Alle teksten van deze blog mogen gecopieerd worden en zijn beschikbaar onder CC-BY-SA/GFDL
Omdat de rijen met blogs die ik regelmatig bezoek helemaal onoverzichtelijk werden, zijn deze nu in een apart 'hoekje' ondergebracht, samen met de websites van mijn persoonlijke interesses. Gewoon hieronder aanklikken.
Foto's van al de wandelingen in ons "Fotoboek Wandelingen"
Ik loop met Asics Gel Kayano
We fotograferen met de Nikon D80
Mijn mountainbike
Loopkilometers 2009 Januari: 80,7 km (9x) Februari: 30 km (4x) Maart : 26,8 km (3x) April: 6 km (1x) Mei: 74,5 km (8x) Juni: 42,9 km (10x) Juli: 52,8 km (7x) Augustus: 98,7 km (8x) September: 110,2 km (9x) Oktober: 44,8 km (6x) November: 7 km (2x) December: 8 km (2x)
Loopkilometers 2010 Januari: 8 km (2x) Februari: 13 km (3x) Maart : 41,3 km (7x) April: 69,2 km (8x) Mei: 4 km (1x) Juni: 34,7 km (7x) Juli: 55 km (8x) Augustus: 24,8 km (3x) September: 32,6 km (5x) Oktober: 70,9 km (8x) November: 98,3 km (11x) December: 30,6 km (3x)
Loopkilometers 2011 Januari: 53,1 km (8x) Februari: 76 km (9x) Maart : 88,1 km (9x) April: 48,4 km (6x) Mei: 66,6 km (6x) Juni: 47 km (5x) Juli: 0 km (x) Augustus: 27,5 km (5x) September: 0 km (x) Oktober: 13,2 km (3x) November: 0 km (x) December: 41,1 km (9x)
Loopkilometers 2012 Januari: 87,9 km (11x) Februari: x km (x) Maart : x km (x) April: x km (x) Mei: x km (x) Juni: x km (x) Juli: x km (x) Augustus: x km (x) September: x km (x) Oktober: x km (x) November: x km (x) December: x km (x)
Aantal loopkm's 2005: 1082 km Aantal loopkm's 2006: 1571,9 km Aantal loopkm's 2007: 1085,8 km Aantal loopkm's 2008: 1007,7 km Aantal loopkm's 2009: 578,2 km Aantal loopkm's 2010: 482,4 km Aantal loopkm's 2011: 461 km Aantal loopkm's 2012: ?? km
Over wandelen, hardlopen, fotografie en Belgische bieren Van 0 naar 42,2 km! September 2004 beginnen lopen, om overgewicht kwijt te geraken. Inmiddels 2 marathons uitgelopen (Brussel 2006, Cheverny 2007). Hier vertel ik over mijn loopvorderingen, verslagjes over mijn wandeltochten en mijn ontdekkingsreis door de Belgische biercultuur. Maar ook mijn andere hobby's zoals natuur en fotografie, muziek en onze perikelen als lesgever en ongevalssimulanten bij het Rode Kruis komen hier aan bod. Op 28 april 2006 traden Fleur en ik in het huwelijk en gingen daaropvolgend schapenhoeden in Zuid-Frankrijk. Op 23 juni 2007 werd onze dochter Ariadne geboren.
