Wielerterroristen
Samen met de eerste zonnestralen van de nieuwe lente ontwaken ook de wielerfanaten uit hun winterslaap als Witte Dovenetels. Verouderde wegen worden Parijs-Roubaix, verkeersdrempels worden Mont-Ventouxs, zebrapaden worden eindstrepen, eenzame fietsers worden vluchters, niets vermoedende wandelaars worden supporters en een flesje Stella wordt champagne. In kleine peletonnetjes waden ze zich door het verkeer met in hun zog een getunede stationwagen met bovenop het dak het dreigende waarschuwingsbord: Fietsers!
Deze zootjes ongeregelden weerhouden mij telkens weer van de bevrediging van mijn drang naar snelheid. Geen overdreven snelheid, maar wel een snelheid die boven de helft van het toegelaten is. Want meestal zijn het niet de grootste talenten die zich verbroederen in schilden die onder het mom van wielerclub de cafeetjes afschuimen. Neen, er zou geen spoor van consternatie op mijn aangezicht staan moesten ze me zeggen dat ze bij de Bejaardenbond horen en van hun dokter niet meer dan 5 kilometer mogen afleggen. Dit terzijde ga ik verder met mijn klaagzang over deze vrachtwagen-wanende fietsers. Want dat zijn ze! Een fietspad staat niet in hun vocabularium, snelheidsrichtlijnen evenmin. Hoogstens het woord ad-fundum of tournée, maar deze-vriendelijke-man-laten-passeren vergeet het maar! Al kom ik nog zo hard van rechts, zo hard dat ze me zouden beginnen te verdenken van Vlaams Behangisme, mijn voorrang word mij steeds ontnomen. Een terecht daaropvolgende tuuut wordt dan steeds gerepliceert door een geheel onterechte omhooggestoken middelvinger. Dan begint de irritering pas. Hun slakkengangetje is niet geschikt voor prestatie gerichte autos als de mijne, daardoor ben ik wel verplicht om hen voorbij te steken. Dit is echter niet evident. De manier waarop zij het wegdek steeds benuttigen lijkt wel op die van een vrachtwagen die vanachter het aanhangbord: Zwenkt uit! bezit. Daardoor is voorbijsteken een helse onderneming in dit soort situaties. Het is steeds nerveus, op risico van lijf en leden van mijn zijspiegel, links voorbij kijken om te zien of er geen auto aankomt en dan snel terug naar rechts want het verkeer uit de andere richting staat ook niet stil! Wanneer uiteindelijk de mogelijkheid zich voordoet om in te halen, dan moet je tijdens je manoeuvre ook nog eens attent en geconcentreerd blijven opdat je rondvliegende drankbussen tijdig zou kunnen ontwijken. Jammer maar helaas is dit meestal onmogelijk en hou je aan je ontsnapping uit de traagheid een deuk in je auto over. Een ongemak dat vaak wordt gevolgd door een spervuur van scheldwoorden.
Vergeet dus maar Osama Bin Laden, Al Queada, Saddam, enz., want hier komen de wielerterroristen. Een vijfhonderd (!) procent hogere aanslagkans, minstens even doeltreffend, onoverzienbare gevolgen en ongekende motieven. De as van het kwaad ligt niet in het Midden-Oosten maar daar waar de ketting het tandwiel raakt, daar bevind zich de ware as van het kwaad! Hun doelwitten zijn willekeurig, geen terrein wordt geschuwd, enkel hun herkenbaarheid speelt tegen hen, waardoor ze makkelijk op te sporen en te elimineren zijn. De federale politie en de staatsveiligheid vragen dan ook met aandrang elke verdachte groep tweewielers te melden aan de plaatselijke politie! En mensen, hang de held niet uit!
03-06-2008 om 16:37
geschreven door Renmans Dimitri
|