Bij baby-ara's (ook soms wel bij baby-kaketoes) gebeurt het wel eens dat er een insnoering ter hoogte van de teentoppen te zien is. Het uiteinde van de tenen zelf is opgezwollen. Je hebt de indruk dat er een draad of touwtje rond de top van de teen de bloedcirculatie afsnoert.

In dit geval is het een aangeboren cirkelvormig peesbandje onder de huid die de bloedcirculatie afsnoert.

De oorzaak is niet echt gekend. Men denkt aan te droge lucht tijdens het uitbroeden of tijdens de incubatie in de broedmachine. Ook een erfelijke achtergrond kan niet uitgesloten worden.

Belangrijk is zo vlug mogelijk te reageren ! Indien vlug genoeg chirurgisch wordt ingegrepen, kunnen de tenen of teentoppen gered worden. In het andere geval zullen ze afsterven.

Vederpikken bij krombekken kan op verschillende plaatsen op het lichaam van de vogel gebeuren. Sommige papegaaien pikken zich ter hoogte van rug en buik en zullen dan vooral de dons-en dekveren beschadigen. Ze krijgen dan een wollig of pluizig uitzicht. Als ze de donsveren effectief uittrekken, dan krijgen ze kale plekken. Door het continu uittrekken van donsveren met 'wortel' en al, kan het 'leven' waaruit de veer groeit, zodanig beschadigd zijn, dat er geen nieuwe donsveren terugkomen !

Een andere vorm van vederplukken of vederpikken is het doorbijten van de slagpennen. Slagpennen kunnen halverwege doorgebeten zijn of net boven de 'wortel', zodanig dat er nog een heel klein stukje van de schacht van de slagpen boven de huid zichtbaar is.

Als de volgende rui inzet, zullen alle slagpennen (of wat er van overblijft) uitvallen en één voor één vervangen worden door nieuwe. Maar...aangezien niet alle slagpennen in één keer vervangen worden, zullen er altijd stompjes prikken in het lichaam als de vogel zijn vleugel naast zijn lichaam plaatst. Het is daarom dat de vogel telkens weer begint te bijten in zijn slagpennen in de hoop het probleem op te lossen. De vogel zit dus in een vicieuze cirkel. Aangezien er naast een nieuw uitgekomen slagpen meestal nog een oude beschadigde zit, zal hij de nieuw uitgekomen slagpen terug beschadigen door zijn bijtgedrag, in de hoop dat het prikken van de beschadigde slagpen zal stoppen.

De oplossing bestaat er in alle beschadigde slagpennen in één keer met 'wortel en al' uit te trekken onder verdoving (want dat is heel pijnlijk). Dat moet op een speciale gecontroleerde manier gebeuren, anders beschadig je het 'leven' waaruit een nieuw veer groeit. Na de verdoving krijgt de vogel nog een spuitje met een pijnstiller en er wordt aangeraden extra eivoer ter beschikking te stellen (Want veren bestaan uit hoogwaardige dierlijke eiwitten !)

Als alle beschadigde slagpennen in één keer zijn uitgetrokken, komen die  na een drietal weken in één keer terug. Na een 8-tal weken heeft zich een 'nieuwe' onbeschadigde vleugel ontwikkeld zonder beschadigde veren. Aangezien er nu geen veren meer prikken in het lichaam van de vogel, zal hij die gerust laten.

Bij vogels die al heel lang met het probleem zitten, kan de 'macht der gewoonte' er echter nog voor zorgen dat ze de nieuw uitgekomen veren toch niet met rust laten.

Op de foto's : de vleugel met enkele afgebeten slagpennen (zwarte pijl) waarvan de schacht 'uitgerafeld' is door het bijtgedrag. Met een speciale tangetje (peantang) wordt de slagpen met 'wortel en al' onder verdoving uitgetrokken. De manier waarop de slagpen wordt uitgetrokken is heel belangrijk om het 'leven' waaruit de slagpen groeit niet te beschadigen.

Kalkpoten bij kippen worden veroorzaakt door mijten. Onder de microscoop zien ze er ongeveer uit als de huisstofmijt. Deze mijt echter graaft zich in de huid van de poten van kippen. Ze legt haar eitjes in de graafgangen en laat daar ook haar ontlasting achter. Dat veroorzaakt een ontstekingsreactie waarbij de poten opzwellen en verdikken. De poten krijgen een ruw uitzicht, de schubben gaan recht staan. Dieren worden mank en kunnen hun eetlust verliezen en verzwakken. Tenen kunnen afsterven. Uiteindelijk kan de kip zelfs sterven.

Besmetting gebeurt via andere kippen en ook door een omgeving die besmet is met mijten.

Het spreekt vanzelf dat je best behandelt vanaf de eerste symptomen.

Door de vele muggen en bloedmijten die het virus overbrengen, is er dit jaar een epidemie van kippenpokken. Sedert enige jaren is er geen kippenpokkenvaccin meer beschikbaar in België. Via een cascadesysteem kan er vanuit het buitenland vaccin ingevoerd worden. Dit vaccin is in mijn praktijk beschikbaar. Het wordt aangeraden dieren preventief te vaccineren. Bij een uitbraak kan men nog niet aangetaste dieren vaccineren in de hoop de ziekte te snel af te zijn. De vaccinatie gebeurt via de vleugelprikmethode. Een naald wordt in een vloeistof gedoopt waarin het verzwakte virus zich bevindt, en er wordt in het vleugelvlies geprikt. Op die plaats ontstaat een 'pok'. Dat is het bewijs van een goede vaccinatie. Het dier is dan beschermd en heeft antistoffen tegen de ziekte opgebouwd.

Door de vele muggen en bloedmijten die het virus overbrengen, is er dit jaar een epidemie van kippenpokken. Sedert enige jaren is er geen kippenpokkenvaccin meer beschikbaar in België. Via een cascadesysteem kan er vanuit het buitenland vaccin ingevoerd worden. Dit vaccin is in mijn praktijk beschikbaar. Het wordt aangeraden dieren preventief te vaccineren. Bij een uitbraak kan men nog niet aangetaste dieren vaccineren in de hoop de ziekte te snel af te zijn. De vaccinatie gebeurt via de vleugelprikmethode. Een naald wordt in een vloeistof gedoopt waarin het verzwakte virus zich bevindt, en er wordt in het vleugelvlies geprikt. Op die plaats ontstaat een 'pok'. Dat is het bewijs van een goede vaccinatie. Het dier is dan beschermd en heeft antistoffen tegen de ziekte opgebouwd.