03-05-2006
Het leven als schaapherders dag 2
s morgens wordt weer eerst hooi gegeven en de papfles aan sommige lammetje, ook de kleine geitjes. Degenen die nodig hebben zijn gemerkt, ofwel een blauwe vlek op de kop of een ander merkteken. De meesten komen onmiddellijk aan de fles hangen, ook een aantal zonder vlek proberen steeds weer mee te drinken en daarna wordt het zoeken tussen de kudde alvorens we alle gemerkten gevonden hebben en eten gegeven. Daarna worden ze geleid naar het nieuwe perk dat we gisteren afgezet hebben. We zullen nog een paar dagen hooi en luzerne blijven geven en stilletjes aan opbouwen naar meer gras, dit omdat de magen opnieuw moeten wennen aan uitsluitend groenvoer. In de namiddag zijn er grote weken gepland en maken we een spannende rit met de Landcruiser van Werner hoog in de bergen om samen met het ander Vlaams koppel Orlando en Ingrun een pad voor de jeep vrij te maken naar de berghut in opbouw, op de plaats waar de schapen de zomermaanden zullen doorbrengen. Ook een eerste begin aan de opbouw vergt nogal wat krachtwerk, vermits er stenen van meer dan 100 kg moeten opeengestapeld worden. s avonds zijn onze schouders en gezichten al goed rood van het zonnetje, want inmiddels liggen de temperaturen boven de 20°C.
Vermits we pas zondagavond aangekomen zijn, nemen we de voormiddag nog vrij om even de schitterende omgeving te verkennen en te bekijken wat de natuur momenteel te bieden heeft. We zitten in een dalletje waar een trosje huizen staat, we schatten een dertigtal in totaal. Er woont zelfs iemand in een Ger (Mongoolse tent), verder is er een biologisch winkeltje, een schooltje en één van de gebouwtjes blijkt het gemeentehuis te zijn. Helemaal bovenaan prijkt een kerkje dat binnenin dringend aan restauratie toe is. De stallen staan een klein eindje buiten het dorp en sinds een week graast de kudde (zon 500 stuks) in de omliggende weiden en op enkele percelen verder weg. Om vijf uur s avonds komen we samen aan de stallen om ons eerste steentje bij te dragen. Eerst wordt luzerne en hooi aangevoerd en daarna de kudde binnengeloodst. Dit gaat vrij vlug met een drietal herdershonden alhoewel sommige lammetjes nog niet echt doorhebben hoe het moet. Dan volgt een leuk werkje, namelijk de lammetjes zonder moeder moeten met de papfles gevoederd worden. We gaan daarna met Werner mee om één van de vaste dagelijkse bezigheden uit te voeren. De omheiningen moeten namelijk verplaatst worden en andere perken afgebakend, want zon kudde vreet heel wat gras af op een dag. We krijgen al een goed idee wat ons te wachten staat.Op de foto zie je helemaal onderaan het huisje waar we logeren.
Zondagochtend om 7 uur en klaar om te vertrekken voor een
trip van iets meer dan 1000
km die ons in Eourres, een klein dorpje in Les Hautes
Alpes zal brengen. We besluiten over Luxemburg te rijden en wanneer we na een
tweetal uurtjes in de omgeving van St.Hubert zijn zien we de eerste tekenen al.
En inderdaad tien minuten later zitten we er midden in, dus enkele kilometers
verder even gestopt om een fotootje te nemen en enkele sneeuwballen te gooien
want er lag meteen zon 10 cm
sneeuw, einde april!
In Luxemburg zelf hebben we nog getankt in de sneeuw maar zodra we Frankrijk binnen reden was er geen neerslag meer te bekennen. Hoe verder we naar het Zuiden reden, hoe meer de zon ons begeleidde. De N75 tussen Grenoble en Sisteron maakten we meteen kennis met de Alpen, wat een mooie zichten! Op het einde reden we even verkeerd alvorens we het laatste baantje bereikten, als het ware naast de rotswand ingehouwen. Desalniettemin geraakten we zonder problemen in het afgelegen dorpje in de vallei. Ons onderkomen is nogal primitief en we maakten meteen ook kennis met een aantal van de tien honden. Morgen maken we kennis met de kudde schapen en geiten om dan overmorgen aan de slag te gaan. Het is hier nu wel zonnig maar nog niet zo warm, vanaf dinsdag wordt er verbetering verwacht. De laatste foto is van Eourres zelf.
