemplaren in onze kelder hebben) en de Echte Kriek, 6,8% vol.alc., is zoals de naam het aangeeft een kriekbier dat enkel met echte krieken vervaardigd wordt in plaats van met smaakversterkers of extracten van krieken. Het fruit is afkomstig van de streek rond Sint-Truiden in Limburg. In tegenstelling tot de meest bekende fruitbieren is het basisbier van de "Echte Kriek" niet een Lambic maar een West-Vlaamse roodbruine ale gerijptin eikenhout. Omstreeks half juli bij de pluk worden de noorderkrieken de brouwerij ingehaald en ingelegd op het basisbier. Omdat de smaak van de kriekvruchten verschilt van jaar tot jaar en dit volgens het aantal uren zonneschijn of regen, wordt de kriek bij zijn eindsamenstelling versneden met kriekbier van het jaar voordien en van twee jaar oud. Dit met de bedoeling een constantere smaak van de "Echte Kriek" over de jaren heen te garanderen.

Een nieuw bier op de markt brengen is in een land met een uitgesproken biertraditie als België niet eenvoudig. Maar dat het wel kan, bewees scheikundig ingenieur Claude Van Nuffel, een onversneden bierliefhebber in hart en nieren die wel eens zijn eigen bier wilde brouwen. Na een opleiding aan de brouwersschool begon hij thuis een mi­crobrouwerij met een capaciteit van 40 liter. Het duurde anderhalf jaar voor het eerste brouwsel klaar was en er kwalitatief verder kon gesleuteld worden aan smaak en geur, aan het unieke karakter dat het bier van andere moest onderscheiden. Daarvoor werd de proefbrouwerij van Dirk Naudts in Lochristi ingeschakeld en een nieuw ambachtelijk, door meesterbrouwers gecreëerd bier werd in 2000 geboren: Braven Apostel. Deze ‘brave jongen' is een volmout goudkleurige tripel van hoge gis­ting met nagisting op de fles, bevat ongeveer 8% alc. vol. en wordt gebrouwen met twee soorten mout en toevoeging van een unieke combinatie van kruiden, die mede de typische smaak en het geurige boeket bepalen. De Braven Apostel kan prat gaan op een zeer fijn hoparoma en een zachte, milde bitterheid en is een uitgesproken klasbak die elke bierliefhebber zal be­vallen.

Tussendoor zorgden Professor Arnoldus Goedbier, gerenommeerd bierkenner en Big Boy Frankie, ‘presentpater’ voor de nodige animatie en presentaties.

We zijn ook even door de straten van Gent gedwaald op zoek naar iets eetbaar en kwamen terecht in het Rijstkaffee in de Sint-Jacobsnieuwstraat. Dit rustig en gezellig restaurantje (Vietnamese keuken) is een aanrader, niet enkel vanwege de vriendelijke bediening maar ook omdat de twee bestelde wokgerechten supervers en heerlijk waren.

Vorig weekend namen we de kans te baat om de Proefbrouwerij in Lochristi te bezoeken. Het is een unieke brouwerij, opgericht in 1996 door Saskia en Dirk Naudts-Waerniers en ter gelegenheid van het tienjarig bestaan werden de deuren uitzonderlijk opengesteld voor het publiek. De Proefbrouwerij brouwt ongeveer 1.200.000 liter per jaar, meestal voor andere brouwerijen maar ook voor amateurbrouwers die hun eigen brouwsels willen commercialiseren. Van hun eigen bieren “Reinaert” worden jaarlijks 20.000 liter gebrouwen. Tijdens de Reinaertfeesten vloeide deze Reinaert vlot uit de tapkranen. Het bier wordt gepromoot onder het moto “Drink matig maar regelmatig”. Hier in de relatief kleine brouwerij geen koperen ketels maar alles in inoxydabel uitgevoerd, heel modern en kraakproper, nogal een verschil met een brouwerij die ik ooit bezocht in Tsjechië! Er werd in het kort uitleg gegeven over het brouwproces, veel meer dan hop, mout, gist en water heb je niet nodig om een lekker bier te produceren. We konden onze zintuigen gebruiken bij de verschillende soorten hop (ruiken) en mout (proeven). Bier is een gegist extract van gerst. Om de gerst in de brouwerij te kunnen verwerken moet deze echter eerst worden gekiemd (“mouten”), dit gebeurt niet in de brouwerij zelf maar in een gespecialiseerde mouterij. Zelf heeft de brouwerij wel een eigen gistverzameling van meer dan 60 verschillende stammen, elk met hun eigen “karakter”.

