Slachtkippen worden in grote, duistere stallen gehouden, waar ze met zon twintigtal op één m2 zitten. Ze worden vetgemest in een periode van ca. 6 weken, waarbij hun lichaamsgewicht met ongeveer 50 g per dag toeneemt. Gevolgen van dit hoge groeitempo zijn o.a. ademhalingsmoeilijkheden, hartkwalen, en vergroeiingen van de poten.3 De dieren worden in vrachtwagens naar het slachthuis gevoerd, op elkaar geduwd in houten kratten - vaak met botbreuken en ontwrichtingen tot gevolg.4 De kippen die uiteindelijk in de supermarkt terechtkomen, zijn in feite nog steeds kuikens.
Zon 98% van alle legkippen in België leven in zogenaamde batterijkooien. Ze zitten met 4 of 5 dieren in één kooi, en beschikken elk over een oppervlakte van nog geen A4-blad. Ze zijn er niet in staat om hun natuurlijke gedrag te vertonen, en krijgen steeds kunstlicht te zien, dat wordt gebruikt om hun legtijden te manipuleren en de productie op te drijven.
Ook scharrelkippen hebben weinig leefruimte, kunnen moeilijk stofbaden nemen, en beschikken niet over een vrije uitloop. Vrije-uitloopkippen kunnen wel in de buitenlucht scharrelen, maar - net als bij de legbatterij- en scharrelkippen - wordt er zonder verdoving een deel van hun snavel met een heet mes weggesneden, om te voorkomen dat dieren elkaar zouden verwonden of kaal plukken.
In alle gevallen worden de mannelijke kuikens kort na de geboorte vergast of levend vermorzeld in een vleesmolen, aangezien zij nutteloos zijn bij de eierproductie. Op een leeftijd van ongeveer 72 weken, en na een productie van ongeveer 300 eieren, worden de legkippen verkocht als soepkippen voor zo'n 0,18 euro per stuk.
Praktisch alle mestvarkens leven in kale hokken met betonnen roostervloeren, en brengen het grootste deel van hun leven door in het duister. Castratie en het wegknippen van de hoektanden bij biggen gebeurt zonder verdoving. Omdat varkens uit verveling en frustratie hun soortgenoten vaak in de staart bijten, wordt deze grotendeels weggeknipt (ook zonder verdoving). Wanneer varkens na 6 maanden naar het slachthuis worden gevoerd, zien de meeste van hen voor het eerst daglicht. Ook worden voltijds binnengehouden, en kennen een leven dat louter bestaat uit achtereenvolgende cycli van drachtig worden en zogen. Bij de geboorte van haar jongen wordt de zeug in een ijzeren rek vastgezet om het zogen zo makkelijk en veilig mogelijk te maken. Instinctief probeert de zeug wanhopig een nest te maken, maar dit is onmogelijk geworden. (bron: www.vegetarisme.be - EVA-website) Varkens zijn ook erg emotioneel
Vleesrunderen worden tijdens de afmestingsperiode en buiten het weideseizoen uitsluitend binnen gehouden. Bovendien komen zij - net als alle andere landbouwdieren - voortijdig aan hun einde, na ongeveer 2 jaar. Hetzelfde geldt voor melkkoeien, die worden geslacht wanneer ze gemiddeld 5 jaar oud zijn, omdat tegen die tijd de melkproductie doorgaans onvoldoende is geworden of wegens vruchtbaarheids-, uier- of andere problemen van het dier.1 Om de melkproductie op peil te houden is het nodig dat melkkoeien ongeveer elk jaar een kalfje krijgen.2 Dit kalfje wordt doorgaans onmiddellijk van zn moeder gescheiden, en de mannetjes worden vaak opgefokt als kistkalf. Dit is een vleeskalf dat zijn hele leven (ca. 26 weken) doorbrengt in een houten kist die zo klein is dat het dier er zich zelfs niet in kan omdraaien. Zo belet men dat het zijn spieren te veel zou ontwikkelen, en blijft het vlees mals. Omdat de consument wit-roze vlees verkiest, krijgt het dier een ijzerarm dieet, waardoor het bloedarmoede ontwikkelt. Wanneer het kalfje slachtrijp is, en naar het slachthuis wordt afgevoerd, kan het amper lopen.
Praktisch alle mestvarkens leven in kale hokken met betonnen roostervloeren, en brengen het grootste deel van hun leven door in het duister. Castratie en het wegknippen van de hoektanden bij biggen gebeurt zonder verdoving. Omdat varkens uit verveling en frustratie hun soortgenoten vaak in de staart bijten, wordt deze grotendeels weggeknipt (ook zonder verdoving). Wanneer varkens na 6 maanden naar het slachthuis worden gevoerd, zien de meeste van hen voor het eerst daglicht. Ook worden voltijds binnengehouden, en kennen een leven dat louter bestaat uit achtereenvolgende cycli van drachtig worden en zogen. Bij de geboorte van haar jongen wordt de zeug in een ijzeren rek vastgezet om het zogen zo makkelijk en veilig mogelijk te maken. Instinctief probeert de zeug wanhopig een nest te maken, maar dit is onmogelijk geworden. (bron: www.vegetarisme.be - EVA-website) Varkens zijn ook erg emotioneel