Vandaag is het zoals elke dag trouwens zal zijn, de eerste dag van de rest van ons leven. Maar dit maal een leven dat we plannen samen door te brengen. We hadden gisteren een perfecte dag, afgesloten in het kasteel van Saffelaere, die we zeker nog eens over zouden willen doen! Ondertussen maken we ons klaar om te vertrekken naar het avontuur in Zuid-Frankrijk, en hoe het daar verloopt zullen jullie op de blog kunnen volgen.
Er is een oud Engels gezegde over hetgeen de bruid moet dragen op haar trouwdag: Something Old, Something New, Something Borrowed, Something Blue and an Silver Sixpence in her Shoe.
Oud: staat voor continuïteit, en geeft de link aan naar de bruids oude leven en haar familie. In de meeste geval gebruikt men een oud familiejuweel.
Nieuw: symboliseert de hoop op de toekomst, in de meeste gevallen is dit de bruidsjurk.
Borrowed: De bruid leent iets van iemand die gelukkig is zodat dit overzet en de bruid geluk brengt.
Blue: betekent trouw, zuiverheid en liefde, en kan een lint of een kousenband zijn.
Sixpence: symbool van rijkdom, zowel financieel als rijkdom aan geluk en vreugde.
We hebben aan deze Engelse traditie gedacht, alleen de Sixpence ontbreekt nog, maar dat kunnen we wel vervangen door een Euro, neem ik aan. In ieder geval de bruid (en de bruidegom) zijn klaar voor de grote dag morgen!
Twee dagen na de 10 Miles en ik heb de inspanning redelijk goed verteerd. Enkel nog een klein beetje spierpijn aan de bovenbeenspieren, voor de rest geen problemen. Natuurlijk vanmorgen de Gazet van Antwerpen gekocht om de volledige uitslagenlijst te bekijken (nogal wat collega's en kennissen liepen mee). Ik ben uiteindelijk aangekomen op de 1435ste plaats (op 5886 finishers). Ik heb een superdag gehad en ik denk dat ik deze tijd niet meer kan evenaren, laat staan verbeteren. Dit was wel het maximum van mijn kunnen, van aanvang aan alles gegeven en met een gemiddelde hartslag van 160 gelopen, beter kan ik niet. Ondertussen worden de laatste voorbereidingen voor het huwelijk en de daaropvolgende reis getroffen, en één van onze huwelijkscadeau's van Fleur's zus Isabelle was wel heel leuk gevonden. We kregen twee schaapjes die ons beiden symboliseerden. Jullie mogen twee maal raden wie weeral het zwart schaap is?!
Een ideale voorbereiding, een goede nachtrust, een perfect loopweertje en 7000 lopers met hun aanhang creëerden een sfeertje rondom het parcours, kortom alles was optimaal om een nieuw P.R. te lopen vandaag, mijn doel was 1:20:00. Natuurlijk ook een nadeel bij zoveel lopers is dat het bij de aanvang nogal drummen is en opletten dat er niet op de hielen getrapt word. Er ging wel een klein minuutje voorbij na het startschot alvorens we de startlijn passeerden, en dan pas heb ik de chrono ingeduwd, dus bruto en nettotijd zullen wel iets schelen. Ik ben dan ook meteen voluit gegaan en zonder ongelukken in de eerste kilometers vlot op gang. Het 9 kilometer-bord passeerde ik na 42 minuten, dus mooi binnen het schema. Daarna kwam het zwaarste stuk en de passage door de Waaslandtunnel leek wel eindeloos te duren. Bij het bovenkomen nog vier kilometer te gaan en hier vreesde ik een klop van de hamer, maar wonderwel kon ik mijn tempo redelijk goed behouden en ik passeerde nog een heel deel lopers voor wie het afzien was dit laatste stuk. Na 1:15:30 liep ik de aankomstmeet over, geen verbetering maar een verpulvering van mijn P.R. op de 10 mijl met negen minuten!! Eerst even het vocht bijgevuld met twee Koninckskes en vanavond ons verwend met een pak friet, met toebehoren. Na een lekker badje nu even mijn blog bijwerken en daarna languit in de zetel met een glas rode wijn en waarschijnlijk als een blok in slaap vallen.