Donderdagavond: IT – 13 km – 1:14:20 (GHS:125 – 10,49 km/h – 5,72 min/km)

Gewacht tot negen uur om te lopen, met vier intervallen van 1000 m aan 5 min/km tussenin. Het verslag laat ik aan Fleur over: “Dirk vroeg me of ik nog eens mee wou fietsen, waarom niet, het weer was prachtig en ik heb ook wel eens andere beweging nodig dan hele dagen te rennen en te ‘vechten’ met mijn bewoners van het DVC de Triangel. We begonnen zoals gewoonlijk langs het water, en hij wou me de Puttestraat eens laten zien…Ja, man, die ‘putte’ moet je zeer letterlijk nemen en een straat was ook niet in mijn blikveld te bekennen! Een veldwegel is een betere benaming. Wou ik een put vermijden, dan zat ik met mijn gezicht in één of ander struikgewas! En durfde ik mijn mond open te doen om “ai!” of “verdomme!” te roepen, dan vrat ik insecten! Dit pad liep het bos in, prachtig!!!! Terwijl Dirk lustig voortliep, moest ik stoppen om een spoorweg over te steken (dit is gewoon een veldrit, man! Sven Nys is er niets bij) En dan een echt bospad, om te lopen zalig, maar fietsen…Een quad of een 4x4 zijn hier beter op hun plaats! We waren nu voor ons op onbekend gebied, en de padjes werden steeds smaller….en het werd donkerder…Oef, we kwamen terug uit op een stukje ‘wilde cement’, nu duidelijk getemd, want het lag plat (humor met niveau als we met zijn tweetjes zijn….) En we herkenden gelukkig onze omgeving weer. Het laatste stuk naar huis ging net voor het viaduct naar Overslag en de lucht maakte zich duidelijk op voor onweer. Volgende rit mag Dirk mijn tempo volgen, want voor ne fietser is dit toch wat traagjes…, Fleur”

Hop (Humulus lupulus) is een bijzondere rijke plant. Onze voorouders uit de Middeleeuwen wisten zijn aromatische smaak reeds te waarderen en schreven hem geneeskrachtige eigenschappen toe. Zij hadden het juist ingeschat, vandaag bevestigt de wetenschap niet alleen de rijkdom van hop voor het bier, maar Vlaamse onderzoekers ontdekten bestanddelen die erg nuttig kunnen zijn voor vrouwen in de menopauze. Alle rijkdom komt van de vrouwelijke hopplant.

Dinsdagavond: DL1 – 14,2 km – 1:25:30 (GHS:122 – 9,96 km/h – 6,02 min/km)

Een dik wolkendek bedekt de zon, zodat de temperaturen onder de 30°C gedaald zijn maar het is nog altijd drukkend warm. Meer dan een trage duurloop zit er vandaag niet in. Komt daarbij dat mijn zwetende huid een enorme aantrekkingskracht blijkt te hebben voor allerhande (stekende) insecten, afgezien dus! Vandaag een ander parcours dan gisteren, mijn telling: achtenzeventig koeien, acht pony’s, zeven honden, vijf schapen, één paard, één ezel, één (dode) mol en ter hoogte van de suikerfabriek één vliegende draak (dat is natuurlijk geen zoogdier). Echt waar… en voor de ongelovige Thomassen heb ik er een foto van genomen. Zelfs de duif op het dak keek verbaast toe!