Natuurlijk mochten wij dit jaar een avondje Mozart in de Bijloke te Gent niet missen. Het 50-koppig symfonieorkest deFilharmonie is een vaste gast in Gent en bracht samen met dirigent Gerard Korsten en solisten Piet Van Bokstal (hobo), Nestor Janssens (klarinet), Graziano Moretto (fagot) en Bruce Richards (hoorn) een hommage aan Mozart. 250 jaar na zijn dood klinkt het muzikale uvre van Wolfgang Amadeus Mozart nog steeds even zonnig. Zijn naadloze elegantie en charismatische perfectie werden graag nog eens uitgestald. De Symfonie nr. 32 Ouvertüre im Italienischen Stil werd in april 1779 gecomponeerd en behoort tot het genre van de opera buffa of Singspiel-ouverture. De Symfonie nr. 38, Mozarts laatste in Wenen gecomponeerde symfonie, dankt haar naam aan de stad Praag waar Mozart zijn grootste successen kende en waar ze op 19 januari 1787 in première ging. Ze wijst qua omvang en opzet vooruit naar de laatste drie symfonieën en vormt een muzikale brug tussen Le Nozze di Figaro en Don Giovanni. Een live uitvoering van deze complexe symfonie alleen in Praag kende het werk na de première meer dan honderd voorstellingen blijft een erg speciale belevenis. De Sinfonia Concertante of symfonie met concerterende instrumenten was in Mozarts tijd en vooral in Parijs en Mannheim erg geliefd. De wonderboy schreef ooit een gelijkaardige sinfonia voor fluit, hoorn, hobo en fagot, maar het werk is jammerlijk verloren gegaan. Vermoed wordt dat de overgeleverde versie met klarinet (in plaats van fluit) een herwerking is van deze oorspronkelijke compositie al lopen de meningen daaromtrent uiteen. Wat er ook van zij, deze sinfonia concertante ademt gewoon Mozart uit.
Al met al hadden we weer een leuke ontspannende avond, vooral omdat zowel hoorn als hobo toch wel mijn favoriete instrumenten zijn.
Nog 9 nachten schaapjes tellen in Wachtebeke en dan zullen we pas echt schapen kunnen gaan tellen. De kudde van zon 250 Franse rooikopschapen en 30 geiten is ondertussen verdubbeld door de nieuwe lammetjes. En ze wachten op ons in Eourres, een gehuchtje in een bergachtige streek op de rand van de Provence en de Alpen. Twee Vlamingen, Nathalie en Werner hebben er een bioboerderijtje uitgebouwd en in mei gaan we als alternatieve huwelijksreis een maand als schaapherder door het leven. Vanavond weer heel veel zin om te lopen, ook door het fijn weertje, maar dat zou niet echt slim geweest zijn. Daarom maar even gestopt aan één van de weiden en enkele fotootjes genomen, om gelijk in de sfeer te komen. Van vorig jaar mei vond ik dan nog een foto genomen tijdens onze trip in de Schotse Highlands. Een leuke anekdote, toen we vroegen aan één van de inlanders daar hoe die schapen heetten, kregen we als antwoord: They are called blackfaced sheep. Dat we daar nu zelf niet opgekomen waren?!
Woensdagavond: IT 6,4 km 0:33:00 (GHS:144 11,64 km/h 5,16 min/km)
Deze avond nog een korte maar pittige trainingsloop en nu klaar voor de wedstrijd zondag. In totaal 6 maal 1 minuut snel met telkens 2 minuten traag ertussen. De weersvoorspellingen voor zondag: 22°C en lichtbewolkt, dat is eigenlijk iets te warm. Best mogelijk dat die eerste warmte tijdens de wedstrijd een aantal slachtoffers eist. Nu wordt het zeker belangrijk te doseren en tijdens de wedstrijd voldoende te drinken. Het was weeral een prettige avondloop en ik voel mij helemaal in topvorm voor de Antwerp 10 Miles. Spijtig genoeg zal ik er daardoor zaterdag niet bij zijn in Harelbeke, maar de loopbloggers wens ik alvast een prettige wedstrijd toe bij de eerste web-logloop!
Een leuke reclameslogan, maar misschien ook wel een gepast gezegde. Hierboven links zie je een gezonde niet-rokerslong en rechts een rokerslong. Het goede nieuws echter: wanneer je stopt met roken zal na enkele jaren ook de meeste teer uit je longen verdwenen zijn. Of men nu al dan niet gelooft in de kwade gevolgen van nicotineverslaving, er zijn geneeskruiden die de giftige tabaksplant kunnen vervangen en zo de gewoonte die te roken kunnen doorbreken. Ter vervanging kan men zonder daarvan schade te ondervinden de gedroogde bladeren van de volgende planten roken: Wolverlei, Lievevrouwebedstro, Betonie, Echte Salie, Gewone Vlier, Klein Hoefblad en Dotterbloem. De laatste twee zijn voorjaarsbloeiers die nu beiden in grote hoeveelheden langs de Moervaart te vinden zijn.
Dotterbloem (Caltha Palustis) De plant is te zien langs de oevers vaak met de stengels in het water en de mooie helder goudgele bloemen verlevendigen onze slootkanten en beekoevers al vroeg in het voorjaar. De bloemknoppen kunnen in azijn worden ingemaakt om dan als keukenkruid dienst te doen, in plaats van kappertjes. Vroeger gebruikte de boer de bloemen soms om de boter te kleuren als deze wat licht was uitgevallen. De Dotterbloem bevat evenwel giftige stoffen, zoals vele bloemen van de Ranonkelfamilie. Het is daarom raadzaam de plant niet rauw te eten, wat de boeren er ook van mogen zeggen. De gedroogde bladeren, in omslagen opgebracht, kunnen reumatische pijnen verlichten en zoals eerder vermeld zijn ze vooral geschikt als surrogaat om ontwenningskuren van tabak te vergemakkelijken.
Tenslotte nog een paar leuke oneliners:
Wees aardig voor rokers, iedere sigaret kan de laatste zijn.
Het is niet erg als u hier rookt, als u het maar niet uitblaast.
Toen we gisterenavond met de auto door de polders van Mendonk reden, merkten we een mooie veelkleurige vogel op. We zijn natuurlijk onmiddellijk gestopt om het dier dat gracieus de baan over liep te observeren.
Na wat opzoekwerk bleek het een mannelijke Lady Amherstfazant (Chrysolophus amherstiae) te zijn, oorspronkelijk afkomstig uit het zuidwesten van China en Noord-Birma. Deze exoot werd begin 20ste eeuw met succes ingevoerd in Zuid-Engeland. Hier echter komt hij niet in het wild voor, dus is hij waarschijnlijk ergens van een erf ontsnapt, niettemin een leuke onverwachte ontmoeting.
Zondagnamiddag: DL1 15,6 km 1:34:15 (GHS:124 9,93 km/h 6,04 min/km)
Vandaag de laatste lange duurloop van de maand, dit brengt mijn weektotaal op 59,7 km. Enkel nog een korte intervaltraining dinsdag of woensdag en dan volgende zondag de 10 mijl-wedstrijd. Daarna een week huwelijksvoorbereidingen voor de grote dag op vrijdag en twee dagen later vertrekken we al naar Zuid-Frankrijk. Met een temperatuur rond de 15°C was het heerlijk loopweer vandaag, ik heb dan ook in korte broek gelopen. Twee weken geleden liep ik op hetzelfde parcours een kwakkeltraining, drie minuten langer en een GHS van 140, wat een verschil tegenover nu, vlotjes gelopen en een gevoel dat ik dit uren kon volhouden. Weeral interessante dingen gezien onderweg. Een bende kauwen was in een oude toren onder de pannen waarschijnlijk een nest aan het plunderen en twee kauwen vielen al vechtend pardoes een vijftal meter als een steen naar beneden alvorens ze er, net op tijd, aan dachten hun buit te lossen en te beginnen vliegen alvorens te pletter te slaan. Het mooiste tafereel kwam later toen ik een buizerd zag zweven terwijl twee kieviten, zeker tweemaal kleinder dan de roofvogel telkens van bovenaf aanvallen op hem uitvoerden. Moedige beestjes, ontroerend te zien hoe ze hun nest verdedigden, ik vergat zelfs te lopen op dat moment, en heb mijn weg pas vervolgd toen de buizerd, verveeld door de aanvallen neem ik aan, verder vloog op zoek naar gemakkelijker prooi. Lopen en genieten van de natuur, er is geen betere manier om te ontstressen en de batterijen op te laden. Rest mij enkel nog iedereen een vrolijk paasfeest te wensen!
Vrijdagnamiddag: DL1 11 km 1:09:00 (GHS:123 9,57 km/h 6,27 min/km)
Regen, regen en nog eens regen. Gewacht tot het eventjes droog was om te starten maar na enkele minuten begint het terug en ik heb een uur in de miezerige regen gelopen. Maar eens ik aan het lopen ben geeft het eigenlijk niks. Gewoon lekker langzame duurloop gedaan, waarbij de hartslag rond de 120 lag en ik ondanks het weer kan genieten van het lopen langs de Moervaart. Een koppel brandganzen heeft het ongelukkig idee gehad om te nestelen net naast het pad en terwijl moeder gans haar ei beschermt loopt vader gans te blazen en te roepen naar iedere fietser, wandelaar en loper. Natuurlijk heeft het koppeltje weinig kans op succes, volgende keer beter hoop ik. Het pad zelf is op sommige plaatsen herschapen in een ware modderpoel, de boeren zijn volop hun akkers aan het bewerken en moeten met hun tractoren hetzelfde pad gebruiken om hun gronden te bereiken, met alle gevolgen van dien. Het is oppassen geblazen want één misstap en mijn volledige voorbereiding kan in het water vallen. Gelukkig kan ik vandaag zonder ongelukken mijzelf een weg baggeren door de slijk.
Donderdagavond 22u. Wij parkeren ons tegenwoordig in de parking aan de St-Michielskerk om vandaar een (frisse) wandeling langs het water richting binnencentrum te maken. De mooie rustieke gevels en rustige sfeer s avonds doet mij denken aan het lied van Wannes Van de Velde: Ik wil deze nacht in de straten verdwalen, de klank van de stad maakt mijn ziel amoureus .
Onze eerste stop op de Groentenmarkt is het Galgenhuisje. Een cleen huuseken ofte wijncker staende an tpellarijn an tgrootvleeshuys, aldus de eerste beschrijving van dit cafeetje (het kleinste in Gent) waar al sinds de 17de eeuw herberg gehouden wordt. Het werd in 1990 geslaagd gerestaureerd. Vroeg op de avond zijn er nog veel vrije plaatsen en we proeven eerst twee van de streekbieren.
Artevelde is een amberkleurig bier met alc.5,7% vol, en wordt sinds 1985 gebrouwen in brouwerij Huyghe, te Melle (bekend van zijn Delirium Tremens). Een bier met nagisting op de fles en een goede doordrinker met een zachte smaak en een lange afdronk.
Troubadour is een blond bier met alc.6,5% vol, een lichtkruidig bier met een milde bitterheid met een stevige witte schuimkraag, maar korte afdronk. Het aroma is een overwegend kruidige hopgeur. Het bier wordt gebrouwen door brouwerij de Musketiers. Dit is één van de jongste brouwerijen in het land, een initiatief van vier afgestudeerde ingenieurs biochemie, gebrouwen in de microbrouwerij van de KaHo-St-Lieven te Gent. Oorspronkelijk hadden ze de naam Musketier gekozen voor hun bier, maar toen bleek deze al geregistreerd te zijn en moesten ze zoeken naar een andere geschikte naam.
Galgenbier. Het eigen huisbier van de tap krijgen we met het boek gratis, donker, met een romige schuimkraag, alc.7,2% vol. Een lekker biertje met een forse zacht-zoete afdronk. Ondertussen is het al heel wat drukker geworden, studenten maar ook veel toeristen weten de weg te vinden naar hier en we besluiten in het Patershol een afsluitertje te nemen. Onze keuze valt op Het oeverloze eiland, prachtig ingericht in koloniale stijl en behorend tot de duurdere zaken in Gent. Uit het uitgelezen aanbod van koffies kiest Fleur voor de Costa Rica Blue Mountain, de meest prestigieuze en meest zeldzame aller koffies. Ikzelf ga voor de Pur Kenya, de beste Afrikaanse koffie, geteeld op de hoogten van Mount Kenya. Daarbij bestellen we elk een stuk chocoladetaart met hazelnoten. Hierbij Fleurs lofzang: Taart is het niet echt te noemen, het lijkt ons eerder pure chocolade en hazelnoot en zachte boter. De eerste hap was alsof je alle problemen van de wereld van je schouders voelde glijden, de tweede hap waren onze smaakpupillen zo aan het jubelen dat het bijna orgasmatisch was, het was heilig het was hemels, diegene die dit gemaakt heeft, kwijt ik direct al zijn zonden weg, en recommandeer ik hoogstpersoonlijk bij God aan!
Nog maar eens een avondje naar Kinepolis Gent geweest. We weten wel dat deze sequel puur om commerciële redenen uitgebracht werd, maar de grandioze graphics van de Blue Sky Studios zijn weer adembenemend. Het olijk trio Luiaard Sid (ieders favoriet denk ik), mammoet Manny en sabeltandtijger Diego zijn weer terug en vooral de toevoeging van Crash en Eddy, twee buidelratten maakt het er nog beter op. De humor varieert van absurde woordgrapjes tot visuele ongein, de interactie tussen het trio is hartsveroverend en de rode draad ertussen, de eekhoorn op zoek naar een eikel, is gewoonweg fantastisch. Alles tesamen goed voor een avondje heerlijk genieten en we kijken al uit naar Ice Age 3!
Het weekend van 22 23 april is het zover, dan is het nieuwste boek van Bob Hendrickx verkrijgbaar. Dit deel omvat 208 originele cafés in Oost-, West-Vlaanderen en Brussel. Een ideale manier om Vlaanderen via zijn biercultuur te verkennen. Voor ons is dit een onmisbare partner geworden tijdens onze wandelingen, motorritten en uitstapjes. In de meeste cafés, vermeld in het boek krijgt de eigenaar van het boek een tweede consumptie gratis, mooi meegenomen en zo betaalt het boek zichzelf terug. Volgend jaar in april komt de nieuwe editie voor de andere provincies uit. Het is de eerste maal dat het boek in twee gescheiden wordt, maar er zijn ondertussen zoveel originele cafés dat ze niet meer in één boek kunnen.
Wie meer info wil over hoe en waar het boek te verkrijgen is, vraag het me gerust!
Woensdagnamiddag: IT-HL 10,5 km 0:57:40 (GHS:143 10,93 km/h 5,49 min/km)
Al een flink aantal lopers hebben een Garmin Forerunner of zijn tegenhanger van Polar in hun bezit, erg handig om afstanden, gemiddelden en maximum snelheden per training te meten, maar die dingen kosten een paar honderden Euros en dat kan ik er momenteel niet aan spenderen. Maar ik heb een oplossing gevonden, een fietscomputer (Kruidvat, 3,59 )! Het enige wat ik verder nodig heb is een fiets en een bereidwillige meefietster, in dit geval Fleur, en vertrokken zijn we. Ik kan maar niet beslissen of ik een intervaltraining of een heuvelloop zal inlassen vandaag, dus maar allebei gedaan. Het eerste gedeelte drie maal één minuut snel met telkens twee minuten traag ertussen. Halfweg het parcours dan even de Spanjeveerbrug over en terug, telkens een korte nijdige helling, waarbij de afdaling heel belastend is voor de knieën. Het laatste stuk dan weer dezelfde intervals als in de heenweg, ik loop de versnelling steeds met een snelheid rond 16 km/h en de twee tussenminuten zijn voldoende om mijn hartslag onder de 140 terug te brengen. Voorlopig ziet de voorbereiding voor de Antwerp 10 Miles er nog heel goed uit, over 11 dagen zullen we het weten.
De natuur en de natuurgeneeskunde zijn niet alleen uit naam nauw met elkaar verweven. Ze hebben ook daadwerkelijk iets met elkaar te maken. De natuur zorgt er voor dat het goed met ons gaat. De natuur levert ons de belangrijkste ingrediënten om in leven te blijven: voedsel, zuurstof, water én geneeskracht. Er staan dan ook veel planten in onze omgeving die van oudsher geschikt zijn om te eten. Planten die de term "onkruid" hebben meegekregen smaken vaak verdacht goed. Bovendien hebben velen ook nog een heilzame werking. Ook bestaan er veel planten en bomen die van oudsher gebruikt werden in bad. Een kruidenbad is eenvoudig te maken en heeft vaak een verbluffend heilzame werking. Zo kun je in een handomdraai in je eigen keuken een voedzame en bovendien gezonde maaltijd bereiden en je eigen badkamer in een fractie van tijd omtoveren in een kuurbad. Wie doet je nog wat!
Tijdens mijn trainingen zie ik nu langs de oevers van de Moervaart grote kolonies van het grote hoefblad staan met wel honderden mooie roze rode bloemen en vorige wandeling kwam ik ze tegen aan de slootkant, goed voor een mooie foto.
Groot hoefblad (Petasites hybridus of Tussilago petasites)
In het voorjaar zie je eerst alleen de bloem verschijnen. Het zijn enorme knapen die recht uit de grond komen, roze rood en stevig. Als het groot hoefblad is uitgebloeid komt pas het blad tevoorschijn. Ook dit zijn stevige jongens. Je ziet ze het meest langs de slootkant. De bladeren die soms wel een doorsnee van een meter halen zorgen voor schaduwrijke plekken waar padden dol op zijn. En zo komt ze ook aan haar bijnaam: paddenblad.De onderkant van de bladeren is wollig behaard en koel. Van die eigenschap werd in vroeger tijden graag gebruik gemaakt. De boter werd er in gewikkeld alvorens er mee naar de markt te gaan. En het schijnt dat landarbeiders het blad gebruikten om hun hoofd te beschermen tegen de felle zon.
De wortelstok van het groot hoefblad werd gebruikt als slijmoplossend, zweet en urinedrijvend middel. Ook bezit het spasmolitische en pijnstillende eigenschappen. Het blad werd vroeger op zweren en pestbuilen toegepast. Tegenwoordig wordt groot hoefblad niet meer therapeutisch ingezet. Dit vanwege het hoge gehalte aan pyrrolizidinealkaloïden. Deze inhoudstof kan geïsoleerd, bij erg hoge doseringen en inwendig gebruik leverkanker kan veroorzaken.
Have fun translating my webpage into your favorite language. Not always 100% correct, but fun guaranteed!
Ik ben Dirk, 58 jaar oud, en getrouwd met Fleur. Kinderen: Pieter en Cédric (beiden 19 jaar) en Ariadne (69jaar). Onze interesses: wandelen, lopen, fotografie, natuur, reizen, lezen (vnl. SF & Fantasy), spellen, motorrijden, Rode Kruis, muziek, koken (en lekker eten) en Belgische biercultuur. Hoe het allemaal begon: Wandelen: de voorgeschiedenis Hardlopen: de voorgeschiedenis